{ระบาย} ชีวิตมหาลัยต้องใส่หน้ากากเข้าหากัน
กระทู้นี้ก็แค่อยากเล่า อยากระบาย ขอโทษถ้ามันทำให้รกนะคะ
แต่เรารู้สึกว่าชีวิตเรามันต้องอดทนเหลือเกิน กับทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านเข้ามา
เมื่อก่อนเราเข้มแข็งมาก แต่หลังจากเข้ามหาลัย รู้สึกว่าตัวเองอ่อนแอเหลือเกินจริงๆ
การจริงใจกับใครซักคนมันทำยากมากขนาดนั้นเลยเหรอ ?
ทั้งๆที่เราจริงใจกับทุกคนมาโดยตลอด อาจมีว่าบ้างอะไรบ้าง
แต่กับเพื่อน ยังไงก็คือเพื่อน ไม่มีอะไรมาทดแทนได้
เพื่อนสนิทผู้หญิงสองคนของเรา เอาเราไปพูดลับหลังว่า
เราน่ะมีเงินก็เอาไปเลี้ยงแฟน อะไรๆก็แฟนไม่เคยเห็นหัวพวกเค้า
บอกว่าเราไม่ช่วยทำงาน บ้านจนแต่ติดหรู ?
เค้าเอาเราไปพูดกับเพื่อนหลายๆคน จนมีเพื่อนบางคนบล็อกเฟสเรา
ทั้งๆที่เค้าไม่เคยมาถามความจริงจากปากเราด้วยซ้ำ เสียใจมากนะ
เราทำงานพิเศษพอเงินเดือนออก เราก็ซื้อของกินเข้าห้อง
ซื้อของใช้เยอะแยะ ไปกินข้าวกันเราก็เลี้ยง เพื่อนไม่มีเงินเราก็ออกให้ตลอด
เราไม่เคยให้เงินแฟนเราซักบาทเดียว แล้วเค้าเอาที่ไหนมาพูด
ว่าเราเอาแต่เลี้ยงแฟน เวลามีงานกลุ่ม เค้าไม่เคยถามไม่เคยบอกอะไรเราเลย
แล้วเราจะกล้าเข้าไปหาเค้าได้ยังไง ?
บางวันก่อนนอนคุยกันดีๆ พอตื่นเช้ามาไม่พูดกับเรา
แล้วก็หาว่าเราหยิ่ง เราไม่พูดกับเค้า ก็ในเมื่อเค้าไม่พูดเราจะกล้าพูดได้ยังไง ?
บางวันพอเราไม่พูด ก็กระแทกของปึงปังๆใส่เรา นี่ถูกแล้วใช่มั้ย ?
พอลับหลัง ก็หันหน้าเข้าหากันนินทาเรา พออยู่กับเราก็นินทาคนอื่น
ทั้งๆที่เป็นเพื่อนกันตั้งหลายปี เราเหนื่อยนะ เราเหนื่อยมาก
สุดท้ายเราก็ตัดสินใจย้ายออกไปอยู่คนเดียว
เค้าบอกว่า ถ้าเราย้ายออกแสดงว่าเราเลือกแฟนมากกว่าเลือกเพื่อน
เค้าบังคับให้เราเลือกเอง แต่เราเป็นคนผิด ...
