[เล่าๆ] มันเริ่มต้นเมื่อปิดเทอมฤดูร้อนที่แล้ว >//<
เขา : สวัสดีครับ
เรา : สวัสดีค่ะ
เขา : ชื่ออะไรครับ
เรา : (อ่าว ไม่รู้จักแล้วเป็นเพื่อนได้ไง) ไม่บอก //หยิ่งไว้ก่อน
เขา : บอกเถอะๆ
เรา : ไม่บอก บอกชื่อแกมาก่อนดิ
เขา : ก็ได้ๆ เค้าชื่อ......(ชื่อ เขานั้นแหละ) แล้ว...... ชื่ออะไร ??
เรา : เค้าชื่อ.....(ชื่อ จขกท)
และนี้ก็เป็นจุดเริ่มต้นการสนทนาของเรา...
พอหลังจากวันนั้นเขาก็เริ่มทักเรามาเรื่อยๆ บางวันก็คุยกันแค่
เขา : สวัสดี
เรา : สวัสดี
บางวันก็คุยกันยาวววว จนดึก
แต่ก็แปลกดี ทั้งๆที่ยังไม่สนิทกันเลย แล้วเขาก็ชอบกวนตีนเรา ชอบขอให้เราทำนู่นทำนี้เป็นเพื่อนเขาตลอด ตอนนั้นเราก็ไม่ได้คิดอะไรมาก ก็คงคิดว่าไม่มีไรหรอก ก็เพื่อนกัน
เราก็คุยกันไปเรื่อยๆ จนถึงวันที่ประกาศห้องเรียน (ตอนนั้นทั้ง จขกท และ เขา กำลังสอบขึ้นชั้น ม.4) แล้วเขาก็ทักมา ตึ้งๆ !!
เขา : นี้ออยู่ห้องอะไรหรอ
เรา : สวัสดีเราอยู่ห้อง...... แล้วแกอยู่ห้องอะไรหรอ
เขา : เราอยู่ห้อง..... โอ้โห อยู่ห้องเดียวกับ_____(เธอคนนี้เป็นสาวสวยระดับที่ลงเพจและคนติดตามเยอะมาก) เลยนี้หน่า
เรา : อ่อๆ ใช่ๆ 5555555
เขา : สูสีกันเลยอ่ะ 5555555
เรา : สูสีไรอ่ะ เขาคนนั้นสวยกว่าเราตั้งเยอะ แต่เรื่องเรียนก็ไม่แน่ 5555555
เขา : สวยหรอ เค้าว่า.....(ชื่อ จขกท)สวยกว่าตั้งเยอะ เรื่องเรียนเค้าไม่รู้
เรา : ไม่หรอกเธอคนนั้นสวยกว่า
เขา : ไม่อ่ะ เค้าว่า....(ชื่อ จขกท) สวยกว่า ในสายตาเค้านะ
เราก็คิดในใจว่า เอ๊ะ มันชักจะแปลกๆแล้วนะ ตอนนั้นก็เริ่มสงสัย แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก
ต่อดีไม่ต่อดีอ่ะ ??
อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)
ความคิดเห็น
ขอบคุณ คห.1 คห.2 คห.3 น๊าาาา แล้วก็ทูกๆคนที่เข้ามาอ่านด้วย
มาต่อให้ละนะคะ
พอเริ่มคุยกันนานขึ้นๆ การพูดคุยของเขาก็เริ่มดูเหมือนเป็นห่วงเป็นใยเรามากขึ้น เริ่มจะกวน**น้อยลง จนในที่สุดวันหนึ่ง
เราสองคนก็คุยกันตามปกติ แต่มีช่วงหนึ่งที่เขาก็พูดแปลกๆ
เขา : ......มีแฟนยังอ่ะ
เรา : ยังไม่มีอ่ะ 5555555
เขา : ค่อยโล่งหน่อย
เรา : ห๊ะ โล่งอะไร
เขา : เปล่าๆ แล้วชอบผู้ชายแบบไหนอ่ะ
เรา : เค้าหรอ ชอบแบบสูงกว่าเค้า แก่กว่าเค้า เล่นบอลหรือเล่นบาสเป็น เล่นกีต้าร์+ร้องเพลงเยี่ยม
เขา : หู้ววว งานเข้าแล้วไง
เรา : ห๊ะ งานเข้าอะไร
เขา : ป่าวๆ นี้....(ชื่อ จขกท) เค้ามีไรจะบอกอ่ะ
เรา : อะไรหรอ
เขา : คืออออ เค้าชอบ.....(ชื่อ จขกท) อ่ะ
เรา : ห๊ะ อะไรนะ ตลกล่ะ
เขา : ไม่จริงๆ เราชอบ....(ชื่อ จขกท) มาตั้งนานละ แต่ไม่กล้าบอก เลยคุยๆกันไปก่อน
เรา : หรอ แล้วเริ่มชอบเราตั้งแต่เมื่อไหร่
เขา : ตั้งแต่เรียนชุมนุมตอน ม.3 อ่ะ
เรา : ห๊ะ เราเรียนชุมนนุมด้วยกันหรอ
เขา : ใช่ดิ ไม่เคยเห็นเค้าหรอ
เรา : ไม่อะ หรืออาจจะเห็นแต่ไม่ได้จำหน้า
เขา : หรอ แต่เค้าเห็น....(ชื่อ จขกท)ทุกครั้งเลย
เรา : หรอ 5555555
เขา : ใช่ เค้ารู้นะว่า....(ชื่อ จขกท) ชอบมาช้า แล้วก็ชอบออกก่อนด้วย
เรา : เอ่อออ ก็จริงนะ
เขา : แล้วก็ชอบนั่งขัดสมาธิบนเก้าอี้ แล้วก็ขอบฟังเพลงตลอดทั้งคาบเลย
เรา : เห้ย สังเกตขนาดนั้นเลยหรอ
เขา : ก็ใช่อ่ะดิ แล้วตอนเข้าแถวนะ ก็ชอบอยู่ข้างหลังใช่ปะ
เรา : เห้ยย เห็นด้วยหรอ
เขา : ใช่ แล้วเค้าก็ชอบไปเข้าแถวหลังๆด้วย จะได้แอบมองไง
เรา : เห้ย มีงี้ด้วยหรอ ทำขนาดนี้เลยดิ
เขา : ใช่ แล้วเค้านะก็เคยแอบมองตอนเล่นกับเพื่อนในห้องด้วยแหละ น่ารักมากเลย
เรา : โห ขนาดนั้นเลย แล้วทำไมชอบเค้าอ่ะ
เขา : ก็น่ารักดีอ่ะ บลาๆๆๆ (เขาก็พูดให้ฟัง)
เรา : หรอ 55555555
หลังจากที่เขาสารภาพกับเราแล้วว่าเขารู้สึกยังไงกับเรา ทุกครั้งที่เราสองคุยกัน มันก็มักจะมีคำพูดเลี่ยนๆ มาให้เราฟังเสมอ ซึ่งเราก็เริ่มรู้สึกดีกับเขาขึ้นเรื่อยๆ แต่มีเรื่องหนึ่งที่ทำให้เรารู้สึกว่าเค้าดูเป็นคนที่เคารพในการตัดสินใจของเรามากๆ ก็คืออออ .........
