แด่น้องๆม.6ที่กำลังไล่ตามความฝัน (:
ขอบคุณคนที่เปิดเข้ามาอ่านนะคะ แล้วก็หวังว่ามันน่าจะเป็นประโยชน์ให้กับน้องๆม.6 ที่กำลังเครียดกับการสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้บ้าง เพราะเป็นประสบการณ์ที่เคยผ่านมันมาแล้ว
ต้องบอกไว้ก่อนเลยว่ากระทู้นี้เป็นการเขียนจากประสบการณ์และความคิดเห็นของพี่เอง ไม่ได้มีเจตนาจะพาดพิงใคร เพียงยกตัวอย่างตามค่านิยมของสังคมเท่านั้น หากทำให้ไม่พอใจต้องขอโทษด้วยค่ะ
แน่นอนว่าการที่เราสอบเข้าในมหาวิทยาลัยที่คุณพ่อ คุณแม่ของเราต้องการนั้น เท่ากับว่าน้องได้สร้างความภาคภูมิใจก้าวแรกให้กับท่านทั้งสอง แต่เชื่อสิ นั่นมันไม่ใช่ความภาคภูมิในสูงสุดของท่านหรอกค่ะ สิ่งทีท่านจะภาคภูมิใจที่สุดก็ต่อเมื่อเรามีงานทำอย่างสุตจริต สร้างฐานะของตัวเองได้โดยไม่ต้องพึ่งพิงท่าน เพราะนั่นแปลว่าท่านหมดห่วงได้แล้ว ท่านสบายใจแล้ว นั่นคือความหวังและความสุขที่พ่อแม่หลายๆคนต้องการไม่ใช่เหรอคะ?
บางคนจบมาจากมหาวิทยาลัยที่ใครก็ว่าดี น่าชื่นชมแต่กลับหางานทำไม่ได้ ยังต้องแบมือขอเงินพ่อแม่ไปวันๆอยู่เลย
เพราะฉะนั้นพี่อยากจะให้กำลังใจกับน้องๆที่กำลังท้อ และเครียดกับอนาคตอยู่ตอนนี้ อย่าติดแบรนด์ ฟังหูไว้หู หัดให้กำลังใจตัวเอง อย่าเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับคนอื่น เห็นเพื่อนๆบางคนที่อาจมีที่เรียนไปแล้ว มหาวิทยาลัยดังๆที่ใครๆอยากเรียน อย่าไปสนค่ะ จงเอามันมาเป็นแรงผลักดันให้กับตัวเอง พยายามให้ถึงที่สุด และเมื่อสุดท้ายมันจะไม่ได้อย่างที่หวังแล้วจะเป็นไรไป เราแค่ไม่ติดในมหาวิทยาลัยที่เราอยากได้ แต่ใช่ว่าเราไม่มีที่เรียนเสียเมื่อไหร่
เลือกที่เป็นเรา เลือกที่เราทำได้ ประมาณตัวเองด้วยว่าเราได้แค่ไหน ไม่ใช่ว่าเห็นคะแนนรวมมันเยอะ มันถึงในมหาวิทยาลัยดังๆนะ เราต้องติดแน่ ติดน่ะติดค่ะ แต่เราเรียนได้รึเปล่า? เราต้องดูเกณฑ์ของแต่ละโรงเรียนด้วย เกรดที่ได้มามันแตกต่างกัน บางโรงเรียนให้เกรดยาก เกรดน้อย แต่ไม่ได้หมายความว่าเขาจะเรียนไม่เก่ง บางโรงเรียนปล่อยเกรด เกรดเยอะ ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะเรียนเก่งเช่นกัน เพราะฉะนั้นอยากให้น้องรู้จักประมาณตัวเอง อยากให้คิดว่าเกรดที่เราได้มาในตอนที่เราเรียนมัธยมนั้นเราได้มาได้ยังไง?
สอบที่ใช้สมองจริงๆ หรือได้คะแนนจากการทำงานส่ง?
เพื่อนพี่หลายคนที่เลือกมหาวิทยาลัยดังๆเพียงเพราะคะแนนถึง ตอนเรียนได้เกรดเยอะ สุดท้ายแล้วไปไม่รอดนะคะ ต้องซิ่ว เสียเวลาไปอีก1ปี อย่างนี้คนอื่นเขาอาจจะว่าเราได้ว่า ติดแล้วแต่ไปไม่รอด ไม่เก่งจริง
ก็เลือกเอาว่าเราจะประมาณตัวเอง เลือกในสิ่งที่เราคิดว่าไปได้ หรืออยากจะเสียเวลาอีก 1ปี?
