เล่า - จีบ? อ่อย? คนที่แอบชอบ = = (END)
แทนคนที่เราแอบชอบว่า : เต้
นามสมมุติ
เรากับเต้ อยู่ห้องเดียวกันตอน ม.5
แต่ตอนนั้นเราไม่ได้สนใจมันเลยนะ แค่รู้ว่าคนนี้อยู่ห้องเดียวกับเรา ชื่ออะไร ยังไง เท่านั้น
แล้วมีอยู่วันนึง ช่วงม.5 เทอมสอง
วิชาชีวะ ครูให้นั่งเป็นกลุ่ม เรากับมันนั่งอยู่คนละกลุ่มแต่กลุ่มเรานั่งอยู่หลังมัน พอเวลาเรามองกระดาน เราก็จะเห็นมันไรงี้ แล้วทีนี้มันหันมาคุยกับเพื่อนที่นั่งอยู่ข้างหลังมัน เรากับมันก็สบตากันพอดี แล้วมันก็ยักคิ้วให้เรา
คือยักให้ทำไมว.ะ
เราก็ไม่ได้สนใจอะไรนะ หันไปมองครูที่กำลังสอนต่อ
ตอนเย็น เราขี่มอไซกลับหอกับเพื่อน เจอมันขี่มอไซสวนทางมา แบบเคเอสอาร์ ใส่หมวกกันน็อคสีดำ คือเท่เชี่ยๆอ่ะ
แล้วมันก็โบกมือให้เราโว้ยเฮ้ย เราก็แบบตะลึงงึงงันอยู่ไง มันก็ขี่มอไซผ่านไปเรา เพื่อนที่เรามาด้วย มันก็แบบแซวๆ เห้ย เมื่อกี้เต้โบกมือให้มึ.ง ด้วยบลาๆ
เราก็เออ ใจเต้นไปดิ เขินไปดิ -////-
หลังจากนั้นเราก็สนใจมันมากขึ้นนะ คุยกันบ่อยขึ้นนิดหน่อย ไม่มีอะไรมาก แต่เราอ่ะเป็นอะไรมากเลย คือแอบมองมันตลอด อะไรเงี้ย เราเลยรู้ว่า เออ สงสัยเราชอบมันแล้วล่ะ
จนขึ้น ม.6 มีเวลาเหลืออีกแค่ปีเดียวที่เราจะได้เจอมัน เราเลยคิดว่า เราอยากใช้เวลา 1 ปีเนี่ย ให้คุ้มค่า เราไม่อยากแค่แอบมองอ่ะ คืออยากคุยด้วย อยากอยู่ในสายตามึ.งบ้าง สักวิก็ยังดี
เราเลยพยายามหาทางตีสนิทมันสุดฤทธิ์
พอเปิดเทอม ม.6 ........
อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)
ความคิดเห็น
คลิกที่นี่เพื่อดูความคิดเห็นทั้งหมด
มาต่อด่วนนนนนนนนน กรี๊ดดดดด-//////- *จิกหมอน*
มาไม่เคยทันรูปเลยยย ฮือออออออออ
สามร้อยเม้นอ่ะ เกินแล้วนะ กรี๊ดดดดดดดดด
ระหว่างที่เต้กำลังเข้าห้องน้ำ เราก็เดินมานั่งที่เตียง ไม่รู้จะทำไรดี วางตัวไม่ถูก ประนึงไม่ใช่ห้องตัวเอง
พอเต้ออกมาจากห้องน้ำ
เต้ : แกชอบตุ๊กตาหรอ (มองไปบนเตียงที่เต็มไปด้วยตุ๊กตา)
เรา : ชอบดิ แต่ก็ไม่ใช่ของเค้าหมดนะ ของแอนด้วย
เต้ : อ่อ...
เต้มองดูรอบๆห้อง แล้วตรงผนังที่เราเล่นคอมอ่ะ เราแปะโพสอิทเกี่ยวกับสอบเข้ามหาลัยเต็มเลย (เตือนความจำ) เต้มันก็เดินเข้าไปอ่าน
เต้ : นี่แกจะสอบเข้าหมดนี่เลยหรอ
ชื่อมหาลัยมีประมาณสิบกว่าที่อ่ะ
เรา : ก็คิดว่าจะลองสอบดูอ่ะ
เต้ : แล้วแกอยากเข้าที่ไหน
เรา : ที่ XXX (เหนือสุดของไทย)
เต้ : โห ไกลจังว.ะ
เรา : แล้วแกอ่ะ
เต้ : ก็ที่ XXX นี่แหละ (จังหวัดที่เราอยู่)
เรากับเต้มองหน้ากัน คือมหาลัยเราสองคนที่อยากเข้ากันอ่ะ ห่างกันประมาณ 500-600 โล เชียวนะ แบบไกลกันมากอ่ะ
เรา : ขอให้ติดนะ
เต้ : แกด้วย
เต้ : (ยืนเฉยๆ)
เรา : (นั่งเฉยๆ)
แล้วความเงียบก็เข้าครอบงำ -_-
เรา : แล้ว... แกจะกลับเลยปะ
เต้ : อื้ม กลับเลย
เรา : โอเคๆ (รู้สึกเสียดายที่มันไม่อยู่ต่อ )
เราเดินมาส่งเต้ที่ใต้หอ
เรา : กลับบ้านดีๆนะ
เต้ : เอ้อ แล้วแกจะไปกินข้าวยังไงอ่ะ
เรา : ก็เดินไปซื้อหน้าปากซอยไง
เต้ : งั้นไปกินข้าวด้วยกันปะ
เรา : ไป!! (ตอบภายใน 0.00001 วิ)
หลังจากนั้นเราก็ไปกินข้าวกับมัน
ไม่ค่อยมีไรฟินหรอก เพราะคุยแต่เรื่องมหาลัย
แต่ก็มีความสุขที่ได้อยู่กับมันนะ ^^
ปล. วันนี้มาสั้นเลย แต่มีของแถมนะ
_________
ฉลองครบ 300 เม้น
ของที่เราบอกว่าจะให้ก็คือ แท่นแทนแท้นนนน~~~
รูปเต้ตอนที่เล่นดนตรีน่ะเองงงงง ^^
เราแอบถ่ายมันล่ะ
แต่อย่าเรียกว่าแอบถ่ายเลย
เพราะมันดันรู้ตัวก่อนที่เราจะกดชัตเตอร์
