(ญญ) จะลองจีบพี่ดูนะ เปิดใจให้น้องหน่อยสิ ♥

6 ก.พ. 59 22:44 น. / ดู 1,555 ครั้ง / 7 ความเห็น / 0 ชอบจัง / แชร์
เอาจริงๆเราอยากตั้งกระทู้นี้เป็นเหมือนไดอารี่บันทึกเรื่องราวเฉยๆ
เราไม่ใช่คนที่กล้าอะไร เรายังไม่ได้จีบพี่เขาหรอก เริ่มไม่ถูก
เพราะฉนั้น กระทู้นี้คงไม่ได้มีเรื่องหวือหวาชวนฟินชวนเขินหรืออะไรนะคะ555555
(หากมีคำแนะนำจขกท.เรื่องการจีบการเต๊าะการอ้อยสามารถคอมเม้นท์บอกได้เลยค่ะ -/-)
แทนพี่คนนั้น = พี่ย.
แทนตัวเอง = ว.
ส่วนคนอื่นๆเดี๋ยวก็ตามมาเอง
(ขออนุญาตเล่ายาวตั้งแต่พบกันจนถึงปัจจุบันรวดเดียวเลยนะคะ)

เราอยู่ปี1นะคะ เหตุเกิดจากวันแรกพบเลย วันนั้นเราก็เป็นคนที่ยังไม่รู้จักใครเลยค่ะ
หน้าตาเราก็ไม่ได้ต้อนรับแขกเท่าไหร่ด้วยแฮะ จะมีเพื่อนมั้ย คิดอยู่แค่นี้แหละวันนั้นอ่ะ
ก็ทำกิจกรรมไปไม่มีอะไร คุยกะเพื่อนทำความรู้จักกันปกติ หาคนน่ารักในรุ่น ไม่มีสเปคเลย ขมใจ 
พักเที่ยงก็กินข้าว ผ่านไปๆๆๆ ช่วงบ่ายทำกิจกรรมปกติค่ะ อยู่ดีๆเหลือบไปเห็นพี่คนนึง... เหมือนพี่แกเพิ่งมาอ่ะนะ
พี่เขาเด่นเพราะสีผมเลย ผมพี่เขาสีน้ำตาลอ่อนออกส้มๆอธิบายไม่ถูก ผมสีสว่างกว่าคนอื่นเลยเด่น ละพี่เขาก็ขาวววว
พอเห็นละก็เอ้ย น่ารักอ่ะ ตอนนั้นเรามองไกลๆ ละสายตาเราก็สั้นนิดนึง เห็นไม่ชัด แต่รู้ว่าน่ารักแน่ๆ ใจบอกมา555555
ละก็ต้องทำกิจกรรมต่อ มีกิจกรรมนึงยืนเป็นวงกลม พอเราหันไปข้างหลังตัวเองเราก็เจอพี่เขายืนอยู่
พี่เขาเป็นคนถ่ายรูป สะพายกล้องอยู่ที่คอกับป้ายชื่อพี่เขา พี่เขาก็ทักเรา
พี่ย. : น้องชื่อไรอ่ะ?
เรา : ว.ค่ะ //ดึงป้ายชื่อตัวเองให้พี่ดูละเราก็ยิ้ม
พี่ย. : พี่ชื่อย.นะ //ดึงป้ายชื่อตัวเองให้ดูละถ่ายรูปต่อ
นั่นแหละบทสนทนาแรกของเรา ไม่มีอะไรเลย 55555555
ละก็ต้องฟังพวกพี่ๆอธิบายทำกิจกรรมต่อไป ทำกิจกรรมตลอดทั้งวัน ไม่ค่อยมีโอกาสมองหาพี่ว.เลย
จริงๆตอนนั้นเรามองแค่ว่าพี่เขาน่ารักดี ไม่ได้ชอบอะไรพี่เขาหรอกค่ะ
วันนั้นก็มีแค่นั้นค่ะ ---- วันแรกที่เจอ วันที่ได้รู้จักพี่ย.

วันต่อมาที่ต้องไปมอคือวันปฐมนิเทศค่ะ
ช่วงเช้าเราก็ไม่เจอพี่ย.เช่นเดิม พี่ไม่ตื่นหรอคะ 5555555
พอตอนบ่าย เราก็เจอพี่ย.แล้ว แต่อยู่ไกลๆเช่นเดิม เพราะพี่เขาส่วนใหญ่จะทำงานเป็นเบื้องหลังซะมากกว่า
เป็นเบื้องหลังที่เด่นกว่าเบื้องหน้าในสายตาเราอีกค่ะ น่ารักจังเลย
ทีนี้มีกิจกรรมให้น้องๆยืนเป็นวงกลมอีกละ ละพี่เขาก็ร้องเพลงสัน เพลงสันทนาการน่ะที่ให้เต้นๆ
ละพี่ๆเกือบทั้งหมดก็มายืนตรงกลางวงรวมๆกันหลายๆคน ละพี่ย.เขาก็มายืนเต้นข้างหน้าเราเลย
ตอนนั้นเขินมาก ไม่กล้ามองพี่เขาเต้นเลย มองต่ำละเบี่ยงไปทางอื่นซะมากกว่า -/- 5555555555555555
ละรุ่นพี่คณะเรามีคนนึงเป็นดารา มีตอนเต้นอีกรอบที่ให้น้องๆกับพี่ๆเต้นด้วยกัน
ไม่ยืนเป็นวงกลมแล้วนะ พี่ที่เป็นดาราคนนี้มาเต้นอยู่ข้างๆ คนนี้ก็น่ารักนะ แต่ให้คะแนนพี่ย.นำห่างเลย อิอิ
ยังคงเป็นอีกวันที่เราคิดว่าเฮ้ย พี่คนนี้น่ารักจัง แต่ไม่ได้คิดว่าตัวเองชอบอะไรนะ
นี่คือวันที่สองที่เราเจอกันค่ะ
(จริงๆพี่ย.เขามีเหตุผลนะคะที่ทำแบบนี้ เรามารู้ทีหลังน่ะ เราคิดว่าน่าจะใช่เพราะแบบนี้นะ เดี๋ยวมาบอก)