คึกๆๆ คิดถึงตอนนั้นแล้วฟิน
อยากต่อกันมั้ยอ่าาาา 
ขอบคุณ คห.5 คห.6 นะคะ แล้วก็ทุกๆคนที่เข้ามาอ่านด้วยน๊าาา
มาต่อละคะๆ สั้นหน่อยน๊าาาา พอดี จขกท ช่วยพ่อทำงานด้วยอ่าาาา 
ตั้งแต่ที่เขาสารภาพมามันเป็นเป็นเวลาเกือบๆเดือนแล้ว
และเรื่องที่เขาเคารพการตัดสินใจของเรามากๆ ก็คืออออ
ณ.วันหนึ่งที่เราสองคนก็คุยกันตามปกติ จขกท ก็แปลกใจอยู่อย่างหนึ่งเลยถามไปว่า
เรา : แกก็แปลกดีเนอะ
เขา : เค้าหรอ แปลกอะไร
เรา : ก็แกอ่ะ ตั้งแต่แกสารภาพแล้วก็จีบเค้ามา แกไม่เคยขอเค้าเป็นแฟนเลยเนอะ
เขา : หรอ แล้วคนอื่นๆที่มาจีบ....(ชื่อ จขกท)
เรา : เขาก็ประมาณว่าจีบแล้วก็ขอเลยอ่ะ 555555555
เขา : โห ขนาดนั้นเลยหรอ 555555
เรา : ใช่
เขา : แล้วรู้ปะว่าทำไมเขาถึงไม่ทำแบบนั้น
เรา : รู้แล้วจะถามปะล่ะ
เขา : เพราะว่าเรื่องแบบนี้อ่ะ มันต้องรอให้พร้อมทั้ง 2 ฝ่ายก่อนสิ
เรา : ก็แบบอึ้งไปซักพัก เห้ยย ผู้ชายแบบนี้มีอยู่จริงด้วยหรอ //แบบตอนนั้นฟินม๊วกกกกกก 
ต่อมั้ยอ่าาาา
ขอบคุณ คห.8 คห.9 คห.10 น๊าาาา ขอบคุณที่ติดตามแล้วก็เข้ามาอ่านด้วย
ต่อเลยนะค๊าาาา
จากนั้นเรา 2 คนก็คุยกันเรื่อยๆ จนกระทั่งเปิดเทอม จขกท ก็ออนเฟสเกือบทุกเช้า เพราะส่องไปเรื่อยนั้นแหละ แล้วพอดีเขาก็ออนด้วย ก็เลยคุยๆกันไป ตอนนั้นเปิดเทอม 3 วัน ก็หยุดเสาร์-อาทิตย์ แล้วนักเรียนชั้น ม.4 ต้องไปเรียนฟิสิกส์เพิ่ม เพราะเนื้อหาเยอะเกิน [พอดีห้อง จขกท กับ เขาคนนั้น ได้เรียนเพิ่มด้วยกัน เพราะครูที่สอนคนเดียวกัน] ตอนเรียน เราก็แอบเล่นเฟสบ้างไรบ้าง แล้วเขาก็ทัก จขกท มาตั้งแต่ตอนเช้าเลย
เขา : สวัสดี เค้าเห็น....(ชื่อ จขกท)ด้วยแหละ
เรา : จริงดิ แกอยู่ไหนอ่ะ อยากเห็นแกบ้าง
เขา : ไม่บอก
เรา : นะๆ บอกเค้าหน่อย
เขา : ไม่เอาๆๆ ไม่บอก หาเอง
เรา : อ้าว เค้าไม่รู้จักแกหนิ จะหาเจอได้ไง
เขา : ก็ไม่รู้สิ
เรา : งั้นเค้านั่งตรงไหนอ่ะ
เขา : นั่งตรง_________
เรา : คิดตาม เห้ย มันเป๊ะอ่ะ ใช่เลย
เขา : เป็นไง ตรงปะ
เรา : เห้ย เจ๊งอ่ะ บอกมาเถอะนะว่าแกนั่งไหนๆๆๆ
เขา : ก็ได้ๆ เค้านั่งตรง________
เรา //นั่งชันเข่าบนเก้าอี้ แล้วหันไปหาเขา แล้วพยายามมองแบบไม่อายใครเลยที่เดียว แต่เหมือนจะเห็นนะ แต่มันไกล ก็เลยไม่ค่อยชัด
เรา : ไม่เห็นอ่า
เขา : อ่าวววว
แล้วเรา 2 คนก็คุยกันไปเรื่อยๆ (แต่ก็เรียนด้วยนะ -,.-) มีพักเที่ยงด้วยไรด้วย แต่เหมือนเขาพยายามจะหลบหน้า จขกท ตลอดเลย พอกลับถึงบ้าน จขกท เลยถามเขาว่า
เรา : นี้ ทำไมแกต้องหลบเค้าด้วยอ่ะ
เขา : ก็คืออออ
เรา : คือไร อยากเห็นหน้า เผื่อเค้าจะได้ทักแกบ้างไง
เขา : คือพอเค้าเห็นหน้า....(ชื่อ จขกท) แล้วใจมันสั่นอ่ะ
เรา : ห๊ะ สั่นทำไม
เขา : ก็ไม่รู้สิ 555555555
เรา //เอ๊ะ เป็นเอามากเลยนะ
แล้วพอหลังจากนั้นสัก 2-3 วัน เขาก็ขอเบอร์ จขกท
เขา : ....(ขื่อ จขกท) ขอเบอร์หน่อยสิ
เรา : ห๊ะ เอาไปทำไมอ่ะ
เขา : ก็เอาเผื่อไว้
ตอนนั้น จขกท ก็แอบมีใจให้นิดๆละนะ (คึกๆ เขินอ่า ><) ก็เลยเอาน่ะ ให้ก็ให้ ลองดู ที่ผ่านมาเขาก็ดีกับเรานะ แบบตอนเช้าก็จะรอเดินเข้าโรงเรียนพร้อมกับ จขกท เพราะบ้าน จขกท อยู่ไกล ต้องขึ้นรถมา แต่เขาบ้านใกล้ก็เลยถึงก่อน แล้วก็จะเดินไปส่งที่ห้องด้วย (อยู่คนละตึกกัน) บางที่ก็อยู่คุยด้วยจนถึงเข้าแถวเลย แล้วตอนเย็นต้องไปรอรถตู้ที่หน้าโรงเรียนเขาก็เดินมาส่งงี้อ่ะ บางที่ทีหิวตอนเที่ยวครูชอบสอนเลยเวลา หรือบางวันที่หิวๆ จขกท ก็ชอบบ่น เขาก็จะซื้อขนมมาให้กินรองท้องอ่าาาาา ดูแลดีมากๆเลย
อยากต่อกันม๊ายยยย
ขอบคุณ คห.12 คห.13 น๊าาา
คห.14 ขอให้ได้เจอนะคะ
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านด้วย
พอหลังเปิดเทอมได้เดือนหนึ่ง จขกท ก็เริ่มรู้สึกดีกับเขามากๆเลย มากกว่าเมื่อก่อน คือเมื่อได้เบอร์นะ เขาก็แคร์มากขึ้น ยอมทำแทบจะทุกอย่างให้ถ้าเขาทำได้ ระหว่างช่วง 1 เดือนนั้นก็มีคนแซวมามากเหมือนกัน เพราะเห็นอยู่ด้วยกันบ่อยๆ แต่ จขกท ก็บอก ไม่ใช่ เพื่อนกัน ดูๆกันอยู่ เพื่อนๆก็ขำ
แต่พอมาวันที่ 15 เดือน มิถุนา (เปิดเทอมได้ประมาณ 1 เดือน) จขกท ก็รู้สึกว่า เหมือนจะพร้อมแล้วอ่ะ เริ่มแน่ใจว่า เขาคนนี้แหละจะดูแลเราได้ดีที่สุด พอเขาแข่งบอลเสร็จ จขกท เราก็คุยกันตามปกติ แล้วตัดสินใจบอกไปว่า
เรา : แกๆๆๆ
เขา : อะไรหรอ
เรา : มีไรจะบอกแหละ
เขา : อะไรอ่ะ
เรา : คือว่า เค้ารู้สึกเหมือนเค้าจะพร้อมแล้วแหละ
เขา : จริงดิ งั้นเอาไงดีอ่ะ
เรา : ก็ไม่รู้สิ //ตอนนั้นเขินมากๆๆ
เขา : งั้นนนน เป็นแฟนกันนะ
เรา : โอเค
เขา : เย่ๆๆๆ มีแฟนแล้ววว
เรา : เย่ๆๆๆ
พอหลังจากที่เราเป็นแฟนกัน โห้ยยยยย ตอนนั้น มีความสุขที่สุดเลยอ่า จขกท ก็บอกเพื่อนๆให้กลุ่ม เขาก็ดีใจด้วย แล้วเรื่องนี้ก็แพร่ไปเร็วมากกกก ทำให้เพื่อนๆทั้ง จขกท และ เขา แซวกันให้ทั่วโรงเรียนเลย เพื่อนเขาบางคนมีการถ่ายรูปหลุดด้วยอ่ะ 555555555
แล้วพอคบกันได้ประมาณ 3 เดือน ก็เป็นเดือนเกิดของ จขกท พอดีเลย แล้วตอนนั้น Minion กำลังฟีเวอร์เลย จขกท ก็เลยชอบด้วย ชอบมากๆเลย เดือนนี้เป็นเดือนกันยา สอบปลายภาคเสร็จพอดี ก็เลยชวนเขา กับเพื่อนๆไปดูหนังกัน แล้วมันก็มีเหตุการณ์เซอร์ไพรซ
ณ.ห้างๆหนึ่ง
เรา : เห้ย พวกแก ดูหนังไรดี
เพื่อน : ก็ไม่รู้สิ ดูเวลาเอาดีกว่า ว่าทันเรื่องไร
เขา : มันมี first love อ่ะ จะดูปะ
เรา //เห้ยยย หนังรักพอดีเลย เขินแปป
เพื่อน : เอาเรื่องนี้ก็ได้ เวลามันพอดีเลย
แล้วก็ได้ดู first love กัน
ตอนรอเวลาหนังฉาย
เรา : นี้แก ของขวัญอ่ะ
เขา : เอ่อออ เค้าลืมเอามาอ่ะ
เรา : จริงอ๋อ ไม่เป็นไรๆ
เขา : เค้าขอโทษ
เรา : เห้ย ไม่เป็นไรจริงๆ //หน้าตอนนั้นแบบเศร้ามาก
แล้วก็ถึงเวลาหนังฉาย จขกท นั่งข้างแฟนแถวหนึ่ง แล้วเพื่อนของ จขกท ก็นั่งกันอีกแถว
เรา 2 คนก็แทบไม่ได้ดูหนังเลย นั่งจ้องหน้ากัน จับมือกัน ป้อนป๊อปคอร์นบ้าง อะไรบ้าง จนกระทั่งหนังจบ แล้วกำลังเดินตามกันออกมา (แต่ยังไม่ทันออกโรง)
เขา : อ่ะ //ยื่นมินเนี่ยนมาให้ตรงหน้า
เรา : เห้ย ไหนบอกลืมไง
เขา : ก็แกล้งไง กะจะเซอร์ไพรซ
เรา : งื้อออ ขอบคุณนะ
เขา : รู้ปะ เมื่อกี้ก่อนเข้าโรงหน้าเศร้ามากเลย
เรา : ก็แอบงอนอ่า ขอบคุณนะ
แล้วพวกเรา รวมทั้งเพื่อน จขกท ก็แยกย้ายกันกลับบ้าน
เป็นไงบ้างงง อยากต่อกันปะ