ผู้ปกครองหลายคนชอบกดดันลูกตัวเอง ต้องติดที่นี่นะ คณะนี้นะ พี่อยากให้ฟังหูไว้หูค่ะ ไม่มีใครรู้ว่าเราทำอะไรได้เท่าตัวเรา อนาคตของเราเราต้องเลือกเอง แต่ว่าไม่ใช่เลือกหลุดโลก คิดแต่ว่าอยากจะเรียนเพียงอยากเดียว มันต้องคิดถึงอะไรหลายๆอย่างด้วยนะคะ งานน่ะมีทุกคนพี่เชื่อ อย่าไปฟังคำถามที่ชอบถามว่า จบมาจะทำอะไร? เพราะถ้าเรียนแล้วจบมาหางานไม่ได้ มหาวิทยาลัยเขาคงไม่เปิดสอนให้เรา ทุกคณะ ทุกเอกมีงานอย่างแน่นอน อยู่ที่ว่าจะได้ช้าได้เร็วแค่นั้นเอง
แล้วตอนที่เขาเลือกเข้าทำงาน ใครที่คิดว่าเขาจะเลือกจากชื่อมหาวิทยาลัยที่จบมาก่อนนั้น ถูกค่ะ! แต่ในที่สุดแล้วเขาก็ต้องดูการลองงานเบื้องต้น ซึ่งของอย่างนี้เขาดูกันที่ความสามารถ การทำงานไม่เหมือนเรียนหรอกนะคะ เพราะเรียน น้องท่องตำราเก่งน้องก็สอบได้ แต่การทำงานมันไม่ใช่แบบนั้น พี่สาวของพี่ก็จบมาจากมหาวิทยาลัยอันดับต้นๆ ตอนนี้ทำงานเป็นคอลัมนิตย์ในนิตยาสารฉบับหนึ่งก็บอกว่า น้องๆที่มาฝึกงานที่นี่ คนที่จบมาจากมหาวิทยาลัยที่ใครๆคิดว่าด้อยกว่า สั่งให้ทำอะไรก็ทำเป็น ทำคล่อง แต่กับคนที่จบมาจากมหาวิทยาลัยที่ใครๆก็ว่าดีกลับหยิบจับอะไรไม่เป็นชิ้นเป็นอัน
เห็นไหมคะว่าจะจบจากมหาวิทยาลัยไหนมันไม่เกี่ยว ทุกอย่างขึ้นอยู่ที่ตัวเรา ที่เขียนกระทู้นี้ขึ้นมาไม่ได้มีเจตนาจะโน้มน้าวจิตใจอะไร แต่อยากให้กำลังใจน้องๆที่คิดว่าตัวเองด้อยกว่าคนอื่น อย่าไปคิดแบบนั้นค่ะ พ่อแม่ท่านจะว่าเราตำหนิเราเมื่อเราไม่ได้ในสิ่งที่เขาหวังก็แค่ช่วงแรกเท่านั้น(พี่ก็เจอมาแล้วกับตัว ร้องไห้ทุกวัน) ทนฟังท่านไป ฟังไปเถอะค่ะ อย่าไปท้อ
ทำให้ท่านเห็นว่า คำว่าได้แค่นี้ของใครหลายๆคน เราสามารถประสบความสำเร็จและมีชีวิตที่ดีได้
อย่างที่บอกนะคะ กระทู้นี้เป็นเพียงความคิดเห็นส่วนตัว ถ้าใครไม่พอใจก็อย่าว่าเราเลยนะคะ
ยังๆไงก็ขอให้น้องๆม.6ทุกคนสู้ๆนะคะ พี่เชื่อว่าทุกคนต้องทำได้ โชคดีค่ะ^^
- ? -
อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)
ความคิดเห็น
คลิกที่นี่เพื่อดูความคิดเห็นทั้งหมด
เมื่อปีที่แล้วพี่ก็โดนกดดันค่ะ
ตอนที่บอกพ่อว่าติดมหาวิทยาลัยอะไรแล้วพ่อหันมาพูดว่าได้แค่นี้เหรอ?
