[ร.ส.ร] เดจาวู ? เคยเป็นไหม ?
เราเป็นบ่อยมาก...
แบบ จังหวัดเราเป็นหนึ่งในจังหวัดที่อยู่ช่วงสงครามโลกครั้งที่สองใช่ป่ะ เวลาเราไปดูพิพิธภัณฑ์แบบเนี้ย มันรู้สึกเหมือนเคยเจอมาก่อนทั้งๆที่เคยมาดูครั้งแรก
รู้สึกว่าสถานที่นั้นๆเคยไปมาก่อนทั้งๆที่ยังไม่เคยไป แบบ เราไปตรงรีสอร์ทร้างแถวบ้านเพื่อนอ่ะ วิวสวยมากเลย แต่รู้สึกว่าเหมือนเคยเจออะไรบางอย่างตรงนั้น ที่นั้น
อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)
ความคิดเห็น
เรื่องที่ว่าบอกใครแล้วไม่มีใครเชื่ออะ เรื่องจริงโคตรรร
#เดจาวู เป็นบ่อยมากมาย เคยได้ยินแบบคห.1 นะ ที่ว่าโลกคู่ขนาน
จนเพ้อเจ้อว่าชีวิตนี้ต้องตามหาคนที่เหมือนกับเราในอีกโลกนึงให้ได้
ปล.เราเพ้อนะ อย่าใส่ใจ
เคยเป็นอยู่ ไม่ใช่กับสถานที่อย่างเดียวน้ะกับคนด้วยกันก้อเป็น เดินไปทักว่าเคยเจอกันมาก่อนรึป่าวโดนหาว่าบ้าด้วย 5555
เห้ย เหมือนจขกท.เลยครับ
หลายครั้งมากที่เวลาผมไปพิพิธภัณฑ์หรือพวกอุทยานประวัติศาสตร์ ฯลฯ ผมจะรู้สึกเหมือนผมเคยอยู่ที่นี่ ผมเคยผ่านมาที่นี่ ... อะไรประมาณนั้น ทั้งๆ ที่เป็นครั้งแรก แล้วผมก็ชอบมากเลยความรู้สึกแบบนี้ มันฟิน ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
เราเป็นนะ แต่ส่วนใหญ่ไม่ใช่สถานที่อ่ะ
มันเป็นในความฝัน ฝันว่าไปกินข้าวกับเพื่อนแล้วเพื่นทำอย่างนั้นแย่งนี้
แล้วมันแบบเหมือนในฝันเด่ะ เหมือนมากมันเหมือนเกิดขึ้นจริง ๆ
สถานที่ไม่ค่อยเท่าไหร่แต่เคยรู้วึกอยู่ ส่วนใหญ่จะเป็นในฝันนะ 555
เห้ยยยย คห.1 เราไม่เคยอ่านนะ แต่ทำไมเรารู้ ตรงกับที่คห.1 บอกเลย
เราเป็นบ่อยมาก เกือบทุกวัน วันละหลายครั้ง // ไปเกิดใหม่เหอะ
เพื่อนเราก็เป็นนะ แต่ที่เราเป็นส่วนมากจะเกี่ยวกับพวกสิ่งรอบๆ ตัว เหมือนว่าเราไปพิพิธภัณฑ์แล้วเห็นพวกของที่เก่าๆ อะไรงี้ เราก็จะรู้สึกเหมือนเคยเห็นมันแล้วก็รู้ประวัติของมันด้วย พอไปอ่านที่มันเขียนไว้ก็ตรงกันตลอด
คห.11 รู้สึกเหมือนจขกท.เลย แต่จขกท.รู้สึกจะร้องไห้มากกว่าอ่ะ ฮ่าๆ
