(เล่า) ขอให้เธอลืมเรื่องวันนั้น 18+ (จบแล้วฮ่ะ)
อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)
ความคิดเห็น
อุ้ย มีคนอยากฟังเรื่องของเราด้วยดีใจ .///.
ครั้งนี้ขอเกริ่นๆเรื่องก่อน ปัจจุบันอยู่ม.6กันแล้ว ซึ่งเรื่องเกิดเมื่อปีที่แล้ว ตอนม.5 เราคือโม มันคือพีนะ คือเราแอบชอบมันตั้งแต่ม.4 แต่ตอนนั้นมันมีแฟนแล้ว และแฟนเป็นผู้ชาย ค่ะมันมีผั.ว มันเป็นเกย์ แล้วเราแอบชอบมันค่ะ ตัวมัน เพื่อนมัน เพื่อนเรา เพื่อนในห้องทุกคน คือรู้หมดว่าเราชอบ แต่ทุดคนคิดว่าเราชอบเล่นๆไงคะ เพราะมันเป็นเกย์ ซึ่งเราชอบมันจริงๆ แต่ไม่มีใครเชื่อสักคน ในความรู้สึกเรา เราสัมผัสมันมาเยอะ ไปไหนมาไหนทำอะไรด้วยกันตลอด เราว่ามันเป็นผู้ชายอ่ะ ถึงจะมีผั.วตัวเป็นๆแล้วก็ตาม แต่เราก็ยังมั่นใจว่ามันเป็นผู้ชายแท้ๆ และเราก็ชอบมันต่อไป จนกระทั่งจบม.4 และขึ้นม.5
ตอนนี้ยังใสใสอยู่ ตอนหน้า 18+ มาแล้วโน้ะ พรุ่งนี้มาต่อจ้า
มาต่อแล้วฮ่ะ คือเราเล่าแบบรวบรัดเลยนะ ประมาณ3-4ครั้งจบ เริ่มเลยโน้ะจะได้ไม่เสียเวลา
พอขึ้นม.5มาปุ๊บ คือเราก็เหมือนเดิมอ่ะ ไปงุ้งงิ้งแทะโลมมันเป็นปกติ แต่คือช่วงนั้นมันทะเลาะกับคุณผั.วหนักมาก และทะเลาะกันบ่อย เราก็ถามแบบทะเลาะอะไรกันวะ ใจเย็นๆนะมึ.งไรงี้ มันบอกว่าเขาบอกว่าเราเปลี่ยนไป คือจำรายละเอียดตรงนี้ไม่ค่อยได้ข้ามมาถึงตอนพีคสุดเลยละกัน คือวันนั้นเลิกเรียน เราก็กำลังจะกลับบ้าน เห็นมันนั่งฟุบหน้าอยู่ที่โต๊ะ เราเลยเดินไปคุย (บทสนทนาอาจจะไม่เป๊ะเพราะเราลืม แต่คืออะไรประมาณนี้แหละ)
เรา : พี กลับบ้าน!
มัน : โมจะกลับแล้วเหรอ
เรา : ใช่ กลับกับเค้ามั้ย?
มัน : ไม่เป็นไร โมกลับไปก่อนเลย กลับดีๆนะ (ฟุบหน้าต่อ)
จุดนี้คือเราเริ่มสงสัย คือปกติแล้วมันไม่ใช่อย่างงี้อ่ะ แปลกๆมาก แต่เราก็แบบขี้เกียจสนใจ เพราะคงทะเลาะกับผั.วนั้นแหละ เราก็เดินลงตึกเรียนมากับเพื่อน พอลงมาถึง เราลืมนาฬิกาไว้ที่ห้อง! เราก็แบบบอกเพื่อน เห้ยพวงมึ.งแปปนึงกุลืมของไว้บนห้อง เราก็รีบปีนบรรได5ชั้นขึ้นไปทันที แล้วคือตอนนั้นเย็นมากแล้ว บนตึกแทบไม่เหลือคน พอถึงห้องเราเห็นมันยังนั่งฟุบโต๊ะอยู่ท่าเดิมเป๊ะ เราก็แบบไม่อยากให้มันรู้ว่าเราเข้ามา เลยย่องเข้ามาเหงียบๆ รีบหยิบนาฬิกา แล้วรีบย่องออกจากห้อง คืออยู่ๆมันก็เงยหน้าขึ้นมา เรียกเราเสียงดัง (ตอนนี้จำได้แม่น)
มัน : โม!
