<<<วิจารณ์ INSIDE LLYWEN DAVIS ตามใจฉัน>>>
21 ต.ค. 57 12:46 น. /
ดู 319 ครั้ง /
0 ความเห็น /
0 ชอบจัง
/
แชร์
ขออนุญาตมาแชร์ความคิดเห็นนะครับ เพิ่งมีโอกาสได้ดู และทุกอย่างเป็นเพียงความคิดเห็นส่วนตัว ล้วนๆ
<<< Inside Llywen Davis >>>
แม้โดยภาพรวมแล้ว มันออกจะเป็นหนังรสแปลกและเลยพ้นไปจากความคุ้นเคยที่เรามีต่อหนังของพี่น้องโคเอ็นเรื่องที่ผ่านๆมาอยู่บ้าง ด้วยความที่มันไม่ได้เป็นหนังตลกร้ายหรือมีเนื้อหาเชิงเสียดสีหลุดโลกพิศดาร อย่างไรก็ตามทีละเล็กทีละน้อย เราค้นพบว่าเราชอบโทนภาพที่หนังใช้ มันให้ความรู้สึกเย็นยะเยือก และพร้อมจะทิ่มแทงคนดูได้ทุกเมื่อ ล้อไปกับฉากหลังยุค 60 หากก็เข้ากันได้ดีเหลือเกินกับเนื้อเรื่องชีวิตบัดซบของนักดนตรีคนหนึ่ง(และแมวอีกหนึ่งตัว)
หนังมีชีวิตด้านหนึ่งเป็นงานมิวสิคัล ซึ่งในจุดนี้ งานดนตรีก็ทำงานของมันได้ดี เห็นได้ชัดว่าไม่ได้ใส่เข้ามาทำเท่ห์เฉยๆ หากมันมีหน้าที่ในการรับใช้เรื่องราวและขับอารมณ์ในซีนนั้นๆ ในขณะเดียวกันก็ยังมีกลิ่นของหนังโร้ดมูฟวี่ควบคู่ไปกับกรรมวิธีเล่าเรื่องแบบโอลด์สคูล จังหวะช้าๆ เอื่อยๆแทบจะไม่มีการเร่งเร้าใดๆปรากฏให้เห็น ซึ่งงานดนตรีก็มาชดเชยส่วนตรงนี้จนแทบจะไม่รู้สึกว่าหนังเดินเรื่องช้าเกินไป
และที่สุดแล้วมันดูจะขัดแย้งต่อขนบของหนังแนว biography อยู่บ้างตรงที่ มันจะมีกฏตายตัวในการนำเสนอพัฒนาการของตัวละคร จากจุดต่ำสุดไปจุดสูงสุด หรือจากจุดสูงสุดลงมาต่ำสุด จากยังไม่มีชื่อเสียงไปสู่การมีชื่อเสียง หรือการกลับมาไม่มีชื่อเสียงเหมือนเดิม แต่กับ Inside Llywen Davis กลับต่างออกไป มันเหมือนกับลูวิน เดวิส ได้ผ่านเลยวันเวลาเหล่านั้นมาแล้วและไม่สามารถกลับไปเป็นแบบในอดีตได้อีก ตอนเปิดเรื่อง ลูวิน เดิส เป็นคนไม่มีหัวนอนปลายเท้า ปากเสีย และไม่มีใครอยากเข้าใกล้ ตอนจบก็ยังถ่อยและไม่เป็นที่ต้องการของสังคมอยู่เช่นนั้น ไม่ได้มีชีวิตที่ดีขึ้นหรือเลวลง(อันที่จริงเรามองว่าชีวิตคนๆหนึ่งไม่อาจเลวร้ายลงได้มากกว่านี้อีกแล้ว) ยิ่งไปกว่านั้นหนังยังตั้งใจจะไม่เปิดเผยปมในใจเกี่ยวกับอดีตนักร้องคู่หูของเขาเลยด้วยซ้ำ ซึ่งเห็นได้ชัดว่ามันมีส่วนที่ทำให้ชีวิตของเขาจมปลักและเดินหน้าไปไหนไม่ได้
...แต่ทั้งหมดทั้งมวลกลับส่งให้หนังมีเสน่ห์อย่างน่าเหลือเชื่อ
ขอขอบคุณทุกท่านที่อดทนอ่านจนจบนะครับ
<<< Inside Llywen Davis >>>