หลังจากวันที่เจอวันนั้นแล้ว วันต่อไปที่เจอพี่ย.คือวันที่มีค่ายที่คณะ
ขอบอกก่อนนะคะว่าคณะเราคนไม่เยอะ เลยรู้จักกันเกือบทุกคน แบบรู้จักชื่อนะ แต่ไม่ได้เคยคุยทุกคน55555
ก็แบ่งทำกิจกรรมเป็นกลุ่มไป แต่ละกลุ่มก็มีพี่ประจำกลุ่ม และแน่นอน พี่ย.ประจำกลุ่มเรา
แต่ก็ไม่ได้คุยอะไรกันนะ ทำไมตอนนั้นเราถึงไม่คุยเราก็ไม่เข้าใจ ด่าได้ แต่อย่างแรง 
พี่ย.ก็ไม่ได้อยู่กะกลุ่มเรามากหรอกนะ เพราะพี่เขาถ่ายรูปไง ก็ไปนู้นไปนี่บ่อยๆ
ละวันแรกของค่าย พี่ๆเขาก็เปิดค่ายด้วยการเต้นเพลงไล่จิ้งจก ตลกดี
เราก็พยายามมองหาพี่ย.นะ ก็เจอแหละ แต่ค่อนข้างโดนคนอื่นบัง พี่เขาก็น่ารักเช่นเดิม
ส่วนใหญ่เราจะได้แต่มองพี่ย.น่ะนะ ไม่ค่อยมีโอกาสได้คุย ตอนมีโอกาสก็มัวแต่เขิน 
มีครั้งนึงกินข้าวเสร็จ ช่วงนั้นไม่ค่อยได้เจอพี่ย.เลย กำลังจะเดินไปห้องที่พี่เขานัด เจอพี่ย.กับพี่ที่เป็นดารายืนอยู่
เรานี่หน้าแดงจนพี่ที่เป็นดาราทักเลยว่าทำไมหน้าแดง ฮ่าๆ คิดในใจ: เขินพี่ย.ไงพี่ คือเราเขินง่ายอ่ะไม่รู้ทำไม55555
ก็เป็นแบบนี้แหละ แบบเจอบ้าง แอบมองหาบ้างอะไรก็ว่าไป แต่ไม่มีได้คุยเลย : /
แล้ววันสุดท้ายของค่ายมีการผูกสายสิญจน์ให้น้องๆ เราก็ไปให้พี่ๆผูกตามปกติ มองไปหาพี่ย.ตลอด ก็เห็นว่าเขาผูกอยู่ตลอด
ข้างๆพี่เขาคือพี่ที่เป็นดารา คือพี่เขาอยู่กลุ่มเดียวกัน เราก็ให้พี่คนอื่นๆผูกไปเรื่อยๆจนเยอะจนไม่รู้จะไปหาใครละ
ช่วงเวลาที่พี่คนนึงผูกให้เสร็จก็หันมองแถวๆพี่ย.เป็นระยะ พอเห็นพี่ที่เป็นดาราว่าง รีบเข้าไปเสียบเลยค่ะ
พี่เขาก็คุยดี ชวนคุยนู้นนี่ เราก็คุยด้วย สนุกสนาน คุยกับคนสวย พอคุยเสร็จตอนนั้นพี่ย.ก็ว่างพอดี รออะไรล่ะคะ..
สไลด์ตัวไปหาพี่ย.ทันที ระหว่างที่ผูกก็คุยกัน เอาจริงเราก็เริ่มลืมละว่าคุยอะไร ขอประมาณเอานะ ตัดมาเฉพาะที่จำได้
พี่ย. : พี่รู้ด้วยว่าพี่รหัสเราคือใคร
เรา : อ่าว แสดงว่าอยู่ในกลุ่มพี่อ่ะสิ
พี่ย. : ไม่ๆ... คือพี่ก็รู้จักทุกคนไง (คิดในใจ: คือไม่เนียนอ่ะพี่ แบร่ )
เรา : อ่ออออ
ละก็คุยกันอีกสักพักเรื่อยเปื่อย เรื่องเรียนเรื่องอะไรก็ว่าไปต่างๆนานา พอเสร็จเรานี่อิ่มอกอิ่มใจมากไม่ไปให้ใครผูกต่อละ555555
วันนั้นนี่มีความสุขมากจริงๆนะ จนแอบคิดว่าพี่เขาเป็นพี่รหัสเรารึเปล่าเลยด้วย...
ตอนนั้นนี่ใจนึงก็ภาวนาขอให้ใช่ อีกใจก็คิดว่าอย่าเลย แต่ตอนนี้โคตรอยากให้พี่เขาเป็นพี่รหัสเราเลย  
สรุปนะ... พี่ย.ไม่ใช่พี่รหัสเรา คือเพื่อนในกลุ่มพี่เขานั่นแหละเป็นพี่รหัสเรา
ละที่พี่เขามาทักเรามาชวนเราคุยบ้างบางครั้งน่ะเราคิดว่าเพราะพี่เขาต้องการจะหลอกเราว่าพี่เขาเป็นพี่รหัสเราไรงี้
คือเราเดาเอาเพราะมีเพื่อนบอกมาว่าพี่ย.เคยกระซิบบอกมันละชี้มาที่เราว่านี่อ่ะน้องรหัสพี่ โอ้ววพี่คะ555555

แต่เราไม่ได้บอกใครนะว่าเราชอบพี่ย. เอาจริงคือ(แทบ)ไม่ได้บอกใครว่าชอบผู้หญิงด้วยซ้ำ
มีแค่เพื่อนในกลุ่มที่รู้ว่าเราชอบผญ. ในเทอมแรกเราไม่ได้คิดจะจีบพี่ย.เลย แค่คิดว่าน่ารักจังแค่นั้น เราเลยไม่ทำอะไร
แต่ตอนนี้เราเริ่มรู้สึกว่าอยากลองจีบพี่เขาดู ใจนึงเราก็ยังไม่พร้อมจะเจ็บนะ แต่อีกใจเราก็อยากลอง
ลำบากใจมากๆเลยล่ะ แต่เราอาจจะลองดู จะได้ไม่ต้องมาเสียดายทีหลังว่าทำไมไม่ลอง เนอะทุกคนนน

นี่เราทักไลน์พี่เขาไปแล้ว ก็คุยกันได้สักพัก แต่พี่เขาไม่อ่านไม่ตอบแล้ว ไม่รู้รำคาญหรืออะไรรึเปล่าเราก็ไม่กล้าทักซ้ำแฮะ
ประโยคล่าสุดเราก็เป็นประโยคคำถามนาา ตอนแรกพี่เขาคุยด้วยดีมากเลย แบบน่ารักอ่ะ ทำไมตอนนี้ใจร้าย 
ไม่รู้จะทำยังไงต่อเลย อะเอาเป็นว่าเรื่องก็เป็นประมาณนี้แหละ ถ้ามีอะไรอัพเดทก็จะมาพิมพ์ต่อเรื่อยๆเป็นไดอารี่นะ
เลขไอพี : ไม่แสดง | ตั้งกระทู้โดย Windows 8.1

อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)

ความคิดเห็น

#1 | P3072 | 9 ก.พ. 59 16:27 น.

มานั่งรออออ 

ไอพี: ไม่แสดง | โดย Windows 7

#2 | :B` | 11 ก.พ. 59 15:13 น.

มาอวดความน่ารักของพี่ย.ต่อแล้วววว5555555
คืองี้เราเคยไปกินข้าวกับพี่ย.ด้วยนะ แต่ไม่ได้ไป2คน ไปกันเป็นสิบ เรานั่งหัวโต๊ะฝั่งนึง พี่เขานั่งอีกฝั่ง 
นั่นคือครั้งแรกที่ได้นั่งกินข้าวร่วมโต๊ะกับพี่ย. แค่เขียนเก็บไว้อ่านเองแหละกลัวลืม 555555555

โอเค ต่อจากที่พิมพ์ไว้นาจาา คือเราทักไลน์พี่เขาไปด้วยประเด็นเรื่องวันเกิดพี่รหัสเรา เลยได้คุยกัน
(แทนพี่รหัสเรา = พี่ฉ.นะคะ)
เรา : พี่ย. พี่พอจะรู้มั้ยคะว่าตอนนี้พี่ฉ.อยากได้อะไรอ่าา?
พี่ย. : เดี๋ยวสืบให้มะ ช่วงนี้มันไม่เห็นบ่นอยากได้อะไรเลย
- - - - - - คือเราทักไปพี่ย.คือตอบกลับทันที 555555 แต่เราขับรถกลับบ้านอยู่เลยตอบไม่ได้    - - - - - -
จากบ้านเราไปม.คือประมาณชม.กว่าเลยค่ะ ตอบไม่ได้ยาวๆเลย เสียใจมาก แต่ครึ่งชม.ถัดมา...
พี่ย. : ฉ.ชอบพวก... บลาบลาบลา //พี่เขาอธิบายมาให้
เรา : อ่ออ แต่คือจะวันเกิดพี่ฉ.แล้ว ยังไม่รู้จะซื้ออะไรให้เลย ฮืออ
พี่ย. : พวกพี่กะจะซื้อกระเป๋าให้อ่ะ
เรา : แล้วว.ซื้อไรดีอ่ะ ถ้าพวกของกิน พี่ฉ.ชอบกินอะไรเป็นพิเศษมั้ย?
- - - - - - ละพี่ย.ก็หายไปวันนึง  - - - - - -
พี่ย. : ฉ.ชอบกิน... บลาบลาบลา //อธิบายมาเต็ม
เรา : โอเคค้าบบ แต้งกิ้วมากๆนะพี่ รบกวนพี่ซะงั้นเลย5555
- - - - - - ละพี่ย.ก็หายไปอีกวัน  - - - - - -
พี่ย. : ไม่รบกวนเบยยย
เรา : งั้นคราวหน้าจะมารบกวนเยอะๆเลยนะพี่555555
พี่ย. : ส่งสติ๊กเกอร์โอเคมา
- - - - - - ณ จุดนี้เราช็อค อ่าว จบบทสนทนาแล้วอ่ะสิ  คือคุยกันตอนกลางคืนนะ  - - - - - -
เรา : ฝันดีนะค้าา
พี่ย. : ฝันดี ตั้งใจเรียนนะหนู 555
เรา : เช่นกันนะพี่ อย่าไปหลับนะ 555
- - - - - - - พี่ย.ไม่อ่านไม่ตอบละหนู555555555 - - - - - - -