เราทนไม่ไหวจริงๆ เราก็ย้ายออกมาอยู่คนเดียว
ไปไหนคนเดียว กินข้าวคนเดียว ไปเรียนคนเดียว
ยังดีที่เรามีเพื่อนมีน้องที่ทำงานพิเศษด้วยกันคอยเป็นเพื่อนคุย
แล้วเดือนที่ผ่านมา... เพื่อนเดือดร้อนมาขอยืมเงินเรา
เราเห็นว่าพอช่วยได้เราก็ให้เงินจำนวนนั้นสำหรับเราไม่น้อยเลย
พอเราเดือดร้อน จะขอให้คืนเงิน เพื่อนหนีหน้าโทรไปปิดเครื่อง
เจอหน้ากันในห้องเรียนทำเมินเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
จนเราตัดใจแล้ว คิดว่าเราคงไม่ได้เงินคืนแล้ว คิดว่าทำบุญไป
เรื่องเก่ายังไม่ทันหายก็มีเรื่องใหม่เข้ามาอีก เรามีปัญหากับโทรศัพท์
จ่ายเงินไปก็โดนโกง ...หลังจากนั้นวันนึงกระเป๋าตังค์หาย
เงินที่มีในกระเป๋าหายหมด ...เราอยากรู้ว่านี่มันเกิดอะไรขึ้นกับเรา
มันเป็นเดือนชง หรือเพราะเราทำตัวเราเอง
เราไว้ใจคนมากไปใช่มั้ย ? ผิดเหรอที่เราจริงใจกับคนทุกคนที่เข้ามาในชีวิต
เดือนที่ผ่านมาเราศูนย์เงินกับเรื่องทั้งหมดนั้น หนึ่งหมื่นบาท
แค่เดือนเดียว ทั้งที่เราก็ทำงานหาเงินมาด้วยน้ำพักน้ำแรงของเราเอง
เราทำอะไรสุจริต ไม่เคยยืนบนความทุกข์ของใคร
แล้วทำไมคนรอบตัวเราเห็นความทุกข์ของเราเป็นเรื่องสนุกนัก ?
เดือนที่ผ่านมาเราเขียนไดอารี่ มีสามสิบเอ็ดวัน
เราร้องไห้ยี่สิบสองวัน และหัวเราะมีความสุขแค่เก้าวัน
เราจะถือว่าเก้าวันนั้นเป็นกำไรชีวิตของเราแล้วกัน ...เราทำบุญกับเงินหนึ่งหมื่นนั่น
ต่อไปนี้เราจะไม่เชื่อใจใครอีกแล้ว เราจะไม่ทุ่มทุกอย่างให้ใครอีกแล้ว
เวลาเพื่อนเดือดร้อน วิ่งเข้ามาให้เราช่วย เราช่วยเต็มที่
แต่เวลาเราเดือดร้อน ทำไมไม่มีใครเห็นหัวเราบ้างเลย ?
ไม่มีใครคิดจะสงสารเราเลย เราอยากจะถามพวกเค้าว่าไม่รู้สึกผิดกันบ้างเลยเหรอ
แต่เราทำไม่ได้ เรารักเพื่อนมากเกินไปใช่มั้ย บทเรียนราคาแพงจริงๆนะ
เวลาเพื่อนร้องไห้ เราวิ่งไปปลอบแต่เวลาเราร้องไห้เราต้องปลอบตัวเอง
ขอบคุณความโหดร้ายของโลกในมหาลัย ที่ทำให้เราแข็งแกร่งขึ้น ....จริงๆ
ต่อไปเราจะอยู่ด้วยตัวเองแล้ว .
อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)
ความคิดเห็น
เข้มแข็งไว้นะคะ
เราไม่รู้จะปลอบยังไง
แต่ในความคิดเรา ที่เพื่อนเอาไปพูด เอาไปว่าร้าย
เพราะเค้าอาจจะต้องการบางสิ่งจากเรา ซึ่งเขาไม่มี
อย่าไปถือสากับอะไรที่ไร้สาระแบบนี้
เวลามีคนนินทา เหมือนมีกระจกส่องตัวเอง ให้ลองมองดู
จริงไม่จริง ก็อีกเรื่องงเค้านินทา เค้าจะไม่ได้อะไรจากเราไปหรอกคะ
จขกท.ลองไปทำบุญนะ เพื่อความสบายใจของตัวเอง
เป็นกำลังใจให้คะ <3
เป็นกำลังใจให้ จขกท. นะ
คิดเสียว่านี่คือบททดสอบที่ถ้าเราผ่านไปได้ สิ่งที่รออยู่คือความสุข....
