ความทรงจำมุ้งมิ้ง {เ ล่ า ๆ}
แทนพี่คนที่เราชอบว่า 'ฟิน'
เรื่องนี้มันเกิดขึ้นนานแล้วล่ะ เราจะเท้าความก่อนโน้ะ
คือตอนนั้นเรายังอยู่ม.ต้น พี่ฟินก็อยู่ม.ต้นเหมือนกัน #แรดแค่เด็ก คือเราเข้ามาอยู่ในรั้วรรนี้ก็นานแล้วนะ แต่ไม่เคยเจอกับพี่เค้าเลย
พอวันนึง เป็นวันที่มีแขกบ้านแขกเรือนมาเยี่นมร.ร.เรา เรากับเพื่อนๆก็โดดเรียนกันเพื่อมาส่องแขกนาๆ
แล้วเราก็เห็นพี่คนนี้เดินมากับคนที่มาเยี่ยมร.ร. แบบว่าหล่อมากกกก *คนที่มาเยี่ยมอ่ะนะ* เพื่อนเรามันก็กรี๊ดๆหนุ่มน้อยคนนั้น ส่วนเราก็สตั๊น ในหัวคิดเรื่องเดียวว่ากรี๊ดดดด พี่คนนี้อยู่ไหนมา ทำไมไม่เคยเจอ ให้ตายเถอะ ชอบ** #คิดในใจ แล้วพี่เค้าก็หันมาที่กลุ่มพวกเราเว้ยยยยย เราแบบ ก้มๆมุดๆ คือไม่ใช่ไรนะ เคยป่ะแบบเเค่เห็นหน้าก็ฟินได้
จบ.. เรื่องของวันแรกที่เจอแล้วก็กลับมาเรียนตามปกติ วันนั้นเป็นวันที่เราเรียนพละ พอถึงคาบพละพวกเราก็เดินด้อกแด้กเข้ายิมไป
ทันใดน้านนนนน เราก็อึ้งค่าาา แบบกร๊ดดด เรียนคาบเดียวกันค่าาาาาาาาา ฟินสิบวิ แล้วคือแบบสงสัยว่าสายตาเราเพื่อนมันก็ล้อแบบ อาแหน่ชอบพี่ฟินอ่ะดิ แล้วนั่นก็ทำให้เรารู้ว่า พี่เค้าชื่อฟิน #นามแฝง
ตอนเรียนพละ พวกพี่เค้าเรียนวอลเล่ พี่เค้าก็เล่นวอลเล่กันข่าา เราก็นั่งดูเพื่อนเล่นแบต แล้วทีนี้ก็มีลูกวอลเล่ลอยมาด้วยความเร็วสูงโดนหัวเราดังป้อกกก บอกเลยว่ามึนโคตรร แล้วก็มีพี่คนนึงวิ่งมาเก็บแล้วพูดว่า"โทษนะน้องปัน โอเคป่ะครับ?" แล้วเราก็เงยมาพบว่า กรี๊ดดดดดดดดด พี่ฟิน โอ้ยจะเป็นลม ร้จักชื่อเรา อ้ากกกกก ไม่เจ็บข่าา โดนอีกซักสิบทีก็ไม่เจ็บข่าา *ดิ้นในใจ*
แล้วคืนวันนั้น พี่เค้าก็แอดเฟสมา...
แป้กนะแป้กกกก
คุณสมบัติเพิ่มเติมของพี่ฟิน -พี่เค้าเป็นคนนิ่ง พูดน้อย ออกแนวขี้เก็ก หน้านิ่ง ยิ้มยาก ไม่ค่อยสนใจใคร แต่นี่แหละเป็นสิ่งที่เราประทับใจในตัวพี่เค้า คือไม่ม่อ เจ้าชู้ เสเพลน่ะเอง เรียนเก่งด้วยนะ
*ปลาลิง* เรื่องนี้นานมาแล้วน้า แต่มันคือจุดเริ่มต้นของความเริ้กกกกกส์
อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)
ความคิดเห็น
มาล้าววววววววว
พอคืนวันนั้น พี่เค้าก็แอดเฟสมา เราแบบ แอร๊ยยยยยยย ทำใจตั้งนานกว่าจะกดรับ แล้วเราก็รับใช่ป่ะ คือก็รอให้พี่เค้ามาทัก *ตอนนั้นมโนเรียบร้อยว่าพี่เค้าชอบ555555555*
เรารอนาน จนตัดสินใจทักไป...
เรา:สวัสดีจ้ะ
พี่ฟิน: ครับ #ครับ? แค่เนี้ยะะะ?
เรา: เอ่อพี่..? *เนียนค่ะ เราไม่รู้จักกันนนน*
พี่ฟิน:เรียกว่าฟินก็ได้ครับ
เรา: ค่าา พี่ฟิน ^^
... เงียบบ.. เออ ไม่คุยก็ได้ฟร้ะะะ
พี่ฟิน: ไว้เจอกันที่ร.ร.นะครับ ฝีนดีจ้ะ 
#กรี๊ดข่าาาาาาาาา 
พักเที่ยงของวันต่อมา..
