[เล่า] แอบชอบรุ่นพี่

เริ่มเลยก็คือ เราอยู่มอสองพี่เขาอยู่มอหก พี่เขาเป็นคนน่ารัก ขอเรียกฉายาละกันเราเรียกพี่เขาว่าพี่เหล็กดัด เราก็ปลื้มพี่เขามานานแล้วแหละแต่ก็ไม่ได้อะไรมากเพราะในโรงเรียนใหญ่เกินกว่าที่จะได้เจอพี่เขาบ่อยๆ หาเจอยากมากคงต้องใช้โชคชะตาอย่างเดียว พวกเพื่อนๆเราก็จะชอบตั้งฉายารุ่นพี่ เรามาปลื้มพี่คนนี้เพราะตอนนั้นเดินผ่านพี่เขากำลังถือจานข้าวแล้วเอาเหล็กออกจากปากน้ำลายไหลเยิ้มเลย  แต่คนอะไรทำอะไรก็น่ารัก  ตอนแรกก็ไม่คิดอะไร จนเพื่อนเราถามกันเรื่องความรักก็ถามกันว่าชอบรุ่นพี่คนไหน เราก็ไม่ค่อยอะไรกับรุ่นพี่ที่พวกเพื่อนเราชอบ เราก็เลยตอบๆไปว่าพี่เหล็กดัด ตั้งแต่นั้นพอเจอพี่เขาเพื่อนเราก็จะเรียกตลอดๆ แต่เราก็คงแค่ปลื้มเพราะอีกแค่ปีเดียวพี่เขาก็ต้องออก มีอยู่ครั้งนึงเราไปค้นเฟสรุ่นพี่ที่เพื่อนๆชอบจนไปเจอเฟสพี่เขา คือตอนนั้นตกใจมากพอไปบอกเพื่อนก็ไม่เชื่อกัน มันคิดว่าเราบ้าเพ้อไปเอง  ตอนแรกก็ไม่กล้าแอดไปแต่ก็แอดไปจนได้ กดไปกี่ทีกี่ทีพี่เขาก็ไม่รับ รู้สึกเสียใจเล็กๆแต่ก็ไม่เป็นไรแอดไปก็ไม่ได้คุยกันอยู่ดี แต่ประเด็นคือมาเจอพี่เขาเพราะไปค่ายที่ตจว. สองวันหนึ่งคืนเป็นอะไรที่ฟินมากกกกกกกกก จากคำว่าปลื้มกลับกลายเป็นคำว่าชอบ.. พี่เขานอนห้องชั้นเดียวกับเราห่างกันสามห้อง แล้วคือทั้งกินข้าวทั้งทำกิจกรรมอยู่ใกล้กันด้วย ถ้าเป็นใครใครก็ต้องแบบอกจะแตกตาย มีอยู่ตอนนึงที่พี่เขาวิ่งมาแล้วทำป้ายชื่อหล่น ไ.อเพื่อนเรานี่ก็เก็บป้ายชื่อพี่เขาแล้วลากเราไปให้ทันทีจ้า เราพยายามห่างๆจากพี่เขามาก อยากรู้จักพี่เขาก่อนที่เขาจะออกไป อยากมีแบบในเรื่องสิ่งเล็กๆบ้าง ถ่อววว พี่เขาเหมือนเคยเม้าท์เรื่องเราให้เพื่อนพี่เขาฟังยังไงไม่รู้ตอนนึงที่เราเดินคุยโทรศัพท์กับเพื่อนที่กรุงเทพอยู่พี่เขาก็ซุบซิบกันแล้วหันมองมาทางเราแล้วก็ถามว่า " ไหน ใคร คนไหนวะ " ประมาณนี้ กลัวพี่เขามองเราไม่ดีมากค่ะ แต่เราไม่เคยไปวุ่นวายอะไรเลยนะคะ ไม่เคยเดินตาม ไม่เคยจ้องนานแค่แอบมอง  อยากรู้จักพี่เขาทำยังไงดีคะ