[TS8] แกงฮั่น ,, Fin Fix
7 พ.ค. 55 21:23 น. /
ดู 1,083 ครั้ง /
9 ความเห็น /
0 ชอบจัง
/
แชร์
สับหรับฟิคตอนที่แล้วๆมาค่ะ - http://www.siamzone.com/board/view.php?sid=3123696
ตอนนี้มีชื่อว่า : โจทย์เพลงรัก
จขกท.ขอสมาเน้อเจ้าที่มาอัพให้ทุกคนชักช้า พอดีข้าเจ้าแอบไปติดพันป้อจายเกาหลีอยู่ ><
- ในวันนี้พวกเขาที่เหลือทั้ง 6 คนจะต้องเลือกเพลงที่จะนำไปร้องในคอนฯ อาทิตย์นี้และเป็นอาทิตย์ที่ตัดสินว่าใครต้องเดินออกจากบ้านไปเป็นคนที่ 3
KANGSOM TALK :
วันนี้พวกเราได้เลือกเพลงประจำสัปดาห์โดยมีโจทร์เพลง 'เพลงรัก' ผมได้ร้องเพลงหัวใจจะวายซึ่งเป็นเพลงของผมเองแล้วผมก็อยากจะสื่ออะไรให้ใครบ้างคนรู้ด้วย
"แกงจ๋า~"
เสียงพี่ฮั่นดังมาแต่ไกลก่อนที่พี่เขาจะวิ่งเข้ามากอดรัดผม -//- ความจริงตั้งแต่วันนั้นเรื่องแบบนี้มันก็คล้ายเป็นปกติสำหรับเราไปแล้ว
"พี่ฮั่นปล่อยเดี๋ยวใครมาเห็น"
"พี่ปิดประตูหน้าต่างหมดแล้ว 555+"
"พี่อ๊า~ ไม่เอาไม่เล่น"
"ใครว่าเล่นพี่เอสจริง"
พูดเสร็จพี่ฮั่นก็ก้มหน้าลงมาหอมแก้มผมฟอดใหญ่ -///- (เขินแต่ทำอะไรมากไม่ได้)
"แกงร้องเพลงอะไรครับ"
"หัวใจจะวาย"
"เพลงใครอ่ะ ไม่เห็นเคยได้ยิน"
พี่ฮั่นพูดพร้อมกับกระชับกอดที่เอวของผม
"เพลงของผมแต่งเองก่อนจะเข้าบ้าน"
"ไหนมันร้องยังไงหว่า :3 "
พี่ฮั่นทำหน้าตาน่ารักแล้วหันมามองผมอย่างอ้อนๆ ใครที่โดนอิตานี่อ้อนเป็นต้องระทวยใจไปซะทุกราย โดยเฉพาะผม -///-
"อย่าเขยิบมาใกล้ ช่วยขยับไปไกลไกล ขอได้ไหมหัวใจผมวายวอดกันพอดี
My heart beats coz you make it crazy หยุดเดี๋ยวนี้นะก่อนที่ หัวใจผมมันจะวาย~ "
ผมหันหน้าไปจ้องหน้าพี่ฮั่นพร้อมกับร้องเพลงท่อนฮุคสื่อให้พี่ฮั่นได้รู้ และผมคิดว่าพี่เขาก็คงรับรู้ถึงได้ทำหน้าตาทะเล้นเป็นการตอบสนอง
"ไอแกง! มาเล่นเปียโนให้หน่อยดิ๊ฉันจะซ้อม"
เสียงไอฮัทตะโกนเข้ามาจากทางประตูทำให้ผมต้องรีบเด้งตัวออกจากวงเขนของพี่ฮั่นในทันที
"อ่อ รอแปปนะฮัท"
"เอ่อ พี่ฮั่นครับสอนผมเต้นเพลงนี้หน่อย"
แคนเดินเข้ามาหาพี่ฮั่นพร้อมกับยื่นกระดาษเนื้อเพลงให้พี่ฮั่น
"เขายังไม่ออกแบบท่าเต้นเลยนะแคน มึนรึป่าวเนี่ย"
พี่ฮั่นยืนขึ้นเขกหัวแขนเบาๆก่อนจะเดินขึ้นห้องไปโดยไม่สนใจแคนที่ยืนอยู่ที่เดิม ผมสังเกตุว่าใบหน้าแคยดูจะหงอยๆยังไงชอบกล
HUNZ TALK :
ผมไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ที่ฮัทมาเรียกให้แกงไปช่วยซ้อมแบบนั้น ผมไม่ชอบเลยเวลาที่ฮัทกับแกงอยู่ด้วยกัน หลายๆครั้งที่ผมอยากจะเข้าไปกระชากแขนแกงส้มแล้วตะโกนบอกกับฮัทว่าแกงส้มเป็นของผม แต่ผมก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากเก็บอาการแล้วยืนมองอยู่ห่างๆ อย่างเช่นตอนนี้
HUT TALK :
ผมว่าหลายวันมานี้แกงส้มกับพี่ฮั่นดูแปลกๆ ดูทั้งสองคนจะสนิทกันมากกว่าที่เคยทุกวันนี้แกงส้มไม่ค่อยจะมีเวลาให้กับผมเหมือนเมื่อก่อน ผมยอมรับว่าในตอนนี้คนที่สนิทกับแกงมากที่สุดไม่ใช่ผมอีกต่อไปแล้วแต่เป็นพี่ฮั่น ผมเดินคิดอะไรเพลินๆจนมาหยุดอยู่ที่ประตูทางเข้าบ้านผมมองเข้าไปก็พบว่าแกงส้มกับพี่ฮั่นกำลังนั่งกอดหอมกันอย่างมีความสุข ซึ่งนั่นมันทำให้ผมถึงกับก้าวขาไม่ออก ทุกอย่างดูเหมือนจะเงียบสงัดไม่มีสิ่งใดเคลื่อนไหวนอกจาก 'น้ำตา' ของผม ผมยอมรับว่าเมื่อไหร่ไม่รู้ที่ผมเริ่มที่จะชอบมองเวลาแกงทำอะไร ที่ไหน อย่างไร ถึงแม้ผมจะชอบกวนเขาเสมอแต่นั่นมันคือการแดงความรักในแบบของผม และผมก็ไม่คิดเลยว่าพี่ฮั่นก้จะชอบแกงเหมือนกัน
ผมมองแกงส้มที่กำลังดีดเปียโนบรรเลงเพลงที่ผมเลือกไว้เพื่อที่จะสื่อความหมายบางสิ่งบางอย่างให้คนสำคัญของผมได้รับรู้ 'เพลง เจ็บไปรักไป'
" เจ็บแค่ไหน ปวดใจเท่าไรไม่รู้ เหตุใดหัวใจยังรักเธออยู่ ก็ตอบตัวเองไม่ได้ อยากหนี หลบไปให้ไกล แต่ฉัน ก็หนีไม่เคยได้ คงต้องทนให้ไหว ที่ต้องเจ็บไปรักไป จนตาย ~"
ผมร้องท่อนฮุคคลอไปกับเสียงเปียโนของแกงส้ม ผมยืนเหม่อมองหน้าคนที่อยู่ตรงหน้าผมซึ่งในตอนนี้เขาหันมายิ้มให้กับผม รอยยิ้มนั้นที่ผมเคยคิดว่ามันเป็นของผมคนเดียว แต่ในตอนนี้ไม่ใช่อีกแล้ว
KANGSOM TALK :
หลังจากที่ผมกับฮัทซ้อมร้องเพลงกันเสร็จแล้วฮัทก็ชวนผมออกมานั่งดื่มอะไรกันที่สวนหลงับ้าน ซึ่งตอนนี้เป็นเวลาเย็นพระอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้า
"แกง แกว่าเพลงของฉันเป็นยังไงมั่งวะ แกชอบมั้ย?"
ฮัทถามขึ้นทำลายบรรยากาศที่เคยเงียบสงบ พูดเสร็จมันก็กระดกนมเข้าปากอย่างกับว่านมนั่นคือน้ำเปล่า
"โจทย์มันคือเพลงรักนี่หว่าแต่ทำไมเพลงแกมันแปลกๆวะ"
"เพลงฉันมันก็ความรักนะโว้ย แต่รักแบบผิดหวัง**"
ฮัทพูดพร้อมกับยิ้มกวนๆและก็ยักคิ้วปลิงของมันมาทางผม ผมเลยแก้ขัดไปด้วยการผลักหัวของมัน
"ฉันอยากให้คนคนนั้นได้รู้** ว่าฉันกำลังรู้สึกยังไง"
"ใครวะ?"