มันหันมาพอดีไง หน้าตามันก็เลยเป็นฉะนี้แล
แต่พอมันเห็นว่าเราแอบถ่ายมัน มันก็เก๊กหน้าหล่อใหญ่เลย (แต่คือไม่ทันแล้วค่ะ กูกดไปแล้ว -_- )
เราก็ทำเสียงแหวะใส่มัน ฮ่าๆ
คือเขินอ่ะ แบบไม่กล้าถ่ายอีก อายยยย >//////<
ลงรูปข้ามวันกันเลยทีเดียวเชียว 555555 ลบรูปแล้วนร้า ^^
เหมือนมีคนมาเม้นถามว่าเราอยู่นครสวรรค์รึป่าว
แต่เม้นนั้นหายไปแล้วอ่ะ TT
ไม่เป็นไรนะ ถามได้เด้อ เราไม่ว่าหรอก เราไม่ดุๆ 5555
เราไม่ได้อยู่นครสวรรค์นะ แต่ใกล้ๆกันล่ะ ขึ้นเหนือมาอีก ^^
_________
วันต่อมาเป็นวันก่อนสอบแกทแพท
สรุปเต้ไม่ว่างอ่ะ ทำให้ไม่ได้ติวด้วยกัน T_T
เราเลยนั่งอ่านคนเดียวอยู่ในห้อง จนดึกอ่ะ (ก็ไม่ได้อ่านอย่างเดียวหรอกนะ เล่นมั่ง เฟสมั่ง ทวิตมั่ง ยูทูปมั่ง แทบไม่ได้อ่านอ่ะ ฮ่าๆๆๆ )
ประมาณห้าทุ่ม เต้ทักแชทมา
เต้ : โย่ววว
เรา : ว่างาย
เต้ : อ่านถึงไหนละ
เรา : นิดเดียวเอง
เรา : นี่ๆ
เต้ : ?
เรา : โทรหาได้ปะ เครียดว.ะ
ตอนนั้นเราคิดไรอยู่ก็ไม่รู้อ่ะ ไม่ได้เครียดนะ เฉยๆมาก แต่อยากคุยกับมันอ่ะ เลยหาข้ออ้างไปงั้น (แห.ลเน้อะ >< )
เต้ : เออๆ โทมาดิ // แล้วนางก็ตอบตกลงอย่างง่ายดาย (แจ่มค่ะ )
เราก็โทไปหามันนะ ใจเต้นแรงเลยอ่ะ คือตื่นเต้น ><
แล้วเราก็คุยกัน คุยเกี่ยวกับสอบแกทแพทประมาณ 2 เปอร์เซ็นต์ ที่เหลือคุยสัพเพเหระหมด ตั้งแต่เรื่องวัยเด็กจนโต เรื่องครอบครัว เรื่องอดีต ปัจจุบันอนาคต คุยหมดอ่ะ
คุยไปได้สักชั่วโมงกว่าๆ อยู่ๆโทสับก็ตัด
เราอยากโทรกลับนะ แต่ว่า...
ไม่เอาดีกว่า คือเราไม่รู้ว่ามันรำคาญเรามั้ยอ่ะ เราเลยวางโทสับไว้เฉยๆ แล้วนั่งมอง...
ผ่านไป 5 วิ
อิเต้ยิงมาจ้า กรี๊ดดิกรี๊ด >____<
บอกเลยว่าดีใจมากๆ ถึงมันจะไม่ได้โทรมาหาเราเลย แต่แค่มันยิงมาก็ทำให้รู้ว่าอย่างน้อยมันก็ไม่ได้รำคาญเราอ่ะ ดีใจจริงๆนะ แค่เห็นเบอร์ที่โทรเข้าเป็นชื่อมัน เราก็ยิ้มแล้ว ><
แล้วเราก็โทกลับ
เต้ : โทดทีๆ เมื่อกี้หูไปโดนอ่ะ มันเลยวางสาย
เรา : อ่อ ไม่เป็นไร
หลังจากนั้นคุยต่ออีกประมาณสองชั่วโมงกว่าๆ เกือบสามชั่วโมง
คือแกรรรร คุยตั้งแต่ห้าทุ่ม จนตอนนั้นประมาณตีสามอ่ะ
บอกเลยว่าง่วงนอนมาก!! แต่ถ่างตาสุดๆ คือทรมานแต่มีความสุขอ่ะ
เต้ : มาย!!
เรา : ห้ะ
เต้ : หลับแล้วแง้ะ
เรา : เห้ยยยย~ ยังๆๆ ตายังโตเป็นนกฮูกอยู่เลยยยยย (_ _) // ที่จริงตากูปิดนานแล้วคร่า~
เต้ : แน่ใจ? เห็นพูดน้อยๆ นึกว่าหลับ
เรา : ป่าวย่ะ
เต้ : แล้วหายเครียดยังนิ
เรา : จะหายได้ไง ยังเครียดเหมือนเดิมแหละ กลัวสอบไม่ได้อ่ะ TT
เต้ : เดี๋ยวร้องเพลงให้ฟัง
เรา : เอาดิๆ // หลับตารอ...
เต้ : ขอ... อย่ายอมแพ้ อย่าอ่อนแอ แม้จะร้องไห้~
เรา : โหยยยย ไอบ้า!!!
เต้ : ฮ่าๆๆ ว่าไมว.ะ อุตส่าห์ให้กำลังใจนะเนี่ย
เรา : ขอบพระทัยเพคะเสด็จพี่ ที่ทรงพระกรุณา
เต้ : ไม่เป็นไรเสด็จน้อง ฮ่าๆ
แหม รับมุก เด็จพี่เด็จน้องแบบนี้ แต่งงานกันเลยมั้ยคะ
หลังจากนั้นมันก็ร้องเพลงให้เราฟังอีกหลายเพลง จนเราหลับไปวูบนึง แล้วสะดุ้งตื่นขึ้นมา ความรู้สึกเหมือนตกเหวอ่ะ
เรานี่รีบดูโทสับเลย ดูว่ามันวางไปยัง
สรุปยังค่ะ ><
เรา : โหลๆ เต้ ยังอยู่ป่าว
เต้ : อยู่
เรา : ทำไรอ่ะ
เต้ : ฟังเสียงแกกรน
เรา : เห้ย จริงปะ เค้ากรนหรอ
เต้ : จริง กรนดังมาก ถ้านอนด้วยกันเค้าคงนอนไม่หลับอ่ะ
เรา : แล้วแกจะมานอนกับเค้าทำไม // พูดงี้ เดี๋ยวกูไปหามึ.งที่ห้องเลยนะ >////<
เต้ : สมมติเฉยๆหรอก
เรา : -_-
เต้ : ไปนอนเหอะไป พรุ่งนี้สอบนะ ลืมหรอ
เรา : ไม่ลืมหรอก แต่...
