ตามexo ขอระบาย
ได้งีบประมาณ20นาที พอเช้ามา6โมงคนเริ่มเยอะ ยามบอกว่าประตูที่รออยู่ไม่เปิด ให้ไปอีกประตูนึง
กลายเป็นว่าคนที่มา6โมงได้อยู่หน้าสุด คนมาตั้งแต่4ทุ่มเที่ยงคืนกลายเป็นอยู่หลัง
เราโกรธมาก แต่ทำอะไรไม่ได้ ยามด้านล่างแนะนำวิธีนี้ ไปกิน+รอในแมคเพราะแมคพารากอนเปิด9โมงแต่ประตูที่เปิดเข้าห้างของแมคเปิด10โมง แต่สุดท้ายประตูอื่นเปิดก่อน10โมงติ่งทะลักเข้าลานพารากอน ส่วนพวกอาศัยประตูแมคเปิด ต้องรอสิบโมงจริงๆ ไปไม่ทัน ไม่ได้เข้าไปในรั้ว ต้องอยู่นอกรั้วแดดเปรี้ยงมากรอถึงเที่ยง
ตอนนั้นเริ่มรอไม่ไหว จะเป็นลม เพื่อนเลยบอกว่าไปสุวรรณภูมิดีกว่า เสี่ยงดวงเอา นั่งแอร์พอร์ตลิ้งค์ไป จริงๆยืนไม่ได้นั่ง เริ่มรู้สึกไม่ไหวเพราะไม่ได้นอนน้ำก็กินน้อย พอไปถึงคนก็เยอะ หาอะไรกิน+ล้างหน้าแปรงฟัน
เกือบร้องไห้มาก ตอนแรกเฟล แต่เห็นคนเยอะเลยคิดว่าอซออกเกท10ไม่ได้ออกvip แล้วเราก็ได้อยู่ใกล้เกท10โคตร เรี่ยวแรงกลับมาอีกครั้ง แต่พอถึงเวลาอซ ออกvip ทั้งโกรธ ทั้งล้า ทั้งเฟลน้ำตาจะไหลอยู่หลายครั้ง (แต่รู้เหตุผลแล้วก็เห็นด้วย) แต่ก็ต้องกลับไปพารากอนอยู่ดี นั่งแท็กซี่กลับ เรากับเพื่อนเกือบอ้วกเพราะรถติด ขับๆเบรกๆ ถึงพารากอน หาซื้อยาดม หอบสังขารไปบีทีเอส โรงจอดรถ สยามเซ็น สุดท้ายไม่มีที่ยืนต้องยืนลานดูจากจอมอนิเตอร์ เราเฟลมากกก
เพื่อนเราร้องไป2ครั้ง เพราะเมนลู่
ครั้งที่2ตอนกลับหอของเพื่อนอีกคน มันบอกเหนื่อยแทบตายไม่ได้อะไรสักอย่าง เราก็พยายามลากสังขารให้ถึงหอ เกือบตาย อารมณ์ก็พัง อยากจะร้อง อุส่าซื้อกล้องโปรแต่ไม่ได้เจอตัวจริง
เพราะยามคนนั้นคนเดียว บวกความโลภเราเองด้วย ที่อยากเห็นใกล้ๆ
เรากะจะไปส่งตอนกลับ ยอมโดดเรียน
เราโคตรไม่โอเคอ่ะตอนนี้ ถ้ายอมคนนั้นให้คนมาก่อนไปรอหน้าประตูก่อนก็จบ
อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)
ความคิดเห็น
เราจะเป็นลมโดนเบียดแทบตาย เลยไปยืนตรงน้ำพุ พอ อซ ออกมาได้เห็น แวบเดียวต้องดูจอตัวเตี้ยมองไม่เห็น 5555555
