เพื่อนๆคนไหนเก่งเรื่องถอดคำประพันธ์ช่วยทีครับ

ถึงสวนหลวงหวงห้ามเหมือนความรัก    เหลือจักหักจับต้องเป็นของหลวง
แต่รวยรินกลิ่นผกาบุปผาพวง        จะรื่นร่วงเรณูฟูขจร
    ถึงบางขวางปางก่อนว่ามอญขวาง   เดี๋ยวนี้นางไทยลาวสาวสลอน
ทำยศอย่างขวางแขนแสนงอน   ถึงนางมอญก็ไม่ขวางเหมือนนางไทย



    ถึงวัดสักเหมือนหนึ่งรักที่ศักดิ์สูง    ยิ่งกว่าฝูงเขาเหินเห็นเกินสอย
แม้นดอกฟ้าคลาเคลื่อนหล่นเลื่อนลอย   จะได้คอยเคียงรับประคับประคอง



  กำแพงรอบขอบคูก็ดูลึก   ไม่น่าศึกอ้ายพม่าจะมาได้
ยังให้มันข้ามเข้าเอาเวียงชัย   โอ้อย่างไรเหมือนบุรีไม่มีชาย

    เข้าลำคลองหัวรอตอระดะ         ดูเกะกะรอร้างทางพม่า
เห็นรอหักเหมือนหนึ่งรักพี่รอรา  แต่รอท่ารั้งทุกข์มาตามทาง


ฝากเพื่อนๆ พี่ๆ ช่วยถอดคำประพันธ์ทีได้มั้ยครับ  ผมไม่ค่อยเข้าใจ