[2PM] ผมพบ แจบอม ที่การแข่งขันบีบอย (รูปเยอะมาก)

ต่อ


*********


ในตอนแรกของการแข่งขัน ทีมของเจบอมนั้นผมไม่ได้มองว่าเป็นทีมที่เก่งเลิศจนเป็นทีมที่ "ดีที่สุด" เพราะส่วนตัวแล้วผมไม่มีความรู้เกี่ยวกับการเต้นบีบอยเลยและแค่รู้สึกตื่นตา เมื่อเห็นเทคนิคการเต้นชั้นสูงก็เท่านั้น ดังนั้นตอนแรกๆของการแข่งขันผมเลยเข้าไม่ถึงการเต้นของทีมเจบอมเท่าไหร่นัก แต่พอสักพักเมื่อได้ดูไปเรื่อยๆ ผมกลับรู้ว่าทีมเขานั้นได้วางแผนทุกอย่างมาอย่างถี่ถ้วนเพื่อกรุยทางไปสู่ รอบชิงชนะเลิศ ในรอบแรกๆอย่างรอบ 16 ทีมหรือ 8 ทีมพวกเขาแค่เต้นกันเพียงให้ผ่านเข้าสู่รอบต่อไปเท่านั้น แต่พอเข้ามาถึงรอบชิงชนะเลิศสมาชิกแต่ละคนกลับระเบิดทักษะเฉพาะตัวที่แสนจะ สุดยอดกันออกมา จึงเป็นเรื่องที่เพลิดเพลินสำหรับผมมากที่ได้เห็นเทคนิคที่ค่อยๆเปลีย่นไป จากตอนต้นของการแข่งขันจนถึงรอบสุดท้ายนี้ของทีมนี้

พวกผู้เข้าแข่ง ขันบีบอยในทัวร์นาเมนต์นี้ก็มายืนรวมตัวกันเป็นกลุ่มและโชว์ความสามารถเพื่อ ประชันกันออกมาแม้แต่ในยามหยุดพักระหว่างการแข่งขันก็ตาม ผู้เข้าแข่งขันทุกๆคนดูสุดยอดเมื่อถึงคราวของตนได้โชว์ความสามารถและแข่งกัน โดยไม่คำนึงถึงผลของการตัดสิน ส่วนตัวแล้วผมประทับใจเด็กอัฟริกันอเมริกันอายุ 14-15 คนหนึ่งมากที่สุด เด็กคนนี้ผมเห็นไปพูดคุยกับเจบอมอยู่ตลอดระหว่างการแข่งขันและรู้สึกดีเมื่อ ได้เห็นพวกเขาส่งเสียงเชียร์กันและกันเมื่ออีกฝ่ายออกมาเต้นโชว์

จาก เมื่อก่อนที่ผมไม่เคยคิดสนใจคนชื่อพักเจบอม แต่พอได้มาเจอเขาที่การแข่งขันครั้งนั้นผมกลับคิดว่าเขาดูน่าสนใจผมเลยไปลอง ดูคลิปวีดีโอเขาในช่วงสองสามวันที่ผ่านมานี้

การที่ผมได้เห็นเขาใน รายการโทรทัศน์บางรายการ ผมรู้สึกขมขื่นปนเศร้าใจและสงสาร เพราะว่าพักเจบอมนั้นดูมีความสุขอย่างมากจริงๆตอนที่เขาอยู่ที่ประเทศเกาหลี ถึงแม้ว่าเขาจะดูไม่คุ้นเคยกับวัฒนธรรมเกาหลีและไม่เข้าใจสิ่งต่างๆทั้งหมด เพราะเกิดและเติบโตที่อเมริกา แต่เขาก็เป็นคนเกาหลีคนหนึ่งเหมือนกัน ดูราวกับว่าเขามีความสุขอย่างสุขล้นที่ได้อยู่กับผู้คนที่ดูเหมือนเขาเป็น ครั้งแรก ได้รับการปฏิบัติอย่างเทียมเท่า ได้ทำอะไรอย่างเท่าเทียม และได้แสดงออกถึงความสามารถต่างๆที่เขามี เจบอมนั้นดูสดใสอย่างมากและดูมีความสุข ไม่เหมือนกับตอนที่เขาอยู่ที่อเมริกาที่ๆเขาอาจจะมีช่วงเวลาที่สับสนกับราก เหง้าและตัวตนของตนเองอยู่บ้าง

