[EXO] มาแชร์ความรู้สึกงานแถลงข่าววันนี้กัน♡
จะบอกว่าถึงจะโค.ตรเบียด ก็ยังโชคดีที่เรามองเวทีเห็น มองจอใหญ่ชัดเจน
หนุ่มๆ น่ารักทุกคน
โดยเฉพาะเลย์ พูดไทยทั้งประโยค
ชานแบคร่าเริง ยิ้มแป้นแล้น โบกมือทักทายตลอด
แต่เหมือนลีดเป็นไรไม่รู้ เห็นทำหน้าเหมือนจะร้องไห้..
ถึงจะไม่ได้ถ่ายรูปมา (มัวแต่จ้องน่ะ 555) แต่มันจะเป็นภาพความทรงจำที่จะไม่ลืมแน่นอน
) อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)
ความคิดเห็น
เราไปตอน4โมงเยน ตอนแรกยุข่้างหลัง โดนเบียดไปเบียดมา เลยได้พุ่งไปยุข้างหน้า อิอิ
ทุกคนจ่ารักมาก โดยเฉพาะแบค กับม๊า 
หลีดกะเทา สงสัยจะเพลีย 55
เราราวน์วอร์ดเสร็จบ่าย 3 รีบบึ่งไปทันที ถึงประมาณเกือบ 6 โมง คำแรกที่หลุดออกมาจากปากคือ "คุณพระ" คนเยอะมว้ากกกก ล้นออกมาถึงรถไฟฟ้า คือบนรถไฟฟ้าไม่เดินกันแทบไม่ได้ หลายคนที่ไม่รู้จักexoก็ถามว่าใครมาหรอ บางคนก็แอบบ่น5555 เสียงกรี๊ดก็ดังเป็นระยะๆ เราก็นึกว่าหนุ่มๆมาแล้ว ที่ไหนได้กรี๊ดเพลงexoที่เค้าเปิดจ้าาา มีร้องแฟนชานท์กันตลอด พอถึงเวลาที่หนุ่มๆมา ประหนึ่งสงครามกำลังเกิด วุ่นวายมาก คนเป็นลมก็เยอะด้วย เราแอบไปช่วยน้องเสื้อส้มๆคนนึงมา เป็นลมอยู่หน้าประตูทางเข้าพารากอน พอพาน้องออกมา ช่วยคลำpulseเสร็จ ก็กลับเข้าไปต่อไม่ได้ เพราะคนหลั่งใหลมาจากไหนไม่รู้เต็มไปหมด เลยได้แต่มองจอมอนิเตอร์ ถามว่าได้เห็นตัวจริงมั้ย.......ตอบว่าไม่ค่ะ5555 สังขารไม่ให้จริงๆ ไปเบียดกับเด็กๆไม่ไหว แต่อยากบอกทุกคนน่ารักมาก พูดไทยกันเยอะสุดๆ
ปล.ยอลกับแบคน่ารักมากเลย เทาก็หล่อมาก(นี่คือจากจอมอนิเตอร์นะ5555) 
เกิอบไม่ได้ไป โชคดีอ้อนจนคนที่บ้านไปส่งให้ถึงเกือบบ่าย 3
แม่เจ้า ชั้นจิคราย คนเยอะมาก แต่ก้อพยายามซอกแซกไปเรื่อย
พอ exo มาเท่านั้นหล่ะ จากคนที่อยู่ข้างหลังโดนดันไปเกือบหน้าซะงั้น
หายใจแทบไม่ออกค่ะ ฟินมันก้อฟินนะค่ะ น้องฮุนอย่างน่ารัก นางแสกกลาง
ยิ่งทำให้เราคิดถึงพี่ลู่ บ่อน้ำตาเกือบแตก แต่พยายามฮึบไว้กลัวคนตกใจ
วันนี้น้องดูดีมากๆ เสียดายพี่ลู่จริงๆค่ะ แต่ไม่เป็นไร ยังไงสุขภาพของพี่ลู่
สำคัญที่สุด