เรา : ฮึ? (เราสะดุ้ง)
มัน : มานี้หน่อย
เรา : (ทำหน้างง)
มัน : โมมาหาเค้าได้มั้ย
เรา : เป็นอะไรอ่ะพี? (เดินไปแล้วจับมือมัน เราจับมือมันทุกวันเป็นเรื่องปกติ)
แล้วอยู่ดีๆมันก็ลุกขึ้นกระโจนมากอดเรา นาทีเราแบบ ช็อค กลัว เขิน หลายความรู้สึกตีเข้ามา มันกอดเรานานมาก เราไม่รู้จะทำไงเลยยกมือขึ้นมาลูบหัวมัน บอกมันเบาๆว่า 'พี ปล่อยเค้าได้แล้ว' มันถอนกอดออก ตอนนั้นเราแบบประสาทแด.ก ทำอะไรไม่ถูก มันจ้องหน้าเราประมาณ10 แล้วก้มลงมาจูบหนักๆที่ปากเราครั้งนึง เราตกใจและโกรธมาก เราเลยผลักมันมันแรงๆจนมันเซ 'พีมึ.งทำอะไรวะ!!!' มันดันเราใส่กำแพงแล้วก้มมาจูบเราอีก คราวนี้ไม่ใช่จูบธรรมดา แบบลิ้นเลิ้นมาหมด ตอนแรกคือมันจูบอยู่ฝ่ายเดียว เรายืนดิ้น พอดิ้นไม่หลุดเราเลยนิ่ง ยอม พอนานๆเข้าเราเริ่มจูบมันกลับ(แฮ่ๆ.///.) มันไม่หยุดอยู่เท่านี้ เริ่มก้มต่ำลงมาจูบคอ เราเริ่มน้ำตาคลอเบ้า มันจูบเลื้อยต่ำลงเรื่อยๆ จะถึงหน้าอกเรา แล้วสอดมือมาปลดกระดุมเสื้อนักเรียน เราตกใจกรี๊ดออกมา มันหยุดถึงหยุด เงยขึ้นมามองหน้าเรา คือตอนนั้นเราน้ำตาไหลพราก มันปล่อยเรา แล้วค่อยๆลงไปนั่งฟุบหน้ากอดเข่าที่พื้น เรารีบติดกระดุมเสื้อ เช็ดน้ำตา วิ่งออกจากห้องอย่างเร็ว ตอนนั้นเราแบบหัวใจว่างเปล่า ทำไรไม่ถูก คิดอะไรไม่ออก วิ่งไปร้องไห้ในห้องน้ำ จนเพื่อนโทรตาม ตอนนั้นเราโกหกไปว่ามีครูให้ไปช่วยถือของเลยช้า เรากลับไปหาเพื่อน กลับบ้าน แล้วเหตุการณ์ก็เข้าสู่ปกติ...
เหมือนนิยายเนอะ ใครจะเชื่อหรือไม่อันนี้แล้วแต่เลยค่ะ เพราะเราก็รู้ว่าเรื่องของเรามันดูเว่อร์ แต่มันคือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวเราจริงๆ ตอนหน้ามาแบบดราม่าจัดเต็มนะ แต่อาจจะไม่เป๊ะเรื่องบทสนทนาเพราะเราลืม5555555 ยังอยากฟังกันอยู่ม้ายยย
มาต่อแบบสั้นๆ ช่วงดึกๆจะอัพอีกทีนะคะ ก่อนอื่นมีแต่คนบอกว่าพีน่ากลัว55555555 คือตอนนั้นมันก็น่ากลัวจริงๆ แต่เราแอบฟิน .///. สำหรับเรา เราว่ามันเป็นเกย์ที่หล่อเลยแหละ ส่วนเราหน้าธรรมดาธรรมด้ามาก ข้ามเรื่องหน้าตาไป เข้าเรื่องเลยโน้ะ พอเหตุการณ์วันนั้นผ่านไป เราก็ไม่คุยกันมันเลย ทั้งๆทีปกติสนิทกันมาก จนเพื่อนในห้องสงสัย มาถามเราทะเลาะกับพีหรอ ทำไมไม่คุยกันละ เราก็ไม่ตอบ เงียบใส่ทุกคน จนผ่านไปประมาณเกือบ 2 อาทิตย์ มันทักไลน์เรามา(คาดว่าประมาณนี้ เพราะแชทได้หายไปแล้ว)
มัน : โม พีขอโทษ ขอโทษสำหรับทุกอย่างนะ โมอย่าทำแบบนี้เลย พีไม่รู้จะทำยังไงแล้ว(บลาๆๆยาวมากเราลืม)
เรา : ไม่เป็นไร
พี : โมเอเคใช่มั้ย
เรา : โมโอเค พีไม่ต้องคิดมาก
พี : โม พีอยากอธิบายเรื่องที่พีทำ
เรา : พี (คือเหมือนมันยังพิมไม่จบแล้วเราพิมแทรกไป) โมขอพีอย่างเดียว พีลืมมันไปเถอะ ลืมมันไป นะ
พี : (อ่านแต่ไม่ตอบ)
ผ่านไปเกือบ5นาที
เรา : พี เข้าใจที่โมพูดใช่ปะ?
พี : เรื่องวันนั้น มันมีความหมายกับพีนะโม
มาต่อจ้ะ เมื่อคืนไม่ได้มาอัพโทษน้า เราเผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ แฮ่ .///. มาเข้าเรื่องกันนน
เหตุการณ์ในไลน์ยังคงดำเนินอยู่...
