' โ ม้ เ ม้ น ฟิ น ๆ กั บ ค น ดั ง ค น ห ล่ อ ใ น ร ร. '
เราเคยตั้งกระทู้ในบอร์ดนี้ครั้งนึงเมื่อนานมาแล้ว 555555 อย่าสนใจเลย
คือเรามีโมเม้นต์ฟินกับคนหล่อคนดังในรร.ค่ะ ตอนแรกเราไม่ใช่คนสวยคนดังในรร.(เสียใจ)
ไม่มีใครรู้จักและไม่รู้จักกับรุ่นพี่ รุ่นน้องที่ไหนเลย แต่ต่อมาเราก็ถูกเพื่อนชักชวนทำกิจกรรมในโรงเรียนเยอะแยะ บลาๆ นับตั้งแต่นั้นมาเราก็เริ่มเป็นที่รู้จัก(ขึ้นมานิดนึง) 55555
แล้วเหตุมันก็เกิดขึ้นตอนไปจัดค่ายนี่แหละค่ะ เราได้เป็นสตาฟของค่ายๆค่ายหนึ่งแล้วจะมีน้องๆมาร่วมกิจกรรมกันเยอะแยะมากมาย รวมถึงเด็กดังๆ หล่อๆด้วย
ทำให้เราได้รู้จักคนหล่อๆในรร. แต่ที่เน้นๆ นี่มีอยู่ประมาณสามคน คือ "น้องเจ น้องยู น้องพีช" (นามแฝง)
คืออิเด็กสามคนนี้ป๊อบปูล่าในรร.มาก แบบเพื่อนผู้หญิง กะเทย เรากรี๊ดกร๊าดกันมาก ส่วนมากเขาจะชอบน้องยูกัน (แต่เราชอบน้องเจ) 555555 เราไม่ได้เชิงแบบชอบอยากได้เป็นแฟน แต่เราชอบแบบผู้หญิงที่แอบมองคนหน้าตาดีมากกว่า
พอกิจกรรมค่ายเริ่มเขาก็จะให้มีจับน้องมาเต้นรับน้องอะไรแบบนี้ ซึ่งแน่นอนว่าต้องมีเด็กสามคนนั้นไปด้วย ด้วยความที่เราเป็นคนตลกฮาๆ อยากสร้างสีสัน และอยากลวนลามเด็ก
เราก็เลยลุกทำท่าไปซับเหงื่อให้น้องยู (เพราะเป็นคนที่พวกสตาฟชอบมากที่สุด) แน่นอนว่าเราถูกสตาฟคนอื่นๆรุมสกรัม กระชากหัวออกมา (เว่อร์ 
) และแล้วเรื่องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น! นั่นคือเพื่อนกะเทยเราคนหนึ่งนางดึงกางเกงเราค่ะ
มายก๊อด! ต่อหน้าน้องค่ายและสตาฟและที่สำคัญ คนที่อยู่ข้างหลังเราและเห็นชัดที่สุดคือ . . . . . . . . . . น้องเจ !คือตอนนั้นเราอายมากอ่ะหน้าแดงสุดๆ เสีียงหัวเราะดังกระหึ่มมาก และแล้วเรากับน้องเจก็สบตากัน สิ่งแรกที่น้องเจเอ่ยขึ้นมาคือ
"หมีสีชมพู"
ตอนนั้นเรานึกถึงเพลงสติ๊กเกอร์ของบอร์ดี้แสลมมาทันทีค่ะ ในท่อนที่ร้องว่า 'ให้มันเป็นสีชมพูววววววววว'
โอ๊ย ตอนนั้นเรารู้สึกอยากแยกโลกให้ธรณีสูบหายไปกับพื้นเลยค่ะ การพบกันครั้งแรกของเราทำไมเป็นแบบนี้
มันเป็นอะไรที่เราโค.รตจะอายอ่ะ หลังจากนั้นเราก็โดนน้องๆเพื่อนเล้อมาตลอด แต่นั่นก็เป็นเหตุที่ทำให้คนรู้จักเรารวมถึงคนหล่อๆดังๆด้วย (ควรดีใจมั้ย )เรามาเข้าประเด็นฟินๆ กันต่อ หลังจากนั้นเราก็เริ่มสนิทกับเพื่อนๆน้องๆมากขึ้น
ตกเย็นพวกน้องๆก็นั่งล้อมวงกินข้าวกันหลังจากทำกิจกรรมกันมาทั้งวันโดยที่สตาฟกินกันทีหลังแต่มีสตาฟบางคนแอบไปกินก่อน 5555555 แล้วคราวนี้น้องมันกินเยอะไงมันก็พากันมาเติมข้าวกันอีกจนหมด สรุปคือ เราไม่ได้กินข้าว แล้วเจก็เดินมาพร้อมจานเข้าที่เพิ่งไปตักมาเป็นจานที่สาม (...เอิ่ม
) ก่อนที่จะหยุดตรงหน้าเรา เราก็มองเจแบบ งงๆ"อะไร" เราถาม
"ยังไม่ได้กินข้าวใช่ไหม" เราก็พยักหน้าแล้วแกล้งทำหน้าแบบหิวมาก (ที่จริงไม่หิวเลยเพราะเราเพิ่งกินขนมเค้กมา)
จู่ๆเจก็ยื่นมือมาจับมือเรา แล้วเอาจานข้าวยัดใส่มือ
"อ่ะ กินซะ" เราแบบตกใจปนเขินอ่ะ
"เห้ย ไม่เป็นไร ไม่หิวกินขนมมาแล้ว 555555" เจก็ทำหน้าแบบว่าจริงหรอ
เราก็บอกว่าจริงๆ
แล้วเจก็เอาข้าวกลับไปนั่งกินต่อ โมเม้นนั้นรู้สึกว่าแกจะไม่ง้อฉันต่อเลยหรอ ถึงไม่หิวแต่ก็อยากกินนะ
ต่อมาเพื่อนเรามันเอากล้องถ่ายรูปมาจะถ่ายรูปกิจกรรมในค่ายไง เราก็เลย
เรียกมันมาถ่ายเรา (ไม่ค่อยจะบ้ากล้อง) ในระหว่างที่มันจะถ่ายเรา เราก็รับรู้ถึงพลังงานบางอย่างอยู่ข้างหลังเรา เราเลยหันไปมองปรากฎว่าเจอน้องเจค่ะ นางมาแอบเข้ากล้องกับเรา เราก็เลยปล่อยไปเพราะไม่คิดอะไรมาก ดีซะอีกจะได้มีรูปคู่เอาไว้เผื่อใส่กรอบตอนแต่งงาน (เพ้อ)
555555555 พอตอนที่เพื่อนนับหนึ่งสองสามจะถ่ายรูป เราก็รู้สึกหนักๆไหล่ค่ะ เราเลยหันไปมองแล้วก็พบว่า น้องเจเอาหน้ามาเกยที่ไหล่เราอยู่
อัพ คห.11
อัพคห. 32
อัพคห. 43
อัพคห.56
อัพ คห.70
อัพคห. 83
อัพคห. 97
อัพคห. 111
แป้กไหม อย่าแป้กเลย
อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)
ความคิดเห็น
คลิกที่นี่เพื่อดูความคิดเห็นทั้งหมด
ต่อต่อต่อ 