ตอนที่ผมดูการแข่งขันบีบอย ผมไม่เห็นเด็กคนไหนสักคนที่ออกไปสูบบุหรี่ระหว่างช่วงพัก ซึ่งทำให้ผมประหลาดใจ เพราะดูจากภายนอกพวกเขาดูเป็นเด็กที่ดูไม่เชื่อฟังและดูทำหน้าไม่พอใจตลอด เวลา แต่จริงๆแล้วพวกเขาไม่ใช่คนประเภทนั้นเลย ยิ่งกว่านั้นพวกเขาอยู่ในวัยหนุ่มที่น่าจะมีแฟนกันทุกคนแต่กลับไม่เห็นเด็ก สาวมาดูหรือมาเชียร์พวกเขาที่การแข่งขันนี้ มีแค่สาวเอเชียสองสามคนและนักเต้นบีบอยผู้หญิงเชื่อสายละตินที่เข้าไปถึงรอบ สี่ทีมสุดท้าย และครอบครัวคนเข้าแข่งขันสองสามครอบครัวเท่านั้นเอง

เด็ก หนุ่มเหล่านี้เต้นบีบอยด้วยพลังความหลงใหลในการเต้นอย่างเปี่ยมล้นในสถานที่ เต็มไปด้วยผู้ชายที่มีวัยตั้งแต่เด็กจนผู้ใหญ่ ผมไม่เห็นการเต้น "โชว์ความสามารถ" อันไหนสักอันในที่นี้ที่เหมือนเป็นการเต้นเพื่อชนะใจดาราผู้หญิงที่เรามักจะ เห็นกันทั่วไปตามรายการทีวีเกาหลี พวกนักเต้นผู้ชายเหล่านี้ดูสุดยอดจริงๆ ไม่ใช่แค่นั้นสิพวกเขาดูสวยงามมากจริงๆ

ผมรู้ดีกว่าแค่มาเจอเขาแค่ หนึ่งวัน ที่จริงแค่เพียง 6 ชั่วโมงนั้น คงไม่สามารถยืนยันคำพูดต่างๆที่ผมพูดมาเกี่ยวกับเจบอมได้ แต่จริงๆนะผมคิดว่ามันยากที่จะหา "การกระทำไม่ถูกไม่ควร" จากเจบอมดังที่ JYP มักจะพูดถึงเกี่ยวกับเขาได้เลย จริงๆแล้วผมก็ไม่ใช่นักเต้นที่ดีเลิศอะไร ผมไม่สนใจเรื่องเต้นเลยและคิดว่าเต้นแบบไหนก็เหมือนกันหมดแหล่ะ แต่มีสิ่งหนึ่งที่ผมได้รับกลับมาจากการไปดูการเต้นบีบอยด้วยตัวเองครั้งนี้ มันทำให้ผมรู้สึกว่าความหลงใหลและพลังของนักเต้นเด็กๆที่ถ่ายทอดออกมาตามที่ เราเห็นที่จัดขึ้นตามหอประชุมโรงเรียนที่แม้ไม่มีระบบแสงสีเสียงนั้นกลับดู เยี่ยมยอดมากกว่าท่าเต้นของพวกนักเที่ยวเมาๆตามคลับที่เต็มไปด้วยควันของ บุหรี่มากมายเสียอีก

