เมื่อ ญ ♥ ญ
เมื่อวันที่ 28 พ.ค 54 เราได้ไปเข้าค่ายรับน้องเฟชชี่ที่มหาลัยราชภัฏแห่งหนึ่งของเชียงใหม่ ใครอยู่เชียงใหม่ก็จะรู้ว่ามีที่ไหน 555
ตอนที่เราไปเข้าค่ายเราก็คบกับแฟนเก่าอยู่ แต่อย่างว่าเราไปเข้าค่ายน้องเฟชชี่มันก็ต้องมีอาหารตาอาหารใจกันบ้างเนาะ เราก็ไปเจอทอมคนนึง เขาคนนั้นชื่อ โย เขาอยู่สีเดียวกันกับเรา เอ่อ ลืมบอกไปตอนเข้าค่ายเขาให้แยกออกเป้นสีๆแล้วกิจกรรมร่วมกัน ต่อๆ หลังจากนั้นเรากับก็แอบชอบโย คือแบบว่าแอบชอบจริงๆนะ คือทอมบ้าอะไรน่ารักกกก มากอ่ะ แอบปลื้มๆ ตอนนั้นเราก็ไม่รู้ว่าโยก็แอบปลื้มเราเหมือนกัน โยมองมาที่เราตลอด จ้องตลอด แบบว่าโคตรเขินอ่ะ อร๊ายย >//< เราก็แอบว่าอ่ะนะ ขออ่อยนิดนึง จะทำอะไรก้หันหน้าไปทางเขาเพื่อที่จะมองเขา แล้วการไปเข้าค่ายครั้งนี้มันได้นอนค้างไง ตอนเย้นเขาแยกให้ไปอาบน้ำ เราก็เดินสวนกับโย ตอนแรกเราก็ไม่ได้สังเกตุอะไรนะ เราก็เดินไปอาบน้ำกับเพื่อนธรรมดา แต่พอโยเห็นเราก็เดินยิ้มแล้วผ่านไปนิดเดียว โยกระโดด โลดเต้นมากเลย เราก็ งง เอ๊ะ อิทอมนี่เป็นอะไรมากมั๊ย แต่คือตอนนั้นเราไม่รู้จักกันเลย ไม่รู้ว่าชื่ออะไร เรียนอยู๋เอกไหน แต่โยก็พยายามทำตัวให้อยู่ใกล้เรามากที่สุด เอาเท้ามาให้เราเหยียบเพื่อที่จะได้ยินเสียงขอโทษจากเรา (ลงทุนเจ็บเพื่อได้ยินเสียง) 555 หลังจากนั้นพออกค่ายปู๊ป ต่างคนก็ต่างแยก เราไม่ได้มีเบอร์กัน ไม่ได้ตืดต่อกันเลย แต่พอหลังจากนั้นไม่กี่ชั่วโมง โยก็เริ่มออกตามล่าหา FB เรา จนเจอ แล้วเรื่องมันก็.....(ขอเม้นเพิ่มบ้างก็ดีเนาะ จะได้มีแรงใจในการอัพต่อไป เพราะมันแป้กๆ ไม่มีเม้น พรุ่งนี้ลบดีกว่า 555 )
อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)
ความคิดเห็น
และหลังจากที่โยตามหาเฟสเราจนเจอเราก็พูดคุยกันในเฟส ตอนที่โยแอดเฟสเรามาคือปกติโดยทั่วไปเราก็รับแอดเฟสมั่วๆใครแอดมาเราก็รับหมดแหละ แต่คนนี้คือแบบว่าเอ๊ะ ทำไมหน้ามันคุ้นๆแหะ (แบบว่าน่ารักมากกกก) เลยขอแอบเข้าไปดูนิดนึง พอรู้ว่าเป็นใครเท่านั้นแหละ กระโดดโลดเต้น เท้าไม่อยู่กับพื้นเลย โคตรจะดีใจแล้วเราก็ร้องเพลง “และเราก็หากันจนเจอ” 5555 ไม่รอช้า รีบเข้าไปโพสหน้าเฟชเลย
เรา : คุ้นๆเนอะ
โย : เรา โย เอก....ไง จำได้ป่ะ
เท่านั้นแหละ กริ๊ดบ้านแตก คนบ้าอะไรน่ารักโคตร และแบบว่าเราของ**หน่อยเหอะว่าก่อนหน้านี้โยโพสอะไรคุยกับใครบ้าง ก็เลยเริ่มสืบประวัติ ก็ไปเจอที่
โยโพสว่า : “ในที่สุดไปเข้าค่ายก็เจอเนื้อคู่แล้ว ”
อ่านแล้วแบบว่าโคตรลุ้นอ่ะ จะใช่เรามั๊ย? เลื่อนๆลงมาเรื่อย
เพื่อนๆก็พากันแซวว่า : โยเป็นคนตายด้าน มีความรักกับเขาเป็นแล้วหรอ ในๆขอดูรูปหน่อย
โย : ไม่มีอ่ะรู้แค่ชื่อกะสาขา แต่แบบว่ายิ้มทีนะโลกละลายเลย
เพื่อน: สาขาไร จิตวิทยาป่ะ?
โย : โน๊วววว สาขา.....(ซึ่งมันคือสาขาของเราเอง) >//<
ที่นี้แหละเอ้ยยยย วิ่งรอบบ้านเลย 555 (โอเว่อร์ป่ะ? แต่มันคือเรื่องจริง)
เราก็แบบว่าขอ**นิดนึงเพื่อความมั่นใจว่าใช่เรามะ เลยถามไป
เรา:เนื้อคู่ชื่ออะไรหรอ?
โย: ชื่อ ดิว มั๊ง?