พอตอนกลับแม่เจ้า!! หายใจเกือบไม่ออก ยืนหายใจตั้งนาน ตอนนั้นไม่รู้ตัวเลยมัวแต่ดีใจ มองน้องๆ แล้วมีความสุข
@love_kaisoo คุณหมอน่ารักจังค่ะ ช่วยคนเป็นลมด้วย พรุ่งนี้ไปฟินที่
งานกันแต่เช้าๆ เลยนะค่ะ วันนี้ฟินลืมตายไปแล้ว เชื่อว่าพรุ่งนี้เราคงลอยอยูบนสวรรค์แห่งความสุขกันแน่ๆ ค่ะ
55วันนี้ขอที่ทำงานเลิกบ่าย3
ไปถึงพาร์คพารากอนก็เกลือบๆ4โมงเย็น เดินวนหาที่สิงสถิตประมาณ20นาที
จากติดรั้วด้านหลังเมื่อเวลาผ่านไปชั่วโมงกว่าก็ได้มายู่เกลือบกลางๆระแวกคนใกล้ตัวมีน้องเป็นลมไปสามคน55(แต่ป้าสู้ตาย)น้องๆที่มาปักหลักกันตั้งแต่บ่ายๆเริ่มไม่ไหวทยอยกันออกมาแต่ละคนเสื้อเปียกชุ่มทั้งตัวเลยคร้าน้องที่ยืนข้างๆบอกว่ามาตั้งแต่บ่าย2อีกข้างมาจากจันทบุรีน้องคนข้างหน้าก็จะเป็นลมเแหล่ไม่แหล่ช่วยกันพัดให้วุ่นเพราะน้องอยากเห็นตัวจริงเลยไม่ยอมถอย พอเอ็กโซขึ้นเวทีบอกได้คำเดียวหายเหนื่อยหล่อทุกนางแม้ว่าคิมไคของชั้นจะมีอาการเซ่อนอนนิดนึงหน้าตามึนๆอึนๆแต่หลังๆนางยังมีออกสเต็ปนิดๆน่ารักๆแต่นี่โชคดีมากเพราะพอหนุ่มๆขึ้นเวทีคนออกเยอะเพราะพลังเบียดเยอะไปๆมาๆได้ไปยืนถึงเต็นขาวเห็นหน้าชัดแป๋วแหว๋วทุกคน5555ฟินเฟ่อ วันนี้ได้นอนหลับฝันดีแล้วแหละแม้ว่าจะไม่ได้ไปคอนได้มาเห็นหน้าครึ่งชั่วโมงหลังจากยืนรอ3ชั่วโมงก็ยังดีอิอิ แต่พิออกจากงานเข่าแทบทรุดจร้าตอนทำไม่ได้นึกถึงสังขารตัวเองนิ้วเท้าแทบหักเขย่งเกิน555 
เราไปแต่เช้าาาาเลย หกโมง ตอนนั้นทางเข้าพาร์คคนไม่ค่อยเยอะ เลยไปเสบียงตุนไว้ก่อน แล้วทีนี้พอเราเห็นคนที่ฝั่งสยามเซนน้อย ก้เลยเอาวะ นั่งใกล้ประตูก้น่าจะได้เปรียบ อีกอยา่งคนที่ทางพารากอนก้เยอะมากแล้ว ทีนี้มันไม่เป็นอย่างนั้น! มีปัญหาเรื่องประตูกันนิดหน่อย พอเข้าสยามเซนมาได้ก้...นั่นแหละ ซอมบี้ เราได้รอยช้ำมาตั้งเยอะแน่ะ แถมสายกระเป๋าก้ขาดกระจุย พอเข้าพาร์คได้ก้นั่งติดรั้วเลย แต่โชคไม่ดีที่ตรงนี้เป็น โซนลูกเมียน้อย สวัสดิการไม่ค่อยเข้าถึงเท่าไหร่ 555555 ตอนแรกนั่งได้ พอหลังๆนั่งไม่ได้แล้ว คนเริ่มเบียด ก้ยืนตั้งแต่บ่ายเป็นต้นมา ทรหดมาก ทั้งโดนดันโดนเบียด สารพัดสารเพ ตอนรอแอบน่าเบื่อๅ -.