บอกเลยว่าหลังจากนี้มีดราม่าแหละ
ขอบคุณ คห.16 นะ นิดหน่อยๆ แหะๆ 
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านด้วยน๊าาา
ต่อเลยๆ
หลังจากนั้นก็ปิดเทอมใช่ปะ ปิดเทอมตุลา แล้วเกรดออก แล้วเขาได้น้อย เขาก็บ่น แล้วเขาก็ดราม่าอ่ะ
เขา : เค้าได้เกรดน้อยอ่ะ แค่....เอง
เรา : ไม่เป็นไรน่า เทอมหน้าเอาใหม่ๆ
เขา : ดูดิ.....(ชื่อ จขกท) ได้เยอะกว่าตั้งเยอะอ่ะ
เรา : ไม่เห็นเป็นไรเลย ใจเย็นๆ
เขา : เราไม่เหมาะสมเลย .....(ชื่อ จขกท) เก่งกว่าตั้งเยอะ
เรา : เกรดอ่ะ มันไม่ได้ตัดสินทุกคนหรอกนะ
เขา : มันก็ไม่เหมาะสมกันอยู่ดีอ่ะ เดียวพ่อแม่....(ชื่อ จขกท) ก็ว่าเค้า ก็ไม่ชอบเค้าอ่ะ
เรา : เห้ย พ่อแม่เค้าไม่ได้อะไรขนาดนั้นนะ
เขา : ไม่เชื่ออ่ะ
เรา : เชื่อเค้าสิ เค้าเป็นลูกพ่อกับแม่นะ
เขา : ไม่เอาอ่ะ ไม่เชื่อ
พอจากเหตุการณ์นี้ เร้าก็คุยกับแบบแปลกๆ แล้วมันมีข้อตกลงบางอย่างที่แสนจะกดดัน
เขา : นี้ เอาอย่างงี้มั้ย
เรา : อะไรหรอ
เขา : ถ้าเทอมหน้าเกรดเค้าตก เราก็จบนะ
เรา : ห๊ะ จบอะไร //ใสๆได้อีกนะ
เขา : เราก็เลิกกันไง
เรา : ทำไมอ่ะ ทำไมต้องเลิกกัน
เขา : ก็เพราะว่าเราไม่เหมาะสมกันไง
เรา : ไม่เหมาะสมกันยังไง
เขา : ก็เพราะว่าเค้าเรียนไม่เก่ง มันไม่เข้ากัน
เรา : ทำไมต้องเป็นแบบนั้นอ่ะ
เขา : ก็เพราะมันเป็นทางออกที่ดีกว่าไง พ่อ....(ชื่อ จขกท) บอกเค้าว่า ถ้าผมรัก.....(ชื่อ จขกท) จริง ถ้าเจอคนที่ดีกว่าก็ต้องยอมปล่อยไปนะ
#ลืมเล่าตอนนั้นๆๆ เป็นวันสอบเสร็จ แล้วเขาอ่ะอยากจะไปขอพ่อ จขกท ว่า ขอ จขกท เป็นแฟนได้มั้ย แล้วพอดี จขกท ต้องไปช่วยงานครูหลังสอบ ช่วงเวลานั้นก็เป็นช่วงเวลาที่เขาเดินไปคุยกับพ่อ จขกท แล้วพอคุยเสร็จเขาก็เดินมาหาแล้วก็เล่าให้ฟังนู่นนี้นั้น แต่พ่อ จขกท บอกเขาว่า ให้ดูๆกันไปก่อน อะไรประมาณนี้ เรา 2 คนก็ค่อยโล่งใจหน่อย
เรา : แต่เค้าเจอคนที่ดีสำหรับเค้าแล้วอ่ะ เค้าไม่อยากเริ่มต้นใหม่
เขา : เค้าก็ไม่อยาก แต่มันเป็นทางออกที่ดีที่สุดสำหรับ (ชื่อ จขกท)
เรา : ไม่เอาอ่ะ
เขา : ยังไงก็ต้องเอา ตามนี้นะ
จากนั้น จขกท ก็เครียดมาก แต่ก็คุยกันเหมือนเดิม บอกว่าเทอมหน้าถ้าใครไม่ได้อะไรก็จะสอนกันอะไรอย่างงี้ แต่มันก็ดันมีเรื่องดราม่าอีก
ต่อป่าวๆๆๆ 
ขอบคุณ คห.18 คห.19 น๊าาา ขอบคุณที่ติดตาม ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน
ต่อๆเลยนะ
คือตอนนั้น เขานึกอะไรไม่รู้ถามว่า พอจบ ม.6 แล้วจะไปต่อไหน อะไรยังไง มันก็วกเข้าดราม่าอีก (ผู้ชายนะ ดราม่าเก่งมาก -,.-)
เขา : พอจบ ม.6 แล้วจะไปต่อไหนหรอ
เรา : ก็คงจะ.....(ภาคเหนือ)มั้ง แล้วแกอ่ะ
เขา : เค้าจะไปต่อกรุงเทพอ่ะ อยากไปอยู่ที่นู่น ไปอยู่กับพ่อ อยากอยู่มหาลัยที่นู่นด้วย
.....(ชื่อ จขกท) ขอพ่อไปอยู่กรุงเทพไม่ได้หรอ ไปอยู่ด้วยกันอ่ะ อยากเรียนคณะ....ไม่ใช่ ที่กรุงเทพอ่ะ มีที่เขาเป็นตรงๆเลยนะ
เรา : มันไกลอ่ะ พ่อไม่ให้ไป อีกอย่างเค้าก็ไม่คล่องเลยในกรุงเทพ
เขา : ก็ไม่เป็นไร เดียวเค้าดูแลเอง
เรา : ไม่ได้อ่า พ่อเป็นห่วง
เขา : หรอๆ ไม่เป็นไร
เรา : แล้วเรื่องของเราอ่ะ จะเป็นยังไง
เขา : ก็คงต้องเลิกกันมั้ง
เรา : ทำไมต้องเลิกกันอ่ะ
เขา : ก็เพราะว่าเราอยู่ไกลกันไง
เรา : ก็ไม่เห็นเป็นไรเลยนี้หน่า เค้าไปเที่ยวหาแก หรือแกมาเที่ยวหาเค้าก็ได้
เขา : ก็ใช่แต่ เดียว.....(ชื่อ จขกท) ก็ไปเจอคนใหม่อ่ะ
เรา : ต่อให้เจอยังไงก็มีแค่แกอ่ะ
เขา : ไม่เชื่ออ่ะ คนดีกว่าเค้ามีตั้งเยอะ เดียวก็หวั่นไหว
เรา : ไม่เอาอ่ะ ก็มีแค่แกคนเดียว เค้ามั่นคงพอ
เขา : เอาน่าๆ งั้นเลิกกันตอนนี้เลยปะ
เรา //ห๊ะๆ จะเลิกกันทำไมตอนนี้!!!!
เรา : เลิกทำไมอ่ะ ไม่เอาไม่เลิก
เขา : นี้ลองคิดดูนะ ถ้าเลิกกันตอนนี้ความสัมพันธ์เราแค่ 4 เดือน แต่ถ้าปล่อยให้ถึง ม.6 เราก็จะ 2 ปีกว่าๆเลยนะ เลิกตอนนั้นอ่ะมันตัดใจยากนะ ตอนนี้แหละ ไม่ต้องปล่อยให้มันเลยไปกว่านี้ล่ะ
เรา : แล้วทำไมต้องเลิก แค่ระยะทางเอง เราไว้ใจกันหนิ
เขา : ไม่เชื่ออ่ะ //หาข้ออ้าง
เรา : แกง่าๆๆ นะๆๆๆ //อธิบาย ง้อ หาเหตุผล
เขา : ไม่เอาอ่ะ ตอนนี้แหละ
เรา : ทำไมต้องเป็นแบบนี้ //ร้องไห้ฟูมฟาย
แล้วก็คุยๆกันไปซักพัก เขาก็ใจอ่อน แล้วก็คืนดีกัน แล้วก็สัญญากันว่าจะไม่เลิก ถึงจะไปเรียนที่ไหน ถึงจะเป็นยังไงก็ตาม
เขาก็เหมือนลองใจนั้นแหละ จขกท คิดงี้นะ
หลังจากนี้ก็ฟินละน๊าาาา ยั่วก่อนๆ 
ต่อกันป่าวจ๊ะ
เดียวมาต่อน๊าาาา ไปทำงานบ้านแปป คห.21 อยู่เจียงฮาย (เชียงราย) เจ้าาา สาวเหนือ
มาต่อให้แล้วน๊าาา คห.21
ต่อไปนี้ก็เป็นเรื่องราวฟินๆ(แบบที่จำได้จนวันตาย) ที่เกิดขึ้นกับ จขกท นะ
นี้ก็เป็นเช้าวันหนึ่งที่เขาก็รอเดินเข้าโรงเรียนพร้อมกับ จขกท เหมือนเคย แล้วก็ไปนั่งเล่นกันตรงหน้าห้องโฮมรูมของ จขกท แล้วก็เกิดศึกแข่งเกมส์ระหว่างเรา 2 คน
เขา : แข่งเกมส์ไรดี
เรา : ใครแพ้โดนกัดนะ //พอดีโหดอ่ะ แหะๆ
เขา : ได้ๆ โอเคๆ เกมส์ไร
เรา : เอา Mandoraๆๆ
เขา : ไม่เอาง่า เอา fruit Ninja ดีกว่า //ให้ จขกท เลือกทำไม -,.-
เรา : ไม่เอาง่า fruit Ninja แกเก่ง
เขา : Mandora .....(ชื่อ จขกท) ก็เก่ง เก่งแบบเค้าไม่มีทางชนะเลย เอา fruit Ninja นี้แหละ สูสีดี
เรา : อ่าๆ โอเคๆ
//พอผลัดคนเล่นคนละตา ปรากฏว่า เขาชนะ TT
เขา : เย่ๆๆ ชนะแล้วๆๆ เค้าได้กัด
เรา : ง่า งื้อๆ อ่ะ //ยื่นแขนไปให้เขากัด
เขา : อั้มมมมมม !!!!!!! //กัดไปเต็มแรง
เรา : โอ๊ยยยยยย กัดแรงอ่า
เขา : เย่ๆๆๆๆ
เรา : ง่า เค้ายังไม่ได้กัดแกเลย
เขา : ก็เล่นไม่ชนะเองหนิ
เรา : ก็บอกแล้วว่าแกเก่งหนิ
เขา : โอ๊ๆ งั้นให้กัด 1 ที
เรา : เย่ๆๆๆๆ //ดึงแขนมากัด เต็มแรง หวังจะเอาคืน
เขา : โอ๊ยย ป๊าปปป //ตีหัว จขกท
เรา : ง่า เจ็บนะ จะตีทำไมห๊ะ
เขา : ก็กัดแรงอ่ะ มันลืมตัว ขอโทษๆ
เรา : มาให้กัดอีกทีเลยนะ
เขา : ก็ได้ แต่คราวนี้ถ้ากัดแรงเลิกนะ //ชอบขู่ จขกท อย่างงี้เรื่อยเลยอ่ะ
เรา : โอเคๆ
เขา : อ่ะ //ยื่นแขนมา
เรา : อั้ม !! //กัดแบบเบาๆ
เขา : ก้มลงมาเหมือนจะกระซิบ แต่ไม่ได้พูดอะไร (มันใกล้ม๊ากกกกก) >//<
เรา : อ้าปากออก ตกใจ+เขินมากๆ แกทำไรอ่า //ตีแขนไป 1 ที
เขา : เป็นไงล่ะ หึๆ // ทำหน้าเข้าเล่ห์
อีกเหตุการณ์หนึ่งที่ จขกท ฟินมากๆเลยก็คือ ข้ามถนน....