คนที่จริงใจกับเราในชีวิตนี้ต้องมีอย่างน้อยๆสักสามคนแหละค่ะ
นั่นคือพ่อ แม่ และใครซักคนที่กำลังจะเดินเข้ามา
สู้ๆนะ ผ่านมันไปให้ได้ ^ ^
สู้ๆน้ะค้ะจขกท.เค้ารุ่นน้องจขกท.ตอนนี้ม.6แล้ว 
อยากใ้ห้จขกท.เข้มแข็งน้ะค้ะไม่เคยมีใครจะมีความทุกข์ตลอดไปนะค้ะ
เื่ชื่อเค้าน้ะซักวันความดีที่จขกท.ทำมาทั้งหมดจะตอบแทนสิ่งดีๆเข้ามาในชีวิต
ส่วนเรื่องเงินในเดือนนี้ถือว่าฟาดเคราะห์ไปนะค้ะ เค้าไม่รู้ว่าจขกท.จะอยากรู้จักเค้ามั๊ย
แต่เค้าขอแปะทวิตเตอร์ไว้น้ะค้ะคุยกันได้ค้ะ poocra_zy
สู้สู้นะคะ หนูก็อยู่มอหกแล้วปีหน้าคงเป็นเหมือนกัน _ _
ในวันข้างหน้าพี่อาจไปเจอเพื่อนที่ดีกว่านี้มากมากก็ได้น้า.
สำหรับหนูเพื่อนมัธยมดีที่สุดแล้ว แต่มันเลือกไม่ได้นี่นา ..
อย่าเศร้าไปนะคะ ร้องไห้วันนี้เข้มแข็งวันหน้า ,
หนูเป็นกำลังใจให้นะ เดี๋ยวทุกอย่างก็ผ่านไป - smile
สู้ๆเน้อจขกท. ไม่รู้จะปลอบยังไง ' '?!
อย่าคิดว่าอยู่ตัวคนเดียวนะ มีคนอีกเป็นล้าน
คนเราก็เงี๊ยะมีทั้งคนดีและคนไม่ดีปะปนเข้ามาในชีวิต
วันนี้เจอคนไม่ดีพรุ่งนี้ก็ต้องเจอคนดี ให้มาดีหมดไม่ดีหมดก็ไม่ใช่
สู้ต่อไป!!!! ไ*อ่มดแดง!!!
รู้สึกเหมือนกัน ..
เข้าใจทุกอย่างดี
เพราะเราก็เป็นเหมือนกัน
เราหวังดีอะไรเขาก็คิดว่าเราหวังร้ายตลอด ลับหลังก็เอาไปตอหลด**ใส่กับคนอื่น
แต่ของเรายังเป็นแค่กลุ่มส่วนน้อยของเพื่อนในห้อง แค่กลุ่มที่เราอยู่ด้วยนี้แหละ ก็แค่ 4 คน ที่รังเกียจเรา แต่เพื่อนทั้งห้องทั้งสายชั้นไม่ได้ตอหลด** แบบเขา ยิ้มเข้าไว้ สู้ไว้ จขกท.
