ช่วยเราถอดบทประพันธ์โคลงเเละร่าย ลิลิตตะเลงพ่ายหน่อยนะ T_T

ชาวสยามคร้ามเศิกสิ้น      ทั้งผอง
นายและไพร่ไป่ปอง        รบร้า
อพยพหลบหลีกมอง        เอาเหตุ
ซุกซ่อนห่อนให้ข้า        ศึกได้ไปเป็น
ร่าย : ส่วนนเรนทรสมญา  มหาอุปราชรามัญ  ธก็ให้ผันพลผ้าย  ย้ายมาโดยทางเถื่อน  ทัพหน้าเคลื่อนพลเดิม  ลุลำกระเพินบมิหึง  จึ่งพระยาจิดตอง  ให้พลกรองเวฬู  ปูเป็นสะพานผ่านชล  เร่งเดินพลข้ามฟาก  มากนิกรคั่งคาม  พวกชาวสยามเห็นตระหนัก  จึ่งลงลักษณ์สารสื่อ  ใส่ชื่อทั่วตัวขุน  ถ้วนทุกมุลทุกนาย  แดออกญามหาด  ทูลบัวบาทมหิบาล  เขาก็รับสารขึ้นม้า  รับมาเร็วฤๅช้า  บอกข้อเข็ญความ  ท่านนา

      กองทัพตามกันเต้า        เสียงสนั่นลั่นเท้า
พ่างพื้นไพรพัง        เพิกฤๅ

    ดลยังเวียงด่านด้าว        โดยมี
เมืองชื่อกาญจนบุรี        ว่างว้าง
ผู้ใดบ่ออกตี        ตอบต่อ  ทัพนา
ยลแต่เหย้าเรือนร้าง        อยู่ไร้ใครแรม

    สอดแนมจักจับถ้อย        ไถ่ความ
ฤๅบ่ได้ชาวสยาม        สักผู้
จักสืบจักเสาะถาม        เหตุห่อน รู้แฮ
รู้ว่าชาวเมืองรู้        เล่ห์แล้วหลีกหนี

    ธก็กรีธาทัพเข้า        เนาเมือง
ประทับอยู่แรมคืนเคือง        สวาทไหม้
คำนึงนุชไป่เปลือง        จิตท่าน ถวิลนา
เจ็บอุระราชไข้        ขุนแค้นคับทรวง





**ช่วยเราหน่อยนะ เราหาในกูเกิ้ลเเล้วมันไม่มีบทนี้เลยอ่ะ T_________T