ผ่านมา 3 วันก็เป็นวันเกิดพี่ฉ.หรือพี่รหัสเราพอดี เราจะเอาของไปให้พี่รหัส แต่อยากแบบไม่ได้อยากนัดพี่รหัสโดยตรง
เอาจริงๆคือจะหาเรื่องคุยกะพี่ย. 555555 อ่ออ เราบอกเรื่องนี้กับพี่รหัสแล้วนะ พี่เขาตกใจมากเลย แต่ก็ไม่ได้อะไรหรอกมั้ง
ทักไลน์ไปตามสเต็ปเดิม อิอิ
เรา : พี่ย.ๆ เย็นนี้พวกพี่พาพี่ฉ.ไปไหนเปล่าอะคะ?
พี่ย. : ถ้าไปน่าจะไปตอนเที่ยงมากกว่านะเพราะพี่เลิกเที่ยง
เรา : อ่อโอเคค่า ขอบคุณค่าาา
พี่ย. : จะพาฉ.ไปเลี้ยงไหนนน555
เรา : ยังไม่รู้เลยอ่ะพี่ ไปด้วยกันป่ะ5555555
พี่ย. : แหนะมีชวน น้องว.ไปสวีทกันเลย พี่อาจพาฉ.ไปฉลองคืนนี้55555
เรา : แหนะะ ไปด้วยจิ 55555555
พี่ย. : ไปได้นะ เดี๋ยวพี่บอก
เรา : จะดีอ่ออ เพื่อนพี่ไปเยอะเปล่าน่ะ
พี่ย. : ยังไม่ทำการชวนเบย55555 แต่น้องไปได้จริงๆ มีแต่คนกันเอง //ณ จุดนี้เรายิ้มแก้มแทบแตก555555
เรา : ได้พี่ได้ ยังไงก็ลองบอกว.ละกัน เพราะยังไงวันนี้ว.ก็คงหาทางไปหาพี่ฉ.อยู่แล้ว
พี่ย. : ได้เลยหน่องว. นัดฉ.ล่วงหน้าก็ดีนะ อิๆ
เรา : อ่อค่ะ คือกำลังคิดอยู่ว่าประมาณกี่โมงดีเลยยังไม่ได้นัดพี่ฉ.55555
- - - - - - แล้วพี่เขาก็หายไปละจ้าาาา เราเลยทักไลน์พี่ฉ.ไป - - - - - -
เรา : พี่ฉ. เย็นนี้พอมีเวลาว่างให้ว.มั้ยคะ? 55555
พี่ฉ. : ห่ะะะ5555 อิอิ *แล้วพี่เขาก็ส่งรูปพี่ย.กินเค้กมาให้ดู* //ก็คือรูปตอนๆนั้นเลยนั่นแหละค่ะ
เรา : โอยยยพี่ฉ.5555555
พี่ฉ. : 555555 ล้อเล่นน
เรา : แล้วตอนเย็นพี่ว่างมั้ยๆๆ
พี่ฉ. : ว่างค่ะๆ พี่ว่างตลอดเลยย
- - - - - - แล้วสักพักพี่ย.ก็ตอบมา คือเราเรียนนะ ไม่ได้คุยกะพวกพี่เขาตลอดเวลา ระยะเวลาที่ตอบแต่ละกันเลยห่างกัน - - - - -
เรา : แล้วพี่ย.อ่ะ อิอิ ล้อเล่น5555555 เดี๋ยวว.ไปหา
พี่ฉ. : ว.จะเลี้ยงพี่อ่ออ ย.บอกพี่55555 ไปกินสลัดกัน
- - - - - - ขออนุญาตตัดไปที่แชทพี่ย.นะ เดี๋ยวกลับมาๆๆๆ อย่าเพิ่งงง    - - - - - - -
พี่ย. : นัดยัง5555 ฉ.ดูว่างนะ
เรา : พี่ฉ.บอกว่างตลอดอ่ะพี่
พี่ย. : ว่างก่อนสองทุ่ม55555 เดี๋ยวจะไป__ ไปมะหนู (ขอเซ็นเซอร์ชื่อสถานที่นาจา)
เรา : งี้เพื่อนพี่ไปทั้งกลุ่มเลยปะะ
พี่ย. : บางคนอ่ะ อิๆ
เรา : เดี๋ยวปรึกษาพี่ฉ.ก่อน5555
พี่ย. : ฉ.ไม่ไปละ
เรา : เดี๋ยวว.ไปเป็นตัวแทนพี่ฉ.เองค่ะ55555 อะล้อเล่น
พี่ย. : แหนะ
- - - - - - - เราโคตรพลาดอ่ะ เราไม่ได้ตอบพี่ย.ต่อ คือเราคุยกะพี่ฉ.อ่ะ    - - - - - - -
เราก็คุยกะพี่ฉ.แหละว่าสรุปเจอกันที่ไหนอะไรแบบนี้ พี่ฉ.ก็บอกตอนกลางคืนพี่ไม่ไปนะอะไรประมาณนี้
ตอนแรกเราเข้าใจว่าพี่ฉ.จะไปกินสลัดกะเรา 2 คน เราก็ไม่ได้อะไร เพราะเป็นวันเกิดพี่เขาไง
แต่พี่ฉ.ก็บอกว่า พี่ย.นัดประมาณ6โมงนะ เดี๋ยวน้องรหัสพี่ย.มาด้วยนะ คือนี่ก็งงๆแต่ก็โอเค5555
ละคือน้องรหัสพี่ย.ชื่อว.เหมือนเราเลยจ้าาา โอเค ตัดไปตอนที่เจอกันเลยนะ
เราก็นัดเจอกะพี่ฉ.ก่อน ละค่อยไปหาพี่ย. แปลกมากเราจำไม่ได้ว่าพี่ฉ.ใส่เสื้ออะไรสีอะไรกางเกงอะไรทั้งๆที่อยู่ด้วยนานกว่า
แต่เราจำชุดพี่ย.ได้เลย อย่างน้อยก็คร่าวๆ ทั้งๆที่เห็นแปปเดียว 5555555
เราใส่เสื้อดำกางเกงยีนขาสั้นปล่อยผมนะ ส่วนพี่ย.ใส่เสื้อสีดำ กางเกงขาสั้นสีกรมมั้งปล่อยผมสลวยสวยเก๋
ใส่มาคู่กัน 5555555 มโนไปอีกอ่ะอีนี่ พอเจอกันก็ยิ้มมมมมม ตามสเต็ปคนเรียบร้อยใสใสพูดน้อยน่ารักของเรา
ละพี่ย.ก็พูดขึ้นมา อยู่ในดงของคนชื่อว. 555555555
แต่คือไม่เรียกสลับกันนะ พี่ย.กะน้องรหัสพี่เขาสนิทกันมาก อายุเท่ากัน คุยกันแทนตัวเองว่าชั้น เรียกอีกฝ่ายว่าแก
แต่พี่ย.จะเรียกเราว่าว. อ่ะ พี่ฉ.ก็เหมือนพี่ย.นั่นแหละ มันเลยไม่มีปัญหากับการคุยกันบนโต๊ะสลัด
