อยากเล่าอ่ะ มันคิดถึงก็เลยอยากเล่า
3 ต.ค. 58 05:01 น. /
ดู 681 ครั้ง /
1 ความเห็น /
0 ชอบจัง
/
แชร์
สวัสดีค่ะ เราแค่อยากมาเล่าเฉยๆ คือช่วงนี้คิดถึงเรื่องนี้บ่อยมากจนรำคาญตัวเอง อะไรนักหนาวะเนี่ยเรื่องก็ผ่านมา4ปีแล้วจะคิดให้ไรขึ้นมาเฮ้อ
เรื่องมันเริ่มตอนที่เราย้ายรรตอนม.ต้นค่ะ รักครั้งแรกป๊อบบี้เลิ้ปสุด เรียกแทนจขกทว่าไรดีอะ เอิ่ม..เรานี่แหละค่ะขกคิด555555555
เราย้ายรรเพราะที่บ้านมีปัญหานิดหน่อยมาอยู่ตจวค่ะ มาอยู่กับพ่อตอนหารรเข้านี่อย่างยากเพราะย้ายตอนจะขึ้นม.2เนอะมันกลางเทอม ย้ายมานี่กลัวไม่มีเพื่อนสุดกลัวเข้ากับคนอื่นไม่ได้ แต่พอเอาเข้าจริงๆสนิทกันเร็วม้ากกกกกก เพื่อนๆดีอ่ะค่ะคือเด็กตจวเขาน่ารักนะ นิสัยดีกันทุกคนเลย แล้วเราก็เจอเขาค่ะ555555555 คุณสิวเรียกงี้แม่มเลยเกลียดดด
เขาอยู่ห้องเดียวกับเราเนี่ยแหละ เรามองตอนนั้นละแบบ เห้ยแกรคนนี้ดีอะ หล่ออะใช่เลยกรี๊ด แต่บอกก่อนเลยนะคะว่าเราตอนนั่นนี่อ้วนมากกกก อ้วนอย่างกะช้าง แบบหนัก60-65อะ โหแม่เจ้าละสูงเท่าไหร่รู้ไหมคะ153 อืมมค่ะอ้วนแบบดับเบิ้ลฟาดเสียหลัก ช้างดีๆนี่เองแต่ตอนั่นเราไม่สนเลยนะ คิดว่านี่อ้วนตรงไหนเขาเรียกน่ารัก555555555 คือมั่นหน้าสุด อ้วนๆดำๆละไปชอบคนหล่อในห้อง อินี่มั่นใจค่ะว่าฉันจะต้องจีบติด555555555
ตอนแรกเราสนิทกับเด็กใหม่ด้วยกันค่ะขอเรียกว่าน้องเหม่ง เหตุการณ์ที่เราจำขึ้นใจเลยคือวันนั้นเราเขียนกระดาษกับเพื่อน(คือเขียนถาม-ตอบเล่นในกระดาษกันค่ะ) เพื่อนเราน่าจะถามประมาณชอบใครอยู่ เราก็เลยเขียนตอบไปว่าคุณสิวไง แล้วอีคุณสิวกับพองเพื่อนของนางค่ะมาเล่นกันใกล้เรากับเพื่อน เราก็ไม่ได้ไรนะไม่แสดงพิรุธหุหุ สักพักเพื่อนคุณสิวเขาเนียนค่ะ มาฉกกระดาษจากมือเราไป แต่เราขยำไปพอดี เรานี่แบบเชี้ยยยยยยยยยทำไงงงงดีวะะะะะโอยยแบบตายแน่ๆถ้ามันรู้นี่จะเอาหน้าไปไว้ไหน คุณสิวได้กระดาษไปไว้ในมือค่ะ แต่ยังไม่ได้อ่าน เราก็
"เอาคืนมาดิวะ เอามาอีสิววว"
"ไมอะ มันเขียนไร ไมดูไม่ได้"สิวทำท่าจะเปิด เราแบบโอ้มายก๊อด ไม่ได้ๆๆเราแย่งมาสุดชีวิตเลยค่ะ ทั้งทุบทั้งตี ยื้อแย่งสุดพลัง
"โอยยยเอามาาาโวยยย"เราตีมันจนมันปล่อย เสร็จแล้วเราก็วิ่งออกจากห้องเลยค่ะ ไปห้องน้ำ วิ่งด้วยความเร็วแสง ไปถึงปิดประตูล็อคแล้วเอา
กระดาษปาลงชักโครกพร้อมกดชักโครก แหมะโล่งอกมันหายไปแล้วฮี่ๆ เก่งสุด
เดินกลับมาห้องด้วยความเหนื่อยอ่อนเราจำได้แค่นั้น แล้วก็ไม่แน่ใจว่าตอนนั้นคุณสิวเขารู้เรื่องที่เราชอบหรือยัง แต่กลับมาห้องละทุกคนหัวเราะอะ คือไหลวะ คือไหลลล คุณสิวก็หัวเราะละพูดว่า
"มันมีอะไรวะทำไมต้องแย่งเอาไปขนาดนั้น มันมีอะไรเกี่ยวกับเค้าหรือไง555555555" เรานี่แบบ**จ้าในใจ
แล้วตอบไป
"ไม่มี!!!!" เสร็จก็เดินหนีนางไป
ไว้มาต่อนะคะ(พูดเหมือนมีคนมารออ่าน555555) จริงๆก็ลืมๆไปเยอะแล้วเหมือนกันนะอยู่ดีๆก็อยากเล่าเฉย คิดอะไรออกก็พิมพ์ไปเลยละกันเนอะ สมัยนั้นไม่มีอะไรให้แคปข้อความด้วยสิ โทรศัพท์ก็ทิ้งไปแล้วอะ55555555 ที่คุยกันก็มีข้อความอย่างเดียวเลย (ช่วงสมัคร100ข้อความ5บาทของดีแทคกำลังบูม) ไม่มีใครอ่านก็จะเล่าาาา ระบายยยยยย คิดถึงละทำไรรไม่ได้ คิดถึงทำไมไม่รู้เหนื่อยใจ๊
