[ขอสาระ] 7เด็กเปลี่ยนโลก ภาค1

7. Annelies Marie "Anne" Frank
อันเนอลีส มารี "อันเนอ" ฟรังค์ หรือมักรู้จักในภาษาไทยว่า แอนน์ แฟรงค์ เป็นเด็กหญิงชาวยิว เกิดที่เมืองแฟรงก์เฟิร์ต ประเทศเยอรมนี ในปี 1929  ครอบครัวของเธอได้ย้ายไปยังประเทศเนเธอร์แลนด์ในปี 1933 หลังจากพรรคนาซีเริ่มมีอำนาจ ต่อมาเมื่อกองทัพนาซีเข้ายึดครองเนเธอร์แลนด์ พร้อมกับออกมาตรการควบคุมชาวยิวจำนวนมาก เธอและครอบครัวกับผู้อื่นอีก 4 คนจึงต้องไปหลบซ่อนตัวอยู่ในอาคารสำนักงานในเมืองอัมสเตอร์ดัมของออทโท ฟรังค์ผู้บิดาในห้องลับบนหลังคาและที่นั่นเธอได้เขียนบันทึก “Anne Frank: The Diary of a Young Girl – Anne Fran” หรือสมุดบันทึกของแอนน์ แฟรงค์ ซึ่งเธอเขียนในช่วงระหว่าง วันที่ 12 มิถุนายน จนกระทั้งหยุดลงเมื่อวันที่ 1 สิงหาคมเพราะเธอถูกจับ โดยเธอเขียนและบรรยายเกี่ยวกับการใช้ชีวิตในห้องลับภายในสำนักงานของพ่อของเธอ ในประเทศเนเธอร์แลนด์ เพื่อหลบหนีจากทหารนาซีเยอรมันที่กวาดต้อนชาวยิวเข้าค่ายกักกัน โดยเธอกับครอบครัวและคนอื่นที่เป็นชาวยิว 7 คน ได้อาศัยอยู่ที่นั่น โดยบันทึกเล่าว่าพวกเธอต้องอยู่ด้วยความหวาดกลัว และใช้ชีวิตที่เต็มไปด้วยความหวาดระแวง ก่อนที่ทั้งหมดจะถูกจับโดยทหารนาซี ทั้งหมดถูกส่งเข้าค่ายกักกัน ซึ่งเธอก็ตายที่นั่นเมื่อเดือนมีนาคม 1945 ด้วยอายุเพียง 15 ปี ก่อนที่ไม่กี่สัปดาห์สงครามก็สิ้นสุดลง โดยทั้ง 7 คนในห้องลับเหลือรอดเพียงพ่อของแอนน์ แฟรงค์เท่านั้นที่ไม่ได้เสียชีวิตในแคมป์ หลังสงครามพ่อของเธอได้กลับมาที่สำนักงานอีกครั้งและก็ได้พบสมุดบันทึกดังกล่าว และเขาต้องการให้สมุดบันทึกดังกล่าวได้ตีพิมพ์จนกระทั้งเสร็จสมบูรณ์ในวันที่ 25 มิถุนายน 1947 ซึ่งต่อมาสมุดบันทึกของแอนน์ แฟรงค์ ก็ได้กลายเป็นบันทึกที่โลกไม่ลืมในที่สุด
6.SamanthaSmith
ซาแมนธ่า สมิธ เกิดเมื่อวันที่ 29 มิถุนายน ค.ศ. 1972 เป็นเด็กนักเรียนหญิง และนักแสดงเด็กจาก ที่เมืองโฮลตัน รัฐเมน ริมชายแดนติดกับแคนาดา ซึ่งอยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศสหรัฐอเมริกา โดยในช่วงสงครามเย็นระหว่างสหรัฐ และสหภาพโซเวียต ในปี ค.ศ. 1982 ซาแมนธ่าได้เขียนจดหมายถึง ยูริ อังโดรปอฟ ผู้นำพรรคคอมมัวนิสต์โซเวียตที่เพิ่งเข้ารับตำแหน่งใหม่ ในช่วงนั้น สงครามเย็นระหว่างค่ายทุนนิยมกับคอมมิวนิสต์กำลังตึงเครียดหนัก โดยเนื้อหาที่เธอเขียน เนื้อความว่า