น้องเขาโน้มหน้าเข้ามาใกล้เรามากจน... จมูกเรากับน้องเขาชนกัน
เรารู้สึกหัวใจเต้นแรงมากแต่มันแค่แปบเดียวเพราะเราหันหน้าหนีไปก่อน
ไม่ใช่ว่าเราไม่ชอบหรือรังเกียจ ถามว่าเขินไหมก็เขินนะ แต่. . . ข้างๆเรามีเพื่อนเราอยู่เต็มไปหมดแน่นอนค่ะว่าพวกมันเห็นแต่เห็นไม่หมดทุกคนนะคะ (ถ้าเห็นหมดนี่เราโดนรุมกระทืบอ่ะ555555555)
อีกอย่างที่เราหันหน้าหนีทั้งๆที่อยากจะทำต่อ (?) คือถัดจากเราไปสองคนมีรุ่นพี่คนนึงซึ่งเราสนิทด้วยมาก
แล้วพี่เขาชอบน้องเจอยู่
ซึ่งไม่ได้ชอบแบบที่เราชอบ เขาชอบแบบจริงจังมากๆค่ะพี่เขาชอบมากกว่าที่เราชอบน้องเขาซะอีกและแน่นอนพี่เขาเห็นหมดทุกอย่างแต่พี่เขาเลือกที่จะแกล้งทำเป็นไม่เห็นอะไรเลย (รู้สึกผิดแฮะ )
ส่วนน้องเจพอเห็นว่าเราหลบน้องเขาก็อมยิ้มแบบขำๆแล้วก็เดินไปห้องพัก เพื่อนเราที่อยู่ข้างๆ ก็เข้ามาแซว
"เฮ้ย คือไรอะแก" เราก็เฮฮาตอบกวนๆกลับไป (จำไม่ได้ว่าตอบกลับว่าไร 555555)
หลังจากนั้นเราก็มักจะโดนเจทำแบบนี้กับเราบ่อยๆคือเอาหน้ามาใกล้ๆทำเป็นจะชนอะไรแบบนี้จนเพื่อนเราก็ถามเราบ่อยๆว่า
"ทำไมเจมันทำอย่างนี้กับมึ.งตลอดเลยว.ะ"
เราก็ตอบไปว่าไม่ได้มีอะไรเพราะเราไม่อยากคิดเข้าข้างไปเอง เรารู้ว่าน้องเจเขาเป็นคนหล่อคนดังมากๆ แล้วคนที่น้องเจเคยเป็นแฟนหรือเคยจีบแต่ละคนนี่ระดับนางฟ้าเรียกพี่ เออ แล้วเจก็เคยจีบเพื่อนจขกท.มาก่อนด้วย แต่ด้วยความที่เพื่อนจขกท.มันยังลืมแฟนเก่าไม่ได้ก็เลยไม่ได้ตอบตกลงกับน้องเขาไป และมันก็ยังผ่านมาไม่นานเราก็คิดว่าน้องเขาคงยังลืมไม่ได้ (เสียจายยยยยย ) 55555555 แต่ก็อย่างที่บอกแหละค่ะ เราไม่ได้ชอบน้องเจแบบอยากได้มาเป็นแฟนเราแค่ชอบอย่างที่ผู้หญิงคนนึงที่แอบชอบแอบมองคนหล่อเฉยๆ แล้วความรู้สึกของเราก็แค่ความฟินส่วนตัวที่อยากเอามาแชร์ผ่านตัวหนังสือเฉยๆ (เอร้ย เขินจังเหมือนจะพูดดี )
มาต่อกันวันนี้มีการทำกิจกรรมเยอะเหมือนเคยซึ่งเรารับบทกับเพื่อนคนนึงเป็นร่างทรง คือหน้าที่ของเราคือต้องทำให้น้องฮาแต่เราต้องไม่ฮาตามน้องหน้าเราต้องนิ่งเฉยแล้วพวกกะเทยก็จะเอาผู้ชายหล่อๆมาเต้นมาทำอะไรฮาๆ ตอนนี้ก็ไม่มีอะไรฟินเป็นพิเศษแต่ว่า ! มันมีรุ่นน้องอยู่คนนึงตัวอักษรมอม้า คือคนนี้เนี่ยชอบมาเจ๊าะแจ๊ะลามกเราตั้งแต่ตอนเริ่มค่ายประมาณว่า
"พี่ครับๆของผมไม่เล็กนะ(หัวเราะ)" หรือ "พี่อยากลองมั้ย ?"
เรานี่แทบอยากจะกรี๊ด! ไม่ใช่กรี๊ดไม่ชอบนะแต่กรี๊ดกระโดดเกาะแล้วปล่อยให้มันเลยตามเลย ( หื่น ) แล้วตอนที่น้องคนนี้มาเล่นกิจกรรมเราร่างทรงเนี่ย นางกวนteen เรามากเราก็พยายามไม่สนใจนะแต่แล้วเรื่องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น ! น้องมอม้านางนางเดินเข้ามผลักเราแล้วขึ้นคร่อมค่ะ มายก๊อดดดดดดดดด! เรานี่ ตะลึง ตะลึง ตะลึง ตึงตึง มากค่ะ ต่อหน้าคนหลายร้อยคน (โชคดีไม่มีเจอยู่ กิกิ) ตอนนั้นบอกตรงๆนะว่าเราไม่ชอบมากๆแต่เราก็ต้องตีหน้าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น จอบอ เรื่องน้องมอม้า ไม่รู้ว่าจะเล่าทำไม 5555555
พอตอนกินข้าวกลางวันเราก็เหมือนเดิมค่ะรอให้น้องกินก่อนระหว่างรอน้องกินเราก็เดินไปคุยกับคนนั้นคนนี้ไปเรื่อยแล้วก็มาหยุดตรงที่เจและเพื่อนๆกินข้าว (แน่นอนว่ามีจุดประสงค์แอบแฝง) เจก็ทักเรา
เจ : กินข้าวด้วยกันไหม
เรา : เขินจัง น้องเจชวนกินข้าว 55555
เจ : (หยิบช้อนแล้วตักข้าว) อ่ะ ผมป้อน
เรา : เห้ย ไม่เอาเขินนน -///-
น้องเจยิ้มมุมปากค่ะแล้วยื่นหน้ามาใกล้ๆเหมือนรู้ว่าทำแบบนี้แล้วเราจะเขิน
เจ : เขิน แต่ก็ชอบใช่ไหมล่ะ
มาแล้ววว
เจ : เขิน แต่ก็ชอบใช่ไหมล่ะ
พอน้องเจพูดประโยคนี้เท่านั้นแหละค่ะเราเขินจนทำอะไรไม่ถูกเลย แล้วเราก็ทำเรื่องที่โ.ง่ที่สุดออกไปนั่นคือ ลงไปกลิ้งกับพื้น 555555555 อย่าหาว่าเราบ้านะเพราะเราก็บ้าจริงๆ น้องเขาที่นั่งแถวนั้น ก็หัวเราะเราตรึมเลย เพราะคิดว่าเป็นมุกที่เราเล่น แต่เปล่า เราทำตัวไม่ถูกจริงๆ
- และแล้วเวลากิจกรรมกลางคืนก็มาถึง