คือเราก็สั่งสลัดมา ก็สั่งสลัดแบบใส่น้ำสลัดแบบน้ำข้นมา พี่ย.ก็บอก มันดูเป็นสลัดอ้วนๆ จ้าาาา แม่คนผอมกินคลีน T_____T
คือเราอ้วนอยู่ละแต่อยากกินไง 555555555 พี่ย.เขาชอบออกไปวิ่งออกกำลังกายด้วยแหละ ดีจัง เดี๋ยวไปวิ่งบ้าง
ละก็ถ่ายรูปกันบ้างอะไรบ้างงี้ คือน่ารัก นั่งมองหน้าพี่ย. นั่งเยื้องๆกัน คุยกันเฮฮาปาจิงโกะ ตัดมาเฉพาะที่คุย(เกี่ยว)กับเราละกันเนอะ
พี่ย. : คืนนี้ไปเปล่าา ไปเปิดโลก //ยิ้มเจ้าเล่ห์ขั้นสุด
เรา : งืมมม แต่พี่ฉ.ไม่ไปอ่าา
พี่ฉ. : ไปดิ นี่ไง เดี๋ยวฝากน้องเราไปด้วย
เรา : แต่อยากให้พี่ฉ.ไปอ่ะ ไม่ไปจริงๆหรอ
พี่ฉ. : พี่ไม่ได้อยากอ่ะลูก นี่ไงว.(น้องรหัสพี่ย.)ก็ไป //คือเราไม่สนิทกะน้องรหัสพี่ย.เลย555555
ละแบบที่ไปก็มีแต่เพื่อนพี่เขาอ่ะ พี่รหัสเราก็ไม่ไป เราก็เกรงใจด้วยแหละ ไปไกลมากกกด้วย ละเรามีเรียนเช้า
ไม่ใช่สายนี้ด้วยแหละ เลยปฏิเสธไป กลัวไปละไปเป็นภาระ ไม่ก็ไปละงานกร่อย หรือไม่ก็เรานั่งเบื่อเอง 555555555
ละก็คุยอะไรกันไปเรื่อยเปื่อย
พี่ย. : ละน้องว.อยู่หอไรอ่ะ มายังไง
เรา : หอ---น่ะค่ะ ขับรถมา
พี่ย. : รถ รถยนต์?
เรา : อ่าใช่ๆ
พี่ย. : ดูหน้าละไม่น่าขับรถเป็น หน้าเหมือนออกแนวเหมือนสไตล์ฉ.
เรา : อ่าว ดีหรือไม่ดีเนี่ย55555
พี่ฉ. : มันเป็นยังไงอ่ะ
พี่ย. : แบบดูเหมือนเป็นพี่น้องคู่ด๋อยอะไรประมาณนั้น ไม่เหมือนเราหรอกเนอะ เราเป็นคู่ที่สวยยย (พูดละหันไปหาน้องรหัสตัวเองละก็สะบัดผม) //โอ้ยขำน้ำสลัดแทบพุ่ง คือพี่คะ ตลกอ่ะ555555555 ก็ขำๆกันไป
พี่ฉ. : โหห มั่นไปอีก 5555555
บนโต๊ะคือพี่ย.กะน้องรหัสพี่เขานั่งฝั่งนึง พี่ฉ.นั่งตรงข้ามพี่ย.ละเราก็นั่งข้างๆพี่ฉ. ส่วนใหญ่ก็คุยกันเป็นคู่นะ เราก็คุยกะพี่รหัสไรงี้
พี่ย. : แต่น้องแกดีมากเลยนะ ทักฉันมาถามว่าแกชอบอะไร (คุยกะพี่ฉ.)
พี่ฉ. : อ่าวหรอ
พี่ย. : แต่คือฉันก็ไม่รู้หรอก55555 ก็ต้องไปถามคนอื่นมาอีกที
พี่ฉ. : ละตอบว่าอะไรไปอ่ะ // คือตรงนี้จำไม่ได้ว่าพี่เขาพูดว่าอะไรอ่ะแต่ประมาณนี้แต่คือจู่ๆเราก็พูดขึ้นมาว่า...
เรา : พี่ดูปะล่ะ // หันไปมองหน้าพี่ย.
พี่ฉ. : มาๆ
เรา : ไม่ต้องดีกว่า //อะเรามองตาก็รู้ใจพี่เขาละ5555 แต่เปล่าหรอกก็แค่คิดว่าไม่จำเป็นหรอก
พี่ย. : เออดีๆ ไม่ต้องหรอก
ทำไมเรารู้สึกว่าเราคุยกะพี่ย.ละขำตลอดเลย อาชีพเสริมเป็นตลกหรอพี่ ชอบอ่ะ 555555555
ทุกคนอาจจะสงสัยว่าเราไม่คุยกะว.เลยหรอ 555555555 คุยค่ะคุย นิดๆหน่อยๆ ว.น้องรหัสพี่ย.นี่คือดาวคณะนะบอกเลย
ตอนนั้นพี่ย.กะว.ก็จะไปละ คือจะไปเปลี่ยนชุดละไปข้างนอกไงก็เลยจะไปก่อน
เรา : ละพน.เช้าแกไปเรียนปะ
ว. : ไปดิๆ
เรา : 8 โมงอ่ะนะ
ว. : ไม่ๆ อันนั้นไม่ไป ไป9โมง
เรา : 9ครึ่งอ่ะนะ พี่ย. : วิชาอะไรอ่ะ -- เขียนบรรทัดเดียวกันเพราะพูดพร้อมกัน
ว. : เออนั่นแหละแก5555 // คือตอนที่คุยเรื่องเรียนนี่พี่ย.กะว.ก็เริ่มลุกจากเก้าอี้ละนะ พอจบประโยคนี้ว.ก็เดินไปจ่ายเงิน
พี่ย. : วิชาอะไรอ่ะ // พี่ย.ก็ยืนอยู่ฝั่งตรงข้ามเราละตอนนั้น
เรา : เคมีค่ะ
พี่ย. : อ่ออ ไม่ไปหรออ ไม่เป็นไรๆ ไว้รอใกล้ๆแถวนี้เนอะ //ละก็โบกมือละเดินตามว.ไป
ลาก่อนความฟรุ้งฟริ้งของโลกใบนี้ 555555555
โหยย ถ้าคราวหน้าไม่ไกลแล้วพี่ชวนนะ ไปแน่ๆ อิอิ
นี่แหละครั้งที่2ที่ได้กินข้าวด้วยกัน ใครไม่ฟินเราฟินเอง 
แต่ต่อจากนี้จะคุยกะพี่ย.เรื่องอะไรดี โอ่ยยยย เริ่มลำบากละ 555555555
แต่พี่ย.ไม่รู้ไม่สงสัยอะไรหรอก เพราะเราคุยปกติมากไง แบบพี่น้องทั่วไปแหละ แต่จริงๆเราไม่คุยหยอกกะใครแบบนี้เท่าไหร่อิอิ
พี่ย.คือน่ารักมากเลย เอ็นดูอ่ะ รู้สึกดีมากจริงๆที่ได้รู้จักได้พูดคุยกะพี่ย. -/- ♥