เต้ : แต่ไร
เรา : (แต่อยากคุยกับมึ.งไง) แต่เค้าเครียดไง นอนไม่หลับ
เต้ : เมื่อกี้ก็หลับแล้วนิ ปล่อยให้เค้าร้องเพลงอยู่คนเดียว
เรา : ฮ่าๆ ขอโทษษษ มันเหมือนแกกล่อมอ่ะ เลยหลับ
เต้ : ป่ะๆ นอนกันเหอะ
เรา : อื้ม โอเค
เต้ : มาย
เรา : หือ?
เต้ : ...
เรา : ...
เต้ : ฝันดีนะครับ
เรา : ...
เต้ : ...
เรา : ... ฝันดีเหมือนกันค่ะ
รอยยิ้มที่เผลอยิ้มออกมาเองนี่ มันเกิดเพราะว่าเรามีความสุขจริงๆอ่ะเนาะ
เช้าวันต่อมา เราตื่นแทบไม่ไหวอ่ะจริง นี่ถ้าไปเรียนปกติ ไม่ได้สอบแกทแพท เรายอมโดดเลยนะ คือง่วงมากกกกก
สอบแกทแพทที่เดียวกัน แต่น่าจะคนละตึก เลยไม่เจอกันเลย
หลังจากสอบแกทแพทเสร็จ เราก็ไปสอบรับตรง สนามแรกที่มหาลัยที่อยากเข้า
ปรากฎว่าติดอ่ะ คือเราร้องไห้ออกมาเลยตอนรู้ผล
สิ่งที่พยายามมาทั้งหมด มันหายเหนื่อยเลยจริงๆ
แบบ ตะโกนออกมาเลยว่า กูมีที่เรียนแล้วโว้ย!!!!!!!!! >_____<
พอเรามีที่เรียนแล้ว เราแทบจะทิ้งทุกวิชาที่เรียน แบบการบ้านลอกเพื่อนอย่างเดียว สอบก็ไม่อ่านหนังสือ โดดวิชาที่ไม่อยากเข้า (เล.วนะคะ เด็กๆอย่าลอกเลียนแบบ)
แล้วมีวันนึง วันนั้นช่วงบ่าย คาบว่างคาบสุดท้ายพอดี เพื่อนๆหลายคนเลยไปที่อื่น ในห้องมีไม่กี่คนอ่ะ แล้วเต้มันไปไหนมาไม่รู้ พอมันเข้ามาในห้อง มันก็เดินมาหาเรา
เต้ : มาย
มาย : อ้าว
เต้ : มากับเค้าแปปนึงดิ
Baby_G95 :: สอบแล้วใช่มะ เป็นไงมั้ง ทำได้ป่าว ^^ เราติด มฟล. จ้า ><
EQuee :: ตอนแรกก็คิดแบบนั้นค่ะ ตื่นเต้นแทบตาย 555555
_______
เต้ : มาย
เรา : อ้าว
เต้ : มากับเค้าแปปนึงดิ
เรา : หา????
เต้ : มาเหอะน่ะ
เราลุกเดินตามมันไปอย่างงงงวย ._.?
ตื่นเต้นว่.ะ ลุ้นเวอร์ มึ.งจะบอกรักกูป่าวเนี่ย แอรรรรร้ ><
มันพาเราไปที่โต๊ะเรียนของมัน (โต๊ะของมันอยู่แถวแรกแต่หลังสุด ข้างถังขยะ )
พอมาถึงที่โต๊ะมัน มันก็หยิบกล่องนมที่อยู่บนโต๊ะให้เรา
เต้ : อ่ะ ให้
เรา : (รับมาแบบงงๆ) ให้ทำไมอ่ะ
เต้ : เอ้า ก็แกบอกว่าชอบกินนมช็อคโกแลตไม่ใช่แง้ะ
เรา : ก็ใช่ แต่ว่าให้ทำไม -_-
เต้ : ของขวัญที่แกสอบติด (มันตอบแบบเขินๆแล้วก็นั่งลงที่โต๊ะมัน)
เรา : (เหล่ตาแซวมัน) อ่ออออ~ ( นั่งลงที่โต๊ะข้างๆ) ถ้าให้แค่นี้ ไม่เห็นจะต้องเรียกมานี่เลย นึกว่ามีไร
เต้ : ก็ตรงนั้นคนมันเยอะ
เรา : หรอ~ แต่ก็ขอบใจนะ ^^
เต้ : แล้วแกจะเอาเลยป่ะ
เรา : ยังไม่รู้เลย พ่อบอกว่าให้ลองสอบที่อื่นก่อน แต่เค้าอยากเข้าที่นี่นะ
เต้ : ดีแล้วที่มีเรียน ไม่ต้องเครียด
เรา : แล้วแกจะไปสอบที่ไหนบ้างเนี่ย
เต้ : ก็ที่เดิมที่เคยบอกแหละ
เรา : สอบที่เดียวแง้ะ ไม่เผื่อที่อื่นไว้บ้างหรอ
เต้ : ไม่อ่ะ ขี้เกียจ
เรา : -_-
เต้ : โหย นี่ใครๆ ได้อยู่แล้วแหละ
เรา : ย่ะ!! ขอให้ได้ล่ะกัน
เต้ : แน่นอน
ระหว่างคุยอ่ะ เราตื่นเต้นไง เลยไม่ได้มองหน้ามัน มัวหมุนกล่องนมเล่น ฮ่าๆๆ คือเขินนนน ><
แต่พอมันเงียบ เราเลยหันไปมองหน้ามัน
เต้ : หือ?
เรา : ป่าว...
เต้ : ไกลเนาะ
เรา : ?
เต้ : มหาลัยอ่ะ
เรา : นั่นสิ ไกลมากเลยด้วย
เต้ : ...
