จากคนที่เกลียดมาเป็น... 18+
เรา: ใครคะ
คนนั้น: นั่นใครครับ /เราก็สะดุ้งนิดๆเพราะไม่คิดว่าจะเป็นผู้ชาย
เรา: ฝ้าย ม.4/.. คะ
คนนั้น: มานั่งคุยเป็นเพื่อนพี่หน่อยสิ
เรา: อ่าคะ
แล้วเราก็เดินไปนั่งคุยกับเขาตรงบรรไดนั่งสูงกว่าพี่เขาขั้นนึง
เรา: หนูยังไม่รู้จักพี่เลย พี่จะคุยอะไรกับหนู
คนนั้น: พี่ชื่อเอ็ม ม.6/.. ครับ
เรา: อ่อ พี่เอ็ม หนูขอโทษคะ หนูมองหน้าพี่ไม่เห็น
พี่เอ็มเป็นนักบาสของโรงเรียน แถมเรียนเก่งมากๆ มีแต่คนปลื้มพี่เขา
พี่เอ็ม: ไม่เป็นไรครับ น้องมาทำอะไรตอนกลางคืน แถมดึกขนาดนี้
เรา: หนูลืมสายชาร์ตไว้ที่ห้องพี่มอห้าคะ เลยเดินมาเอา
พี่เอ็ม: นี่หนูรู้ไหมว่าพี่เมาอยู่
เรา: หนู.. ไม่รู้คะ
ตอนนั้นเราช็อคมาก เราไม่รู้ว่าเขาเมา เราเป็นคนที่สมองคิดช้ามากๆ กำลังประมวลผลอยู่ว่าเราจะทำไงดีถ้าเขาเมา จะคิดมากหรือคิดน้อยดี จะลุกออกไปหรือจะนั่งเป็นเพื่อนพี่เขาต่อ แล้วเงียบไปซักพักพี่เขาก็หมุนตัวกลับมาหาเรา ซึ่งเราอยู่สูงกว่าพี่เขาหนึ่งขั้นพี่เขาเลยเอาตัวแทรกกลางเข้ามากลางหว่างขาเรา เราก็เอ๋อสิคะ งงมากว่าพี่เขากำลังทำอะไร แล้วตรงนั้นก็มืดด้วย เราเลยไม่ค่อยเห็นว่าพี่เขาทำหน้ายังไง
พี่เอ็ม: งั้นรู้ไว้นะครับว่าอย่าทำเสียงอ้อนๆใส่พี่ตอนเมา
เรานี่เอ๋อหนักกว่าเดิมเลยค่ะ ว่าไปทำเสียงอ้อนใส่พี่เขาตอนไหน พี่เขาก็เบียดตัวเข้ามาใกล้จนเราชิดกับพี่เขาไปเกือบทุกส่วน จนเรายกมือดันไหล่พี่เขาขึ้นอัตโนมัติแล้วเราก็พูดใส่พี่เขาเบลอๆ
เรา: พี่ทำอะไรของพี่เนี่ย!
พี่เอ็ม: ไม่พูดอะไรแต่ใช้สองมือประคองแก้มเราแล้วก็ประกบปากลงมาหาปากเรา เรานี่ช็อคนั่งนิ่งเป็นหินเลยคะ เพราะไม่เคยทำอะไรแบบนี้ แล้วนี่ก็เป็นจูบแรกของเรา ตอนนั้นสมองกำลังประมวลผลว่า เห้ย นี่กูเสียจูบแรกให้ใครวะเนี่ย ซักพักเราก็ดิ้น ดิ้นแรงมากๆ ยกแขนขึ้นทุบพี่เขาอักๆปากเม้มสนิทร้องให้พี่เขาปล่อย แล้วพี่เขาก็เลิกเสื้อเราขึ้น ตอนนั้นเราใส่เสื้อตัวใหญ่นะคะ ให้มันนอนสบายกับกางเกงวอร์ม แล้วพี่เขาก็ใช้แขนรัดเอวเราแล้วลูบหนักๆ เรานี่ร้องห้ามหนักกว่าเดิมจนพี่เขาสอดลิ้นเข้ามาในปากเราได้แล้วใช้ลิ้นพัวพันกับลิ้นเขาเราอยู่แบบนั้นจนเรานี่สมองมึนเบลอไปหมด ได้กลิ่นของเหล้าอยู่ในปากเราเต็มๆ คิดอะไรไม่ออกแล้ว นั่งเบลอสมองโล่งไปหมดรู้ตัวอีกทีพี่เขาก็ซบหน้าลงกับไหล่เราแล้วก็พูดขึ้นมาเบาๆ
พี่เอ็ม: นั่งนิ่งๆเฉยๆนะครับ พี่ไม่อยากทำอะไรเราตอนที่พี่เมาอยู่
เราที่ยังเบลอ มึน งง ก็นั่งนิ่งอยู่แบบนั้น สมงสมองคิดอะไรไม่ออกแล้ว ซักพักพี่เขาก็จับเราลุกขึ้นเดินไปส่งเราที่ห้องตลอดทางก็ต่างคนต่างเงียบ พอถึงห้องเราพี่แกก็โบกมือบายเดินออกไปเลย เรานี่เดินเข้าไปนอนยังเอ๋ออยู่
ไว้จะมาต่อให้นะคะ
อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)
ความคิดเห็น
คลิกที่นี่เพื่อดูความคิดเห็นทั้งหมด