ไอพี: ไม่แสดง | โดย Windows 8.1

#3 | mem_373871 | 21 ก.พ. 59 18:38 น.

เป็นกำลังใจให้นะคะ เราก็ชอบ ญญ จนตอนนี้ก็ยังหาคนถูกใจไม่เจอ

ไอพี: ไม่แสดง | โดย Windows 7

#4 | :B` | 27 ก.พ. 59 21:10 น.

ต่อเลยนะ คือวันมาฆะ 22 ก.พ. ก็หยุดเรียนตามปกติน่ะแหละ เราก็กลับหอตอนเย็นของวันนั้น
ด้วยความแรด เอ้ย ความเฮลตี้ในตัวมันอยากออกมาเปิดโลก และบวกกับที่รู้ว่าพี่ย.ชอบวิ่ง เปิดแอพไลน์ในทันที
(จริงๆคือก็ไม่ทันที คิดมาหลายวัน 55555555)
เรา : พี่ย.ๆๆ วันนี้พี่วิ่งไปวิ่งมั้ย
พี่ย. : ไปป 555อยากเหรอ
ละก็คุยกันนัดเวลานัดสถานที่กันปกติ ละพี่ย.ก็บอก 0XXXXXXXXX นี่เบอร์พี่นะเผื่อไม่ตอบไลน์
เราก็คลั่งไปนาน 55555 แต่จริงๆคือเรามีเบอร์พี่อยู่แล้วแหละ แต่ไม่ได้เมมไว้ มีสายสืบ อิๆ ไม่ใช่ละ คือบังเอิญได้มาเฉยๆจริงๆ
ก็ไปวิ่งกันตามปกติ แต่พี่ย.เขาวิ่งเป็นปกติอยู่แล้วก็แน่นอนที่พี่จะฟิตกว่าเรา พี่เขาก็จะวิ่งนำเราตลอด
เราก็วิ่งบ้างเดินบ้างตามประสาเด็กกาก ก็คุยกันเล็กๆน้อยๆ คุยเยอะไม่ได้จะขาดอากาศหายใจ 555555
อยากจะบอกว่าก่อนนัดพี่มาวิ่ง เราลองมาวิ่งตรงนี้แล้วครั้งนึง คือมาลองซ้อมตัวเองก่อน แต่ก็ไม่ได้ช่วยมากหรอก แค่วันเดียว
เรามาวิ่งเราก็เอาเงินมา 20 บาทอ่ะนะ ไม่อยากพกเยอะ กะว่าขากลับถ้าแวะเซเว่นจะได้ซื้อได้แค่น้ำเปล่า เราต้องผอม55555
แต่จุดเปลี่ยนมันอยู่ตรงนี้...
พี่ย. : วิ่งเสร็จกินไรปะ?
เรา : คงไม่นะ พี่อ่ะ?
พี่ย. : คงกินโจ๊กมั้งวันนี้ ไปปะ
เรา : ไม่มีเงินอ่ะไม่ได้เอามา
พี่ย. : เดี๋ยวเลี้ยง ไปปะ?
เรา : (คิด1วิ) ไปๆๆ
พี่ย. : แหมะ
เรา : เดี๋ยวเอาเงินมาคืนก็ได้
พี่ย. : ไม่ต้องๆ
สรุปนะ เราก็ไปน่ะแหละ ร้านอยู่แถวหอพี่ย. 55555555
โมเม้นท์ที่เราชอบมากตอนวิ่งคือเรากับพี่วิ่งไปด้วยกัน แต่ทีนี้เราวิ่งไม่ไหวเราก็หยุดละก็เดินแทน
พี่ก็หันมามองนิดนึง เราก็ทำมือแบบให้พี่ไปก่อนเลย พี่เขาก็ยิ้มนิดๆละส่ายหัว คือน่ารักอ่ะ
ถ้าวิ่งตามทันก็จะไปวิ่งข้างๆนะ แต่ไม่ไหวอ่ะ ร่างกายบอกไม่ไหวแล้ว แต่ใจไปแล้วเอาจริงๆ 555555
พอวิ่งเสร็จก็ไปกินโจ๊กกันน่ะแหละ ก็ออกไปข้างนอก ไปกัน3คนนะตอนแรก
ไปกับพี่ผช.เพื่อนในกลุ่มพี่ย.อีกคนนึง พี่เขาสนิทกันอ่ะนะแบบมาวิ่งด้วยกัน แต่พี่ผช.มีแฟนแล้ว ก็เพื่อนพี่ย.อีกแหละ55555
ด้วยความที่เราเป็นคนเงียบๆนิ่งๆนะ ถ้ามีโอกาสเราถึงจะได้พูดไรงี้ เพราะเราไม่ถนัดในการเป็นคนเริ่มบทสนทนาเท่าไหร่
สักพักพี่ย.ก็บอกเดี๋ยวฉ.มานะ (พี่รหัสเรา) สรุปมื้อนั้นพี่ฉ.จ่ายให้เราจ้า
คือพี่รหัสรู้เรื่องเรานะ ตอนเดินผ่านหลังเราก็เอาตัวมาชนเหมือนอยากจะแซวประมาณนั้น พี่ฉ.ก็น่ารักในแบบของพี่ฉ.ไป
ละก็แยกย้ายกันกลับ ด้วยความอ่อนล้าของร่างกาย เราก็โบกวินกลับหอ นั่นแหละ 20 บาทเราให้วินไป หมดตัว
พอถึงหอเราก็ทักไลน์พี่เขาไป
เรา : พี่ๆ วันไหนวิ่งในมออีกเรียกด้วยนาา
พี่ย. : ได้เบย
ละพอดีตอนนั้นเรามีช็อคโกแลตอยู่ที่ห้อง เอามาจากบ้าน พ่อซื้อมาให้จากเยอรมัน เลยถามพี่
เรา : พี่ชอบกินช็อคโกแลตแมะ
พี่ย. : ชอบบบ ชอบดาร์คนะ อิๆ
เรา : ไม่มีอ่ะ 555555
พี่ย. : งั้นถ้าให้ไรพี่ขอผอมๆละกัน
เรา : งั้นเดี๋ยวปลูกผักให้ละกันโน้ะ55555
พี่ย. : เอาๆ บลาๆๆๆ คุยกันต่อไปประมาณสองประโยคพี่ก็หาย
ทีนี้คือเราอยากกินน้ำเต้าหู้ เลยชวนเมทไป ร้านมันอยู่แถวหอพี่ย.อีกแหละ เราเลยขับรถไป
ดูชิวไปอีกเนอะ แต่เปล่า สอบก็ใกล้ งานก็ต้องส่งอีกบึม แต่ก็อยากกิน ก็ไป 555555555 เราเลยถามพี่
เรา : พี่กินน้ำเต้าหู้ป่ะ
พี่ย. : กินนนนนนนน
เรา : เอาแมะเดี๋ยวซื้อให้ อยู่หน้าร้าน555555
พี่ย. : นี่มาอีกเรอะ ไว้วันหลังไปกินด้วยกันก็ได้ น้องว.ผู้น่ารัก
เรา : ได้เบยยยย
พี่ย. : น่าร้ากกกก จีบพี่ปะเนี้ยะ
จีบพี่ปะเนี้ยะ จีบพี่ปะเนี้ยะ จีบพี่ปะเนี้ยะ จีบพี่ปะเนี้ยะ จีบพี่ปะเนี้ย อ๊ากกกกกกก เราแทบเป็นบ้าตอนเห็นคำถาม
แต่คือหลังจากประโยคนี้พี่ส่งสตก.ร้องไห้มาอ่ะ โคตรเศร้าเลย เหมือนพอรู้คำตอบเลย 
เราคิดนานมากก่อนจะตอบกลับไป เราไม่อยากบอกตรงๆแต่ก็ไม่อยากปฏิเสธหรอก ก็ถามเพื่อน ให้เพื่อนช่วยไรงี้ ได้ข้อสรุปว่า
เรา : 555 ก็พี่น่ารักดี
พี่ย. : เขินเบย อ่านนส.ละปวดหัวมากอ่ะ
ค่ะ พี่เปลี่ยนท็อปปิคการคุยเร็วมาก เปลี่ยนทันที คงไม่อยากให้บทสนทนามันแปลกมั้งเนอะ ก็ดีละแหละ เราชอบแบบนี้นะ
แต่คิดไปคิดว่าการบอกพี่แบบนี้ก็เหมือนเป็นการบอกชอบยังไงก็ไม่รู้เลย เอาเถอะ55555555
ก็คุยๆกันไป ละพี่ก็ย.ก็บอกว่า ไว้วันหลังเลี้ยงข้าวนะ วันนี้ฉ.มาเลยไม่ได้เลี้ยงเลย
คือน่าจะรู้ว่าเราชอบแล้วปะ ทำแบบนี้คืออะไรอ่ะพี่ งืออ เขินนนน ก็จบไป ไม่ได้คุยอะไรกันต่อเยอะแยะหรอก
ละวันต่อมา วันอังคาร เราก็ไปเรียนที่คณะ ก็เจอพี่ เลยถามพี่ย.ว่า วันนี้วิ่งมั้ย พี่ก็บอกวันนี้ไม่ว่างประมาณนั้น เราก็อ่อๆ
แล้วก็แยกย้ายกันไปเรียน พอเรียนเสร็จเราก็เออคงไม่เจอแล้วมั้ง พี่เลิกกี่โมงก็ไม่รู้ แต่พอหันไปที่โรงอาหาร เจอกลุ่มพี่นั่งอยู่...
นี่ก็พยายามมองๆเว้ย แต่พี่ย.ไม่อยู่ มีแต่พี่ฉ.แอนด์เฟรนส์55555555
เราเลยเออไม่เป็นไร ละก็ไปกินข้าวอีกโรงอาหารนึง ก็กินไปเรื่อยๆอ่ะไม่ได้คิดไร คิดว่าพี่ไปธุระแล้วไรงี้ด้วยซ้ำ
พอกินเสร็จก็บอกเพื่อนไปกันเถอะ ก็เดินมา จะไปรอรถของมหาลัย เราจอดรถไว้อีกที่ ต้องนั่งรถของม.ก่อน55555
สรุปว่าเจอพี่ย.เดินมาคนเดียวจากอีกฝั่งของตึกแต่ไปรอรถเหมือนกัน แต่พี่เขาเดินมาแบบรีบๆ ไม่เห็นเรา เพราะไกลกันอยู่
ไกลกันในระยะที่เราก็มองไม่เห็นหน้าพี่อ่ะ แต่ลักษณะดูแล้วรู้ เพื่อนเราก็เอ้ยๆๆๆ ใครน่ะ ไปดิแกไปดิ ละดันๆเรา
เราก็เดินปกติอ่ะ แต่พี่ดูรีบเลยเดินเร็วกว่า เราเดาว่าพี่อาจจะนั่งวิน เราก็มอง แต่ก็ไม่ พี่ก็ไปนั่งอยู่ที่ป้ายรถจ้า 
เราก็ไปนั่งข้างๆด้วยอาการเกร็งๆเล็กน้อย555555 แต่เพื่อนเรามันพูดเก่ง ก็ชวนพี่เขาคุยให้ไม่เงียบ คุยนู้นนี่ คือดี
สักพักรถก็มาก็ขึ้นไป เราก็ยืนข้างๆพี่ย.นะ ละเพื่อนผช.เราก็ยืนติดเราอีกข้างนึง มันก็เอาไหล่มาสะกิดบ่อยมาก5555555
**บ้าเอ้ยยย คือเราเงียบเป็นช่วงๆอ่ะ เป็นคนไม่รู้จะพูดอะไรเท่าไหร่ แต่ก็พยายามพูดนะ เอาเท่าที่จำได้ละกัน
พี่เขาบ่นหิวด้วย แต่เราไม่มีไรให้พี่กินเลยอ่ะ ทีหลังต้องพกแซนวิชหรอ 555555555 ต่อๆ
พี่ย. : วันนี้วิ่งปะ ฉายเดี่ยวเลยๆ
เรา : วิ่งๆ จะได้ตามพี่ให้ทันไง /ยิ้ม
ละก็คุยกันไปเรื่อยๆ ละก็เงียบเป็นพักๆแหละ อยู่บนรถประมาณ 10 นาทีบวกลบ จู่ๆพี่ย.ก็ถาม
พี่ย. : น้ำเต้าหู้ใส่เครื่องป่ะ
เรา : ไม่นะ ปกติกินไม่ใส่ พี่อ่ะ
บลาๆๆ ก็คุยไป ตกใจมาก น้ำเต้าหู้มายังไง แต่รู้สึกรักน้ำเต้าหู้มากตอนนี้ 555555555
ละพอถึงที่ๆเราจอดรถเราก็ลง ลงก่อนพี่ ก็บ๊ายบายไป ฮือออออ พอลงมาเพื่อนผช.แซวหนักมากกก55555
หลังจากตอนนั้นคือไม่รู้ว่าจะเจอพี่อีกเมื่อไหร่เลย เพราะเรากับพี่เรียนคนละตึกคนละฟากคนละเวลากันเลยอ่ะ เจอยากจริงๆ
วันนั้นเราก็ไปวิ่งกับเพื่อน รู้สึกฟิตขึ้นเล็กน้อย วิ่งเสร็จก็ไปปั่นงานที่ต้องส่งไม่มีอะไร ผ่านไปๆๆๆ

ไอพี: ไม่แสดง | โดย Windows 8.1

#5 | :B` | 27 ก.พ. 59 21:11 น.

