แอบชอบเพื่อนควรบอกดีไหม ? (เล่า/ถาม)
เรื่องมีอยู่ว่าเราอ่ะเป็นทอมแอบชอบเพื่อนในห้องคนนึงเขาเป็นผู้หญิงที่ทำให้เรามีความสุขหรือยิ้มได้ทุกครั้งที่อยู่ใกล้แต่เขามีแฟนแล้วอยู่อีกห้องนึง
ตลอดเวลาที่เรารู้จักเขามา3ปี ช่วงม5 เรามีแฟนอยู่น่ะแต่เหมือนว่าเวลาอยู่ใกล้เขาเมื่อไหร่เราจะเผลอยิ้มทุกทีเวลาผ่านไปเราก็เลิกกับแฟนโดยโดนบอกเลิกแล้วเขาก็เป็นคนที่เข้ามาปลอบเราทำไห้เรารู้รู้สึกดีขึ้นเยอะเรากับเขาจะปรึกษากันทุกครั้งที่มีปัญหาหรือมีเรื่องเครียดไม่ว่าจะเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่เราจะคุยกันได้ทุกเรื่องพอขึ้นม6เขาก็กลับไปคืนดีกับแฟนเก่าที่เคยคบตอน ม4 ตอนนั้นเรารู้เราก็รู้สึกแปลกๆบอกไม่ถูกแต่เราก็พยายามเฉยๆแต่ระหว่างเขาคบกับแฟน เวลาเขาทะเลาะกับแฟนเขาก็จะทักมาคุยกับเราแต่เราก็ไม่ได้บอกหรือเชียร์ไห้เขาเลิกกับแฟนหรืออะไรน่ะทุกครั้งเราก็จะทำหน้าที่ให้คำปรึกษาหรือปลอบเขาเวลาอยู่โรงเรียนเราก็จะหยอกเล่นกันบ้างบางทีเขาบ่นว่าปวดหัวเราก็จะนวดไห้เขาบางทีก็ตัดเล็บไห้5555 แต่ส่วนมากเราชอบหยอกชอบแซวกันเล่นแต่ตลอดเวลาที่คบกันเป็นเพื่อนมันรู้สึกเหมือนมีอะไรมากั้นความรู้สึกอยากจะพูดว่ารู้สึกยังไงแต่มันกลับทำไม่ได้มีครั้งนึงเราปรึกษาเขาว่าเรากลับมาสูบบุหรี่อีกแล้วๆเหมือนจะติดเรารู้สึกไม่ดีเลยเขาก็บอกเราประมานว่า "ไม่เอาน่ะ เลิกน่ะมันไม่ดี มีอะไรให้เค้าช่วยก็บอกน่ะ" เราก็รู้สึกดีมากอ้ะที่เขายังรู้สึกเป็นห่วง เมื่อวันก่อนเราไปเที่ยวผับกับเขาคือคืนนั้นเค้าก็ยืนเต้นข้างเขาเต้นกับเขาตลอดเวลาเขาจะเข้าห้องน้ำเราก็จะจับมือเขาแล้วพาไปห้องน้ำมีจังหวะนึงที่เรารู้สึกมึนมากๆเราเลยเอาหัวไปซบที่ไหล่เขาเขาก็เอามือมาลูบหัวเรา คือตอนนั้น**โคตรหวั่นไหวอ่ะ ช่วงหลังๆมานี้คือเวลาเล่นๆกันแล้วมองตาถ้ารู้สึกหวั่นไหวเราจะพูดประมานว่าเบื่อเทอจังแล้วหัวเราะ แต่ยังไงเขาก็มีแฟนแล้วนี้เนอะที่อยู่แบบนี้ก็ดีแล้ว แต่พอนึกๆดูแล้วใกล้จะจบ ม6 จะแยกย้ายกันเข้ามหาลัยแล้ว คือเราว่าจะบอกความรู้สึกให้เขารู้ก่อนดีไหม หรือเราควรจะเก็บไว้ดี
อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)
ความคิดเห็น
จขกท.กลัวว่าจะเสียความเป็นเพื่อนไป หรืออึดอัดใจที่ไม่ได้บอกชอบ ความรู้สึกไหนมันมากกว่ากันล่ะ
