[EXO] FANACC(แปลไทย) : 130216 แฟนคลับที่ได้เจอคริส(ยาวมาก)

อ่านแล้วจะร้องไห้เลยค่ะ คิดถึงเฮียมากๆเลย

Original Fanaccount Credit: 鎏JC @ weibo
Translation: @xingheii
Thai translation : @fc_jenny Via: @exocafe_TH



[TRANS] FANACC: การได้พบเจอกับคริส 130216

โอเค, ฉันได้ออกมาเขียนแฟนแอคอันนี้ เพื่อที่อยากที่จะให้ทุกคนหมดห่วง ฉันเองก็เป็นแฟนคลับคนหนึ่งเหมือนกัน และฉันก็เข้าใจดีว่าทุกคนรู้สึกยังไงที่จู่ๆเค้าก็หายไปเป็นเวลากว่า20วัน แล้วโผล่มาอยู่เต็มโฮมเพจของทุกคนในวันนี้ ฉันโพสรูปพวกนี้ขึ้นเพื่อที่จะให้ทุกคนเห็นว่าเค้าสบายดี ส่วนแฟนแอคนี้หสังว่าจะตอบข้อสงสัยทุกคน, และแสดงให้ทุกคนเห็นว่า อู อี้ฟาน เป็นคนอบอุ่นแค่ไหน

TrT ตอนนี้เองฉันก็ไม่รู้ว่าสิ่งที่ทำอยู่นี้มันผิดหรือถูกแค่ไหน, ฉันเชื่อว่าทุกคนไม่ได้อยากที่จะรบกวนเค้าในขณะที่เค้ากำลังเดินทางในทริปส่วนตัวของเค้า ถึงแม้ว่าพวกคุณจะเป็นห่วงหรือสงสัยขนาดไหน กรุณาอย่าไปเที่ยวตามแล้วถามอะไรเค้ามากมายเลยนะค่ะ, ขอบคุณค่ะ ในแฟนแอคนี้ฉันจะเล่าในสิ่งที่ฉันและคริสได้คุยกัน เพราะฉนั้นฉันขออนุญาติใช้ xx เพื่อแทนสถานที่ๆเราคุยกัน และ oo เพื่อแทนจุดหมายในการเดินทางของเรา

ก่อนวันหยุดช่วงตรุษจีน ฟาน เกอ(คริส) ได้หายตัวไปและไม่เคยเผยตัวออกมาให้พวกเราเห็นเลย มีข่าวลือออกมาว่าคริสอยู่ที่ oo แต่ตอนนั้นก็ไม่มีรูปหรืออะไรมาเป็นที่ยืนยัน ตอนแรกฉันก็ยังลังเลอยู่ว่าฉันควรจะอัพรูปพวกนี้จึ้นดีไหม แต่ในมุมมองของแฟนคลับคนหนึ่ง ฉันเชื่อว่ารูปพวกนี้จะช่วยกระตุ้นหัวใจของทุกคนได้...

ฉันได้ยินข่าวลือมาก่อนว่าคริสอยู่ที่ oo แต่ฉันก็ไม่เคยออกไปเที่ยวตามหาเค้าแต่อย่างใด และฉันก็อยากให้ทุกคนเข้าใจว่า การที่ฉันได้เจอกับเค้าที่ xx นั้นเป็นเรื่องบังเอิญจริงๆ!!

ฉันใช้ชีวิตอยู่ที่ xx ในช่วงตรุษจีน แล้วก็กลับมาที่ oo ในวันนี้ แม่และพี่สาวของฉันกำลังต่อแถวเพื่อซื้อตั๋ว ส่วนตัวฉันขอตัวไปเข้าห้องน้ำที่อยู่อีกชั้น ใช่แล้ว!! พรมลิขิตของเราเกิดขึ้นเพราะห้องน้ำ ฮาฮาฮาฮา

ตอนที่ฉันเดินผ่านห้องน้ำฉันเห็นผู้ชายคนหนึ่งกับทรงผมแนว 狼奔头 (ค้นข้อมูลกันเอาเองนะค่ะ 555+ แอดเจนก็ไม่รู้เหมือนกัน) เค้านั่งอยู่ตรงบริเวณใกล้ๆทางเดิน จนมาถึงตอนนี้ฉันยังไม่แน่ใจเลยว่าผมของเค้าเป็นสีอะไร สีดำหรืออาจตะเป็นสีน้ำตาลเข้ม แต่มันเป็นสีที่เข้มขึ้นกว่าเดิมแน่นอน เค้าจมูกโด่งมากแล้วก็ใส่แว่นตาดำ กำลังนั่งฟังเพลงอยู่ เค้าดูหล่อมาก ตอนนั้นฉันเกิดความสงสัยว่าผู้ชายคนนั้นที่นั่งอยู่จะใช่คริสไหม? ฉันเลยเดินเข้าไปใกล้ๆอีกนิดเพื่อดูให้ชัด และฉันก็เห็นตัวมังกรสีฟ้าที่ห้อยอยู่ที่กระเป๋าของเค้า แล้วในตอนนั้นฉันก็รู้เลย ใข่คริสแน่ๆ!!