เรา:มีมั๊งด้วยอ่ะ สงสัยจะไม่ใช่เรา
โย:จะเอาจนได้เลยเนอะ
เรา :ก็คนมันอยากรู้จริงๆนิ
โย:ชื่อ ดิว
จบบทสนทนา ขอเวลาไปกริ๊ดต่อ ((((กริ๊ดดดดดดดดด)))
หลังจากนั้นก็คุยกันหน้าวอลจนเริ่มรู้สึกว่ามันยาวเกินไป โยเลยทักในช่องแชท เอา และเราก็แลกเบอร์กัน สรุปคืนนั้นก็คุยกันยันตี 5 ครึ่งไม่รู้ว่าสรรหาเรื่องอะไรมาคุยกันนักหนา แต่ก็คุยกันไม่หยุดเลย คุยกันแม้กระทั่งเรื่องเซ็กส์ (เอาดิ) ขนาดคุยกันวันแรกนะ 555 **มากอ่ะ แต่อย่างว่าเราก็บอกโยแล้วว่าคบกันอย่าเฟคเป็นตัวของตัวเองให้มากที่สุด เราก็เลยคุยกันได้ทุกเรื่อง ไม่เว้นแม้แต่เซ็กส์ โยก็ถามว่าในเฟสเราแต่งงานกับผู้ชายอยู่ไม่ใช่หรอ ทำไมถึงกล้ามาคุยกับโยละ คือจะบอกว่าเรากับแฟนผู้ชายคบกันมา 4 ปีกว่านิดๆ ชื่อกอล์ฟ พ่อแม่ทั้งสองฝ่ายรับรู้และกำลังวางแผนจะจับเรากับพี่กอล์ฟแต่งงานกันเมื่อเรียนจบ แต่ทุกอย่างมันก็พังเมื่อเราเลวเอง เราแอบเอาใจไปให้โย เรารู้ว่าเราก็ผิดแต่คือทำยังไงได้ในเมื่อใจคนเรามันบังคับกันไม่ได้ ไม่ใช่ว่าพี่กอล์ฟไม่ดีนะ ทุกอย่างเขาโอเคมาก พี่กอล์ฟเป็นลูกครึ่งไทย-อิตาลี่ ฐานะทางบ้าน รวยมาก การศึกษาเรียนจบแล้ว เราก็เข้ากับทางบ้านเขาได้เพียงแต่ว่าถ้าจะเป็นลูกสะใภ้บ้านนี้ เย็บปักทักร้อยต้องได้ อาหารการกินต้องเป๊ะ ห้ามใช้ซุปผง ถ้ามีลูกเสื้อผ้าก็ห้ามซื้อให้เย็บเอง แล้วการแต่งตัวต้องมิดชิด แต่งตามสไตล์บ้านเขาคือกางเกงยีนต้องขาม้า เสื้อแขนกระบอก ผมห้ามตัด อะไรประมาณนี้ เราเลยแบบว่า ขอเหอะ มันไม่ใช่ตัวเราอ่ะ เราเลยบอกโยไปว่าแบบนี้มันไม่ใช่ตัวเรา ชีวิตของเรา เราอยากกำหนดมันเอง เราชอบเวลาที่คุยกับโย เพราะมันคือตัวของเราที่สุดแล้ว เรื่องพี่กอล์ฟโยไม่ต้องกลัวเพราะเราจะเลิกกันอยู่แล้ว เรากับโยก็คุยกันเรื่อยๆจนวันนึงพี่กอล์ฟรู้ความจริงและบอกแม่ของเรา แม่เราโกรธมากเลย จะให้เราออกจากมหาลัย และบังคับให้เราแต่งงานกับพี่กอล์ฟ เราปฏิเสธทันที ณ ตอนนั้นเรากดดันมาก เรารู้ ว่าความรักมันเป็นแค่เรื่องของคนสองคนจะให้มันดำเนินต่อไปทั้งสามคนไม่ได้ เราจำเป็นต้องเลือก พี่กอล์ฟมาคุกเข่าอ้อนวอนขอร้องให้เรากลับไป แต่เราก็เลือกโย เพราะเราชอบตัวของเราเวลาเราอยู่กับโยที่สุดแล้ว นั้นก็น่าจะเป็นคำตอบที่ดีที่สุดแล้ว เรารักโย รักมาก รักแบบไม่เคยรักใครเลย เราก้เริ่มนัดกันไปเที่ยวไปดูหนัง โยนิสัยไม่ดีมาก ดูหนังแล้วแอบทำรอยที่คอเต็มไปหมด ตอนนั้นเราไม่รู้ตัวด้วยซ้ำก็ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยโดนดูดเลยไม่รู้ว่าโยกำลังทำอะไร แต่พอเดินออกมาจากโรงหนังแล้วมาเข้าห้องน้ำเท่านั้นแหละ เอ้ยยยยย ลากคอโยมาถามว่าทำอะไรลงไป โคตรอายอ่ะ ไม่กล้าเดินไปไหนเลย 555 ตอนที่เราคบกันใหม่ๆ เชื่อป่ะ ทั้งโทรศัพท์ไปด้วยพิมข้อความไปด้วย ยังไม่พอคุยเอ็มเปิดกล้อง หน้าเฟชก็โพส คือทำทุกช่องทางอ่ะ ไม่ให้เราห่างกันในช่วงเวลานั้นๆ น่ารักป่ะ? แต่อย่างว่าอะไรมันก็ไม่แน่นอนเสมอไป ช่วงหลังๆมาเราทะเลาะกันทุกวัน ทุกวันจริงๆ ทะเลาะกันแต่เลิกรักกันไม่ได้สักที (ขอคอมเม้นบ้างก็คงจะดี 555)
ขอบคุณ คห 14
แต่หลังจากนี้จะมีแต่เรื่องตลอดเลย 555 
เรายอมรับว่าเราเป็นคนที่แบบว่า เอาแต่ใจตัวเอง อารมณ์ร้อน ไม่ยอมใคร จะเอาก็ต้องเอาให้ได้ เราเลวป่ะ? เลวดิเนอะ 555 แต่โยจะตรงกันข้าม โยจะตามใจเรา ยอมเรา จนเราเคยตัว ผลมันก็เลยแบบว่าทะเลาะกันทีไรเราก็บอกเลิกโยทุกครั้งเลย แต่เราก็กับมาคบกันเหมือนเดิม แต่มีอยู่ครั้งหนึ่งที่เราบอกเลิกโย และโยก็ไปมีคนใหม่ คนนั้นชื่อ ดรีม เราก็รู้สึกว่า เราทำอะไรผิดมากเลยหรอ ทำไมโยถึงมีคนใหม่ เราก็คุยกับโยตกลงโยเลือกใคร ระหว่างดิวกับดรีม โยก็เลือกดิวแต่หลังจากนั้นโยก็ยังติดต่อกับดรีมเรื่อยๆดิวจับได้ประมาณ 4 ครั้ง เราเลยบอกเลิกโยจริงๆ ไม่เอาแล้ว แต่โยก็ขอโอกาส ดิวเลยให้โยไปทำใบสัญญาเป็นแฟน(ดูเหมือนปัญญาอ่อนนะ)แต่คือเราให้โยเอาไปให้เพื่อนทั้งเพื่อนดิวและเพื่อนโยเพื่อให้เพื่อนๆรับรู้ว่าโยจะไม่ทิ้งดิวไปไหนอีก โยสัญญาว่าโยจะทำ เราก็ให้อภัยโยเสมอเพราะคำว่ารักคำเดียวจริงๆ (ขอคอมเม้นบ้ง อย่าเพิ่งเบื่อกันน้าาา) 555
