[Review] มาวิจารณ์อัลบั้ม Riot! (จบแล้ว)

(7.5/10)ตามคำขอของคุณ I_am-Parawhore นะค่ะ ค่ะ สำหรับวงอัลเทอเนทีฟร็อค พ๊อพร็อคจากมะกันที่เรารู้จักกันดีอย่างพารามอร์ ที่เคยรีวิวอัลบั้มสามไปแล้วซึ่งมาตรฐานและมาสเตอร์พีซของพารามอร์ชั้นขอยกให้อัลบั้มนี้ดีกว่า สำหรับสตูดิโออัลบั้มชุดที่สองนี้ ก็เป็นอัลเทอเนทีฟพ๊อพร็อคธรรมด๊า ธรรมดา ที่เต็มไปด้วยความแก่นแตรดเปรี้ยวเสร่อก๋ากั่นของวัยรุ่น ซึ่งถือว่าฟังง่ายและเจาะตลาดวัยรุ่นได้กว้างมากๆ ความโด่งดังดีเด่ของอัลบั้มนี้ถูกพูดถึงสร้างติ่งพารามอร์ที่มีความน่ากลัวรุนแรงดิบเถื่อนแต่ก็ยังมีสมองโน๊ะ เอาเถอะค่ะ ดิชั้นไม่ได้ค่อนขอดใครทั้งสิ้นโน๊ะ อัลบั้มนี้พารามอร์แสดงจุดยืนให้ตัวเองในวงการแบบไร้ข้อกังขาค่ะ ถึงตัวเพลงดนตรีอะไรจะไม่หนักแน่นแข็งแรงเหมือนวงร็อครุ่นพี่ อาจจะเป็นแค่ร็อคเด็กๆหัวโปกกะโหลกกะลาน่ะค่ะ แต่ก็สามารถก่อจลาจลให้กับวัยรุ่นหลายๆคนสมชื่ออัลบั้มรุยโน๊ะ?

"For a Pessimist, I'm Pretty Optimistic”(7/10) เปิดอัลบั้มมาแบบก๋ากั่นประชดแบบชะนีผมบ๊อบตามจิกผู้ชาย ฟันแล้วทิ้ง ไว้ใจใครมากๆแล้วเค้าไม่ใส่ใจมัน หน้าแหกกลับมาเลยปรี๊ดแรงๆกับท่อนฮุค กรั่กๆๆๆ อัลเทอเนทีฟพ๊อพร็อคฟังง่ายๆ ไม่มีอะไรมากสำหรับแทร็คนี้ค่ะ ไว้เปิดอัลบั้มสวยๆ แต่ถ้าใครไม่ใส่ใจเนื้อหาหยีแตดโลกสวยอะไรมองแต่ชื่อเพลงชั้นก็กดลบอัลบั้มนี้ทิ้งสวยๆแล่ะโน๊ะ
"That's What You Get"(7.5/10) เห็นเริ่มต้นมาแบบร็อคจ๋าๆ พอถัดมากลับกลายเป็นพ๊อพร็อคง่ายๆฟังง่ายๆเพียงแค่ตบด้วยกีต้าร์ไฟฟ้าแรงๆหน่อยเท่านั้น เข้าถึงง่ายฟังง่ายพอสมควร โดยเฉพาะเนื้อหาคิดบวกโลกสวย โซโล่กีต้าร์อะไรมันก็โอเคเวลาเปิดเอามันส์กับเพื่อน อารมณ์วัยรุ่นอ๊าา า า าา
"Hallelujah"(8/10) นี่ไม่ใช่การคัฟเว่อร์อะไรแต่อย่างใด เห็นชื่อเพลงแล้วชั้นก็ตกใจ เอ๊ะ? มันจะเข้ากับอัลบั้มหรอ? สุดท้ายก็หน้าแหกโดยถือโอกาสนี้ป่าวประกาศให้ทราบโดยทั่วกัน อีกหนึ่งแทร็คที่ไม่ต้องคิดอะไรมาก กับเนื้อหาเอามันส์อย่างเดียว พ๊อพร็อคกึ่งบัลลาด ที่ไม่หนักไม่อะไรจนเกินไป ดีไซน์การร้องสวยๆติดหู ตบท้ายด้วยการริฟฟ์กีต้าร์แรงๆ เนื้อหาก็อย่ายอมแพ้ ขอแค่ศรัทธาอ่ะโน๊ะ?
"Misery Business"(10/10) กรี๊ดดดดด เป็นแทร็คที่ชอบที่สุดและเป็น signature ของพารามอร์เลยก็ว่าได้ เป็นช่วงที่วงนี้พีคสุดๆแล้ว ซิงเกิ้ลเปิดตัวอัลบั้มด้วยอารมณ์เต็มเปี่ยม อัพเทมโพพ๊อพร็อค พ๊อพพังค์แรงๆเปรี้ยวก๋ากั่นไปด้วยเนื้อหาสวยเลือกได้ สะบัดบ๊อบเชิดๆ เริ่มเพลงเก๋ๆได้เข้ากับเนื้อหากวนๆ ดีไซน์การร้องอ้อนตีนสุดๆ รับรอง ถ้าชั้นเป็นชะนีที่หร่อนจิกอยู่รับรองศพไม่สวยแน่ค่ะ กรี๊ดดดดดดดๆๆๆๆๆๆ