เราจะให้น้องเดินป่ามืดๆอ่ะ แล้วมีเทียนแค่เล่มเดียวเท่านั้นซึ่งเป็นกิจกรรมวัดใจที่สุดเพราะในป่ามันทั้งมืดแต่เราก็ถางป่าอะไรให้เรียบร้อย แล้วก็มีสตาฟยืนคุมกันเป็นจุดๆอยู่
เราได้ยืนคุมตรงจุดสุดท้ายคือทางออกกับเพื่อนอีกสามสี่คน ระหว่างรอนั้นยุงชุมมากแล้วสถานที่ที่เราอยู่น่ะ มันใกล้กับโรงเรียนร้าง คือ อารมณ์นั้นคือกลัวมาก ได้ยินเสียงอะไรนี่พร้อมจะวิ่งได้ตลอด แล้วพวกรุ่นพี่ก็มาบิ้วเล่าเรื่องผีระหว่างรอน้องๆมาครบไง (เพื่ออะไรรรร T T )
แล้วทุกอย่างก็ผ่านพ้นไปด้วยดีไม่มีอะไรเกิดขึ้น น้องมากันครบ แต่เรากลับไม่เห็นเจ ยู หรือ พีชเลย แล้วตอนขากลับน้องก็เดินกันเป็นแถวกลับ เราก็ยืนอยู่เป็นจุดเหมือนเดิมแล้วสายตาเราก็เห็นยูเดินมาไกลลิบๆท่ามกลางความมืดพอใกล้เราเข้ามาจู่ๆ ยูก็เดินเข้ามาแล้วโผหน้าเข้ามาใกล้เราห่างกันประมาณคืบนึงได้มั้งแล้วก็พูดว่า
"ใครเนี่ย"
แล้วหรี่ตามองเรา ตอนนั้นเรารู้ได้เลยว่าทำไมพวกคนอื่นๆถึงชอบยูมาก เพราะดูใกล้ๆยูหล่อมากๆค่ะ หน้าจะออกไทยๆเข้มๆแต่ขาวและจากที่เราดูยูมา ยูไม่เคยพูดคำหยาบเลยแล้วก็เป็นสุภาพบุรุษมาก แล้วในกลุ่มเราจะสนิทกับเจกับพีชมากกว่าส่วนยูนี่ไม่ค่อยได้คุยเลย
แต่มาทำแบบนี้กับเราถึงแม้จะทำเพราะมันมืดมองไม่เห็นก็เถอะ (คือที่จริงแล้วกลุ่มนี้น่ะมันชอบทำแบบนี้อยู่แล้ว แบบทำให้เขินอ่ะ เอาตรงๆนะคือ ม่อนั่นแหละ นี่เราว่ารวมเจด้วยนะ แต่เราไม่ซีไงเพราะพวกมันทำแล้วเราฟิน ) ว่.ะ ฮ่า ฮ่า แล้วเราก็พูดในสิ่งที่ใจคิดออกไป
"เข้ามาใกล้อีกดิ " (แรดมั้ยล่ะ)
ยูก็หัวเราะ แล้วมีน้องกะเทยคนนึงที่เราสนิทเดินเข้ามา ดึงยูไปหาแล้วพูดประมาณว่า
"อย่ายุ่งกับแฟนหนูนะ"
เราก็เลยขำๆเล่นด้วยน้องเขาไปและนั่นเป็นจุดเริ่มต้นความฟินของคนหล่อคนที่สองที่ทำให้เราฟิน แต่ขอเล่าก่อนว่าตอนที่ยูเข้ามาใกล้เรา เราแอบเห็นพีชเดินมามองทางหางตาแล้วก็เดินไปแบบไม่พูดอะไร จอบอ ไม่มีอะไรแค่เห็น 555555555 (เรื่องของพีชเก็บไว้เล่าทีหลัง)
แล้วมันก็มีตอนเรื่องฟินๆของยูอยู่อีกตอนนึงก็คือ ยูเป็นโรคภูมิแพ้ แล้วผื่นขึ้นเต็มตัว ตอนนั้นเป็นช่วงที่เขากินข้าวกันอยู่แล้ว เรา เพื่อนเราอีก 2 คน เดินมาตรงที่เก็บของก็เจอน้องยูนั่งทาคาไมล์ตรงที่ผื่นออก แล้วเรากับเพื่อนคนนึงก็ไปเสนอตัวแบบเล่นๆว่าให้พี่ช่วยทาให้ไหม ยูก็หัวเราะเพราะรู้ว่าเรากับเพื่อนแค่มาเล่นๆ เราก็กำลังจะเดินไปที่อื่นแต่ว่าจู่ๆ ยูก็ยื่นสำลีมาให้เราแล้วบอกให้เราช่วยทาให้หน่อย เราก็เหวอนะ แต่ก็ถามว่าจะให้ทาตรงไหน ?ยูไม่พูดแต่ชี้ตรงหน้า
ตอนแรกเราก็ดี้ด้าเข้าไปแล้วตอนเช็ดให้อ่ะแล้วเราไม่ทันมองว่า ยูมันมองหน้าเราอยู่ เข้าใจไหมว่าเราเตี้ยกว่ายูแล้วยูก้มหน้าแล้วมองคือตอนนั้นฟินมากไม่กล้าสบตายูเลย (ถึงแม้ใจจริงพี่อยากจะลากหนูเข้าไปสมสู่กันใต้ซอกโต๊ะก็เถอะ ) เราก็ทาๆยาไป แต่หน้ายูนี่เนียนสุดๆหาสิวแทบไม่เจอ เราทายาให้น้องเขาสักพักนึง แล้วเพื่อนเราที่มันมาเล่นๆกับเราก็ทำท่าแบบ ปล่อยมืออกจากน้องยูของฉันนะ ประมาณนี้ 55555555 แต่แล้วความฟินก็จบลงเมื่อเพื่อนอีกคนของเราจู่ๆมันก็ร้องไห้แล้ววิ่งหนี
คือตอนนั้นเรากับเพื่อนที่อยู่ตรงนั้นเหวอมาก เราพึ่งนึกออกว่ามันชอบยู ชอบมากๆ ด้วย เพื่อนเราก็เลยบอกว่าให้เราอยู่ที่นี่เดี๋ยวไปดูมันเอง เราก็แบบเออๆออๆ แต่ตอนนั้นเราก็รู้สึกใจคอไม่ดีแล้วไงเลยพูดกับยู
"พี่ทำเกินไปหรือเปล่า"
ยูก็แบบนิ่งๆแล้วก็บอกว่า "พี่ไปเถอะ เดี๋ยวผมทายาเองก็ได้" เราพยักหน้าแล้วก็รีบตามไปดูเพื่อน
เพื่อนเรามันก็บอกว่าที่ร้องไห้ไม่ใช่โกรธที่ยูไม่ให้มันทายาให้แต่ร้องไห้เพราะ ไม่คิดว่าจะได้เจอยูอีก เราแบบ เอ้า นังนี่
และแล้วก็ถึงเวลาที่พวกเราต้องอำลาจากกัน วันนั้นเป็นวันที่ร้องไห้กันทั้งค่ายถึงเราจะได้อยู่ร่วมกันไม่นานแต่ความผูกพันธ์ของเรามันมีมากกว่านั้นอ่ะ แล้วก็ถึงเวลาเขียนความในใจบอกกันผ่านกระดาษ คือ เราจะติดกระดาษไว้ตรงข้างหลังแล้วเขียนต่อกันเป็นทอดๆอ่ะ นึกออกมั้ย เราลุ้นมากเลยนะ อยากรู้ว่าใครจะมาเขียนให้เราบ้าง คนแรกที่เขียนให้เราเป็นใคร และแล้วคนแรกที่มาเขียนให้เราก็คือออ . . .