เรา : ...
เต้ : ...
เรา : แกจะลืมเค้ามั้ย
เต้ : ...
เรา : เราจะยังคุยกันเหมือนเดิมปะ
เต้ : ...
เรา : เราจะยังสนิทเหมือนเดิมมั้ย
เต้ : ...
เรา : ...
ตอนนั้นเราไม่รู้ว่าเราคิดอะไรอยู่ เราถึงถามมันออกไปอย่างนั้น แต่เรากลัวนะ กลัวว่าความห่างไกลมันจะทำให้เราสองคนไม่เหมือนเดิม กลัวว่ามันจะไม่ทัก จะไม่คุย จะไม่กวนตี.น จะไม่หัวเราะกับเราอีก
กลัวนะ...
เรา : ...
เต้ : ...ถามไรว.ะเนี่ย จะลืมได้ไง เพื่อนทั้งคน ไม่ลืมหรอก (หัวเราะ)
เรา : จริงนะ
เต้ : จริงดิ
เรา : ...
เต้ : (ยื้นหน้าเข้ามาใกล้เรา แบบใกล้มากๆอ่ะ) เห้ย ร้องไห้หรอ (จ้องตาเราแป๋วเลย)
เรา : ห้ะ?? ป่าวๆ (ยื้นหน้าออกมาห่างๆมัน)
เต้ : อย่าร้องดิ แค่ไกลกันนะเว้ย ไม่ได้ไปตาย (ผลักหัวเรา)
เรา : ก็บอกว่าไม่ได้ร้องไง
น้ำตาซึมๆออกมา มันไม่ใช่ร้องไห้สักหน่อย TOT
เต้ : ขี้จุ๊ว่.ะ เมื่อกี้เห็นนะ
เรา : อะไร! ไม่ได้ร้องก็ไม่ได้ร้องดิ (เราลุกขึ้นแล้วเดินหนี กลับโต๊ะตัวเอง มันก็หัวเราะอยู่อย่างนั้น)
ไม่ได้ร้องงาย แค่ซึมโว้ย ซึมเฉยๆ ฮืออออออ T_T
เต้ : มาย!
เรา : อะไร!
เต้ : ไม่ลืมหรอก สัญญา
เทอมสอง เทศกาลสำคัญที่สุดในชีวิตวัยรุ่นที่กำลังมีความรักอยู่ จะลืมไม่ได้เลย คือวันวาเลนไทน์ >////<
คนส่วนใหญ่ก็จะเผยความในใจกันวันนี้เนาะ อาจให้ของแทนความรู้สึก หรืออาจจะบอกไม่ตรงๆเลย ( 0.9 % ที่จะบอก )
เพื่อนเรายุแยงให้เราไปบอกว่ารู้สึกยังไงกับเต้ เราก็ลังเล จะบอกดิปะว.ะ ไหนๆก็เรียนคนละมหาลัยแล้วอ่ะ ถ้าไม่บอกตอนนี้แล้วจะไปบอกตอนไหน เนอะ
ขอประกาศนิดนึงนะคะ พอดีว่าเราได้งานช่วงปิดเทอมทำแล้ว เริ่มทำงานวันพฤหัสบดีนี้อ่ะ เลยขอเล่ายาวๆหน่อยนะ เพราะว่าช่วงที่ทำงานคงไม่มีเวลามาอัพแล้ว โทดทีน้า
เราคิดอยู่นานมาก จะบอก หรือไม่บอกดี ถ้าบอกไปแล้วเต้คิดกับเราแค่เพื่อน คือจบอ่ะ มองหน้ากันไม่ติดแน่
ไม่เอานะ ไม่เอาแบบนี้ TOT
ระหว่างที่เราลังเล ตอนพักเที่ยงเราลงไปซื้อป๊อกกี้ให้มัน (ไม่รู้จะให้อะไรแล้วจริงๆ )
เอ้อๆ ขอย้อนหน่อย ปีที่แล้วเราก็ให้มันนะ เราให้เฟอเรโรมัน แบบวางแผนกับเพื่อนอ่ะ ตอนเย็นก่อนวันวาเลนไทน์เรารอให้เพื่อนกลับบ้านกันหมดแล้วเอาเฟอเรโรไปไว้ใต้โต๊ะมัน ยแต่ามปิดประตูขึ้นตึกซะก่อน เราเลยต้องไปขอให้ยามเปิดประตูให้ คือลำบากมาก T_T แล้วเมื่อสองสามวันก่อนที่จะถึงวันวาเลนไทน์ (ปีปันจุบันที่เล่า) เราก็ถามมันว่าปีที่แล้วมันได้ช็อคโกแลตมั้ย มันบอกมันไม่ได้ คือแม่.งมันลืมจ่ะ ไม่ได้พ่องแกสิ กูเป็นคนให้เนี่ย แถมเห็นมันหยิบมากินด้วยนะ ลืมได้ไงวะเฮ้ย เสียจายยย TOT
(จบการย้อน)
พอซื้อของเสร็จ เราก็หาเวลาที่มันอยู่คนเดียวอ่ะ คือจะให้ขนมมันไง แต่แม่.งอยู่กับเพื่อนตลอด จนเย็น
เราเข้าห้องมาก็ไม่เจอมัน เลยไปถามเพื่อน เพื่อนบอกว่ามันกลับบ้านไปเมื่อกี้ เวร!!!! เรานี่รีบวิ่งลงจากตึกเลย แล้วใต้ตึกมอหกอ่ะเป็นสหกรณ์ไง เราก็รีบวิ่งเนาะ จะไปโรงรถ แล้วต้องผ่านสหกรณ์ เจออิเต้ออกมาจากสหกรณ์พอดี เกือบชนเลยจ้า!
