เทคนิคเรียนดีที่ใครๆ ก็ทำได้ !!
จากตอน ม.ต้น เกรดเฉลี่ยผมไม่เคยถึง 3.00 สักที ขอบอกว่าตอนนั้นผมเหลวไหลมาก แต่ไม่ถึงกับติด 0 ติด ร นะ 555555
แต่พอมาขึ้น ม.4 ปุ้บ ผมก็คิดว่า "เอะ!! เรียนไปวันๆ แบบนี้มันไม่ได้และ เราต้องทำอะไรสักอย่าง" วันที่คิดได้แบบนี้นั่นเป็นวันเปิดเทอมวันแรกเลยครับ และพอเสาร์-อาทิตย์ ปุ้บ พ่อกับแม่ก็พาไปห้างกัน ผมก็เกิดเห็นหนังสือเล่มนึงขึ้นมา(ตอนแรกตั้งใจจะไปหาหนังสือเรียนอ่าน) หนังสือเล่นนั้นก็คือ กว่าจะเป็นหมอ ผมก็ลองเปิดอ่านดูและเกิดสนใจ ด้วยความที่ตัวเองสนใจทางด้านนี้อยู่แล้ว แต่ไม่คิดว่าจะเป็นหมอได้จริงๆ ก็เลยลองซื้อมันมาอ่านดู !! เท่านั้นแหละครับ จุดมุ่งหมายผมก็ปิ้งขึ้นมา "เราอยากเป็นหมอ!!" เรียกได้ว่าหนังสือเล่มนั้นจุดประกายเลยทีเดียว. . . นั่นเป็นขั้นแรกที่ผมทำ "ตั้งเป้าหมายและจุดมุ่งหมายของชีวิต" การที่เรามีจุดทุ่งหมายปลายทางของเราจะเป็นตัวกระตุ้นให้เราหึดสู้ครับ ซึ่งนี่เองที่เป็นตัวกระตุ้นให้ผมฮึดสู้ ผมเริ่ม อ่านหนังสือ, จัดตารางอ่านให้เป็นเวลา และเรียนในห้องให้ตั้งใจดีที่สุด นั่นเป็นขั้นที่ 2 ที่ผมทำ ถ้าถามว่ามีเบื่อบ้างมั้ยเวลาอ่าน มีจะหลับบ้างมั้ย!?! นั่นมีแน่นอน และผมบ่อยด้วย 555555 แต่ผมก็คิดในใจเสมอเวลาขี้เกียจว่า ถ้าเราไม่อ่านหนังสือ ถ้าเราไม่ทำการบ้านที่อาจารย์สั่ง แล้วเราจะเป็นหมอได้เหรอ!?! พอคิดแบบนั้นปุ้บผมก็ฮึดสู้อีกครั้ง ผมทำแบบนี้ไปจนชิน อีกอย่างนึงที่เราไม่ควรลืมคือ ควรเห็นความสำคัญของการสอบไม่ว่าจะสอบย่อยหรือ final, mid term เพราะมันจะเป็นตัวชี้เกร็ดเราเลยทีเดียวไม่เหมือนกันตอน ม.ต้น ผมทำขั้นตอนเหล่านี้ไปจนจบเทอม 1 แล้วเกรดก็ออกมา แทบไม่น่าเชื่อครับ จากคนโหลยโท้ย เรียนๆ เล่นๆ ไปวันๆ แบบม.ต้น เกรดก็ไม่เคยได้เฉียด 3.00 สักที แต่ตอนนี้ ม.4 แล้ว สายวิทย์อีกมีกังวลว่ากลัวจะเกรดต่ำเหมือนกัน 5555และ เกรดที่ผมได้ก็คือ 3.54 คนที่เรียนเก่งอยู่แล้วก้อาจจะมองว่า "แค่เนี่ย ชั้นได้สูงกว่าอีก" และสำหรับคนที่ไม่เคยได้เกรดเฉียด 3.00 มาก่อนอย่างผมเนี่ยมันดีมากเลย ตอนแรกผมก็ไม่คิดว่าจะได้ขนาดนี้ ก็เลยอยากบอกทุกคนว่า ทุกคนเรียนดีขึ้นได้ เก่งขึ้นได้ อยู่ที่ตัวเราเองเท่านั้น!!