เพื่อนๆเราเองแหละ แล้วก็มีน้องๆหลายคนมาเขียนให้เรา แต่ไม่มีวี่แววของเจเลย หายวับไปกับฝูงคน (เสียใจจจจจ )
แต่แล้วก็มีเสียงเรียกชื่อเราดังมาจากข้างหลัง
"พี่แอล. . . ขอเขียนหลังหน่อยสิ"
พอหันหลังไปแล้วเราก็เจอ . . .
มาต่อมาต่อแล้วค่ะ
แต่แล้วก็มีเสียงเรียกชื่อเราดังมาจากข้างหลัง
"พี่แอล. . . ขอเขียนหลังหน่อยสิ"
พอหันหลังไปแล้วเราก็เจอ . . .
. . . พีช
555555555 นางเดินเข้ามาจะเขียนหลังให้เราเราก็ พยักหน้าบอกนางว่ามาดิ นางก็มาเขียนยิกๆอยู่ที่หลังเราซักพักแล้วก็ไปแล้วก็กลับมาเขียนใหม่(เพื่อ )ตอนเอามาอ่านถึงได้รู้ว่าพีชเขียนให้เราสองรอบ และแล้วตอนนั้นสายตาเราก็เหลือบไปเห็นเจกับยูค่ะ เรารู้ซึ้งเลยว่าทำไมเราหาไม่เจอ คือมีคนต่อคิวเขียนความในใจนางเยอะมากๆอ่ะเรานี่แบบ ตายละฉันพลาดโอกาสแน่เลย แต่ต่อมายูก็เดินมาหาเราแล้วก็เขียนให้เรา ส่วนเจก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะมาเขียนให้ 
เราก็คิดในใจว่า เออ คงไม่ได้แล้วล่ะคิวเยอะขนาดนั้น
แล้วก็ถึงเวลาต้องจากกันค่ะตอนนั้นรู้สึกหวิวๆมากๆเลย แบบในหัวคิดว่าคงจะต้องคิดถึงค่ายแน่ๆ แล้วก็ต้องมีการถ่ายรูปหมู่รวมกันใช่มั้ยล่ะ คราวนี้เขาก็เรียกรวมตัวกันเราก็สอดส่องหาทำเลยืนถ่ายรูปดีดี พอตอนเก๊กท่าก่อนที่จะกดชัตเตอร์นั่นแหละพลันสายตาอันเฉียบแหลมของเราก็สังเกตเห็นเจยืนอยู่ใกล้ๆเรา
เราเลยแอบเขยิบๆไปอยู่ข้างๆแต่ก็มีคนขั้นกลางประมาณสองคนได้ (รู้สึกอยากเขวี้ยงสองคนตรงกลางออกไปมาก 
) 55555555
พอถ่ายรูปเสร็จน้องๆก็จะแยกกลับก่อนส่วนพวกพี่สตาฟก็ต้องช่วยกันเก็บของกันก่อน และก่อนที่น้องกำลังจะขึ้นรถพวกน้องๆก็เดินมาอำลากับเพื่อนๆพี่ๆในค่ายอะไรแบบนี้ ส่วนเราก็คุยกับน้องคนนึงอยู่
สักพักก็มีใครคนนึงเรียกชื่อ จขกท. นั่นคือ . . . เจนั่นเอง ! เจเดินมาหาจขกท.
"พี่แอลผมยังไม่ได้เขียนให้เลย"
เราก็ "อ๋อมาดิเดี๋ยวพี่เขียนให้ก่อน" น้องเขาก็หันหลังเราก็เขียนยิกๆ (ไม่บอกหรอกว่าเขียนอะไร )
พอเขียนเสร็จตอนนั้นรถก็จะออกพอดีเราก็เลยกุลีกุจอมาก 5555 รีบหันหลังจะให้เจเขียนข้อความให้ เราก็บอกประมาณว่ารีบๆหน่อยเดี๋ยวรถจะออกแล้วนะ แต่ไร้ซึ่งความเคลื่อนไหวใดใด เราก็นิ่งรออ่ะเนอะ แล้วจู่ๆเจก็เดินเข้ามาชิดหลังเราค่ะแถมยังชะโงกหน้ามากระซิบที่หู
"งั้นเอาอย่างงี้ . . . จะให้เขียน
หรือจะเอาหอมแก้ม"
พอจบประโยคปุ๊บเรารู้เลยว่าโค.รตจะเขิน อารมณ์ฟินบังเกิด เรานิ่งไปพักนึงก่อนจะตอบคำตอบที่คิดว่าดีที่สุดออกไปว่า
"ขอทั้งสองเลยได้ไหม 55555555"
ที่จริงเราหัวเราะกลบเกลื่อนความเขินค่ะแล้วก็พูดต่อ
"เขียนเอาดีกว่าจะได้เก็บไว้อ่าน"
น้องเขาก็เขียนๆให้พักนึงแล้วก็โบกมือบ๊ายบายเราขึ้นรถไป หลังจากทุกอย่างเสร็จสิ้นเราก็เอาแผ่นกระดาษที่น้องๆเพื่อนๆเขียนให้มาอ่านกัน ยูเขียนให้เรายาวมากและดีมากด้วย เขียนได้เขินที่สุดด้วย 555555555 เรากับเพื่อนแอบเถียงกันว่ายูเขียนให้ใครดีที่สุดก็เถียงๆกันไปเถียงๆกันมาปรากฎว่าสุดท้าย ยูมันเขียนให้ทุกคนเหมือนกันหมดค่ะ บ้ะ! เราก็อุตส่าห์เขินแบบสุดๆ คิดในใจว่าอย่าให้ได้เจอนะถ้าเจอละก็ . . . !