ผมหันไปถามฮัท ฮัทหันหน้ามาสบตากับผมนานทีเดียวกว่าที่ฮัทจะเป็นคนหลบสายตาเอง ผมก็ไม่รู้หรอกนะว่าตอนนี้มันกำลังคิดอะไรอยู่แต่ผมไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้เลย ไอฮัทที่ผมเคยรู้จักมันไม่ใช่คนแบบนี้นี่นา
HUNZ TALK :
ผมมองทั้งสองคนกำลังนั่งคุยกันอยู่จากทางหนาต่างของห้องนอน ผมอยากที่จะเดินลงไปแล้วลากแกงส้มออกมาจากตรงนั้นเสียเหลือเกินแต่ผมไม่กล้าทำแบบนั้นเพราะกลัวว่าแกงจะโกรธผม ผมจึงทำได้แค่ดูอยู่ห่างๆเท่านั้น
"ยังไม่นอนอีกหรอพี่ฮั่น"
แกงส้มเดินเข้ามาทักผมที่นั่งเล่นตุ๊กตาอยู่บนเตียง
"อื้อ~"
"พี่ฮั่นเป็นอะไรครับ"
แกงเดินเข้ามาประคองหน้าผมให้มองหน้าของเขา ไม่บ่อยนักที่เขาจะทำแบบนี้กับผมคงรู้ตัวล่ะสิ่ท่าว่าไปทำอะไรผิดมา ผมแกล้งทำเป็นไม่สนใจและหันหน้าหนีจากเขา
"พี่อ๊า~ อย่างอนแบบนี้สิ่ครับ ผมง้อแล้วนะ :3"
แกงส้มพยายามทำหน้าตาน่ารักหลอกล่อผมแต่ผมก็พยายามทำใจแข็งเข้าไว้เพื่อไม่ให้ใจอ่อนยอมหายงอนง่ายๆ (ความจริงผมหายงอนตั้งแต่เห็นหน้าแกงแล้วล่ะ แต่มันก็ต้องมีเล่นตัวกันบ้างถ้าผมยอมบ่อยๆเดี๋ยวจะได้ใจ)
"พี่ฮั่นจะงอนผมจริงๆใช่มะ"
แกงส้มเริ่มทำเสียงเข้ม แต่ผมไม่สนยังคงเงียบต่อไป
"พี่ฮ่านนนนนน~"
พอผมเห็นแกงเริ่มทำหน้าตาตลกๆเพื่อที่จะง้อผม ผมก็ยิ่งไม่อยากจะหายงอนเล้ย น่ารักชะมัด ><
"ผมเหนื่อยแล้วนะพี่! ไม่ง้อแล้วนอนดีกว่า เดี๋ยวพรุ่งนี้ว่ากันอีกที"
อะ อ้าว -*- ไอนี่ คิดจะเหนื่อยก็เหนื่อย ผมหันไปมองแกงส้มที่ตอนนี้กำลังตั้งหน้าตั้งตาหลับอย่างจริงจัง เฮ้อ~ นี่ไอฮัทมันใช้งานที่รักของผมหนักขนาดนี้เลยหรอเนี่ย ผมก้มลงเอามือไล้ใบหน้าของคนตรงหน้าอย่างเอ็นดู
"พี่ฮั่นหายงอนแล้วหรอไง?"
แกงส้มพูดออกมาทั้งๆที่ยังหลับตาอยู่ ผมเลยโน้มตัวลงไปจูบปากนุ่มนวลนั้นอย่างแผ่วเบา แกงส้มที่ดูเหมือนจะรู้สึกตัวทำท่าจะลุกขึ้นมาแต่ก็ถูกผมใช้ริมฝีปากกดเอาไว้ไม่ให้ลุกได้.........
