ปสก.ความรัก ver.พังพินาศ (ยาวแต่แนะนำให้คนกำลังแอบรักอ่าน)

สวัสดีค่ะ วันนี้เราจะมาเล่า ปสก.ความรักที่ครั้งนึงเราเคยคิดว่ามันจะสมหวัง แต่มันกลับไม่ได้เป็นอย่างนั้น  ซึ่งเราก็เคยมาเล่าในสยซ.นะแต่นานแล้ว ที่เราแทนตัวเองว่าจุ้บอะ (โมเมนท์แอบรักเพื่อนในห้อง เบสิกมากกก555)แต่เราลบไปเพราะเรากลัวเพื่อนรู้ เพราะช่วงที่เล่ายังรู้กันไม่กี่คน เอาล่ะเข้าเรื่องเลยเนอะ

ตอนนั้นก็เป็นไปตามประสาเด็กม.ปลายที่มีทั้งแอบมอง  ทำตัวเนียนๆเข้าไปตีสนิทเขา ได้ทำงานกลุ่มเดียวกันด้วยนะ แบบหัวใจกำลังพองใหญ่ได้ที่ แล้วตอนนั้นมันไม่ใช่แค่คำว่าแอบ !? เพราะพอดีเพื่อนเราคนนึงมันคงจับพิรุธเราได้มาเค้นถามกับเราแล้วเราดันหลุดปาก เท่านั้นแหละแกเอ้ย สะพัดไปไกลเลย-0- ทำให้ใครๆก็คิดว่าเรากับเขาต้องชอบกันทั้งคู่ จากที่จะโกรธกลายเป็นฟินหนักกกกหน่วงมากค่า แต่หารู้ไม่หลังจากนั้นคือความพังจริงๆ ทำให้เราเข็ดกับความรักไปอีกนานแน่ๆ  เพราะหลังจากที่ปิดเทอมใหญ่ม.5 ก็มีเพื่อน
ทักแชทเรามาพร้อมกับส่งไฟล์แนบเป็นรูปบทสนทนาในเฟส ที่เป็นของเพื่อนคนนี้กับเขาคนนั้น ประมาณว่าเขาชอบเรารึป่าวน่ะ แล้วเขาก็พิมกลับมาประมาณว่าก็ชอบหน่อยๆ เรานี้ฟินตัวแตก คิดว่าเกิดมาคงจะมีความรักที่สมหวังสักครั้งในชีวิต เราเลยหาโอกาสโทรไปถามความจริงกับเขา(คิดว่าเขาคงตอบความจริงกลับมาเหมือนที่เพื่อนบอก) แต่เปล่า...คำตอบที่ได้จากปากเขาคือ เขาจำได้ว่าเขาไม่ได้พิม (เราคิดในใจตลกละจะบอกว่าเพื่อนตัดต่อเงี้ยหรอ ไม่เนียนเลยอะแก)เราก็ขำๆคิดว่าเขาคงอายมั้งที่โดนเพื่อนแบล็กเมล์ แต่แว้บนึงเราก็คิดว่าทำไมต้องทำตัวมีเงื่อนงำด้วยนะ ความจริงเราก็เคยบอกชอบเขาไปนะแต่เขาตอบกลับมาประมาณว่าตอนนี้ตั้งใจเรียนไปก่อน เค้ายังไม่มองเรื่องนี้ เราก็เลยมีความหวังคิดว่าเราคงมีสิทธิ์เหมือนกันแหละ แต่ก็อีกอะแหละ คือเขาปล่อยเราก็จมอยู่กับความไม่ชัดเจนมานานแล้วนะ ถ้าชอบจริงๆก็น่าจะบอกเราได้แล้วอะเนอะ TT เราก็รู้สึกหน่วงในใจ จนกระทั่งเปิดเทอมม.6 ได้สองอาทิตย์พ่อเราก็ป่วยหนักเข้ารพ. เราเหมือนเราไร้ที่พึ่ง เรื่องหัวใจก็ยังหน่วงๆ ยังงี้ พ่อก็เข้ารพ.อีก เรานี่ศร้าหนักเลย แว้บนึงก็อยากให้เขาส่งข้อความมาให้กำลังใจ สักประโยคนึงก็ยังดี แต่มันไม่มีเลย เราก็แอบเสียเซลฟ์เล็กๆ  จนกระทั่งอยู่มาวันนึง เรากำลังเรียนอยู่ในห้องปกติ แต่แล้วก็มีเพื่อนกลุ่มนึง จับคนที่เราชอบไปชงกับเพื่อนผญ.อีกคนนึงที่เรียบร้อย ดูดีกว่าเราแล้วแซวกันข้ามหัวเราเลยทีเดียว