อยากต่อกันป่าวอ่า หลังจากนี้ก็จะเอามาเรื่องดราม่า+ฟินมากๆ อยากป่าวววว
ขอบคุณ คห.23 น๊าาา ทุกๆคนที่เข้ามาอ่านมาติดตามด้วยย
มาต่อละค่าาาา
อีกเหตุการณ์หนึ่งที่ จขกท ฟินมากๆเลยก็คือ ข้ามถนน....
เรา : นี้แก เค้าต้องนั่งรถไปเรียนอ่ะ พ่อไม่ว่าง
เขา : จริงดิ งั้นเดินไปได้ปะ เดียวเค้าไปส่ง
เรา : โอเคๆ ก็ได้ๆ
เมื่อถึงเวลา
เขา : ปะๆ เดียวไม่ทัน
เรา : ปะ //แล้วก็เดินนำ
ตอนเดินก็คุยกัน หยอกกันบ้าง ป้อนขนมกันบ้าง
เมื่อถึงตอนข้ามถนน
เรา : (-- )( --) ข้ามไปอย่างรวดเร็ว
แต่.........
เขา : = [] = เห้ย ฟุ๊บ !! //กระชาก จขกท กลับ
เรา : เห้ยแก ดึงทำไม ข้ามถนนนะ
เขา : ก็รถมันมาอ่ะ ไม่เห็นรึไงห๊ะ
เรา : ก็เค้าดูดีแล้วนะ
เขา : ดูดีแล้วบ้าไรล่ะ เห็นปะว่าข้ามไปยังไงก็โดนชนชัดๆ
เรา : ไม่ใช่นะ พอเค้าข้ามไป บลาๆๆๆ //อธิบายไป
เขา : ไม่ใช่อะ แค่ข้ามหน้ามอไซก็โดนชนแล้ว เขาขับเร็วจะตาย
เรา : ไม่ใช่น๊า
เขา : พอเลยไม่ต้องมาเถียง เห็นๆอยู่ว่าจะถูกชน ถ้าเค้าไม่ดึงไว้จะเป็นไงห๊ะ บลาๆๆๆๆๆๆๆ //โดนด่าเละ
เรา : ง่าแก เค้าขอโทษ แต่เค้าดูดีๆแล้วนะ
เขา : นั้น ยังจะเถียงอีกนะ
เรา : ง่ะ ทำไมต้องโหดด้วย
เขา : ไม่ต้องเลยทำไรไม่รู้จักคิด //โหดอีกละ
เรา : ง่า ทีหลังจะดูดีๆนะ แหะๆ
เขา : ทำเป็นโหดอ่ะ เงียบ ทำหน้าขรึม ไม่ตอบ จขกท เลย
เรา : แกเค้าขอโทษ เงียบทำไมอ่ะ
พอถึงที่ต้องข้ามถนนอีกที่
จขกท ก็รีบข้ามเลย เพราะรถโล่ง (คราวนี้ดูดีๆแล้วนะ 5555) พอข้ามมาถึง ปรากฏว่า เขาไม่ข้ามตามมาด้วย อ่าว แย่แล้ว
เรา : หันไป อ่าว ไมไม่ข้ามมาอ่ะ
เขา : ทำหน้าขรึม ส่งแค่นี้พอละ
เรา : อ่าวว //แล้วก็เดินคอตกต่อไป
เขา : วิ่งมาตีไหล่ จขกท เห้ย !!
เรา : ง่ะ แกอ่า ชอบทำให้ตกใจ
เขา : หน้าเศร้าเลยอ่ะ 55555
เรา : ตลกหรอ
แล้วก็เดินมาถึงที่เรียนพิเศษพอดี
เขา : ถึงละ ไปเรียนซะ
เรา : โห ไล่อ๋อ
เขา : ป่าว
เรา : เย็นชาเนอะ
เขา : ก็ไม่ระวังตัวอ่ะ ถ้าเค้าไม่ดึงไว้จะเป็นไงห๊ะ //ทำเสียงโหดอีกแล้ว
เรา : ขอโทษ ขอบคุณนะที่ดึงไว้
เขา : ไม่เป็นไรๆ ไปเรียนได้ล่ะ
เรา : ขอบคุณน๊า ไปเรียนละ บัพบายยย
เขา : ไม่เป็นไรๆ บัพบาย รัก....(ชื่อ จขกท) ตั้งใจเรียนนะ จุ๊บๆ //แอบมีมุ้งมิ้ง ^3^
เรา : รักแกเหมือนกัน จุ๊บๆ ^3^
แล้ว จขกท ก็เอามือมาแปะปาก จขกท แล้วก็เอาไปแปะปากเขา (เหมือนจุ๊บทางอ้อมอ่ะ) แล้วเขาก็ทำกลับด้วย อิๆ ฟินเลยยย
อยากต่อกันรึป่าวววว เดียวจะมีดราม่าแบบน้ำตาตก+.........
ขอบคุณ คห.25 น๊าาา ทุกๆคนที่เข้ามาอ่าน มาติดตามด้วยย
มาต่อละน๊าาา
อันนี้บรรยายเยอะหน่อยนะ คือมันแบบว่าๆอ่ะ การกระทำ
มีอยู่วันหนึ่งที่ครูหัวหน้าระดับขอให้ห้อง จขกท ไปร่วมเดินขบวนอะไรซักอยาก ซึ่งก็ยังบังเอิญห้องที่ร่วมเดินมี 2 ห้อง อีกห้องหนึ่งก็คือห้องเขานั้นเอง
แล้วพอ จขกท กินข้าวเสร็จ ก็ไปรอตรงร่มไม้ใกล้ๆที่ครูนัด ส่วนเขานั่งทำงานกับเพื่อนที่ลานใกล้ๆกัน (แต่เนื่องจากมีพุ่มไม้บัง ก็เลยไม่เห็นกัน จึงต้องคุยข้อความกัน)
เมื่อใกล้ถึงเวลา เขาก็มีท่าทีที่แปลกไป คือเวลาคุยก็เย็นชาๆ ตอนเดินไปตรงที่ครูนัดเลย ไม่เดินมาหา จขกท ก็งงมาก พยายามมองหาก็ไม่เจอ เหมือนกับว่าเขาพยายามหลบหน้าอยู่
พอต้องขึ้นรถ แทนที่เขาจะรอ เขากลับขึ้นไปเลย ไม่ได้สนใจ จขกท ก็งงๆนะ แล้วเขาก็ไม่ตอบข้อความอ่ะ พอตอบมาก็ตอบมาว่า
เขา : เราเลิกกันเถอะ
เรา : เห้ย เลิกทำไมอ่ะ เค้าทำไรผิดอีก
เขา : ช่างมันเถอะ
เรา : เห้ยบอกมาดิว่าเค้าทำไรผิด เค้าขอโทษ
เขา : ช่างมันเถอะ บอกไรไปก็ไม่ช่วยอะไรอยู่ดี ....(ชื่อ จขกท) ไม่เคยทำหรอก
เรา : อ่าวว เค้าขอโทษ ที่ไม่ได้เดินที่ลานเพราะว่าแกอยู่กับเพื่อน แล้วแกก้รู้ว่าเค้าไม่ถูกกับคนห้องแก(เคยมีเรื่องกับผู้หญิงห้องนั้นนิดหน่อย แต่ไม่ถึงตบ**ะ -,.-)
เขา : มันไม่ใช่เรื่องนั้น
เรา : แล้วมันเรื่องอะไรอ่ะ
เขา : ช่างมันเถอะ
เรา : บอกหน่อยเถอะ เค้าขอโทษ
เขา : อยากรู้จริงๆหรอ
เรา : จริงสิ เค้าขอโทษ
เขา : ....(ชื่อ จขกท) ไม่เคยใส่ใจเค้าเลย เราอยู่ใกล้กันแค่นั้น แต่ไม่สนใจเค้าเลย
เรา : เค้าขอโทษ
เขา : ช่างมันเถอะ มันสายไปล่ะ
พอถึงที่จุดเริ่มขบวน
เรา : ง้อเขาไว้สุดๆ
เขา : เย็นชาใส่
เรา : เดินไปคุยกับเขา แต่คุยกันได้แปปเดียวเขาก็เดินหนี
เขา : เดินหนีไปอยู่กับเพื่อน เหมือนให้เป็นที่กำบังให้
เรา : อยู่กับเพื่อนก็ได้น่ะ แล้วตอนนั้นเราก็พยายามบ่นๆให้เขาได้ยินว่าปวดท้องปจด. หวังว่าเขาจะสนใจไง แต่ไม่เลย เขาเย็นชาทำเป็นไม่ได้ยิน
ก็เลยตัดสินใจไปเดินเล่นกับเพื่อน คือตอนนั้นไม่ไหวแล้วอ่ะ
พอกลับมาก็ถึงเวลาเดินขบวนพอดี ซึ่งชุดหนึ่ง ต้องที่ทั้งชายและหญิง ตอนแรกกะว่าจะเดินไปเข้าขบวนกับเขา แต่ก็กลัวโดนคนอื่นมองว่าไปหาแฟนละสิ จขกท ก็เลยตัดสินใจอยู่ตามนั้นแหละ ไม่เดินไปล่ะ
แล้วเมื่อพอเวลาเดินขบวนนนนน
ชุดของเขาอยู่ข้างหน้า แล้วชุดของ จขกท อยู่ข้างหลัง มีอีกประมาณ 3-4 ชุดกั้นอยู่ พอเดินไปเรื่อยๆ จขกท ที่เดินอยู่ข้างหลังก็จะมองไปข้างหน้าอยู่แล้วใช่ปะ จขกท สังเกตเห็นเขาชอบหันหลังมามองบ่อยๆ บ่อยมากอ่ะ คือตอนแรกก็ไม่ได้คิดไร ก็เดินแบบมองๆพื้นไป แต่พอเงยหน้าขึ้นมาเขากลับมองเราอยู่ พอเรา 2 คนสบตากันแปปเดียว เขาหันกลับไป เป็นอย่างนี้จนสิ้นสุดขบวน
แล้วก็.........