นานมาแล้ว พักจินยองเคยให้สัมภาษณ์ทางโทรทัศน์รายการหนึ่งว่าเขารักการเต้นอย่างมาก เคยแม้แต่ไปคลับต่างๆเพื่อเต้นโดยขออนุญาตพ่อแม่ไปเมื่อเขายังเรียนอยู่แค่ ชั้นมัธยมปลาย ส่วนตัวแล้วผมรู้สึกว่ามันไม่ใช่ที่หรือเป็นเรื่องอันควรเลยในการที่คนๆ หนึ่งที่เคยใส่เสื้อซีทรูขึ้นแสดงต่อหน้าท่านประธานาธิบดีจะมาตัดสินว่าใคร ประพฤติตัวถูกหรือผิด ผมชื่นชมความสามารถในการบริหารงานของพักจินยองอย่างมากนะแต่บุคลิกของศิลปิน ในสังกัดเขานั้นไม่ใช่รสนิยมที่ผมชอบเลย ขออภัยนะครับเพราะผมไม่ควรจะพูดออกมาตอนนี้ แต่นี่ก็เป็นสิ่งที่ผมคิดจริงๆ

อย่าง ไรก็ตาม มันช่างน่าประหลาดใจอะไรเช่นนี้ที่การแข่งขันบีบอยหนึ่งที่จัดขึ้นที่หนึ่ง ในอเมริกานี้จะถูกมองเป็น "เรื่องราวใหญ่โต" และกลายเป็นหัวข้อข่าวมาได้

ระหว่าง การแข่งขัน ผมออกมาดื่มน้ำและบังเอิญเจอกับคนเกาหลีอีกคน เขาคนนั้นถามผมว่าผมเป็นคนเกาหลีหรือเปล่า รู้จักพักเจบอมแห่ง 2PM ไหม ได้เห็นเขาที่การแข่งขันนี้หรือยัง ผมไม่ได้ตอบอะไรคนนั้นไปเพราะเกรงว่าเขาจะพูดอะไรอีกมากมายต่อถ้าผมดันบอกไป ว่าผมรู้ว่าเจบอมคือใคร ดูเหมือนว่าเจบอมก็เป็นหัวข้อร้อนแรงในหมู่คนที่นี้เหมือนกัน

พอ ได้มาเห็นคลิปวีดีโอของเจบอมได้รับการเขียนเป็นหัวข้อข่าวมากมาย ผมกลับรู้สึกเสียใจกับเจบอมจริงๆกับการที่ชีวิตในอเมริกาของเขานั้นก็ยังคง ถูกควบคุมและไร้ซึ่งความเป็นอิสระ อย่างน้อยจากมุมมองของผม เจบอมไม่ใช่นักร้องเขาเป็นแค่ผู้ชายคนหนึ่งที่อาศัยอยู่ในย่านนี้เท่านั้น มันดูอึดอัดทีเดียวที่ต้องมาเห็นชีวิตปรกติของเขามาถูกตีพิมพ์เป็นข่าวใน หนังสือพิมพ์และกลายเป็นหัวข้อสนทนาของผู้คนอยู่ ถึงอย่างนั้นผมก็ไม่อยากจะสงสารเจบอม ผมเป็นใครกัน ผมทำอะไรเลิศเรออะไรมาจากไหนที่จะมีสิทธิ์มาสงสารคนอื่น... ไม่ว่าผมจะพูดอะไร เขาก็ยังต้องเผชิญและรับผลจากสิ่งต่างๆด้วยตัวของเขาเอง ยังต้องพยายามต่อไปอย่างหนักและอยู่ต่อให้ได้อย่างดี…

แม้ว่าผมจะไม่ ได้ใส่ใจมากมายแต่ผมก็มองดูด้วยสายตาอันวิเคราะห์ของผม เจบอมนั้นดูสุขุมมากและดูจริงจังระหว่างที่เขาอยู่ในการแข่งขัน เขาดูเป็นคนที่มีวินัยในตัวเองอย่างมาก เขาจะไปซ้อมที่มุมของฮอลล์ทุกๆครั้งที่มีโอกาส ผมก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรแต่ผมก็อยากให้ทีมของเขาเป็นผู้ชนะและพวกเขาก็ชนะ ขึ้นมาจริงๆ ภายหลังผมได้ไปแสดงความยินดีกับสมาชิกคนหนึ่งของทีม "พวกนายเต้นได้สุดยอดจริง...” พร้อมกับยกนิ้วโป้งสองนิ้วให้ เขาคนนั้นก็กล่าวขอบคุณตอบกลับมาอย่างจริงใจ

