เรื่องจริงยิ่งกว่าในนิยาย [ดาร์ก 18+]

คือเรามีประสบการณ์(แย่ๆ) มาแชร์น่ะค่ะ ซึ่งอาจจะดูน้ำเน่า เวิ่นเว่อร์ นิยายแต่มันคือเรื่องจริงค่ะ งั้นเริ่มเลยละกัน.... คือ ตอนนี้เราอยู่ปี 3 เรียนคณะวิศวะที่มหาลัยแห่งนึงค่ะ และก็อย่างที่รู้ๆ กันว่าประชากรคณะวิศวะนั้นส่วนใหญ่เป็นผู้ชาย ดังนั้นเราเลยมีเพื่อนเป็นผู้ชายเยอะแต่กลับมีเพื่อนสนิทที่เป็นผู้หญิง เพียงคนเดียว แล้วในบรรดาเพื่อนผู้ชายทั้งหมด จะมีคนนึงเราขอแทนว่า นาย 'เอ' จะตัวติดกันกับเราตลอดเวลา แบบไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดและก็สนิทกันมากที่สุดในบรรดาเพื่อนผู้ชายทั้งหมด แบบรู้นิสัยใจคอ ความลับอะไรกันแบบนี้อ่ะค่ะ สนิทกันมาก หยอกล้อกันเล่นตลอด กระทั่งมีความรู้สึกดีๆ ต่อกันช่วงนึง จนเพื่อนๆ และรุ่นพี่ในคณะก็เข้าใจว่าเป็นแฟนกัน

และนั้นเป็นจุดเริ่มต้นความเห็นแก่ตัวของผู้ชายอย่าง เอค่ะ เอนั้นเป็นคนนิ่งๆ ขรึมๆ ดังนั้นเอก็เลยไม่เคยเอ่ยว่าเราเป็นแฟนกันค่ะ ช่วงแรกๆ ใครถามก็ปฏิเสธว่าเพื่อนกัน แต่หลังๆ ก็ยิ้มๆ ไม่พูดอะไร (เราก็ไม่เคยเอ่ยว่าเป็นแฟน หลายๆ คนมาถามเราก็จะปฏิเสธตลอด บอกว่าเป็นเพื่อนกัน) ก็จะให้บอกว่าเป็นแฟนกันได้ยังไงคะ ในเมื่อเอไม่เคยขอเราเป็นแฟนหรือว่าบอกชอบเราเลยสักครั้ง

เอไม่เคยบอกรักหรือขอเราเป็นแฟนก็จริงแต่จะแสดงอาการที่เรียกว่า 'หมาหวงก้าง' ทุก ครั้งที่มีรุ่นพี่หรือเพื่อนผู้ชายคนอื่นเข้ามาคุยกับเรา และเมื่อย้อนกลับไปเมื่อ 2 ปีที่แล้ว สมัยตอนเป็นเฟรชชี่ เรื่องมันเริ่มหลังจากจบเชียร์เอก็เอาเกียร์มาให้เราซึ่งเราก็งง แต่เอก็พูดแค่ว่า 'ฝากไว้ก่อน' พร้อมกับบังคับเราว่าห้ามถอดเกียร์ของเค้าออกจากคอเด็ดขาด จนเมื่อมันถึงจุดๆ นึงที่ใครๆ ก็มองออกว่า 'มันเกินเพื่อน' (ซึ่งจริงๆ มันก็เกินมาตั้งนานละ) จนไม่มีเพื่อนผู้ชายหรือรุ่นพี่คนไหนกล้ามาทักเราอีก

คือเอาตรงๆ ความสัมพันธ์เรากับเอ มันอยู่ในจุดที่เรียกว่า 'ไม่ต้องรู้ว่าเราคบกันแบบไหน' เพราะ เราสองคนไม่เคยบอกรักหรือว่าชอบกัน ไม่ได้เป็นแฟนกัน แค่การกระทำมันดูจะสวนทางกันกับคำพูดแค่นั้น อารมณ์ประมาณว่าเพื่อนสนิทก็ไม่ใช่แฟนก็ไม่เชิง (เน่าได้อีก~) ทุกอย่างก็ดูเหมือนจะดี...