มีครั้งนึงตอนป.4อ่ะ จขกท.มีเพื่อนคนนึงไม่ชอบหน้าหรอก ตอนกลับมันก็ยิ้มให้จขกท.เราก็ยิ้มตอบ แต่พอหันหลังเรารู้สึกว่าเหมือนเราจะไม่ได้เจอมันอีกอ่ะ และก็ก่อนกลับมันบอกว่า "บ้ายบายนะ...(ชื่อเรา) พรุ่งนี้เราอาจไม่มาโรงเรียน" พอตื่นเช้ามาโรงเรียน มีอาจารย์สอนศิลปะบอกว่ามันตายแล้ว ลื่นล้มหัวฟาดพื้น
เราชอบเป็นแบบนี้ เหมือนเราฝัน แล้วถัดไปหรือสองวันถัดไป เหตุการณ์นั้นก็จะเกิดขึ้น มันจะคุ้นเคยมาก เหมือนในฝัน เราเป็นแบบนี้ทุกครั้ง บ่อยสุดๆ
เป็นจนแทบจะกลายเป็นเรื่องปกติครับ
เมื่อก่อนก็แอบกลัวบ้าง เพราะรู้ว่าต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น อย่างเช่น
ครูคนนี้ว่านักเรียนด้วยประโยคแบบนี้ ต่อไปเราจะทำไม้บรรทัดตก แล้วครูก็จะว่าเรา
แล้วมันก็เป็นจริงๆ
แต่ตอนนี้ผมหาวิธีรับมือได้แล้วครับ ถ้าเจอเดจาวูเมื่อไหร่ ไหนๆก็รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ก็ลองเปลี่ยนมันซะเลย ถ้าต่อไปเราทำไม้บรรทัดตกแล้วโดนครูว่า ก็ไม่ต้องไปแตะไม้บรรทัด
แล้วมันก็ได้ผลด้วย - -
เป็นบ่อยมากจนไม่สนใจละ 555
ช่วงแรกเป็นแล้วไม่รู้คืออะไร พอเริ่มเป็นถี่ๆ ก็เลยเริ่มศึกษาทั้งที่ตอนนั้น ข้อมูลในเน็ต
ยังไม่มีมากมายเท่านี้
พอเล่าให้เพื่อนฟัง เพื่อนก็ตกใจแล้วก็ถามๆๆ แบบตอนนั้นยังไม่ค่อยมีคนเป็นกันเยอะเท่าไหร่
ทีนี้มีเพื่อนคนนึง ไปเอาหนังสือประมาณ30ปีมาละ ของย่ามัน
มันบอกมีเรื่องนี้อยู่ มึ.งจะเอามมั๊ย กูจะเอามาให้
เราเลยตกลง เพราะตอนนั้นอยากรู้มากๆละว่ามันคือไรกันแน่
แล้วมันก็เอามา สภาพหนังสือนี่แบบจะขาดเปือยหมดละ 55555 - -
พอเปิดเจอก็อ่านเลย พยามไม่คิดมากละหลังจากนั้นก็เป็นมาเรื่อยๆๆๆๆๆๆ
ก็ปล่อยมันไป ชิน 555
เราเป็นบ่อยมาก ย้ำว่ามาก อาทิตย์นึงนี่ 4 -5 รอบ แบบเวลานั่งคุยกับเพื่อนเหมือนกับคำพูดที่เราพูดออกไปอ่ะ มันเคยเกิดขึ้นแล้ว เหมือนวันก่อนไปต่างประเทศ นั่งคุยกับเพื่อนในห้องนอนก็เหมือนเคยมีเหตุการฯ์นี้เกิดขึ้นแล้ว ทีแรกก็นึกว่ามีเซ้น แต่พอพี่บอกก็เข้าใจว่าออเดจาวู
เราเป็นนะ บ่อยด้วย
แบบมันจับสถานการ์ณได้
ตอนนั้นเราเถียงกะเพื่อน แล้วมันเหมือนเคยเถียงแบบนี้มาก่อน
แล้วเลยหยุดพูดประโยคต่อไป เพราะถ้าเราพูดประโยคต่อไป