เด็กหนุ่มละตินคนนึง จากทีมของเจบอมเดินไปมาด้วยเสื้อเชิ้ตที่มีคำสกรีนว่า "The World Noonas Live In” (แฟนไซต์ของ 2PM) ผมก็ไม่รู้ว่าทำไมผมถึงรู้สึกจุกเสียดด้วยความเศร้าขึ้นมาอีก ในขณะที่ที่มบีบอยทีมอื่นๆใส่เสื้อผ้าลำลองทั่วไป แต่ทีมนี้สมาชิกทุกคนใส่เสื้อแบบเดียวกับราวกับเป็นเครื่องแบบ และความมุ่งมั่นต่อการแข่งขันนี้ของพวกเขาก็ดูโดดเด่นอย่างมากเช่นกัน

อีกอ ย่าง การได้เห็นพักเจบอมที่การแข่งขันนี้ทำให้ผมคิดไปถึงว่าเขาก็เปรียบเหมือน "ฮวางจินยี่" (บทจารึกประวัติศาสตร์อันโด่งดังของเกอิชาเกาหลีนางหนึ่ง)

ผม รู้ว่าหลายๆคนอาจจะคิดว่านี่ดูเป็นการเปรียบแบบสุ่มๆ ลองคิดดูว่าเจบอมนั้นยังดึงดูดสายตาผู้คนและเรื่องของเขาเป็นที่น่าสนใจแม้ ว่าเขาจะออกจากวงการบันเทิงและพยายามจะใช้ชีวิตอย่างเงียบๆแล้ว แต่เพราะเขาเกิดมาพร้อมกับความสามารถที่เราไม่สามารถลืมหรือเพิกเฉยไปได้ ก็เหมือนอย่าง "ฮวางจินยี่” ที่นางต้องออกจากสังคมไปอยู่อาศัยอย่างคนทั่วไปแต่ยังคงร่ายรำด้วยอารมณ์ ความรู้สึก

เจบอมนั้นก็เปรียบเหมือนกับเป็นผีเสื้อที่โบยบินด้วยจิตวิญญานที่เสรี

โดย ส่วนตัวแล้วผมชอบคนที่มีจิตใจดีไม่เห็นแก่ตัวและยอมรับทุกสิ่งอย่างด้วยใจ บริสุทธิ์์โดยทึกทักตีความแบบผิดๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งอย่างเขา คนที่มีความคิดที่ยอมละทิ้งสิ่งที่ทำมา 5 ปีด้วยเวลาเพียงแค่ 4 วันนั้น...

ผม เคารพในวิถีการคิดของเขาที่คำนึงถึงบุคคลอื่นๆก่อนที่จะคิดถึงตัวเอง ผมไม่รู้เลยว่าทำไมผมต้องเคยเกลียดคนๆนี้ด้วยนะในอดีต (เพียงเพราะเขาอยู่กับบริษัท JYP -.-;;) แต่ต่อจากนี้ผมจะคอยเฝ้าดูเขาให้มากขึ้น

เมื่ออาทิตย์ที่แล้วใน รายการ ‘Golden Fishery’ ยุนเยจัง (นักแสดงเกาหลี) ได้ออกมาพูดว่าศิลปินมักจะถ่ายทอดผลงานชั้นยอดยิ่งกว่าออกมาเมื่อสภาวะจิตใจ เขาบอบช้ำและกำลังเผชิญความเจ็บปวด ผมก็พลันคิดถึงเจบอมขึ้นมาตอนที่ดูรายการนี้ แล้วผมก็ยังได้ไปเจอเขากับตัวอีก นัั่นคงเป็นเหตุผลว่าทำไม …-.-;;