จะยิ้มให้ 555555555
พอเรากลับมาบ้านเราก็เพลียมากๆ แบบถึงบ้านปุ๊บหลับปั๊บเลย (ขอสารภาพว่าน้ำไม่ได้อาบ ) แล้ววันต่อมาเราก็ต้องไปรร. ตอนนั้นรู้สึกคิดถึงค่ายมากเลย บวกกับอารมณ์ขี้เกียจไปรร.ด้วย อีกอย่างที่เรานึกในตอนนั้นก็คือทุกอย่างจะเป็นเหมือนเดิมไหมคือเราจะยังสนิทพูดคุยกับน้องได้ไหมถ้าเจอจะทำยังไง โดยเฉพาะสามคนนั่น เรากลัวว่าพวกนางจะหยิ่งใส่เรา 55555เพราะอย่างที่ว่านางดังในรร.
ไม่มีใครรู้จนกระทั่งเราได้เจอสามคนนั้นอีกครั้ง ตอนแรกเรากลัวมันหยิ่งใส่เราเราก็เลยแกล้งทำเป็นไม่เห็น (ไร้สาระมาก ) แต่แล้วเราก็ได้สบตากับใครคนนึงในกลุ่มโดยบังเอิญสิ่งที่คนๆนั้นทำหลังจากนั้นก็คือ . . .
- to be continued (จขกท.โดนยันออกนอกทู้ )
555555555 เดี๋ยวเราจะมาต่อว่าเขาทำอะไรจขกท. แต่มันทำให้จขกท. รู้สึกอึ้งนิดนึง จขกท.ขอตัวไปทำการบ้านแปบนึงเพราะรร.เปิดแล้ว
จุ้บๆ
มาต่อค่ะมาต่อ คห.65 น่ากลัวมาก55555
แล้วเราก็ได้สบตากับใครคนนึงในกลุ่มโดยบังเอิญสิ่งที่คนๆนั้นทำหลังจากนั้นก็คือ . . .
เดินเข้ามาหาเราแล้วผลักที่ไหล่ของเราค่ะ เราเหวอไปเลยคือแกมาผลักฉันทำไมมม
ให้ทายว่าคนๆนั้นคือใคร 55555555
ก. น้องเจเด็กชายผู้มากับความม่อ
ข. น้องยูเด็กชายผู้น่ารัก (อนาคตสามีคนที่ 126ของจขกท.)
ค. น้องพีชเด็กชายผู้กวนสต. ที่สุดในสามโลก
คุณมีเวลา 15 นาทีค่ะ
จับเวลา !
555555555 ล้อเล่น คนที่เดินเข้ามาผลักจขกท. ก็คือออออออออ
อิน้องพีชค่ะ คาดว่าหลายๆคนคงเดาถูกกันเพราะมันไม่ได้ยากอะไรเลย 5555
เราก็เหวอนะคะว่ามันผลักเราทำไม (แต่ไม่น่าเหวอเท่ากับที่นางยันจขกท.ตกน้ำ )
เราก็ถามนาง
เรา : อะไรของแกเนี่ย
พีช: เดี๋ยวนี้หยิ่งหรอ
เรา: หยิ่งบ้าบออะไรกัน
พีช: ไม่ต้องมาพูด แอดเฟสไปทำไม่รับ (ทำหน้างอนๆ เอร้ย )
เรา: ก็...เมื่อวานไม่ได้ออนเฟส กลับไปก็หลับเลย
พีช: ไม่ต้องมาพูด ไม่อยากคุยก็พูดดิ (แล้วเดินจากไป)
ตอนนั้นเราคิดเลยว่า อ้าวเฮ้ย มันเป็นอะไรของมันว.ะ แล้วตูผิดอะไรว.ะ ชั้นพูดความจริงนะโว้ยขนาดน้ำยังไม่ได้อาบเลยนะ(สกปรกโสโครก )ทำไมแกต้องมาอารมณ์เสียใส่ชั้นด้วยย
แล้วเราก็คิดว่านางเอาเฟสเรามาจากไหน ? เราก็ไม่คิดอะไรมาก คิิดว่ามันคงจะเด้งขึ้นตามนิวฟีดอะไรแบบนี้ (หรอ?)
แต่พอหลังจากรู้ว่าพีชมันแอดมากับเห็นท่าทางของนางเราก็รีบออนเฟสในมือถือแล้วไปรับแอด 55555555 แต่เจ กับยูไม่แอดเรามาเลย (เสียใจ )
พอตอนเลิกเรียนเราก็เดินลงจากอาคารเรียนจะกลับบ้าน แล้วเราก็เห็นเพื่อนกะเทยคนนึงของเราในค่ายคุยกับพีชอยู่พอมันหันมาเห็นเรามันก็วิ่งมาหาเราพร้อมโวยวายอะไรไม่รู้ก่อนที่จะมาหยุดอยู่ตรงหน้าเรา
"อะไรคือการที่พีชมันขอเฟสมึ.งจากกูแต่มันไม่ขอเฟสกูว.ะ ไม่ยอมๆ"
นางก็ครวญครางอยู่พักนึง เราก็อึ้งนะแล้วก็หันไปมองหน้าพีช พีชมันก็ทำหน้าเหวอๆอ่ะแล้วอมยิ้มแบบเขินๆ เราก็เดินไปทักทายกับเพื่อนเรา คุยอะไรกันซักพักนี่แหละแต่เราจำไม่ได้ปกติเพื่อนเราจะคุยมากกว่า เราไม่รู้จะคุยอะไรแล้ว จู่ๆเจก็เดินมาแทรกตรงกลางระหว่างเรากับพีชก่อนจะก้มหน้ามาใกล้ๆแล้วก็พูดกับเรา
"พี่แอล ยังไม่มีเฟสพี่เลยผมขอเฟสหน่อยดิ"
เรานี่แบบ เฮ้ย ดีใจจังน้องเจมาขอเฟสด้วยนึกว่าจะไม่ขอเฟสกันซะแล้ว T T (หรือขอแบบนี้กับทุกคนเลยหว่า )ก่อนที่เราจะตอบอะไร รุ่นพี่บัดดี้ของเราก็เดินเข้ามาแทรกกลางเรากับเจแล้วตบท้ายทอยเจเบาๆ แบบเล่นๆกัน
"เฮ้ยๆ อย่ายุ่งกะน้องกู อย่าเยอะๆขอร้อง"
เจก็พูดประมาณขอโทษครับพี่ครับแล้วก็ยิ้มแล้วหันมาถามเราอีกรอบ แล้วตอนนั้นเราเห็นว่าพีชมันมองอยู่เราก็เลยตอบเจไปว่า
"อยากได้ ก็ไปขอพีชมันดิ"
ไม่รู้ว่าเราคิดไปเองรึเปล่าแต่เราเห็นพีชมันทำหน้าเขินแล้วเบือนหน้าหนีทำทีไปพูดกับคนอื่น555555555 เรารู้สึกสะใจนะที่แกล้งนางได้ (ปกติแกล้งไม่ค่อยได้ )
เรา งง กับท่าทางแปลกๆของมันมาก
วันถัดมาก็มีรุ่นน้องคนนึงเป็นผู้หญิงเพื่อนพีชมันมาคุยกับเราว่า
น้องเขา: พี่รู้ป่ะว่าไ.อ้พีชมันน่ารำคาญมาก
เรา: อ้าว ทำไมอ่ะ
น้องเขา: ก็หลังกลับจากค่ายอ่ะดิ มันตื้อหนูจะเอาเฟสพี่ให้ได้เลย
เรา: อ้าวแล้วแกว่าไงอ่ะ
น้องเขา: ตอนแรกก็บอกว่าจะไม่ให้เพราะจำชื่อเฟสพี่ไม่ได้ แต่มันตื้อมากอ่ะ พูดอยู่นั่นแหละ ว่า ขอเฟสแอลหน่อย ของเฟสแอลหน่อย (พีชมันไม่เรียกเราว่าพี่นะ )
เรา : (เขิน)
น้องเขา: หนูก็เลยถามมันไปว่า. . . . "มึ.งชอบพี่เขาหรอ"
- to be continued
มาต่อแล้วจ้ะ นับวันแต่ละคห.เริ่มจะโหดร้ายขึ้นมาเรื่อยๆ
น้องเขา: หนูก็เลยถามมันไปว่า. . . . "มึ.งชอบพี่เขาหรอ"
เรา : แล้วมันว่าไง
น้องเขา : (นั่งนิ่งๆไปพักนึง) มันก็บอกว่า . . .
