★Share★ ประสบการณ์การลดน้ำหนัก...เราจะผอมไปพร้อมกัน เฮ่!!!

สวัสดีจ้า...เจอกันอีกแล้ว วันนี้เรามาแชร์ประสบการณ์การลดน้ำหนัก ที่ทั้งเห็นผลและไม่เห็นผลของเราให้ฟังกันนะ เราว่าคงจะมีอีกหลายๆคนที่มีประสบการณ์แบบเดียวกันกับเรา ลองอ่านดูน้าเผื่อจะเป็นประโยชน์สำหรับคนที่สนใจ(กระทู้นี้อาจจะยาวนิดนึงนะคะ แต่อยากให้ลองอ่านกันดูน้าาา)

ก่อนอื่นขอท้าวความนิดนึงว่าเราไม่ใช่คนอ้วนมากมายอะไร นน.เราไม่เคยเกิน 55กิโลเลย ตั้งแต่เด็ก แต่เราตัวเตี้ยพอสมควร สูงแค่ 157 เซนเอง ใครที่สูงเท่าๆเราหรือเตี้ยกว่าเราก็จะเข้าใจเนาะว่า ถ้านน.ขึ้นถึง 50 เมื่อไหร่ มันจะอวบขึ้นทันที และนั่นก็เป็นสัญญาณเตือนว่าเราควรลดนน.ได้แล้ว ตอนเด็กๆ สมัยอนุบาล-ประถม เราเป็นคนผอมมาก ผมและสูง จนพ่อแม่จะเรียกว่า "ยัยแห้ง" ตอนนั้นทั้งผอมทั้งดำ ไม่เคยคิดเลยว่าโตมาแล้วเราจะอ้วนขึ้นได้



จุดเปลี่ยนในชีวิตเราครั้งแรกก็ตอนขึ้นม.1 ก่อนที่จะขึ้นม.1 เราปิดเทอม ว่างตั้ง 2 เดือน อยู่บ้านเฉยๆ ไปอยู่กทม.ตั้งนานแหนะ เราก็เอาแต่กินๆๆๆๆ กินไอติมอย่างน้อยวันละแท่ง กินทุกวัน(เพราะตอนนั้นมีไม้ฟรี จับได้ไม้ฟรีเกือบทุกครั้ง) ก็ไม่เคยรู้ตัวเลยนะว่าอ้วนขึ้น จนสภาพเป็นอย่างที่เห็น...คือมันไม่สูงขึ้นแต่มันดัน "ออกข้าง" แทน


พอเรารู้ตัวว่าอ้วนขึ้น เพื่อนทักเยอะขึ้น เราก็ไม่กล้าถ่ายรูปเลย รับตัวเองไม่ได้มากๆ รูปนี้เป็นรูปตอนอยู่ม.ปลายแล้วนะ(โดนบังคับถ่ายTT) แต่ม.ต้นก็ไม่ต่างกันอ่ะ อ้วนๆดำๆเตี้ยๆแบบนี้แหละ อ้วนกว่าในรูปอีกนะ นน.ขึ้นจากตอนป.6 42 กิโลกรัม ขึ้นมา 13 กิโล!!! เป็น 55 กิโลกรัมตั้งแต่ม.1-ม.6(นน.ขึ้นๆลงๆบ้าง ประมาณ 52-55 กิโลกรัม)

เคยเป็นมั้ย...คิดอยู่ตลอดแหละว่า พรุ่งนี้ฉันต้องลดนน. เทอมหน้าฉันต้องผอม ปีหน้าฉันต้องผอม ขึ้นม.ปลายฉันต้องผอม ขึ้นมหาลัยฉันต้องผอม... แต่ก็ไม่เคยทำได้เลย

เราก็เป็นแบบนั้นแหละ บอกกับตัวเองว่าจะลดนน. จะทำให้ตัวเองดูดีขึ้น ตั้งแต่ม.1 อ่ะ แต่ก็ไม่เคยทำได้เลยซักครั้ง ล้มเหลวตลอดเลย จนเข้ามหาลัย



พอเข้ามหาลัยปี1 ด้วยกิจกรรมต่างๆ และการเรียน การที่ต้องปรับตัวที่จะต้องอยู่หอ และใช้ชีวิตด้วยตัวเองก็ทำให้เรานน.ลดลงไปเอง ทั้งๆที่กินเยอะมากๆ(อาหารแถวมออร่อยมากก) พ่อแม่ ญาติๆ เพื่อนๆก็ทักว่าทำไมผอมลง เราก็ดีใจว่าฉันผอมแล้ว ฉันทำได้ ฉันจะสวยแล้วใช่มั้ย???(มโน)