และเมื่อจบปัญหานี้ไป 
สักพักปัญหาก็ตามมาอีก 
คือเราจะมีปัญหากับทางบ้านมาก ทางบ้านเราบังคับเราทุกทางเลย ไม่ให้ขยับไปไหนเลย เราก็อึดอัด ตกลงกับโยว่าจะหนีไปอยู่หอ ไปยืมเงินเขามาเพื่อมาวางมัดจำหอ และแล้ววันนั้นเราก็มาถึง วันที่เราหนีออกจากบ้าน เราเครียดมาก เครียดจริงๆ แม่เราเป็นคนไม่ยอมใคร แจ้งความ ทำทุกทางให้เรากลับบ้าน โยเลยให้เราไปอยู่บ้านโย เราเกรงใจเลยไม่ไปโยเลยโมโหและทิ้งให้เราอยู่หอคนเดียว เราโคตรเครียดอ่ะเลยกินยา แก้ปวดหัวเอาชนิดรุนแรงเลยอ่ะ กินโคตรเยอะ กะว่าจะลับแล้วไม่ตื่นแล้ว ณ ตอนนี้คิดว่าโยคงไม่กลับมา ดิวต้องอยู่คนเดียว ดิวอยู่ไม่ได้แน่ๆ เลยจัดยาไปเต็มๆ ผลออกมาคือโยกลับมาหาในสภาพที่ดิวไม่ไหวแล้ว โยพยายามจะลากให้ดิวให้กลับบ้านโย แต่คืออาการยาเริ่มออก อ๊วกตลอดทาง ไม่มีสติแล้ว เจ็บท้องสุดคือโคตรจะทรมาณมาก โยเลยให้พ่อของโยช่วยพาดิวไปโรงพยาบาล พอไปถึงหมอก็ถามทำไมเพิ่งมาตอนนนี้เกือบไม่รอดแล้ว ตอนหมอรักษาเรากริ๊ดร้องจะเป็นจะตายให้ได้ คือแบบว่าถ้ามอทำแบบนี้ก็ขอให้ดิวไปอย่างสงบเองเหอะประมาณนั้น แต่อย่างว่าหน้าที่หมอคือช่วยคน สรุปคือโยต้องมานอนเฝ้าเราที่โรงพยาบาลไม่อยากจะบอกว่าโรงพยาบาลกับบ้านของโยโคตรไกลอ่ะ ขับรถเป็นชั่วโมงกว่าจะถึง ตอนนั้นทำให้เรายิ่งรักโยมาก โยช่วยชีวิตเรา อยู่กับเราตลอดเวลา โยนี้แหละคือที่สุดของชีวิตแล้ว (ขอคอมเม้นบ้างนะ ไม่มีคอมเม้นแล้วแบบว่าไม่อยากอัพต่อเลยอ่ะ) 
แต่เหมือนสวรรค์กลั่นแกล้ง 
อุปสรรคเรายังไม่จบเท่านี้ พอเราตัดสินใจกลับบ้านปุ๊ป เราก็คิดว่าจะทำยังไงหาเงินมาใช้หนี้ที่ยืมเขามาอยู่หอ เลยคิดว่าจะลงทุนขายของ เลยตัดสินใจไปสำรวจตลาดต่างๆและลงมือทำของขายกับโย มีอยู่วันนึง เราก็ไปขายของกับโยตามปกติ แต่วันนั้นเรากับลืมเอาของบางอย่างมาเลยกลับไปเอาโดยที่ไม่รู้ว่าแม่เราก็เอาของสิ่งนั้นมาให้เราส่วนทางกับแม่เรา โดยที่เราไม่รู้ พอเราถึงบ้านปุ๊ป ญาติพี่น้องพากันโทมาเต็มเลยให้รีบกลับไปที่ร้านเพราะตอนนี้แม่ดิวกำลังเปิดศึกกับโย แม่ดิวชี้หน้าโยสารพัดอย่างต่อหน้าสาธารณะชน จะตบโยแต่โยหลบได้ และพยายามระงับอารมณ์ไม่สู้ แต่แม่ดิวทำร้ายร้านซะไม่เหลือชิ้นดี แถมก่อนไปยังขู่กับโยว่าถ้าไม่เลิกยุ่งกับดิว จะได้เห็นดีกันแน่ หน้าแบบนี้ใช่มั๊ยที่ทำให้ดิวรักซะ**หัวไม่ขึ้น กูจะเอาน้ำกรดมาสาดหน้า**ไม่ให้เหลือชิ้นดีเลย แล้วก็ไป พอเราได้รับโทรศัพท์ปุ๊ป รีบบึ่งรถมาแบบไม่คิดชีวิตเลย คิดแค่ว่าขอให้โยปลอดภัย พอมาถึง ร้านทุกอย่างอยู่ในสภาพเดิม 
โยพยามทำให้เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ดิวก็ถามแล้วว่าแม่มาที่นี้ใช่มั๊ยแม่ทำอะไรโยหรือป่าว โยบอกไม่นิ แต่หน้าโยแดงมาก ตาแดง 
ดิวเลยไปถามร้านข้างๆเขาเล่าให้ฟังหมดเลย ตอนนั้นดิวโคตรสงสารโยเลย ไม่คิดว่าแม่จะทำอะไรขนาดนี้ ความรู้สึกมันยิ่งมากขึ้นเรื่อยๆ โยพยายามทนทุกอย่างเพื่อดิวจริงๆ จนแม่ยอมแล้ว แม่ไม่ห้ามถ้าจะคบกันแต่ห้ามพามาที่บ้านเท่านั้น 
ขอเม้นบ้างจิ เงียบเกินไปแล้วอ่ะ ไม่มีกำลังใจต่อเลย )
