ช่วยหน่อยค่า ถอดคำประพันธ์ให้หน่อย ให้วันนี้ส่งพรุ่งนี้แล้ว
ทุกวันคืนค่ำเช้าไม่เศร้าหมอง
จนมีลูกปลูกเลี้ยงเคียงประคอง
มีให้ข้องเคืองขัดพระอัชฌา
อยู่ดีดีหนีเมียมาเสียได้
เสียน้ำใจน้องรักเป็นหนักหนา
จึงอุตส่าห์พยายามสู้ตามมา
ขอเป็นข้าบาทบงสุ์พระทรงธรรม์
พระเสด็จไปไหนจะไปด้วย
เป็นเพื่อนม้วยภัสดาจนอาสัญ
ประทานโทษโปรดเลี้ยงแต่เพียงนั้น
อย่าบากบั่นความรักน้องนักเลย
พระอภัยใจอ่อนถอนสะอื้น
อุตส่าห์ฝืนพักตร์ว่านิจจาเอ๋ย
แม่ผีเสื้อเมื่อไม่เห็นในใจเลย
พี่ไม่เคยอยู่ในถ้ำให้รำคาญ
คิดถึงน้องสองชนกที่ปกเกล้า
จะสร้อยเศร้าโศกาน่าสงสาร
ด้วยพลัดพรากจากมาเป็นช้านาน
ไม่แจ้งการว่าข้างหลังเป็นอย่างไร
จึงจำร้างห่างห้องให้น้องโกรธ
จงงงดโทษพี่ยาอัฌชาสัย
แม้นไปได้ก็จะพาแก้วตาไป
นี่จนใจเสียด้วยนางต่างตระกูล
พี่มนุษย์สุดสวาทป็นชาติยักษ์
จงคิดหักความสวาทให้ขาดสูญ
กลับไปอยู่คูหาอย่างอาดูร
จงเพิ่มพูนภาวนารักษาธรรม์
อย่าฆ่าสัตว์ตัดชีวิตพิษฐาน
หมายวิมานเมืองแมนแดนสวรรค์
จะเกิดขอให้พบประสบกัน
อย่าโศกศัสย์แคล้วคลาดเหมือนชาตินี้
พี่ขอบุตรสุดใจเอาไปด้วย
เป็นเพื่อนม้วยเหมือนสุดามารศรี
ขอลาแก้วแววตาไปธานี
อย่าราคีขุ่นข้องให้หมองมัว
รบกวนหน่อยค่ะ ให้วันนี้จะส่งพรุ่งนี้แล้วเศร้ามาเลย ช้วยหน่อยเถอะค่ะ
อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)
ความคิดเห็น
เี่ราเคยเรียนอยู่ 555555 จะช่วยเท่าที่ช่วยได้นะค่ะ ไม่รู้จขกท.อยู่ไหม : D
นิจจาเอ๋ยเคยอยู่เป็นคู่ชื่น
ทุกวันคืนค่ำเช้าไม่เศร้าหมอง
จนมีลูกปลูกเลี้ยงเคียงประคอง
มีให้ข้องเคืองขัดพระอัชฌา
อยู่ดีดีหนีเมียมาเสียได้
เสียน้ำใจน้องรักเป็นหนักหนา
จึงอุตส่าห์พยายามสู้ตามมา
ขอเป็นข้าบาทบงสุ์พระทรงธรรม์
พระเสด็จไปไหนจะไปด้วย
เป็นเพื่อนม้วยภัสดาจนอาสัญ
ประทานโทษโปรดเลี้ยงแต่เพียงนั้น
อย่าบากบั่นความรักน้องนักเลย
= บทกลอนนี้กล่าวถึงการพรรณาของผีเสื้อสมุทรที่อาลัยอาวรณ์พระอภัยมณี ซึ่ง
ผีเสื้อสมุทรนั้นพยายามพูดจาหว่านล้อมและพูดถึงความรักที่ตนมีต่อพระอภัยมณี
ซึ่งเป็นตอนที่พระอภัยมณีหนีผีเสื้อสมุทรมา แต่ท้ายที่สุดก็ประสบพบกัน
ผีเสื้อสมุทรจึงพยายามพูดพรรณานั่นเอง
พระอภัยใจอ่อนถอนสะอื้น
อุตส่าห์ฝืนพักตร์ว่านิจจาเอ๋ย
แม่ผีเสื้อเมื่อไม่เห็นในใจเลย
พี่ไม่เคยอยู่ในถ้ำให้รำคาญ
คิดถึงน้องสองชนกที่ปกเกล้า
จะสร้อยเศร้าโศกาน่าสงสาร
ด้วยพลัดพรากจากมาเป็นช้านาน
ไม่แจ้งการว่าข้างหลังเป็นอย่างไร
จึงจำร้างห่างห้องให้น้องโกรธ
จงงงดโทษพี่ยาอัฌชาสัย
แม้นไปได้ก็จะพาแก้วตาไป
นี่จนใจเสียด้วยนางต่างตระกูล
พี่มนุษย์สุดสวาทป็นชาติยักษ์
จงคิดหักความสวาทให้ขาดสูญ
กลับไปอยู่คูหาอย่างอาดูร
จงเพิ่มพูนภาวนารักษาธรรม์
อย่าฆ่าสัตว์ตัดชีวิตพิษฐาน
หมายวิมานเมืองแมนแดนสวรรค์
จะเกิดขอให้พบประสบกัน
อย่าโศกศัสย์แคล้วคลาดเหมือนชาตินี้
พี่ขอบุตรสุดใจเอาไปด้วย
เป็นเพื่อนม้วยเหมือนสุดามารศรี
ขอลาแก้วแววตาไปธานี
อย่าราคีขุ่นข้องให้หมองมัว
= พระอภัยมณีถอนใจด้วยความลำบาก พยายามพูดเกลี่ยกล่อมนางผีเสื้อสมุทรว่า
เรานั้นอยู่ด้วยกันไม่ได้ ที่่ผ่านมาพระอภัยมณีนั้นไม่เคยทำให้ผีเสื้อสมุทรขุ่นมัวหมองใจแต่-
เล็กน้อยเลย ณ ตอนนี้ถึงเวลาที่พระอภัยมณีต้องกลับไปทำหน้าที่แล้ว จึงพูดลำลาในเชิง
เทศนาผีเสื้อสมุทรด้วยเล็กน้อยที่ว่า .. จงรักษาศีลทำความดีเข้าไว้ เกิดชาติหน้าฉันท์ใด
ขอให้เราประสบพบกันอย่าให้โศกศัลย์เหมือนชาตินี้อีก
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google