ความรู้สึกคล้ายๆกันเลยค่ะ เราไปตอนบ่ายโมงแต่เห็นคนเริ่มเยอะแล้ว ตรงที่กั้นก็ยืนกันเต็มทั้งที่แดดๆ เราเข้าใจเลยว่าพยายามและอดทนกันมาก เรามากับเพื่อนสองคนและสู้แดดไม่ไหวเลยเข้าไปเดินเล่นชิวๆรอในห้างกะว่าขอแค่เห็นแวบๆก็ยังดี เป็นติ่งความอดทนต่ำ สู้แดดไม่ไหว พอเริ่มตกเย็นลานข้างนอกก็เต็ม ข้างในก็แน่น เรากับเพื่อนเลยไปยืนรอตรงข้างร้านหลุยส์ที่มีสตาฟ มียาม และทีมงานบลาๆกั้นทางอยู่ ได้ยืนแถวหน้าสุด เห็นเหตุการณ์อะไรหลายๆอย่างมาก
เรานึกว่ามันต้องเป็นทางที่ศิลปินเดินเข้าแน่ๆ เพราะนัททิว เต๋า คชา พิธีกร พี่ผู้หญิงที่เป็นล่าม สื่อมวลชน เดินผ่านตรงที่เรายืนหมด เห็นทุกคนในระยะประชิดเส้นยาแดงผ่าแปดเลย
แต่มันกลับไม่ใช่ ศิลปินไม่ได้เข้าทางนี้ ส่วนประเด็นที่เราเฟลคือ
เราสงสารเด็กๆที่มารอกันยืนตากแดดตามลม บางคนมากันตั้งแต่เที่ยงคืน มาตั้งแต่วันที่ 11 แต่กลับไม่ได้เห็นศิลปินชัดๆ มีที่กั้นและเก้าอี้สำหรับ VIP นั่งหน้า ตรงที่เรายืนพวกได้ VIP เดินผ่านเราเข้าไปยังเขตกั้นคนแล้วคนเล่า เราก็เข้าใจนะสำหรับบางคนที่ไปเล่นเกมแล้วได้บัตรมา แต่บางคนก็อาศัยเส้นหรืออะไรไม่รู้ แค่บอกว่ามากับคนโน้น คนนี้ก็สามารถเข้าไปได้เลย บางคนก็เนียนเข้าไปทั้งที่โดนจับได้บ้างไม่ได้บ้าง คือสตาฟถ้าจะโหดก็โหดไปสิ หรือบางทีก็หล่ะหลอมแล้วแต่คนแต่โชคว่าจะผ่านประตูวีไอพีไปได้หรือเปล่า ยิ่งยืนดูภาพเหตุการณ์ตรงนั้นไปเรื่อยๆยิ่งรู้สึกสงสารเด็กๆที่ยืนตากแดดตากลมกันตั้งแต่วันก่อนหรือมาตั้งแต่เช้า พวกวีไอพีปลอมก็เข้าง่ายๆเก๋ๆ บางคนเนียน บางคนรู้จักสปอนเซอร์ รู้จักทีมงาน ญาติพี่น้องเป็นคนใหญ่คนโตก็ว่ากันไป
แทนที่จะล็อกที่วีไอพีจำกัดจำนวนกี่คนกี่ใบก็ว่ากันไปแล้วเพิ่มพื้นที่ให้ติ่งที่ยืนเบียนกันนอกแผงกั้นให้มีที่ยืนกันมากขึ้น เด็กๆข้างนอกเบียดกันแทบตาย
เพิ่มอีกเรื่อง มีน้องหลายคนเป็นลม ร้องไห้ หมดแรง หอบกำเริบเหมือนจะชัก ยามพาออกไป น่าสงสารมาก และอีกเรื่องคือชาวต่างชาติ(น่าจะคนจีนมั้งไม่แน่ใจ)ผู้หญิงสองคน ใส่ชุดนักศึกษาไทยที่คาดว่าเพิ่งไปซื้อมาใหม่ ใส่แบบวาบหวิว คือไม่ติดกระดุมเห็นไปหมดทั้งนมเลยมายืนโชว์ตัวอยู่ข้างๆทางวีไอพีที่เรายืน ทำลายภาพลักษณ์ประเทศไทยมาก ไม่รู้ว่าสตาฟหรือยามหายไปไหนกันหมด มัวแต่อำนวยความสะดวกให้วีไอพีหรือยังไง
#ระบาย
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google