เราก็เห้ยแบบ ... พวก**ก็รู้ว่ากรูชอบป่ะ** แล้วตอนแรกพวกมึ ง ยังแซวเขากับกูอยู่เลย ทำไมตอนนี้เป็นแบบนี้  แล้วทำไมทำแบบนี้ ไม่พอนะ ยังมีเพื่อนที่รวมหัวกันชงคนนึงหันมาบอกเราว่า "บลู(ชื่อคนที่เราชอบตอนนั้นที่เราเล่าเราแทนว่าบลู)เค้าชอบคนเรียบร้อยรู้ยัง เค้าไม่ชอบแบบนี้หรอก (พร้อมกับมองเราเหมือนเราเป็นตัวตลก)" โหย พูดตรงๆนะ เราจี๊ดมากอะ แล้วคือมันก็พูดๆๆชงๆๆกันเข้าไป หนักๆเข้าก็เรียกให้เราหันไปดู เราเห็นบลูหน้าแดง ยิ้มแบบนั้นเรายิ่งไม่อยากมอง อยากหลอกตัวเองว่ามันคงไม่ใช่แบบนั้นหรอก แล้วในแชทนั้นที่เขาพิมว่าชอบเราหละ ถ้ามันเป็นความจริงแล้วทำไมเขาถึงต้องยอมรับให้เพื่อนจับชงกับคนอื่นด้วยวะ(เราก็ลืมคิดไปว่าในแชทคนมันจะพิมว่าชอบใครก็ได้ มันไม่สู้การกระทำในชีวิตจริงหรอกเนอะ)


กลายเป็นว่าจะหลอกตัวเองแต่ก็หลอกไม่ได้เพราะอะไรๆมันก็ชัดเจนอยู่แล้ว ซะงั้น คาบไหนว่างๆหน่อยมีอันต้องชงให้เราเห็นทุกที เรานั่งเรียนในห้องด้วยความทรมานอย่างสาหัส เราโกรธจริงจังแต่เราก็ทำอะไรพวกมันไม่ได้เพราะเราก็มีกันอยู่กับเพื่อนสนิท แต่กลุ่มนั้นมันใหญ่เกินกว่าที่เราจะไปต่อล้อต่อเถียง แล้วอันนี้คือพีคสุด เราอะไลน์ไปถามเชิงๆใจน้อยกับเพื่อนสนิทของบลู ที่เราเคยแทนไว้ว่าชื่อแทน ว่า เค้าชอบกันจริงหรอ ถ้าชอบกันจริงๆเราจะได้เดินออกมา แบบอยากรู้แต่ไม่อยากถามเจ้าตัว แต่คำตอบที่เราได้มาเราแทบอยากจะปาโทรศัพท์ใส่หน้าแทนมาก เพราะมันตอบเราว่า

'จุ้บจะเดินออกไปจากชีวิตบลูได้ไง ในเมื่อจุ้บไม่ได้เป็นอะไรกับมัน พูดอะไรระวังคำพูดตัวเองด้วย'

เท่านั้นแหละ เรางี้แทบกรี๊ดออกมาให้เส้นเสียงแตก แล้วอยากจะกรี๊ดให้ดังๆๆๆ กว่านั้นเมื่อแทนเอาไลน์ตัวเองไปให้กลุ่มนั้นดูละก็นินทาเราๆ เราแบบจะร้องไห้ก็ร้องไม่ออก คือแบบเวลาเราทำอะไร บ่นลงในทวิต แทนฟอลเราแทนเห็นแทนก็เอาไปให้คนอื่นดู เราก็แบบ เห้ย ใช่เรื่องป่ะวะ ทำไมต้องทำแบบนี้ นี่เหรอคนที่เราไว้ใจ **...พังหมดแล้ว ความรู้สึกกู T^T  อีกอย่าง เพื่อนสนิทก็เล่าในสิ่งที่เราไม่เห็น เช่นปฏิกิริยาของเขาทั้งสองที่ดูเหมือนจะสปาร์กกันให้เราฟังแล้วก็ปลอบใจ เรางี้หายโง่เลยจริงๆ พลางคิดว่าทำไมตอนนั้นกูถึงได้โง่ที่ไปทำดีทุกอย่างให้มัน ถ้ามันจะจบด้วยการที่ถูกมองข้ามอย่างจังๆ นั่นแหละคือเรารู้ตัวว่าเราอกหักแน่ๆแล้ว รุ่นน้องก็บอกว่าไม่เป็นไรนะพี่ เพื่อนสนิทเราก็บอกเชิงๆว่าตัดใจไปเหอะ แต่คือชอบมานานหลายปีมันก็ต้องค่อยๆตัด