เรารออยู่น้าติดตามกระทู้นี้มาก 
นี่เราเบี้ยวไม่ได้เลยแฮะ 555555555 ต่อน้า
พอวันนั้น พี่เอ็มวางเราลงบนเตียงห้องพยาบาลเราก็เขยิบตัวหนีไปอยู่หัวเตียง พี่แกก็กระชากข้อเท้าเรา เราก็ล้มลงแล้วพี่แกก็พูดขึ้นมา
พี่เอ็ม: จะหนีไปไหนละ
เรา: ถ้าพี่เอ็มทำอะไรหนูกรี๊ดจริงๆด้วย
พี่เอ็ม: ทำอะไร? คิดว่าพี่จะทำอะไรหืม
เรา: ก็พี่เอ็มจะทำอะไรละ
พี่เอ็ม: ทำแผลให้ครับ คิดอะไรเนี่ย
เรานี่เอ๋อ** หน้าแตกเลยคะ 555555555 พี่แกก็จับให้เราลุกขึ้นมานั่งเตียงดีดีแล้วพี่แกก็เดินลงจากเตียงออกไปข้างนอก เราได้ยินเสียงกุกกักๆ เดาว่าคงจะไปหยิบยามาทำให้เราเหละ เพราะเรามองไม่เห็นม่านมันปิดอยู่ แล้วพี่แกก็เดินเข้ามานั่งซ้อนข้างหลังเรา คือถ้าพี่เค้าเขยิบเข้ามาใกล้อีกนิดเรานั่งตักพี่เขาแล้วอะคะ แล้วเราก็หันหน้าไปถามเขาว่าจะทำอะไร พี่แกก็หอมแก้มเรา ง่อว คนบ้าอะไร ซักนิดก็เอา
พี่เอ็ม: นั่งนิ่งๆสิครับตัวเล็ก พี่จะทำแผลให้ อย่าดิ้น พี่ทำไม่ถนัด
เรา: ใครตัวเล็ก หุ่นอย่างหนูเนี่ยหรอ ทำแผลก็ทำดีดีสิพี่ จะนั่งท่าพิศดารแบบนี้ทำไม
พี่เอ็ม: เอวแค่นี้ไม่เล็กได้ยัง กินข้าวบ้างนะครับ
เรา: พี่รู้ได้ไงว่าเอวหนูเท่าไหร่
พี่เอ็ม: ถามเยอะจังเลยนะเรา
เราพี่แกก็เอามือมาลูบๆเอวเรานิดนึง เราก็หันไปจะด่าพี่แกก็หอมแก้มเราอีก เราเลยต้องหันกลับมาแล้วพี่แกก็เริ่มหยิบยาแดงมาใส่สำลีแล้วก็แตะเบาๆที่แขนเรา เรานี่แบบ โอ้โห เป็นผู้ชายที่มือเบามาก เราก็นั่งนิ่งๆไปให้พี่แกทำ ไม่ได้พูดอะไรปล่อยให้พี่แกจัดการไปคนเดียว ประมาณห้านาทีได้ แล้วพี่แกก็ทำเสร็จ
พี่เอ็ม: เสร็จแล้วครับ
เรา: ขอบคุณคะ
พี่เอ็ม: ขอมากกว่าคำขอบคุณได้ไหม
เรา: จะเอาอะไรอะ
พี่เอ็ม: เราช่วยพี่นึกสิ
เรา: ไม่รู้อะ เดี๋ยวเลี้ยงติมก็ได้
พี่เอ็ม: ดีเลย ปะ พี่อยากกินพอดี
แล้วพี่แกก็จูงมือเราออกมาจากห้องพยาบาลเดินพาเราไปสหกรณ์โรงเรียน แล้วเราก็บอกให้พี่เขารออยู่ข้างหน้าเดี๋ยวเราซื้อเอง เราก็เข้าไปซื้อไอติมเจลลี่มาสองอัน เดินออกมาให้พี่เขาอันนึงพี่เขารับไอติมแล้วก็ยิ้ม เราก็แกะไอติมกินพี่เขาก็กิน กินไปซักพักพี่แกก็กินหมดก่อนเรา
พี่เอ็ม: ฝ้าย พี่อยากกินอีก
เรา: เลี้ยงแค่แท่งเดียวนะ ไม่มีเงิน
พี่เอ็ม: กินของเราได้ป้ะ
พอพี่เอ็มพูดงั้นเรานี่รีบกัดไอติมที่เหลือหมดเลยมากองอยู่ในปาก 555555555
พี่เอ็ม: เห้ย นิสัยไม่ดี
เรา: ของใครของมันดิ 555555555
พี่เอ็ม: ไปเรียนได้แล้ว จะหมดเวลาแล้ว
เรา: ฮับ ขอบคุณนะคะ สำหรับแผลวันนี้ และการทำแผลวันนี้
พี่เอ็ม: ไม่เอาไม่ประชดพี่นะตัวเล็ก ตั้งใจเรียนนะเรา
เราโบกมือบ้ายบายพี่แกแล้วเราก็เดินเร็วๆขึ้นห้องเรียนมาเลย ยอมรับเหละว่าเริ่มใจอ่อนละฮ้าาา
ตอนนี้ไม่โดนนะ มั้ง 555555555
ไว้จะมาต่อให้น้า ขอบคุณทุกคนที่ติดตาม รักนะคะ จุ้บๆ
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google