เส้นบางๆที่กั้นระหว่างเรา ญญ
วันนี้เราจะมาเล่าเรื่องของเรานะ มันไม่ได้ต่อจากที่เคยเล่าไว้แต่มันเป็นเรื่องราวตลอด1เทอมที่เราหายไปจากสยามโซน เป็นเรื่องแอบชอบเพื่อนสนิท แบบ ญญ นะ อาจจะมีแต่งเสริมเพิ่มเติมนิดเดียว55นิดเดียวจริงๆ เริ่มเลยละกันเนอะ...
แทน จขกท : เราหรือครีม
แทนเพื่อนสนิทที่เราแอบชอบ : เจน
เราเฝ้ารอวันเปิดเทอมมานานแสนนานจากที่ปิดเทอมใหญ่ไป แต่ช่วงเวลาในการปิดเทอมเราก็คุยกับเจนในไลน์บ่อยๆ เรากับเจนเป็นเพื่อนที่สนิทกันมากพอควรเป็นเพื่อนที่อยู่กลุ่มเดียวกันตั้งแต่ม.1แต่ม.2เราก็ได้แยกห้องกัน(เสียใจมากกกก)เราแอบชอบเจนมา ณ ตอนนี้จะครบ2ปีแล้วมันิาจจะไม่นานสำหรับใครหลายๆคนแต่สำหรับเรานี่คือ ผญ คนแรกที่รักมมากขนาดนี้เพราะไม่เคยรักใคร เราไป รร แต่เช้าเพื่อเฝ้ารอเจอหน้าเจน และเราก็ได้เจอกันตอนเข้าแถว เรามองเห็นเจนไกลๆเขิลมากอยากจะเข้าไปทักแต่กลัวเสียฟอร์ม😅แต่เขิลมากกว่า555
เรา : *ยืนคุยกับเพื่อนแต่ไม่ฟังเพื่อนเลยจ้าา มองเจนอยู่55*
สักพักเพื่อนในกลุ่มเจนก็พากันเดินเข้ามาทัก เจนก็เดินมาด้วย😳
เจน : ครีมจ้าาา//เขิลมากค่าาา😳คือทักเราคนแรกโอ้ยฟิน55
เรา : *ทำหน้ากวนๆ*ไรยะเรารู้จักกันอ่อ//กัดฟันพูด
เจน : *มองๆ*เออๆจำไว้//ไม่ร่าเบ่นตัวเบยฉันเค้าอุส่าทักเราคนแรก
แล้วเรา2คนก็ไม่ได้เจอกันอีกตลอดทั้งวัน
วันคอนเสิร์ต...
วันนี้เราคิดถึงมากจ้าาา เพราะอาจจะได้อยู่ใกล้กันกับเจน รร เราให้เรียนครึ่งวันเช้าแล้วค่อยลงมาดูคอนเสิร์ตตอนบ่าย ตลอดเวลาที่คอนเสิร์ตเล่นเราก็ไปอยู่ประมานเกือบหน้าเวทีเลยจ้า ประมานว่าขอมันส์ใกล้ๆ แต่เราก็กวาดสายตามองหาเจนรอบๆ จนเวลาผ่านไปเหมือนหมดหวังว่าวันนี้เราจะไม่ได้เจอเจแล้วแน่ๆเราเลยพยายามไม่ใส่ใจ สักพักระหว่างที่เพลงกำลังดังไปทั่ว รร หูเราก็อื้อมากๆเหมือนมีแสงจากสวรรค์ส่องลงมา จากที่คนเบียดๆกันจนมองหาใครไม่เห็นก็เหมือนๆมีช่อบว่างที่ไม่มีคนยืนเราก็หันไปมอง เห้ยยยยย นั่นมันเจนนี่หว่า แต่เราก็ไม่กล้าทักกลัวเสียฟอร์มอีกตามเคย(ผิดที่ฉันเองปะ ไม่เนอะๆ)สักพักเพื่อนที่ยืนอยู่กับเจนก็ทักเพื่อนที่ยืนอยู่กับเรา
ฟิม(นามสมมติเพื่อนที่ยืนอยู่กับเจน)
ฟีม(นามสมมติเพื่อนที่ยืนอยู่กับเรา)
ฟิม : ฟีมมมมมม*ตะโกนอย่างดัง*
ฟีม :*ยิ้มๆ*
ฟิม :*ดึงเจนแล้วขยับมายืนข้างๆกลุ่มเรา*ร้อนเนอะแก
ฟีม :เออ**ร้อน*เช็ดเหงื่อ*
เรา :*หันไปยิ้มให้เจน*//มายืนข้างๆเราเขิลมากกก
เจน:ร้อนปะ
เรา :**ๆวะ//เสียงเพลงดดังมากเลยต้องก้มหัวมาใกล้ๆกัน คือฟินมากกก
เจน :*เอาพัดที่ถืออยู่มาพัดให้*เย็นปะ
เรา :*พยักหน้างึกๆแล้วหันหน้าไปทางเวทีกลบเกลื่อนความเขิล*
ระหว่างที่คอนเสิร์ตเล่นไปเรื่อยๆ เหมือนเพลงมันเบามากค่าาา เรายืนติดกันกับเจนมากชนิดที่มือสัมผัสกันเบาๆแล้วแบบเต้นไปด้วยไรงี้แล้วเจนก็พัดให้เราอยู่ตลอด เราแอบหันไปมองเจนอยู่บ่อยๆ แล้วเราก็มีความรู้สึกว่าเจนก็แอบหันมามองเราเหมือนกัน(ก็แค่รู้สึกอะเนอะเห้อออ) แล้วเพลงสุดท้ายของคอนเสิร์ตก็มาถึงเวลาผ่านไปไวมาก "เพียงสบตาเธอใจเดียวเดิมเคลิ้มลอยไป"จังหวะที่ท่อนนี้เริ่มขึ้นมาเรากับเจนหันหน้ามาสบตากันพอดีด้วยระยะที่ไม่ห่างกันมากแล้วเราก็จ้องหน้ากัน พร้อมกับเพลงที่รรเลงไปเรื่อยๆ...