เต้ : อ้าว
เรา : เห้ย
เต้ : จะรีบไปไหน
เรา : รีบมาหาแกแหละ กลับบ้านเร็วจังว.ะ
เต้ : เห้ย ยังไม่กลับ แค่ลงมาซื้อของเฉยๆ เดี๋ยวก็ขึ้นห้องอีก
เรา : อ้าวหรอ เออๆ เอานี่ไป (ส่งป๊อกกี้ให้มัน) // ตื่นเต้นมาก!! พูดเลย ><
เต้ : ป๊อกกี้หรอ
เรา : ทำไมอ่ะ ไม่ชอบกินแง้ะ
เต้ : ก็ชอบ แต่เค้าจะให้ป๊อกกี้แกเหมือนกัน
แล้วมันก็ยื้นป๊อกกี้มาให้เรา
อิเชี่ยยยยย ใจตรงกันเลยอาาาา ><
เรา : แล้วจะขึ้นห้องเลยปะ // เปลี่ยนเรื่องแก้เขิน
เต้ : ไม่ขึ้นละ
เรา : อ้าว
เต้ : ก็ว่าจะขึ้นเอาไปให้แกไง แต่แกลงมาพอดี
เรา : อ่อ~ แล้วจะกลับบ้านเลยปะ
เต้ : ใช่
เรามองหน้ามัน และหันไปมองรอบๆ (ไม่ค่อยมีคน) จะบอกมันตอนนี้เลยดีเปล่าว.ะ
เรา : เออนิ เต้!
เต้ : หือ?
เรา : ...
เต้ : มีไร?
เรา : ...
เต้ : -_-
เรา : กลับบ้านดีๆนะ
เต้ : แค่เนี้ย?
เรา : เออ แค่นี้ ไปละ บ้ายบาย // วิ่งขึ้นตึก ด้วยความเร็วแสง
ฮือออออ ไม่กล้าอ่ะ กลัวมันไม่ได้คิดไรด้วย TOT
ขอว๊าบมาวันถ่ายรูปลงหนังสือรุ่นเลยละกันนะ
ห้องเราเรื่องสถานที่ที่สระว่ายน้ำ ตอนสองคาบสุดท้าย
เรากับเพื่อนก็ถ่ายกัน ถ่ายเดี่ยว ถ่ายหมู่ ถ่ายกลุ่ม ถ่ายเป็นแก๊งค์ บลาๆ ก็ว่ากันไป (มีหลายรูปที่ถ่ายกับเต้ด้วยกันนะ แต่เป็นแบบกลุ่มทั้งนั้น แล้วก็ยืนห่างกันด้วย #น้ำตาไหลพรากๆ
)
แล้วทีนี้เราก็พูดกับเพื่อนว่า อยากถ่ายกับเต้จังเลยอ่ะ จะจบแล้วยังไม่เคยถ่ายรูปมันจริงๆจังๆซักที
แล้วทีนี้ เต้มันก็อยู่แถวนั้นพอดี เพื่อนเราก็จับไอโฟนยัดใส่มือเราแล้วพลักไปหาเต้เลยโว้ย
(เราใช้บีบีไง กล้องไม่ค่อยสวยเท่าไหร่อ่ะ)
เรา : เต้!!
เต้ : ห้ะ
เรา : ถ่ายรูปด้วยกันหน่อย // พุ่งเข้าไปจับแขนแล้วลากไปตรงที่ไม่ค่อยมีใครอยู่ (แลดูฮาร์ดคอเนาะ )
เราเป็นคนถือกล้อง มันตัวสูงกว่าเราเนาะ ยื้นมือแบบสุดอ่ะ เมื่อยมาก
เป็นครั้งแรกที่ถ่ายรูปคู่ด้วยกันแบบเป็นกิจลักษณะ
ถ่ายได้หลายรูปอยู่นะ มีรูปนึงไหล่เราชิดกับหน้าอกมันด้วย
คือแกรรรรรรร แทบเป็นลมอ่ะ เกร้ดดดดดดดดด ใจเราเต็นแรงมว๊ากกกกก
แต่ทำหน้านิ่งสุดฤทธิ์ ประมาณว่าไม่รู้สึกอะไรเลย แค่นี้เอ๊ง เฉยๆ #เบ๊ะปากหน้าสไปร์
พอถ่ายเสร็จ ก็แยกย้ายไปถ่ายกับเพื่อนคนอื่นต่อ เรานี่รีบวิ่งไปหาเพื่อนเจ้าของไอโฟน กรี๊ดๆให้มันฟัง นั่งดูรูป อมยิ้ม กรี๊ดวี๊ดว๊ยกระตู้วู้อยู่คนเดียว (บ้าเนาะ )
ขอว๊าบอีกทีไปวันปัจฉิมเลย (รีบจริงไรจริง)
เราคิดอยู่นานมาก ว่าจะให้ไรมันเป็นของขวัญชิ้นสุดท้ายดี สิ่งแรกที่คิดคือว่าจะเอารูปมันตอนเล่นดนตรีไปให้เขาวาดรูปเหมือนอ่ะ แต่หารูปไม่ได้ซักที หาไปหามา อ้าว แม่.งไม่ทันแล้ว TOT (ย้อนเวลาต้องทำอย่างไรคะ ช่วยบอกที~)
โอเค กลับมาเล่าต่อ
ตอนเช้า รร. ให้นักเรียน ม.6 ไปรวมตัวกันที่โรงอาหาร รอน้อง ม.4 บูมให้ แล้วพอเราไปถึงโรงอาหาร
เต้ : มาย!!!!! (ไม่ได้เวอร์นะ แต่ตะโกนเรียกแบบว่าเกือบได้ยินทั้งโรงอาหารอ่ะ)
เรา : อาร๊ายยยยย~
เต้ : มานี่ๆ มีไรจะให้ (กวักมือเรียกหย่อยๆ)
เรา : (พุ่งหลาวไปหามัน)
เต้ : ขอนำเสนอ นี่!! (หยิบถุงลูกอมฮาร์ทบีทให้เรา)
เรา : หา?
