เข้าไม่ถึง The Tree of Life ทำอย่างไร
โพล เข้าไม่ถึง Tree of Life ทำอย่างไร
| 2 (40.00%) | ทนดูต่อไปให้จบ |
| 0 (0.00%) | ลองดูต่อสักชั่วโมงนึง ไม่ไหวก็เลิกนะลูก |
| 2 (40.00%) | เข้าไม่ถึงก็เลิกดูเถอะลูก |
| 1 (20.00%) | ควรฝึกดูหนังที่ซับซ้อนลึกซึ้งให้มากกว่านี้ |
เพราะไม่ค่อยดูแนวนี้เท่าไหร่ ก็เห็นเขาว่าดีถึงดีมาก ถึงได้ซื้อแผ่นมา
แต่ก็ไม่มีอารมณ์ดูสักที จนวันที่ไม่สบายนอนป่วยอยู่บ้าน เลยหยิบขึ้นมาดู
แบบเราเข้าไม่ถึงตั้งแต่ตอนดูตัวอย่างแล้ว แต่เห็นว่าน่าสนใจ น่าค้นหา นักแสดงก็ดี
ก็เลยกะลองรอหาคำตอบในหนัง พอดูเข้าจริงๆก็เข้าไม่ถึงอยู่ดี
แต่ดูไปแค่ 22 นาทีกว่าๆ ไม่ค่อยชอบการตัดภาพ
และไม่ค่อยเข้าใจเรื่องศาสนาพระเจ้า รู้สึกเวียนหัว เลยหยุดดู
คือเราก็ชอบดูหนัง ดูหนังเยอะนะ แต่หนังล้ำๆระดับนี้นี่ไม่ค่อยได้ดูเท่าไหร่
อาจดูเป็นคำถามโ ง่ๆ แต่ก็อยากได้ความเห็นของนักดูหนังนะ
เพราะก็อยากเป็นนักดูหนัง อยากดูหนังเป็น วิจารณ์ได้ไรงี้ (แต่ท่าทางคงต้องฝึกอีกยาว)
อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)
ความคิดเห็น
ชอบกระทู้นี้จัง
ผมเข้าใจความรู้สึกเลย ผมก็เป็นนะ กับหนังอาร์ตๆ มากๆ
พอดีเรื่องนี้ก็ยังไม่ได้ดู เลยไม่รู้จะคอมเม้นอะไร แต่ ขอกา ข้อ2กับ3
เอาเป็นว่า ดูหนังไม่ต้องทน ไม่ต้องฝึกหรอกคับ
คนเราไม่เหมือนกัน ไม่ต้องชอบเหมือนกันก็ได้ แต่ไม่ได้แปลว่าหนังที่เราไม่ชอบจะไม่ดีนะ
แค่เปิดใจกว้างๆเตรียมตัวมาให้พร้อม
เพราะบางครั้ง อารมณ์กับการดูหนังแต่ละเรื่อง ก็มีผลต่อ ความรู้สึกในการดูอยู่เหมือนกันนะ
เอาใจช่วยให้ดูหนัง ได้สนุกๆ ทุกๆแนวนะครับ
ขอบอกว่า อ่าน คห.1 แล้ว ฮาฟรืด!! เลยอะ
อันนี้จริง ดูแล้วอาจยิ่งป่วยหนักกว่าเดิม ฮ่าๆๆ
สำหรับเราแล้วหนังเรื่องนี้เราดูเกือบจบแล้วล่ะ ดูได้สักประมาณ 80เปอร์เซ็นต์แล้ว
เพราะอะไรน่ะเหรอ มันอึนมาก เราเลยต้องแบ่งๆ ดูอะค่ะ 
ขอบอกว่าบางช่วงบางตอนเราก็กรอเลยนะ
แต่เรารู้สึกได้อย่างนึงเลยว่า ถึงเราเข้าไม่ถึงถึงวิธีการนำเสนอของเรื่องนี้เลยนะ ท้องฟ้า ......... จักรวาล........ ก้อนเมฆ........ ห้วงอากาศ.........บลาๆๆๆ....