แล้วเราก็ปล่อยประละเลย ไม่ไฟท์ลดนน.อีกแล้วเพราะคิดว่าผอมแล้ว ขนาดกินเยอะยังไม่อ้วนเลย มันก็เลยกลับมาอ้วนอีกซ้ำแล้วซ้ำเล่าแบบรูปขวา เพราะพอเราขึ้นปี2-3 กิจกรรมมันไม่ได้เยอะเหมือนตอนปี1แล้ว เราไม่ได้เดิน ไม่ได้วิ่ง มีเวลาว่างมากขึ้น ออกกำลังกายน้องลง แต่ยังกินเท่าเดิม หรือบางทีก็กินเยอะกว่าเดิมด้วยซ้ำ

หลังจากนั้นเราก็ลองมานั่งคิดทบทวนอย่างจริงจังว่าทำไมเราถึงอ้วนขึ้น(อีกแล้ว!!!!)

สาเหตุที่เราอ้วนขึ้นก็คือ
1.กินเยอะมากกกกกกก กินข้าวแล้วก็ต้องกินขนม เวลาว่างก็ชอบกินจุกจิก
2.เราชอบนอนกลางวัน ว่างเมื่อไหร่เป็นหลับ ยิ่งนอนกลางวันมากก็ยิ่งอ้วน
3.เรานอนดึก เพราะนอนกลางวันเยอะไง ตอนดึกเลยไม่ง่วง พอนอนดึดก่อนนอนก็หิว หิวละก็ต้องหาอะไรยัดปาก
4.เราไม่ออกกำลังกายเลย อ้างว่าไม่มีเวลา ขี้เกียจ ไม่อยากเหนื่อย หอบ มันเหมือนทรมานตัวเอง
5.เราชอบกินอาารหวาน ทุกอย่างต้องหวาน ไม่ว่าจะของคาวหรือของหวานเราจะกินหวานหมด

พอเรารู้ว่าสาเหตุทั้งหมดนี้แหละที่ทำให้เราอ้วนขึ้นตลอด เราเลยค่อยลดเรื่อยๆ และมีอยู่ช่วงนึงที่เราหันมากินมังสวิรัติ ก็เลยจำกัดการกินของตัวเองได้เยอะมาก เลยทำให้นน.เราลดลงไป 5 กิโล จาก 53 เหลือ 48 กิโล



เราไม่ค่อยได้ถ่ายรูปเต็มตัวเท่าไหร่เลย แต่พอมาสังเกตรูปที่โดนเพื่อนแท็กมาตอนปี4ก็เห็นว่าตัวเล็กลงกว่าเดิมแล้ว (ไม่น่าเชื่ออ่ะ) เราก็ดีใจนะคิดว่าฉันจะกลับมาผอมจริงๆแล้ววววว แต่!!!! มันยังไม่จบแค่นั้นค่ะ เพราะในที่สุดเราก็กลับมาอ้วนอีกรอบ เฮ่อออTT

ล่าสุดตอนปี4เทอม2 เราเลือกกินมังสวิรัติมาได้ซักพักหนึ่ง เราก็เริ่มกินเยอะขึ้นอีกครั้ง คล้ายๆกับว่าเราอดมานาน พอปล่อยให้ตัวเองกิน ก็กินเต็มที่สุดๆ จนมันเกิดโยโย่เอฟเฟ็กซ์(คล้ายๆเวลาเราอดอาหารแล้วกลับมากินปกติ มันก็จะอ้วนขึ้นอีกรอบ)



เราก็ไม่รู้ตัวหรอกว่าเรากำลังอ้วนขึ้นอีก เพราะไม่ค่อยชอบชั่งน้ำหนัก จนกระทั่งเราใส่ชุดนศ.ไปสอบแล้วมันอึดอัดมากๆๆๆๆ กางเกงตัวเก่าเริ่มใส่ไม่ได้ บางตัวพึ่งซื้อไม่ถึง 2 เดือน เราก็ตกใจสิ คิดว่า...เอาอีกแล้วววว อ้วนขึ้นอีกแล้ว ก็ลองไปชั่งน้ำหนักดูปรากฎว่า ขึ้นมาเป็น 55 กิโลเหมือนเดิม ตายแล้ววว นี่ฉันทำอะไรลงไปเนี่ย ภายในเวลา 2 เดือนฉันกลับมาอ้วนเท่าเดิมอีกแล้วหรอ????

ตอนกลับมาอ้วนครั้งนี้เป็นครั้งที่เราตกใจที่สุดละ เพราะมันเร็วมาก เราเลยต้องทำอะไรซักอย่างเพื่อหยุดความอ้วนแต่เพียงเท่านี้ ละตั้งปฏิญาณกับตัวเองเลยว่า จะลดความอ้วนครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย!!!!