หลังจากวันนั้นเราก็ใช้ชีวิตเหมือนเดิม เรื่อยๆ และมื่อถึงวันวาเลนไทน์ คือโยมีความคิดว่าอยากให้ใครสักคนมาพับดาวให้เต็มโหลและข้างในนั้นเป็นข้อความ ดิวก็ไปฝึกพับมาทำผิดทำใหม่เป็นร้อยรอบมาก พิมข้อความมันไม่ตรงมันขาด ก็ไปปริ้นมาเริ่มนับหนึ่งใหม่ กว่าจะสำเร็จเล่นเอาเหนื่อยเลย พอถึงวันเกิดขอโย เอ่อลืมบอกไปโยเป็นคนที่แบบว่าพอทะเลาะกันโยจะไม่ทำร้ายร่างกายแต่จะไปลงที่ข้าวของยกตัวอย่างเช่น โทรศัพท์ ณ ตอนนี้ไปนับได้เลยว่าที่คบกันมาโทรศัพท์โยพังประมาณ 6-7 เครื่องได้ โยชอบบ่นๆว่าอยากได้โทรศัพท์ใหม่ ดิวเลยอดข้าวอดเที่ยวอดทุกอย่างเพื่อซื้อโทรศัพท์ให้โยในวันเกิด และความพยายามก็สำเร็จ ดิวพาโยไปซื้อโทรศัพท์เครื่องใหม่ พอตอนเย็นก็พาไปเที่ยวพืชสวนโลก จนถึงตอนปิดเทอม ช่วงเดือนเมษายนที่ผ่านมา เราทะเลาะกับโย(อีกแล้ว) ทะเลาะกันเพราะโยมีปัญหาเรื่องเงนนิดหน่อยเลยยืมรุ่นพี่คนนึง รุ่นพี่คนนี้ชื่อ จอร์ช เป็นคนที่ดิวไม่ชอบมากเลย พี่เขาเป็นผู้ชาย รู้มั๊ย? ทำไมดิวถึงไม่ชอบเพราะประวัติพี่คนนี้ไม่ดี พี่คนนี้ชอบจีบทอมและเคยเอาทอมเป็นเมียมาแล้ว พี่เขาเคยบอกกับดิวว่าจะเอาโยเป็นเมียด้วย มันยิ่งทำให้ดิวเกลียดพี่คนนี้มากยิ่งขึ้น โยก็ไปยืมเงินพี่เขาแต่คือบ้านของพี่เขาและโยมันคนละทางเลยห่างกันมากจริงๆ แทนที่พี่เขาจะโอนเงินมาให้แต่พี่เขากับนัดเจอกันที่บ้านโยตอนที่ดิวไม่อยู่ และดิวมารู้ทีหลังมันทำให้ดิวเกลียดพี่จอรช์และโกรธโยมาก เรื่องนี้ทำให้ดิวตัดสินใจไปอยู่กรุงเทพเลยวันนั้นเลย คือไม่เอาแล้ว โยรู้ว่าดิวเกลียดพี่คนนี้แต่ก็ยังทำแบบนี้ดิวเลยไม่อยู่แล้วเชียงใหม่ ระหว่างทางที่นั่งรถไปโยก็พยายามขอโทษ อารมณ์ตอนนั้นดิวก็เย็นลงเลยให้อภัยเราก็กลับมาคุยกันเหมือนเดิมแต่อยู่คนละที่กัน ดิวลงทุนไปซื้อซิมดีแทคเพื่อสมัครเล่นเน็ตบนมือถือ พอดิวถึงกรุงเทพก็โทหาโย ทำตัวปกติ แต่โยกลับไม่เหมือนเดิม ดิวโทหาโย โยก็รับบ้างไม่รับบ้าง ไม่รับไม่พอ ไม่โทกลับอีก ไม่มีข้อความ เฟสบุ๊คก็เงียบ เราเลยโมโหโย (บอกเลิกอีกแล้ว) ครั้งนี้โยผิดโยเลยพยายามขอคืนดีทำทุกทางให้เรากับมารักกัน แต่ดิวก็เฉยชา คือไม่เอาแล้ว เจ็บกับเรื่องแบบนี้มาก เลยแลก้งทำเป็นไม่สนใจแต่ในใจจริงๆแล้วเรากับโยตัดกันไม่ขาดหรอก เราทำเสื้อคู่พิมพ์ชื่อเรากับโยลงไป เตรียมไว้ใส่เล่นน้ำสงกรานต์ด้วยกันเพราะดิวจะกลับเชียงใหม่ช่วงสงกรานต์ แต่แล้วโยก็ไม่รอบอกเลิกเราวันที่ 13 เมษายนนนนนนนนน โคตรจะเฮิร์ทเลยอ่ะ เศร้ามากกก เล่นน้ำทั้งน้ำตา พอหลังสงการนต์เราคิดว่าอยู่เชีงใหม่ทำใจไม่ได้แน่ๆเลยกลับไปอยู่กรุงเทพใหม่ ช่วงที่เราทะเลาะกันโยก็มีคนใหม่ ชื่อแฟม แต่โยก็ยังมาง้อดิวไม่รู้เพื่ออะไร ง้อไปง้อมาสุดท้าย ดิวก็ใจอ่อนยอมคืนดีกลับโยอีกรอบหลังจากเปิดเทอม 
เราก็สารภาพทุกอย่างที่ผ่านมาหมดต่อกันแล้วเริ่มนับหนึ่งใหม่ด้วยกัน ขอคอมเม้นบ้างนะ มันคือกำลังใจ สู้ต่อไป
แต่อย่างว่าดิวเป็นคนเอาแต่ใจ เห็นแก่ตัว และอารมณ์ร้อน เราเลยทะเลาะกัน ดิวบอกเลิกโย(อีกแล้ว) ดิวปากไวไปงั้นแหละ คิดว่าอีกไม่กี่วันเราก็กลับมาเหมือนเดิม แต่ครั้งนี้โยตัดใจจากดิวได้จริงๆ โยมีคนใหม่ คนนั้นชื่อ ญ โยชอบ ญ มากและสองคนนี้เขาก็คุยกันได้ ประมาณ 2วัน ดิวซึ่งเป็นคนผิดเองที่บอกเลิกโย ดิวเห็นแก่ตัว ดิวทำทุกอย่างให้โยกลับมา แต่โยพูดมาว่า โยชอบ ญ มาก โยจะไม่มีวันกลับมาหาดิวแล้ว คือความรู้สึกนะ โคตรแป๊วเลยอ่ะ มันเจ็บบอกไม่ถูกเหมือนมีคนเอามีดมาจี้ที่เส้นหลอดลมเลยอ่ะ ดิวก็ไม่ยอมทำทุกอย่างให้โยกลับมา โยบอกว่าโยทำใจได้แล้ว โยไม่เหมือนเดิมหรอก โย เลือก ญ ดิวเลยบอกโย ขออกาสให้ดิวหน่อยได้มั๊ย ดิวยอมแล้ว ยอมเปลี่ยนทุกอย่าง ขอแค่โยกลับมา โยจะทำอะไรดิวก็ได้ดิวยอมหมดจริงๆ ดิวถึงขนาดยกมือไหว้กรายแทบเท้าโยเลย พอถามไปถามมา โยก็บอกว่าโยรักดิว เพราดิวคือรักแรก และไม่มีใครมาแทนดิวได้ แต่วันนี้ ดิวมาสายเกินไป