ใครมีซิกเซนส์บ้าง มาแชร์ประสบการณ์กัน?
อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)
ความคิดเห็น
มีตั้งแต่เด็กจนโต ไม่เห็นจังๆแต่สัมผัสได้
ช่วงนี้ก็เจอจนนอนห้องตัวเองไม่ได้ต้องไปอาศัยนอนกับแม่ 
ย้อนไปเมื่อสิบปีที่แล้ว ... .
ปีนั้นน้ำท่วมแม่ไปนอนกับยายเพราะห่วง เราติดแม่นอนกับพ่อไม่ได้
เลยต้องระเห็ดระเหมานอนกับพี่ชายที่อีกห้องซึ่งเป็นเหมือนห้องรับแขกแหละ
มันเชื่อมต่อกับห้องครัว พี่ชายเรานอนบนเตียงเรานอนพื้น (แมนดีมาก 
)
เข้าใจฟิลป่ะ ? เสียงตู้เย็นทำงานเสียงหม้อข้าวแบบ ติ๊ง เงี้ยยยยยยย แม่.งใช่อ่ะ
ยังหลับตานะรู้เลยว่าคงใช่แน่ๆ ซักพักมีเสียงเหมือนคนเดินค่ะ อยู่ตรงหน้าห้องพ่อเลย
เรายิ่งกลัวมากแล้วก็เงียบ สักพักมีเสียงผู้หญิงร้องไห้นะ คือได้ยินชัดอ่ะไม่ฝันไม่ใช่กึ่งหลับกึ่งตื่น
ไม่ไหวกระโดดขึ้นเตียงมุดพุงพี่ชาย พอมันตื่นมันถามว่า
พี่ชาย : ทำไม เป็นไร ?
เรา : บอกว่ามีคนร้องไห้กลัว
พี่ชาย : อยากกลับไปนอนในห้องมั้ย ?
เรา : ไป
และมันก็เดินไปส่งเรานอนซักพักรู้สึกเหมือนมีคนมองอยู่เลยลืมตาพ่อเรานอนอยู่ข้างๆ
แต่เรามองไปที่ประตู้คือไม่ปิดประตูนะคะ ข้างประตูค่ะ 
ผู้ชายอายุราวๆ 10 ขวบ ชุดไทยสีเขียวนุ่งโจงกระเบนแหละแต่งเหมือนหนังจักรๆวงๆง่ะ
ยืนมองอยู่ เราแทบอยากร้องไห้ เค้าประมาณว่ายืนพิงประตูมองแล้วก็ยิ้มให้
แบบ แบบบ โอว้ แม่ เจ้า กูโดนแล้ววววววววว
หลับตา ! พอลืมตาอีกทีหายไปแล้วด้วยความกลัว คุมโปง 555555555
นั่นแหละครั้งแรกในชีวิตแล้วก็เจอเรื่อยมาจนถึงปัจจุบัน
เราใครก็ไม่มีใครเชื่ออ่ะ บอกว่าชอบคิดเองอะไรงี้
เราก็เข้าใจเพราะไม่เจอเองไม่รู้จริงๆ 
มีตั้งแต่เด็ก มันทรมานนะ บางคนเล่าให้ฟังไม่เชื่อหาว่าเราบ้า
แม่เคยเล่าให้ฟังว่าตอนอายุประมาณ 1-2 ขวบ เรามาเล่นกับกุมารทอง
พอปีถัดมาก็ร้องไห้ตลอดไม่ยอมหยุด แม่เลยพาไปหาพระ
พระบอกว่าเราเห็นสัมภเวสีนอกบ้าน ตกใจขวัญหาย อะไรสักอย่าง