เราจะขอเพื่อมสาหตุที่ทำให้เราอ้วนขึ้นซ้ำๆซากๆอีกข้อนึง ก็คือ การอดอาหาร ซึ่งมันทำให้โยโย่เร็วมาก และทำให้อ้วนกว่าเดิมอีกต่างหาก เพราะฉะนั้นเราจะไม่ทำวิธีที่เคยกล่างมาทั้งหมดอีกแล้ว

การเริ่มต้นลดน้ำหนักครั้งใหม่ของเราคือ เราจะใช้สูตร
"เช้ากินอย่างราชา กลางวันกินอย่างคนธรรมดา เย็นกินอย่างยาจก"



ก็คือ...ตอนเช้าเราจะกินเต็มที่ แต่ต้องไม่กินแป้ง ของหวาน ของมัน ของทอดเยอะ
***ก่อนกินข้าวเช้าทุกช้าวเราจะกิน โยเกิร์ต+นมสด+น้ำผึ้ง+มะนาว เพื่อดีท๊อกซ์ล้างลำไส้และขับถ่าย(เราลองมาแล้ว ขับถ่ายดีขึ้นจริง และช่วยให้ไม่กินข้าวเยอะด้วยเพราะมันอิ่ม 5555)บางครั้งเราก็จะดื่มแอปเปิ้ลไซเดอร์ด้วยตอนตื่นนอน เค้าบอกว่าจะช่วยให้หิวน้อยลง และช่วยย่อยได้ดีอีกด้วย

พอกลางวัน เราจะลดปริมาณข้าวจากตอนเช้าลดอีก เหลือแค่ครึ่งทัพพีพอ ละก็กินเนื้อ(ไม่ติดมัน)กับผักเยอะหน่อย

ส่วนตอนเย็นนี่แทบจะไม่แตะแป้งเลย กินพวกสลัด ต้มตำ ผลไม้พวกแอปเปิ้ล ชมพู่ ฝรั่ง ที่ไม่หวานมาก



ของหวาน เราก็กินนะ ถ้ามันหิวจริงๆ เราจะกินประเภทวุ้นที่เราทำเอง เพราะเฉพาะตัววุ้นแทบจะไม่มีแคลลอรี่เลยมันทำมาจากสาหร่ายชนิดหนึ่ง และเรายังสามารถกำหนดปริมาณน้ำตาลเองได้ เราจะเลี่ยงน้ำตาลให้มากเพราะมันมีทั้งแป้ง แล้วยังแปลสภาพเป็นไขมันได้อีก เพราะฉะนั้นวุ้นที่ทำเองจะใส่น้ำตาลน้อยรึไม่ก็ใส่น้ำผึ้งแทน ใส่พวกน้ำสมุนไพร เช่นใขเตย อัชัญ กระเจี๊ยบ รึไม่ก็น้ำผลไม้แทนก็ได้ หรืออาจจะทำวุ้นนมน้ำผึ้งก็น่ากินดีเนาะ(เดี๋ยวจะลองทำดู)

การออกกำลังกายเราแทบจะไม่ได้ทำเลย เราจะทำงานบ้านแทน เช่น กวาดบ้าน ถูบ้าน กวาดใบไม้ในสวนหน้าบ้าน ซึ่งมันก็เหนื่อยเอาเรืองอยู่เหมือนกันนะ วิธีนี้จะดีตรงที่ว่าทำแล้วได้ประโยชน์ ถือเป็นการช่ววยงานบ้านไปในตัวด้วย

หลังจากเราทำวิธีแบบนี้มาได้ 2 อาทิตย์น้ำหนักของเราลดลง 2 กิโลแหนะ จาก 55 ตอนนี้เหลือ 53กิโล และคาดว่าน่าจะลดลงเรื่อยๆถ้าเราไม่แหกกฎนะ

แค่นี้แหละค่ะวิธีลดน้ำหนักของเรา กฏสำคัญอยู่ที่ "ห้ามอด" "ห้ามหักโหม" "ไม่กินจุกกินจิก" และ "มีวินัย" แค่นี้เองจริงๆ เราก็ยังไม่ได้ประสบความสำเร็จในการลดน้ำหนักอย่างสมบูรณืแบบแต่เราก็กำลังพยายามทำไปเรื่อยๆและถือโอกาสนี้ชวนทุกคนที่อยากลด มาลดน้ำหนักไปพร้อมๆกัน ใครจะทำวิธีเดียวกับเราก็ได้ หรือใครจะทำตามแบบของตัวเองก็ได้น้าา ขอแค่มีความตั้งใจ ซักวันนึงเราก็ต้องทำได้ สู้ๆค่ะ

For more information, please contact me at...



Facebook: http://www.facebook.com/piyatida.sayarak
IG: ppiyatida
Line: p.piyatida