หลังจากที่รู้ว่าเป็นคริสฉันก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำไปทันทีเพื่อสงบสติอารมณ์อยู่คนเดียว หลังจากนั้น 5วินาทีต่อมาฉันก็รีบออกมาจากห้องน้ำทันที เพราะนี่อาจจะเป็นโอกาศเดียวที่ฉันจะได้เจอกับเค้า

ตอนที่ฉันวิ่งกลัยออกมาจากห้องน้ำ เค้ากลับไม่ได้นั่งอยู่ตรงนั้นแล้ว ฉันรู้สึกกลัวว่าเค้าจะหายไปอีก...แต่ฉันก็มองหาเค้าอีกที แล้วฉันก็เจอเค้ากำลังยืนต่อแถวเพื่อซื้อตั๋วอยู่ ฉันเลยเดินตามเค้าไป ฉันหยุดยืนอยู่ห่างจากเค้าประมาณ 2เมตร ฉันรู้สึกว่าเค้าตัวสูงมาก! สูงมากจริงๆ!! ฉันคิดกับตัวเองว่าฉันควรจะเรียกชื่อเค้าดีไหม? ฉันคิดอยู่นานมาก แต่ปากฉันก็ไม่ยอมเปิดสักที ทุกครั้งที่เค้าขยับตัว หัวใจฉันก็เต้นแรงขึ้นมาทันที จนกระทั่งในที่สุด ฉันก็รวบรวมพลังความกล้าของตัวเองทั้งหมด แล้วก็ใช้เสียงเล็กๆของฉันเรียกชื่อของเค้า แต่เสียงของฉันคงจะเบาเกินไป และเค้าก็กำลังฟังหูฟังอยู่ เค้าเลยไม่ได้ยินฉัน

หลังจากที่เห็นว่าเค้าไม่ได้ยินที่ฉันเรียกเค้า ความกล้าของฉันก็ตกฮวบลงทันที ฉันเลยตัดสินใจเดินห่างออกมาอีกเพื่อดูเค้าจากไกลๆ มองดูเค้าเคลื่อนตัวจากท้ายแถว จนไปถึงกลางแถว มันทำให้ฉันรู้สึกเหมือรเค้ากำลังจะหายไปอีกครั้ง ฉันเลยหยิมมือถือขึ้นมาแล้วก็ถ่ายรูปคริสด้วยมือที่สั่นเทาของฉัน (มือสั่นจริงอะไรจริง ดูได้จากรูปที่อัพบนคาเฟ่จองเราได้) ฉันถ่ายแค่รูปเดียวและมันก็มัวมาก แต่พวกคุณก็ยังเชื่อฉัน ขอบคุณจริงๆ พวกคุณจะรู้ได้ว่าผู้ชายคนนั้นคือคริสแน่ๆหลังจากที่เห็นลักษณะท่ายืนและความสูงของเค้า

เมื่อถ่ายรูปนั้นเสร็จฉันก็ล่องลอยทันที แต่หลังจากนั้นฉันก็ดึงตัวเองกลับมาบนโลกแห่งความจริงอีกครั้ง และเมื่อรู้สึกคัวอีกทีเค้าก็ได้ตั๋วของเค้าและพร้อมที่จะเช็คตั๋วแล้ว ฉันเลยวิ่งไปหาเค้าแล้วก็ใช้ภาษากวางตุ้งเรียกเค้าว่า 'พี่คริส!!'
เค้าเห็นฉันแล้วก็เลยดึงหูฟังของตัวเองออก พร้อมกับถอดแว่นตาดำออกเช่นกัน
บทสนทนาของเราที่กำลัวจะเกิดจึ้น พวกเราใช้ภาษากวางตุ้งคุยกัน

คริสถอดแว่นของตัวเองออก แล้วดูกตกใจเล็กน้อย จากนั้นเค้าก็ถามฉันว่าฉันรู้ได้ไงว่าเค้าอยู่ที่นี่?

