ช่วยด้วยค่ะ เครียดไม่ไหวแล้ว

บ้านเรามี 3 คนค่ะ พี่คนโตใกล้จบม.ปลาย เขาเรียนดีในระดับหนึ่งนะคะ เกรด 3.3 ขึ้น ส่วนเราเกรดก็ดีค่ะ เรียนม.ต้นได้เกรดประมาณ 3.7-3.9 แล้วเรามีน้องอีกคนนึง ห่างกันประมาณสี่ห้าปี น้องเราเพิ่งเข้าม.1 ค่ะ ทีแรกเราดูว่าน้องไม่น่าเรียนร.ร.ที่เรากับพี่เรียนได้ ไม่ได้ดูถูกนะคะ แต่เรามองเกรดตอนป.6 น้องเราไม่ไหวจริงๆ แต่น้องก็สอบติดค่ะ แต่ตัวสำรองนะ แล้วเราได้ยินพ่อเราบอกว่าคะแนนสอบเข้าน้องเราไม่ค่อยดี อยู่รั้งท้าย ถามเราว่าน้องเราจะไปไหวมั้ย ถ้าไม่ไหวจะได้ให้ไปเรียนร.ร.มัธยมธรรมดาๆ แต่น้องบอกไหว แล้วเราก็เชื่อนะ เทอมแรกน้องเราเรียนชิลๆ มาตลอด คือก็เหมือนเด็กทั่วไป เราก็คาดเกรดน้องไว้ที่ 3.5 เพราะว่าม.1 มันง่าย ไม่ก็ให้แตะ 3 ครอบครัวเราก็กังวลค่ะ เพราะน้องเราไม่ขยัน แล้วก็โดนครูที่เรียนพิเศษว่าบ่อยๆ ว่าโง่บ้างล่ะ คิดไม่เป็นบ้างล่ะ เราโมโหนะ แต่ส่วนหนึ่งน้องเราก็ไม่เก่งจริงๆ จนวันเกรดออกค่ะ เราลุ้นของน้องมากกว่าของตัวเองซะอีก ผลออกมาแทบทรุดเลย มันไม่ถึง 3 ด้วยซ้ำ พ่อเราทั้งที่ปกติเป็นคนเงียบๆ ท่านร้องไห้เลยค่ะ ท่านโทษว่าเป็นความผิดของท่านที่เป็นคนยอมให้น้องเข้ามาเรียน เขาบอกว่ารู้งี้ให้ไปเรียนร.ร.ธรรมดาก็ดี  เราไม่รู้จะทำยังไงเลย เราเลยบอกพ่อว่า ต่อไปนี่เราจะดูน้องเอง เราจะช่วยดันให้น้องถึง 3 ให้ได้ พ่อเราไม่ไหวแล้วค่ะ ท่านไม่ได้ตั้งเกณฑ์ให้น้องเราสูง แต่ผลที่ได้มันต่ำกว่าเกณฑ์อีก เราไม่รู้เลยว่าจะจัดให้น้องอ่านยังไง เรียนยังไง พี่เราใกล้สอบมหาลัยแล้ว ไม่ค่อยมีเวลานัก แต่เราก็ใกล้สอบม.4 เหมือนกัน ไม่รู้จะเรียนไปพร้อมน้องได้รึเปล่า เราไม่อยากให้พ่อแม่มาช่วยแล้วค่ะ ท่านอายุมาก คงมาสอนเด็กๆ ไม่ไหว แต่เราก็กลัวเราจัดเวลาตัวเองไม่ได้เกมือนกัน อยากได้คำแนะนำค่ะ ขอบคุณนะคะ ㅠ ㅠ