วันต่อมาเราก็ไปเรียนปกติ เจอพี่ฉ.ด้วย พี่ฉ.เป็นหลีดละหลีดมีประชุมกัน เราแค่แวะไปแถวนั้น ได้เค้กมาชิ้นนึงเลยย
อ้วนเลยไง ก็เลยไปวิ่ง วันนี้วิ่งคนเดียว เพื่อนบอกไม่ไหว อะเราก็ไปคนเดียวไม่อะไร เพราะพี่ย.เขาวิ่งที่ลู่วิ่งใต้หอพี่เขามากกว่า
เรามีคติว่า สาวได้ไม่ได้เราไม่รู้ แต่สวยเราต้องได้ ปะ ไปวิ่งงง 555555555
วิ่งไปประมาณโลกว่าเอง ไลน์เข้า ก็ดูโทรศัพท์ปกติ อ้าว ขึ้นชื่อพี่ย. อิๆ
พี่ย. : พี่วิ่งที่หอมาละ หกกิโล อิๆ
เรา : โอ้วว วิ่งได้ไงหกกิโล หนึ่งก็ตายละ55555555
พี่ย. : อิๆ กินไรยัง
เรา : ยังเลยอ่ะ นี่พี่เพิ่งวิ่งเสร็จหรอ
พี่ย. : อาบน้ำเพิ่งเสร็จอ่ะ มากินสลัดกะน้ำเต้าหู้ป้าวว
เรา : ได้นะ อิๆ พี่หิวยังอ่ะ?
พี่ย. : ใกล้และอิๆ ถ้าถึงมะไรบอกพี่ละกัน
เรา : ขอเวลาชม.นึง ทนไหวแมะ ._.
พี่ย. : ทำไรฟะ ไหวนะ แต่ครึ่งชม.มะได้เรอะ555 ต่อรอง555555
เรา : 45ขาดตัว 55555
พี่ย. : ไหนบอกมาก่อนว่าทำไร
เรา : วิ่งอยู่55555
พี่ย. : อ่ออ งั้นรอได้ เอาเป็นว่าถึงละไลน์มา เดี๋ยวอ่านนส.รอ
เรา : แปปนึง เดี๋ยวรีบไปน้า
พี่ย. : ค่ะ
- - - - - - - - - ละเราก็วิ่งไปสักพัก วิ่งไปยิ้มไปเหงื่อออกไป นึกคิดได้ วิ่งมาก็ตัวเหม็นดิ.... - - - - - - - - -
เรา : ให้อาบน้ำมั้ยอ่ะ
พี่ย. : ตามใจน้องว.55555
เรา : ค่า อ่านหนังสือๆ
ละพี่ก็ส่งสตก.มา เราก็วิ่งไป ใจไม่อยู่กะเนื้อกะตัวละ วิ่งต่อสักพักก็รีบกลับหอ ตอนแรกก็ว่าจะอาบน้ำนะ...
แต่เพิ่งออกกำลังกายมาไม่ควรอาบน้ำทันทีปะเดี๋ยวไม่สบาย กลัวพี่หิวด้วย ชุดก็ไม่ได้เปลี่ยนอ่ะ5555555
ก็เลยนั่งพักตากพัดลมสักพักฉีดน้ำหอมสองทีละออกจากห้อง ขับรถไปจอดแถวหอพี่ ละก็ไลน์ไปบอกพี่ว่าถึงแล้วนะ
สักพักพี่ก็ลงมา เสื้อตัวใหญ่ๆตัวนึงกับกางเกงขาสั้นที่แทบไม่เห็นกางเกงละ พี่ก็ถามอาบน้ำมั้ย
เราก็บอกไม่5555 พี่ก็บอกไม่น่าล่ะ เหม็นเลย โธ่ ก็ไม่ขนาดนั้นมั้ยล่ะพี่ 
ก็คุยๆกันไปละก็เดินไปร้านสลัด พี่บอกเนี่ยไม่ได้อ่านหนังสือเลย มัวแต่แต่งหน้า เราเลยถามพี่ไปไหนต่อ เพราะไปต่อชัวร์แบบนี้
ก็นั่นแหละ ตามสไตล์พี่แก ร้านแถวนั้นแหละงืมๆ ละมีชวนด้วย แต่เราเข้าไม่ได้หรอก อายุไม่ถึง5555555
ตอนนั้นเราจุกมาก เลยบอกพี่ว่าขอไม่กินนะ พี่กินเลย ตอนนั้นจุกและเหนื่อยมากจริงๆ คือเรารีบมากอ่ะ ละเหมือนมึนๆหัวด้วย
รู้สึกไม่ดีเลยให้พี่กินคนเดียวอ่ะ แต่เราไม่ไหวจริงๆ พี่ก็แบบกินอันนี้มั้ยอันนี้ล่ะ อะไรแบบนี้ แต่เราก็ปฏิเสธหมด
ถ้ากินไปเราได้อ้วกออกมาแน่ๆ 555555555 เราคงรีบเกินไปแหละ
ละพี่ก็บอกแบบนี้ต้องเซลฟี่ละ ละก็ยกโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปกัน น่ะ มีรูปคู่ด้วย เขินชุง
ก็คุยกันเรื่อยๆ แต่ก็มีช่วงที่เงียบอีกแหละ พี่ก็ถามไม่เบื่อหรอ เราก็แบบไม่นะ ละก็คุยกันทั่วไป บลาๆ รู้จักพี่เยอะขึ้นนิดนึง
แต่คือเราเป็นคนนิ่งๆลุคเรียบร้อยนิดนึง พี่เขาก็นิ่งอ่ะด้วยนิสัยของพี่เขา คือเอาง่ายๆเราทั้งคู่พูดน้อยเหมือนกันถ้าอยู่กะคนไม่สนิท
บทสนทนามันเลยขัดๆเล็กน้อย ละเราก็มาด้วยสภาพที่ใกล้ตายเต็มทน 555555555
เราถามพี่ว่า ทำไมจู่ๆถึงชวนออกมาล่ะ พี่ก็บอกว่าอ่อจะเลี้ยงไง เดี๋ยวเลี้ยงน้ำเต้าหู้ละกัน งืมๆๆๆ
ก็นั่งมองพี่กินไป เล่นโทรบ้างแก้เขิน เรายิ้มเกือบจะตลอด เป็นบ้าาาาา โง้ยยยยยย สัญญาคราวหน้าจะจับโทรให้น้อยลง
กินสักพักพี่ก็บอกตอนนี้ยังสั่งทันนะ แต่เราก็แบบไม่ดีกว่าไรงี้ คุยกันไปเรื่อยแหละ กินเสร็จก็เดินไปซื้อน้ำเต้าหู้กัน
ละพี่ก็มองๆหาที่นั่ง แต่แถวนั้นคือไม่มี เลยไปนั่งที่ใต้หอพี่ย.กัน
คือทุกครั้งที่เรารู้สึกว่าเรามีโอกาส เราว่าเราชอบทำมันพังตลอดเลยอ่ะ แย่มากๆเลย
คือแบบเราชวนพี่คุยมาตลอดทางที่เดินมาด้วยกันเลย แต่พอเราได้นั่งเท่านั้นแหละ เหมือนแบตหมดอ่ะ เราเงียบไปเลย
เราก็คุยกะพี่เป็นช่วงๆอีกแหละ แต่คราวนี้เงียบนานมาก สักพักพี่ก็ถาม
พี่ : ยุงไม่กัดหรอ
เรา : ไม่นะ
พี่ย. : หรอ ละชี้บอกยุงมันตอมขาอยู่ /โอยยยย ค่ะ มันกัดเลย55555555
เราก็ปัดยุงละก็ยิ้มๆ
พี่ย. : กลับมั้ย
เรา : งืมม ยังไงก็ได้
พี่ย. : ปะ เดี๋ยวไปส่ง
ละก็ลุกกันเดินมาถึงประตูหอพี่ย. ระหว่างที่นั่งมานี่นิดเดียวมากแหละจะพูดทำไมเนอะ55555555
เรา : ไม่ต้องไปส่งก็ได้นะ
พี่ย. : เอางั้นหรอ โอเค บ๊ายบาย /ละโบกมือ
เรา : ง่ายจัง /โบกมือ
ละเราก็เดินออกมา คือแบบเรายังเบลอๆอยู่เลย อ่าวแค่นี้หรอ อ่อแค่นี้แหละ 555555555
คือเราชินกับการปฏิเสธการไปส่งของพี่ฉ.(พี่รหัส)ที่พอเราปฏิเสธไป พี่จะดื้อ พี่จะไม่ยอม พี่จะต้องไปส่งให้ได้
อันนี้เราเลยอ่าว คือเราไม่ได้หวังให้พี่มาส่งนะ เราแค่แบบ ง่ายจังวะ 555555555
แล้วเราก็ขับรถกลับหอแบบที่ขับไปเกาขาไป ยุงกัดเต็มเลยจริงๆ
แต่ก็ถืว่าคุ้มอยู่นะ อยู่กะพี่ชม.กว่าอ่ะ ได้เห็นรอยยิ้มพี่ น่ารักมากๆเลยล่ะ
จากวันนั้นก็ไม่ได้เจอพี่อีกเลย แต่ก็คุยไลน์กันอยู่ แต่ใกล้สอบแล้ว ไม่ได้คุยกันเยอะหรอกเนอะ
ถึงไม่ใกล้สอบก็ไม่ได้คุยเยอะหรอก พี่เขาก็แค่เห็นเราเป็นน้องคนนึงน่ะแหละ ที่ทักมาก็คุยด้วยอ่ะตามปกติ
ว่างก็ตอบ อยากคุยก็ตอบ ไม่ว่างก็ไม่ตอบ ไม่อยากคุยแล้วก็ไม่ตอบ ตามนั้นแหละ
เราไม่ได้ทักซ้ำนะ ก็รออ่ะ ไม่ตอบก็ไม่เป็นไร ขอแค่อย่ารำคาญเราก็พอ แต่ไม่รู้พี่รำคาญยังนะ 

