คำแนะนำสำหรับคนที่กำลังจะไปแลกเปลี่ยนอเมริกา~

ตามหัวข้อเน้อออ จขกท.ก็มาแลกเปลี่ยนเหมือนกันค่ะ อยู่รัฐมิชิแกน กำลังบวมได้ที่
เข้าเรื่องละนะ อะแฮ่มๆ
มาแลกเปลี่ยน ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะคะ ต้องเตรียมตัวให้พร้อมมากๆ เพราะที่อเมริกามีอะไรหลายๆอย่างที่ไม่เหมือนบ้านเรา
1) มาแรกๆ จขกท เชื่อว่าทุกคนต้องjet lagแน่นอน (ปรับเวลาไม่ทัน) เพราะโซนเอเชียกับอเมริกาเวลาจะต่างกันค่อนข้างเยอะ บางคนมาวันแรกๆก็นอนปาไปเกือบหนึ่งวันเต็มๆแล้วค่ะ แต่จขกท. ยังดี ไม่ค่อยจะเป็นหนักเท่าไหรเพราะจขกท. เป็นคนที่หลับได้ตลอดเวลา
2) เรื่องอาหาร ถ้าใครที่กินเผ็ด หรือชอบกินอาหารรสจัด จขกท.แนะนำให้เอามาม่ามาด้วยค่ะ จขกท.เอามาลังนึง เพราะจขกท.ก็เป็นคนกินอาหารรสจัด และอาหารที่นี่จืดมากสำหรับจขกท. ร้านอาหารไทยที่นี่มีค่ะ บางเมืองก็หาง่าย บางเมืองก็หายาก แต่รสชาติยังไงก็ไม่อร่อยเท่าที่ไทยอยู่แล้วค่ะ
3)Culture shock ทุกคนจะต้องอึ้งค่ะ เพราะคนที่นี่เค้าทำอะไรไม่เหมือนคนไทย เค้าจะไม่ค่อยถืออะไรเท่าไหร่ อย่างเช่นการใช้เท้าชี้ของ ถ้าสำหรับคนไทยจะถือว่าเป็นเรื่องที่ค่อนข้างหยาบใช่มั้ยคะ แต่ที่นี่ถือเป็นเรื่องธรรมดามากค่ะ
4) เรื่องการเรียน จขกท.เรียนhigh schoolค่ะ ตอนเรียนวันแรก หาห้องเรียนยากมาก เพราะที่นี่เค้าเดินเรียน แล้วโรงเรียนจขกท.ก็ใหญ่มาก การยกเท้ามาวางบนโต๊ะเรียน ถือเป็นเรื่องปกติค่ะ
5) เรื่องก๊อกน้ำล้างก้น หลายๆคนคงรู้ใช่มั้ยคะว่าที่นี่เค้าไม่มี ตอนแรกจขกท.ก็แอบทำใจไม่ได้นิดนึง แต่ตอนนี้ชินแล้วค่ะ5555
6) ประตูห้องน้ำ ช่องว่างระหว่างประตูห้องน้ำที่นี่กว้างมากค่ะ จะเข้าก็ต้องระวังนิดนึง ช่องระหว่างพื้นกับประตูก็ใหญ่มาก
7) สภาพอากาศ ที่นี่อากาศค่อนข้างจะแปรปรวนเหมือนที่ไทย แต่ของที่ไทยอย่างมากก็แค่ร้อนกับฝนตก นานๆจะหนาวที (สำหรับกรุงเทพ ) แต่ที่นี่ไม่ค่ะ มาครบ3ฤดูในวันเดียวก็มี อย่างจขกท.มาอยู่มิชิแกน อากาศแปรปรวนโคต.รๆค่ะ
8) เสื้อผ้า ถ้าคนไหนที่ได้อยู่รัฐหนาวเหมือนจขกท. ก็เตรียมเสื้อกันหนาวมาเผื่อไม่ต้องเยอะก็ได้ค่ะ เพราะที่นี่หาซื้อไม่ยาก ราคาก็ไม่ค่อยแพง แต่คนที่ได้อยู่รัฐร้อนก็โชคดีหน่อย ไม่ค่อยเปลืองเสื้อกันหนาว แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่หนาวนะคะ ฤดูร้อนของทางใต้ของอเมริกา เค้าก็จะร้อนมาก (สำหรับคนที่นี่ แต่ถ้าคนที่มาจากประเทศที่อากาศแบบบ้านเราไม่น่าจะมีปัญหาค่ะ) แต่ฤดูหนาวก็เหยียบ0องศาเซลเซียสนะคะ