- ไม่แอบล่ะ น่าเบื่อจริงๆ พอประมาณห้าโมงทุกคนเริ่มครึกครื้น ตื่นตัว คนก้เริ่มเยอะ เป็นลมกันเยอะมากกกก อาการหนักเลยก้มี เราก้เกือบไม่ไหว แต่แบบรอมาได้ทั้งวันแล้วอะ (เมื่อคืนไม่ได้นอน) อีกแค่ไม่กี่ชั่วโมง ก้เลย ฮึบบบ เกาะรั้วไว้อย่างเหนียวแน่น พอถึงเวลาเอ็กโซมา แค่ LED ขึ้นหน้า press con เท่านั้นแหละ เสียงกรี๊ดกระจาย ยิ่งพอตอนประกาศชื่อ ตอนเดินออกมา เสียงกรี๊ดดังมาก และคนก้เยอะมาก ทั้งบีทีเอส ในพารากอน ในสยามเซน ลานจอดรถ ส่วนพาร์คไม่ต้องพูดถึง แน่นขนัดเลยทีเดียว พอเอ็กโซออกมาเท่านั้นแหละ ความรู้สึกมันแบบว่า ตื้นตันอ่ะ มันรู้สึกอย่างงี้จริงๆนะ เมนฮุนอย่างเราพอได้ยินน้องพูดประโยคแรกเรานี่น้ำตาคลอเลย กรี๊ดทั้งน้ำตาอ่ะ มันก้อธิบายเป็นคำพูดไม่ถูกเหมือนกัน ได้เจอแค่ไม่กี่นาที แต่เราว่ามันคุ้มค่ามากๆ คุ้มสุดๆ เรามองข้ามเรื่องไม่ดีทั้งหมดไปเลย แล้วจำแต่ภาพดีๆ เอ็กโซบนเวทีทุกคนน่ารักมากกกก ยอลดูสูง เฉินผอมกว่าเดิม(รึป่าว) ดีโอหล่ออออออ ซูโฮกะเลย์นี่ออร่ามาก ยิ่งเลย์นะ ตอนอยู่บนเวทีนางมุ้งมิ้งสุดๆ แบคก้ยิ้มตลอดดเลย พี่หมินก้น่ารัก แต่เทายังดูเพลียๆ แถมพูดน้อยด้วย คิมไคนางไม่ดำนะ ขนาดนางถูกประกบด้วยลีดกะเลย์ตอนถ่ายรูปรวม ก็ไม่ดำอยู่ดี แอบเม้าหนูคยองตอนถ่ายรูปรวมความสูงใกล้เคียงกะเลย์เลย สูงขึ้นหรือเสริมเยอะ อิอิ ส่วนน้องฮุนนนน มายเมน แน่นอนน่ารักมาก กางเกงก้ชิค ขาลอยซะ นึกว่าเอาของลีดมาใส่ -.- แต่น้องยิ้มตลอดเลย มีรีแอคชั่น วู้ว โว้ว ด้วย ถือว่าทำได้ดี 5555 หล่อ เนียน หุ่นดี น่ารักกันทุกคน แถมรถตู้ตอนออกตากงานที่ติดฟิล์มดำสนิท ก้ยังอุตส่ามีคนนึง แปะมือบนกระจก แล้วบ๊ายบายแฟน ซึ่งเราก้ไม่รู้เหมือนกันว่าใคร กรี๊ดจนถึงวินาทีสุดท้าย เพิ่งนึกได้ข้าวยังไม่ได้กิน **ที่ซื้อไปนั่นไม่ได้แตะเลยซักนิด แต่อิ่มใจ ^^ ภาพนี้คงอยู่ในสมองเราไปอีกนาน การเจอกันครั้งแรก รู้สึกรักจนถอนตัวไม่ขึ้นแล้วววว
อ้อ ในงานแอบมีโปรเจคเล็กๆให้ทำด้วยค่ะ เป็นกระดาษหน้าแรกเขียนว่า welcome back to thailand ไว้ชูตอนอซเดินมา แล้วอีกด้านนึงเป็น we are 1 ชูตอนกลับ
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google