“ผู้นำโซเวียตกระหายสงครามหรือไม่ ถ้าไม่ เธอจะช่วยอย่างไรเพื่อไม่ให้เกิดสงครามขึ้น และทำไมสหภาพโซเวียตจึงอยากพิชิตโลก หรือสหรัฐ ในเมื่อพระเจ้าสร้างโลกให้เราอยู่ด้วยกัน ไม่ใช่ให้มาสู้กัน”

แต่แทนที่ผู้นำโซเวียตจะโกรธ เขายังใจดีและตอบคำถามของเธอ แล้วยังเชิญเธอมาเยือนสหภาพโซเวียตเป็นการส่วนตัวด้วย เพื่อมาดูให้เห็นกับตาว่าคนโซเวียตกระหายสงครามจริงหรือไม่ เธอใช้เวลาอยู่ในประเทศนาน 2 สัปดาห์ โดยได้ไปทำกิจกรรมต่างๆมากมาย รวมทั้งไปพักในค่ายฤดูร้อนสำหรับเด็กโซเวียต และในการแถลงข่าว เธอบอกว่า " คนรัสเซียก็เหมือนกับพวกเราและนั้นเองทำให้สหรัฐแตกตื่นกันทั้งประเทศ แห่กันมาสัมภาษณ์เธอยกใหญ่ และเธอก็ได้รับความสนใจจากสื่อของทั้งสองประเทศว่าเป็น สื่อความปรารถนาดี และทำให้เป็นที่รู้จักกันในฐานะ “ทูตสหรัฐที่อายุน้อยที่สุด” ที่ได้มีส่วนร่วมกิจกรรมสร้างสันติภาพในประเทศญี่ปุ่น เธอได้เขียนหนังสือและร่วมแสดงในภาพยนตร์โทรทัศน์ และก่อนที่จะเสียชีวิตด้วยวัยเพียง 13 ปีจากอุบัติเหตุเครื่องบิน Bar Harbor Airlines Flight 1808 ตกที่สนามบินออเบิร์น รัฐเมน ระหว่างการเดินทางกลับบ้านพร้อมกับพ่อ หลังเสร็จสิ้นการถ่ายหนัง เมื่อวันที่ 25 สิงหาคม ค.ศ. 1985


5. Hector Pieterson

 

        ภาพเด็กสามคนที่คุณเห็นดังกล่าวถือว่าเป็นภาพที่มีชื่อเสียงอีกภาพหนึ่งของโลก ถูกถ่ายในวันที่ 16 มิถุนายน 1976 เป็นรูปถ่ายของ Mbuyisa Makhubo(อายุ 18 ปี) กำลังแบกเพื่อนของเขาเฮ็กเตอร์ เปียเตอร์สัน พร้อมกับน้องสาวอยู่เคียงข้าง

        เฮ็กเตอร์ เปียเตอร์สัน(1964-1976) เด็กอายุเพียง 12 ปีได้กลายเป็นสัญลักษณ์ของการต่อต้านการเหยียดสีผิวและสัญลักษณ์อนุสรณ์การก่อการจลาจลใน Soweto ในแอฟริกาใต้ ในสมัยประเทศดังกล่าวยังมีการเหยียดสีผิวอย่างรุนแรงซึ่งเขาถูกตำรวจแอฟริกาใต้ยิงขณะประท้วงเพื่อประชาธิปไตยเพื่อสิทธิคนผิวดำ และเพื่อนของเขาได้แบกเพื่อหนีตำรวจ และภาพดังกล่าวก็ถูกถ่ายโดย Sam Nzima  ซึ่งในเวลาต่อมาทางแอฟริกาใต้ก็ได้กำหนดให้วันที่ 16 มิถุนายน เป็นวันเยาวชนแห่งชาติของแอฟริกาใต้  และได้ตั้งอนุสรณ์สถานและพิพิธภัณฑ์ใกล้สถานที่เขาถูกยิง เพื่อเป็นเกียรติแก่เฮ็กเตอร์และบรรดาผู้เสียชีวิตทั่วประเทศจากเหตุจลาจลดังกล่าว