มันเจ็บมากค่ะ แต่ตอนนี้ท่านก็โอเคแล้ว ท่านไม่ได้ว่าอะไรแล้ว
พอเห็นว่าพี่เรียนได้ สนุกไปกับมันท่านก็โอเค
พ่อแม่อ่ะค่ะ เขาก็อยากเห้นลูกมีความสุข(ในทางที่ดี) (:
ขอบคุณณณณ
"อย่าไปฟังคำถามที่ชอบถามว่า จบมาจะทำอะไร? เพราะถ้าเรียนแล้วจบมาหางานไม่ได้ มหาวิทยาลัยเขาคงไม่เปิดสอนให้เรา"
กดไลค์ๆ55555
ขอบคุณมากค่ะ ^^
กำลังเครียดกับการสอบพอดีเลยค่ะTT^TT
ขอบคุณมากนะคะ ตอนนี้หนูก็อยู่ม.4 แต่หนูก็เครียดตั้งแต่ตอนนี้แล้วอ่ะค่ะ หนูยังไม่รู้เลยว่าหนูอยากเป็นอะไร มันกลัวมากว่าเราสอบได้อันไหนแล้วเราต้องเรียนอย่างงั้น หนูไม่อยากเป็นอย่างงั้นอ่ะค่ะหนูกลัวว่าถ้าเจออะไรที่ไม่ชอบแล้วจะเรียนไม่ได้ แต่หนูก็ยังหาตัวเองไม่เจออยู่ดีว่าหนูอยากเป็นอะไร ว่าชอบอะไร แล้วอีกอย่างนึงคือตอนนี้หนูเรียนMEP ค่ะ มันเรียนเป็นภาษาอังกฤษหมดเลย (วิทย์-คนิดด้วยค่ะ) แต่ว่าพอหนูไปสอบเข้าหนูก็ต้องสอบเป็นภาษาไทยเหมือนคนอื่นๆเค้าอ่ะค่ะ หนุกลัวว่าหนูทำไม่ได้ T^T
คิดเหมือน จขกท. เลยค่ะ
คือตอนนี้รู้ตัวเองแล้วว่า โง่เลข 
เลยพยายามหาคณะที่มีเรียนคณิตศาสตร์น้อย ๆ หรือไม่มีเลยอยู่ 
เรื่องมหาลัยดัง ไม่ดังค่อยว่ากันทีหลัง
เอาคณะที่ตัวเองพอจะเรียนได้ก่อน 
(ดูความคิดมัน )
ขอบคุณนะค่ะ โดยปกติเราดดยส่วนตัวยึดติดกับคณะที่อยากเข้าจริงๆมากกว่า ไม่ได้ยึดติดกับมหาลัยเลย เพราะรู้ตัวเองดีกว่าเราอยู่ในระดับไหน เกรดที่ได้มาเหงื่อนี่เป็นลิตรเลย อีกแค่คะแนนเดียวเกรดก็จะอัพขึ้น แต่อาจารย์ยังไม่ช่วยเลย แต่ก็ยอมรับว่าเครียดมาก เพราะตอนนี้ก็อยู่มอหกแล้ว ไปสอบมา สองที่ไม่ติดสักที่ เราคิดว่าเราทำข้อสอบได้นะ แต่ในขณะเดียวกันเราทำข้อสอบได้แต่คนอื่นก็ทำได้เหมือนกัน เรื่องติดมหาลัยไหนอ่ะไม่กลัวอยู่แล้ว กลัวอย่างเดียวว่าจะไม่ได้เรียนในคณะที่อยากเรียน เพราะคณะที่อยากเรียนในเมืองไทยมีแค่ 9 มหาลัยเท่านั้นที่เปิดสอน ซึ้งโอกาสมันน้อยมากเมื่อเทียบกับคณะอื่นๆ (แอบกลัวอยู่ในใจลึกๆ)
เราเห็นด้วยกับจขกท.นะ ผ่านมาแล้ว บางคนเลือกสอบที่ดังๆตามใจพ่อแม่บ้างตามเพื่อนไปบ้างเราว่าทำที่เราถนัดและทำมันได้ดีดีกว่า ถึงน้องๆ ม.หก พี่เป็นคนนึงที่เรียนม.เอกชน ใช่ว่าพี่แอดไม่ติดนะถึงเรียนเอกชน แต่อันนี้แม่แนะนำว่าดีแล้วพี่เรียนไหวเลยเรียน อันที่จริงไม่จำเป็นต้องได้ม.รัฐหรอกนะคะ อย่างที่จขกท.เค้าบอกแต่ละม.