9) เครื่องสำอาง ไม่ต้องแบกมาเยอะค่ะสาวๆทั้งหลาย ที่นี่หาซื้อง่ายและราคาถูก ของแบรนด์ก็ค่อนข้างถูกค่ะ
10) อาหารที่นี่ ค่อนข้างจะบิ๊กไซส์ค่ะ สองเท่าของที่ไทยก็ว่าได้ อย่างสเลอปี้ในเซเว่น แก้วเล็กที่สุดของที่นี่ขนาดเท่ากับแก้วใหญ่ที่ไทย (22 oz.)
11) ยาประจำตัว ยาแก้ไข้แก้หวัดแก้ปวดท้องทั้งหลายแหล่ เตรียมมาให้ครบค่ะ เพราะค่ารักษาพยาบาลที่นี่แพงมาก อย่างเพื่อนจขกท. นางปวดท้อง ไปหาหมอที่โรงพยาบาล ไปให้หมอตรวจ ผลออกมาคือนางเป็นโรคกระเพาะค่ะ แต่เสียค่ารักษาพยาบาลไปประมาณ$250 (ประมาณ 8,000 กว่าบาท) ทางที่ดีควรดูแลตัวเองอย่าให้เจ็บอย่าให้ป่วยดีที่สุดค่ะ
12) สำหรับคนที่ใส่คอนแทคเลนส์ แนะนำให้เตรียมมาเผื่อระยะเวลาที่อยู่นะคะ เพราะคอนแทคเลนส์ที่นี่ราคาค่อนข้างจะแพง คู่นึงตกประมาณพันกว่าบาท
13) ชุดเดรสสำหรับHomecomingและProm สำหรับสาวๆ แนะนำให้เตรียมมาค่ะ เพราะชุดที่นี่จขกท.ว่าสวยสู้ไทยไม่ได้ และราคาก็ค่อนข้างแพง เท่าที่จขกท.เห็นมาตอนไปhomecoming dance คนที่นี่เค้าจะชอบใส่อะไรที่วิบๆวับๆ ปักเพชรปักเลื่อม ใครจินตนาการไม่ออกก็นึกถึงชุดนางเอกลิเกค่ะ (ความเห็นส่วนตัวนะคะ อย่าว่ากัน)
14) การสนทนากับฝรั่ง แกรมม่าไม่จำเป็นต้องเป๊ะค่ะ เพราะภาษาอังกฤษที่นี่เค้าเรียนไม่เหมือนที่ไทย เค้าจะเน้นให้นักเรียนสนใจกับคำศัพท์มากกว่าแกรมม่า เพราะแค่สื่อสารกันเข้าใจก็พอแล้ว เวลาเราคุยกับเค้ามันจะออกมาจากความรู้สึกเองแหละค่ะ
15) "Sorry" "Thank you" สองคำนี้สำคัญมากๆค่ะ ท่องเอาไว้
16) คนอเมริกันเค้าจะเป็นคนพูดตรงๆค่ะ เค้าชอบหรือไม่ชอบอะไรเค้าก็จะพูดออกมาเลย เพราะฉะนั้นเวลาถ้าทุกคนต้องการอะไรหรือไม่พอใจไม่ชอบอะไรก็บอกเค้าไปตรงๆได้เลยค่ะ แต่ยังไงก็ต้องมีมารยาทในการพูดนะคะ เพราะยังไงเราก็เป็นคนไทย อย่าให้เค้ามองว่าเราไม่มีมารยาท
17) หน้าหนาเข้าไว้ค่ะ เข้าไปทักเค้าเลยตอนไปโรงเรียนวันแรกๆ ไม่ต้องรอให้เค้าเข้ามาทักเรา เป็นวิธีหาเพื่อนค่ะ
18) คนที่นี่เค้าชอบนึกว่าThailandกับTaiwanเป็นประเทศเดียวกันค่ะ หรือไม่ก็ประเทศไทยเป็นจังหวัดนึงในประเทศจีนอะไรแบบนี้
19) คนที่นี่เค้าจะมองว่าประเทศไทยค่อนข้างล้าหลังค่ะ ไม่รู้ทำไม ชอบเจอคำถามว่า 'ที่ไทยมีMcDonald'sมั้ย' 'ขี่ช้างไปโรงเรียนรึเปล่า' ไม่ต้องแปลกใจค่ะ อธิบายให้เค้าฟังหรือเปิดรูปให้เค้าดูว่าประเทศไทยไม่ได้ล้าหลังอย่างที่คิด~ คนที่เคยมาแลกเปลี่ยนอาจจะเคยเจอคำถามแบบนี้มาบ้าง