พวกเรากินข้าวกันเสร็จ ก็เดินโหวกแหวกเสียงดังออกมาจากโรงอาหาร #คือกลุ่มเราค่อนข้างใหญ่ แล้วเพื่อนเราก็สะกิดบอกเราว่า 'พี่ฟินนั่งอยู่หลังตึกวิทย์' และด้วยความที่เป็นกุลสตรีไทย เลยรีบเดินนำเพือนไปนั่งตรงไม้หินอ่อนแถวๆพี่เค้าทันที555555555
พี่ฟิน:*โบกมือ บ้ายบายเรา* #เราาาาาา ใช่จ้ะะะะะ บ้ายบายเราาาาาาาาา บอกเลยว่าทำไรไม่ถูก เพื่อนเราก็อึ้งกิมกี่ เพราะพี่เค้าเป็นคนนิ่ง เก็กๆ แต่มาทำหน้าตาระรื่น โบกมือให้เรา ให้ตายยยยยยทำไรไม่ถูกค่าา
เรา: *ยิ้มให้แบบนิ่งๆ* #หยิ่งค่ะ
เสียงออดก็ดัง พี่เค้าก็เดินผ่านโต๊ะเรา แล้วพูดลอยๆว่า'ไปเรียนได้แล้ว' แล้วเราก็ลุกขึ้นเดินไปเรียนทันที 5555555
พอกลับบ้านมา เราก็รีบออนเฟส หวังว่าพี่เค้าจะมาทัก เราก็รอ รอ รอ รอ แล้วก็มีเสียงแชทดัง แต่เสีงนั้นคือเสียงแชทของเพื่อนในห้องที่มาทัก คือแบบนอยๆอ่ะ พาลไม่อยากตอบมันด้วย แล้วเราก็เห็นว่าที่มันมาทักน่ะเรื่องพี่ฟิน เราเลยยอมตอบ #ดูมัน เพื่อนเราทักมาว่า
เพื่อน: มึ.ง พี่ฟินมึ.งเป็นเพื่อนกับแฟนกุ พี่หล่อ(แฟนมันอ่ะนะ พอดีหล่อ ชอบ555)บอกว่า รู้สึกว่าพี่ฟินชอบเด็กร.ร.กขคง#สมมติ ชอบมานานแล้ว ตั้งแต่ประถมได้มั้ง มึ.งชอบพี่เค้าจริงๆป่ะ ถ้าชอบเดี๋ยวกุช่วย
เรา: *สตั๊นนะ ทำไรไม่ถูก* ไม่ได้ชอบ บ้าป่ะ กุเพิ่งรู้จักเอง ไร้สาระหน่า #บอกเลยว่าเจ็บนะ เราคิดว่าเราชอบพี่เค้าจริงๆแล้วล่ะ ไม่ใช่เล่นๆ เราก็งงนะว่าทำไมเราใจง่ายจัง รู้จักกันไม่นานก็หลงแล้ว แต่เราก็ต้องทำเป็นปฏิเสธไป เพราะไม่อยากเสียฟอร์ม กลัวมองหน้าพวกพี่ๆค้าไม่ติด
ฮึ่มมมมม ชอบตั้งแต่ประถมงั้นหรอ แหวะะะ ขอให้อกหัก รักตุ้ด
แล้วหลังจากวันนั้น เราก็ทำเป็นเฉยๆกับพี่เค้า ไม่มองไม่คุย ไม่ทักเฟส แต่ช่วงหลังๆ พี่เค้าก็มาทักแชท แต่ก็คุยกันน้อยมาก แล้วพอเราเจอกลุ่มพวกพี่เค้าที่ร.ร.เพื่อนพี่เค้าจะมองแบบแปลกๆ มีครั้งนึงเพื่อนพี่เค้าพูดว่า 'น้องปัน พี่ฟินมีความในจายยยจาบอก ฮิ้ววววววว' คือเราไม่รู้นะว่าพี่เค้าพูดเล่นรึป่าว แต่มันทำให้เราเขินและมีแรงจะแอบชอบต่อไป #ง่ายเนอะ
แล้วเราก็ไปสืบๆมาจากเพื่อนพี่เค้าเลยรู้ว่า พี่ฟินอ่ะ ไม่ค่อยชอบพี่มินแล้ว #คนที่พี่ฟินชอบตั้งแต่ประถม เพราะว่าพี่มินไม่ค่อยสนใจ และดูเหมือนว่าเป็นเพื่อนกันจะรุ่งกว่า
ทางสะดวกจ้าาาาาาาาา
เหนื่อยกับการพิมโฮกกกกกกกกก มีเรื่องให้เขินอีกยาวเลยยยย เพราะพ้นช่วงดราม่าไปแล้ว555555555 ต่อมั้ยยย อย่าเบื่อเรานะ เราพูดวกวนไปมาง่ะ
ฮัลโหลลลล ไม่เข้ามาเป็นปีๆเลยอ่ะ มาอ่านก็ตลกดีคิดถึงมากกกกก เรามาต่อน้าา #ใครอ่าน
เอาแบบข้ามๆเลยโน้ะะะ หลังจากนั้นประมาน4-5เดือน เราก็คบกับพี่ฟิน พี่เค้าเอาดอกไม้มาให้3ดอกในวันวาเลนไทน์ละขอเป็นแฟน บอกเลยโคตรเขินโคตรอาย. เราก็คบกับพี่เค้ามา1ปีครึ่งเกือบ2ปี ก็เลิกกัน
จนถึงวันนี้เรายังคิดถึงช่วงเวลานั้นเสมอ ถึงพี่เค้าจะมีคนอื่นไปแล้ว เราไม่โกรธที่เลิกกัน ไม่มีใครผิดสำหรับความรู้สึกที่เปลี่ยนไปนะ เราเลิกกับพี่เค้ามาปีกว่าละ มันยังเหมือนเดิมทุกอย่าง เรารอแกอยู่นะฟิน..
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google