เค้าก็มีข้อดีของเขา ถ้าน้องเลือกคณะที่ยากเกินตัวน้องไม่ช้าหรอกนะคะถ้าไปไม่ไหวก็ต้องซิ่ว แล้วร่าเทอมก็ไม่ได้ต่างกันมากหรอนะคะ บางคณะม.รัฐแพงกว่าที่ม.พี่อีก แล้วถ้าเป็นค่านิยมก็คงเป็นม.รัฐ ที่น้องๆคงอยากเข้ามากกว่า เลือกที่ตนเองถนัดและสนใจ แล้วตัดสินใจดีๆนะคะ อย่าคิดว่าเดี๋ยวเรียนไม่ไหวก็ซิ่วนะ เพราะเวลาและเงินที่เสียไปมันไม่ใช่น้อยๆเลยนะคะ ปล.ยาวไปไหม
อยากเรียน เทคนิคการแพทย์ค่ะ ตอนนี้ก็กลัวอยู่ว่าจะไม่ได้คณะที่อยากจะเรียนจริงๆ 
ดิท.แก้คำผิด
ความคิดเห็นที่ 27 :: เมื่อ 16 ธ.ค. 54 - 21:51
ลองมองคณะอื่นๆไว้ด้วยนะคะที่มันพอจะเข้ากันได้
เพราะการแอดมันไม่แน่ไม่นอนจริงๆ
เราว่าเราคะแนนเยอะแล้ว แต่คู่แข่งเราได้เท่าไหร่เราไม่รู้ได้เลย
ยังไงก็โชคดีค่ะ ขอให้น้องได้คณะที่น้องอยากเรียนนะคะ
เป็นของขวัญปีใหม่ (:
คห.27 ลองสอบม.พี่ไหม มีให้สอบ3 รอบแน่ะ ไม่ตัดสิทธิ์แอดด้วย หัวเฉียวๆ 55โปรโมตนิดนึงๆ สนใจถามได้55
คห.30 อยากเข้าหัวเฉียวมาก เพราะไม่ไกลจากกรุงเทพฯด้วย ลองไปสอบครั้งที่ 1 มาแล้ว แต่ไม่ติด (กากมาก... ) แต่จะไปสอบอีกค่ะ แล้วก็จะเลือกแอดหัวเฉียวอันดับหนึ่งเลย ไปครั้งแรกชอบมหาลัยมาก เพราะคิดว่าดูสงบอบอุ่นดี
ดิท.เพิ่ม ตอนนี้ก็มองคณะอื่นๆอยู่ค่ะ พวกคณะวิทย์สาขาต่างๆ แต่เด็กวิทย์ก็เข้าคณะวิทย์เยอะเหมือนกัน แอบหวั่นๆ
สอบที่ใช้สมองจริงๆ หรือได้คะแนนจากการทำงานส่ง? ..
สอบที่ใช้สมองจริงๆ หรือได้คะแนนจากการทำงานส่ง? ..
สอบที่ใช้สมองจริงๆ หรือได้คะแนนจากการทำงานส่ง? ..
สอบที่ใช้สมองจริงๆ หรือได้คะแนนจากการทำงานส่ง? ..
สอบที่ใช้สมองจริงๆ หรือได้คะแนนจากการทำงานส่ง? ..
รักประโยคนี้ <33
คห.31 สู้ต่อไปนะคะ เลือกสาสุขสิคะติดชัวร์ๆ 
แต่สู้ต่อไปนะคะบางคนมาสมัครติดแล้วแต่ไม่ยอมมาสัมพาดก็เยอะนะคะ พวกลองเฉยๆบางทีก็เกินไป คนอยากเข้าจริงๆเขาก็น่าเสียดาย
อยู่ม. 6 ค่ะ ยอมรับมากเลยว่าเครียดสุดในการหาที่เรียน
มีคนบอกแบบพี่เยอะมากแม้แต่ครูที่ปรึกษาเอง
ก็ทำให้เรามุ่งมั่นมากเลยน่ะคะ แต่มีคนอีกบางส่วนที่ยังมองชื่อเสียงของมหาวิทยาลัยเป็นสำคัญ ยอมรับว่าบางครั้งทำให้ลังเลไม่น้อยค่ะ
กลัวไม่มีงานทำบ้างล่ะ กลัวเรียนไม่ได้บ้างล่ะ ต้องขอบคุณ จขกท. มากๆเลยค่ะที่นำประสบการณ์มาพูดแบบนี้ ทำให้มีความตั้งใจที่จะเลือกตามใจตัวเอง
กำลังหาพี่ๆที่มีประสบการณ์แบบนี้อยู่พอดีเลย ขอบคุณมากน่ะคะ 