เรา : (ลุ้น)
น้องเขา : อืม ก็น่ารักดี
ณ จุดจุดนั้นเรารู้สึกหัวใจพองโตมากค่ะ แต่ก็ไม่เชื่อหูตัวเองเพราะว่าพีชมันจะกวนส้นตี.นเรามากๆ จนเราอยากจะยันมันตกน้ำเหมือนที่มันทำกับจขกท. แล้วน้องเขาก็พูดต่อ
น้องเขา : หนูก็เลยบอกมันว่า "เออ ก็จีบเลยดิ"
เรา : เออ แล้วมันว่าไง (เขิน)
น้องเขา : มันบอกว่า "ไม่รู้ดิ พี่เขาก็น่ารักดีแต่ . . ."
เรา : (นั่งฟังอย่างใจจดใจจ่อ) แต่อะไร
น้องเขา : ไม่รู้ดิ มันพูดว่าแต่ แล้วมันก็เดินหนีไป
อ้าว แล้วก็ปล่อยให้เราลุ้นตั้งนานจบด้วยแต่แค่นั้นเหรอ เรารู้สึกอารมณ์ฟินที่สั่งสมมาตั้งแต่นั่งฟังพังทลายเกือบหมด แต่ก็ไม่หมดซะทีเดียว 555555555 แต่เราอยากรู้มากอ่ะว่าแต่อะไร อยากรู้ว่าถ้าพีชไม่เดินหนีพีชจะพูดอะไรต่อ
แต่อะไร?
- แต่เราสวยไม่พอ?
- แต่ดูเพี้ยน บ้าบอไปหน่อย ?
- แต่เรายังไม่ตรงสเป็คมากพอ?
แต่. . .?
แต่. . .?
แต่. . .?
แต่. . .?
แต่. . .?
แต่. . .?
เราเริ่มเกลียดคำนี้แล้วหว.ะ
- to be continued
มาแล้วแล้ว อุอิ
อย่างแรกเลยต้องขออภัยจริงๆที่เมื่อวานอัพสั้นจู๋เพราะง่วงมาก 5555555
แล้วหลายๆคนอยากรู้ใช่มั้ยว่าพีชมันแต่... อะไร ?
ต้องบอกว่าขอแสดงความเสียใจด้วยเพราะว่าเราก็ไม่รู้เหมือนกัน
ว่าพีชมันจะพูดอะไรต่อ สรุปคือ จขกท.ก็ค้าง ไม่ต่างกับทุกคนเลย
คืออะไรคะอิพีช ?
อ่ะมาต่อช่วงฟินๆกันต่อ ตอนเลิกเรียนของวันไหนไม่รู้
ตอนนั้นจขกท.ก็นั่งคุยกับเพื่อนอยู่ตรงหน้าอาคารเรียน สักพักพีช เจ ยู ก็เดินมากันแบบเป็นบอยเบนด์เลยทีเดียวพอเราสบตาเรากะจะไม่ทักละนะ (มันเขินอ่ะ) แต่เพื่อนเรามันทักเราก็เลยต้องทัก แล้วสามหนุ่มบอยแบนด์ก็เดินๆมาคุยๆกับเพื่อนเรา
แล้วพวกนางก็อ้อนเพื่อนเราเลี้ยงขนม เนื่องจากเพื่อนเรานิสัยไม่ต่างจากเรา
คือแพ้ลูกอ้อน + ความหล่อ ก็เลยตัดสินใจพาไปซื้อขนมค่ะโดยให้เราไปส่ง 55555555
ตรงระหว่างทางเราก็เจอเพื่อนเราคนนึงซึ่งเราชอบแกล้งคนนี้มาก เราก็เลยเข้าไปแกล้งนาง
นางก็โวยใส่เรา เล่นกันขำๆสักพัก ก็แยกกัน ตอนนั้นเราได้ยินเสียงหัวเราะจาก น้องๆที่น่ารักทั้งสามคน เราก็งงว่าหัวเราะอะไรกัน แล้วพีชมันก็โพล่งขึ้นมา
"โห ถ้าเค้าเป็นเพื่อนแอลนะ เค้าจะผลักหัวแอลก่อนเลยเพราะแอลเตี้ย" แล้วก็หัวเราะ
เราก็แบบอิพีชชชชชชชชช แกว่าฉันหรอออออออ !
