[Review] มาวิจารณ์อัลบั้ม Ceremonials (จบแล้ว)

(7.5/10)ตามคำขอของคุณ มาดามเอด้าสวยสังหาร* นะค่ะ ดิชั้นอยากจะบอกว่าดิชั้นใช้เวลาทำความเข้าใจความติสต์ของนางนานมากกก แต่นั้นไม่ใช่ปัญหาค่ะ ชั้นทำใจก่อนจะมาเจอมรสุมความคิดในอัลบั้มนี้ ฟลอเร้นเคยเปิดตัวและประสบความสำเร็จในฐานะนักร้องป๊อปหญิงที่เป็นงที่ยอมรับในหมู่นักวิจารณ์มากๆ และการกลับมาสำหรับสตูิดิโออัลบั้มชุดที่สอง เธอก็ยังไม่ทิ้งคราบอัลบั้มแรกไปไหน แต่เธอได้จับมันมาเติมเต็มสิ่งที่ขาด เพิ่มจิตวิญญาณอิเล็กโทรนิก้าให้ดูสมจริง ด้วยน้ำเสียงทรงพลัง มนต์สเน่ห์ของเสียงพิณ เครื่องสาย เพียโนสังเคราะห์ และที่ขาดไม่ได้คือบีทกลองโพรแกรมมิ่งสังเคราะห์มาระเบิดอารมณ์หลายแทร็คเชียวฉายาควีนออฟดรามาอาจจะใช้กับนางได้จริง จริงๆแล้ว ชื่อศิลปินมันเป็นชื่อวงอ่ะค่ะ นางเป็นนักร้ิองนำชั้นก็จำแต่ภาพนางมาก วงนางเป็นพ๊อพอินดี้ย์แบนด์จากเกาะอังกฤษที่การันตีคุณภาพจริงๆ อัลบั้มนี้ยืนพื้นด้วยอิเล็กโทรนิก้า อินดี้ย์พ๊อพ บาโรคพ๊อพ โกธิค โซล ตบท้ายด้วยร็อคที่่ค่อนข้างแรงซักหน่อย อร๊ายยยย มาลิ้มรสมันพร้อมกันดีกว่าค่ะ ว่าจะแซ่บขนาดไหน

"Only If for a Night"(7/10) ไม่ต้องตกใจไปค่ะ ที่ชั้นพรรณนาไปอาจจะยังไม่ใช่แทร็คนี้ มิดเทมโพอินดี้ย์พ๊อพ ยืนพื้นด้วยอิเล็กโทรนิก้าบ่งบอกทิศทางอัลบั้มอย่างชัดเจนแต่แทร็คนี้กับดูพยายามเสร่อเพ้อเจ้อวอนนาบีจนเกินควร เดินเพลงด้วยเพียโนคลอไปกับเครื่องสาย คอรัสจัดหนักเหมือนสวดไล่ผีใบโบสถ์ แต่ยังๆไม่พิณที่สอดประสานได้อย่างแนบเนียนเฉียบคมเป็นเอกลักษณ์อยู่แล้วโน๊ะ สอนให้รู้ว่าคนเราอย่าสิ้นหวัง เล่นเอาซะ เมื่อวิญญาณไม่ได้เป็นเพียงแค่ความเชื่ออีกต่อไป อย่าเชื่ออะไรชั้นมากค่ะ มันไม่ได้ไอเวอร์ขนาดนี้ เอาเป็นว่าไปตีความกับเอาเองละกันโน๊ะ นางเปรียบเทียบได้เห็นภาพและหลอนจริง
"Shake It Out"(8/10) หลอนยังไม่พอก็ต้องเจอนี่ค่ะ คอรัสแม่เล่นซะหลอนจริงด้วยลูกเล่นโพรแกรมมิ่งสังเคราะห์มาซะจิตเลยค่ะ อินดี้ย์พ๊อพ อิเล็กโทรโกธิค หลอกหลอนด้วยคอรัสแรงๆ พิณกับออร์แกนหม่นๆเข้ากับได้ดี ความเป็นดรามาติคสูงพอตัวกับภาคเนื้อหาสละสลวย ทุกอย่างมีสองด้านมีขาวต้องมีดำ มันยากที่จะมีความสุขถ้าหัวใจคุณถูกครอบงำโดยปีศาจร้าย แต่เพลงนี้อาจจะร้ายต่อหูนิดนึงโน๊ะ