แต่เราก็ไม่เคยจำได้เลย จนตอนนั้น ป.6
เราวิ่งขึ้นไปบนบ้านที่เป็นห้องพระ แล้วเห็นเด็กผู้ชายคนนึง เราก็ตกใจวิ่งลงไปหาแม่
ก็ไปบอกอ่ะว่าเห็นเด็กอยู่บนบ้าน แม่ก็บอกว่าไม่ต้องกลัว สงสัยเป็นกุมารทอง
หลังจากนั้นก็เริ่มเห็นเจ้าที่ในบ้าน ใกล้สอบเจ้าที่ก็มาปลุกให้มาอ่านหนังสือ
ถามว่ากลัวมั้ยก็กลัว กลัวมากด้วย แต่เค้ามาดีไง
พอ ป.6 เทอม 2 ตอนออกไปแสดงละครหน้าห้องก็เห็นเงาดำๆอยู่ที่นอกประตูห้อง
จากนั้นเพื่อนก็บอกว่าเราสลบไป ก็ไม่ได้คิดไรแม่พาไปหาหมอ หมอบอกหาสาเหตุไม่ได้
พอ ม.1 นี่แหละ คือที่เรากลัวที่สุดเลย ไปเข้าค่ายวิทย์ ตอนเช้ามืดตื่นมากำลังจัดของไปอาบน้ำ จัดไปจัดมาไฟดับ เราก็กรี๊ด พอไฟติดเห็นเค้านั่งอยู่ข้างๆหันหน้ามาหาเราเลย จัดการเอาผ้าห่มคลุมโปงไม่กล้ามองอะไรทั้งนั้น จนครูมาตาม
ตอนเข้าค่ายนี่ก็สุดๆ ไปเข้าค่ายลูกเสือที่ค่ายทหาร เห็นเลยว่าเค้าเดินกันเป็นแถวตามข้างทางเหมือนตอนเดิมสวนสนาม พอไปในศาลาก็เห็นเค้านั่งบนคานเงี้ย 
อึดอัดมากเลยให้แม่พาไปหาพระ พระก็ขอวันเดือนปีเกิดไป แล้วก็บอกว่า
จริงๆเราต้องตายตั้งแต่ตอน ป.6 ตอนที่สลบไปนั่นแหละ ที่เห็นตอนนั้นอ่ะคืออะไรสักอย่างเราจำไม่ได้ คล้ายๆยมฑูตอ่ะ เหมือนข้างล่างจะเอาตัวเราไป แต่เรายังไม่ถึงเวลาตายเงี้ย พระจีนเลยมาช่วยไว้ คือเรากินเจอยู่กับศาลเจ้าตั้งแต่เด็กจนโต กินเจตั้งแต่เกิด พระเลยมาต่ออายุให้ ไม่ต้องลงทรงด้วย แต่ต้องแลกด้วยการเห็นสิ่งที่คนทั่วไปไม่เห็นแล้วคอยช่วยเหลือเค้า
เรื่องนี้เล่าให้ใครฟังนี่ไม่ค่อยมีใครเชื่อเลย แต่ถ้าไม่เป็นเราจริงๆนี่ไม่รู้หรอก
#1 กุมารทองป่าว ? 555
ต้องบอกเค้าก่อนอ่ะว่าขอมานอน ไม่ก็อย่ามากวน เค้าก็ไม่ทำไรแล้ว
ไม่เชิงเซนส์อ่ะ แค่รู้สึกๆ แต่ก็ไม่คิดอะไรเพราะมองไม่เห็นแล้วก็ไม่อยากเห็นด้วย
เหมือนนอนที่ร.ร.ก่อนไปแข่งคอม ตอนนั้นเรามาพบอ.ตอนเช้า
เพราะอาจารย์จะฝากห้องคอมให้เราดูแลเพราะต้องไปคุมน้องแข่ง