สักวันจะเป็นของเรา
เราก็เพิ่งเข้า ม. ในปีนี้
อยากบอกว่า ลำบากยิ่งกว่าตอนเรียนแต่ก่อนอีก บางทีก็ท้อเหมือนกันเราเองก็โดนนินทา แต่เราไม่อยากจะคิดถึง ถือว่าเป็นบันไดขั้นแรกที่ทำให้เราเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น เตรียมตัวเข้าสังคม "ที่แท้จริง"
ถึงเราจะรู้อย่างงั้นแต่ก็... มันอดท้อไม่ได้อ่ะ 
มาเข้มแข็งด้วยกันเหอะ จขกท. เป็นกำลังใจให้นะ สู้ๆ
เราก็จะสู้เหมือนกัน ^^
เรื่องเงินทอง บอกไว้เลยว่าอย่าให้เพื่อนยืมและอย่ายืมเงินเพื่อน(แม่เราบอกไว้ เพราะไม่งั้นมันจะมีปัญหาทีหลัง -_-)
แต่ก็เหอะนะ เราก็ให้เพื่อนยืมเงินจนได้ 555 (ดีที่มันไม่มาก แล้วก็เป็นเพื่อนผู้ชายเลยดีหน่อย ถ้าเป็นเพื่อนผู้หญิงเราไม่กล้ายืม กลัวมีปัญหาทีหลัง - -;)
ความคิดเห็นที่10 - ทำดีก็ต้องเจอคนดีใช่มั้ย ? 
ความคิดเห็นที่11 - เราต้องยืนด้วยตัวเราให้ได้ใช่มั้ย ? ^^
ความคิดเห็นที่12 - นั่นสิ
ความคิดเห็นที่13 - บีบีเลย
ความคิดเห็นที่14 - ใช่ค่ะ ทั้งๆที่เรารู้ว่ามันต้องมี แต่พอได้ยินกับหูแล้วเราท้อนะ จนไม่อยากทำอะไรเลย ,, เรื่องเงิน เพราะมันเป็นเพื่อน เราเลยปฏิเสธไม่ได้ แม่เราชอบบ่นว่าเราไว้ใจคนมากไป ก็จริงแหละ 
ความคิดเห็นที่15 - ขอบคุณนะคะ
ความคิดเห็นที่16 - ขอบคุณค่ะ
'เราต้องยืนด้วยตัวเราให้ได้ใช่มั้ย ? ^^'
ไม่จำเป็นเสมอไปหรอก ชีวิตนี้ยังต้องผ่านคนอีกร้อยนับพันคน การที่เราจะมาหดหู่อยู่แค่คนกลุ่มหนึ่ง ซึ่งไม่ค่อยจะมีอิทธิพลกับเราเลย เงินเดือนก็ไม่ได้ไปขอกับคนกลุ่มนั้น และคนกลุ่มนั้น ก็ไม่ได้ให้กำเนิดเรา เพื่อนคณะ อื่นก็มีนะ จขกท. แสดงความจริงให้คนอื่นเห็น สักวันเขาก็จะตาสว่างและรับรู้เองแหละ รอแค่วันๆนึง ที่มันจะเป็นวันของเรา เราเชื่อว่า จขกท. จะผ่านไปได้แน่ 
เห็นชื่อกระทู้แล้วรีบกดเข้ามาอ่านเลย
เข้ามหาลัยปีนี้เหมือนกัน
อ่านแล้วน้ำตาไหลเลย
สังคมนี่แหละคือฆาตรกรดีๆ ยิ่งในรั่วมหาลัยมันแตกต่างมากกับเมื่อตอนมัธยม
เป็นกำลังใจให้จขกท.นะคะ
ถึงเพื่อนของจขกท.ไม่พูดด้วย เดี๋ยวเราจะเป็นเพื่อนคุยให้จขกท.เอง 
ใช่บีบีป่าวหว่า ?
จะว่ายังไงดีล่ะ?