เราจำได้ว่าเพื่อนกะเรา โกรธกันมาก
เเล้วสุดท้ายมันก็จบด้วยดี
เราเคยบ่อยอ่า
ลองอ่านคห.หลายๆคห.ในทู้นี้ ส่วนใหญ่จะเป็นตอนไปสถานที่เก่าๆ
แต่เรามันเกิดทุกที่เลยอ่า
มีครั้งนึง
เราไปกินหมูกะทะร้านเปิดใหม่กับแฟน
แล้วมันเกิดเดจาวูขึ้น สถานที่แบบนี้ การตกแต่งร้านแบบนี้ มีแฟนเดินนำหน้าตักอาหาร
เราเดินตามหลัง เสื้อสีนี้ ลายแบบนี้ มันใช่อ่ะ มันเคยเกิดขึ้นมาแล้ว
โคตรงงเลย แต่ก็ชอบอะ เวลาเป็น 555555555
เพิ่งเป็นเมื่อเร็วๆนี้อ่ะ แบบนั่งดูเพื่อนซ้อมเต้นไอกอทอยู่ มันก็เต้นท่าฮาๆตลกๆอ่ะ แต่ดูไปซักพักอยู่ดีๆเหมือนมีอะไรทำให้นึกคิดว่าเหตุการณ์นี้มันเกิดขึ้นมาแล้ว เพื่อนลุกขึ้นมาเต้น แล้วเต้นท่านี้ๆ คือเป๊ะเลยอ่ะ นั่งชะงักจนเพื่อนเรียกอ่ะ เหมือนคนหลับในอ่ะ ตกใจมาก
เราเป็นน้ะ เป้นบ่อยมาก มีคนเคยบอกว่ามันเป็นโรคชนิดหนึ่ง แต่เราเป็นแบบว่าเวลาไปที่ไหนงี้อ่ามักจะรู้สกว่าเคยมาแล้วพอคุยกับพี่ปุ๊ปก็รู้สึกว่าเคยพูดคำนั้นแล้ว
เอ้อ แล้วเราก็เป็นอีกอย่างนึงอันนี้คงไม่มีใครเป็น แบบว่าตอนเด็ก ก่อนไปโรงเรียนมักจะฝันว่าลืมเอากระเป๋าไปโรงเรียน ตื่นมาไปโรงเรียน อ้สว ลืมจิงๆด้วย เราเป็นแบบนี้บ่อยมากอ้ะ ละก็ปัจจบันก็ยังเป็น ก่อนพักเที่ยงเงี้ยมักจะมีลังสังหรขึ้นมาเตือนว่าอย่าลืมเอาตังลงไปกินข้าว แต่ก็ลืม งี้อ่า วันไหนไม่มีลังสังหรนี่ก็ไม่ลืมน้ะ แต่พอลังสังหรเตือนก็กลับลืม 555 เหมือนประสาทเลยหวะ
เราก็เป็นนะ... ส่วนใหญ่ก็จะประมาณเฮ้ยตรงเคยมารึป่าว ??? ทั้งๆ ที่เพิ่งเคยมาครั้งแรก หรือไม่ก็คนนี้เหมือนเคยเจอมาก่อน ทั้งๆ ที่ เพิ่งเจอครั้งแรก บางครั้งก็เป็นแบบเหตุการณ์นี้เหมือนเคยเกิดเลย แต่ทั้งๆที่เพิ่งเกิดเป็นครั้งแรก งงกับเรามั๊ย #เรายัง งงกับตัวเองเลยย .ข้าม คห. นี้ไปเถอะ
เราด้วยแบบว่ามันรู้สึกว่ามันเคยมาเเล้วกับสถาณการณ์อย่างนี้พอรุ้สึกตัวเราก็นิ่งเเล้วคิดพอคิดไม่ได้ก็ไม่คิดไงเเต่มันรู้สึกว่าเราเจอมาเเล้วผ่านมาเเล้ว ตอนนั้นมันรู้สึกวาบๆๆทั้งตัวขนลุกตัวสั่นด้วยเเละ(เพื่อนบอก ) เห้อ
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google