"What the Water Gave Me"(7.5/10) เนื้อหามันเหมาะกับซาวนด์แทร็คประกอบไททานิกเรยอ๊า ค่ะ ชั้นรู้ว่ามันเปรียบเทียบ อินดี้ย์พ๊อพร็อค หนักกีต้าร์เบสแรงๆ เป็นอีกแทร็คที่ค่อนข้างฟังง่ายของอัลบั้มด้วยลูกเล่นโปรแกรมมิ่งสวยๆ ริฟฟ์กีต้าร์ไฟฟ้าหนักๆตบเข้ากับบีทกลอง ฮึ่มมมมมมมม
"Never Let Me Go"(7.5/10) มิดเทมโพเพียโนบัลลาดอาร์แอนด์บี ตบด้วยอินดี้ย์พ๊อพ เพอร์คัสชั่นสังเคราะห์ิ พ่วงด้วยคอรัสหลอนๆ ท่อนฮุคดรามาติคด้วยน้ำเสียงที่บรรจงถ่ายทอดออกมาด้วยอารมณ์สิ้นหวัง กดดัน และยังน่ากลัวไปในคราเดียวกัน แต่ชั้นว่านางเวินเว่อร์กับคอรัสมากไปหน่อยโน๊ะ
"Breaking Down"(7.5/10) โดดเด่นไปด้วยท่วงทำนองกับน้ำเสียงจิตๆ จะมาไม่ไหนอีกละย่ะ อัลเทอเนทีฟอินดี้ย์พ๊อพ โดดเด่นด้วยเสียงสังเคราะห์ เครื่องสายกับพิณทำงานรวมกันได้ค่อนข้างดี แหม บีทกลองมันกะโหลกกะลาขัดกับคอรัสหลอนๆนั่นมากค่ะ ขอบคุณ  อิห่าหลอนมาก
"Lover to Lover"(7/10) ณ จุดนี้หน้าอิอเดลลอยมาจริงๆค่ะ กอสเพลเพียโนบัลลาด กับโซลร็อคแรงๆ กีบคีย์บอร์ดแรงๆ มิดเทมโพบีทสังเคราะห์ตบกันกับเพียโน แทร็คนี้ใช้เสียงได้ค่อยข้างดี แต่ท่อนแผดนางเวินเว่อร์มากค่ะ เห็นชื่อเพลงแบบนี้แต่ความดิบเถื่อนที่นางบรรจงแต่งร้องขึ้นมามันเข้าขั้นเลยล่ะค่ะ หึหึหึหึ
"No Light, No Light"(8/10) อีกหนึ่งแทร็คเด็ดที่เข้าถึงไม่อยากนัก เนื้อหาดราม่าช้ำรักง่ายๆที่แตกต่างจากแทร็คอื่นที่นางเคยร้อง แต่ก็โน๊ะ ตัวเพลงเด่นๆ อัพเทมโพอินดี้ย์พ๊อพร็อค ที่เล่นพิณสอดแทรกมันได้น่ารักมากๆ และคงจะเป็นแทร็คที่ถูกใจใครหลายๆคนไม่ว่าจะเป็นภาคเืน้อหาและความพ๊อพของเพลงนี้ที่มันดันมีมากจนเด่นสุดในอัลบั้มล่ะโน๊ะ
"Seven Devils"(8.5/10)มิดเทมโพเพียโนบัลลาด โกธิคพ๊อพ กอสเพลที่นำเสนอผ่านเครื่องสายและน้ำเสียงเกรี้ยวกราดได้อย่างน่าขนลุก คอรัสกอสเปลกับบีทกลองหลอนๆ เป็นอีกหนึ่งแทร็คที่ส่งอารมณ์ได้ดีครบถ้วน และถ้าเกิดเพลงนี้มีเสียงกรี๊ดแรงๆตอนสุดท้่ายดิชั้นอาจจะหัวใจวายได้ ทำออกมาได้กดดัน หว่ายยยยยยยย กรี๊ดดดดดสสสสส

"Heartlines"(7/10) อัพเทมโพอินดี้ย์พ๊อพร็อค เดินบีทปลุกใจ กับน้ำเสียงที่เร้าอารมรณ์ เหมือนปลุกระดมคนไปประท้วงกับเนื้อหาปลุกใจๆนี่รุยโน๊ะแต่จริงๆมันแค่ให้กำลังใจในรูปแบบใหม่ เปรียบเทียบฉะฉานด้วยน้ำเสียงของเธอที่มันเริ่ดจริงๆ
"Spectrum"(10/10) ตุ๊ดคร่ะ? พลาดอะไรไปรึเปล่่าค่ะ กรี๊ดดดดดดดดด อีกหนึ่งภาพ พ๊อพร็อคแดนซ์ อัพเทมโพบีทด้วยน้ำเสียงเนื้อหาปลุกใจ นำเสนอออกมาได้เหนือชั้นมีมิติบาดใจกะเทย สอดประสานอีกทีด้วยเพียเครื่องสายและพิณอย่างมีระดับ กรี๊ดดดดด sayyy my nammmeeee