เรื่องที่เกิดขึ้นเนี่ย จะว่ามันดีก็ไม่เชิงอะนะ
แต่ได้เจอก่อน ได้รู้ก่อน ถือไว้เป็นบทเรียน
อนาคตที่ไม่ใช่แค่มหาลัย มันหนักหนากว่านี้มากแน่ๆ
ยิ่งโตขึ้น ยิ่งหาความจริงใจในสังคมได้ยากขึ้น
การจะรู้จักใครซักคน หรือคบกับใครซักคน อย่าหวังจะหาความจริงใจ
คบใคร ไม่ว่าเพื่อน คนรู้จัก หรือแม้กระทั่งคนรัก เว้นระยะห่างไว้ก็ดี อย่าให้สนิทมากเกินไป
เอาใจช่วย จขกท. นี่อาจจะแค่เริ่มต้นก็ได้ ถ้าเราผ่านเรื่องนี้ไปได้ การใช้ชีวิตในภายภาคหน้า เมื่อเกิดปัญหา เราก็จะผ่านมันไปได้เหมือนกัน
จขกท เราก็เคยเป็นนะ คนมักจะมาขอความช่วยเหลือจากเรา แต่เราไม่เคยไปรบกวนหรืออะไรยังไง เลย
แต่พอเราเดือดร้อน คนที่เราพึ่งพาได้มากที่สุดก็คือพ่อแม่ เวลาเราเดือนร้อน เราเลิกหวังความช่วยเหลือจากเพื่อนแล้ว บางครั้งมันทำให้เราหมดศรัทธาว่า **ที่บอกว่า เพื่อนกันน่ะไม่ทำแบบนี้หรอก เพื่อนกันน่ะ เค้าต้องช่วยเหลือกัน เพื่อนกันน่ะ ต้องดูแลกัน (เวลาเราจะตายไม่เห็นใครจะโผล่หัวมา) เพื่อนกันให้กันได้ทุกอย่าง น่ะ มันไม่มีในโลกหรอก บางครั้งเราหมดสิ้นแล้วกับความคิดแบบนี้ แต่เพื่อนที่เรายังคงเหลืออยู่ คือเพื่อนสมัยมัธยม ที่ทุกวันนี้ยังคุยกันคนข้างหลังเราพวกนี่ทำให้เรากลับมาเชื่อในคำว่าเพื่อน
จขกท. เพื่อนน่ะ ดูเอาพิจารณาเอา ทุกคนที่เข้ามาในชีวิต เค้ามีความหวังกับเราทั้งนั้นแหละ อยู่ที่ว่า เค้าหวังว่าจะได้อะไรจากเรา เงิน ทอง ชื่อเสียง หรือเพียงแค่มิตรภาพเพียงเล็กน้อย บางครั้งมีคน "ผ่าน" มาในชีวิตจขกท เป็นร้อย แต่คนที่จะ "ก้าว"เข้ามาในชีวิตจขกท อาจมีเพียงคนเดียวก็ได้ นอกจากพ่อแม่เราเอง
สู้ๆนะคะ ถ้าวันไหนมีอะไรเสียใจก็มาระบายในนี้อีกได้ เราจะมาคุยเป็นเพื่อน
^_________^
เราว่า จขกท. ลองมองเพื่อนรอบๆ ตัวอีกครั้งดูดีกว่า
ลองพิจารณาดูว่าใครบ้างที่ดีกับเรา ใครที่จะจริงใจกับเรา
เราไม่อยากให้ จขกท. ใช้ชีวิตอยู่คนเดียวจริงๆ นะคะ
เดี๋ยว จขกท. อาจเก็บกด คิดสั้นขึ้นมาง่ะ 
สู้สู้นะคะ จขกท. อยู่คนเดียวน่ะได้นะ
แต่คนเรา ไม่ได้เกิดมาเพื่ออยู่คนเดียวนะคะ
ปล. เราเป็นคนคิดมาก - _ -
เป็นกำลังใจให้ค่ะ ขอให้ผ่านเรื่องราวร้าย ๆ ไปด้วยดี ถือซะว่าเป็นบทเรียนราคาค่อนข้างแพง
ชีวิตคล้ายกันเลย เรื่องมันเศร้า T___T.
