เพื่อนไม่สนมันน่าน้อยใจนะ
. . . เราอยากต่อนะ ช่วยติตอนแรกหน่อยครับ
- - - อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)
ความคิดเห็น
เราก็เคยมีนะ แบบเพื่อนไม่สนใจงี้อ่ะ มันไปอยุ่กับแฟนมัน เราก็มีกันแค่ 4 คนเหมือนกัน คือแบบคนแรกอ่ะมีแฟนแล้วไม่สนใจเรา พอเรางอน ๆ แบบนี้ก็กลับมาสนใจเรานะ 
, แล้วพอมาคนที่สองมีแฟนแล้วก็ไปอยุ่แต่กับแฟน ไม่ค่อยสนใจเราะเลย 
เราก็เคยเจอเรื่องทำนองนี้เหมือนกันนะ มันทำให้เรารู้สึกเครียด กดดันใช่ม้า
เราเข้าใจความรู้สึกของ จขกท.นะ เพื่อนก็เพื่อนเราจะใหห้เลิกคบมันก็ลำบากใจ
แต่ผลสุดท้าย ถ้า จขกท.ยังคบพวกเค้าต่อไป
จขกท.อาจจะต้องถูกเค้าเอาเปรียบไปตลอดนะ
ลองมองเพื่อนกลุ่มใหม่ๆ ที่ให้ความสำคัญเรามากกว่านี้
เป็นกำลังใจให้ จขกท.นะจ๊ะ เราผ่านมันมาได้ จขกท.ก็ต้องผ่านไปได้
หัวอกเดียวกันเลยจขกท.
ขออนุญาตยาวหน่อยนะ เราอึดอัดมานานแล้วแต่ไม่รู้จะไประบายกับใคร
ก็ตอนก่อนเปิดเทอมช่วงที่เพิ่งประกาศรายชื่อว่าใครอยู่ทับไหนใหม่ๆ
ที่ที่เราอยู่มีเพื่อนเราน้อยมาก
แต่มีคนๆ นึงที่พอคุยกันบ่อยอยู่ เพราะอยู่ห้องเดียวกันมาตลอดเลย แล้วยังเลขที่ใกล้กันมากอีกด้วย แล้วเราเห็นคนนั้นไม่มีเพื่อนในกลุ่มพอดี เราเลยกะจะขอเกาะติดคนนั้นไป
ทีนี้อยู่ดีๆ เพื่อนเราคนนึงก็โทรมา (บอกตรงๆ ว่าตอนแรกเราไม่รู้เลยว่าคนนั้นอยู่ห้องเดียวกับเรา 
) คือคนนี้เพิ่งรู้จักกันตอนปีที่แล้ว ไม่สนิทกันมาก
แล้วบอกเราว่าขอนั่งด้วยนะเวลาเรียน อื่นๆ อีกมากมาย คือ ณ จุดนั้นเราดีใจมากอ่ะ
เราเป็นคนที่มนุษยสัมพันธ์ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ยกเว้นคนที่คิดว่าจูนหากันได้อ่ะ บอกไม่ถูก มันจะมีความรู้สึกลึกๆ อ่ะ ว่าคนนี้นี่แหละคือคนที่เราจะชวนคุยด้วย
ทีนี้พอเปิดเทอมมาเราก็ไปไหนมาไหนกับคนนั้น
แต่ก็มีเพื่อนที่เรารู้จักประถมก็อยู่ห้องเดียวกับเราหลายคนอยู่ แต่ว่าไม่ได้สนิทกันมาก สนิทจริงๆ แค่สองคนอ่ะ (จากเกือบสิบคน)
เพิ่งมาสนิทกันปีนี้นี่แหละ ทีนี้พวกกลุ่มนั้นส่วนใหญ่มาจากห้องเดียวกับคนที่ขอเรานั่งด้วยตอน ม.1อ่ะ (งงป่ะ คือรู้จักกันตั้งแต่ม.1) ก็คงรู้จักกันมาก่อน มีคนที่มาจากห้องเดียวกับเราแค่คนเดียวเอง