เราก็เคยชอบเพื่อนตัวเองเหมือนเธอนี่แหละ ญ-ญ เหมือนกัน แต่แต่ก่อนเพื่อนเราคนนี้ก็เคยเป็นทอม แล้วจู่ๆก็กลายมาเป็นผู้หญิง เรากับมันเล่นกันค่อนข้างๆถึงเนื้อถึงตัวมาตั้งนาน ปรึกษาปัญหากันทุกอย่าง จู่ๆก็มาเริ่มรู้สึกหวั่นไหวก็ตอนมันเป็นผู้หญิงนี่แหละ แรกๆเราเครียดมากแบบรู้สึกแบบนี้กับเพื่อนสนิทตัวเองได้ไงวะ สับสนมาก ว่านี่เราชอบเพื่อนตัวเองจริงๆรึเปล่า พอลองทบทวนก็ปรากฏว่า เราชอบมันจริงๆ เราเคยลองห่างๆกับมันซักระยะดูด้วย เผื่อจะได้คิดทบทวนความรู้สึกอีกที แต่พอมันมาถามว่ทำไมเปลี่ยนไป เราก็เลย เอ้อ เราทำแบบนี้กับเพื่อนตัวเองได้ไง ถึงเราจะชอบมัน แต่นั่นก็เป็นความรู้สึกของเราที่เราต้องจัดการเอง ไม่ใช้ให้มันต้องมาเสียใจด้วยแบบนี้ จากนั้นก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมกันซักพัก เราอึดอัดกับความรู้สึกมาก จนสารภาพกับมันไปว่าชอบมัน มันตอบมาว่าจริงๆแล้วเค้าก็รู้มาซักพักแล้วล่ะ ซึ่งเราช็อคมากตอนนั้น แต่อีกความรู้สึกคือโล่งอกมากนะ เหมือนยกภูเขาออกจากอก เราก็ไม่ได้หวังจะพัฒนาความสัมพันธ์ไปมากกว่านั้นหรอก เพราะที่เป็นอยู่ตอนก็สนิทกันมากๆแล้ว ตอนแรกเราก็นึกว่ามันจะเปลี่ยนไป แต่จริงๆแล้วไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปเลย ตอนนี้ก็ยังเป็นเพื่อนสนิทกันเหมือนเดิม
แต่พอผ่านมาซักปี เราก็ขุดคุ้ยเรื่องอดีตมาคุยกัน มันก็บอกว่าจริงๆน่ะถ้าเป็นเพื่อนคนอื่นมาสารภาพรักมันอาจจะรับไม่ได้ แล้วห่างไปเลย แต่ตอนแกมาสารภาพกับเค้าอะ จริงๆก็ตกใจ แล้วก็ยอมรับว่าเหมือนมีเส้นกันบางๆมากั้นไว้ (ตอนที่ได้ยินคำนี้เสียใจมาก ขนาดชั้นเป็นคนสารภาพยังไม่มีเส้นอะไรมากั้นเลย 
) แต่ถ้าจะให้ห่างกันไป ไม่รู้** มันไม่ได้ 
เราก็ไม่รู้ว่าเพื่อนของจขกท. จะมีปฏิกิริยาแบบไหนถ้าหากจขกท.สารภาพไป จะกลับมาสนิทกันเหมือนเดิมมั้ยเราไม่รู้ แต่ถ้าเพื่อนของจขกท.ยังเห็นว่าจขกท.เป็นเพื่อนอยู่ คงไม่ทิ้งกันแน่นอน แต่บางมุมก็คิดว่าเพื่อนจขกท.อาจจะรู้ความรู้สึกของจขกท.ก็ได้ แต่ไม่ได้พูดออกมาเพราะไม่อยากทำลายความสัมพันธ์ หรืออาจจะเพราะมีแฟนแล้ว แต่ถ้าจะสารภาพไป ก็สารภาพไปเลย ให้มันหมดเรื่องคาใจซะที ไหนๆก็ม.หกแล้ว สู้ๆนะ จขกท ไม่ว่าจะเลือกทางไหน ก็ขอให้รับได้กับผลลัพธ์ที่ตามมานะ
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google