เราว่าน่ะ เพื่อนของ จขกท.ต้องอิจฉาแน่เลย
ที่จขกท.มีในสิ่งที่เขาไม่มี คนแบบนี้สักวันนึง
จะไม่มีเพื่อน - -/ สู้สู้น่ะ จขกท. ทำงานหาเงิน
แล้วก็ตั้งใจเรียน คนเราสามาถเลือกคบสังคม
ที่ดีได้ สักวันนึงเพื่อนๆ ของจขกท.เขาจะเข้าใจ
ความรู้สึกของ จขกท.เอง :3
สู้สู้นะค่ะ
เราก็เคยเจอเหตุการณ์อย่างนี้แต่ตอนที่เราโดนอะ เราอยู่แค่ม.3เอง
เราโดนเหมือนจขกท.เลย โดนใส่ร้ายทั้งที่ในความเป็นจริงไม่ใช่เลย
แล้วสุดท้ายก็ไม่มีใครเข้ามาถามเราเลยซํกนิด ว่าจริงไหม??
เราโดนทุกคนเกลียด ไม่คุยกับเรา ไม่พูด ไม่ทัก แถมยังมองเราด้วยสายตาเอือมอีก
รวมถึงครูด้วย แต่เวลามีปัญหา การบ้านต่างๆนานา เวลาสอบพวกที่มองเราอย่างนั้นนี้แหละ คอยด่าเราลับหลังนี้แหละ กลับมาให้เราช่วย เราก็ยัง** ยังช่วยเขาอีกแนะ แต่เวลาเรามีปัญหา กลับหลบหน้า ไม่ทัก เราต้องทนกับเหตุการณ์อย่างนั้นอยู่หลายเดือนเกือบๆครึ่งปีด้วยซ้ำ
ถึงตอนนี้เองเราก็ไม่รุ้เมหือนกันว่าเราทนได้ไง ต้องไปไหนคนเดียว คิดคนเดียว
ตอนนั้นโคต รจะอ้างว้าง ยอมรับตรงๆปากเราก็บอกว่าไหว แต่ในใจร้องไห้ทุกวัน
แต่เหตุการณ์อย่างนี้ ก็ทำใ้ห้เรารุ้ถึงธาตุแม้ของใครหลายๆคนเลยนะ
อย่างน้อยก็ทำให้รู้ว่าสุดท้ายแล้ว ใครจริงใจกับเรา แล้วเราก็รุ้อีกว่า
ใครที่มันเลวกับเรา แล้วเราก็จะได้ตัดอีพวกนั้นๆออกไปได้ไง
สู้สู้นะ ถึงเราไม่มีใคร อย่างน้อยเราก็มีครอบครัวที่คอยรักเราเป็นห่วงเราเสมอ
และสุดท้ายพ่อแม่นี้แหละที่อยู่ข้างเราตลอดไป
ไม่รู้จะปลอบยังไง
อดทนเวลาที่ฝนพรำ อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง
เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ
ว่ามันคุ้มค่า (แค่ไหนที่เฝ้ารอ)
อย่าไปกลัวเวลาที่ฟ้าไม่เป็นใจ อย่าไปคิดว่ามันเป็นวันสุดท้าย
น้ำตาที่ไหลย่อมมีวันจางหาย หากไม่รู้จักเจ็บปวดก็คงไม่ซึ้งถึงความสุขใจ
เป็นกำลังใจให้นะค่ะ เดี๋ยวมันก็ผ่านไป
สู้ๆนะคะ เราเพิ่งขึ้นปี1 เหมือนกัน
เราอยู่ม.เอกชน สังคมที่นี่ส่วนใหญ่ติดหรู
จนป่านนี้เรายังไม่มีเพื่อนสนิทเลย บางทีก็ไปไหนมาไหนคนเดียว 
แต่มันก็ไม่ไ้้ด้แย่มาก เรารู้สึกว่ามันสบายตัวด้วยซ้ำ อาจจะเหงานิดหน่อย
แต่ก็ยังดีกว่ามาเจอเพื่อนที่เฮง... จริงมั้ยคะ ยังไงก็สู้ๆนะคะ
เราต้องยืนหยัดได้ด้วยตัวเองค่ะ
สู้ๆ เข้มแข็งไว้นะ จขกท.