เอาไว้แค่นี้ก่อนแล้วกันเนอะอยากรู้ไหมจะเป็นยังไงต่อไป จะเกิดอะไรขึ้นเดี๋ยวเรามาต่อนะขอคอมเม้นหน่อยน่าาาา
อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)
ความคิดเห็น
คห.3 ไม่ใช่จ้าาา
มาต่อละนะ ขอบคุณความคิดเห็นนะค่าาาา
หลังจากที่เราจ้องตากันก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นมากกว่านี้คะเพราะเราหลบสายตาเจน(ก็มันเขิลง้าาา)
วันเกิดเราก็มาถึง...
วันเกิดเราปีนี้เราตั้งใจว่าจะไม่เปิดไลน์ไว้รอเปิดทีเดียว วันเกิดเราเป็นวันที่ปกติมากค่าา เรียนไปเรื่อยๆไม่มีอะไรพิเศษจะมีก็แค่เพื่อนในห้องร้องเพลงให้บ้าง ขอถ่ายรูปบ้างแค่นั้น เราเฝ้ารอวันเกิดมานานเพราะหวังว่าจะได้ของขวัญจากเจน ทั้งวันเราไม่เจอหน้าเจนเลย(เศร้ามากกกก)เข้าคาบ3 เราก็เบื่อๆครูก็ยังไม่เข้าสอนเลยเปิดไลน์ดู เราตั้งเจนไว้ที่ชื่นชอบซึ่งเจนก็รู้ สิ่งที่เราเห็นก็คือ ดิสไลน์ สเตตัสไลน์ทุกอย่างเกี่ยวกับเราหมด(น้ำตาจะไหลพูดไม่ถูกเลยง้าาา) และมีคำอวยพรที่ยาวพอควร คือเราอ่านแลเวรู้สึกดีมากอะเหมือนโดนบอกรักแต่เรากับสงสัยบรรทัดสุดท้าย"ไม่ต้องให้ใครอ่านนะ"...
แทนพี่ที่ชอบเจน : พี่กิ๊ฟ
หลังจากวันเกิดเราเราก็ไปเรียนพิเศษด้วยกันกับเจนบ่อยๆและทุกครั้งก็จะมีรุ่นพี่คนนึงไปด้วยเสมอ ก็คือพี่กิ๊ฟคะเราก็รู้จักนะว่าพี่กิ๊ฟมาตีสนิทกับกลุ่มครีมเพราะแอบชอบเจนแล้วให้พวกครีมช่วย (ครีมไม่ช่วยหรอกคะ55) แค่ล้อๆบ้างไรบ้าง แต่ทุกอย่างเริ้มเป็นที่สงสัย เพราะตอนแรกที่เจนรู้ว่าพี่กิ๊ฟชอบเจนก็ตีตัวออกห่างจากพี่คนนี้เลยจ้า แต่วันนึงกลับมาสนิทกันและไปไหนด้วยกันบ่อยๆ ประโยคนั้นในไลน์บรรทัดสุดท้ายยังอยู่ในใจเป็นข้อสงสัยเราตลอดเวลา และแล้ววันนึงเหมือนเราได้คำตอบอะไรบ้างอย่างเพราะเกิดจากความสงสัย เรากำลังสงสัยว่าพี่กิ๊ฟกับเจนกำลังคบกันอยู่ เราเลยบอกเพื่อนสนิทเราที่ชื่อฟีม ฟีมบอกไม่ใช่แน่นอนไม่ใช่ชัวๆ แต่เราก็ไม่นิ่งนอนใจค้นหาความจริงให้ฟีมช่วยสืบด้วย และแล้ววันนึงทุกอย่างก็เริ้มชัดเจนจนเราเริ่มอยากจะรู้มากๆและฟีมก็เริ่มเชื่อแต่ไม่ปักใจเชื่อเต็มร้อย
วันไปเที่ยวกับฟีม...