ปล. ไม่ยาวไปใช่ไหมคะ? แค่อยากระบายออกมาเท่านั้นเอง
ผมกล้าหักดิบกับที่บ้าน โดยไม่ยอมไปเรียนมหาวิทยาลัยที่เค้าคิดว่าเจ๋งที่สุดในประเทศ
แต่กลับเลือกมหาวิทยาลัยที่ผมต้องการเรียน และผมก็ทำได้ดีอย่างที่ผมต้องการ
ทุกวันนี้ผมไม่อายที่จะบอกกับทุกคนว่าผมจบมาจากที่ไหน และผมก็ภูมิใจมากที่จบมาจากสถาบันแห่งนี้ครับ
สถาบันที่อยากเรียนไม่ดังไ่ม่ดีไ่ม่เด่น .. แต่รู้สึกถูกชะตากับมอนี้มาก :D
อีกสี่ปี จะไปอยู่ในรั้วศิลปากรให้ได้ ขอบคุณกระทู้นี้มากครับ
หนูและทางบ้านก็มองในมุมเดียวกับพี่เลยค่ะ รู้สึกว่าตัวเองโชคดีที่พ่อแม่ไม่เคยกะเกณฑ์ว่าต้องเก่งเท่าใคร ต้องได้ที่ดีๆ มหาลัยก็ไม่ต้องไขว่คว้าที่เกินตัวเพราะพ่อแม่หนูรู้ว่าเรียนที่ไหนก็ดีหมดอยู่แล้ว มันอยู่ที่ตัวเราเอง
- ยังไงก็ขอบคุณพี่ จขกท. นะคะ ตอนนี้หนูม.5แล้วแอบคิดมากเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน มีกำลังใจขึ้นเยอะเลย รักกระทู้นี้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
พรุ่งนี้หนูสอบโควตา มช. T^T
จริงๆครับ ถูกหมดเลย ผมจำคำพูดของเพื่อนอยู่คำนึงที่บอกไว้ว่า ' อย่าดูถูกมหาลัย
ถ้าคิดว่ามันไม่เจ๋งจริงก็สอบใ้่ห้ติดแล้วกัน' แต่่ก่อนผมมีความฝันว่าอยากเข้าที่ดังๆ
มีชื่อเสียง พ่อแม่จะได้ภูมิใจเรา แต่พ่อเคยบอกผมไว้ว่า จะเรียนอะไรก็เรียน ที่ไหนก็
เรียนได้หมด ขอให้สอบติดแล้วกัน แค่นี้แหละ ผมก็โล่งใจไปได้เปราะนึงละ เหลือแต่
คณะที่อยากจะลง พ่อแม่ผมคาดหวังกับเรื่องนี้ เยอะกว่าการสอบอีก พอผมจะเลือกลง
คณะนั้น พ่อก็ไม่เซย์เยส พอจะเลือกลงคณะนี้ก็เซย์โนว ไม่รู้จะเลือกอะไรแล้วล่ะครับ
เพราะผมเลือกที่ตัวเองชอบและถนัดไปหมดแล้ว ตอนนี้ก็กำลังคิดอยู่ว่าจะลงอะไรดี ?
ใจจริงผมอยากเรียนนิเทศน์เหมือน จขกท แต่อีกใจนึงก็กลัวพ่อแม่จะหาว่าเรียนเล่น ๆ
'จบมาจะทำงานอะไร ?' เลยเปลี่ยนไปเลือกมนุษย์ศาสตร์เอกภาษาไทยละักัน อาจ
จะได้ไปเป็นครูมั้ง ? แต่ผมไม่อยากเป็นนะ ผมชอบงานอิสระ ไม่ชอบงานประจำครับ
คิดไว้ว่าจะไปสอบ ม.บูรพา เอาให้ติดแล้วก็เรียนที่นี้ไปเลย พ่อแม่จะได้หมดห่วงซะ่ที
ทำให้ท่านเห็นว่า คำว่าได้แค่นี้ของใครหลายๆคน เราสามารถประสบความสำเร็จและมีชีวิตที่ดีได้
ถูกกดดันจากพ่อเลี้ยงให้เรียนที่นี่
แต่ใจอยากเรียนที่ที่ตัวเองอยากเรียน
(แบบว่า มันจะยุ่งอะไรกับชีวิตผม ?