เรื่องที่แล้วมาก็ให้มันแล้วไป ปลงซะชีวิตจะได้เป็นสุข..
จขกท.ก็ลองมองหาเพื่อนดีๆซักคน เพื่อนที่ไว้ใจได้จริงๆ
เราเชื่อว่าเพื่อนที่ดีน่ะมีแต่ แต่เราแค่ยังมองหาไม่เจอเท่านั้นเอง :-)
ความคิดเห็นที่20 - ขอบคุณนะ เราก็ใช้บีบี 20F93350 แอดมาได้
ความคิดเห็นที่21 - แม่เราก็บอกว่า ถ้าเราผ่านเรื่องตอนนี้ไปไม่ได้ แล้วต่อไปเจอใหญ่กว่านี้จะผ่านไปยังไง
ความคิดเห็นที่22 - ค่ะ ขอบคุณนะ
ความคิดเห็นที่23 - ขอบคุณนะคะ
ความคิดเห็นที่24 - เวลาเราเดือดร้อน เราเหลือแค่พ่อกับแม่จริงๆ ขอบคุณนะคะ
ความคิดเห็นที่25 - เราไม่คิดสั้นหรอก เรายังมีความฝันที่จะดูแลพ่อแม่ มีบ้านมีรถมีทุกอย่างเป็นของตัวเองอ่ะ แต่คือตอนนี้มันท้อมาก ยังไงก็ขอบคุณนะคะ
ความคิดเห็นที่26 - ขอบคุณค่ะ
ความคิดเห็นที่27 - ล่าสุดเรารู้ว่าว่า เค้าสองคนพูดว่า เค้าจะคบกันแค่สองคน เค้าไม่ต้องการเพื่อนแล้ว ....เราก็คิดนะว่า อืมในเมื่อคุณเลือกจะมีโลกสองคนของคุณก็เชิญตามสบาย เราเองไม่ได้ปิดกั้นใคร แต่เราพยายามระวังตัวจากคนอื่นไม่ให้โดนทำร้ายอีก
ความคิดเห็นที่28 - ขอบคุณค่ะ
ความคิดเห็นที่29 - จริงนะ เพื่อนในคณะคนอื่นถาม เราบอกว่าไหว แต่พอกลับห้องเราร้องไห้ทุกวัน
ความคิดเห็นที่30 - ขอบคุณนะคะ พี่ก็หวังว่าต่อจากนี้จะใช้ชีวิตบนความทุกข์อย่างมีความสุขได้ซะที
ความคิดเห็นที่31 - ขอบคุณมากค่ะ
ความคิดเห็นที่32 - รอวันที่ฟ้าใสค่ะ วันนั้นมันจะเป็นวันของเรา ขอบคุณค่ะ
ความคิดเห็นที่33 - เราก็คิดนะว่าการอยู่คนเดียวก็สบายดี แต่บางทีมันเหงาจริงๆ ไม่มีใครคอยปรึกษา คอยช่วยหลายๆเรื่อง ฮ่าๆ
ความคิดเห็นที่34 - ค่ะ ชีวิตพวกเค้าจะไม่มีผลต่อชีวิตพี่ ขอบคุณมากนะคะ
ความคิดเห็นที่35 - ขอบคุณมากๆนะคะ
ความคิดเห็นที่36 - เราจะเป็นตัวของตัวเองต่อไปแบบนี้ ขอบคุณนะคะ
ความคิดเห็นที่37 - เราเคยมองหา ...แต่ในเมื่อมันไม่เจอ แล้วเราก็เหนื่อยมากจริงๆ เราเลยหยุด เราคิดว่าพอเราหยุดอยู่กับที่ไม่วิ่งตามใคร เราอาจจะเจออะไรดีๆก็ได้ ... ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณทุกคนมากค่ะ สำหรับคนอื่นเราไม่รู้แต่สำหรับเราเพื่อนในบอร์ด และคอมเม้นท์ทุกคอมเม้นท์ เป็นกำลังใจให้เราได้มากจริง ขอบคุณทุกคนค่ะ
เข้มแข็งไว้น้าาา . _.