แม้โดยภาพรวมแล้ว มันออกจะเป็นหนังรสแปลกและเลยพ้นไปจากความคุ้นเคยที่เรามีต่อหนังของพี่น้องโคเอ็นเรื่องที่ผ่านๆมาอยู่บ้าง ด้วยความที่มันไม่ได้เป็นหนังตลกร้ายหรือมีเนื้อหาเชิงเสียดสีหลุดโลกพิศดาร อย่างไรก็ตามทีละเล็กทีละน้อย เราค้นพบว่าเราชอบโทนภาพที่หนังใช้ มันให้ความรู้สึกเย็นยะเยือก และพร้อมจะทิ่มแทงคนดูได้ทุกเมื่อ ล้อไปกับฉากหลังยุค 60 หากก็เข้ากันได้ดีเหลือเกินกับเนื้อเรื่องชีวิตบัดซบของนักดนตรีคนหนึ่ง(และแมวอีกหนึ่งตัว)
หนังมีชีวิตด้านหนึ่งเป็นงานมิวสิคัล ซึ่งในจุดนี้ งานดนตรีก็ทำงานของมันได้ดี เห็นได้ชัดว่าไม่ได้ใส่เข้ามาทำเท่ห์เฉยๆ หากมันมีหน้าที่ในการรับใช้เรื่องราวและขับอารมณ์ในซีนนั้นๆ ในขณะเดียวกันก็ยังมีกลิ่นของหนังโร้ดมูฟวี่ควบคู่ไปกับกรรมวิธีเล่าเรื่องแบบโอลด์สคูล จังหวะช้าๆ เอื่อยๆแทบจะไม่มีการเร่งเร้าใดๆปรากฏให้เห็น ซึ่งงานดนตรีก็มาชดเชยส่วนตรงนี้จนแทบจะไม่รู้สึกว่าหนังเดินเรื่องช้าเกินไป
และที่สุดแล้วมันดูจะขัดแย้งต่อขนบของหนังแนว biography อยู่บ้างตรงที่ มันจะมีกฏตายตัวในการนำเสนอพัฒนาการของตัวละคร จากจุดต่ำสุดไปจุดสูงสุด หรือจากจุดสูงสุดลงมาต่ำสุด จากยังไม่มีชื่อเสียงไปสู่การมีชื่อเสียง หรือการกลับมาไม่มีชื่อเสียงเหมือนเดิม แต่กับ Inside Llywen Davis กลับต่างออกไป มันเหมือนกับลูวิน เดวิส ได้ผ่านเลยวันเวลาเหล่านั้นมาแล้วและไม่สามารถกลับไปเป็นแบบในอดีตได้อีก ตอนเปิดเรื่อง ลูวิน เดิส เป็นคนไม่มีหัวนอนปลายเท้า ปากเสีย และไม่มีใครอยากเข้าใกล้ ตอนจบก็ยังถ่อยและไม่เป็นที่ต้องการของสังคมอยู่เช่นนั้น ไม่ได้มีชีวิตที่ดีขึ้นหรือเลวลง(อันที่จริงเรามองว่าชีวิตคนๆหนึ่งไม่อาจเลวร้ายลงได้มากกว่านี้อีกแล้ว) ยิ่งไปกว่านั้นหนังยังตั้งใจจะไม่เปิดเผยปมในใจเกี่ยวกับอดีตนักร้องคู่หูของเขาเลยด้วยซ้ำ ซึ่งเห็นได้ชัดว่ามันมีส่วนที่ทำให้ชีวิตของเขาจมปลักและเดินหน้าไปไหนไม่ได้
...แต่ทั้งหมดทั้งมวลกลับส่งให้หนังมีเสน่ห์อย่างน่าเหลือเชื่อ
ขอขอบคุณทุกท่านที่อดทนอ่านจนจบนะครับ
แก้ไขล่าสุด 21 ต.ค. 57 12:56 |
เลขไอพี : ไม่แสดง
อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)
ความคิดเห็น
ยังไม่มีความคิดเห็น
จะต้องเป็นสมาชิกจึงจะแสดงความคิดเห็นได้
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google