อยากต่อมั้ยๆ
ขอบคุณ คห.27 คห.28 คห.29 คห.30 น๊าาาา
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน มาติดตามด้วย
ต่อเลยเนอะๆ
แล้วก็พอกลับมาถึงโรงเรียน จขกท ต้องไปแลกของขวัญกับสาย แต่ก็ไปช้าๆเพราะบอกรุ่นพี่ว่าเดียวจะดักรอเพื่อนหน้าโรงเรียน ความจริงจะดักรอเขานั้นแหละ แต่ก็ไม่เจอ เหมือนเขาจะรู้ว่า จขกท ดักอยู่
พอสักพักเขาก็ส่งข้อความมา
เขา : วันเสาร์อ่ะ เอาแมงเหลือง(Minion ที่เขาให้)มาคืนเค้าด้วยนะ
เรา : เงียบอ่ะ ทำเป็นไม่เห็นข้อความ
เขา : เข้าใจปะว่าเอามาคืนด้วย อยู่ไหนตอนนี้
เรา : แลกของขวัญสายอยู่
เขา : เออๆ อย่าลืมละ
เรา : อืมๆ (คำต้องห้ามสำหรับคู่ จขกท)
เขา : อืมๆ
แล้ว จขกท ก็ขอพี่เขาแลกด้วยความรวดเร็วเนื่องจากต้องรีบไปขึ้นรถ พอขึ้นรถเสร็จก็รายงานเขาเรียบร้อย
เรา : ขึ้นรถแล้วนะ
เขา : บอกทำไม
เรา : ง่ะ แก เค้าขอโทษ
เขา : หึ
เรา : งื้อ แก ให้อภัยเค้านะ
เขา : ไม่
เรา : เงียบ ไม่รู้จะตอบอะไรดี สักพักเขาก็โทรมา
เขา : นี้ ในสถานะอ่ะ เค้าลบออกล่ะนะ
เรา : เงียบ
เขา : เค้าลบบทสทนาของเราด้วย
เรา : เงียบ
เขา : และสถานะโสดอ่ะ จะให้อื่นเห็นหรือจะเห็นคนเดียว
เรา : เงียบ
เขา : ห๊ะ ว่าไง
เรา : ไม่ต้อง เค้าเห็นคนเดียว
เขา : อ๋อ ให้คนอื่นเห็นด้วยใช่ปะ
เรา : ไม่ต้อง เค้าเห็นคนเดียว
เขา : ทำไมอ่ะ เผื่อคนอื่นจะได้รู้ แล้วจะได้มาจีบไง
เรา : ไม่เอา
เขา : อือๆ โอเคๆ แล้วเขาก็วางสายไป
ทั้ง 2 ฝ่ายก็เงียบกันไปสักพักแล้ว จขกท ก็คิดแผนการเนียนๆ ด้วยการส่งข้อความไปหาเขา ประมาณว่าอยากคุยกับเขาแต่เขาไม่อยากคุย ส่งไปว่า เห้ยแก ฉลองกับความโสดเค้าหน่อย 5555555 แล้วก็ส่งไปติดๆเลยว่า เห้ย โทษทีส่งผิดๆ (เอาไปใช้ได้นะ) สักพักเขาก็โทรมา
เขา : ตอนแรกอ่ะ เค้ากะจะดีด้วยแต่ว่า
เรา : แต่ว่าอะไร
เขา : ก็เลิกกันไปแล้วมีความสุขก็เลิกเถอะ
เรา : ความสุขอะไร
เขา : ก็เห็นบอกฉลองหนิ (อ่าวกรรมแล้ว)
เรา : เค้าแค่ประชดอ่า //น้ำตานองหน้าแล้วตอนนั้น
เขา : หรอ
เรา : ใช่
เขา : อือ
เรา : กลับมาดีกันได้ปะ
เขา : อยากดีกันปะละ
เรา : อยากสิไม่งั้นจะง้อหรอ
เขา : โอเคๆดีกันๆ
เรา : จริงนะ
เขา : จริงๆสิ
เรา : เย่ๆ
เขา : เย่ๆ
ตอนนั้น จขกท ถึงบ้านพอดี แล้วเรา 2 คนก็กลับมาคืนดีกัน ประมาณว่าทะเลาะกันทุกครั้ง บอกเลิกกันทุกครั้ง เราก็ยังกลับมาคืนดีกันงี้ จนเขาเคยถามว่า
เขา : นี้ๆ คู่เราก็แปลกเนอะ
เรา : ทำไมหรอ
เขา : ก็เราอ่ะทะเลาะกันตั้งหลายครั้ง แต่ไม่เคยเลิกกันจริงๆซักครั้งเดียว แต่คู่อื่นดิทะเลาะกันวันเดียวก็เลิกกันแล้ว
เรา : เอ้อ ก็จริงนะ แล้วมันเพราะอะไรอ่ะ
เขา : เพราะเรารักกันจริงๆมั้ง
ตอนนั้นยอมรับเลยว่าฟินมากกกกก คิดถึงตอนนั้นแล้วแบบ อร๊ากกกกก เขิน
มีเรื่องต่อไปอีกน๊า อันนี้แบบอึ้งๆ ฟินๆ เย็นๆ 555555
ต่อกันรึป่าวค่ะ
ขอบคุณ คห.32 คห.33 คห.34 คห.35 น๊าาา
มาต่อแย้ววว
ขอโทษที่มาช้าพอดี จขกท ถูกดราม่าใส่
เรื่องนี้เกินขึ้น ณ.วันปัจฉิมนิเทศของพี่ม.6
ตอนเช้า จขกท ก็เดินเข้าโรงเรียนมากับเขาตามปกตินั้นแหละ แต่บังเอิญเกินเรื่องที่เขางอน (จำไม่ได้ว่างอนเรื่องอะไร ขออภัยด้วย TT) เขาก็เดินมาส่งถึงที่แล้วก็หายไป แล้วก็กลับมาใหม่พร้อมกับยืนพวงกุญแจ minion ที่ จขกท ซื้อให้เมื่อวันครบรอบ 6 เดือน (มั้งนะ) ให้ จขกท ก็ไม่เอา เขาก็พยายามยัดเยียดให้ เขาก็มานั่งซักพัก แต่ก็ไม่ได้คุยไรกัน แต่พอเขาพูด......
เขา : เราเลิกกันเถอะ
เรา : มองหน้าเขา เค้าขอโทษ
เขา : มันจบแล้วแหละ
เรา : ทำไมอ่ะ
เขา : ก็ทำท่าจะเดินหนี
เรา : จับแขนเขาไว้อย่างแน่น
เขา : พยายามสะบัดแต่ก็ไม่ออก
เรา : จับสองมือเลย แล้วก็กระชากให้นั่ง นั่ง!!!!