จนกระทั่งเมื่อเพื่อนสนิทที่เป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวของเรา เราขอแทนว่า 'บี' ก็ดันมาชอบเอ ทั้งๆ ที่ก็รู้ว่าเรากับเอนั้นเป็นยังไงกัน แต่ด้วยความที่ 'ก็ฉันจะเอาอ่ะ ใครจะทำไม' บีก็พยายามจับแยกเรากับเอออกจากกันตลอดเวลา ประมาณว่าจัดแจงที่นั่งอะไรแบบนี้ ให้เรานั่งนั้น ส่วนเอมานั่งนี่กับคุณเธอ ตอนเที่ยงคุณเธอก็จะต้องทำข้าวกล่องและก็ขนมพวกคุ๊กกี้ เค้ก ขนมจีบ ปอเปี๊ยะอะไรแบบนี้มาให้เอกินทุกวันแล้วก็จะแอ๊บถามเนียนๆ ต่อว่า 'ช่วงนี้กำลังฝึกทำอาหาร เป็นไง อร่อยชิป้ะล่าาา~ อยากกินอะไรอีกมั้ย จะได้ลองทำมาให้ชิม'

ไลน์จีบเอต่อหน้าเราก็มี เรากับเอไปกินข้าวดูหนังกันก็จะไลน์กวนตลอด เช่น
'งอลลลลลล่าาาาา~ ทิ้งเค้าไว้คนเดียว มาง้อตอนนี้เลยนะๆๆๆ'
'ซื้อขนมมาเลี้ยงเค้าเบย... ไม่งั้นจิงอลจิงๆ ละนะ'
'สรุปจะมิง้อชิป้ะ มีงอลอ่ะงานนี้ ชิๆ ใช่ซี้~' (คุณเธอชอบเขียนวิบัติเพราะคิดว่ามันน่ารัก)
และ อื่นๆ อีกมากมาย และเมื่อเราไปถามบี เธอก็ตอบเรามาว่า 'ไร้สาระอ่ะก็เพื่อนกันป่ะแก' อยากจะถามว่าประโยคไลน์ข้างบนคือเพื่อนกัน... หรอคะ?

นอกจากนี้เวลาเรากับเอไปดูหนังหรือเดินห้างกัน บีก็จะพยายามติดมาด้วยพร้อมกับการแต่งหน้าแต่งตัวชนิดที่เรียกว่า 'จัดเต็ม' โดย เฉพาะงานนี้มาเลย เช่น ใส่เสื้อคอกว้างมากๆ มากจนไปถึงไส้ติ่ง =0= กับกางเกงชนิดที่เรียกว่าสั้นเสมอหูจริงๆ พร้อมกับเดินควงแขนเกาะเอเดินซะทั่วอย่างมั่นๆ (ถึงเอจะพยายามแกะแขนคุณเธอออก เพราะเกรงใจเราก็เถอะ) พอเอขัดใจหน่อย เช่น แกะแขนคุณเธอออก คุณเธอก็จะแสดงอาการงอนอย่างออกหน้ามากๆ บีบน้ำตาจะร้องไห้บางละ ว่าเอไม่สนใจเทคแคร์ดูแลนางบางละ สารพัดที่คุณเธอจะยกมาอ้าง

บอกตรงๆ นะจุดนั้นไม่คิดว่าตัวเองจะต้องมาอยู่ในสถานการณ์น้ำเน่าอย่างในละครอะไรแบบ นั้น เราก็เงิบไปเลยค่ะ ไม่คิดไม่ฝันว่าจะมาเจออะไรแบบนี้ รับมือไม่ถูกคนใกล้ตัวด้วยและพอเราถามคุณเธอก็จะตอบเราแบบนางเอกๆ ว่า 'ก็เพื่อนกันอ่ะ' บอกตรงๆ ว่าเรารู้สึกแย่มากๆ ไม่คิดว่าเพื่อนที่เราไว้ใจที่สุดจะทำกับเราแบบนี้ จนเมื่อมันหนักมากๆ เราก็ไปโวยวายลงที่เอ แต่เอก็ตอบกลับมาแค่ว่า 'แล้วจะให้เค้าทำไง ก็เพื่อนกัน' หรือไม่ก็ 'ก็เพื่อนไลน์มาจะไม่ให้เค้าตอบเลยรึไง' คำตอบที่ได้ก็มักจะจบลงด้วยคำ 'เพื่อนกัน' ตลอด.... (เราว่าบีค่อนข้างโรคจิตนะ เพราะเธอจะต้องไลน์หาเอทุกๆ วัน วันละสามเวลาหลังอาหารและก่อนนอน) เคยมีครั้งนึงเอเกรงใจเราเลยไม่ยอมตอบไลน์บี แต่บีก็ไม่ยอมกระหน่ำสติ๊กเกอร์ไลน์มาเป็นชุดๆ แต่ถ้าเอยังไม่ยอมตอบไลน์อีก บีก็จะไลน์ไปหาเพื่อนอีกคนให้โทรมาหรือไลน์มาหาเอว่าตอบไลน์คุณเธอหน่อย คุณเธอรออยู่....