        เรื่องน่าเศร้ายังไม่จบเพียงเท่านี้ ทางด้าน Mbuyisa Makhubo หลังจากภาพถ่ายดังกล่าวถูกเผยแพร่ ชีวิตของเขาถูกคุกคามโดยเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยและถูกบังคับให้ออกจากแอฟริกาใต้ และหลังจากที่แม่ของเขาได้รับจดหมายในปี 1978 เธอก็ไม่ได้ยินเรื่องของเขาอีกเลยนับจากนั้นเป็นต้นมา


4. Iqbal Masih
อิกมัล มาซิฮ์(1982-1995)เป็นเด็กปากีสถานคาทอลิคที่ถูกขายให้เป็นแรงงานผูกมัดในโรงงานอุตสาหกรรมพรม เมื่อตอนอายุเพียง 4 ขวบ เขาเกิดในเมืองเล็กๆ ที่เรียกว่าMuridke ใกล้ละฮอร์ ถูกพ่อทิ้งและแม่ไม่มีปัญญาเลี้ยง เลยถูกขายเป็นทาสด้วยเงินเพียงแค่ 12 เหรียญสหรัฐ เขาถูกบังคับให้ทำงานพรม 14 ชั่วโมงต่อวัน โดยได้เพียงค่าจ้างเพียง 3 เซ็นต์เท่านั้น ทั้งที่ทำงานถึงสิบสองชั่วโมงต่อวัน เขาทำงานหนักมาก อาหารก็ไม่พอ  การดูแลก็แย่  ทำให้เขาไม่เจริญเติบโตเหมือนเด็กปกติทั่วไป นอกจากนี้เขายังถูกลงโทษอย่างหนักหากไม่เชื่อฟังเจ้านาย  ครั้งหนึ่งเขาหนีออกมาเพื่อฟ้องตำรวจ แต่ตำรวจเข้าข้างเจ้านายของเขามากกว่า ทำให้ส่งตัวเขาให้แก่โรงงาน และเขาก็ถูกลงโทษโดยถูกคล้องด้วยโซ่

จนกระทั้งอิกมัล มาซิฮ์ อายุ 10 ขวบเขาได้หนีอีกครั้ง และเข้าร่วมกับ BLLF (องค์กรแรงงานของปากีสถาน) เพื่อหยุดการใช้แรงงานเด็กทั่วโลก  ซึ่งเขาได้ช่วยเหลือเด็กในโรงงานนรกในปากีสถาน มากกว่า 3,000 คนช่วยในการหลบหนีพันธะ และให้อิสรภาพ และเข้าก็ได้กล่าวคำคำปราศรัยเรื่องของแรงงานเด็กทั่วโลก

อิกมัล มาซิฮ์ ถูกฆาตรกรรมเมื่อวันที่ 16 เมษายน 1995 ที่บ้านเกิดของเขา กลางถนนกลางวันแสก ๆ ซึ่งเข้าถูกยิงด้านหลังด้วยปืนลูกซองหลังจากที่เขาไปประกอบพิธีกรรมทางคริสต์จักร หลังจากที่เขาเสียชีวิต สันนิษฐานว่าเขาถูกฆ่าโดยสมาชิกของกลุ่มมาเฟียพรม ซึ่งแน่นอนเหตุผลของการสังหารเข้าครั้งนี้ เพราะการต่อสู้ที่มีชื่อเสียงของเขากับอุตสาหกรรมการใช้แรงงานเด็กนั่นเอง


เครดิต Postjung

อ้างอิงจากบทความใน
http://listverse.com/2008/07/16/7-c.........nged-the-world/


ถ้ากระทู้ซ้ำเม้นด้วยนะเดี๋ยวกลับมาลบจร้า ขออภัยมา ณ ที่นี้