ผม ก็ไม่รู้ว่าคนๆนี้จะได้กลับไปเป็นนักร้องต่อหรือไม่ แต่ถ้าเขาได้กลับไปผมรู้สึกว่าเขาจะกลับมาแสดงให้เห็นถึงศักยภาพที่สุดยอด สุดๆไปเลย แต่ผมก็คิดว่ามันขึ้นอยู่กับความสามารถของ JYP ว่าจะสามารถสร้างสรรค์ผลงานดนตรีที่จะเกื้อหนุนศิลปินอย่างเจบอมได้ดีพอหรือ ไม่ (เพลงเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับนักร้อง ไอดอลก็เป็นนักร้องเหมือนกัน) อย่างไรก็ตามผมคิดว่าเสน่ห์ของพักเจบอม และความสามารถในการดึงดูดผู้คนของเขานั้นมันน่าประหลาดใจมากทีเดียว

โดย ปรกติแล้วผมไม่ใช่คนประเภทที่จะแคร์คนอื่นๆมากเท่าไหร่นัก แต่การแข่งขันบีบอยที่จัดขึ้นที่หนึ่งในอเมริกาที่สร้างหัวข้อข่าวในเกาหลี ได้ และการที่ผมรู้สึกเสียใจไปกับคนหนึ่งที่ไม่ได้รับความเป็นส่วนตัวและไม่ สามารถดำเนินชีวิตในย่านที่เขาอยู่ได้อย่างสุขสบาย ด้วยเหตุนี้ผมเลยเขียนเรื่องราวเหล่านี้ออกมา

ถ้าให้เปลี่ยนกันได้ ถ้าผมถูกขอให้ใช้ชีวิตอย่างเจบอมโดยแลกกับเงินล้านดอลล่าห์ ผมคงไม่ยอมแลก นั่นเพราะว่าหากต้องมีปัญหาขึ้นมากับใครตอนที่เป็นคนธรรมดาคนหนึ่ง ปัญหานั้นก็คงเกิดขึ้นกับคนไม่กี่คนแล้วผมก็ดำเนินชีวิตต่อได้โดยไม่ต้องเผย ชีวิตส่วนตัวทั้งหมดของผมให้กับทุกๆคนได้รับรู้

แต่เพราะคนๆนี้้ ต้องเผยทุกอย่างจากศรีษะจรดปลายเท้าให้คนอื่นๆได้รู้และต้องกลายมาเป็นเป้า นิ่งให้คนทั้งหมดโจมตี จากมุมมองที่ผมมีผมว่าการที่เขาแบกรับอดทนกับสิ่งต่างๆได้เป็นอย่างดี การที่ยังพยายามอย่างหนักและใช้ชีวิตอย่างเต็มที่นั้นน่าชื่นชมทีเดียว ผมก็ยังคงไม่รู้จักเขามากแต่ผมรู้สึกว่าผมพอรู้จักเขาขึ้นมาหน่อยนึงแล้วตอน นี้ แค่เพียงหนึ่งอาทิตย์หลังจากการแข่งขันบีบอยนั้น

อย่างไรก็ตาม พักเจบอม
ผมขอให้คุณโชคดี

เป็นเด็กดีนะ!!!!

*the end*


Credit : http://www.2pm-online.com/index.php.........&ucat=&

Sexy หุ่นดี (มาก)



สมัยละอ่อน



อยากรู้อยากเห็น




ขาสั้น(เตี้ย)



รั่ว (มากถึงมากที่สุดใน 3 โลก)



ขี้อาย ??



น่ารัก



ให้ท่า (แทค)



มุขเยอะ



สวยและหมวย



Y  (แย่งของคนอื่น)



แอ๊บแบ๊ว



แอ๊บแบ๊ว 2



น่ารักม๊ากมาก



นอนน้อย (แอบหลับ)



หล่อ



หน้าเด็กประถม



ขอคิดก่อน (ทำอะไรไม่ถูก)





โดนน้องแกล้งเสมอ



พี่ใหญ่ตกอยู่ภายใต้อำนาจน้องเล็กเสมอ (เพราะขนาดตัว)



ซ่าจังตัวแค่เนี่ย



ยอมทำทุกอย่างเพื่อวง



อยู่บนเวทีจะจริงจัง เป็นที่พึ่งและศูนย์กลางของน้องๆในวง



ลงจากเวทีจะกลายเป็นของเล่นของน้องๆทันทีทันที (ไม่เคารพแต่รัก)

#3 | 212928 | 7 ม.ค. 53 10:04 น.