ฟีม : ไลน์ไปถามเลยแก*ทำหน้ากดดันนิดหน่อย*
เรา : ใครจะกล้าอะแกกกก*หน้าเคร่งเครียด*
ฟีม : อยากรู้ความจริงไหมหละ*ทำหน้ากดดันอีก*
เรา : *พยักหน้าเบาๆ* ก็อยากรู้แต่...
ฟีม : ...ไม่กล้า เค้าว่าไม่ได้เป็นแฟนกัน*ส่ายหัว*
เรา : แต่เค้าว่าใช่ ดูจากอะไรหลายๆอย่างอะ//เคร่งเครียดมากกก
ฟีม : โฮถ้าจริงนะ โอ้ยขนลุก ไลน์ไปถามเลยแกๆๆ เอาโทรศัพท์มาเดะถามให้ก็ได้
เรา : ไม่เป็นไรๆ ถามเองก็ได้ค่าาา*หยิบโทรศัพท์มาเปิดไลน์*
ห้องแชทเจน...
เราคุยค้างไว้กับเจนเมื่อคืน วันนี้เจนเลยทักมา
เจน : ตื่นยังงงง
เรา : นานละ มาเที่ยวละ
เจน : ไม่ชวน
เรา : แล้วจะชวนเพื่อ
เจน :* ส่งสติกเกอร์ร้องไห้*
เรา : เออแกถามไรอย่างได้ปะ
เจน : ได้ดิ ว่ามาเลยยยย
เรา : แกเป็นแฟนกับพี่กิ๊ฟอ่อ?//กว่าจะพิมได้แต่ละตัวไ.อฟีมกดดันสุดๆ
เจน : อืมใช่ รู้ได้ไง
เรา :เก่งไง//อึ้งคะอึ้งสะตั้นไป10วิ พูดไม่ออก*สะกิดๆฟีมให้อ่านไลน์*
เจน : คะๆคนเก่ง พี่เค้านิสัยดีจริงๆนะเว้ย แกว่าปะ
เรา : เอออืมก็ดี //มือไม้สั่นเหมือนน้ำตาจะไหล
เจน : ส่งสติกเกอร์มา//เราไม่กดอ่านอะไม่อยากรับรู้ละ
ณ ตอนนั้นคืออึ้งมากจะร้องไห้ก็ไม่กล้าร้องเพราะอยู่ในที่สาธาระณะ555 ฟีมก็ตกใจนิดๆแล้วก็พูดปลอบๆเรา เราไม่ชอบพี่กิ๊ฟตั้งแต่มาตีสนิทกับกลุ่มเราแล้วเรารู้สึกไม่ถูกชะตาเราบอกฟีม ฟีมก็ไม่เชื่อบอกว่าพี่เค้านิสัยดีบลาๆ แต่เราก็ไม่ขัดเพื่อนนะถ้าเพื่อนบอกว่าดีก็ดีไปแต่เราไม่ชอบก็คือไม่ชอบ เราทำดีกับพี่กิ๊ฟตลอดพี่กิ๊ฟเลยไว้ใจเราที่จะปรึกษาเรื่องเจนได้(ในใจคือแบบอย่ามาถามฉันได้ไหมมมม) แต่ที่เจ็บที่สุดไม่ใช่เรื่องเจนกับพี่กิ๊ฟคบกันนนะแต่เราเจ็บตรงที่ว่าคบก่อนวันเกิดเราและคบก่อนวันคอนเสิร์ต (น้ำตาจะไหลลล) พอกับถึงบ้านเริ่มวิ่งขึ้นห้องตัวเองแล้วกระโดนขึ้นที่นอน อยู่ดีๆน้ำตามันมาจากไหนไม่รู้ไหลออกมาชนิดที่ผ้าห่มหนาๆของเราเปียกได้เราก็ได้แต่คิดแล้วบ่นกับตัวเอง "แล้วที่ผ่านมามันคืออะไร แกมาทำดีกับฉันทำไม แล้วทุกอย่างที่แกทำให้ฉันมันคืออะไร แกทำไมต้องมาหลอกกัน..." ซึ่งมาคิดอีกทีเจนไม่ผิดหรอกเพราะเจนไม่รู้ว่าครีมแอบชอบเจนอยู่ "มันผิดที่เราไม่พูดออกไปเอง คนมาที่หลังเค้าเลยได้ไปเพราะเค้ากล้าที่จะบอกไง เรามัน**เอง กลัวแต่จะต้องผิดหวัง กลัวแต่จะต้องเสียเพื่อน"มันก็จริงนี่น่าเราไม่กล้าบอกเพราะเรากลัว กลัวการเสียคนที่เรารักไปเสียเพื่อนที่ดีแบบเจนไป เราได้แต่บ่นกับตัวเองแลเวร้องไห้จนนอนหลับไป...
อยากฟังต่อไหมว่าพี่กิ๊ฟแท้จริงจะเป็นคนดีหรือไม่ดี และเจนกับพี่กิ๊ฟจะเป็นยังไงต่อไปแล้วอยากรู้ไหมว่าเราจะทำยังไงต่อไป...
ขอคอมเม้นแล้วเดี๋ยวมาต่อให้อีกน่าาา
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google