แต่พอจะเข้าใจจุดประสงค์จุดมุ่งหมายได้คร่าวๆ ลองดูไปจนถึงช่วงหลังๆ นะคะ .... ไม่เชื่อลองดู หนังมันมีอะไรจริงๆค่ะหนังมันให้ความรู้สึกเกี่ยวกับอารมณ์ จิตใจ ความรู้สึกนึกคิด จิตใต้สำนึก มโนธรรม ศีลธรรม
เราว่าเราค่อนข้างชอบแก่น(ซึ่งอาจจะพยายามทำความเข้าใจโอกาสหน้าไม่รุ้เมื่อไหร่ ฮ่า)
แต่ไม่ชอบวิธีการนำเสนอซึ่งมัน ยากเกินหัวสมองตืบตันแบบเรา
จริงๆแล้วรักการดูหนัง ดูเป็นชีวิตและจิตใจ แต่ที่ดูหนังยากๆทำนองนี้ เพราะมันคือการเปิดโลกทัศน์ เปิดแนวคิด ใหม่ๆ ให้ตัวเอง .... มันคือการ ศึกษาเพิ่มเติม
^
^
^
อย่างที่ลุงหมีขี้ยาบอกข้างต้น ไม่ชอบก็คือไม่ชอบไม่ต้องฝืน
อย่าพยายามเข้าใจอาร์ต เพราะอาร์ตก็ไม่เข้าใจอาร์ตเหมือนกัน ก๊าก 
http://www.siamzone.com/board/view.php?sid=3476642
The Tree of Life ผมชอบมากเลยครับ แม้ว่าผมจะเข้าใจไม่หมดก็ตาม
ผมชอบความอาร์ตสุดติ่งของมันครับ โดยรวมแล้วก็ไม่แปลกหรอกที่เราเข้าไม่ถึง ผมเองตอนดูจบก็มีเบลอๆ แต่หากมีเวลาลองนั่งปะติดปะต่อดูครับ อีกด้วยเรื่องราวส่วนใหญ่สร้างจากเรื่องส่วนตัวของผู้กำกับ บวกกับศาสานาคริสต์ ซึ่งเราสังคมชาวพุทธเข้าถึงยากจริงๆ แต่ผมกลับหลงรักเรื่องนี้ ผมดูจากแผ่นบูลเรย์ ภาพสวยมากๆๆๆๆๆ ที่ชอบสุดๆคือ การสร้างโลกที่หนังเปรียบเทียบเอาไว้ ว่าแท้จริงแล้วเราก็ป็นเพียงสิ่งมีชีวิตเล็กๆ เกิดมา-ตาย หนังยังให้ตัวแทนระหว่าง พ่อ และ แม่ ที่เป็นเหมือนสองขั้ว ตอนจบในอาณาจักรพระเจ้าภาพก็สวยบาดจิต ดนตรีลุ่มลึก คิดแล้วก็ฟิน ><
อันที่จริงหนังแนวนี้มันเปิดกว้างอยู่แล้วครับ เราจะตีความไปทางไหนก็ได้ หนังน่ะมีเยอะ แต่จะมีหนังสักกี่เรื่องที่ทำให้เรานึกได้ว่า หนัง มันก็เป็นศิลปะอีกแขนงหนึ่ง
ผมเคยพูดถึงหนังเรื่องนี้ไปแล้วครั้งนึง แปะครับ www.google.co.th/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&ved=0CDAQFjAA&url=http://www.siamzone.com/board/view.php?sid=2689600&ei=h9e1UJD7C4PjrAeQ1IC4DQ&usg=AFQjCNEpuzm8O_I_-JxhDGCccR4w3zXOsQ&sig2=SDDMQ7jXwfZcvunaYpvsWQ
ถึงคุณ Watchmen_Since_1985
เราว่าฉากนึงที่ทำให้บีบอารมณ์ได้ฉากนึงคือ ฉากตอนแบรดพิตต์ซ่อมรถอะ แอบลุ้นนิดนึง
(ไม่บอกอะไรมากกว่านี้แดวกลายเป็นสปอยล์ ถึงสปอยล์ไปก็เหอะ - - ไม่สำคัญ)
จะว่าไปแล้วการดูหนังก็เหมือนกับการฟังเรื่องเล่าจากคนเล่าเรื่อง (ผู้กำกับ) ที่พยายามสื่อสารกับคนดูด้วยวิธีการเล่าของตัวเอง ผ่านการตีความจากประสบการณ์ของผู้ชม มันเลยทำให้หนังหลายๆเรื่องมีข้อถกเถียงกัน หนังส่วนใหญ่ที่คนดูที่ว่าให้ความบันเทิงจะไม่ได้เล่าเรื่องสลับซับซ้อนอะไรเรื่องราวเป็นเหตุ-ผลชัดเจนมันเลยทำให้ดูง่าย ตรงไปตรงมา ชัดเจน เป็นธรรมชาติของภาพยนตร์กระแสหลัก จึงขอแนะนำเจ้าของกระทู้ว่า ไม่ใช่วันๆเดียวเราจะดูหนังที่ต้องตีความรู้เรื่อง แต่อยู่ที่ประสบการณ์ในการดูหนัง หรืออาจจะต้องมีทฤษฎีภาพยนตร์เล็กน้อยเอาไว้ช่วยจับต้องมาตีความให้เข้าใจ ลองหาภาพยนตร์ที่ไม่ใช่ภาพยนตร์กระแสหลักมาดูเยอะๆ อาจจะเริ่มด้วยเรื่องที่ไม่ต้องตีความมากนักก็ได้แล้วลองหาบทวิจารย์หรือวิเคราะห์ภาพยนตร์จากหลายๆนักวิจารย์มาอ่านดูจะพบแนวทางและการตีความได้ง่ายขึ้น แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นไม่ใช่ว่าเราจะบังคับตัวเองให้ดูรู้เรื่องมันอยู่ที่ว่าเราสนุกไปกับการดูหนัง แล้วขยันฝึกฝนไปด้วยรึเปล่านะครับ หนังก็เหมือนศิลปะแขนงหนึ่งการที่เราตีความอย่างใดอย่างหนึ่งไม่มีผิดไม่มีถูกครับ หนังแนวนี้ยังไงก็แล้วแต่ผู้กำกับปูทางให้เราตีความไปในแนวคิดของตัวเองอยู่แล้ว เชื่อในสิ่งที่เราเชื่อ เชื่อในสิ่งที่เรารับรู้ คิดวิเคราะห์ด้วยตัวเอง ไม่ตามกระแสเสียดทานนะครับ
ขอบคุณทุกเม้นเลยนะคะ เราจะลองหาหนังมาดูเพิ่มเพื่อเพิ่มประสบการณ์การดูหนัง อิอิ
เดี๋ยวว่างๆ แบบว่างจริงๆ ค่อยลองมาดูเดอะทรีฯอีกรอบ 
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google