เขา : เหมือนอมยิ้มเล็กๆ แล้วก็นั่ง แต่พอนั่งเสร็จกลับทำหน้าขรึมต่อ
เรา : ทำไมอ่ะ เค้าขอโทษ
เขา : สายหัว แล้วก็พยายามดึงมือกลับ
เรา : เราจับแน่นกว่าเดิม
เขา : พยายามแกะมือ แกะมือเลยนะ เอาอีกข้างมาช่วย
เรา : จิกมือไว้อย่างแน่นที่สุด
เขา : เห้ยๆ ครูมา (มาจริงๆ)
เรา : ก็เลยปล่อย พอครูเดินผ่านไปก็ตะครุบอย่างรวดเร็ว
เขา : มองหน้า
เรา : บีบสุดแรง ดึงๆไว้
เขา : โอ๊ย เจ็บ
เรา : ก็แกจะไปอ่ะ
เขา : พยายามแกะอีก
เรา : บีบแน่นกว่าเดิม
เขา : บอกว่าให้ปล่อยไง //เสียงโหดโคตรๆ
เรา : บีบแน่นกว่าเดิม แทบจะกอดไว้
เขา : บอกว่าให้ปล่อยไง อย่าให้เค้าโกรธนะ
เรา : ไม่ปล่อย เกาะแน่นมากๆ
เขา : จะปล่อยไม่ปล่อย บอกให้ปล่อย อย่าให้โกรธมากไปกว่านี้ //เสียงโหด สายตาโหด แกะมือออกด้วยความรุนแรก แล้วก็สะบัด
เรา : เขาสะบัดแรงมาก แรงอันน้อยนิดจะไปสู้แรงเยอะๆของเขาได้ไง มือ จขกท ก็หลุด
เขา : มองมาด้วยสายตาเย็นชา
เรา : น้ำตาไหลเลย อาบแก้ม นั่งน้ำตาไหลซักพัก ก็เอางานมาทำ แต่ก็ยังไม่หยุดร้อง แล้วเขาก็เดินกลับมา
แล้วก็ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ยั่วๆก่อนๆ 
ต่อกันมั้ยอ่ะๆ
ขอบคุณ คห.37 คห.38 น๊าาา ทุกคนที่เค้ามาอ่าด้วย
มาต่อล่ะๆ
แล้วเขาก็เดินกลับมา และบอกว่า
เขา : เอาหูมานี้สิ
เรา : นิ่ง เงียบ
เขา : เอาหูมานี้ก่อน
เรา : หันหน้าไปมอง แล้วก็หันกลับ
เขา : พยายามจับไหล่ให้หันไปหาเขา
เรา : นั่งตัวแข็ง
เขา : ก้มมากระซิบที่หูว่าาาาาาาา
เราจบกันจริงๆนะ วันเสาร์เอาแมงเหลืองมาคืนด้วย(อีกล่ะ)
เรา : น้ำตาไหลมากว่าเดิม
เขา : เดินจากไปอย่างไร้เยื่อใย
เรา : ก็นั่งซึมซับความเจ็บปวดซักพัก พอเพื่อนมาถามก็ร้องไห้อีก จนถึงเวลาเข้าแถว น้ำตาก็ยังมีนิดๆ
พอเข้าแถวเสร็จเพื่อนๆก็แยกย้ายกัน ส่วน จขกท ก็เดินไปขอคาบกับครู แล้วเพื่อนที่เดินไปด้วยก็ถามแบบเจาะจงเลย แล้วคราวนั้นก็ร้องไห้มาอีก
แต่ทั้งวันเขาก็ส่งข้อความมาหาบ้างเป็นครั้งคราวซึ่ง จขกท ก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง คือตอบไปยังไงเขาก็พูดเหมือนๆเดิม พอง้อก็บอกว่าไม่ บางทีก็ท้อไง
จนถึงเวลาให้ของรุ่นพี่ จขกท ก็พยายามมองหาเขาอยู่ แต่ก็ไม่เจอ เหมือนหลบหน้านั้นแหละ พอให้ของเสร็จก็ต้องไปบูม ถ่ายรุป คุยกับสายรหัส ฯลฯ พอภารกิจเสร็จ จขกท ก็เดินกลับตรงที่กลุ่ม จขกท เอากระเป๋าข้าวของไว้ด้วยสภาพที่เหนื่อยมากๆ แต่พอใกล้ถึง ก็เจอออออออออ
เจอเค้ามายืนดักอยู่ โอ้ ตอนนั้นแบบ =[]= เอาไงดีละทีนี้ ข้อความก็ไม่ตอบ โดนจัดหนักแน่ๆ ตอนแรกคิดว่าจะเดินหนีเพราะกลัวมากๆ (เป็นพวกไม่ยอมรับความจริง -.,-) แต่
ใจมันสั่งให้เดินไปหา เพราะว่า อยากรู้ว่าเขามาหาทำไม
ปรากฏว่าาาาาาาาา
เขายืนนิ้วก้อยมาให้ แล้วพูดว่า ดีกันนะ
ตอนนั้นคือรีบยื่นนิ้วไปก้อยด้วยเลย (กลัวเขาเปลี่ยนใจ) หน้านี้แบบ ^________^ ยิ้มหน้าบานเลย แล้วเราก็นั่งคุยกัน
เรา : เค้าขอโทษนะ
เขา : ไม่เป็นไรหรอก แต่ทำไมไม่ตอบข้อความ
เรา : ก็กลัวอ่ะ เค้ายอมรับความจริงไม่ได้
เขา : รู้ปะว่ามันเฉยเมยมาก
เรา : หรอ เค้าขอโทษ เค้ากลัวจริงๆหนิ
เขา : ไม่เป็นไรหรอกๆ
เรา : แล้วรู้ได้ไงว่าเค้าจะเดินมาแถวนี้
เขา : ไม่รู้สิ มันเป็นเซ้นอ่ะ
เรา : เห้ย จริงดิ
เขา : เจ๋งปะละ
เรา : ที่รักเค้าเก่งที่สุด
เขา : เอ้อ แล้วพอเดินมาเข้าแถวแล้วร้องไห้ใช่ปะ แล้วร้องตอนไหนอีก
เรา : เห้ย เห็นด้วยหรอ
เขา : เห็นดิ อยู่ในสายตาเค้าตลอดแหละ
เรา : เขินเลยยยยย
แล้วเรา 2 คนก็คืนดีกัน เขาก็เดินไปส่งขึ้นรถเหมือนปกติเลย
มีต่ออีกนะๆ เดียว 2 เรื่องรวดเลยดีปะ
อยากต่อกันอยู่ป่าวววว
ขอบคุณ คห.40 คห.41 คห.42 น๊าาา แล้วก็ทุกคนที่เข้ามาอ่านด้วย
มาต่อแล้วๆ
เรื่องราวดราม่าเรื่องนี้เกิด ณ เย็นวันหนึ่งที่คาบสุดท้าย จขกท เรียนบาสเก็ตบอล ซึ่งก่อนเรียนก็ส่งข้อความไปบอก
เรา : ไปสอบบาสนะ //แล้วก็ไปสอบเลย พอสอบเสร็จก็กลับมาดูโทรศัพท์
เขา : ไม่ให้ไป
เรา : สอบเสร็จแล้วๆ
เขา : หึ
เรา : เป็นไรอ่า
เขา : ทำไมช้า เล่นบาสเป็นไม่ใช่หรอ
เรา : ก็คนมันเยอะไง สอบเสร็จแล้วๆ ปะไปรอรถ
เขา : ไปเถอะ เค้าไม่ไป
เรา : แกง่า ก็เค้าเอาโทรศัพท์ทิ้งไว้ในเป่าอ่ะ
เขา : ทำไมต้องทิ้งไว้ในเป๋า
เรา : ก็เวลาเล่นมันเกะกะอ่ะ
เขา : ที่เค้า เค้ายังไม่เห็นเกะกะเลย
เรา : ก็นั้นแกง่ะ
เขา : ไม่ต้องเลย ไปรอเองเลยนะ
แล้ว จขกท ก็เดินไปรอรถและก็โทรหาเขา
เรา : นี้แกอยู่ไหน
เขา : อยู่บนห้อง
เรา : อยู่ทำไมบนห้อง
เขา : ทำเวรอยู่
เรา : อ๋อๆ เค้าอยู่หน้าโรงเรียนนะ
เขา : อือ แค่นี้นะ
เรา : ง่าาาาาาา แล้วเขาก็ตัดสายไป
จขกท ก็ยืนดูดโกโก้หน้าโรงเรียน สักพักใหญ่ๆเขาก็เดินมาเตะไหล่
เรา : เห้ย แกง่ะ
เขา : เป็นไง ยืนรอรถคนเดียว
เรา : ก็เหงาดิ ตกใจหมดเลย
เขา : 555555555
เรา : ตลกอะไร
เขา : ป่าว เห็นทำหน้าเครียดมากเลย
เรา : ก็แกนั้นแหละ ดีกันนะ
เขา : ก็ดีไง ไม่ดีจะเดินมาหาหรอ
เรา : อึ๊ย ><
เขา : อึ๊ย ><
แล้วเราก็ยืนสวีตกัน คุยกัน ป้อนโกโก้ให้กัน จนรถมา
ต่อมั้ยๆ
ขอบคุณ คห.44 คห.45 แล้วก็คนที่เข้ามาอ่านด้วย น๊าาาาา
คห.45 ยังคบอยู่ค่าาาา
มาต่อแล้วค่ะๆ
งอนแต่ยังโทรหา คึกๆๆ
อีกเรื่องหนึ่งก็เกิดขึ้นตอนเย็นนั้นแหละ เขาก็งอน จขกท อีกตามเคย (จำไม่ได้ว่าเรื่องอะไร) มันเกิดขึ้นว่าเขางอน แล้ว จขกท ก็ง้อ (เหมือนเดิมนั้นแหละ) แต่เขาไม่ยอมคืนดี พอดีวันนั้น จขกท เลิกช้ากว่าปกติ ก็เพราะว่าครูปล่อยช้านั้นแหละ แล้วก็รีบวิ่งมาขึ้นรถ (แต่ยังไม่ถึงหน้าโรงเรียน) สักพักเขาก็โทรมา
เขา : อยู่ไหน
เรา : ครูกำลังปล่อยอ่ะ กำลังเดินจะไปหน้าโรงเรียน
เขา : อ๋อๆ
เรา : แล้วแกอ่ะ
เขา : อือๆ
เรา : แกง้า
เขา : รออยู่หน้าโรงเรียนนะ ที่เดิม
เรา : โอเคๆ กำลังเดินอยู่ จะรีบไป //แล้วเขาก็วางสายไป
พอไปถึง จขกท ก็รีบเดินเข้าไปหาด้วยความรวดเร็ว แต่เขาทำหน้าบึ้ง
เรา : แกอ่ะ เค้าขอโทษ
เขา : ก็ไม่ได้ว่าไร //มองด้วยสายตาเย็นชา
เรา : ก็แกงอนเค้าอ่ะ เค้าขอโทษ
เขา : นั้น รถมาแล้ว ทำไมไม่ไป
เรา : ไม่เอาอ่ะ ให้เขารอ ถ้าแกยังไม่หายงอนเค้าก็จะไม่ไป
เขา : มองหน้า
เรา : ดีกันนะ
เขา : ก็ได้ๆ
เรา : เย่ๆ ยืนมือไปเกี่ยวก้อย
เขา : ยิ้ม แล้วก็ยื่นมาเกี่ยวก้อยอบ่างหนักแน่น
เรา : ปะๆ เค้าจะไปขึ้นรถล่ะ
เขา : โอเคๆ
เรา : เดินไปแล้วหันกลับมา //เขาไม่เดินตามมา อ่าวไม่ไปส่งหรอ
เขา : หัวเราะ แล้วก็เดินตามมา ปะๆ
แล้วเขาก็เดินไปส่ง จขกท ที่รถ รำลากันเรียบร้อย แล้วก็แยกย้ายกลับบ้าน
ต่อมั้ยๆ ^^
ขอบคุณ คห.47 คห.48 น๊าาา ทุกๆคนที่เค้ามาอ่านด้วย
มาต่อให้แล้วเด้อออ
วันนั้นเป็นวันเสาร์ที่ จขกท ต้องไปเรียนพิเศษ ซึ่งก็ไปกับเขานั้นแหละ เรา 2 คนก็จองเรียนกันตั้งแต่เมื่อคืนเพื่อให้ได้นั่งใกล้กัน แต่มันก็เกิดเหตุการณ์ดราม่า (อีกแล้วสินะ)
พอเข้ามาในห้องแล้วเรียนกันไปได้ซักพัก จขกท ก็เริ่มง่วง เลยคุยกันผ่านกระดาษ คุยกันไปเรื่อยๆ จนเกิดเรื่องค่าาาา เขางอนเฉย ไม่ใช่งอนธรรมดา โกรธเลยแหละ แล้วววววว
เขา : ก็เอาตลับที่มีแมงเหลืองเป็นพวงกุญแจคู่ (ที่ จขกท ซื้อให้เมื่อวันครบรอบ 6 เดือน) ไป
เรา : ตกใจ เอาไปทำอะไร ซักพักเขาก็ยื่นกลับมา
เขา : เอาน้ำยาลบคำผิดไปขีดทับตำแหน่งที่เขาเขียนชื่อเขาไว้
เรา : เห้ย ทำกันแบบนี้เลยหรอ เกินไปแล้วนะ
เขา : พอเหอะ เบื่อ**
เรา : ทนไม่ไหวจริงๆอ่ะ เลยเดินออกจากห้องไป ไม่เรียนอะไรมันแล้ว (อย่าทำตามนะ ไม่ดีๆ)
เขา : ก็นั่งเรียนต่อไป
เรา : มานั่งสงบสติอารมณ์ข้างนอก นั่งฟังเพลง เดินไปเดินมา ประมาณ 30 นาที จนพี่เจ้าหน้าที่เดินมาเจอ
พี่เจ้าหน้าที่ : เอ้า ไม่ไปเรียนหรอ
เรา : อ๋อ มาเข้าห้องน้ำคะ กำลังจะไป แล้วก็เดินเข้าห้องไป
พอเป็นประตูเข้าไป เขาก็หันมามองหน้า แวบแรกที่มองสายตาคือเป็นห่วงมาก (คิดไปเอง -,.-) แล้วก็กลับไปเย็นชาเหมือนเดิม = = จขกท ก็เข้าไปนั่ง
เขา : ไปไหนมา
เรา : เย็นชามาก็เย็นชากลับด้วยการไม่ตอบ แล้วก็หัดหน้าไปจะเก็บของ
เขา : หันมามอง แล้วก็พูดว่า อย่าเพิ่งไปรอจบม้วนนี้ก่อน
สักพัก เขาก็ส่งกระดาษเก่าที่เขียนมาให้หมดเลย
เรา : ฉีกทิ้งหมด (ก็เลยจำไม่ได้ไง) แล้วก็เก๊กทำเป็นนั่งเรียน
เขา : ส่งกระดาษมา ไปไหนมา
เรา : ไปข้างนอกมา
เขา : ไปทำไม
เรา : ไปร้องไห้มา แล้วก็เอาไปวางไว้บนโต๊ะ แล้วก็ค่อยๆเอามือออกมา แต่......