เรา : พูดบ้าไรเนี่ยพี
พี : พีทำมันจากความรู้สึกของพี
เรา : ตกลงกันแล้วไง ว่าจะลืม
พี : พีพูดจริงๆ โมให้เวลาพีหน่อยนะ รอพีหน่อย
เรา : พี โมไม่อยากเกลียดพีนะ หยุดพูดเถอะ โมจะอ้วก พีไม่ใช่ผู้ชายที่ชอบผู้หญิงพีก็รู้หนิ แล้วยังจะมาพูดแบบนี้อีก (เราใส่ยั้บนะจุดนี้ ประมาณ3-4บรรทัด แต่เราลืม -/-)
พี : โม พีพูดจริงๆ รอพี พีเปลี่ยนได้
เรา : มันเปลี่ยนง่ายขนาดนั้นเลยหรอ เรื่องแบบนี้ ถ้ามันฝืนก็ไม่ต้องลำบากหรอกพี โมโอเค และคือโมไม่อยากมีปัญหากับแฟนพี (ผั.วอิพีนี่โหดเอาเรื่องนะคะ) เลิกยุ่งกับชีวิตโมได้แล้ว โมขอพูดครั้งสุดท้าย พีหยุดเถอะ เรากลับไปใช้ชีวิตของเราแบบเดิมกันเถอะ(บลาๆๆๆๆเรียงความไป1ย่อหน้า)
จบที่ประโยคนั้นมันอ่านไม่ตอบแล้วหายไปเลย พอวันต่อมาก็เกิดเหตุการณ์ที่เราจะจำไปตลอดชีวิตระหว่างอ่านขอให้ทุกคนเปิดเพลง ชีวิตจริงยิ่งกว่านิยายของอ๊อฟ ปองศักดิ์ คลอไปด้วย คือตอนนั้นบรรยากาศในห้องเรียนเครียดมาก เพื่อนทุกคนคือรู้ว่าเรากับพีทะเลาะกันอย่างหนัก พวกมันกลัวเรากับพีระเบิดใส่กัน ไม่มีใครกล้าพูดอะไร ถ้าเราหรือพีเดินไปเฉียดๆกันเมื่อไร จะได้ยินเสียงคนพูด 'เอาแล้วๆ' ตลอด555555555 พอถึงตอนพักกลางวัน กิจกรรมประจำห้องคือการตั้งวงเล่นไพ่ แล้วคือปกติเรากับพีจะนั่งข้างกันตลอด ช่วยกันเล่น ช่วยกันโกง555555555 แต่วันนี้เราไม่เล่น วงไพ่คือเงียบและเครียดมาก เล่นไปสักพักอยู่ดีๆอิพีก็เขวี้ยงลงพื้นเสียงดัง ปั้ก!!! ทุกคนแบบเงิบ เราก็ตกใจหันไม่มอง แล้วอิพีก็ลุกขึ้นเดินมาหาเรา ห้องเงียบกริบ...
พี : โม พีขอพูดอะไรหน่อยได้มั้ย
เรา : ...
พี : พีรู้ว่าที่พีทำวันนั้นพีผิดพีขอโทษ เรื่องที่ผ่านมาพีทำให้พีรู้อะไรมากขึ้น พีไม่รู้นะว่าโมรู้สึกยังไงกับพี แต่พีรู้แล้วว่าพีรักโม
เรา : เฮ้ยพี... (เงิบแด.ก)
พี : รักมาตลอด รักมาตั้งนานแล้ว (เชื่อมั้ยว่าพูดถึงตอนนี้อิพีน้ำตาไหลพราก เราแบบอึ้งอะ พูดไม่ออกเปนนาที จากนั้นเราก็ร้องไห้)
เรา : ...
พี : เข้าใจที่พูดมั้ย พีขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษล้านครั้งเลย
พอมันพูดจบเรากระโดดกอดมันเลย มันเกือบหงายหลัง555555555 เราบอกมันเบาๆว่า 'รักเหมือนกัน' น้ำตานองหน้าทั้งคู่นะจุดนี้ T_T เพื่อนในห้องก็เฮ้!!!กันลั่น เราอายมากกกก อิพีก็แบบทำอะไรไม่ปรึกษาตรูเลย ปัจจุบันคบกันมาเกือบปีแล้วค่ะ แต่เราก็ยังไม่แน่ใจว่ามันเลิกชอบผู้ชายแน่หรือป่าว5555 สุดท้ายขอบคุณที่คนที่ติดตามนะคะ เรื่องจบเร็วไปหน่อยแต่ก็ดีใจที่ได้มาเล่านะ ขอบคุณทุกคอมเม้นท์ค่ะ
____จอบอ____
ขอบคุณ จขกท. นะครับที่ช่วยทำให้พีเค้ากลับมาเป็นผู้ชายได้ ผมว่าคุณเก่งมากจริงๆ จริงๆนะ 5555 เก่งแบบสุดๆอะ จาก ช-ช กลายมาเป็น ช-ญ ปกติได้ แสดงว่าคุณได้มอบสิ่งเค้ากำลังต้องการได้อย่างลงตัวจริงๆ ผมไม่เกย์นะ มั่นใจเถอะครับ เค้าจะรักคุณมากกว่าสิ่งใดในโลกเลยจริงๆ
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google