เต้ : เป็นของตอบแทนที่แกช่วยเคลียร์งานแล้วก็ติวข้อสอบให้ตลอดปีมานี้ ขอบคุณมากเลยนะคร้าบ~ (ยิ้มเห็นฟันครบสามสิบสองซี่)
เรา : อ่อ~ ขอบใจนะ (หยิบลูกอมมาแล้วหยิบดอกกุหลาบให้มัน) อ่ะ อันนี้ของแก ระวังหนามนะ ยังไม่ได้ตัดออก
เต้ : ขอบคุณครับ (ยิ้ม)
เรา : ไปละ
รีบเดินหนีไปหาเพื่อน
คืออาย คือเขิน คือตกหลุมรักครั้งที่สองแสนแปดหมื่นเก้าพันล้านรอบ ><
พอบูมเสร็จ ก็มีกิจกรรมบนหอประชุม หลังจากที่เจอกันใต้โรงอาหาร เราก็ไม่เจอเต้อีกเลย TOT แหงสิ เพราะมันต้องไปเล่นดนตรีบนหอประชุมอ่ะ ก่อนหน้านี้เราถามมันแล้วนะว่าวันนี้ (วันปัจฉิม) มันว่างมั้ย มันบอกว่าไม่ว่างเลย เพราะต้องเล่นดนตรีถึงเย็น วอมเดอะฟ๊าคคคค ฮือออออออออ
ด้วยความที่ได้ของเยอะมาก!!! เราเลยเอาของมาเก็บไว้ที่ห้องเรียน แล้วก็ไปดูเต้เล่นดนตรีกับเพื่อน จนบ่ายๆ เราก็กลับมาที่ห้องอีกที (มากินข้าว)
แล้วก็นั่งเม้าท์กับเพื่อนโน่นนี่นั่น ร่ำลากันแบบหนุกหนาน (ตกลงกันแล้วว่าห้ามร้องไห้ TOT )
จนก่อนจะแยกย้าย เพื่อนสนิทเราก็เดินมาหาเรา แล้วบอกให้เอาของไปให้เต้หน่อย (เข็มกลัด มันทำให้เพื่อนทั้งห้องแหละ)
เพราะก่อนจะกลับ เราบอกมันว่าเราจะแวะไปหาเต้ก่อนไง มันเลยฝากไปให้เต้ด้วย
พอเราไปถึงหอประชุม (คนดูเริ่มน้อยละ เพราะ รร. ให้ (เฉพาะ) ม.6 กลับบ้านได้แล้ว) เต้ไม่ได้เล่นดนตรี เราก็มองหามันนะ ปรากฎว่านั่งอยู่ข้างๆเวที เราเลยเดินไปหลังหอประชุม (หลังเวทีอ่ะแหละ) เต้มันนั่งอยู่ตรงประตูพอดีไง เราก็โผล่แค่หัวเข้าไป เรียกให้เต้มันออกมา
หลังหอประชุมไม่มีใครอยู่เลยนอกจากเราสองคน บรรยากาศเป็นใจให้เราฉุดมันไปข่มขื่นมาก
เต้ : อ้าว ว่าไง (ยิ้มกว้าง)
เรา : เล่นเสร็จแล้วหรอ
เต้ : ยังอ่ะ พักเฉยๆ เดี๋ยวเล่นต่อ
เรา : อ่ะ อันฝากเข็มกลัดมาให้ (ส่งให้มัน)
เต้ : หูย สวยๆ (รับแล้วก็ติดที่หน้าอกเสื้อเลย)
เรา : ... (ตาก็มองมัน แต่ในหัวคิดไรบางอย่างอยู่)
เต้ : เออเนี่ย มีน้อง ม.5 ให้ของเค้าด้วย เป็นรูปเค้าที่วาดด้วยมืออ่ะ อย่างหล่อ จะดูมะ ^^
คือเต้เล่าในท่าทางที่แบบตื่นเต้นและอยากจะให้เราดูมากอ่ะ แต่เราเซย์โนค่ะ
อิเชี่ยยย ดีนะที่เราไม่ทันไปจ้างให้เขาวาดรูปมันอ่ะ ไม่งั้นซ้ำกับน้องแน่ๆ
เรา : ไม่เอาอ่ะ ไม่ดูๆ
เต้ : แล้วก็มี บลาๆๆๆๆๆ
แล้วมันก็เล่าอะไรไม่รู้ให้เราฟังอีก แต่เราไม่ได้ฟังเลย คือเรากำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่อ่ะ มือไม้สั่น ใจสั่นไปหมด
เต้ : (ยิ้ม) //เล่าจบตอนไหนก็ไม่รู้
เรา : ... (มองหน้ามันนิ่ง)
เต้ : (มองหน้าเรา)
เรา : เต้!
เต้ : ครับ?
เรา : เค้าชอบแกว่.ะ!
ประกาศอีกครั้ง...
อัพครั้งต่อไปจะเป็นการอัพครั้งสุดท้ายของเรา ^^
เราจะอัพในวันพุธ ตอนประมาณ 19.00 น. พร้อมรูปคู่นะคะ
และจะลบรูปตอน 21.00 น.
ลงรูปครั้งเดียวและครั้งสุดท้าย
(ที่อัพช้าเพราะเผื่อคนไม่ว่างพรุ่งนี้ )
จะจบเรื่องแล้ว ใครมาอ่านก็ช่วยเม้นกันหน่อยเน้อ
เสียดายอ่ะๆๆ พุธนี้ครั้งสุดท้ายแล้ว
บอกเลยชอบคู่จขกท.กับเต้มากๆๆๆเลยอ่ะ งื้ออ
ตอนนี้อยากอ่านต่อมากเลยครับ ไม่เคยรู้สึกอยากกับกระทู้ไหนขนาดนี้มาก่อน
กระทู้นี้ทำให้ผมฟินมากจริงๆครับ เชื่อว่าไม่เมค ถึงเมคผมก็ชอบกระทู้นี้นะครับ
ขอให้เก็บกระทู้ไว้ได้ไหมครับ ผมยกให้เป็นกระทู้อันดับ 1 ผมเลยตอนนี้
ผมจะมารอดูคู่จขกท.กับเต้นะครับ
ไม่อยากให้จบเลยอ่ะค่ะ TTT_TTT
แต่เราก็เชียร์ จขกท. กับ เต้ น้าาา ><
รอให้ จขกท. อัพต่อนะ
ขออภัยที่อัพช้า พอดีเรามาโรงบาล สัญญาณไม่ค่อยดีแล้วมีปัญหานิดหน่อย ขอโทษนะ
_________
หลังจากที่เราพูดความในใจออกไป เราก็รีบวิ่งลงจากหอประชุม เราไม่ได้มองหน้ามัน ไม่ได้รอฟังว่ามันจะพูดอะไรต่อรึเปล่า เรารู้อยู่แก่ใจดีอยู่แล้วว่ามันคิดอย่างไงกับเรา