เราเชื่อว่าไม่มีใครจะเจอเรื่องร้ายๆตลอดไปหรอกเนอะ
ขอให้มีความสุขเร็วๆนะคะ เข้มแข็งไว้นะ เป็นกำลังใจให้ :3
พี่คะ ใจเย็นๆนะคะ เราต้องอดทนให้ได้
ความทุกข์แบบนี้มันจะทำให้เราเข้มแข็งคะพี่ สู้ๆนะ
ปีหน้าเราก็มหาลัยแล้ว แล้วก็กังวลกับเรื่องนี้มาก
กลัวจะเจอกับสังคมที่ตีสองหน้าใส่กัน รู้เลยว่ามันทั้ง เหนื่อยและทรมาน
แต่เราเชื่อว่าพี่ผ่านไปได้ ตอนเราอยู่ม.ปลายเราคิดว่าปัญหาแค่นี้ก็หนักแล้วพอมหาลัย
สังคมใหญ่ขึ้นมันก็หนักยิ่งกว่า แล้วต่อไปถ้าเราทำงานล้ะ? มันคงหนักกว่า 2เท่า
เราต้องมีมุมมองเป็นของตัวเอง มันแย่ก็ แย่ได้แค่นี้ล้ะ
เราไม่จำเป็นต้องมีเพื่อนเยอะแยะ แค่เรามีตัวเองที่เป็นเพื่อน และเรารู้ว่าคนที่จริงใจกับเราจริงๆ
เป็นใครก็พอแล้ว เพื่อนแท้ มันหายากจริงๆแต่ใช่ว่าจะไม่มี
อยากได้เมลล์ จขกท. จัง สู้ๆ จขกท. ผ่านมันไปให้ได้
ความคิดเห็นที่39 - ขอบคุณนะคะ
ความคิดเห็นที่40 - พี่ก็เชื่อว่าเรียนจบออกไปทำงานมันต้องเจอปัญหาใหญ่กว่านี้แน่ๆเลย เคยนะเคยมีกำลังใจฮึดได้อาทิตย์นึงแล้วมันก็กลับมาท้ออีก 55555
kamonwan.p@live.com
เมล์นะคะ พินบีบีอยู่คอมเม้นท์ที่38 วอทแอพก็เล่น ขอได้นะ ฮ่าๆ
ขอบคุณทุกคนมากจริงๆ
เราก้อโดน จขกท. ใส่หน้ากากเข้าหากัน ชอบบอกว่าเราเห็นแก่ตัว อยากจะด่ากลับไปจริงๆว่า ถ้ากูเห็นแก่ตัวจริงๆ กูคงไม่ให้**ลอกงานกูหรอก ข้อสอบกูก้อบอก** ดวกส์ ง่ะโทษนะ จขกท. คำหยาบ แฮะๆ
คำนินทามันก็เป็นเพียงลมปาก
ถ้าเราไม่ใส่ใจซะอย่าง มันทำร้ายเราไม่ได้หรอก
เราก็เรียนมหาลัย เราก็เจอเรื่องแบบนี้เหมือนกัน
แต่เราไม่เป็นไรหรอกค่ะ คิดซะว่ามาเรียนไปวันๆ
ท่องเอาไว้เลยค่ะ "ยิ่งเจอคนระดับสูงมากขึ้นทำไหร่ ความจริงใจย่อมลดลงไปด้วย"
จขกท.อย่ายอมแพ้ สู้ต่อไปนะคะ เป็นกำลังใจให้..
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google