The Lobster (2015) A+ เพราะความรัก บางครั้งก็ไม่ต่างอะไรกับ "ตลกร้าย"

-The Lobster- (2015) A+ หลายคนคงได้ไปสัมผัสกับหนังพล็อต "แหวกแนว" เรื่องนี้กันมาแล้ว เรื่องเกี่ยวกับโลกอนาคตที่คนโสดจะถูกนำตัวมายังโรงแรมแห่งหนึ่ง โดยโรงแรมนี้จะมีแคมเปญและการชวนเชื่อมากมายสำหรับการหาตามหาคู่ พร้อมด้วยบทลงโทษรุนแรงสำหรับคนที่ฝ่าฝืนกฎ คนโสดจะต้องหาคู่รักให้พบภายใน 45 วันก่อนจะถูกแปลงให้เป็นสัตว์ตามที่แขกระบุก่อนเข้าพัก วิธีการเอาตัวรอดนอกจากการตามหาคู่ให้พบแล้ว ยังสามารถเพิ่มจำนวนวันของการเป็นมนุษย์โดยการตามล่า "คนโสดจรจัด" ที่หลบหนีไปซ่อนตัวอยู่ตามป่าเขาอีกด้วย

เรียกได้ว่าเป็นหนัง surreal dystopia หรือ "โลกสลายแบบเหนือจริง" และมีพล็อตเรื่องชวนให้นึกถึงหนังเหงาหลายเรื่องที่เกี่ยวข้องกับการไขว่คว้าหารักให้เจอ แต่ความจริงแล้ว The Lobster (2015) นั้นไม่ใช่หนังเศร้าฟูมฟาย กลับกันมันคือหนังที่ตลกร้ายอย่างแสบไส้และมีแกนเรื่องเป็น "ความเป็นความตาย" โดยมีความรักเข้ามาเป็นเงื่อนไข นั่นคือหากหารักได้พบก็จะมีความสุขไปตลอดกาล ส่วนบุคคลที่หาไม่พบจะต้องถูกเนรเทศและกลายร่างเป็นสัตว์

หากมองลงไปให้ดีแล้ว ตัวหนังต้องการจะตีแผ่ถึงทัศนคติบูดเบี้ยวของความรัก นั่นคือผู้คนในโลกทุกวันนี้ให้ค่าและเทิดทูนบูชามัน และคนที่ไขว่คว้ารักไม่ได้ก็ต่ำชั้นและแปลกแยก ไม่ต่างอะไรกับสัตว์เดรัจฉานในหมู่คน



นั่นหมายถึงทุกคนที่เข้าพักในโรงแรมนั้นมีจุดประสงค์ที่ตรงกัน นั่นคือ "ตามหารักแท้ให้พบ" แม้จะมีวิธีการแสดงออกที่ต่างกันไป แต่แน่นอนว่าความรักนั้นต่างมีหลากหลาย ทั้งรักแท้และเสแสร้ง รักที่สบายใจและฝืนตัวเองสุดกู่ ตัวหนังบอกเล่าถึงจุดนี้โดยใช้ฉากตลกร้ายที่เจ็บแสบ ลามกและรุนแรง ไม่ว่าจะเป็นการที่ตัวละครพยายามใช้ทุกวิถีทางฝืนตัวเองให้เข้ากับใครสักคน การหลอกตัวเองว่าคนที่ผ่านเข้ามานั้นเหมาะสมเพียงเพื่อหลีกหนีความโสด (ซึ่งในตัวหนังแล้วมีค่าเทียบเท่ากับสัตว์เดรัจฉาน) ตัวละครในเรื่องล้วนเต็มไปด้วยเอกลักษณ์ที่แปลกประหลาดและน่าจดจำมากมาย เมื่อรวมทุกอย่างเข้าด้วยกันแล้ว ทำให้ตัวหนังกลายเป็นหนัง "ตลกร้าย" เข้าขั้นอาการหนัก ชนิดที่ต้องถามตัวเองว่าหัวเราะลงไปได้อย่างไร

แต่หนังก็ยังไม่ลืมมุม "เหงา" ของตัวมันเอง โดยมีการบอกเล่าถึงกลุ่ม "คนโสดจรจัด" ที่เลือกใช้ชีวิตอย่างเดียวดายตลอดกาล จนถึงขั้นต้องขุดหลุมฝังศพให้ตัวเอง แต่ขณะเดียวกัน อาณานิคมเล็ก ๆ ของคนเหล่านี้ก็มีบทลงโทษและกฎระเบียบสำหรับคนที่แอบเป็นคู่กัน ซึ่งสะท้อนให้เห็นว่าคนโสดก็มองคนมีคู่ไม่ต่างอะไรกับตัวประหลาดในสังคมของตัวเอง เมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว ตัวหนังจึงยิ่งตอกย้ำเข้าไปอีกว่า โลกของคนโสดและคนมีคู่นั้นเหมือนอยู่กันคนละใบ ทั้งที่ความจริงแล้วทุกคนต่างล้วนสูดอากาศหายใจในโลกใบเดียวกันทั้งสิ้น



The Lobster (2015) ถือว่าเป็นหนังนอกกระแสเรื่องหนึ่งที่ได้รับคำวิจารณ์ดีจนต้องเพิ่มรอบฉาย อาจเป็นเพราะว่า ถึงแม้ตัวหนังจะเล่าเรื่องที่เหนือจริงและตลกร้ายสุดกู่ แต่มันกลับสะท้อนเบื้องลึกในจิตใจมนุษย์ที่อยากเป็นที่รัก และรักใครสักคนที่เหมือนกับเรา ในขณะเดียวกันก็ยังสะท้อนถึงด้านเย็นชาของมนุษย์ที่เสพติดความเดียวดาย และรังเกียจหมั่นไส้ความรักของบุคคลอื่นอยู่ด้วย ถือว่าเป็นหนังตลกร้าย รุนแรง และเข้าถึงจิตใจในด้านที่เปลี่ยวเหงาในแบบที่ไม่เหมือนใคร มันคือหนังที่ตอกหน้าคนโสดรวมถึงคนมีคู่ให้ได้เจ็บแสบไปพร้อมกัน

เพราะความรัก บางครั้งก็ไม่ต่างอะไรกับ "ตลกร้าย" ที่หักมุมและชวนให้หัวเราะอย่างสมเพช

#isaracinema