แล้วทั้งอาคารก็มีเราคนเดียว ตอนนั้นไม่คิดอะไร เราก็เดินไปเดินมาในห้องคอม
หยิบขนมปังมากินแล้วนั่งทำกราฟฟิกต่อไรงี้
ตอนนั้นก็รู้สึกแปลกๆเหมือนมีคนนั่งข้างๆ แล้วก็นั่งด้านหลัง
เหมือนประมาณมองว่าเราทำอะไรอยู่ คือรู้สึกจริงอ่ะ
ไม่รู้ทำไมตอนนั้นทุกอย่างมันแปลกๆเราอธิบายไม่ถูก
ตอนนั้นไม่คิดอะไร พอตกดึกก็นอนกับเพื่อนอีกสองสามคนในห้องคอม ก็ได้ยินเสียงคนเคาะหน้าต่าง
คือเราอยู่ชั้น2 ใครมันจะมาเคาะตอนตีสองตีสาม - -
มีเพื่อนได้ยินอยู่สามคนแล้วก็เรา พอถามน้องที่ยังเล่นคอมโต้รุ่ง น้องก็ตอบไม่ได้ยินอะไร แต่เราก็ไม่ได้สนใจอะไร
พอครั้งต่อมา แข่งเสร็จไปผ่านเข้ารอบภาคไรงี้ ก็มาพักที่ร.ร.อีกเพราเสร็จดึก
เราก็เดินไปอาบน้ำตอนตีสองอ่ะ เราไม่ชอบดองตัวเอง เลยขอไปเข้าห้องน้ำกับเพื่อนสองคน
ตอนเดินไปนั่นแหละ ประตูห้องคอมมันเป็นกระจก แล้วเราเห็นอะไรไม่รู้เเว็บๆ ตอนแรกก็ตกใจ
แต่ก็ไม่พูดอะไรแล้วเดินไปอาบน้ำจนเสร็จแล้วกลับมาทำงานต่อให้ห้องคอม
เราอาจจะอุปาทานไปเองก็ได้
เราก็มีนะ แต่อ่อนมาก หมอดูทักมาแบบนั้น
เรามักจะได้ยินเสียง เห็นอะไรแวบๆ เป็นแสงสีดำบ้าง
ขาวบ้าง บางครั้งก็รู้สึกเหมือนมีคนเป่าหลัง
เมื่อก่อนเราไม่ค่อยเห็นอะไร แต่เดี๋ยวนี้เห็นบ่อยมาก เกือบจะชินละ
เมื่อ2ปีที่แล้วตอนเที่ยงคืนกว่า
เราก็นั่งเล่นคอมอยู่แล้วหมาหอนไง
นั่งเล่นยูกำลังโต้รุ่งจุดมุ่งหมายคือนอนตีสอง
คือแบบเราเล่นคอมในห้องทำงานไงมันจะมีกระจกรอบเลยสามด้าน
คือด้านหน้าข้างขวาแล้วก็ข้างหลังข้างซ้ายจะเป็นฝาผนังของบ้านไง
คือตอนแรกเราก็รู้สึกเหมือนมีคนมองมาจากด้านหลัง
เราก็มองแล้วเออไม่มีอะไรพอสักพักหมาหอนอ่ะ
บ้านเรามันจะมีเชือกห้องลงมาตรงบันไดจากชั้นล่างถึงชั้นดาดฟ้า (ชั้น5)
บ้านเราเป็นอาคารพาณิชย์อ่ะนะ
แล้วจะมีกระดิ่งผูกไว้แล้ววันนั้นเราอยู่บ้านคนเดียว - -
เสียงกระดิ่งดังเหมือนมีคนเกว่งเชือกอ่ะนึกออกป้ะ ?