แม่ผมก็ไม่เคยว่าอะไรเลยที่ผมจะไปเรียนที่ไหน )
-
เป๊ะเลยค่ะ อยู่ม.5นะตอนนี้แต่มันก็เป็นเวลาที่เราต้องสปีดตัวเองหน่อยใช่ไหมค่ะ เพราะงั้นแม่ก็จะค่อนข้างเคี้ยวเข็ญเรื่องเรียนเนี่ย เขาอยากให้สอบเข้ามหิดล เคยเข้าไปเซอเวย์กับเพื่อนมาแล้ว มันน่าเรียนมากๆเลยทีเดียว แต่ไม่ได้จะหวังว่าเข้าได้เลยนะค่ะ ไม่หวังอยู่แล้ว เพราะจากใจเลยหัวเราไม่ได้ขนาดนี้ คือพยายามเรียนแล้วเรียน้ได้เท่านี้ค่ะ และที่โรงเรียนก็ปล่อยเกรดด้วย คือเป็นอะไรที่กดดันมากเพราะแม่จะชอบว่าเวลาเกรดตก แค่ตกไป 0.02เนี่ย แม่บ่นสามวันไม่เลิก ชอบโทษว่าเพราะเล่นคอมพ์ๆ เกรดเลยตก
อยากจะตะโกนใส่หน้ามากว่าคอมพ์มันไม่เกี่ยวเลยแม่ แบ่งเวลาเป็นนะ แต่ไม่ทำเพราะเกรงใจแม่ เดี่ยวเขาหาว่าเราเถียงอีก ส่วนตัวแล้วคิดเหมือนพี่เลยนะค่ะ จะเรียนที่ไหนๆก็เหมือนกัน ต่อให้มหาลัยมีชื่อเสียงขนาดไหนก็เถอะ ถามหน่อยว่าเวลาเด็กเรียนเขาเอาชื่อเสียงมาสอนหรอ ค่านิยิมของคนเรามักมองในสิ่งที่ดี มีชื่อไว้ก่อนเผื่อที่เวลาเอาไปคุยกับใครเราจะสามารถโม้ได้ว่าเออนะลูกเราเรียนพี่นี่ ฟังแล้วน่าภูมิใจ น่าอิจฉา แต่ก็เท่านั้นมันเป็นจริงๆนะ พ่อแม่มักจะชอบอวดลูกตัวเอง เจอมาบ่อยมากพูดข่มกันไปข่มกันมา จริงๆแล้วมันขึ้นอยู่กับตัวเรามากกว่าที่จะขวนขวายเก็บความรู้มากเท่าไหร่ เรียนมหาลัยดีๆถ้าคุณมีเงินคุณก็เรียนได้แหละ ไม่ได้จะว่าใครนะ แต่เห็นเป็นแบบนั้นบางคนจริงๆ แบบอัดอั้นมากแต่ส่วนตัวแล้วไม่ได้อะไรมากมายกับชีวิตเลยนะ ออกจะไปทางชิวๆ ชิวจนเหมือนไม่สนอะไร ฮ่าๆ แต่จะพยายามค่ะ เพราะได้พี่พูดเรื่องนี้ อ่านแล้วรู้สึกดีขึ้นมากๆ จะทำในสิ่งที่ทำได้และชอบทำ ขอบคุณนะค่ะ ;D
ตอนนี้หนูกดดันมากเลยค่ะ พ่ออยากให้เรียนพยาบาลเหมือนจะบังดคับนิดหน่อย แต่ตัวหนูอะไม่ชอบอะไรที่เกี่ยวกับเลขหรือคำนวนไรงี้เลย หนูอยากเรียนการบินมากแต่เหมือนพ่อไม่เห็นด้วยเลย พ่อหนูไม่ฟังเหตุผลเลยค่ะอยากแต่ใจตัวเอง หนูแบบกดดันมากเลยพูดกับพ่อไปว่าป๊าจะอยู่กะหนูไปตลอดชีวิตรึป่าว แต่สิ่งที่หนูชอบอะจะอยู่ไปตลอดชีวิตเลยนะตอนนี้แบบกดดันมากๆเลยค่ะ T^T
"ทำให้ท่านเห็นว่า คำว่าได้แค่นี้ของใครหลายๆคน เราสามารถประสบความสำเร็จและมีชีวิตที่ดีได้"
ปรบมือ!!!!!ชอบประโยคนี้จัง-^-
ตอนนี้อยู่ม.5คะแต่เครียดมากๆเลยT[]T
พ่อแม่ไม่ค่อยกดดันคะ
แต่ญาติฝ่ายแม่ชอบดูถูกและกดดันมาก!