"When It Rains"(7.5/10) อคูสติกป๊อปร็อค ฟังง่ายมากๆ ตบลุคห่ามๆออกมาง้อผู้ชาย ประชดประชันด้วยอารมณ์เหงาๆ ดีไซน์การร้องฟังง่าย ถ้าใครจะหัดฟังพารามอร์ลองเริ่มจากแทร็คนี้ดูก็ได้ คอพ๊อพก็ฟังได้ ออกไปทางอีซีลิซเซนนิ่งด้วยซ้ำ แต่ขอหักคะแนนตรงที่มันไม่ค่อยเข้าคอนเส๊ปอาราบั้มเท่าไหร่โน๊ะ รวมถึงเสียงแมวป่วยของหร่อนด้วยอีกตลบก็แล้วกัน กรั่กๆๆๆๆ
"Let the Flames Begin" (8/10) เริ่มมาร็อคด้วยเนื้อหาแบบโตๆขึ้นเข้าถึงยากบ้างแล้วนะค่ะ ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นสาวแรดแก่นแตรดที่เพิ่งร้องเพลงตบชะนีแย่งผู้ชายเมื่อกี้ อัลเทอเนทีฟพ๊อพพังค์ร็อคแรงๆ ที่ดีไซน์การร้องออกมาฟังง่าย กับดนตรีที่ไม่รุนแรงมากเท่าไหร่ แต่ท่อนฮุคนางระเบิดแรงมากค่ะ กรี๊ดดดดดด
"Miracle"(7/10) ไม่มีอะไรค่ะ กับพ๊อพพังค์ร็อคตามสไตล์เค้า เอามาประดับให้เต็มอัลบั้มแต่ไม่ได้เสียหลายอะไรมากมาย เนื้อหาไม่ได้รักๆใคร่ๆก็คงทำใจฟังยากหน่อยโน๊ะ อย่าสิ้นหวังนะค่ะ เกิดเป็นคนอย่าหยุดเพ้อเจ้อค่ะ ปาฏิหารย์มีอยู่จริง
"Crushcrushcrush"(7.5/10) หลังจากที่นอยด์ไปซักพักก็กลับมาลุกขึ้นยืนโยกซ้ายโยกขวา พ๊อพร็อคอัลเทอเนทีฟ ธรรมดาๆ ที่เอามาตกแต่งอัลบั้มด้วยชื่อเพลงเวินเว่อร์ไม่น่าสนใจ แถมยังพ่วงด้วยเนื้อหาหวานๆแบบจิตป่วง เอาเถอะค่ะ มามาดห้าวๆก็ต้องหวานแบบห้าวๆอ่ะนะ

"We Are Broken"(8/10) ที่ดิชั้นมองหามาทั้งอัลบั้มว่าจะมีบัลลาดเศร้าๆซักเพลงมั้ย แต่แล้วดิชั้นก็เจอมัน มิดเทมโพอคูสติกพ๊อพร็อคกึ่งบัลลาดเศร้าๆ ทางเลือกของความรักมันมีเสมอ อยู่ที่เราจะเลือกทางไหน อย่างเพลงนี้เทอก็เลือกที่จะเจ็บปวดต่อไป พร้อมกับเก็บเกี่ยวความสุขเล็กๆอย่างเข้าข้างตัวเอง กรี๊ดดดดดดดดด คนไทยมากๆเรยค่า
"Fences"(7.5/10) เหตุเกิดเพราะความสวยของเดี๊ยนที่ดันตาดีไปอ่านมันว่า Feces (ขี้) ว๊ายยยยย ไม่ได้ตั้งใจนะค่ะ แต่ท่อนเอ็นมันตกลงไปในคอเดี๊ยนแล้วจริงๆ สวยสง่าอย่างมั่นใจแม้จะหน้าผีก็ตาม อัพเทมโพพ๊อพร็อคอัลเทอเนทีฟ ติดกลิ่นสกาพังค์ ริฟฟ์กีต้าร์สวยๆช่วยได้เยอะนะค่ะ
"Born for This"(8/10) เป็นแทร็คปิดอัลบั้มที่เหมาะเหม็งมากๆ อาจจะไม่ใช่บัลลาดช้าๆที่จะทำให้คนโหยหาที่จะกลับมาฟังอัลบั้มอีก แต่เป็นอัพเทมโพพ๊อพร็อคมันส์ๆ กับเนื้อหาที่วัยรุ่นพร้อมจะถวายตัวเป็นแฟนคลับเดนตายเลยทีเดียว เหมาะที่จะปิดอัลบั้มปิดคอนเสิร์ตกับเนื้อหาเอนเตอร์เทนทีชั้นว่าเค้าก็ทำมาได้เริ่ดเหมือนกันนะ ถึงตัวเพลงมันจะธรรมดาไม่ค่อยเด่น แต่ความตั้งใจชั้นให้สิบ
"Decoy"(7/10) อัพเทมโพพ๊อพร็อค เป็นเพลงพื้นๆของพารามอร์ที่เราได้ยินกันบ่อยแล้ว นำเสนอผ่านอัลเทอเนทีฟร็อคฟังง่ายแสนง่ายพร้อมกับเนื้อหาแสบๆคันๆตามประสาชาวร็อคอ่ะโน๊ะ

สรุป หามาฟังเถอะค่ะ เป็นพ๊อพร็อคอัลเทอเนทีฟ ที่เข้าถึงง่าย ฟังง่าย คอพป๊อปไม่ต้องกลัวใจไปค่ะ มันไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด มีแต่เนื้อหาเท่านั้นแหล่ะที่ในบางเพลงยังคงเข้าถึงยาก แต่มันก็ไม่ยากที่จะลองค่ะ บางทีมันอาจจะน่าเบื่อไปบ้าง แต่ฟังพอเป็นประสบการณ์แล้วกันโน๊ะ ถ้าติดใจค่อยว่ากันอีกที



#All Reviews