เขา : จับไว้ แล้วก็เอาไปวางไว้บนตัก แล้วก็ลูบๆ ตอนนั้นเขาฟุบโต๊ะ มองที่มือ แล้วก็เงยไปจดๆ พร้อมกับเอามือ จขกท มาวางไว้บนตัก จขกท แล้วก็บอกว่าใกล้จบแล้ว
เรา : เก็บของรอ
เขา : เก็บของเหมือนกันแล้วก็เดินออกห้องไป
เขา : ดีกันนะ
เรา : ทำไมต้องจับมืออ่ะ
เขา : เพราะเค้าไม่อยากให้......(ชื่อ จขกท) ไปไหนอีก อย่าไปไหนอีกนะ
เรา : ก็ได้จะไม่ไป ดีกันๆ ตอนนั้นเขินเลยยยย >//<
หลังจากนั้นก็เดินไปกินข้าวด้วยกัน
ฟินกันป่าวววว อยากต่อกันมั้ย
ขอบคุณ คห.50 คห.51 น๊าาา ทุกๆคนที่เข้ามาอ่านด้วย
คห.51 นิดหนึ่งๆ แหะๆ
มาต่อล่ะๆ พอดีช่วงนี้เริ่มเรียนพิเศษแล้ว เลยอัพช้านิดหนึ่งๆ
วันนั้นเป็นวันอาทิตย์ที่ จขกท นัดกับเขาว่าจะไปดูหนังกัน ตอนแรก จขกท จะให้แม่ไปส่ง เลยไม่เอาเพื่อนไปเป็นข้ออ้าง แต่บังเอิญพ่ออยากไปส่งซะงั้น (พ่อโหดม๊วกกก) มันก็เลยเกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น
เรา : แกเค้ามีปัญหานิดหน่อย
เขา : ปัญหาอะไร
เรา : พ่อจะไปส่งอ่ะ
เขา : ก็ไม่เห็นเป็นไรหนิ
เรา : แต่เพื่อนเค้าไม่มีใครไปซักคนอ่ะ
เขา : อ่าว ทำไมอ่ะ
เรา : ก็ตอนแรกแม่จะไปส่งไง
เขา : หรอ เอาไงดีอ่ะ
เรา : ไม่เป็นไรๆ ไปนั้นแหละ
เขา : จริงนะ แน่ใจนะ
เรา : โอเคๆ
เขา : โอเคๆ
เรา : เห้อ
เขา : เอางี้ ไม่ต้องมาแล้วดีกว่า
เรา : เห้ย ทำไมอ่ะ เค้าโอเคจริงๆ
เขา : ไม่ต้องๆ เค้ากลับละ
เรา : รีบโทรหาเขา ตกใจมากๆ
เรา : แกอยู่ไหน
เขา : อยู่เซ็นล่ะ
เรา : เห้ย ออกจากบ้านทำไมไม่บอก
เขา : ขอโทษ เค้าลืม
เรา : มากลับใคร
เขา : มากับพี่
เรา : แล้วพี่อ่ะ
เขา : กินข้าวอยู่ เดียวจะกลับล่ะ
เรา : เห้ย ทำไมอ่ะ ไปก็ไปอ่ะดิ
เขา : ไม่ต้องล่ะๆ เดียวเค้าจะกลับแล้ว
เรา : เห้ย ทำไมอ่ะๆ เดียวเค้าไปๆ
เขา : ไม่ต้องๆ พี่เค้ากินข้าวเสร็จแล้ว คุยข้อความนะ //แล้วก็ตัดสายไป
เรา : เห้ย ทำไมรีบกลับ เค้าไปได้ จริงๆ
เขา : ไม่ต้องๆ เดียวพ่อว่านะ เค้าโอเคๆ
เรา : ไม่เชื่ออ่ะ แกไม่โอเค
เขา : เค้าโอเคจริงๆ
เรา : ไม่เชื่ออ่ะ แกไม่โอเค
เขา : โอเคจริงๆ เค้ากลับล่ะ
เรา : ไม่เชื่ออ่ะ แกไม่โอเคหรอก เค้ารู้
เขา : ไม่เป็นไรจริงๆ
เรา : แกง่า
เขา : เค้าขอคนเดียวซักพักนะ
.
ต่อมั้ยๆ
ขอบคุณ คห.53 น๊าาา ทุกๆคนที่เข้ามาอ่านด้วย
มาต่อแล้วววว
แล้วเขาก็เงียบไปเลย จขกท ก็ส่งข้อความไปกระหน่ำ
แล้วเขาก็ส่งกลับมา
เขา : TT
เรา : เป็นไรอ่า
เขา : เซ็ง
เรา : เค้าขอโทษ
เขา : ไม่เป็นไรๆ
เรา : ไว้คราวหน้าได้มั้ย ถ้าแกยังอยากไปกับเค้าอยู่
เขา : ไม่ไปล่ะ เค้าไปกับเพื่อนเอา
เรา : แกอ่ะ เค้าขอโทษๆ
เขา : คราวหน้าเค้าไปกับเพื่อนล่ะ
เรา : แกอ่ะ ไม่เอาๆ เค้าขอโทษ
เขา : จริงๆ เค้าไม่อยากรู้สึกแบบนี้อีกละ
เรา : เค้าขอโทษ
เขา : รู้สึกแย่ขึ้นทุกๆวัน
เรา : เค้าขอโทษ
เขา : อือ คู่อื่นเขาไม่ใช่เป็นแบบนี้กัน
เรา : ก็คู่เราไม่เหมือนคนอื่นอ่ะ
เขา : งั้นก็ไม่ต้องอยู่ด้วยกัน
เรา : แกง่า
เขา : เลิกกัน อุส่าเตรียมตัวเตรียมไรไว้พร้อมแม่.ง
เรา : เค้าขอโทษ แล้วแกจะรีบกลับทำไม เค้าไปได้
เขา : อยู่กับเค้าแม่.งไปไหนก็ไปไม่ได้ซักอย่างแหละที่ไปกับคนอื่นแม่.งไปหมด .........ชิ"บหาย
เรา : เค้าไม่ได้ไปไหนกับใคร แล้วเค้าก็ไปกับแกได้ แกรีบกลับก่อน
เขา : ถ้าไปแล้วมันลำบากจะไปทำไมต้องหาข้ออ้างนี้ ที่ไปกับ.........แม่.งไปหมด .........ชิ"บหาย
เรา : ไม่ได้หาข้ออ้าง แล้วเค้าก็ไม่ได้ไปกับ.........