(ส่วนคนที่เราว่าจะขอนั่งด้วยตอนแรกเค้าไปสนิทกับคนอื่นตอนหลังนะ)
ทีนี้ เราก็ตามๆ ไป แล้วโต๊ะอ่ะ มันจะแบ่งเป็น 3แถวใหญ่ๆ แถวที่มีโต๊ะ 3ตัวติดกัน กับ 2ตัวติดกัน ทีนี้กลุ่มเรามันหาร 3ลงตัวไง เพื่อนเลยมักจะไปนั่งตรงที่ 3แถว
แล้วคนที่โทรมาชวนเรานั่งด้วยอ่ะก็ไม่มานั่งกับเราแล้ว หนีไปนั่งกับคนอื่น ซึ่งเป็นเพื่อนสมัยประถมที่เราสนิทจริงๆ สนิทตั้งแต่ป.1แล้ว ม.1ย้ายร.ร.ก็ยังอยู่ห้องเดียวกัน แต่ม.2คนละห้อง แล้วเวลาทำงานกลุ่มตั้งแต่เพื่อนที่โทรหาเราไปสนิทกับเพื่อนเก่าเราเขาก็ไม่มาทำงานกับเราอีกเลย พวกงานคู่อ่ะ ทั้งๆ ที่เราไม่เคยทำไรให้เลย
เราก็แบบ...เสียความรู้สึกนิดๆ อ่ะ แล้วเพื่อนเค้าที่เราสนิทด้วยสองคนก็ไปนั่งกับอีกคนนึงในกลุ่มแล้ว เราเลยต้องไปนั่งกับคนที่ไม่สนิทแทน
แล้วเวลาเดินไปไหนมาไหนงี้อ่ะเราก็จะเดินอยู่คนเดียว เงียบๆ อยู่คนเดียว
เพราะเวลาพูดอะไรก็ไม่มีใครฟัง บางทีพอเพื่อนคุยแต่เรารู้เรื่องเราก็ไม่อยากคุยด้วย
เพราะเราพูดไปก็ไม่มีคนฟังเราอ่ะ แต่พอเราไปพูดอะไรให้เพื่อนกลุ่มอื่นฟังแล้วเพื่อนในกลุ่มเราได้ยินก็ชอบมาบอกให้เล่าให้ฟังทีหลัง
บางทีเรามีเรื่องอยากระบายเราก็ไม่อยากระบายให้เพื่อนในกลุ่มฟัง เพราะเวลาเราถามว่าเราขอระบายหน่อยได้มั้ย เพื่อนเราก็จะฟังแค่ตอนแรกๆ แล้วก็เลิกฟัง ถ้ามีคนอื่นเดินมาก็หันไปคุย พอคุยเสร็จก็ไม่ฟังเราเลย คือทำแบบนี้ไม่ฟังตั้งแต่แรกเลยดีกว่ามั้ย? เสียความรู้สึกมากอ่ะ 
เราสนิทกับทุกคนนะ แต่เรารู้สึกเหมือนเราเป็นส่วนเกิน
กลุ่มเราเป็นเลขคี่ เวลาให้ทำงานคู่เราก็จะเป็นคนที่ไม่มีคู่ทำ
ทุกครั้งเลย สั่ง 10งานเราต้องหาคู่ใหม่ 10งาน ไรงี้อ่ะ
ทีนี้มีตอนนึงเพื่อนคนที่เราสนิทจริงๆ บอกว่าเดี๋ยวเค้าไปหาคู่กับคนอื่นแทนก็ได้
แล้วก็ไปชวนคนอื่นคู่ด้วย เพื่อนเราอีกคนนึงที่ชวนนั่งด้วยตอนแรกอ่ะ ก็บอกว่า 'อ่าว แล้วเค้าล่ะ...เออๆ ไม่เป็นไร คู่กับ(ชื่อเรา)ก็ได้'
เหมือนเราเป็นตัวเลือกตัวสุดท้ายอ่ะ เราทนไม่ไหวมากเลยอ่ะตอนนั้น
เราเปลี่ยนคู่เลย หาคนอื่นแทนเลย ไม่ว่าจะเหตุผลอะไรก็เปลี่ยนให้ได้อ่ะ