ผมพยายามไม่เครียดกับมันนะ เอาสบายๆดีกว่า (ม.5 แล้ว)
แต่ก็อยากได้ที่เรียนดีๆ เกรดออกมา สามกว่าๆ แทบสลบ
คณิตนี่ไม่ไหวที่เครียดก็วิชาคณิตนี่แหละ ทำยังไงก็ไม่ฉลาดขึ้นเลย ได้เกรด 1 ตลอด
กลัวไม่มีที่เรียนเพราะวิชาคณิต ใจอยากเข้าศิลปากรณ์มากๆ ไม่ใช่เลือกเพราชื่อ
แต่อยากเข้าจริงๆ ขอให้ทุกคนผ่านมันไปได้นะ
ช่วงชี้วิตหนึ่งของเรา ฮะๆ
ขอบคุณจขทก.มากค่า
อ่านทู้นี้เเล้วมีกำลังใจเพิ่มขึ้นมาหน่อย
สำหรับม.4 ม.5 เตรียมตัวไว้เนิ่นๆเลยก็ดีนะคะ
พออยู่ม.6 ใกล้สอบเเล้ว
จะได้ไม่เครียดค่า 
ดิท. ใครอยู่ม.5 หยุดเครียด เเล้วอ่านเลยนะคะ
ถ้าตั้งใจสม่ำเสมอ ทันเเน่นอนค่ะ
ขอบคุณพี่มากเลยค่ะ.. มีกำลังใจขึ้นมาเยอะเลย
ปล้ำลิง. เมื่อวานกับเมื่อเช้าพึ่งไปสอบโควต้า มช มา.. เห็นข้อสอบแล้วท้อเลยค่ะ 
อุ่ยย ตรงงง
แต่ก็นะคะ ค่านิยมของคนส่วนใหญ่
มันเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้หรอกคะ
อยู่ที่ว่า เราจะเลือกทางไหนมากกว่า
ถ้าไม่แคร์ ก็โอเค ไม่กดดัน
แต่บางคนมันก็นะ .. อย่างเราพูดตรง ๆ คงทำใจไม่ได้
ถ้าเราไม่ได้เข้ามหาลัยที่วาดหวังไว้
ก็แล้วแต่คนจะคิด
แต่ก็ขอบคุณที่เตือนสติคะ
ชอบทู้นี้มาก อยากให้มีทู้ดีๆแบบนี้เต็มบอร์ด
- ตอนนี้อยู่มอสี่ เครียดมากยังไม่รู้ว่าชอบอะไร เป้าหมายคืออะไร เรียนไปวันๆ พ่อแม่ไม่ได้กดดันแค่ตั้งความหวังไว้สูง คือพี่สาวก็เป็นพยาบาลด้วยแล้วพ่อแม่เลยชอบเอาไปเปรียบเทียบกับพี่สาว ดังนั้นหนูเลยกดดันตัวเอง ต้องเรียนคณะไหนที่จบมาแล้วไม่ตกงาน ตอนนี้ยังไม่ค้นพบว่าอะไรที่ใช่สำหรับตัวหนูเอง พอเรียนไปแล้วจะมีความสุขรึปล่าว? คำถามในหัวสมองตอนนี้มีล้นเต็มหัวมาก ตอนนี้ก็ทำได้เพียงแค่ตั้งใจเรียนไปก่อน... =((
เราแค่ไม่ติดในมหาวิทยาลัยที่เราอยากได้ แต่ใช่ว่าเราไม่มีที่เรียนเสียเมื่อไหร่
- ปีนี้ขึ้นม.4ค่ะ เราชอบประโยคนี้มากๆ พี่กำลังรอผลประกาศมหิดลอยู่เลย
สงสัยต้องให้อ่านแล้ว = ] เรื่องเอาตัวเองไปเทียบกันคนอื่นเราบ่อยมาก
บางครั้งก็ท้อบางครั้งก็ฮึด ไม่รู้อะไร
ขอบคุณนะคะ ตอนนี้เราจะขึ้นม.6 เครียดมากเหลืออีกไม่กี่เดือนจะสอบโควต้า
คิดว่าตัวเองคงไม่ติด แต่จะพยายามมากกว่านี้ ไฟท์ติ้งงงงงงงงง
เราเลือกที่คณะอ่ะ มหาลัยก็ดูที่พอมีชื่อแต่ไม่ได้ดังเว่ออะไรมากมาย
เพราะคะแนนตัวเองก็ไม่ได้สูง แต่เพื่อนเรา(ไม่สนิท)เลือกคนละแนวเลย
นิเทศ ปรัชญา เลือกเพราะมหาลัย ก็แล้วแต่เค้าอ่าเนอะ