อย่าท้อแท้ทั้งๆ ที่ยังไม่ได้พยายาม!!
PS. ที่จริงเทคนิคต่างๆ มีอีกเยอะแยะ เพียงแต่ว่าผมนึกไม่ออกเท่านั้นเอง 5555555 และอยากจะฝากทิ้งท้ายอีกคำนึง มันก็เป็นคำซ้ำๆ เดิมๆ แต่มันก็เป็นความจริง(มากๆ ) "ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น"
PS.2. ผมลืมไปอีกข้อ เห็น คห.2พูดเลยนึกขึ้นได้ 55555 "อย่าดูถูกตัวเองครับ" เพราะการดูถูกตัวเองว่าเราไม่ดีอย่างนู้นไม่ดีอย่างนี้ จะเป็นการตัดทอนกำลังใจของตัวเอง ผมมักคิดเสมอว่า "ตัวเองเก่งอยู่แล้ว สอบได้เต็มอยู่แล้ว ไม่มีใครเก่งเกินเราอยู่แล้ว" แต่คิดในใจนะ อย่าพูดออกมาเดี๋ยวคนอื่นหมั่นไส้ 55555 แต่ก็ไม่ใช่ชมตัวเองจนเหลิงนะทุกคน ชมแล้วก็อย่าประมาทด้วยเวลาทำข้อสอบ อ่ออีกอย่าง เวลทำข้อสอบอย่าไปกลัวมัน ข้อสอบไม่ใช่ผี คนส่วนใหญ่มักเป็นกันตรงที่ว่าก่อนทำจะลุกลี้ลุกลน กลัวว่ายากแน่เลย เราทำไม่ได้แน่เลย แล้วก็ตื่นเต้นจนลืม**ที่ตัวเองอ่านมา (ผมเคยเป็น) อย่าไปคิดแบบนั้นครับ นอกจากจะทำให้เครียดคิดแล้วคิดอีกแล้วเนี่ย อาจทำให้เราเขวได้ ทำออกมาผิดหมดเลย 55555
.... กระทู้นี้ย้ายมาจากห้องเบ็ดเตล็ด ...
มุมสมาชิก กระทู้ล่าสุดโดย พยาบาลหนุ่มรูปหล่อ
- (แนะนำหนังสยอง) Bilocation เมื่อเรามีร่างแยก (บันเทิง)
- (รีวิว) ใครอยากดูหนังผีหลอนๆ เรื่องนี้อาจเป็นทางเลือกหนึ่ง (บันเทิง)
- สานต่อคืนอำมหิตใน The Purge : Anarchy (บันเทิง)
- (อยากเล่า) ผมแอบชอบผู้ชายคนหนึ่ง .. (ความรัก)
- (แนะนำ) จะสอบเข้ามหาลัยแล้ว อ่านหนังสือยังไงดี .. (การศึกษา)
- คุณเห็นด้วยกับการยกเลิก O-NET หรือไม่? (การศึกษา)
- กระทู้โดย พยาบาลหนุ่มรูปหล่อ ทั้งหมด
อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)
ความคิดเห็น
คห.2 ไม่หรอกครับ ผมลืมบอกไม่อีกข้อนึง "อย่าดูถูกตัวเองเป็นอันขาด" เดี๋ยวมันจะเป็นแบบนั้นจริงๆ ผมเคยแล้ว 55555
จขกท. เก่งจัง สู้สู้นะค่ะเกรดเราเริ่มตกละเมื่อก่อนได้แต่สี่ เดี๋ยวนี้ได้สามกว่าๆ
ปล. เราอยากเป็นทนาย !