*********
อีกเพียงแค่ตอนเดียวก็จะจบแล้ว ฟอฟิคกี้ของส้ม ขอขอบพระคุณทุกท่านที่คอยติดตามมาตลอดนะคะ สัญญาค่ะว่าคราวหน้าจะมาเขียนอีกแล้วจะทำให้ดีกว่านี้แน่ๆ อย่าลืมติดตามตอนจบกันนะคะ
ตอนนี้มีชื่อว่า : โจทย์เพลงรัก
จขกท.ขอสมาเน้อเจ้าที่มาอัพให้ทุกคนชักช้า พอดีข้าเจ้าแอบไปติดพันป้อจายเกาหลีอยู่ ><
- ในวันนี้พวกเขาที่เหลือทั้ง 6 คนจะต้องเลือกเพลงที่จะนำไปร้องในคอนฯ อาทิตย์นี้และเป็นอาทิตย์ที่ตัดสินว่าใครต้องเดินออกจากบ้านไปเป็นคนที่ 3
KANGSOM TALK :
วันนี้พวกเราได้เลือกเพลงประจำสัปดาห์โดยมีโจทร์เพลง 'เพลงรัก' ผมได้ร้องเพลงหัวใจจะวายซึ่งเป็นเพลงของผมเองแล้วผมก็อยากจะสื่ออะไรให้ใครบ้างคนรู้ด้วย
"แกงจ๋า~"
เสียงพี่ฮั่นดังมาแต่ไกลก่อนที่พี่เขาจะวิ่งเข้ามากอดรัดผม -//- ความจริงตั้งแต่วันนั้นเรื่องแบบนี้มันก็คล้ายเป็นปกติสำหรับเราไปแล้ว
"พี่ฮั่นปล่อยเดี๋ยวใครมาเห็น"
"พี่ปิดประตูหน้าต่างหมดแล้ว 555+"
"พี่อ๊า~ ไม่เอาไม่เล่น"
"ใครว่าเล่นพี่เอสจริง"
พูดเสร็จพี่ฮั่นก็ก้มหน้าลงมาหอมแก้มผมฟอดใหญ่ -///- (เขินแต่ทำอะไรมากไม่ได้)
"แกงร้องเพลงอะไรครับ"
"หัวใจจะวาย"
"เพลงใครอ่ะ ไม่เห็นเคยได้ยิน"
พี่ฮั่นพูดพร้อมกับกระชับกอดที่เอวของผม
"เพลงของผมแต่งเองก่อนจะเข้าบ้าน"
"ไหนมันร้องยังไงหว่า :3 "
พี่ฮั่นทำหน้าตาน่ารักแล้วหันมามองผมอย่างอ้อนๆ ใครที่โดนอิตานี่อ้อนเป็นต้องระทวยใจไปซะทุกราย โดยเฉพาะผม -///-
"อย่าเขยิบมาใกล้ ช่วยขยับไปไกลไกล ขอได้ไหมหัวใจผมวายวอดกันพอดี
My heart beats coz you make it crazy หยุดเดี๋ยวนี้นะก่อนที่ หัวใจผมมันจะวาย~ "
ผมหันหน้าไปจ้องหน้าพี่ฮั่นพร้อมกับร้องเพลงท่อนฮุคสื่อให้พี่ฮั่นได้รู้ และผมคิดว่าพี่เขาก็คงรับรู้ถึงได้ทำหน้าตาทะเล้นเป็นการตอบสนอง
"ไอแกง! มาเล่นเปียโนให้หน่อยดิ๊ฉันจะซ้อม"
เสียงไอฮัทตะโกนเข้ามาจากทางประตูทำให้ผมต้องรีบเด้งตัวออกจากวงเขนของพี่ฮั่นในทันที
"อ่อ รอแปปนะฮัท"
"เอ่อ พี่ฮั่นครับสอนผมเต้นเพลงนี้หน่อย"
แคนเดินเข้ามาหาพี่ฮั่นพร้อมกับยื่นกระดาษเนื้อเพลงให้พี่ฮั่น
"เขายังไม่ออกแบบท่าเต้นเลยนะแคน มึนรึป่าวเนี่ย"
พี่ฮั่นยืนขึ้นเขกหัวแขนเบาๆก่อนจะเดินขึ้นห้องไปโดยไม่สนใจแคนที่ยืนอยู่ที่เดิม ผมสังเกตุว่าใบหน้าแคยดูจะหงอยๆยังไงชอบกล
HUNZ TALK :
ผมไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ที่ฮัทมาเรียกให้แกงไปช่วยซ้อมแบบนั้น ผมไม่ชอบเลยเวลาที่ฮัทกับแกงอยู่ด้วยกัน หลายๆครั้งที่ผมอยากจะเข้าไปกระชากแขนแกงส้มแล้วตะโกนบอกกับฮัทว่าแกงส้มเป็นของผม แต่ผมก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากเก็บอาการแล้วยืนมองอยู่ห่างๆ อย่างเช่นตอนนี้
HUT TALK :
ผมว่าหลายวันมานี้แกงส้มกับพี่ฮั่นดูแปลกๆ ดูทั้งสองคนจะสนิทกันมากกว่าที่เคยทุกวันนี้แกงส้มไม่ค่อยจะมีเวลาให้กับผมเหมือนเมื่อก่อน ผมยอมรับว่าในตอนนี้คนที่สนิทกับแกงมากที่สุดไม่ใช่ผมอีกต่อไปแล้วแต่เป็นพี่ฮั่น ผมเดินคิดอะไรเพลินๆจนมาหยุดอยู่ที่ประตูทางเข้าบ้านผมมองเข้าไปก็พบว่าแกงส้มกับพี่ฮั่นกำลังนั่งกอดหอมกันอย่างมีความสุข ซึ่งนั่นมันทำให้ผมถึงกับก้าวขาไม่ออก ทุกอย่างดูเหมือนจะเงียบสงัดไม่มีสิ่งใดเคลื่อนไหวนอกจาก 'น้ำตา' ของผม ผมยอมรับว่าเมื่อไหร่ไม่รู้ที่ผมเริ่มที่จะชอบมองเวลาแกงทำอะไร ที่ไหน อย่างไร ถึงแม้ผมจะชอบกวนเขาเสมอแต่นั่นมันคือการแดงความรักในแบบของผม และผมก็ไม่คิดเลยว่าพี่ฮั่นก้จะชอบแกงเหมือนกัน
ผมมองแกงส้มที่กำลังดีดเปียโนบรรเลงเพลงที่ผมเลือกไว้เพื่อที่จะสื่อความหมายบางสิ่งบางอย่างให้คนสำคัญของผมได้รับรู้ 'เพลง เจ็บไปรักไป'
" เจ็บแค่ไหน ปวดใจเท่าไรไม่รู้ เหตุใดหัวใจยังรักเธออยู่ ก็ตอบตัวเองไม่ได้ อยากหนี หลบไปให้ไกล แต่ฉัน ก็หนีไม่เคยได้ คงต้องทนให้ไหว ที่ต้องเจ็บไปรักไป จนตาย ~"
ผมร้องท่อนฮุคคลอไปกับเสียงเปียโนของแกงส้ม ผมยืนเหม่อมองหน้าคนที่อยู่ตรงหน้าผมซึ่งในตอนนี้เขาหันมายิ้มให้กับผม รอยยิ้มนั้นที่ผมเคยคิดว่ามันเป็นของผมคนเดียว แต่ในตอนนี้ไม่ใช่อีกแล้ว
KANGSOM TALK :
หลังจากที่ผมกับฮัทซ้อมร้องเพลงกันเสร็จแล้วฮัทก็ชวนผมออกมานั่งดื่มอะไรกันที่สวนหลงับ้าน ซึ่งตอนนี้เป็นเวลาเย็นพระอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้า
"แกง แกว่าเพลงของฉันเป็นยังไงมั่งวะ แกชอบมั้ย?"
ฮัทถามขึ้นทำลายบรรยากาศที่เคยเงียบสงบ พูดเสร็จมันก็กระดกนมเข้าปากอย่างกับว่านมนั่นคือน้ำเปล่า
"โจทย์มันคือเพลงรักนี่หว่าแต่ทำไมเพลงแกมันแปลกๆวะ"
"เพลงฉันมันก็ความรักนะโว้ย แต่รักแบบผิดหวัง**"
ฮัทพูดพร้อมกับยิ้มกวนๆและก็ยักคิ้วปลิงของมันมาทางผม ผมเลยแก้ขัดไปด้วยการผลักหัวของมัน
"ฉันอยากให้คนคนนั้นได้รู้** ว่าฉันกำลังรู้สึกยังไง"
"ใครวะ?"
