2 ปีกว่าที่รู้จักกัน เราจบกันเพียงเท่านี้ ลาก่อน...

ผมเจอผู้หญิงคนนึง ตอน คอน SS4 [คอนเสิร์ตเกาหลี]
ด้วยที่ว่าซื้อบัตรมาเกิน เลยประกาศขายทางทวิตเตอร์ สยามโซน
เธอโทรมา โอนตังให้ โดยไม่ได้สนใจเลยว่าจะโกงหรือไม่
ผมเลยนัดเธอ เพื่อมาเจอกันก่อน จะไปคอน เพราะยังไงก็นั่งติดกัน
เธอชอบ SJ เมนฮยอก
เราเริ่มรู้จักกันมากขึ้น คุยกันมากขึ้น โทรคุย Msn เที่ยวกันบ่อยขึ้น จนวันนึง ผมบอกความรู้สึกออกไป
ทุกอย่าง พังทลาย เริ่มมีกำแพงก่อตัวขึ้นเรื่อยๆ
หลังจากนั้น ผมเริ่มทำทุกอย่างให้มันดี แต่กลับกลายเป็นว่า รำคาญ
ความสุขผม แต่กลายเป็น ทุกข์ของเธอ
จนเรา ห่างกัน ได้แต่ คอยส่งข้อความใน วันสำคัญต่างๆ
เธอจำไม่ได้ เพราะไม่ได้เม็มชื่อไว้

ผ่านไป 1 ปี กลับมาคุยกันอีกครั้ง แต่มันก็ไม่เหมือนเดิมแต่ก่อน
ผ่านไป 2 ปี ก็ยังเหมือนเดิม พิชิตใจเธอไม่ได้
จะเข้าสู่ปีที่ 3 สุดท้าย แม่แต่ความรู้สึก ก็ไม่ได้มา
บอกตรงๆว่า ไม่เคยทุ่มเทให้ใครมากเท่านี้
จับมือกัน ก็ยังไม่ได้

จนความรู้สึกบอกกับเราว่า ...... พอดีกว่านะ .....
2 ปีกว่า ที่ให้ใจใครสักคน แต่ไม่ได้กลับมา มันถือว่า มากพอแล้วนะ
ในเมื่อ ไม่มีอะไรคืบหน้า งั้นขอ จากลา ละกัน

"ผมให้ใจคุณไปตั้งแต่วันแรก
แต่คุณไม่ได้สนใจหรือใส่ใจผมเลย
งั้นผมขอคืนนะ.....
ถึงแม้ว่าตอนนี้ มันจะผุพังก็ตาม
คงต้องใช้เวลารักษาดูแลมัน
จนกว่ามันจะกลับมาเป็นดังเดิม
และรอคอยใครสักคนที่เขาต้องการ"

เราไม่โกรธเธอ ไม่โทษเธอ ที่ไม่รักตอบ
แต่การจากลาด้วยดี มันคงดีกว่า ที่ต้องมาทะเลาะกัน แล้วจบด้วยการเกลียดกัน
ที่ชอบเธอ เพราะเธอรักใครรักจริง และเป็นตัวของตัวเอง
และเธอไม่เคยดูถูก ในสิ่งที่เราเป็นอยู่เลย
แต่ทุกที ก็เห็นเสียใจผิดหวังกลับมาตลอด
อยากให้ลองเปิดใจ รับเราบ้าง แต่ก็คงไม่มีวันนั้น
เราดีใจที่ แม่เธอยอมรับ ครอบครัวเธอชอบเรา


ถ้าจะให้เป็นแค่เพื่อน คงไม่ได้ เพราะเราคิดกับเธอมากกว่านั้น
ฉะนั้น การจากลา และ เลิกติดต่อกัน ดีที่สุด
เราไม่เคยเสียดายเวลาที่ผ่านมาเลย
ถึงแม้ จะไม่สมหวัง แต่ก็ ยังดีที่ ได้รู้จักกัน
มันเป็นความสุขสั้นๆ และมีความหมายสำหรับเรา
เราดูแลเธอได้แค่นี้นะ ยินดีที่ได้รู้จัก...... ลาก่อน...