แล้วมันก็วิ่งหนีเรา เราขี้เกียจวิ่งตามมันเพราะมันขายาวกว่าเรา ถึงยังไงเราก็วิ่งตามไม่ทัน นี่ถ้าน้องคนนั้นไม่บอกเรื่องนั้นกับเรานะเราจะไม่มีวันคิดเลยว่ามันจะคิดแบบนั้นกับเรา แล้วเราก็เลยหยุดวิ่งแล้วหาที่นั่งรอระหว่างที่พวกนางไปซื้อขนม ซักพักนางก็ออกมาพร้อมขนมคนละถุง
เพื่อนเรามันก็ไปแย่งกินด้วย เราก็นั่งรออยู่ที่เดิม
ซักพักเจก็เดินมาหาเราแล้วก็ยื่นขนมให้
เจ: กินไหม
เรา : ไม่อ่ะ
เจ: กินเถอะ อ่ะป้อนก็ได้ (ทำท่าจะหยิบขนมมาป้อน)
เรา: เฮ้ย หยุดเลยนะ
เจ: ทำไมอ่ะ
ตอนนั้นพีชกับยูก็เดินมาทางที่จขกท.นั่ง
เรา: ก็มันเขินอ่ะ
เจ: (ยิ้ม)
เราก็นึกว่าเจจะหยุดแต่เปล่าเลยค่ะยิ่งว่าเหมือนยิ่งยุ เจหยิบขนมแล้วจะป้อนจขกท.ให้ได้
เราเลยเอาเสื้อมาปิดหน้าไว้ ไม่ใช่ไม่อยากกินอะไรขนาดนั้นนะ แต่ว่าเจยื่นหน้ามาใกล้มากจนเขาทนเขินไม่ไหวต่างหาก 5555555 ไม่พอนะเหมือนเจจะได้ใจที่เห็นเราเขิน ตอนเราเอาเสื้อบังหน้าไว้เราก็ไม่เห็นอะไรใช่ป่ะ แต่เรารู้สึกได้ว่า
เจ เข้ามากอดเราแบบหลวมๆ!
เราตัวแข็งทื่อ ชาไปทั้งตัว หน้าเรานี่ร้อนผ่าวๆมาก ไม่ต้องถามนะว่าหัวใจเราเต้นแรงแค่ไหนเอาเป็นว่ากลองชุดสิบตัวรวมกันยังไม่ดังเท่าของ จขกท. (เว่อร์)
เราก็อุทานออกมาแบบตกใจนิดนึง เราก็ได้ยินเสียงเจหัวเราะแล้วพูดเบาๆว่า
"พีชดูนี่ดิ 5555555"
เราก็ตะลึงไปชั่วครู่ลืมไปว่าพีชมันก็อยู่ตรงนั้น เราก็ได้ยินเสียงพีชหัวเราะแบบแหะๆนิดนึงหลังจากนั้นเราก็รีบเด้งลุกขึ้นยืนแล้วรีบวิ่งหนีเลย (ก็มันเขินอ่ะ -///-)
"อ้าวจะไปไหนอยู่ด้วยกันก่อนดิ" ใครคนนึงตะโกนมา(เราไม่รู้ว่าเสียงใคร)
เราก็หันไปกึ่งพูดกึ่งตะโกน
"ไม่อยู่แล้ว! อิเด็กพวกนี้อยู่ด้วยแล้วใจไม่ดี" แล้วก็เดินแบบรีบๆหนีไป
ตอนนั้นเรารู้สึกใจเต้นแล้วเขินมากเขินจนทำตัวไม่ถูกเลย
ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วย รู้ทั้งรู้ว่าเราเป็นคนภูมิต้านทานหัวใจบกพร่อง -.,- (หรอ)55555555
แล้วเราก็นึกได้ว่าเราลืมเพื่อนไว้อยู่กับพวกนั้น เราก็เลยยืนรอนาง สักพักนางก็มาพร้อมกับอิเด็กสามคนนั้นพอมันเห็นเรามันก็ยิ้มๆขำๆให้เรา เราก็ทำหน้าบึ้งใส่ 5555555
แล้วจู่ๆยูก็เดินเข้ามาคุยกับเรา ส่วนพีชกับเจคุยกับเพื่อนเรา
ดีแล้วที่เจไม่มาคุยกับเรา เราไม่อยากเขินไปมากกว่านี้แล้ว (ใจไม่ค่อยดีค่ะแพ้เด็กน่ารัก )
ยูก็คุยๆซักพักแล้วจู่ๆ ยูก็เอามือจับที่คางเราแล้วยื่นหน้าเข้ามาแบบใกล้มาก เราก็แบบเฮ้ยอะไรอีกล่ะเนี่ย หนีเสือปะจระเข้หรอ นี่เราต้องเขินอีกแล้วใช่ไหม
ยูมองหน้าเรามองแล้วเลิกคิ้วขึ้น เรารู้สึกใจเต้นแรงอีกครั้งแต่....
ก่อนจะคิดอะไรไปมากกว่านี้ยูก็พูดออกมาว่า
"เฮ้ย พี่แอลไว้หนวดด้วย"
เพล้ง !
หน้าแตกหมอไม่รับเย็บ T T
เรานี่รู้สึกเฟลมากกกก จะทักทำไมคะ T T ไม่ได้ตั้งใจไว้แต่เราโดนโกนหนวดออกตอนแต่งหน้าเพราะช่างแต่งหน้าบอกว่ามันทำให้ใบหน้าไม่เกลี้ยง แต่ช่างแต่งหน้าจะรู้ไหมว่ามันทำให้เรามีหนวดที่ดกดำกว่าเดิม แล้วอีกอย่าง ทำไมคนที่เห็นต้องเป็นน้องยูด้วยคะ T T
จะสายตาดีเกินไปแล้ว
พอยูพูดจบอิพีชก็เดินมาทำท่าทางสนใจมาก
พีช: ไหนๆ
เรา: ไม่ๆๆๆๆ (หลบหน้าหลบตา)
พีช: (จับคางเราแล้วดึงหน้าเราให้หันกลับมา) แล้วบังเอิญมากที่หน้าเรากับนางห่างกันแค่นิดเดียว
เรา: T///T
พีช: . . .