โยไม่มีความรู้เดิมให้ดิวอีกแล้ว โย มีความสุขกับ ญ เราก็ไม่ยอมถามอีกครั้ง โยก็เลยโอเคเลือกดิว แต่ขอเวลาหนึ่งวันให้ ญ ได้มั๊ย คือเข้าใจความรู้สึกดิวป่ะ ว่าดิวไม่อยากเสียโยอ่ะ ดิวเลยไม่ให้ไป ถ้าโยไปดิวกับเราก็จบกัน แต่โยเลือกที่จะไป ดิวเลยอาการบ้ากำเริบหนัก ดิวขับรถล้มตรงหน้า โย ดิววิ่งหนีเข้าไปในป่า วิ่งให้ไกลที่สุดเท่าที่จะไกลได้ ไม่รู้ว่าหนีอะไร อาจจะหนีความจริง หรืออะไรก็ตามแต่ คือความรู้สึกตอนนั้นเจ็บมากเจ็บทั้งร่างกายและใจ อยากจะให้ตัวดิวเองเจ็บกว่าจะได้รู้สักทีว่าเจ็บมามากพอแล้ว สุดท้ายโยก็กลับมา โยไม่ไปหา ญ และโทบอก ญว่าเลิกกันเถอะ โยเลือกดิว แต่ตอนนั้นดิวก็ไม่รู้ว่าสาเหตุอะไรทำไมโยถึงเลือกดิว แต่จนแล้วจนรอดความจริงก็ไม่มีในโลก ญ ก็โทมาบอกว่าที่โยเลือกดิวเพราะดิวทำร้ายตัวเอง ไม่ใช่เพราะรัก เป็นไงละ ฟังแล้วจิ๊ดส์มั๊ย? ดิวเลยถามโยว่าจริงมั๊ย โยก็บอกว่าจริง ดิวเลยให้โยกลับไปหา ญ เถอะ ถ้าโยจะกลับมาเพราะสาเหตุนี้ ดิวไม่ต้องการ โยก็บอกโยเลิก ญแล้ว พอได้แล้ว ดิวก็พยายามเชื่อ พอตกเย็นของวันนั้น ญ ทักแชทเฟสของดิวมาว่าขอโยจากดิวได้มั๊ย และขอให้ดิวเลิกทำร้ายตัวเอง คืออยากจะบอกว่าที่ทำร้ายตัวเองไม่ได้เรียกร้องความสนใจอะไรเลย แคค่ต้องการทำให้ตัวเองเจ็บแล้วจำสักที ดิวก็เลยถามว่าทำไมถึงกล้ามาขอ ญ บอกว่าเพราะโยให้ ญ มาขอ คือฟังอีกก็จิ๊ดส์อีก ดิวเลยบอกว่าของแบบนี้มันขอกันง่ายๆไม่ได้หรอกเพราะโยไม่ใช่สินค้าสำหรับดิว ดิวก็ถาม ญ ว่า ทำไมถึงคิดว่า ญ รักโย เพราะ ญกับโยรู้จักกันแค่ 5 วันเอง แต่โยกับดิวรักกันมาตั้งปีกว่าแล้ว ผ่านอุปสรรคมาโคตรเยอะ จริงๆ และโยคือคนที่ดิวรัก ญ เลยบอกว่า งั้นเอางี้มั๊ย ถ้าโยเลือก ญ ดิวต้องไป แต่ถ้าโยเลือกดิว ญ จะไปเองผลสรุปคือให้โยเลือก เรามาช่วยลุ้นหน่อยว่า โย จะเลือกใคร?
คห.28 และ 29 เปลี่ยนเฟสเป็นรูปแทนได้ม๊าาา 555
ผลสรุปคือให้โยเลือก และโยก็เลือก ดิว เหมือนเรื่องจะจบแบบสวยงาม แต่มันไม่ใช่แบบนั้น เพราะญ ยังไม่จบ ญส่งข้อความาหาโยว่าจะรอโยและขอให้โยตัดสินใจใหม่ ส่วนโยก็ให้ความหวัง ญ ว่าจะเลือกใหม่ คือแล้วแบบว่าดิวคืออะไร? งงมะ ดิวก็เลยถามสรุปโยจะเอายังไง ดิวก็เลยให้โยโทหา ญ และคุยต่อหน้าเลย ว่าจะเลือกใครเอาแบบชัดๆ โยก็บอกว่าเลือกดิว ยังไม่จบๆเรื่องไม่จบเพียงแค่นี้ หลังจากที่ดิวเลิกกับโยต่างคนต่างเปลี่ยนพาสเฟชใหม่ โยไม่คิดจะขอพาสเฟชดิวเลยหลังจากมาคบกันเพราะดิวยังมีเฟช ญ อยู่ แต่จู่ๆวันนั้น ญ ก็ลบเฟชโยทิ้ง ดิวเลยบอกโยว่า ญ ไม่ได้ลบของดิวนะ ดิวเลยขอพาสเฟชและ โยก็ยังเข้าไปดูไปตามติด ญ อยู่ บอกตรงๆดิวรู้สึกแย่มาก เลยบอกให้โยกลับหา ญ เหอะ โยกลับมาหาดิวโยก็มาแค่ตัว ใจโยไม่มา เพราะฉะนั้นตามหาหัวใจของตัวเองว่าต้องการอะไรกันแน่ ญ ดิว หรือตัวเอง ดิวจะรออยู่ตรงนี้ รอที่เดิม ถ้าวันไหน ญ ทำให้โยเสียใจ ดิวจะอยู่ที่เดิม จะรอเท่าที่รอได้ โยก็ไม่ยอมโยกลัวเสียดิวไป โยเลยไม่ทิ้งดิวเลือกดิวแต่ยังคงติดต่อกับ ญ ดิวไม่รู้จะทำยังไงต่อไปแล้วและวันนี้ ปกติดิวจะไปบ้านโยทุกเช้าจะโทบอกโยก่อนเสมอ แต่วันนี้ไม่ได้โทพอไปถึงห้องโยปุ๊ป โยรีบคว้าโทรศัพท์เข้าห้องน้ำบอกว่าปวดฉี่ ดิวก็เริ่มแปลกใจทำไมปวดฉี่ต้องเอาโทรศัพท์เข้าไปเพราะโยไม่เคยทำแบบนี้ พอออกมาดิวก็ถามโยบอกว่าเอาเข้าไปเล่นเกม แต่คือดิวพยายามไม่คิดมากอะไร แต่วันนี้โยมีเรียนไงเลยขอไปนั่งเรียนเป็นเพื่อนเหมือนเดิมได้มั๊ย โยตอบกลับมาว่า ยังไม่พร้อม ที่จะตอบคำถามเพื่อน ยังไม่ต้องไป คือแบบว่า โคตรจิ๊ดส์อ่ะ ก็เลยให้โยไปเรียนเอง แต่ไม่รู้เพราะอะไรดลใจให้ดิวโทหา ญ อีกครั้งและถามว่ายังคุยกันอยู่มั๊ย ญ ก็บอกตามตรงว่ายังคุยกันอยู่ คุยกันเมื่อคืน โยส่งข้อความมาหาว่าวันนี้จะไปเวียนเทียนมั๊ย? คือดิวโคตรอึ้งอ่ะ เพราะตอนเมื่อคืนก่อนดิวไปส่งโยกลับบ้านและระหว่างทางกลับบ้านของดิวมันมืดและเปลี่ยวมากโยก้บ่นว่าไม่มีตังในโทรศัพท์นะวางก่อนได้มั๊ย แต่แปลกใจทำไมส่งความความหา ญ ได้ สุดท้ายโยก็รับว่ายังคุยกับ ญ อยู่ และส่งความข้อความคุยกัน เราก็แบบว่าไม่ไหวแล้ว ยิ่งเป็นแบบนี้มันยิ่งรู้สึกแย่ไปกันหมด เลยขอหลีกทางดีกว่า ยอมเจ็บคนเดียว วันนี้เลยไปลาพ่อของโยบอกว่าเรื่องทุกอย่างให้มันจบเถอะ ไม่มีค่าอะไรเพราะโยกลับมาหาดิวแค่ใจจริงๆ พ่อโยเลยบอกว่าจะคุยให้ ดิวบอกไม่เป็นไร ให้โยตัดสินใจเองดีกว่า สุดท้ายก่อนโยกลับบ้านโยก็แวะมาหาดิวที่บ้านดิวและเอาดอกกุหลาบมาให้ห้าดอก บอกกับดิวว่า โยขาดดิวไม่ได้จริงๆ กลับมาเป็นเหมือนเดิมตอนนี้จะสายมั๊ย ดิวตอบทันทีเลยว่าไม่ แต่ขอให้โยเลิกติดต่อกับ ญ จริงๆสักที โยบอกโยไม่ติดต่อแล้ว โอเคทุกอย่างจบ แต่มันไม่เพียงเท่านั้น เพรากลางคืนมา ญ โทมาบอกว่า ที่โยเลือกดิวเพราะพ่อขอร้อง ดิวเลยแบบว่าไม่รู้จะเจ็บยังไงแล้วพอสักทีได้มั๊ย จะเล่นละครทำไม ถามโยจริงๆอีกที โยก็บอกโยเลือกดิวเพราะดิวทำร้ายร่างกายตัวเอง กับเพราะพ่อขอร้อง ถามจริงๆคิดว่าดิวจะมีความสุขมั๊ย พอถามโยตรงๆโยบอกที่กลับมาเพราะสองสาเหตุนี้จริงๆ และที่โยบอกกับดิวตอนซื้อดอกกุหลาบมาให้นั้นคือความจริง แล้วทีนี้ดิวควรจะทำยังไงต่อไป ดิวอยาจะบอกเหลือเกินว่าขาดโยไม่ได้ ขาดไม่ได้จริงๆ กลับมาด้วยใจรักมันจะมีทางมั๊ย โยบอกจนถึงตอนนี้โยไม่รู้ว่าโยจะเลือกใคร ?(ขอคอมเม้นบ้า
นะ)
ตอบ คห.32-33 บางทีโยเขาอาจจะมีเหตุผลส่วนตัวของเขาเราก็ไม่รู้ แต่กระทู้นี้มันคือความรู้สึกของดิวคนเดียวไง 555
พี่จอรช์เป็นพี่ที่โยสนิทมากเขาพยายามทำให้โยเลือก ญ แล้วลืมดิวซะ แต่ โยจะอยู่คนเดียวและถ้าหลังจากนี้มีคนใดคนนึงเข้ามาโยจะเลือกคนนั้น โยบอกว่าให้ ดิวมาเขียนเรื่องนี้ต่อให้จบแล้วโยจะให้คำตอบว่าโยจะเลือกใคร 
อยากจะบอกมากว่าดิวมีสอบพรุ่งนี้เช้าแต่ตอนนี้เวลา ตี 3 กว่าแล้ว ดิวต้องมานั่งพิมพ์เรื่องนี้ ทั้งๆที่ตัวเองยังไม่ได้อ่านหนังสือสอบเลย และแล้วโยก็เลือกดิว (เช่นเคย) แต่ไม่รู้รอบนี้เพราะสาเหตุอะไร โยเลือกดิว แต่ก็ยังคงติดต่อกับ ญ เรื่อยเสมอมา ดิวก็จับได้ครั้งแล้วครั้งเล่าแต่โยก็บอกว่าไม่ได้อะไรแล้ว จบกันไปแล้ว แต่คือหลักฐานมันมีให้เห็นไงทั้งเบอร์โทรบอกและข้อความ โยบอกเลิกดิวทุกวันที่ดิวจับได้ โยบอกว่าโยไม่ชอบการจับผิดมันทำให้โยอึกอัด แต่อยากจะบอกโยเหมือนกันว่า ดิวก็ไม่ชอบหรอกการมานั่งจับผิดอะไร แต่ช่วยทำให้เรื่องของเราเป็นสีขาวสักทีได้มั๊ย ทุกวันนี้คำตอบของโยแต่ละครั้งไม่เป็นสีเท่า คือมันไม่ขาวและไม่ดำ เพราะความไม่ชัดเจน ดิวคบกับโยมา 1 ปี ดิวบอกเลิกโยมา 17 ครั้ง แต่โยกลับมาคบกับดิวครั้งนี้ โยบอกเลิกดิว 17 ครั้งในเวลาแค่ เดือน แต่ดิวก็**อ่ะ โยไล่โยด่าโยว่าสารพัดดิวก็ยังอยู่ข้างโยไม่ไปไหน (**เนอะ 555) จนเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาดิวกลับบ้านที่อยุธยาและแฟนเก่าที่ชื่อพี่กล๊อฟเขาก็กลับบ้านมาที่เชียงใหม่ เขาพยายามจะหาทุกทางให้ดิวและเขาเจอกันเผื่อดิวจะใจอ่อนและกลับไปคบมั๊ง? พี่กล๊อฟพยายามพูดกับแม่ของดิว พูดกับทางผู้ใหญ่ว่าให้ดิวกลับไปคบเขาเพราะดิวอยู่กับโยตอนนี้ก็ไม่ได้มีอะไรดีขึ้นเลยนอกจากน้ำตา โยก็ไล่ดิวนะ แต่อย่างว่าแหละดิว**ไม่ไป โยบอกให้ดิวไปจัดการเรื่องแฟนเก่าให้จบแล้วเขาถึงจะให้คำตอบว่าจะกับมาคบกับดิวมั๊ย ดิวเลยรีบไปจัดการยอมลงทุนทะเลาะกับแม่อย่างหนักเลยนะ แต่พอวันต่อมาช่วงเย็นๆ พี่จอรช์ก็โทมาชวนให้โยไปกินข้าวเย็นด้วยกัน(ดิวรู้ข่าวมาว่า ญ ให้พี่จอร์ชชวนโยไปกินข้าวหลังสอบ และรู้ที่ร้านด้วย) ดิวเลยถามโยว่าจะไปมั๊ย? อยากไปก็ไปแต่ดิวรู้ทุกอย่าง และให้โยไปจัดการเรื่องพี่จอรช์ว่าเลิกยุ่งเรื่องโยกับดิวและหยุดที่จะพยายามเชียร์ ญ ให้ยุ้ย แต่รอแล้วรออีกก็ไม่เห็นมีวีแววอะไรเลย สุดท้ายนี้ ดิวอยากจะบอกกับโยว่าไม่ว่าจะตัดสินใจยังไง จะใช่ดิวหรือเปล่าที่โยต้องการ แต่ดิวลืมเรื่องเลวร้ายที่ผ่านมาหมดแล้ว ดิวพร้อมจะเริ่มใหม่เสมอ ดิวจะเป็นคนใหม่ดิวสัญญา (ปล.