ทุกคนจำตอนที่เราคุยโทรศัพท์กับมันได้มั้ย ก่อนสอบแกทแพทน่ะ ที่คุยสามสี่ชั่วโมง วันนั้นเรากับเต้คุยกันหลายเรื่อง รวมถึงอดีตของเต้ด้วย เต้เคยคบกับรุ่นพี่คนนึง แต่เลิกกันเพราะไม่เข้าใจกัน แต่เต้ยังไม่ลืมคนคนนั้น ยัง'รักและรอ'เธอคนนั้นเสมอ
แต่ถึงเต้จะพูดออกมาชัดเจนว่ายังไม่ลืมคนเก่า แต่การกระทำหลายๆอย่างของเต้ ก็ทำให้เราคิดเข้าข้างตัวเอง ว่ามันอาจจะชอบเราอยู่บ้างก็ได้ (เช่น วันวาเลนไทน์ ที่มันซื้อป๊อกกี้ให้เรา เราดีใจมากๆ ไม่เคยคิดเลยว่ามันจะซื้อให้เรา ถ้าซื้อให้วันอื่น เราคงไม่เก็บมาคิด แต่วันนั้นเป็นวันวาเลนไทน์เลยนะ)
เราเลยให้เพื่อนสนิทเราไปถามเต้ ว่าตอนนี้มีใครที่เต้แอบชอบหรือเปล่า คำตอบคือไม่มี และถามอีกว่าถ้าเพื่อนชอบเต้ เต้จะคิดอย่างไง เพื่อนเรามันแคปคำตอบของเต้มาให้ดู เต้ตอบว่า
'เป็นเพื่อน คบกันนานที่สุดแล้ว ถ้าเป็นแฟนกัน สักวันอาจจะเลิกกันไป แต่เพื่อนอ่ะ ไม่ว่าจะนานแค่ไหนก็ยังเป็นเพื่อน และยิ่งเป็นเพื่อนคนสำคัญด้วย ก็ยิ่งอยากจะให้อยู่ข้างๆแบบนี้ตลอดไป'
ถึงตรงนี้ทุกคนคงรู้คำตอบของเต้แล้วใช่มั้ย
เราอ่านแล้วเรารู้เลย ว่าเต้คิดอย่างไงกับเรา
ถ้าถามว่าเสียใจมั้ย ก็เสียใจนะ แต่ก็ไม่ถึงกับร้องไห้โฮออกมา เพราะเราก็เตรียมใจไว้แล้ว เตรียมใจไว้ตั้งแต่มันบอกว่ายังรอคนคนนั้นกลับมา
ก่อนที่จะถึงวันปัจฉิม เราได้คุยกับโอ๊ต (เพื่อนสนิทเต้) แล้วเราก็เล่าเรื่องเต้และเราให้โอ๊ตฟัง โอ๊ตก็บอกว่า เต้เคยมาเล่าเรื่องนี้ให้โอ๊ตฟังเหมือนกัน และเต้ก็พอรู้อยู่แล้วว่าเราคิดอย่างไงกับมัน (ก็สมควรรู้ เพราะเราแสดงออกชัดเจนมากนะ ) ที่จริงแล้วเต้ก็ชอบเราเหมือนกันนะ แต่เพราะมันยังลืมแฟนเก่าไม่ได้ มันเลยคบกับเราแค่เพื่อน
'ถูกที่ผิดเวลา'
ทุกคนอาจจะสงสัยว่า ทั้งที่เราก็รู้อยู่แก่ใจว่าเต้คิดอย่างไงกับเรา แต่ทำไมเรายังถึงบอกความรู้สึกกับเต้ ทั้งที่ถ้าบอกไปแล้ว เต้อาจจะเปลี่ยนไป เต้อาจจะไม่เหมือนเดิม เราอาจจะไม่เป็นเพื่อนกันอีก
ก่อนที่จะบอกชอบมัน เราเตรียมใจเรื่องนี้ไว้แล้ว แต่เราอยากบอกมัน อยากให้มันรู้ว่า 'มีคนคนนึงแอบชอบแกอยู่'
และอีกอย่าง วันนั้นเป็นวันสุดท้ายและวินาทีสุดท้ายที่เรากับมันได้เจอกัน...
ในเมื่อมีโอกาสได้บอก ก็รีบบอก ดีกว่ามาเสียใจทีหลังนะ
หลังจากที่เราวิ่งหนีมันมา เราก็เดินใจสั่นมือสั่นมาหาเพื่อนที่รอเราอยู่
เรากับเต้ไม่ได้คุยไรกันอีกหลังจากวันนั้น เพราะต่างคนต่างยุ่งเรื่องส่วนตัว เราต้องย้ายข้าวของออกจากหอกลับบ้าน เตรียมตัวย้ายไปมหาลัยใหม่ ส่วนเต้ก็ยังยุ่งเรื่องสอบเข้ามหาลัย
จนวันนึงในช่วงปิดเทอม เสียงเตือนเฟสบุ๊คในโทรศัพท์ดังขึ้น
เราเปิดดู แจ้งเตือนขึ้นที่แชท แล้วประโยคที่เราเห็นก็คือ 'โย่ววว'
คิดถึงจัง คิดถึงคำๆนี้ คิดถึงคำทักทายแบบนี้
เราอยากจะพิมพ์คำว่า 'คิดถึง' ส่งกลับไปให้มันซักพันล้านครั้ง แต่เราก็ทำได้แค่ส่งเสียงในใจ
เราถามความเป็นอยู่ สบายดีมั้ย เป็นไงบ้าง...
แรกๆอาจจะดูแปลกๆ ต่อพอคุยไปสักพัก มันก็โอเค สนทนาหลายประโยค มันทำให้เรารู้ว่า 'เราสองคนยังเหมือนเดิม เรายังคงเป็นเพื่อนสนิทกันอยู่เหมือนเดิม'
สิ่งนี้ทำให้เรามีความสุขอย่างบอกไม่ถูก เราไม่รู้สึกเสียใจเลยที่วันนั้นเราบอกมันไป
เรานึกขอบคุณตัวเองด้วยซ้ำที่เราสามารถเค้นความกล้าออกมาได้ขนาดนั้น
ทุกวันนี้ เรายังไม่เจอมันเลยตั้งแต่วันนั้น เพราะความห่างของมหาลัย และเวลาเปิดปิดเทอมของมหาลัยที่ไม่ตรงกัน (มหาลัยมันเข้าอาเซียนไปก่อนแล้ว)
แต่เราก็ยังคุยกันผ่านเฟส มันทักเรา เราทักมัน สลับกันไป
แม้ จบ ม.6 มาหนึ่งปีแล้วก็ตาม เรากับมันก็ยังคุยกันปกติ เฮฮา บ้าบอ กวนตี.นเหมือนเดิม
ขอบใจที่ยังเหมือนเดิม ขอบใจที่ยังไม่ไปไหน
ขอบใจที่ยังอยู่ข้างๆกัน ขอบใจแกมากนะ
(END)
.