ขอบคุณพี่มากนะคะ ตอนนี้นั่งเครียดอยู่ทุกวันรอผลแอด TT
ตอนนี้กำลังจะขึ้นม.หก ฮือออ เราเครียดมากเลย เราโ.ง่ดักดานมาก
หนังสือก็เห็นเเล้วไม่อยากอ่าน ทั้งๆที่ต้องอ่าน เราเป็นคนที่ขี้เกียจมากเลยไง
ติดเล่นนู้นนี่ เเต่อ่านทู้.นี้เเล้วเราจะพยามยามให้มากกว่านี้ หวังว่าจะทันนะ
-ขอบคุณมากๆๆค่าา
ขอบคุณกระทู้นี้ค่ะ แต่เราก็ยังรู้สึกลังเลอยู่ดี
เพราะเราไม่เก่งสักด้านเลย แค่พอได้ภาษาจีนนิดๆหน่อย (นิดหน่อยมากๆอ่ะ)
เราก็ไม่ยึดกะชื่อเสียงมหาลัยนะ เรายังไม่รู้ตัวเองเลยว่าอยากเข้าม.ไหน ม.6 แล้วอ่ะ TT
แต่ก็เข้าที่แม่อยากให้เข้า เพราะมันช่วงทางบ้านด้วย ไม่ต้องเสียเงินเยอะ
มหาลัยนี้ก็เรียนไปก็ได้ภาษาด้วย แต่ว่ามันจบยากง่ะ กลัวตรงนี้ TT
แล้วก็ไม่รู้จะเข้าคณะไหนดี อาร์ตจีนหรืออิ้งดี ตัวเราได้จีนมากกว่า แต่ถ้าเรียนสองภาษามันดูหนักไป เราก็เลยยังไม่มั่นใจอะไรเลยอ่ะ 
ทู้นี้เป็นประโยชน์มาก (y) .
จะขึ้นมอหกแล้ว เริ่มเครียดแล้วก็แบบไม่มั่นใจในตัวเองเลยว่าจะทำได้ไหม ?
. มีหลายคณะที่สนใจ แต่คณะนั้นมันก็เข้ายากเกิน
ตั้งใจว่าจะต้องทำให้ได้ แต่ก้ยังมีส่วนหนึ่งที่ขาดความมั่นใจ !
ขอบคุณมากค่ะพี่
วันนี้ประกาศผลแอดมิดชั่นแล้ว
ยอมรับเลยว่าเครียดมาก และ หวังไว้มาก
กับมหาวิทยาลัยที่ตนเองลงและต้องการที่จะเข้าศึกษา
แต่พอมาอ่านกระทู้นี้แล้วก็รู้สึกอะไรหลายๆอย่าง
ที่ทำให้เราคิดได้อีกแง่มุมนึง ขอบคุณมากๆค่ะ
หนูมอหนึ่งหนูโดนกดดันตั้งแต่ปอสี่แล้ว.. 
คุณพ่อคุณแม่ที่อยู่โรงเรียนรัฐบาลคงเข้าใจว่าการแข็งขันมันสูงค่ะ
วันนี้ประกาศผลสอบเข้าโรงเรียนรัฐบาลชื่อดังหลายโรงเรียน.
ถ้าทำให้คุณพ่อคุณแม่ผิดหวังก็ขอโทษด้วยนะคะ เป็นกำลังใจให้พี่มอหก
ขอบคุณกระทู้นี้ //น้ำตาใหล
รู้สึกขนลุก ตื่นเต้นแทนเพื่อนๆ กำลังนั่งลุ้นกับเพื่อน 55
ผมเด็กโควต้า เลยไม่ได้ลงแอด ขอให้โชคดีกันทุกคนครับ
ขอบคุณนะคะพี่ อ่านแล้วมีกำลังใจขึ้นมากๆเลยค่ะ
ทางบ้านชอบเอาไปเปรียบเทียบกับคนอื่น
ทำให้เราเครียด กังวล และกดดันตัวเองมากๆ
บางครั้งเราก็เสียใจนะก็แค่อยากได้กำลังใจบ้าง..
เราก็ไม่รู้ว่าเราจะเอนท์ติดไหมเราไม่อยากให้ท่านผิดหวัง
แต่เราจะตั้งใจพยายามทำเต็มที่ให้ดีที่สุดค่ะ
เราใด้แง่คิดอะไรหลายๆอย่างได้มุมมองใหม่ๆเยอะเลย ขอบคุณมากๆนะคะ -/\-
ปีนี้หนูขึ้นมอสี่ หนูมาอ่้านของพี่ทำให้หนูมีกำลังใจขึ้นเยอะเลย
ขอบคุณนะคะที่มาร่วมแบ่งปัน
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google