สัญญาเป็นจากตอนนั้นถึงตอนนี้ดิวก็ยังไม่ได้แถมยังต้องเป็นคนทำให้โยเองอีกต่างหาก)
และล่าสุดเลยเมื่อคืนดิวโทหาโยแล้วโยกำลังจะไปอาบน้ำ ดิวเลยบอกให้โยถือสายไว้ได้มั๊ย?(เพราะดิวไม่ไว้ใจโย) โยก็ขึ้นเสียงแล้วบอกว่า เวลาอาบน้ำกินข้าวเป็นเวลาส่วนตัว (ทั้งๆที่เมื่อก่อนแม้แต่วินาทีเดียวก็ไม่ยอมวาง) ดิวก็เลยโอเค วางสายให้ โยโมโหแล้วส่งข้อความมาว่าถ้าวางสายก็อย่าโทไปอีก ดิวเลยส่งข้อความข้อโทษ ตอนนั้นเป็นเวลา 2 ทุ่มกว่าๆ แต่ดิวก็โทหาโยไม่ติดเลย เพิ่งติดตอน 3 ทุ่มกว่าๆเอง และเมื่อเช้าดิวก็ไปรับโยที่บ้านเหมือนเดิมแต่สิ่งที่ไม่เหมือนเดิมก็คือ ดิวไปค้นโทรศัพท์โย แล้วเจอเบอโทรออกเป็นเบอของ ญ คือจะบอกว่าโทศัพท์โยอ่ะมันใส่ได้สองซิม อีกซิมนึงดิวซื้อให้เพราะมันมีโปรโทรฟรี 24 ชั่วโมงไง แต่ัมนจะตัดทุกๆ 15 นาที แล้วเบอที่โทออกหา ญ คุยล่าสุด 15 นาที เป็นเวลา 2 ทุ่มกว่าๆ ของเมื่อวานซ่งเป็นช่วงเวลาใกล้เคียง(หรือเวลาเดียวกัน?)ที่ดิวโทหาโยไม่ติด คือตอนที่ใจเห็นอ่ะโคตรเจ็บเลยไม่รู้จะทำยังไง ามตัวเองเสมอจะทนแบบนี้ไปได้อีกนานเท่าไหร่ ยังไหวอยู่มั๊ย? พอถามโยเรื่อง ญ โยก็บอกว่าจบแล้วและขึ้นเสียงใส่ดิวแถมยังไล่ดิวให้ไปจากชีวิตโยอีก แต่ดิวก็พยายามใจเย็นกลับไปขอโทษโยที่ถามเรื่อง ญ ดิวแค่อยากรู้ (สุดท้ายดิวก็ยอมโยเหมือนเดิม) แต่ดิวก็บอกโยตั้งแต่ครั้งก่อนแล้วว่าถ้าเจอเรื่อง ญ อีก ดิวจะไม่อยู่แล้ว พอรอบนี้เจอดิวเลยบอกโยว่า วันนี้จะอยู่กับโยครั้งสุดท้ายแล้วนะ ในเมื่อโยไม่อยากให้ดิวอยู่ด้วยดิวก็จะไปเอง โยเลยบอกว่าห้ามให้ดิวไป อย่าไป พูดอยู่แค่นี้ ดิวเลยถามว่าหลังจากนี้ดิวจะเชื่อใจอะไรโยเรื่อง ญ ได้ ในเมื่อโยบอกว่าจบทุกครั้งที่ดิวจับได้ว่าติดต่อกับ ญ แต่หลังจากนั้นไม่นาน มันก็มีมาอีก โยเลยบอกว่า ครั้งนี้สัญญาจริงๆ แต่ทุกๆครั้งโยไม่ได้สัญญา เพื่อนๆว่าครั้งนี้ดิวควรจะเชื่อใจโยอีกดีมั๊ย? ขอคอมเม้นบ้างนะ จะได้รู้ว่าควรทำยังไต่อไป แต่บอกตรงๆใจยังรักและให้อภัยโยได้เสมอจริงๆ
ไม่มีคอมเม้นเลยอ่ะ....ขอลบรูปนะค่ะ
เพิ่งเห็นกระทู้นี้...
เราเริ่มไม่ชอบโย เเบบ...นอกใจ เเล้ว จขกท. บอกเลิกไปตั้ง 17 ครั้ง เยอะเว่อร์ เเล้วเรื่องนี้ เค้าสงสารพี่กอล์ฟอ่า TT^TT รักสาม กอล์ฟเศร้าคนเดียว เเล้วเรื่องพ่อเเม่ จขกท. เเบบถึงกับพังร้านเลยอ่า ฮาร์ดคอร์ - -*
ตอบ คห.48 ขอบคุณจ้าาา
คห. 49 โยที่ผ่านมาเขาก็ดีเสมอมีแต่ดิวนี้แหละที่ไม่เห็นค่าของเขา ถ้าวันนี้เขาจะเปลี่ยนไปและเรากลับมาในวันที่สายเราก็ต้องยอมรับ ดิดวก็ยายามทำดีไปเรื่อยๆเพื่อสักวันเขาจะกลับมาเหมือนเดิม และเราจะรักกัเหมือนครั้งแรก(ดิวเพ้อเนอะ 5555 ) 
ดิวบอกเลิกโย 17 ครั้งในหนึ่งปี ดูโหดๆนะ แต่โยบอกเลิกดิว 17 ครั้งในหนึ่งเดือน..ไม่โหดเลย 555
คห.50 เย้ยยยย ใครอ่ะ.. . รู้จัก จขกท. ด้วยหรอ >.<
เค้าเคยเป็นรุ่นน้อง ร.รเก่าตัวอ่ะ แต่ตอนนี้ออกมาแล้ว / ตัวก็ออกมาแล้วเหมือนกัน 55
Ps' ตัวเคยอยู่ Nsc (?) ใช่ป้ะ (ถ้าไม่ใช่คือเค้าหน้าแตก 555)
ฮั้ยยย ปี้เจ้าของกระทู้ น่าฮั้กขนาดดด ><
ถ้าเป็นน้องละก้อ น้องเอาปี้กอล์ฟดีกว่า
ยังไงเขาก็รักเรา ถึงแม้เรารักเขาน้อยเดียวกะตาม
ชีวิตดีขึ้นแน่นอน!!