จนล่าสุดตอนนี้ระหว่างเอกับบีกลายเป็น 'เพื่อนกันมันส์ดี' ไปแล้วค่ะ ใช่ค่ะ! บีทำสำเร็จสมกับความพยายามที่เธอไลน์จีบและทำขนมมาให้เอตลอดทั้งปี ต่างกับเราที่เป็นคนมีโลกส่วนตัวสูง ไม่ก้าวก่ายสิทธิส่วนตัวของเอ ไม่เคยไลน์หยอดคำหวานหรือเฟสจีบเออย่างที่บีทำ เวลามีคนอื่นมาถามบีว่า 'สองคนนั้นเค้ากุ๊กกิ๊กกันอยู่ไม่ใช่หรอ? ทำไมแกไปทำแบบนั้นละ' ซึ่งคุณเธอก็มักจะตอบกลับทุกคนมาว่า 'ฉันทำอะไร? ก็สองคนนั้นเค้าไม่ได้เป็นแฟนกันหนิ' เราไม่รู้นะว่าแบบนี้เรียกว่าแย่งได้รึเปล่า? แต่มันรู้สึกแย่มากๆ เลยนะคะ คือมองในมุมกลับทำไมกล้าทำ ถ้าเราเป็นบีต่อให้ชอบเอขนาดไหน แต่จะให้มาจับแยก ไลน์จีบแบบนี้ เราก็ทำไม่ได้อ่ะค่ะ

จริงๆ เรื่องนี้โทษบีผิดคนเดียวก็คงไม่ได้ เพราะตัวเอเองก็ผิดที่ เจ้าชู้ ไม่มั่นคงถ้าเอหนักแน่นมั่นคงกับเราเหมือนเดิมเรื่องมันก็คงไม่เป็นแบบนี้ ถึงบีจะทำอะไรก็คงไม่เกิดอะไร แต่ผู้ชายก็ยังเป็นผู้ชายวันยังค่ำเมื่อมีผู้หญิงมาเสนอเค้าถึงที่ก็เลยสนอง ประกอบกับผู้หญิงบีบน้ำตานิดหน่อยก็คล้อยตามกันไป (เอแพ้น้ำตาผู้หญิงค่ะโดยเฉพาะกับบี) เราเองก็คงผิดเพราะ เราอีโก้สูงและรักศักดิ์ศรีมากเกินไปที่จะไปเสนอให้เหมือนบี ผิดที่เราไม่เคยหยอดมุกหวานๆ ออดอ้อนหรือไลน์จีบเอเหมือนที่บีทำ บีบน้ำตาร้องไห้เรียกคะแนนความสงสารแบบบีไม่เป็น (คุณเธอบีบน้ำตาจริงๆ นะ เพราะเวลาจะร้องไห้เนี่ย คุณเธอจะชอบถ่ายรูปตอนตาแดงๆ น้ำตาคลอๆ อัพขึ้นเฟส หนักหน่อยบางครั้งก็แท๊กไปหาเฟสเอเลย ถามจริงเพื่อ?) และผิดที่เราไว้ใจพวกเค้ามากเกินไป....

และที่แย่ที่สุดก็คือ ด้วยความที่ไม่ใช่แฟนกันดังนั้นเราจึงไม่มีสิทธิ์ไปหึงหวงหรือคอยกีดกั้นเอ กับบีอย่างที่เอเคยทำตัวหวงก้างกับเราตอนมีรุ่นพี่หรือเพื่อนผู้ชายคนอื่น มาทัก พอเราไปวีนไปโวยวายใส่เอมากๆ เอก็จะตอบกลับมาแบบตัดจบว่า 'เราสองคนไม่ได้เป็นอะไรกัน อย่าคิดไปเอง' (คือแบบเลวอ่ะ TTWTT เราเจอแบบนี้เข้าไปสตั้นเลย อยากถามเอว่าแล้วการกระทำที่ผ่านมามันคืออะไร?) พอหลายๆ คนในคณะเริ่มสงสัยเรื่องที่เกิดขึ้น บีก็อัพสเตตัสในเฟสอย่างไม่แคร์สื่อว่า 'เรื่องอย่างนี้ ใครดีใครได้'