อีกอย่างที่เราคิดว่ามันเป็นความรักที่พังพินาศสุดๆคือ พวกนั้นมันชงๆกัน พอชงคนนี้ไม่สำเร็จก็ชงไปทั่ว ทำให้เราเสียความรู้สึกมาก เราจำได้ว่ามันส่งให้เพื่อนมันที่ไม่ได้แกล้งเรามาขอโทษแทน เพื่อนคนนั้นบอกเราว่าเห็นเราท่าทางไม่ค่อยดีเขาเลยรู้สึกผิด เราเลยบอกว่าแกไม่ผิดแล้วแกมาขอโทษทำไม คือพวกที่แกล้งเราอะ นอกจากจะไม่ขอโทษเราแล้ว ก็ยังมีการมาพูดว่า 'ที่ทำเพราะอารมณ์มันพาไป' โห! นี่กะจะไม่ยอมรับผิดเลยก็บอกมาเหอะ ถึงปากเราจะให้อภัย แต่ใจเราก็ไม่ใช่แบบนั้น เราคิดว่าในเมื่อเล่นกับความรู้สึกกูแบบนี้ ก็ขอให้วันนึงพวกมึ ง โดนเล่นแบบนี้ด้วยแล้วกัน จะได้รู้ซึ้งว่ามันเจ็บยังไง นอกจากจะเจ็บเพราะเรื่องความรัก ตอนนั้นพ่อเราก็เพิ่งฟื้นจากอาการป่วย เราก็ไม่ได้เล่าให้ใครที่บ้านฟังเพราะถือว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องเล็กๆไม่อยากให้คนที่บ้านมาคิดมาก  เราเลยระบายแต่กับเพื่อนสนิท

สรุปเลยคือเรื่องนี้ถือเป็นบาดแผลลึกที่สุดตั้งแต่เรามีความรักมา ถึงเราจะไม่สมหวังในความรักเลยแต่เราก็ไม่เคยโดนแกล้งรุนแรงขนาดนี้มาก่อนเลย พอเรามายืนถึงจุดจุดนี้เราก็ดีใจที่ครั้งนึงเราเคยผ่านมาได้ ทำให้เรารู้สึกรักเพื่อนสนิทมากๆ เพราะเราได้เพื่อนสนิทนี่แหละคอยเตือนใจว่าเราไม่ได้อยู่คนเดียว

ส่วนเพื่อนไม่ดี เราก็ได้แค่คบเผินๆ จะยิ้มให้ก็ยิ้มไม่เต็มปาก ก็ปล่อยให้เขามีความสุขบนความทุกข์คนอื่นไป เราเชื่อว่าเขาต้องได้รับกรรมแน่นอน

สุดท้ายนี้เราก็ฝากถึงคนกำลังมีความรักนะคะ ปสก.เราอาจจะดูฮาร์ดคอหน่อยๆ คงไม่มีใครโชคร้ายเหมือนเราขนาดนี้หรอกเนอะ ก็ดูเป็นตัวอย่างก่อนจะแอบรักใคร5555 มีสติให้มากๆ แล้วก็ขอให้ฟังคำแนะนำจากคนใกล้ๆตัว ด้วยนะคะ  ทุกคำแนะนำมีค่าเสมอ บ๊ายบายค่ะ

ดิทเพิ่ม:ตอนนี้ก็สบายใจขึ้นมามากแล้วเพราะว่าตอนนี้ก็จบม.6เรียบร้อย  มีแต่คนแนะนำว่ามหาลัยแซ่บๆกว่านี้มีเยอะ อย่าไปใจเลย เราว่ามันก็จริงอยู่น้า 5555