เขา : แม่.งไม่เคยไปไหน ไม่เคยฟินเหมือนคู่อื่นซักครั้งแหละ
เรา : อ่าวแล้วที่ผ่านมาอ่ะ
เขา : สัญญาแม่.งอุส่าตั้งหน้าตั้งตารอ แม่.งเลิกจบ
เรา : แกอ่า เค้าขอโทษ ดีกันนะ
เขา : พอเถอะ แค่ไปดูหนังก็ต้องหลบๆซ่อนๆ
เรา : แกอ่า ดีกัน เค้าขอโทษ ไม่ได้หลบๆซ่อน
เขา : ขอสาบานเลยว่าจะไม่กลับไปคืนดี
ต่อกันมั้ยๆ
ขอบคุณ คห.55 แปลกสุดๆ แหะๆ ทุกๆคนที่เข้ามาอ่านด้วย
มาต่อแย้วๆๆ ขอโทษที่หายหมา จขทก ป่วย
เรา : แกง่า แล้วแต่แก
เขา : อ่าเลิก แอบคุยกับ ผช คนอื่นอีกพอจบ
เรา : เค้าไม่ได้คุย
เขา : พอเลิก
เรา : แกเป็นคนไปตอบเขา แกไปคุยกับเขาหนิ(มีพาสเฟสกันและกัน)
เขา : อย่าไปสนใจเลย แม่.งเลิก
เรา : แกง่า
เขา : เลิก
เรา : เค้าขอโทษ ดีกันนะ
เขา : เลิกแอ่
เรา : งื้อๆๆ
เขา : เลิก ความรู้สึกดีๆที่มีให้กันมันหมดไปละ
เรา : เงียบ ไม่ได้ตอบเพราะพ่อกับแม่ลากไปไร่ชา
เขา : พอ ต่อจากนี้เราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกัน
เขา : ความรักกากๆ แบบนี้เหอะ
เขา : อีก 2 วันเตรียมรับแมงเหลือง เอาไปส่งไปรษณีเรียบร้อยละ
เรา : ตอนนั้นที่อ่าน ตกใจมาก แต่ยังไม่ได้ตอบเพราะไม่สะดวก
เขา : มึ.งส่งของก.คืนมาด้วย
เขา : รู้ตัวด้วยนะว่าเป็นแฟนที่.........ที่สุดในโลก
เรา : เค้าขอโทษ
เขา : พอเลิก ไม่ต้องมาคุยด้วยกันละ เอาเวลาไปหาคนอื่นดีกว่า
เรา : แกแอ่ ดีกันนะ
เขา : เอางี้ดีกว่า......(ชื่อ จขกท) จะเลิกหรือไม่เลิกก็ตามใจ แต่ไม่ต้องมาเรียกเค้าว่าแฟนอีกต่อไป
เรา : เงียบอ่ะ ไม่รู้จะตอบอะไรดี
เขา: อ๋อ เงียบนั้นแหละแสดงว่าตแน่ทำใจที่จะเลิกได้แล้ว เย่ๆ
เรา : ไม่ใช่ซักหน่อย เค้าขอโทษ ดีกันนะ
เขา : มีแต่เรื่องแย่ๆ เข้ามาให้ชีวิต
เรา : เค้าแย่มากใช่ปะ
เขา : อยากมีแฟนดีๆกับเขาบ้างที่ทำให้ชีวิตมีความสุขอยู่ด้วยแล้วสบายใจไม่ต้องหลบๆซ่อนๆ
เรา : เค้าขอโทษ เค้าไม่ได้ตั้งใจ
เขา : เซ็งโค.รตอุส่าเตรียมตัวไรไว้อย่างดี
เรา : เค้าขอโทษนะ
คือครั้งนี้ทะเลาะกันแรงม๊วกกกก 
อยากต่อมั้ยๆ กระทู้ตกแล้วอ่ะ
ขอบคุณ คห.57 น๊าาา ทุกๆคนที่เข้ามาอ่านด้วย นึกว่าลืมกันแย้ววว
แล้วเขาก็เงียบไปซักพัก....
เขา : วันที่ 13 ไปดูหนังกันปะ
เรา : ยังไม่ทันได้ตอบ -,.-
เขา : ไม่ไปใช่ปะ
เรา : เห้ยๆ ไปดิ ไม่เว้นให้ตอบบ้างเลย
เขา : เงียบบบบ
เขา : เค้าขอแม่แล้ว แม่บอกว่าน่าจะได้อยู่
เรา : เย่ๆ
เขา : เย่ๆ
เรา : เค้าขอโทษนะ
เขา : ไม่เป็นไรๆ
เรา : ดีกันนะ
เขา : ดูก่อน
เรา : ง่า
เขา : ดีก็ได้
คู่ จขกท มักจะงอนกันเรื่องไร้สาระเป็นส่วนใหญ่ แต่พอจะดีกันก็ดีกับแบบงงๆ เห้ย เมื่อกี้แกยังงอนอยู่ไม่ใช่
ต่อป่าวๆ เรื่องต่อไปฟินอย่างเดียวแต่แอบแทรกความเหงาไว้เล็กน้อย
เกริ่นๆว่า เขาต้องไปทำงานที่กรุงเทพ (ไปเที่ยวด้วยแหละ) 
ขอบคุณ คห.59 น๊าาา ทุกๆคนที่เข้ามาอ่านด้วย
มาต่อแย้ววว
คือออ เขาต้องไปทำงานที่กรุงเทพ แล้ววันนั้นก็ออกเดินทางจากเชียงรายไป
เขา : เค้าง่วงอ่ะ
เรา : เห้ย แกเพิ่งนอนไปนะ
เขา : ก็ในรถมันง่วงหนิ
เรา : เค้ายังไม่ได้อาบน้ำเลย
เขา : งั้นเค้านอนก่อนได้ปะ ง่วงอ่ะ
เรา : โอเคๆ
เขา : บัพบาย ฝันดีนะ เค้ารัก.....(ชื่อ จขกท)นะ จุ๊บๆ
เรา : บัพบาย ฝันดีนะ เค้ารัก.....(ชื่อ เขา)นะ จุ๊บๆ
เวลาผ่านไปนานนนน เกือบๆ 4 ทุ่ม ด้วยความคิดถึงมากๆๆ คือไม่เคยจากกันไกลขนาดนี้ละนานขนาดนี้ (เว่อเนอะ)
เรา : แก รีบๆตื่นนะ เค้าเหงา (อินี้เพ้อออ)
เขา : ตื่นอยู่ๆ คิดถึงใจจะขาดแล้ว แต่กลัวรบกวนคนในรถอ่ะ
เรา : เค้าเหงาอ่า ปกติเวลานี้เราคุยกัน อยากคุย
เขา : เค้าก็อยาก เค้าก็เหงา อยากมี....(ชื่อ จขกท) อยู่ด้วยตลอดเวลา
เรา : งื้อๆๆ แกรู้ปะ เค้าร้องไห้ด้วยแหละ (อินี้ไร้สาระ -,.-)
เขา : โอ๋ๆ ไม่ร้องนะที่รัก
เรา : แกว่า 2 เดือนมันจะนานมั้ย
เขา : ก็เราจะ 9 เดือนแล้ว เค้ายังรู้สึกว่าแปปเดียวเอง
เรา : จริงๆนะ
เขา : จริงสิ
ต่อป่าววว
ขอบคุณ คห.61 น๊าาาา ทุกๆคนที่เข้ามาอ่านด้วย
แล้วเราก็คุยกันไปเรื่อยๆ
เรา : นี้แก เค้าถามจริงๆ สเปคผู้หญิงของแกเป็นไงอ่ะ เอาจริงๆ ไม่ต้องสนใจเค้า
เขา : ก็หุ่นเหมือน....(ชื่อ จขกท) แต่ถ้าผอมอีกนิดจะดีมากๆ (ว่ากุหนิ) แล้วนิดสัยก็ประมาณนี้อ่ะ
เรา : นิสัยแบบไหน
เขา : ก็แบบเด็กๆ แต่ก็ไม่เด็กเกินไปอ่ะ
เรา : ตอนไหนบ้างอ่ะ
เขา : ก็ตอนไม่โกรธ ไม่หงุดหงิด ไม่เครียด
เรา : แล้วถ้าเค้าเป็นอย่างงั้นอ่ะ
เขา : ก็ดูขรึมๆ
เรา : เค้าโหดละเซ่
เขา : ไม่ค่อยจะเลยนะ
คุยกันไปเรื่อยๆ หามีเรื่องฟินใดไม่ -,,-
เมื่อถึงเพลาเที่ยงคืน
เขา : นอนได้แล้วปะดึกแล้ว
เรา : งื้อ ไม่เอาอ่ะ
เขา : ดื้อหรอห๊ะ
เรา : ดื้อแล้วรักปะล่ะ
เขา : ก็รักอยู่ ปะๆ ดึกแล้ว
เรา : เดียวแปป ปวดฉี่
เขา : โอเคๆ
เรา : กลับมาล่ะๆ
เขา : โอเคปะๆ
เรา : บัพบาย ฝันดีนะ เค้ารัก.....(ชื่อ เขา)นะ จุ๊บๆ
เขา : บัพบาย ฝันดีนะ เค้ารัก.....(ชื่อ จขกท)นะ จุ๊บๆ
พอตอนเช้า
เรา : Happy fully 9 months. นะ ขอบคุณสำหรับทุกอย่างเลย
เขา : Happy fully 9 months. เหมือนกันนะ ขอบคุณที่ทำให้เค้ามีความสุข
เรา : ฟินนนน
เขา : ตอนในโรงหนังโคตรฟิน
เรา : ใช่ๆฟินมากกก
เขา : อยากกอด (โอบนั้นแหละ)
เรา : นั้นสิ เค้าชอบนะ
เขา : ดีใจจังที่....(ชื่อ จขกท)ชอบมั่ง
เรา : ห๊ะ
เขา : ก็....(ชื่อ จขกท) ชอบรึป่าวไม่รู้
เรา : ชอบอะไร
เขา : ให้เค้ากอด
เรา : ชอบดิ
เขา : จริงนะ
เรา : แล้วแกอ่ะ ชอบอะไร
เขา : ชอบ....(ชื่อ จขกท)
เรา : เอ้อนี้ ทำไม่ถึงชอบเอาผมที่ติดปากเค้าออกอ่ะ
เขา : ไม่รู้ดิ อยากทำ
เรา : ทำไมอ่ะ
เขา : ก็ฟินดี
เรา : ฟินยังไง
เขา : ก็ฟินอ่ะ
เรา : ยังไง (อินี้เรื่องมาก)
เขา : ก็มันทำให้....(ชื่อ จขกท) รู้สึกดีมั้ง
เรา : ยังไงอ่ะ
เขา : ก็เค้าทำแล้ว....(ชื่อ จขกท) รู้สึกไงล่ะ
เรา : ก็ฟินดี แหะๆ
เขา : เห็นมั้ยล่ะ
คึกๆๆ ฟินป่าวๆๆ ต่อมั้ยๆ
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google