รักมากเจ็บมาก
ไม่รู้ว่าตัวรู้จักเค้าป่าวอ่ะ น่าจะไม่นะ 555 ชื่อน้ำตาลจ้า รุ่นเดียวกับ ใบเตยที่มันกรี้ดตัวอ่ะ 555
ช่ายยๆ มันกรี้ดพี่ที่สุดอ่ะ ชอบเล่าให้เค้าฟัง จะซื้อนั่นให้พี่ดิว นู่นให้พี่ดิว 55
# เกือบหลุดชื่อตัวแหน่ะ! 555
ช่ายยๆ มันกรี้ดพี่ที่สุดอ่ะ ชอบเล่าให้เค้าฟัง จะซื้อนั่นให้พี่ดิว นู่นให้พี่ดิว 55
# เกือบหลุดชื่อตัวแหน่ะ! 555
คิดเหมือน คห.23อ่า เป็นเราเลือกพี่กอล์ฟนะ...เเต่ทำไงได้ รักเค้าไปเเล้วนี่เนอะ..เเถมรักมากอีกต่างหาก ถึงพี่เขา หล่อ รวย เป็นลูกครึ่งอิตาลี่ นิสัยดีอีกต่างหาก อยู่ไปก็รู้สึกผิดที่เราไม่ได้รักเค้า.....เห็นบอกลูกครึ่ง อยากเห็นรูปอ่าาา 5555+
ตอบ คห. 59 อย่านะ ไม่เอาชื่อจริง 5555 ตัวเองขอเฟสหน่อยดิ
ตอบคห.60 คือดิวอยู่กับพี่กอล์ฟแล้วมันไม่ใช่ตัวดิวอ่ะ แล้วอีกอย่างดิวก็หมดรักแล้วด้วย อยู่ด้วยกันก็มีแต่แย่ 555 ส่วนเรื่องรูปพี่กอล์ฟ ดิวลบไปหมดแล้วอ่ะ
มีเรื่องจะมาเล่า ขอย้อนกลับไปตอนที่ โยแอบทำรอยที่คอให้โรงหนังนะ พอตกค่ำๆมา ดิวก็โพสเฟชโย
ดิว : ที่รัก....คิดถึง
โย : มากอดกัน
ดิว : มามะๆ
โย : อย่ายั่วๆ
ดิว : 555 อย่าสลิดเยอะ
โย : กลัวอะดิ ?? 555 อ่อนล่ะที่รัก
ดิว : อย่าๆ อย่ายั่วนะค่ะที่รัก ใครกันแน่
โย : เนอะ ! ใครกันแน่ ?
ดิว : หรอจ๊ะ ชวนไป...ก้อไม่ไป 555
โย : โรง .. อะหรอ ไปล่ะนิ
เราลืมบอกไป โยเป็นคนขี้อาย ส่วนดิวเป็นคนหน้าหนา 555 ดิวชอบแกล้งโยบ่อยๆ โดยเฉพาะชวนโยเข้าโรงแรม ม่.าน รู.ด 555
ดิว : โรงไรค่ะ ที่ว่าไปอ่ะ
โย : โรง . ... .... หนังคับ ! ทำไมหรอ? ชวนเค้าไปโรงไรอีกหรอ ??
ดิว : 5555 ทำเป็นเนียน
โย : 555 รู้กันๆๆ
ดิว : อ่อน!
โย : แรงงงงงง !! เด่วจะทำให้.. ชัดกว่าเดิม
ดิว : จะรอนะค่ะ แต่คงอีกนานนน
โย : จัดไปเลย ! หึ หึ =..=
ดิว : กว่าวันนั้นจะมาถึง คงอีกนานนนนนนนนน 555
โย : อย่าเผลอละกัน
ดิว : 555 จะเผลอบ่อยๆนะ อย่าลืมฝึกความกล้ามาด้วยละที่รัก
โย : ดิวก้อต้องไปฝึก มาเหมือนกันแหละ
ดิว : ระดับนี้ ไม่ต้องฝึก หรืออยากให้ฝึกกะคนอื่นห๊ะๆ
โย : อ่อนล่ะ มีการฝึกกะคนอื่นด้วย = =
ดิว : 555 ก้อไล่ให้ไปฝึกไม่ใช่หรอค่ะ
โย : ฝึกกับเค้าไง
ดิว : เขิลลลล์
----- จบบทสนทนานี้ไป ขอเวลาไปกริ๊ดดดด >///< 555
27 สิงหาคม 2011
โย : วันนี้ดิว ตัวหอมมม -..- ♥♥♥
ดิว : หอมไหนนน
โย : คอคอ =..=
ดิว : คุณงัว (วัว)
โย : เค้ามีชีวิตอยู่ได้ ด้วยการแทะเล็มดิว =..=
ดิว : นิสัย ไม่ดี น้อยไปนะวันนี้ ฮ่าๆ
โย : ขับรถอยู่หรอก
ดิว : กล้ามากกกก
โย : จุ๊บ แบบ เค็มเค็ม
ดิว : จำไว้ๆ อย่ามาจุ๊บละกันนน
โย : ไม่จำ , จะจุ๊บบบ
ดิว : บ่นๆๆๆ
โย : จิจิจิ
ดิว : เชอะ
เพื่อนดิว : ฉันก็หอมมมมมมม
ดิว : ฮ่าๆ
โย : ดิวหอมที่สวดดดด ♥
ดิว : อ๊ากกกก เขิลล์
โย : โรคจิต - -
ดิว : อ้าว คุณงัว (วัว) จะหวานสักวันไม่ได้??
โย : ดิวสะดิ้งอะ !
ดิว : ลองมาเป็นดิ๊
โย : อุอุอุ ไม่อะ เค้าชอบสัมผัส ♥
---- เขิลลลลล์ อีกรอบ -----
ขอคอมเม้นบ้างก็ดีน้าาาา >/<
โย : เก็บตังซื้อบ้าน ซื้อรถ !!! ,เพื่อลูก ท่องไว้ครับ
ดิว : เก็บตัง ซื้อน้ำเชื่อ มาผลิตเพื่อลูก ท่องไว้ค่ะ
โย : ไว้รวยค่อยไปซื้อ น้ำเชื้อพันธุ์ดีๆ หล่อๆ ฉลาดๆ มาทำเด็กผสมเทียม 5555
ดิว : ฮ่าๆ ไม่เอาๆ จะเอาจากนิ้วของโยเท่านั้น
โย : ทำไม่เป็นอะ
ดิว : เอาตังไปซื้อน้ำเชื้อมาไว้ที่นิ้ว ฮ่าๆ
โย : ไม่เอา ! คลอดลูกเจ็บ
ดิว : ทำเป็นหรอ?
โย : ไม่อ้ะ
ดิว : ฮ่าๆ ไปฝึกทำให้เป็นก่อนป่ะ 555
โย : รักดิวนะ รักที่สุด ♥
ซึ้งหน่อยเหอะ รักจริง ๆ
ดิว : รักโยมากกว่าที่โยรักดิวเยอะ แค่คำพูดบอกแทนความรู้สึกไม่ได้หรอกนะค่ะ ที่รัก
โย : ไม่เป้นไร เด่วเค้าตบบอกรักก็ได้
ดิว : เดียวดิวถีบตอบรัก
โย : งั้นเด่วเค้ากระตื๊บบบ บอกรัก
ดิว : เดียวเค้าเขากระโดถีบ ตบ กระชาก ลาก ถู บอกรักนะค่ะ ตะเอง
โย : ควา.ย
ดิว : หมาว้อ #$%$%$^%&%$^$
จบบทสนทนาไป.... 555
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google