มีตอนนึงเรียนพละต้องจับคู่อยู่ดีๆ ก็บอกให้เราไปคู่กับใครก็ไม่รู้
แล้วให้คนนั้นจะไปคู่กับเพื่อนเราแทน ทั้งๆ ที่คนนั้นก็รู้ว่าเราเป็นคนมนุษยสัมพันธ์ไม่ดี แล้วเพื่อนเราที่เราสนิทจริงๆ เราก็สนิทมากด้วยอ่ะ สนิทตั้งแต่เด็กแล้ว แต่เราไม่กล้าคุยด้วยเหมือนเมื่อก่อนเพราะเรารู้สึกเหมือนกลุ่มเพื่อนเราโกรธเราอยู่ (แต่ตอนนี้เราลองถามแล้ว ปรากฏว่าเราคิดไปเอง) แล้วคนที่ขอนั่งกับเราอ่ะ เพิ่งรู้จักคนนั้นยังไม่ถึงเดือนเองอ่ะ ตอนนั้นอ่ะ
แต่ตอนหลังมันไม่ยอมเรา เพื่อนเราคนที่สนิทจริงๆ ไปหาคู่ใหม่ทุกครั้ง
พอเราจะไปหาคู่กับคนอื่นมันก็ไม่ยอม เราเลยต้องคู่มัน
แล้วเวลาชวนคุยเรื่องงานมันก็ไม่คุยกับเราเลย
สุดท้ายงานคู่ทุกครั้งเราก็ต้องทำเองหมดเลย
แต่She ก็ไม่เคยคิดจะขอบคุณ ปกติเราไม่อะไรกับเรื่องพวกนี้นะ
แต่พอถึงเวลาสุดๆ แล้วเราอยากได้แค่คำขอบคุณสักนิดให้เราชื่นใจก็ยังดี
พอละ มันมีหลายอย่างมากที่เราอยากพิมพ์ระบายออกมา แต่พอแค่นี้ดีกว่า = = ยาวเกินไปแล้วจริงๆ ขอโทษด้วยนะ เราอึดอัดมาก ไม่รู้จะระบายให้ใครฟังแล้ว
พอเราระบายให้เพื่อนที่คุยกันในเน็ตคนนึงเพราะมีไว้แลกกันระบายอ่ะ
เพื่อนก็ไม่ฟังเราทั้งๆ ที่เราฟังเพื่อนทุกครั้ง เราอึดอัดมากจริงๆ
เข้าใจเลยค่ะ...
ของเราแบบพยายามจะชวนทำนั่นนี่แต่ก็ไม่สนใจ มันก็น่าน้อยใจนะ
พอเราคิดว่าเออ เขาไม่สนเราก็เงียบดีกว่าเน๊าะ
พอเห็นเราเงียบก็หาว่าเรางี่ เง่า เรียกร้องความสนใจบลาๆๆ~ 
มาถามว่าเราเป็นอะไร โห.. กล้าถาม ก็เพราะมึ.งอ่ะทำกุเป็นแบบนี้ 
แบบเราเครียดอ่ะ คือจบป.6มาเพื่อนเก่าเพื่อนรักสนิทกันมานานอ่ะ ยังคุยกันทุกวันตลอดเวลาอ่ะ วันเกิดเราอ่ะเราจะชวนมันไปด้วยไงแล้วเพื่อนตอนม.3 อ่ะบอกว่า ชวนมันทำไมเพื่อนเก่ายังไงก็สู้เพื่อนใหม่ไม่ได้อ่ะ คือเรากับเพื่อนสมัยป.6ยังรักกันดี มันไม่เคยดูถูกเราเลยอ่ะ เราอยากชวนมันไปกินด้วยอ่ะ เราคือเราจ่ายไงวันเกิดเราเราเลี้ยงอ่ะ เราแบบว่า วันเกิดกูอ่ะกูจ่ายมึ.งแด.กฟรีแล้ว**ยุ่งไรอ่ะ เราไม่พอใจมากอ่ะ
#เข้าใจเราใช่ป่ะ ?
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google