.
ลบรูปแล้วจ้า
.
.
ขอขอบคุณผู้สนับสนุน (กำลังใจ) ทั้งหลาย ได้แก่...
ayctann
crazywitch
galaxy
บ๊องบ๊อง**!
verynice.
คุณหญิง.
`jakkalek
[Y]ARANAiKA[?]
.THAPEEM?
(:จงมองมาที่ฉัน//)*
'miniberry
13+2
#AftherTomorrow
คอสเป็นยังแกง'
Erudite
Whatisth
\(o_o)/
`{freaking:}
LKJKW
`my2maboy
BEN__japorn'''
empty_tp
แพนด้าดาเค./:}
HOWLING"!"
.วี
poypay
หยอยไม่รัก
`yeaheadyedexo.
อีเตี้ยย'ย
stilinski
tominutse7en
(\Phicxio__./)
เด็กหญิงอี
`DAMCHU.๙๓
ลิงใส่รองเท้าสีเขียว
viwe1412
//เบบี้ฟรุ้งฟริ้ง#$%
ขุ่นติ๋มยิ้มละลาย
$Lanena$
Maeaglak'z
marujung
สาววาย_ปุอิ๊ง
`นามิกิ๊กก๊อก.
''~lovehae*''~eiei
ฟิ้วฟิ๊บปิ๊บๆ~
Maeaglak'z
beauv_
`น้องเอ๋อ
'บวมเบียร์
อะพอนโล่.
.sw2et฿Oy`
-sheeeeeep?
gift_slimm
`SkINnYLoVe[?]'
รักคยองมองคะเยียร์
มีถั่วไหม?
'-'Psyche'-'
8Mmintk
bapaholic
*}เล็กน้ำตก-//
;Mkmp?
ideam
'มักเน่น่ารัก(.___.)
.THAPEEM?
'/QUERiD0
สามโมงสิบ.
พะแนงหมู
Baby_G95
มิดไนท์.,
-'หมีพูห์-[?
exolover
น้วงสาวอุลตร้าแมนl;$
vanzom
*/แสวค.กี้-;$#
\หมูหมา/
เพียงฝัน.
เหงือกซัง
srpkwan
Yammiiz-Wink
`เจ้าหญิงวายแอล
*?FzeloW^_
EQuee
one-sided_love
และ
ผู้ที่กดติดตาม ชื่นชอบ แชร์เฟส แชร์ทวิต และนักอ่านทุกคน
ขอบคุณจริงๆนะคะ
สุดท้ายนี้ขอขอบคุณ สยซ. ที่ทำให้เราได้พบมิตรภาพและได้แชร์เรื่องราวต่างๆ
ขอบคุณมากๆเลยค่ะ
โฮฮฮฮฮฮฮฮฮ จบแล้วอ่าา ไม่อยากให้จบเลย
เราชอบเรื่องของ จขกท. มากเลยอ่าา อ่านแล้วอบอุ่นดี
ถึงจบจะไม่ได้เป็นแฟนกัน แต่ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันนะคะ จขกท. สู้ๆค่ะ
จขกท. เข้มแข็งมากเลยค่ะ นับถือจริงๆ เราก็เคยมีเหตุการณ์ปีะมานนี้แต่เราเป็นคนกลัวเสียฟอร์มมากๆ จนไม่ขอบนิสัยนี้ของเรา จนเราเสียเพื่อนดีๆคนนึงไป ตอนที่เราบอกให้มันรู้ว่าเราชอบแต่เราก็หลบหน้าไม่คุยกะมัน ผ่านมาสองปีแล้ว 5555555 เสียดายความเป็นเพื่อนจริงๆ จขกท. เก่งมากๆค่ะ ^^
ถึงเรื่องนี้จะจบด้วยมิตรภาพแบบเพื่อนไม่ใช่แฟน เราก็ชอบเรื่องนี้อยู่ดี จริงๆน้อยมากนะที่เราจะกดชอบจังเอาไว้
ปล. จขกท น่ารักมากนะ
จบแบบเป็นเพื่อนกันก็ยังแฮปปี้นะถึงจะไม่ได้เป็นแฟนกัน สู้ๆนะจขกท.อาจจะเจอคนที่ชอบมากกว่าเต้ที่มหาลัยก็ได้
จขกท. เค้าเสียใจ, ช่วงนี้เค้ายุ่งจนไม่ได้อ้านกระทู้เลย, มาอีกทีก้จบแย้ว แถมยังจบเศร้าอีก ไม่ชริงงง~
#จขกท.สู้ๆ, ยังไงความเป็นเพื่อนก้สำคัญที่สุดเนอะ
เราไม่เคยมาทันรูปเลย เสียใจมาก (ถ้าจขกท.จะกรุณาก็ช่วยลงรูปให้เราดูหน่อยน่ั)
อ่านแล้วมีความสุขมาก ถึงตอนจบจะไม่สมหวัง แต่อย่างน้อยความเป็นเพื่อนก็ยังอยู่ ขอบคุณทีีมาแบ่งปันเรื่องราวสนุกๆให้ฟังน่ะค่ะ
เค้าพึ่งได้มาอ่านน้า ขอบอกว่าฟินมากเลยยยย แต่ตอนจบแอบดราม่านิดๆอ่า T^T จขกท.สู้ๆน้าาาาาา
ทำไมเราเพิ่งเห็น อยากบอกว่าอ่านเรื่องของพี่จขกท.แล้วนึกถึงเรื่องตัวเองมากเลย ทั้งเรื่องฟังเพลง กลับบ้านพร้อมกัน บลาๆ แล้วอิเพื่อนคนนั้นมันก็เป็นลูกครึ่งเหมือนเต้ของจขกทด้วยนะ555555555 ชอบมากเลยฟินมากเลยยยยยยยยย ปล.เสียใจมากไม่ได้ดูรูปจขกท.กะเต้เลยยยยยยTOT
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google