แรงมากเลยด้วยดังประมาณสามนาที
เราออกไปแหงนหน้ามองดูก็เจอเงาเดาๆมองลงมา
อีกเรื่องนะ (อยากเล่า 
)
อันนี้ตอนอยู่บ้านเก่าเหมือนกัน
ตอนทุ่มนึงเราเดินขึ้นบันไดบ้านคนเดียว
ข้างล่างมีตั้งโต๊ะไหว้อากงอาม่า
ตอนเดินขึ้นบันไดเหมือนมีคนเดินตามอ่ะเออ
มองไปก็ไม่มีนะพอห้าทุ่มตอนเราจะนอนเรามองเพดานบ้านอ่ะ
แล้วมีผู้หญิงผมยาวค่อยๆลงมาจากเพดานคืออยู่บนเพดานแล้วลงมาหาเราอ่ะ
เราก็คลุมโปงเลยหลอนมากมาย
เราไม่มีไรจะเล่าอ่ะ เราอยากบอกว่า "ตอนอาเราตายได้สองวันเค้ามายุปลายเตียงเรย"
/ฟิ๊ววววววววว
เราไม่เกี่ยวกับเรื่องผีๆนะ แต่แบบเซนส์เราเรื่องคาดการณ์อนาคตอ่ะ
แบบวันหนึ่งฝันว่ามีรถชนกันหน้าบ้าน วันถัดมาอีก 2 วันรถก็ชนกันจริง แล้วภาพมันเหมือนในฝันมากๆๆๆๆ เหมือนแบบเดจาวูอ่ะ เหมือนเราเคยเห็นภาพนั้นมาแล้ว
เกิดเดจาวูบ่อยมาก ในชีวิตเรา ทุกวันเลย เหมือนเราเคยเห็นเหตุการณ์นั้นๆมาแล้ว
มีอีกครั้งนึง ตอนนั้นขับรถไปต่างจังหวัดกับพ่อแล้วอยู่ๆก็รู้สึกเหมือนจะโดนรถชน เท่านั้นแหละอีก 10 นาทีได้มีรถพุ่งมาหาเราอ่ะ ดีที่พ่อเราหักหลบทัน
เราก็ไม่ค่อยเชื่อเรื่องแบบนี้หรอก แต่มัน... เกิดขึ้นหลายครั้งอ่ะ เราก็จำไม่ค่อยได้แล้ว
เราไม่รู้ว่าเกี่ยวกับซิกเซนส์ป่าวนะ แต่เราโดนบ่อยไปอ่ะ
ผีอำนี่เกี่ยวป่ะ? 55555
คือช่วงแรกๆที่เราไม่ได้ไปทำบุญกับแม่เราจะไม่ค่อยเจอ
แต่หลังจากทำบ่อยๆกับแม่แล้ว เจอประจำ
แบบว่า ตอนนั้นเรานอน แล้วเรารู้สึกผวา แบบอยู่ดีๆก็เหมือนมีคนมานั่งบนอก
หลังจากนั้นตัวก็ขยับไม่ได้ ตกใจมาก แขนขานี่แข็งไปหมดเลย
ตาก็ลืมไม่ได้ ตอนแรกคิดว่าเป็นฝัน นอนๆไปเดี๋ยวก็หาย
ผ่านไปซักห้านาทีจ้า มันมาละ รู้สึกเหมือนมีคนมาเดินย่ำตรงแขน เรื่อยลงไปถึงท้อง
ย่ำไปย่ำมา เราตกใจมากกก กลัวมากเลย ปากก็ขยับไม่ได้อ่ะ
จะเรียกหาพ่อก็ไม่ได้ ขยับปากยากมาก น้ำตาก็เล็ดละ
ซักพักไออาการย่ำๆหายไป กลายเป็นเสียงหัวเราะแทน แล้วตอนนั้นเรานอนหงาย
อยากเปลี่นท่านอนมากเลย แต่เข้าใจป่ะ เราขยับไม่ได้เลยอ่ะ ไม่ได้เลย
เสียงหัวเราะของเด็กผู้หญิง หัวเราะแบบสะใจ แล้วเราก็นึกว่ามันเลิกย่ำแล้ว มันหัวเราะไปย่ำไปด้วยอ่ะ ฮืออออ เราก็เลยท่องนะโมสามจบ ท่องบทสวดทุกอย่างที่นึกขึ้นได้ ซักพักมันก็เงียบแล้วเราก็ขยับได้ ลืมตาได้ ทำทุกอย่างได้ปกติ เลยนอนร้องให้ แล้วก็ยกมือไหว้บอกว่าจะทำบุญไปให้ ตั้งแต่ตอนนั้นเราก็ไม่กล้านอนหงายเลย กลัวมาก นอนตะแคงตลอด บางคืนเจอบางคืนก็ไม่เจอ หลังๆมาก็เจอบ่อยๆ แต่มาแค่พูดอะไรงึมงำๆแล้วก็ไป