รักพี่มากนะคะ
คิดถึงมากด้วย...

#4 | Pol@R | 7 ม.ค. 53 10:07 น.

ยาวมาก เล่าเรื่องได้ดีอีก น่าไปเป็นนักเขียนนะเนี่ยคนนี้
แปลมาดีด้วยแหละเลยอ่านได้ลื่น
กลับมาเมื่อไรล่ะเจย์ รออยู่นะ

#5 | มะllรง_สาบ-lริง_ระบำ | 7 ม.ค. 53 10:07 น.

เมื่อไหร่พี่จะกลับมา รออยู่นา

เมื่อไหร่เฮียจะกลับมา  ???????

เรารอพี่อยู่^^

#8 | napisa | 7 ม.ค. 53 10:51 น.

ยาวมากแต่ก็อ่านจนจบเลย...

#9 | [จาง][คิม][ชอง]~ | 7 ม.ค. 53 10:51 น.

กลับมาเร็ว ๆ นะ ตาแก่

#10 | .฿EQj_ | 7 ม.ค. 53 11:09 น.

ยาวมากกกกกก,
รอพี่กลับมาน้ะ ^^

แปะก่อน นะ
ออกไปข้างนอกแป๊บ > <

#12 | khunsnsd | 7 ม.ค. 53 11:32 น.

คิดถึงเจย์

#13 | แอนโชวี่ที่รัก | 7 ม.ค. 53 11:44 น.

อ่านยังไม่จบเลยอะค่ะ
เดียวกลับมาอ่านต่อ

#14 | คอมม่าคอมม่า | 7 ม.ค. 53 11:56 น.

คิดถึงพี่เจย์TT

#15 | mei;+ | 7 ม.ค. 53 12:09 น.

แปะไว้นะ

เดี๋ยวกลับมาอ่าน

เลิกเรียนก่อนนะ

อ่านแล้วซึ้งเลยอะ 

wait for you !

#19 | PikMiizUChun | 7 ม.ค. 53 12:43 น.

อ่า.....
เจบอมเก่งเนอะ 
เข้มแข็ง.....โดดเดี่ยว....เด็ดเดี่ยว.......
และยังมีความฝัน.....

รู้สึกว่าเจย์เก่งมาก 
ทั้งๆที่ถูกคนรอบข้างขับไล่ขนาดนั้น
ทั้งๆที่ยังเป็นศิลปินอยู่ในตอนนั้น.....
แต่เขาก็ยังรักในการเต้นมาจนถึงตอนนี้.......

ทำสิ่งที่อยากทำเถอะเจย์
ตอนนี้คุณเข้มแข็งมากจริงๆ

ชอบที่เปรียบเจน์เป็น ฮวางจิ่นยี่.....
ยอมรับเลยว่าเหมือน......
ยังไม่เคยดูเรื่องนี้นะ  แต่ที่อ่านๆมา.....
คิดว่ามันก็คล้ายกับเจย์นั่นแหละ

ขอบคุณที่เอามาให้อ่านค่ะ
ข้าเจ้าเอง  แต่ก่อนชื่นชมเจบอมนะถึงได้ชอบ 2PM ด้วย
ที่จริงสนใจวงนี้เพราะนิชคุณ  แต่ชื่นชมเจย์มากกว่า
เต้นเก่งจริงๆ 

#20 | 'เอลฟ์แดงแสงดาวแคระ' | 7 ม.ค. 53 13:01 น.

รอพี่อยู่นะค่ะ

คิดถึงมากๆด้วย

กลับมาน้ะ แจบอม

รออยู่นะ

รักและคิดถึงเจย์มากๆๆๆๆๆนะ

คิดถึงพี่ที่สุดอ่ะ

คิดถึงพี่มากๆเลย พี่กลับมาได้แล้ว พี่ไปนานเกินไปแล้วน่ะ T~T

ขอบคุณค่ะ
คิดถึงมากมาย TT

รอพี่กลับมาเสมอ

นะพี่แจบอม

#28 | You-are-yellow. | 7 ม.ค. 53 15:10 น.