20) เรื่องโทรศัพท์ เชื่อว่าหลายๆคนคงมีสมาร์ทโฟน ถ้าจะซื้อซิมใส่ต้องดูด้วยนะคะว่าในบริเวณที่เราอยู่ เครือข่ายไหนดีที่สุด แต่ค่าโทรศัพท์จะค่อนข้างแพงค่ะ ถ้าอยากประหยัดก็ซื้อโทรศัพท์แบบกากๆที่นี่ใช้เอาค่ะ แค่โทรกับข้อความได้ก็พอแล้ว แต่จะมีข้อเสียตรงที่ว่าเราจะพิมพ์ภาษาไทยไม่ได้แค่นั้นเอง ส่วนสมาร์ทโฟนที่มีอยู่ก็ใช้ไวไฟเอาค่ะ ที่นี่ไวไฟฟรีมีให้ใช้เยอะไม่ต้องลอคอินเหมือนที่ไทย แนะนำว่าอย่าเปิดโปรโมชั่นอินเตอร์เน็ตนะคะ เพราะค่าโทรศัพท์แต่ละเดือนเห็นแล้วจะต๊กกะใจ
21) คนที่นี่ใช้เครื่องคิดเลขในการทำการบ้านและสอบเป็นเรื่องธรรมดาค่ะ และเมื่อเรามาที่นี่ เราจะกลายเป็นคนที่เก่งมากๆขึ้นมาทันที555 อย่างจขกท. ตอนอยู่ไทยก็ไม่ได้เป็นคนเก่งเลขมาก พอถูๆไถๆกับเค้าไปได้ แต่พอมาอยู่ที่นี่กลายเป็นอัจฉริยะค่ะ-..-
22) การแต่งตัวไปโรงเรียน แต่งไปเถอะค่ะ เค้าแต่งตัวไปเรียน ไม่ได้แต่งไปแข่งแฟชั่นที่ไหน ไม่ต้องแต่งเว่อร์หรอกค่ะ สำหรับผู้ชาย ผู้ชายที่นี่เค้าไม่ใส่กางเกงยีนขาเดปกันนะคะ ถ้าใส่จะโดนมองว่าเป็นเกย์ทันที-.,-
23) เรื่องการใช้โทรศัพท์ คอมพิวเตอร์ และอินเตอร์เน็ต โฮสของแต่ละคนเค้าจะมีเวลาให้ใช้ไม่เหมือนกันนะคะ บางคนได้แค่วันละ1ชั่วโมง บางคนก็ไม่จำกัด เราต้องถามเค้าก่อนนะคะว่าเราจะใช้ได้นานแค่ไหนในหนึ่งวัน
24) อาการ Homesick เกือบร้อยทั้งร้อยเป็นกันหมดแหละค่ะ โดยเฉพาะผู้หญิง ช่วงแรกๆที่ จขกท. มานี่ร้องไห้แทบตาย เพราะไม่เคยอยู่ไกลจากครอบครัวนานขนาดนี้ สักพักถึงจะปรับตัวได้ แต่ก็ขึ้นอยู่กับแต่ละคนอยู่ดีแหละค่ะว่าจะเป็นหรือไม่เป็น หรืออาจจะเหมือนเพื่อนจขกท. บางคน มาตอนแรกๆไม่ร้อง แต่พอผ่านไปประมาณ3เดือน มันโทรมาร้องไห้กับจขกท. ซะงั้น
25) เรื่องนี้สำคัญมากๆค่ะ เรื่องการตรงเวลา คนที่นี่เค้าถือมาก แค่เข้าคลาสเรียนหลังกริ่งดังแค่1นาทีเค้าก็เชคว่ามาสายแล้ว เค้าไม่มีอนุโลมให้เหมือนคนไทย
26) 25ข้อข้างบนนี้ เป็นแค่คำแนะนำของจขกท.เท่าที่เจอมากับตัวเท่านั้นนะคะ การมาแลกเปลี่ยนไม่ใช่ว่าจะสบายอย่างที่เราวาดฝันไว้เสมอไป เพราะทุกคนจะต้องเจอกับอุปสรรค ขึ้นอยู่กับว่าจะเป็นอะไร และเราจะผ่านมันไปได้มั้ย อาจจะเป็นเรื่องโฮส เรื่องเพื่อน หรือเรื่องอะไรก็แล้วแต่ เราต้องปรับตัวเข้ากับมันให้ได้ เพราะเราเลือกแล้วที่จะเดินทางมาแลกเปลี่ยน

ท้อได้แต่อย่าถอยนะคะ ใช้เวลาให้คุ้ม

หวังว่าคำแนะนำของจขกท.คงจะเป็นประโยชน์ต่อหลายๆคนนะคะ

อยากรู้อะไรคอมเม้นท์ถามได้นะคะ จขกท.ไม่กัด-.,-

ดิท ; เพิ่มเนื้อหา