ยาวไปอีก5555 อัพเป็นอาทิตย์ไป ไม่มีคนอ่านแต่มีโมเม้นท์ก็คงมาลงเรื่อยๆแหละจนกว่าความรู้สึกนี้จะจางหายไป...

แค่ได้คอยเฝ้ามองบ่อยๆ เห็นรอยยิ้มของเธอสักหน่อย
ฉันก็พอชื่นใจ เธอจะรู้รึเปล่า ว่าทุกๆเรื่องราว มันทำให้คนๆนึงยิ้มได้ อิๆ

https://youtu.be/lInd0NnAknw

ไอพี: ไม่แสดง | โดย Windows 8.1

#7 | :B` | 10 เม.ย. 59 01:25 น.

ขอแก้ชื่อพี่นะ ขอเรียกพี่คนนั้นว่าพี่หมวยแทน มันติดปากมากกว่า555555
คือพี่หน้าหมวยมากกกก และเพื่อนพี่ก็เรียกพี่เขาว่าหมวยด้วย
ชอบอ่ะเรียกพี่หมวยแล้วฟังดูน่ารัก พี่เขาน่าเอ็นดูมากๆด้วยแหละแกร

จากที่อัพเดทล่าสุดนะ ช่วงต้นถึงกลางมีนาก็เป็นช่วงสอบมิดเทอม พี่ก็ไม่ได้ไปวิ่ง พี่อ่านหนังสือ
แต่เราวิ่งนะ เราทำทุกอย่างยกเว้นอ่านหนังสือ คะแนนก็ออกมาแบบ... ตามสภาพ 55555555
อาทิตย์สอบนี่ทั้งไม่ได้คุยไม่ได้เจอไม่ได้อะไรเลย เรานี่อดทนอย่างเดียว รอพี่สอบเสร็จ
ซึ่งคณะเราสอบยืดเยื้อกว่าชาวบ้านมากๆข่าา ก็รอไปอย่างใจเย็น
คิดแบบนั้นสินะ ไม่จริงงงงงงง555555555
3มีนา เราทักพี่เขาชวนกินสลัด แต่พี่บอกจะไปกินข้าวกะพี่ฉ. ละชวนเรา แต่เราไม่ไปนะ วันนั้นมีเหตุจำเป็นนิดหน่อย 
9มีนา เราไปกินน้ำเต้าหู้กะเพื่อนเลยถามพี่เอามั้ย คือจริงๆตอนนั้นเราซื้อมาเผื่อพี่ละ ซื้อก่อนถามอีก
แต่พี่บอกไม่เอา วิกฤตอยู่ละถ่ายกองชีทมหาศาลมาให้ เราก็พิมพ์เชิงงอนๆไปนิดนึงแต่ไม่ได้ตอแยอะไร นกค่ะ
ค่ะ ซื้อเองได้ก็กินเองได้ค่ะ ยืนคุยกะเพื่อน เพื่อนผช.นะ มันก็บอกเรื่องปกติกุก็เคย ซื้อให้เขาไม่เอาก็แด.กเอง55555
ละก็คุยเรื่อยเปื่อยถามพี่ทำข้อสอบได้มั้ย ถามข้อสอบวิชานี้ปีที่แล้วยากมั้ยบลาๆละก็จบไป รอพี่สอบเสร็จต่อ 
เราก็รู้นะว่าพี่สอบเสร็จวันไหน แต่เราไม่ได้ทักพี่ไปวันนั้น เพราะก่อนหน้านั้นเคยคุยกะพี่
พี่บอกว่า ไว้พี่สอบเสร็จไปวิ่งกัน เราเลยอยากรู้ว่าพี่จะทักมามั้ย
พอถึงวันที่พี่สอบเสร็จ ทุกการสั่นของโทรศัพท์นี่เราตื่นเต้นมาก แอบลุ้น
แต่ใจนึงก็คิดแหละว่าพี่เขาอาจจะลืมไปแล้ว ตอนแรกว่าจะทักละ แต่คิดว่ารอวันสองวันดีกว่าไรงี้
สุดท้ายวันต่อมาพี่ก็ทักมาจริงๆ ตอนเห็นนี่ดีใจมาก ยิ้มเลยทีเดียว
แม้จะเป็นแค่ประโยคสั้นๆซิมเปิลๆ ประโยคชวนวิ่งเดิมๆก็เถอะ55555
วันที่ได้ไปวิ่งวันแรกหลังพี่สอบคือ 22 มีนา ช่วงสอบยาวนานมากจริงๆเนอะแก
ตอนมาถึงสนามมันยังมีแดดอ่ะ เลยไปนั่งคุยกันบนสแตนด์ข้างสนามก่อน คุยเรื่อยเปื่อย ไม่ค่อยกล้าสบตาพี่เลย เขิน
ละก็ไปวิ่งกัน เริ่มวิ่งกะพี่ได้แล้ว เพราะเราวิ่งมาเกือบตลอดช่วงสอบ เริ่มฟิต เริ่มวิ่งกับพี่ผู้ซึ่งวิ่งมาเกือบปีได้แล้ว
แต่พี่วิ่งติดต่อกันนานอ่ะ เราวิ่งๆเดินๆมากกว่า แต่ก็พยายามจะตามพี่ให้ทันนะ พี่แข็งแรงจริงๆ
วันนั้นก็วิ่งไม่เยอะ ปกติเราวิ่ง6โลบวกลบแต่วิ่งๆเดินๆ เน้นเดินเร็วอ่ะ แต่พอมาวิ่งกะพี่วันนั้นวิ่งเกือบๆ5โลแต่เน้นวิ่ง
วิ่งเยอะเลยเหนื่อยเร็ว5555555 วันนั้นก็ไปกินสลัดหน้ามอกัน พี่ทักวันนี้กินเร็วขึ้นนะ
ปกติเรากินช้าอ่ะ ไม่รู้ทำไม มีความสโลว์ไลฟ์มีความสล็ตในตัว ไม่ค่อยชอบเลย55555555
แต่เราเอะใจว่าเอ๊ะ ทักแบบนี้คือจำได้หรอว่าครั้งก่อนเรากินช้า มันช้ามากขนาดจำได้เลยหรอ 
วันนั้นพอจะจ่ายเงิน พี่บอกไม่ต้องเดี๋ยวเลี้ยง แต่เราก็แบบจะดีหรอ
แต่ก็แอบคิดว่าถ้าพี่เลี้ยงคราวนี้จะได้มีคราวหน้าให้เราเลี้ยงคืน หาเรื่องเจอ55555555
แต่ก็นั่นแหะ พี่ก็พูดเองว่าครั้งหน้าว.ก็ค่อยเลี้ยงพี่ไง ไปคิดมานะ คริ ฟินไปอีก จบไปหนึ่งวัน