ผมหันไปถามฮัท ฮัทหันหน้ามาสบตากับผมนานทีเดียวกว่าที่ฮัทจะเป็นคนหลบสายตาเอง ผมก็ไม่รู้หรอกนะว่าตอนนี้มันกำลังคิดอะไรอยู่แต่ผมไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้เลย ไอฮัทที่ผมเคยรู้จักมันไม่ใช่คนแบบนี้นี่นา
HUNZ TALK :
ผมมองทั้งสองคนกำลังนั่งคุยกันอยู่จากทางหนาต่างของห้องนอน ผมอยากที่จะเดินลงไปแล้วลากแกงส้มออกมาจากตรงนั้นเสียเหลือเกินแต่ผมไม่กล้าทำแบบนั้นเพราะกลัวว่าแกงจะโกรธผม ผมจึงทำได้แค่ดูอยู่ห่างๆเท่านั้น
"ยังไม่นอนอีกหรอพี่ฮั่น"
แกงส้มเดินเข้ามาทักผมที่นั่งเล่นตุ๊กตาอยู่บนเตียง
"อื้อ~"
"พี่ฮั่นเป็นอะไรครับ"
แกงเดินเข้ามาประคองหน้าผมให้มองหน้าของเขา ไม่บ่อยนักที่เขาจะทำแบบนี้กับผมคงรู้ตัวล่ะสิ่ท่าว่าไปทำอะไรผิดมา ผมแกล้งทำเป็นไม่สนใจและหันหน้าหนีจากเขา
"พี่อ๊า~ อย่างอนแบบนี้สิ่ครับ ผมง้อแล้วนะ :3"
แกงส้มพยายามทำหน้าตาน่ารักหลอกล่อผมแต่ผมก็พยายามทำใจแข็งเข้าไว้เพื่อไม่ให้ใจอ่อนยอมหายงอนง่ายๆ (ความจริงผมหายงอนตั้งแต่เห็นหน้าแกงแล้วล่ะ แต่มันก็ต้องมีเล่นตัวกันบ้างถ้าผมยอมบ่อยๆเดี๋ยวจะได้ใจ)
"พี่ฮั่นจะงอนผมจริงๆใช่มะ"
แกงส้มเริ่มทำเสียงเข้ม แต่ผมไม่สนยังคงเงียบต่อไป
"พี่ฮ่านนนนนน~"
พอผมเห็นแกงเริ่มทำหน้าตาตลกๆเพื่อที่จะง้อผม ผมก็ยิ่งไม่อยากจะหายงอนเล้ย น่ารักชะมัด ><
"ผมเหนื่อยแล้วนะพี่! ไม่ง้อแล้วนอนดีกว่า เดี๋ยวพรุ่งนี้ว่ากันอีกที"
อะ อ้าว -*- ไอนี่ คิดจะเหนื่อยก็เหนื่อย ผมหันไปมองแกงส้มที่ตอนนี้กำลังตั้งหน้าตั้งตาหลับอย่างจริงจัง เฮ้อ~ นี่ไอฮัทมันใช้งานที่รักของผมหนักขนาดนี้เลยหรอเนี่ย ผมก้มลงเอามือไล้ใบหน้าของคนตรงหน้าอย่างเอ็นดู
"พี่ฮั่นหายงอนแล้วหรอไง?"
แกงส้มพูดออกมาทั้งๆที่ยังหลับตาอยู่ ผมเลยโน้มตัวลงไปจูบปากนุ่มนวลนั้นอย่างแผ่วเบา แกงส้มที่ดูเหมือนจะรู้สึกตัวทำท่าจะลุกขึ้นมาแต่ก็ถูกผมใช้ริมฝีปากกดเอาไว้ไม่ให้ลุกได้.........
*********
อีกเพียงแค่ตอนเดียวก็จะจบแล้ว ฟอฟิคกี้ของส้ม ขอขอบพระคุณทุกท่านที่คอยติดตามมาตลอดนะคะ สัญญาค่ะว่าคราวหน้าจะมาเขียนอีกแล้วจะทำให้ดีกว่านี้แน่ๆ อย่าลืมติดตามตอนจบกันนะคะ
เลขไอพี : ไม่แสดง
อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)
ความคิดเห็น
สงสารพี่ฮัทอ่ะ TT'
พี่ฮัทชอบพี่แกง พี่แคนชอบพี่ฮั่น (รึเปล่า) -.-
รักกันเองก็ได้นะ ฮัทแคน 555
ไอพี: ไม่แสดง
จะต้องเป็นสมาชิกจึงจะแสดงความคิดเห็นได้
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google