"All This and Heaven Too"(8/10) ให้คะแนนความสง่างามสละสลวยของภาคเนื้อหาที่บรรจงเรียบเรียงได้หวานเป็นผู้หญิง ขัดกับเสียงห้าวๆและภาพลักษณ์ของอัลบั้มอย่างสิ้นเชิง อินดี้ย์พ๊อพ ตบเพียโน กับบีทกลองที่เป็นเอกลักษณ์รวมถึงคอรัสที่ขาดไม่ได้ ไม่งั้นความขลังหาย โหะๆๆๆๆ
"Leave My Body"(8/10) ปิดอัลบั้มซะกูไม่กล้าเปิดกลับมาฟังซ้ำสองเรยนะค่ะ อคูสติกพ๊อพร็อค ตบด้วยคอรัสกอสเปลเหมือนบทสวดอะไรซักอย่าง หว่าย เล่นอารมณ์ซะ คลอด้วยเพียโนหนึ่งชั้น เสียงพิณกับเครื่ิองสายบาดใจ หลอนแรงเชียวค่ะ
"Remain Nameless"(8/10) นี่สิค่ะ ของจริง ถึงมันจะหลุดธีมอัลบั้มไปหน่อยก็เถอะ อิเล็กโทรพ๊อพ ติดกลิ่นดั๊ปสเต็ป เจือกับร็อคอ่อนๆ จากๆ เนื้อเสียงที่ผ่านการสังเคราะห์พร้อมลูกเล่นโพรแกรมมิ่ง ส่วนเนื้อหาอยากให้อ่านแล้วจินตนาการเองมากกว่าค่ะ เหมือนการประชดประชันตัดพ้อชีวิตมากกว่าดน๊ะ อร๊ายยยย
"Strangeness and Charm"(7/10) อะไรเข้าสิงหร่อนค่ะ? อัพเทมโพอินดี้ย์พ๊อพ บีทตบแปะ กับลูกเล่นธรมดาเนื้อหาอาร์ตๆศิลปะวิชาการ เห็นแล้วปวดหัวค่ะ กรี๊ดดดด
"Bedroom Hymns"(7.5/10) อิเล็กโทรโกธิค กอสเปลร็อค ด้วยคอรัสหลอนๆ บีทตบแปะกับบีทกลองหนักๆ แทร็คนี้เล่นบีทแรงๆลูกเล่นอะไรเวินเว่อร์จนรก ตบด้วยเพียโนพอไม่ให้เพลงหลุดไปมากกว่านี้โน๊ะ การใช้เสียงก็เหมือนเดิมค่ะ ปลายยอดมากๆ แต่โดนคอรัสกลบหมดโน๊ะ
"Landscape" (Demo)(7/10) ถ้าหร่อนจะทำเดโมออกมาเก๊ขนาดนี้ย์ล่ะก็นะ อร๊ายยยยย มิดเทมโพพ๊อพอินดี้ย์ร็อค ตบด้วยบีทกลองโพรแกรมมิ่งที่รัวมาซะ ส่วนตัวสำหรับนางแล้ว แบนี้ถือว่าเฉยๆไม่ดีไม่แย่ ไม่เด่นแต่ก็ไม่เลวร้ายมาก บางทีคนเราก็เอาอดีตมาทำร้ายตัวเองนะค่ะ
สรุป คอพ๊อพเทอเชิญเมินได้เลยค่ะ อัลบั้มนี้ถือว่าเข้าถึงได้ไม่ยากแต่ก็ไม่ง่ายสำหรับขอเพลงพ๊อพอะไรพวกนั้นเนื่องจากอัลบั้มนี้ค่อนข้างแรงด้วยประการทั้งปวง ในเรื่องของความฟังยากง่ายนั้นมันแล้วแต่คนด้วย แต่ด้วยลูกเล่นเยอะๆแบบนี้ย์ น้ำเสียงห้าวทรงพลังของนาง ชั้นว่าคอพ๊อพต้องก่นด่าในใจแน่นอน ส่วนพวกที่ติสต์พอต้องระวังสติแตกด้วยนะค่ะ อัลบั้มนี้มันเต็มไปด้วยอารมณ์ความรักที่ดุ ดิบ เถื่อน มุมมองชีวิต ความโรแมนติคผ่านเพลงแนวโกธิค แค่คิดก็หลอนแล้วค่ะ ว๊ายยยยยยยยย ที่พูดมาไม่ไซโคนะค่ะ ถึงจะไม่ชอบยังไงดิชั้นอยากจะให้ลองฟังซักแทร็ค เผื่ออาจจะติดใจโน๊ะ



#All Reviews