[EXO]เล่าประสบการณ์ดีๆในการไปเจออซฟ.ต่างชาติด้วยกันที่คอนSJC

การพูดภาษาที่สามได้เรายังยืนยันเหมือนเดิม
ว่ามันคือ"โชคดี" เราเสียตังค์ซื้อบัตรคอนเสิร์ตไปดูคอนเกาหลี
แต่สิ่งที่เราได้กลับมามันไม่ใช่แค่ความสุขที่ได้ดู
ศิลปินที่ตัวเองชื่นชอบ

แต่ความสุขอีกอย่างหนึ่งคือเราได้ช่วยเหลือ
คนที่เขากำลังเดือดร้อนด้วยความสามารถที่เรามี
ถึงแม้ว่ามันจะน้อยนิดก็ตาม

หลังEXOแสดงจบเราก็ไม่ค่อยอยากดูใครต่อแล้ว
พอเดินกลับมานั่งที่มีผู้หญิงน่าตาจิ้มลิ้ม
ผิวขาวๆ ตัวเล็กๆยืนหมุนไปหมุนมามองหาอะไรสักอย่าง
ในมือมีไอโฟนที่เปิดรูปผู้หญิงคนนึงอยู่

เราไม่มั่นในว่าเขาเป็นคนชาติไหน
แต่เราเห็นถุงที่เขาถือเป็นภาษาจีน
ก็เลยตะโกนสวนกับเสียงเพลงในคอนไปว่า
"หนีห่าว!!!"

เธอคนนั้นหันขวับมาหาเราทันที
แล้วเดินตรงเข้ามาสวัสดีตอบ
แล้วก็พูดรัวจีนใส่ด้วยสีหน้าเป็นกังวล

เราจับใจความได้ว่าเธอนั่งอยู่กับเพื่อนสองคน
แต่หลังจากEXOแสดงเสร็จเพื่อนเธอก็หายไป
เห็นเพื่อนของเธอบ้างไหมแล้วก็เปิดรูปให้ดู

เลยบอกกับเธอว่าถ้าเห็นแล้วจะเดินไปบอก
แต่หลังจากตกลงกันแล้วเธอยังคงเดินหาเพื่อนไปเรื่อยๆ
และสุดท้ายก็ตัดสินใจเก็บกระเป๋าออกไปนอกคอน

เราไปดูคอนคนเดียวเลยบอกคนที่นั่งข้างๆกันว่า
กลับก่อนนะเราไม่ดูแล้ว
มันอาจจะไม่คุ้มที่เสียเงินเป็นพันไปดู
พอวงที่ตัวเองชอบจบก็ออก

แต่จริงๆแล้วเราเดินตามเธอคนนั้นออกมา
แปลภาษาที่เธอพูดให้การ์ดฟัง
เธอบอกให้ช่วยบอกการ์ดให้หน่อยว่า
เพื่อนเธอหาย เห็นเพื่อนของเธอไหม
เห็นเดินออกมาหรือเปล่า ถ้าเห็นให้ช่วยบอกเธอด้วย
เพื่อนของเธอแต่งชุดสีดำสวมหูคิตตี้สีชมพู

การ์ดบอกว่าเห็นว่าเดินออกมาแต่ยังไม่เห็นกลับเข้าไป
เธอคนนั้นยังคงเป็นกังวลและไม่มีความสุข
ก็ตามเธอออกไปอีก ไม่ได้โรคจิตนะแต่อยากช่วย

เธอก็หันมองเราก็เลยบอกว่า
ฉันจะช่วยคุณตามหาเพราะคุณพูดไทยไม่ได้
เขาเลยถามว่าแล้วคุณไม่ดูคอนแล้วเหรอ
เราเลยบอกว่าเรามาดูแค่เอ็กโซเพราะไม่ค่อยรู้จักใคร
เธอก็เลยพยักหน้ารับ
เธอคนนี้บินมาเที่ยวเดียวกับเอ็กโซ
พักโรงแรมเดียวกับเอ็กโซ
กลับเที่ยวเดียวกันด้วย



เธอเดินออกไปหาเพื่อนของเธออีกสองคน
แต่ละนางก็มีกล้องโปรๆทั้งนั้น เธอเองก็มี
เพื่อนสองคนนั้นกำลังเปิดดูรูปที่ถ่ายมาอยู่
เธอก็เลยหยิบกล้องยื่นให้เพื่อนเหมือนกัน
แล้วบอกว่าเพื่อนคนนึงหายไป เพื่อนคนนั้นเลยกดโทรศัพท์
เบอร์ที่โรงแรมให้ เธอก็ขอให้สื่อสารกับพนักงานโรงแรมไทย