แปะๆ เดี๋ยวมาอ่านค่ะ ขอบคุณมากๆ

คิดถึงเจย์

#29 | `พราว|ทึกก. | 7 ม.ค. 53 15:19 น.

เดี๋ยวกลับไปอ่านต่อที่บ้านน

อย่าลบทู้นะจ้ะ 

กลับมาเร็วๆนะพี่

แปะ ๆ เดี๋ยวมาอ่าน
อยู่ รร.

รีบกลับมาน่ะ
ตาแก่เสื้อสีชมพู !

#33 | ๙๐'PIGLET'๙๔ | 7 ม.ค. 53 15:59 น.

คิดถึง..

ขอบคุณมากจ้ะ

TT

คิดถึง..

ขอบคุณมากจ้ะ

TT

แปะๆๆๆ
ขอบคุณมากๆนะคะ

#35 | `?/\Y0WAS$UP. | 7 ม.ค. 53 16:25 น.

พี่ไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว
พี่ไม่ได้โดดเดี่ยว
แต่พี่ยังมีพวกเรา .. .
HOTTEST+2PM = 1

#36 | boom'erang.-D | 7 ม.ค. 53 16:46 น.

รอและคิดถึงเสมอ ...

#37 | TANGMO'Js | 7 ม.ค. 53 16:56 น.

คิดถึงง ง
comeback

#38 | `Joyokixzl;{WK}'* | 7 ม.ค. 53 17:57 น.

โอ๊ว ยาวว.

แปะก่อนจ่ะ : )

#39 | -ํr3dtube.c0mฺ`? | 7 ม.ค. 53 17:58 น.

อ่านแล้วร้องไห้เลยวะครับ


ฮ่าๆๆๆๆๆ คิดถึงที่สุดในโลก !!

.....นั้นแหละนะ..
น้ำตาเรา แทบจะคลอ เบ้าตาเลย บทความนี้..
มันดีจริงๆนะ 

พอเราอ่าน ก็มานึกถึง วันก่อนๆ ที่มี ครบ7คน...
มันดีกว่า 6 คนอยู่แล้วละ...

ยังไงเราเชื่อว่า HOTTEST
ยังรัก และ รอ เจย์อยู่เสมอแหละนะ...ใช่ไหม?

: ]

นายรีบกลับมาเถอะ.. พักแจบอม^^ สู้ๆ*

#41 | K.หมี | 7 ม.ค. 53 18:21 น.

คิดถึงจัง

ขอบคุณจ้า

คิดถึงงงทิสุด

jay รักการเต้น และ ทุกๆๆอย่างที่เกิดขึ้น

มันทำให้เรายิ่งแน่ในความสมารถของเค้า

รู้สึกดีใจที่ได้เป็น Hottest

I am awaiting your return. That is what I expected at this time.

Please come back

ชอบภาพเพื่อเจบอม  กรูจะสู้จนหมดตัว 



คิดถึงตาแก่เว่อร์ๆ เลย

#44 | นาฬิกาไม่โชว์เลข2 | 7 ม.ค. 53 19:24 น.

ป้าม ปัมๆๆๆๆ ป้ามมมมมม กลับมมาๆๆๆ

#45 | `กูเพลีย | 7 ม.ค. 53 20:08 น.

รักแจบอมที่สุด

#47 | [[กว๊าด]]_คุณด้ง:DD | 7 ม.ค. 53 20:58 น.

แทคเจย์  คู่นี้ น่ารั๊กสุด ><!!

#48 | เจ้าชายน้อย'โจ๊กเห็ด | 7 ม.ค. 53 22:18 น.

เฮียเจย์ ของเรา

แปะๆๆๆๆไว้ก่อน

อ่า
คิดถึงตาแก่เสื้อสีชมพูคนนี้มากที่สุด
เมื่อไรเค้าจะกลับมาเป็นหาพวกเราสักที..
จากที่อ่านบทความนี้พี่เปลี่ยนไปนะ
เราจะรอคอยวันที่พี่กลับมาหาพวกเรา
แจบอม..

#51 | ซอบซอบซอบ. | 2 มี.ค. 53 00:05 น.

รอนายอยู่ !!