ปอลิงตอนแรกจะตั้งในพันทิปแต่ยุ่งยากเกิ๊นมียืนยันตัวตนอีก มาตั้งในสยซละกันเนอะ
เรื่องมันเริ่มตอนที่เราย้ายรรตอนม.ต้นค่ะ รักครั้งแรกป๊อบบี้เลิ้ปสุด เรียกแทนจขกทว่าไรดีอะ เอิ่ม..เรานี่แหละค่ะขกคิด555555555
เขาอยู่ห้องเดียวกับเราเนี่ยแหละ เรามองตอนนั้นละแบบ เห้ยแกรคนนี้ดีอะ หล่ออะใช่เลยกรี๊ด แต่บอกก่อนเลยนะคะว่าเราตอนนั่นนี่อ้วนมากกกก อ้วนอย่างกะช้าง แบบหนัก60-65อะ โหแม่เจ้าละสูงเท่าไหร่รู้ไหมคะ153 อืมมค่ะอ้วนแบบดับเบิ้ลฟาดเสียหลัก ช้างดีๆนี่เองแต่ตอนั่นเราไม่สนเลยนะ คิดว่านี่อ้วนตรงไหนเขาเรียกน่ารัก555555555 คือมั่นหน้าสุด อ้วนๆดำๆละไปชอบคนหล่อในห้อง อินี่มั่นใจค่ะว่าฉันจะต้องจีบติด555555555
ตอนแรกเราสนิทกับเด็กใหม่ด้วยกันค่ะขอเรียกว่าน้องเหม่ง เหตุการณ์ที่เราจำขึ้นใจเลยคือวันนั้นเราเขียนกระดาษกับเพื่อน(คือเขียนถาม-ตอบเล่นในกระดาษกันค่ะ) เพื่อนเราน่าจะถามประมาณชอบใครอยู่ เราก็เลยเขียนตอบไปว่าคุณสิวไง แล้วอีคุณสิวกับพองเพื่อนของนางค่ะมาเล่นกันใกล้เรากับเพื่อน เราก็ไม่ได้ไรนะไม่แสดงพิรุธหุหุ สักพักเพื่อนคุณสิวเขาเนียนค่ะ มาฉกกระดาษจากมือเราไป แต่เราขยำไปพอดี เรานี่แบบเชี้ยยยยยยยยยทำไงงงงดีวะะะะะโอยยแบบตายแน่ๆถ้ามันรู้นี่จะเอาหน้าไปไว้ไหน คุณสิวได้กระดาษไปไว้ในมือค่ะ แต่ยังไม่ได้อ่าน เราก็
"เอาคืนมาดิวะ เอามาอีสิววว"
"ไมอะ มันเขียนไร ไมดูไม่ได้"สิวทำท่าจะเปิด เราแบบโอ้มายก๊อด ไม่ได้ๆๆเราแย่งมาสุดชีวิตเลยค่ะ ทั้งทุบทั้งตี ยื้อแย่งสุดพลัง
"โอยยยเอามาาาโวยยย"เราตีมันจนมันปล่อย เสร็จแล้วเราก็วิ่งออกจากห้องเลยค่ะ ไปห้องน้ำ วิ่งด้วยความเร็วแสง ไปถึงปิดประตูล็อคแล้วเอา
กระดาษปาลงชักโครกพร้อมกดชักโครก แหมะโล่งอกมันหายไปแล้วฮี่ๆ เก่งสุด
เดินกลับมาห้องด้วยความเหนื่อยอ่อนเราจำได้แค่นั้น แล้วก็ไม่แน่ใจว่าตอนนั้นคุณสิวเขารู้เรื่องที่เราชอบหรือยัง แต่กลับมาห้องละทุกคนหัวเราะอะ คือไหลวะ คือไหลลล คุณสิวก็หัวเราะละพูดว่า
"มันมีอะไรวะทำไมต้องแย่งเอาไปขนาดนั้น มันมีอะไรเกี่ยวกับเค้าหรือไง555555555" เรานี่แบบ**จ้าในใจ
แล้วตอบไป
"ไม่มี!!!!" เสร็จก็เดินหนีนางไป
ไว้มาต่อนะคะ(พูดเหมือนมีคนมารออ่าน555555) จริงๆก็ลืมๆไปเยอะแล้วเหมือนกันนะอยู่ดีๆก็อยากเล่าเฉย คิดอะไรออกก็พิมพ์ไปเลยละกันเนอะ สมัยนั้นไม่มีอะไรให้แคปข้อความด้วยสิ โทรศัพท์ก็ทิ้งไปแล้วอะ55555555 ที่คุยกันก็มีข้อความอย่างเดียวเลย (ช่วงสมัคร100ข้อความ5บาทของดีแทคกำลังบูม) ไม่มีใครอ่านก็จะเล่าาาา ระบายยยยยย คิดถึงละทำไรรไม่ได้ คิดถึงทำไมไม่รู้เหนื่อยใจ๊
ปอลิงตอนแรกจะตั้งในพันทิปแต่ยุ่งยากเกิ๊นมียืนยันตัวตนอีก มาตั้งในสยซละกันเนอะ
เลขไอพี : ไม่แสดง
| ตั้งกระทู้โดย iPhone
อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)
ความคิดเห็น
จะต้องเป็นสมาชิกจึงจะแสดงความคิดเห็นได้
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google