*** เราก็อยากเป็นหมอ 
เราก็สามมาหน่อยๆ อะ โดน วิชางานบ้าน (กอท) ฉุดชิบหา.ย มาก มีมันโผล่มาเกรดสอง เวร ร ร 
สุดๆ แล้วก็พละอีกอะ ทั้งๆที่วิชาอื่น ยังไปได้ดีกว่า แต่โดนพวกนี้ฉุดเกรด มัน หมดอาลัยตายอยาก ไม่มีกำลังใจจะเรียน โดนพ่อแม่ซ้ำเติมอีก
#2 เฮ้ย!! ตอนแรกเราก็อยากเรียนจิตแพทย์นะ เราชอบมากเลยอ่ะ เรื่องเกี่ยวกับจิตเนี่ย 
ใช่เราทำได้จริงๆนะ เราว่าเทอมต่อไป
ก็จะทำให้ดีขึ้นกว่านี้ แล้วก็มากขึ้นเรื่อยๆ
จะขจัดตัวขี้เกียจออกไปให้ได้
เก่งที่สุดเลยจขกท.
เราอยากเป็นหมอมาก ฝันและชอบตั้งแต่เด็ก
แต่พอโตมาเรามีอีกอาชีพที่ใฝ่ฝันคือ ศิลปินนักร้อง เราชอบจริงๆนะ ไม่ใช่เล่นๆไปงั้น
ซึ้ง แพทย์ กับ ศิลปิน มันโคตรจะคนละทางเลยอ่ะ 
แม่เราสนับสนุน(+กดดัน)ให้เราเป็นหมอ
ซึ้งเราคิดดูแล้ว เรารักในอาชีพหมอและก็รักที่จะเป็นศิลปินเหมือนกัน
และตอนนี้เราเซ็งชีวิตตัวเองมาก แค่สิ่งที่รักที่สุดยังเลือกไม่ถูก 
ปล.พอแม่รู้ว่าเราอยากเป็นหมอแม่ก็ตั้งความหวังไว้สูง(โคตรๆ) กลัวทำฝันแม่พัง แล้วสุดท้ายเรานี่แหละจะโดนด่าแหลก เราควรทำไงดีจขกท.
อย่างนี้ต้องฮึดแล้วว.... คือผมอยู่ ม.3 ยังไม่รู้เลยครับ จะเรียนไหนต่อไหนสายอะไรชอบอะไรถนัดอะไร คือ งง กับชีวิต มากครับ แต่ผมอยากทำอาชีพ อิสระนะ (:
(ไม่ใช่เพราะเรียนไม่เก่งนะ ผมก็พอได้ครับกลางๆห้องแต่ ผมไม่ชอบทำตามสำสั่งใคร เกี่ยวป่าวไม่รู้ 55 55)
ชีวิตนี้ 3 มันไม่ได้แล้ว มันสายไปแล้ว!!
อยากทำง่านพวกคอมพิวเตอร์กราฟฟิคอ่า เค้าใช้โฟโต้ช็อบทำกราฟฟิคได้นะ แต่ไม่รู้จะเอามาทำประโยชน์อะไร
นอกจากทำวอลเปเปอร์ให้กับตัวเอง
คห.23 ทำตามสิ่งที่ตัวเองชอบครับ อย่าแคร์ใคร แม้ว่าคนนั้นจะเป็นพ่อหรือแม่ก็ตาม เพราะนี่มันชีวิตเรา อนาคตเรา สิ่งที่เราอยากเป็น ไม่ใช่สิ่งที่พ่อแม่อยากให้เป็น(ผมก็เคยเจอเหมือนกันแบบนี้)
จขกท. เก่งมากๆๆเลย
เราอ่ะ ตอน ม.1-3 ได้ 3.5 กว่าๆตลอด
พอขึ้น ม.4 ย้าย ร.ร. เกรดตกไปมากก
เหลือแค่ 2.68 Y^Y
.
.
คือเรา ติด ดิสัย(สันดา.น) ตั้งแต่ ประถม - ม.3 ไม่เคนอ่านหนังสือเลย
พอขึ้น ม.4 มาเกรด เน่า ถึงเน่าที่สุดดด
เทอมหน้า เราต้อง ทำให้ได้ แบบ จขกท. คอยดู!! 
เราคล้ายๆจขกท. แรกๆเกรด 3 + พอเีรียนไปยิ่งลดลง เพราะติดเล่น
พอขึ้นม.ปลายจริงจังเพราะมีผลต่อมหาลัย
แต่เราไม่ได้ทำอะไรเลยอะตั้งใจฟังครูส่งงานให้ครบ
พอสอบเสร็จเกรดออกมา 3.64 ทำเราช็อค
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google