สุดท้ายคุยไปคุยมาถึงรู้ว่าเพื่อนเธอกลับไปที่โรงแรมแล้ว
เธอเกือบจะร้องไห้ตอนตามหาโทรหาก็ไม่ได้เพราะ
โทรศัพท์เพื่อนเธอแบตหมด

เธอขอบคุณเราเป็นการใหญ่แล้วก็ถามว่า
มีเว่ยป๋อไหม (คล้ายๆเฟสบุ๊คจีน)
เราก็บอกว่าไม่มีเลยสมัครไม่ได้เล่นแต่คิวคิว
เธอก็เลยกดเบอร์คิวคิวของเธอให้
แล้วบอกว่า"ฉันสามารถช่วยคุณได้นะ ขอบคุณคุณมากจริงๆที่ช่วยฉัน"

ก็เลยบอกว่าเดี๋ยวจะแอดคิวคิวไป
ขอบคุณเธอเหมือนกันที่คิดจะช่วยเรา
ไม่คิดเลยว่าการไปคอนครั้งนี้
จะได้เพื่อนต่างชาติกลับมาอีกคน
จะได้สร้างความทรงจำดีๆในชั่วระยะเวลาสั่นๆอีกครั้ง
หลังช่วยเธอเสร็จแล้วเราโคตรปริ่มเลย
เรารู้สึกมีความสุขมากจริงๆ

บางทีก็ทำให้เรานึกรู้ว่า
ความสุขที่แท้จริงไม่ใช่การหาความสุขใส่ตัวเอง
แต่เป็นการสร้างความสุขให้กับคนอื่น



_________ต่อ_________


หลังจากที่เรากลับบ้านมาแล้วกลับมานั่งคุย QQ กัน
เถียนเถียน (ชื่อของผู้หญิงคนนั้น)
เถียนเถียนก็ถามเราว่าเราเมนใคร
เราก็บอกว่าเราเมนจงแดเมนหลัก
เธอก็เลยบอกว่าเธอชอบจงแดเหมือนกัน
แล้วเขาก็เลยให้รูปเรามาเป็นรูปจงแดล้วนๆเลยค่ะ

รูปส่วนมากโดยสังเกตจงแดมองกล้องทุกรูปเลย
คาดว่าเพราะเธอคนนี้ตามบ่อยจงแดเลยน่าจะจำเธอได้
แล้วเถียนเถียนก็เมนลู่หาน เมนเลย์อีก

ยิ่งคุยกันไปก็ยิ่งรู้สึกดีๆ
เธอบอกว่าเมืองจีนจะยินดีต้อนรับเสมอ
แล้วก็สัญญาว่าจะมาเที่ยวเมืองไทยอีก
ถ้ามาแล้วก็จะโทรติดต่อกันอีก

ขอบคุณคอมเม้นต์ของทุกคนนะคะ
เราเองก็เป็นแค่เด็กอายุ 18 ที่ไม่ได้เป็นคนดีเด่อะไรมากมาย
แค่ช่วยคนได้เท่าที่ช่วย
แต่มันมีความสุขจริงๆตอนที่ได้ยินน้ำเสียงโล่งใจของเธอคนนั้น

คนที่ไปต่างบ้านต่างเมืองแล้วพลัดหลงกับเพื่อน
เป็นเราเราก็คงเคว้งมากเลยจริงๆ

วันนี้เราก็เลยเอารูปที่เธอถ่ายที่ส่งมาให้เรามาแบ่งให้ทุกคนดู
เถียนเถียนทิ้งท้ายก่อนไปนอนว่า
"คนไทยไม่ได้มีแค่พระราชาที่ดี แต่มีประชาชนที่ดีด้วยเช่นกัน"

เรารู้สึกปริ่มอย่างบอกไม่ถูกเลยที่เขาพูดถึงในหลวงแบบนี้
รู้สึกภูมิใจที่เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้คนกลุ่มหนึ่ง
มองประเทศไทยดีขึ้นด้วย



นี่รูปค่ะ ถ่ายรูปสวยมาก
ใครเอารูปออกไปให้เครดิตเจ้าของภาพด้วยนะคะ
จริงๆเขาก็ให้มาประมาณ 9-10 รูป
แต่เพราะเขาทำขายเราเลยไม่อยากลงมากแฮ่ๆ