ฉันตอบเค้าไปแบบโง่เง่าและไม่ได้คิดอะไรว่า : "ฉันจะไปเข้าห้องน้ำแล้วบังเอิญเจอพี่อยู้..พี่..พี่หายไปนานมาก พวกเรารู้สึกเป็นห่วงมากเลย แล้วก็รู้สึกกลัวนึกว่ามีอะไรเกิดขึ้นกับพี่เพราะไม่มีใครเห็นพี่ที่เกาหลีเลย, พวกเราเป็นห่วงมาก...."

บอกตามตรงเลยว่าตอนนั้นฉันควบคุมตัวเองไม่ได้จริงๆ ตัวฉันสั่นแล้วก็มีน้ำตาคลออยู่ในตาทั้งคู่ แล้วก็ดูเหมือนว่าอาการของฉันจะทำให้เค้าตกใจเล็กน้อย...T_T ขอโทษค่ะ แต่ฉันเป็นคนอารมณ์ไหวง่ายจริงๆ
มนขณะที่เค้ายังถือแว่นตาของเค้าอยู่ คริสตอบกลับฉันมาว่า: "ไม่ต้องห่วงหรอกครับ! ผมจะกลับไปเร็วๆนี้แหละ..เดือนหน้า... ผมมาที่นี่เพื่อเยี่ยมแม่ และผมก็ไปแคนนาดามาเพื่อทำธุระกับครอบครัวนิดหน้อย, อย่าเป็นห่วงไปเลยครับ"

เท่าที่ฉันจำได้คริสพูดคำว่า 'ไม่ต้องห่วง' บ่อยมาก หลังจากนั้นฉันก็ไม่ได้ถามอะไรอีก เพราะฉันรู้ดีว่าข่าวลือพวกนั้นที่บอกว่า คริสจะออกจากวง หรือคริสทะเลาะกับบริษัท ข่าวลือพวกนั้นมันไม่ใช่ความจริงเลย!! พวกเราคิดมากกันเกินไปเอง โอเค?! = =
เกี่ยวกับเดือนหน้า เค้าไม่ได้บอกว่าเค้าหมายถึงอะไร..กลับเกาหลีเดือนหน้า...หรือคัมแบคเดือนหน้า...หรืออกมาเจอกับแฟนๆอีกครั้งเดือนหน้า, ฉันเองก็เดินถามเค้าใช้ชัดเจน
และในขณะนั้นฉันก็นึกขึ้นได้ว่าวันนี้เป็นวันครบรอบ1ปีของเค้า ฉันก็เลยบอกแสดงความยินดีกับเค้าไป แล้วเค้าก็ตอบกับมาว่า : "ผมรู้ครับ ขอบคุณมากๆ!" แล้วฉันก็บอกเค้าต่อไปว่า : "ความจริงพวกเรารู้มาก่อนหน้านี้แล้วว่าพี่อยู่ที่ oo"

เค้าทำหน้าตกใจอีกครั้ง, ตาเค้าเบิกโตมาก และมันก็ดูดีมากด้วย! ในตอนนั้นฉันรู้สึกท้องใส้ปั่นป่วนไปหมดเหมือนคนท้อง แต่พอกลับมาคิดถึงตอนนั้นฉันก็รู้สึกมีความสุขและโชคดีมาก

คริสถามฉันว่าพวกเค้ารู้ได้ไงว่าเค้าอยู่ที่ไหน จากสีหน้าของเค้า ฉันดูออกได้เลยว่าเค้าไม่รู้เรื่องจริงๆ ว่าพวกเราปั่นป่วนขนาดไหนตอนที่เค้าหายไป20กว่าวัน และฉันก็เดาว่าเค้าคงไม่รู้ตัวเหมือนกันตอนที่มีคนตามเค้าที่ oo
ฉันเลยตอบเค้าไปว่า: "มีคนเจอพี่อยู่ที่นั่น แต่พวกเราก็ยังไม่แน่ใจ แล้วก็เดากันไปว่าพี่คงมีธุระต้องทำที่ oo, แต่พวกเราไม่อยากรบกวนพี่เลยไม่มีใครออกไปตามหาพี่ แต่พวกเราก็แอบเป็นห่วงอยู่"

แล้วเค้าก็บอกฉันมาอีกหลายๆรอว่าไม่ต้องห่วงเค้า

หลังจากนั้นคริสก็ถามฉันว่าฉันกำลังลังจะเดินทางไป oo เหมือนกันใช่ไหม? แล้วขึ้นบัสคันเดียวกันหรือเปล่า? ฉันเองก็อยากจะขึ้นบัสคันเดียวกันกับเค้า แต่ในความจริงตอนนั้นแม่ฉันยังต่อแถวซื้อตั๋วอยู่เลย แต่ฉันก็บอกเค้าไปว่า ฉัรเองก็มาจาก oo เหมือนกัน