เรามีเซ้นเรื่องเสียงนิดหน่อยจ้า ตอนเด็กๆนี่จะชัดมาก แต่โตแล้วก็เพลาลงแต่ก็ได้ยินเสียงอยู่บางครั้ง ตอนเด็กๆแถวบ้านเราติดวัด ขับผ่านทีไร เราจะได้ยินเสียงคนหายใจถี่ๆข้างหูเรา บ่อยมากๆ เจอแรงสุดก็หลังบ้านค่ะ(ติดวัดเหมือนกัน)มาเป็นเสียงร้องไห้เลย -*-
cm 14 : เหมือนเราเลย
คือถ้าเราฝันแบบฝันเห็นเหตุการณ์หลายๆ อย่าง ไม่ได้มโนภาพเอาเอง
พอผ่านไปหลายวันก็จะมีเหตุการณ์แบบที่เราฝันเป๊ะเลย ถึงจะฝันแบบไม่เป็นเรื่องราว
แต่มันก็เกิดขึ้นจริง ตอนแรกก็ไม่อะไร แต่มันเกิดบ่อยมากจนเราคิดว่าเรามีเซนส์แล้วล่ะ
แล้วมีอีกอย่าง คือถ้าเราเคยพูดโกหกอะไรไว้ มันก็จะเป็นจริง
แบบว่าถ้าเราโกหกว่าเราปวดท้อง (เพราะไม่อยากออกไปไหน) มาอีกวันเราก็ได้เป็นสมใจ
เราชอบฝัน เเม่นมาก
บางทีสิ่งที่เรารู้สึกไปเอง ชอบคิดอะไรเพลินๆ ก็มักจะเป็นจริง
เเละบางทีเเค่นั่งมอง เเล้วจินตนาการสิ่งที่จะเกิดกับเขาคนนั้น มันก็เป็นจริงขึ้นมาเเบบงงๆเหมือนกัน
เหตุการณ์ที่เซ็นทรัล ปิ่นเกล้า ที่มีคนกระโดนลงมาจากชั้นสี่เเล้วตาย..
ก่อนหน้านั้นเราไปยินตรงนั้นจุดที่เขากระโดดลงมา ชะโงกหน้าลงไปมองข้างล่าง คิดอยู่ในใจว่าถ้าตัวเองตกลงไปจะตายมั้ยนะ? สักพักขนลุก เราก็เเบบรู้สึกไม่ดีเลยออกมาจากตรงนั้นเดินเล่นต่อกับเพื่อน
ประมาณสิบห้านาทีได้มั้ง เราก็ได้ยินเสียงคนร้องเยอะเเยะไปหมด เรา(ยังอยู่ชั้นสี่เหมือนเดิม)ก็เนียนๆเดินไปจุดเดิมที่เราชะโงกหน้าลงไปมองข้างล่างนั่นเเหละ มีคนอยู่เต็มไปหมด เราเลยให้เพื่อนไปถามว่าเกิดอะไรขึ้น เพื่อนมาบอก 'มีคนกระโดดจากตรงนั้นลงไป เขาอกหัก'
อ่า เราก็เเบบใจสั่นไปหมด รีบชวนเพื่อนกลับทันที
เข้าใจมั้ย เล่าเรื่องไม่เก่ง 555
มีอีกเยอะมากกกกกกกกก แต่พอเถอะ(เกียจคร้าน) 
หลังจากนั้นก็เริ่มเห็นเจ้าที่ในบ้าน ใกล้สอบเจ้าที่ก็มาปลุกให้มาอ่านหนังสือ
โหดมาก .........
หือเรื่องแต่ละคน หลอนเวอร์อ่ะ 
ถ้าเจอเรานะคงร้องตายเลย
แต่ว่านะ... เราอ่ะตอนอยู่บ้านเก่าใช่มั้ยเราจะนอนกับพ่อแม่เวลา กลางคืนเรานั่งเล่นคอมคนเดียว เราชอบได้ยินเสียง ก๊อก จากประตูอ่ะ คือก๊อกเดียวแล้วได้ยินบ่อยนะ แบบเราได้ยินจนชินเลยอ่ะ แต่กลัวนะ เราอาจจะคิดไปเองหรือว่า มีอะไรโดนประตูหรือป่าว แต่คิดไปเองบ่อยเนอะ เราไม่เคยบอกใครเลยอ่ะ กลัว - -..
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google