แรกๆ เราก็ทำใจไม่ได้นะ จิตตกเป็นเดือนๆ เลยค่ะ ยิ่งเวลามีคนมาทักว่า
'อ้าว! ทำไมมาอยู่คนเดียวละ เอไปไหน?'
'ทำไมช่วงนี้ไม่ค่อยอยู่กับเอเลยละ?'
'ทำไมช่วงนี้เห็นเอตัวติดกันกับบีตลอดเลยละ?'
'เอกับบีสนิทกันจัง แกไม่เตือนพวกนั้นหน่อยหรอ'
อีก ทั้งเป็นเพื่อนคณะเดียวกันแบบเจอหน้ากันบ่อยมากๆ แล้วเจอแต่ละทีเจ็บๆ จนเงิบทั้งนั้น บีกอดแขนควงแขนเอบ้างละ บีนั่งตักเอกอดเอบ้างละ พร้อมกับทำหน้ามึนๆ ประดุจว่าฉันชนะ! อะไรทำนองนี้ บอกได้คำเดียวว่า 'เจ็บ' มาก แต่ 'แค้น' มากกว่า แบบคนที่เรารักทั้ง 2 คนหักหลังและหักหน้าเรามาก แต่เมื่อมาตั้งสติคิดถึงตัวเองให้มากๆ เราก็ได้ข้อสรุปว่า ปล่อยนกปล่อยปลาก็ดี ปล่อยอะไรก็ดีแต่ถ้าจะให้ดีที่สุดคือ 'ปล่อยเค้าไป' LET IT GO!!!

อยาก บอกบีไว้อย่างว่า 'ไม่ต้องกลัวว่าฉันจะไปแย่งอะไรของเธอมาหรอกเพราะฉันไม่มีนิสัยแบบเธอ แย่งของๆ คนอื่นไปก็จับให้แน่นเอาให้อยู่นะ เพราะอะไรรู้มั้ย? เพราะจุดจบของคนที่ชอบแย่งของๆ คนอื่นมาน่ะ จุดจบมันไม่สวยหรอก ขอให้โชคดีนะ'
และอยากบอกเอว่า 'ขอบคุณนะสำหรับทุกอย่างที่ผ่านมา ขอบคุณที่แสดงให้เห็นว่าจริงๆ แล้วนายเป็นคนยังไง เราแค่เสียใจที่เกียร์และความรู้สึกที่นายเคยให้เรามันมีค่าเป็นแค่เศษเหล็ก และสุดท้ายเราก็แค่เสียใจที่เสียเวลาไปรู้จักกับนาย'

ตอนนี้เราไม่ สนใจแล้วค่ะ ทั้งเอทั้งบีเราเจอหน้าทั้งคู่ก็เฉยๆ จะทำอะไรก็เรื่องของพวกคุณไม่เกี่ยวกับฉัน แต่ก็ยังจี๊ดในใจนิดๆ คือเราค่อนข้างฝังใจ เพราะไม่เคยมีความรักมาก่อน ไม่เคยมีแฟนเจอแบบนี้ครั้งแรกก็จุกไปเลย ก็ได้แต่คิดว่า 'เวรกรรม' มี จริงมั้ย? ถ้ามีจริงเค้า 2 คนไม่บาปเลยรึไง? แค่อยากให้พวกเค้าทั้งคู่ทุกข์ทรมานหรือรู้สึกผิดบางสักนิดก็ยังดี ก็คงได้แต่หวังว่าสักวันเวรกรรมคงจะตามทันพวกเค้า ตอนนี้เราก็ให้เวลากับตัวเองและรักตัวเองให้มากๆ แล้วตั้งใจเรียนให้พ่อแม่ภูมิใจดีกว่า....

ป.ล. ยาวไปนิด (ไม่นิดละมั้ง 5555) ขอบคุณที่อ่านมาจนถึงตรงนี้นะคะ
ป.ล.(2) งดดราม่านะคะ แค่แชร์ประสบการณ์เฉยๆ