หลังจากที่คุยกันไปได้สักพัก ฉันก็พึ่งมารู้ตัวว่าเรากำลังยืนอยู่บริเวณเช็คตั๋ว , ฉันกลัวว่ารถยัสจะออกไปก่อน ฉันเลยบอกลาเค้า แล้วก็ขอโทษที่ฉันมายืนคุยด้วยอย่างนี้โดยที่ไม่ปล่อยให้เค้าไปขึ้นรถบัสสักที แล้วเค้าก็ตอบฉันมาว่า บายๆ และขอบคุณ
สุดท้าย ฉันบอกเค้าไปว่า : "ฉันจะรอคัมแบคของพวกพี่นะ" แล้วเค้าก็ตอบมาว่า : "อืม!"

ในขณะที่ฉันกำลังคุยอยู่กับเค้า เค้ายิ่มอยู่ตลอดเวลา และรอยยิ้มของเค้าก็น่ามองมาก เค้าไม่ได้ดูอ้วนขึ้นหรือผอมลง เค้ายังดูสมบูรณ์ดีและเปร่งประกายมาก ฉันไม่รู้ว่าตอนนั้นเค้าได้แต่งหน้าไหมแต่ผิวขอวเค้าดีมากเลย ขาวมาก พนักงานเช็คตั๋วก็ถามฉันว่าเค้าเป็นใคร แล้วก็บอกว่าเค้าหล่อมาก

เค้าถอดหูฟังกับแว่นดำออกเพื่อที่จะฟังฉันพูด เค้าตัวสูงมาก! เค้าเลยต้องก้มลงมาเล็กน้อยเพื่อที่จะคุยกับฉัน ภาษากวางตุ้งของเค้าดีมาก ฉันได้ยินมาบ่อยว่าเค้าดป็นคนที่อบอุ่นมาก และใจดีกับแฟนๆทุกคน และมันก็คือเรื่องจริง!! เค้าเป็นคนดีมาก มีมรรยาท และก็ตอบทุกอย่างที่เราถาม ฉันไม่รู้จะหาคำไหมมาพูดเกี่ยวกับเค้านอกเสียจาก คริสเป็นผู้ชายที่อบอุ่นมาก!!

อู่ อี้ฟาน ไม่เคยทำให้พวกเราเสียใจที่รักเค้า, เค้าคอยปกป้องดูแลคนอื่นตลอด เพราะฉนั้นพวกเราก็ต้องรักและปกป้องเค้าเช่นกัน

การเจอกับเค้าครั้งนี้มันเป็นเรื่องบังเอิญมาก ฉันไม่รู้ว่าตัวเองเอาความมาจากไหนในการที่เดินเข้าไปคุยกับเค้า มันไม่ใช่ตัวฉันเลย และถึงแม้ว่าฉันจะไม่ได้ถ่ายรูปเค้าแบบชัดๆ หรือขอลายเซ็นเค้า แต่ฉันก็ไม่ได้รู้สึกเสียดายเลยเพราะมันเป็นความทรงจำที่ดีมาก

สุดท้ายนี้ ฉันขอถือโอกาศนี้บอกกับ ฟาน ฉิง( ชื่อแฟนคลับของคริส) ทั้งหลายว่า, ได้โปรดรักเค้ามากๆนะค่ะ, รักเค้าให้มากขึ้นไปอีก! ตอนนี้ฉันก็ไม่รู้ว่าเค้าอยู่ที้ไหน และฉันก็เชื่อว่าทุกคนคงจะเห็นแล้วว่าเค้าสบายดี เพราะฉนั้น ไม่ต้องก่วงนะค่ะทุกคน!

อีกอย่าง อย่าไปตามหาคริสเลยนะค่ะ! ยังไงซะ เค้าก็อยู่ในทริปส่วนตัวของเค้า เค้ามีธุระที่ต้องจัดการ และเมื่อถึงเวลา เราทุกคนก็จะได้เจอเค้าอีกครั้ง เพราะฉรั้นอย่าไปฝืนชะตาเลย ฉันไม่ได้เขียนแฟนแอคนี้ขึ้นม่เพื่อบอกทุกคนว่าเค้าอยู่ที่ไหน แค่อยากจะออกมาบอกว่าเค้ายังสบายดี ถ้าหากมีคนออกไปเดินตามเค้าแบะรบกวนเค้า ฉันคงรู้สึกไม่ดีมากๆ หสังว่าทุกคนคงจะเข้าใจนะค่ะ.