พีชเงียบค่ะ ไม่ได้หัวเราะแบบเคยจากที่ยิ้มๆแรกๆก็ค่อยๆหุบยิ้มลง ไม่ทำอะไรนอกจากมองหน้ากันพักนึง เราก็มองพีชแปบนึงก่อนจะปัดมือมัน พีชก็ทำหน้าเอ๋อๆไปซักพักก่อนที่จะยิ้มแล้วหัวเราะแห้งๆ
-to be continued
มาแล้ว แอ้ว แอ้ว
ขอตอบ คห.108 กับ 109 ก่อนเลยว่า จขกท.ไม่ได้น่ารักหรอกค่ะ 555555
แล้วที่ว่าหนุ่มๆมารุมนั่น มันเหมือนพวกน้องๆเค้าแกล้งจขกท.ให้เขินมากกว่า
เพราะเราเป็นคนเขินง่าย แล้วเวลาเขินเราชอบทำอะไรที่คนปกติไม่ทำกัน
จนเพื่อนจขกท.ชอบทักว่าเวลาจขกท.เขิน ตลกดี 555555555
แล้วขอบอกข่าวร้ายก่อนนะว่า ยู กับ เจไม่ได้คิดอะไรกับเราทั้งนั้นแหละ
อย่างที่บอกว่าเจมันม่อมากกก จขกท.คิดว่านางก็คงจะทำอย่างนี้กับคนอื่นเหมือนกัน (เสียใจจจจจจจจจ )
ส่วนยูนั้นเป็นผู้ชายมึนๆเวลาทำอะไรก็คงไม่ได้คิดหรอกว่ามันทำให้ใครคนนึงฟินได้ขนาดนี้ (เจ็บปวดดดดดดดดด )
ส่วนอิพีชนั้น . . . กวนประสาท ไม่รู้ ไม่ขอพูด 5555555
แล้วทั้งหมดทั้งมวลนี้มันจึงเป็นแค่โมเม้นต์ฟินๆที่เกิดจากความฟินของเราเอง คริคริคริ
มาต่อจากนี้กัน
เราปัดมืออิพีชออก พีชก็ทำหน้าเอ๋อๆไปซักพักก่อนที่จะยิ้มแล้วหัวเราะแห้งๆก่อนจะพูดบางอย่างออกมา
"เออ มีหนวดจริงด้วย"
เรานี่แทบจะกรี๊ดและเตะมันถ้าไม่ติดว่าขาสั้นนะ 
เราก็เกือบจะเคลิ้มละนะ สุดท้ายก็ลงเอยอิหรอบเดิม
เราก็เ้ลยเดินหนีกลับบ้านไปเลย อายค่ะอาย น้องมาทักว่ามีหนวด T///T
พอถึงบ้านนี่เรารีบไปถอนเลย 555555555
แล้วหลังจากนั้นมาเราก็พบก็เจอน้องเขาบ้างแต่ไม่คุยกันเยอะแยะแบบแต่ก่อน
แต่ก็มีทักทายกันบ้าง หลังจากนั้นก็ไม่เจอกันทั้งๆที่ก็อยู่รร.เดียวกัน เราห่างหายกันไปนานมากจนกระทั่งวันปัจฉิม
เราก็จัดกิจกรรมให้รุ่นพี่ที่จบไป โดยการบูมส่งท้าย กลางสนามที่ร้อนสุดๆ
พอเราบูมจบ เราก็เอาของขวัญไปให้พี่สายรหัส ระหว่างที่เราเดินไปเดินมา
หาพี่สายรหัสเราที่กลางสนาม ก็มีเสียงเรียกชื่อเรามาจากข้างหลัง
"พี่แอล ขอถ่ายรูปหน่อยสิ"
เราหันไปก็เจอพีชกับยูค่ะ ตอนนั้นเรารู้สึกดีใจมาก ไม่รู้สิเหมือนเวลาเราไม่เจอใครนานๆแล้วมาเจออ่ะ อามรมณ์นั้นเลย
เราก็เดินมาจะเก็กท่าให้พีชถ่าย แต่เราทำท่าทางไม่ถูกอ่ะ เงอะงะมาก คือเราเขินอ่ะเวลามีคนที่ไม่ใช่เพื่อนสนิทมาถ่ายรูป เราก็บอกพีชไปว่า
"เดี๋ยวๆเดี๋ยวๆก่อนนะ ท่านี้ดีมั้ย
ถ่ายออกมาให้สวยๆ ห้ามหน้าบาน"
เบบลนลานงุ่นง่าน จนพีชมันหัวเราะ สุดท้ายก็จบด้วยท่านางงามยิ้มแบบสวยๆ
แล้วยูกับพีชก็กำลังจะเดินไป เราก็เลยเรียกน้องสองคน พอมันหันมามันก็มองเราประมาณว่ามีอะไร
"ขอถ่ายรูปด้วยหน่อยสิ"
นั่นคือสิ่งที่ในหัวเราคิดอยูู่ 555555555 คืออยากมีรูปคู่กับน้องๆไว้อ่ะค่ะเพราะรู้ว่าคงไม่ค่อยได้เจอกันอีก พีชมันก็เออๆออๆ ถ่ายรูปคู่ให้เรากับยู เพราะพีชมันเป็นคนถือกล้อง พอมันถ่ายเสร็จมันก็จะเดินไป เราก็เรียกมันมาถ่ายกับเราอีกคน (เอะอะๆก็เดินหนีนะ ) มันก็เดินมาถ่าย หลังจากนั้นก็แยกกันจริงจังสักที (แลดูเศร้า )
แล้วเราก็เดินไปเดินมาเอาของไปให้รุ่นพี่ที่รู้จัก และแล้วเราก็เจอใครคนหนึ่ง นั่นก็คือ
น้องมอม้า สุดทะลึ่งตึงตังที่ขึ้นคร่อมเราตอนอยู่ค่าย ตอนแรกเราก็จะเดินผ่านมันเฉยๆแต่น้องเขาดันเรียกเรา เราก็เลยหันไป มันบอกว่ามันจะเอาของปัจฉิมให้
เราก็บอกว่าเรายังไม่จบ
มันก็ยืนยันจะเอาให้เราให้ได้เพราะมันเตรียมไว้ให้เรา
ตอนนั้นเรารู้สึกซึ้งใจมากคิดในใจ เออ มันก็เป็นคนดีเหมือนกันเนอะเราไม่น่ามองมันในแง่ร้ายเลย (สำนึก ) มันก็หยิบบางอย่างออกมาจากในกระเป๋า แล้วเดินเข้ามาติดไว้ที่แขนเสื้อ จขกท. เราก็แอบๆดู แต่ไม่เห็น ก็เลยปล่อยเลยตามเลย พอมันติดเสร็จมันก็บอกว่ามันจะไปเรียนต่อที่รร.อื่นแล้วนะ แค่มาบอกลา
เรานี่เศร้าเลย เราก็บอกมันว่าโชคดีแล้วมันก็เดินจากไป เราก็มองของที่มันติดไว้ที่แขนเสื้อ แล้วก็แกะออกมาดู พอเห็นเท่านั้นแหละ เราช็อคเลย เพราะของที่มันบอกตั้งใจจะให้เราคือ
ถุงยางอนามัย ! ! ! !
เรานี่อยากจะถอนคำพูดทั้งหมดที่คิดไว้ในหัวออกเลย ยังไงมันก็ยังทะลึ่งอยู่วันยังค่ำ
แล้วยังมีหน้ามาย้ำด้วยนะว่าอยากจะให้เรา แถมนี่เป็นของชิ้นแรกที่ได้ด้วย
เรานี่แทบจะไล่มันไปเรียนรร.อื่นแทบไม่ทัน จะด่าก็ด่าไม่ได้เพราะมันไปไกลแล้ว
แล้วนี่เราจะเอาไปใช้กับใครล่ะ
ทำไมเด็กรร.มันกวนสต.แบบนี้
- to be continued
ps. สำหรับคนที่อยากดูรูปจขกท.เอาไว้ครั้งหน้าเราจะลงให้ดูนะคะแต่ถ้าใครรู้จักเราห้ามทักนะ เราอายอ่ะ
ps.2 หลังจากนี้เราอาจจะอัพสั้นลงเพราะ มันไม่ค่อยมีฉากฟินๆของสามคนนี้เท่าไร(แต่มีของคนอื่น) ต้องขออภัยด้วยน้า
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google