ความคาดหวังจากญาติๆ..รักที่ไม่สมหวัง..ทำให้คนเปลี่ยนไป
ตอนนี้เราอายุ 15 ปีนะ เราเรียนม.4 โรงเรียนรัฐบาลที่มีชื่อเสียงมากแห่งหนึ่งค่ะ เราเป็นลูกคนสุดท้องของที่บ้าน เราอยู่บ้านจะไม่ค่อยพูดอ่ะ ไม่ค่อยพูดเลย แม่เราก็ไม่รู้ว่าเราเป็นไงบ้าง และแม่ก็ไม่เคยถาม เรารู้ว่าแม่ก็รักเรานะ แต่เราก็เข้าใจว่าแม่ทำงานหนัก แต่พ่อที่ถามบ้างว่าวันนี้ ทำไมเงียบๆ จริงๆ เราก็เงียบทุกวันแหละค่ะ แต่เราจะมาเฮฮาที่โรงเรียนแทน เราเหมือนคนเก็บกดเนอะ เราก็ว่างั้นแหละ บางที เราก็แอบร้องไห้ เราไม่ชอบให้ใครมองว่าเราอ่อนแอ เราอยากเข้มแข็ง คนรอบข้าง พวกญาติ ชอบมองว่า เราเก่ง เด็กเรียน เราไม่เข้าใจ ทำไมต้องทำเหมือนเราอยู่คนละชั้นกับพวกเค้าหล่ะ เราไม่ได้เป็นเทพนะ
เบื่ออ่ะค่ะ โดนตั้งความหวัง จริงๆ เราก็เรียนในระดับดีนะ แต่เวลาใครมาชม เราไม่ชอบอ่ะ 
เป็นบ้าไร**เนี่ย เพื่อนๆ เคยโดนใครตั้งความหวังแบบนี้มั้ย แล้วรู้สึกไงบ้างอ่า..
เรามีเพื่อนสนิทเยอะนะ เราคุยได้กับทุกคน
แต่เราไม่ชอบทักไม่ใครก่อน จนใครอาจจะมองว่าเรา หยิ่ง แต่เราไม่ได้เป็นแบบนั้นนะเมื่อต้นปี เพื่อนสนิทเราที่เป็นผู้หญิง มันมาบอกว่าชอบเรา คือเราก็รู้อ่ะนะ เราไม่ได้โง่อ่ะ เราดูออก มันทำอะไรแปลกกับเรา โดนลากเข้าห้องน้ำแล้วโดนดันเข้ากับฝาผนังอ่ะ ไม่แปลกก็ไม่รู้ยังไง หึงเราตลอด เราว่ามันหน้าตาดีมาก เรียนเก่งมาก ทำไมถึงมาชอบเรา สุดท้ายเราก็บอกเราไม่พร้อม มันก็ไม่คุยกับเราอีกเลย เราเสียใจมาก
แต่ไม่รู้จะทำไง ไม่มีใครรู้เรื่องเรากับมันหรอก เราไม่เคยบอกใคร เรารู้ว่ามันเจ็บ แต่ทำไม ถึงทำอย่างนั้นหล่ะ ]ตอนนี้ แค่หน้าเรามันยังไม่มองเลย เศร้าค่ะ เบื่อสุดๆ เซ็งกับชีวิต ทุกสิ่งทุกอย่าง อยากไปที่ไหนก็ได้ที่มันไกลๆ อยากไปเรียนต่างประเทศอ่ะ ต่างจังหวัดก็ได้ เราเบื่อชีวิตที่นี่เต็มทนแล้ว [/color
[color=Green]ขอบคุณทุกคนนะที่เข้ามาอ่า ถึงแป้ก เราก็ไม่ลบหรอกค่ะ
ใครอยากคุยกับเราทิ้งเฟสไว้ได้นะ ถึงเราจะไม่ค่อยได้เล่นก็เถอะ
อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)
ความคิดเห็น
จขกท.ใจเย็นๆนะ
เราก็เคยเป็นคล้ายๆจขกท.เลย
คนอื่นมองว่าเราเก่ง มันกดดันอะ ถ้าทำอะไรผิดพลาดไป
มันจะโดนซ้ำเติมมากกว่าใคร ใช่ป้ะ ?
# แต่อย่าไปฟังคำพูดคนอื่นมาก ตัวเราคือตัวเรา
เรารู้ว่าเราทำอะไรอยู่ก็พอ
ส่วนเรื่องเพื่อน จขกท.รอให้เพื่อนจขกท. ทำใจก่อนเถอะ
สักวันเค้าจะกลับมาเอง
สู้ๆนะ ^^ เป็นกำลังใจให้
จขกท.เหมือนเราเลย เวลาอยู่ที่บ้านเราจะไม่ค่อยพูด แต่พออยู่ที่โรงเรียนเรากลายเป็นคนละคนเลย แบบว่าพูดมาก พูดไม่หยุด 
ก็ตามคห.บนโน้ะ จขกท.ต้องให้เวลาเพื่อนสักพัก ถ้าเพื่อนจขกท.ทำใจได้เมื่อไหร่ก็คงกลับมาคุยกันเหมือนแหละจ้า
สู้ๆนะคะ ^^
#ไม่ได้ช่วยอะไรเล้ยย 555555
ขอบคุณค่ะ ที่มีคนเข้าใจเรา
เหมือนที่ `itoeyable พูดเลยค่ะ ถ้าทำผิดไรหน่อย ต้องโดนเต็มๆทุกที ไม่เข้าใจอ่ะ เราก็เจ็บนะ พี่เราก็ชอบแขวะเราจัง เป็นไรของมันก็ไม่รู้ เจ็บเป็นนะค่ะ
`มายด์โมสต์ฟินนะนะ ขอบคุณที่ให้กำลังใจนะค่ะ แต่เราว่าไม่มีโอกาศที่เรากับมันจะได้คุยกันแล้วหล่ะค่ะ
<< เรามันบ้า
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google