ระบายนิดหน่อยค่าาาา

เวลาทะเลาะกับแฟนนี้ มันเจ็บที่สุดเลยเนอะ ยิ่งไม่ได้อยู่ด้วยกันอย่างนี้ ยิ่งรู้สึกเจ็บมากขึ้นไปอีก เวลาเราร้องไห้ เขาจะรู้มั้ยถ้าไม่โทรมา เวลาเราเศร้า ไม่ขำไปกับเขา เขาจะรู้มั้ยถ้าเราไม่บอก หลายๆอย่างมันมาสุมหัวอยูตรงนี้ เราอึดอัดมากเลย ทั้งๆที่ในใจอยากจะพูดออกไปให้หมด แต่ก็ไม่อยากทำให้เขาเสียใจ เพราะอีกไม่กี่วันเขาก็จะสอบแล้ว เราก็ไม่อยากทำให้เขาเครียด ไม่อยากทำให้เขาคิดมากในเรื่องไม่เป็นเรื่อง แค่ทุกวันนี้เราก็ทะเลาะกันบ่อยซะจนเราคิดว่าเรายังเป็นแพนกันอยู่รึป่าว ทะเลาะกันจนต่างคนต่างเหนื่อย ทุกครั้งที่ทะเลาะกัน เราคิดเสมอว่าอย่าเลิกๆ เราไม่อยากเลิกกับเขาจริงๆ เรารักคนนี้มาก มากกว่าคนก่อนๆที่เคยคบมา เขาเป็นคนดีมากท มากซะจนเราดูเลวไปเลย เขาทำให้เราทุกอย่าง บางอย่างที่เราไม่บอก ไม่ใช่ว่าไม่อยากบอก แต่เราคิดว่าถ้าเธอไม่รู้ เธอจะดีกว่านี้ อย่าเซ้าซี้เราเลยนะ เราเป็นคนที่เอาแต่ใจมากๆ อยากได้ไรต้องได้ ง้องแง่ง แล้วก็ขี้หึงมากๆ ทุกครั้งที่เวลาผู้หญิงคนอื่น ไม่ว่าใครก็ตามที่เราไม่รู้จัก เราจะหึงหมด แม้กระทั่งเพื่อน โรงเรียนเรามีวิชาลีลาศ ซึ่งผญ.ที่แฟนเราคู่ด้วย เราก็ไม่ชอบมันก่อนหน้านี้อยู่แล้ว แล้วยังมาเต้นคู่กันอีก เซ็งมากเลย วันนึงมาซ้อมลีลาศกันหน้าห้องเรา แล้วพอเราเดินผ่าน แฟนเราเดินมาหา เราสะบัดมือทิ้งแล้วบอกว่า 'อย่าเข้ามาใกล้' ตอนนั้นเราโมโหมาก โกรธมาก เพราะเราไม่ชอบผญ.คนนั้น อีกคนหนึ่งที่เป็นใคร ใครก็หึง 'แฟนเก่า' ขึ้นชื่อว่าแฟนเก่า ยังไงมันก็ต้องมี something กันบ้างแหละ ถึงจะบอกว่าเป็นเพื่อนกัน แต่เราก็ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายนึงคิดอะไร ทุกจะมองว่าเรา**ก็ได้ แต่เราไม่ชอบจริงๆ ไม่รู้ทำไมถึงมีอคติกับพวกนั้นนัก ถึงแฟนเราจะบอกว่าเพื่อนกันก็ตาม...
ถ้ามันไร้สาระก็ขอโทษทุกคนด้วยนะคะ แค่อยากระบาย ทวิตมันเขียนยาวๆแบบนี้ไม่ได้ 5555