อ้ออ เราลืมบอก เราขับรถไปจอดใกล้สนามวิ่งใช่ปะ เราก็เลยซื้อน้ำติดรถไว้ 2 ขวด
คือเราคิดว่าเผื่อพี่หิวน้ำจะได้มีให้ไรงี้ และก็ของเราขวดนึง คิ้วท์ปะ55555555
แต่เราก็ไม่รู้หรอกว่าจะให้พี่ตอนไหน เพราะก็วิ่งกัน วิ่งเสร็จก็ไปหาไรกินละ ละพี่ก็ไปซื้อน้ำตอนนั้น
พี่ก็มีรถ เราก็มีรถ ก็แยกกันไปไง เพราะหอพี่อยู่แถวๆที่เราไปหาไรกิน แต่หอเราไม่ใช่ เราเลยขับรถไปเพื่อจะได้มีรถตอนกลับ
ต่อนะ วันต่อมาก็นัดกับพี่ไปวิ่งตามปกติ ปกติถ้าไม่ติดอะไรเราจะไปก่อนเวลานัดสัก5นาทีอ่ะ เราเป็นคนชอบไปก่อนเวลา
ละเราใส่สร้อยพระ แต่เวลาวิ่งเราจะถอด วันนั้นก็ลงจากรถละ กำลังจะเดินเข้าสนาม นึกได้ลืมถอดสร้อยพระ
เลยจะเดินกลับมาที่รถ พี่ไลน์เข้ามาพอดีถามมีน้ำมั้ย หิวน้ำ เรานี่ยิ้มเลยจ้า ดีใจไม่ต้องซื้อเองกินเอง55555
ก็กวาดสายตาไปรอบๆ เริ่มมืดละเพราะจะวิ่งกันตอนแดดหมดไงละสายตาเราก็สั้นนะ แต่ก็เจอพี่หมวยอยู่ดี
จะมืดหรือสว่างแค่ไหน ภาพของเธอก็ชัดเจนเสมอ อี๋55555555
ก็เรียกพี่ละหยิบน้ำให้ ละเวลาวิ่งพี่เขาต้องถือกุญแจรถวิ่ง พี่เลยบอกขอฝากไว้ในรถว.นะ เราก็โอเคเลยค่าอิๆ
ก็วิ่งปกติ พี่ก็วิ่งนานอีกละ เราไม่ไหว เลยเดินก่อน พี่ก็วิ่งไปแล้วก็ชูสองนิ้วขยับไปมาสองที หมั่นไส้มาก555555
เราก็พยายามเดินๆวิ่งๆจนตามทันแหละ พอวิ่งเสร็จวันนี้ก็ไปหาไรกินกัน ช่วงคิดว่าจะกินอะไรนี่มันยากสำหรับเรามากๆเลยอ่ะ
เพราะปกติแล้วเราก็เป็นคนยังไงอะไรก็ได้อยู่แล้ว เป็นคนไม่ชอบตัดสินใจอะไรอ่ะ การให้เราเลือกอะไรแบบนี้ไม่ค่อยชอบเลย
มันดูไม่มีอะไรนะ แต่เราไม่ชอบเลือกจริงๆ เรากลัวคนที่อยู่กับเราเขาไม่โอเคในสิ่งที่เราเลือกอ่ะ เราเลยไม่ชอบเลือก
แต่พอถึงเวลาจริงๆมันก็ต้องผลัดกันเลือก ช่วยๆกันเลือกปะ ขี้บ่นอีกละเรา5555555
สุดท้ายวันนั้นพี่ชวนกินไอติม เพราะพี่บอกอยากกินของหวาน ก็โอเค เดี๋ยวเราเลี้ยงพี่คืนเอง
ก่อนไปที่รถพี่ก็ต้องมาเอากุญแจรถพี่ในรถเราก่อนใช่แมะ ละพี่เขาก็มีพวงกุญแจห้อยอยู่ด้วย
พี่หมวยก็ถามน่ารักมั้ยงู้นงี้ อันนี้ซื้อจากที่นี่ บลาๆ น่ารักอ่ะ พี่หมวยนะที่น่ารัก แอร๊ -/- 55555
ละก็ไปกินน้ำเต้าหู้กันก่อน แล้วก็ไปกินไอติม เปย์พี่หมดตัว555555 ก็นั่นแหละ สรุปคือวันนั้นเราจ่ายเยอะกว่าค่าสลัดอีก
คือจริงๆพี่ก็บอกไม่ต้องๆ แต่เราบอกไม่เป็นไร เลี้ยงได้ พี่เลยไม่ขัดศรัทธาเรา5555555
แค่เห็นพี่มีความสุขก็โอเคแล้วล่ะ นี่เดินกลับรถแบบอมยิ้มนิดๆตลอดทาง ดีนะที่มืด ไม่งั้นคนคงหาว่ามันบ้า5555555
ช่วงเวลาที่ได้อยุ่กับพี่แม้ไม่มีอะไรมากแต่มันก็ดีกับใจมากๆเลย ขอบคุณนะ 

ก็จบอาทิตย์นั้นไป เพราะวันพฤหัสพี่นัดเพื่อนไว้หรืออะไรสักอย่างลืมแต่ไม่ได้วิ่ง วันศุกร์พี่ก็กลับบ้านเราก็กลับบ้าน
พอวันอาทิตย์เย็นเราก็กลับหอ แต่วันนั้นหน้ามอรถติดมากกกกกกกกก
ปกติออกจากบ้าน3โมงครึ่ง 4โมงครึ่งหรือ4โมง45ก็ถึง แต่นี่คือถึงหอ5โมงครึ่งได้อ่ะ ขับรถเหนื่อยเลย
พอจอดรถเสร็จพี่หมวยไลน์มาพอดี อะไรมันจะบังเอิญขนาดนั้นเน้อออออ
พี่หมวย : วิ่งไปยัง
เรา : ยังๆ เพิ่งถึงหอเอง รถติดมาก
พี่หมวย : เหมือนกัน ติดแบบจะอ้วก เพิ่งถึงสดๆ // ละทำไมถึงพร้อมกันขนาดนี้ พรหมลิขิตแล้ว (หรา) 555555
ละก็นัดกันไปวิ่งประมาณ6โมงนิดๆ แต่ตอนวิ่งไม่ได้คุยกันนะ เราเหนื่อยหายใจไม่ทันอ่ะ ขอวิ่งก่อน
จริงๆมันคุยได้แหละเรากากเอง5555 ส่วนใหญ่จะคุยกันเวลาพักเวลาเดินไรงี้อ่ะ
วันนี้พี่บอกหลังวิ่งพี่นัดกะเพื่อนไว้นะ เราก็อ่อๆโอเค พี่ก็ถามไม่เหงานะ โอ้ยยมีห่วงกันด้วยเหยอ เริ่มมโน555555
อ้ออ ที่พีควันนั้นคือเราให้พี่วิ่งไปก่อนอยู่แล้วเพราะเราตามไม่ทันใช่ปะอันนี้ปกติ ละเราก็ชอบถ่ายรูปพี่ไว้อ่ะ
แบบประมาณวันละรูปสองรูปไรงี้ตามประสาคนแอบชอบไม่มีไร ละวันนั้นวิ่งเย็น มันมืด
เราก็เดินๆเหนื่อยๆตามหลังพี่ห่างกันอยู่ เห็นพี่เริ่มเดินละเลยจะถ่ายรูปสักหน่อย ยกโทรศัพท์ขึ้นมา
จะถ่ายแนวนอนด้วยนะโดยที่ไม่เอะใจอะไรใดๆทั้งสิ้น กดหน้าจอให้โฟกัส ซูมเข้าเพื่อความชัดอย่างใจเย็น
กดถ่ายสองครั้ง ครั้งที่สองพี่หันมา.... ช็อค เก็บโทรศัพท์แทบไม่ทัน ตกใจมากแต่ก็ได้แต่นิ่งไว้และสงบสติอารมณ์5555555
คือแกรรร ถือโทรศัพท์แนวนอน ไม่ถ่ายรูปจะทำอะไร กล้องหน้าก็ไม่ใช่แน่ๆ คือพี่ก็ต้องรู้อ่ะ ช็อคมาก
เราเห็นพี่ยิ้มนิดนึง แต่ไม่แน่ใจนะเพราะมันมืด เลยวิ่งเข้าไปเดินข้างๆพี่แล้วชวนคุยปกติ พี่ก็ไม่ถามอะไร ดีจริงๆ ก็จบไปวันนี้

ไอพี: ไม่แสดง | โดย Windows 8.1

แสดงความคิดเห็น

จะต้องเป็นสมาชิกจึงจะแสดงความคิดเห็นได้
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google