เรื่องฟินๆกับรุ่นพี่จอมซึน>< [อัพ]

11 ธ.ค. 58 13:32 น. / ดู 1,998 ครั้ง / 9 ความเห็น / 2 ชอบจัง / แชร์
อันนี้เป็นกระทู้ระบายความฟินนน!><’ ไม่กล้าเล่าให้เพื่อนฟังกลัวมันล้อ5555555
วันนั้นเป็นวันกีฬาสีของโรงเรียนเราค่ะ แล้วคือมีดารามาเว้ยยย! เราแบบดีใจมากกก! เห็นเค้ามุงๆกันตอนแรกก็นึกว่าอะไร พอได้ยินเพื่อนบอกดารามามึ.ง! เรานี่หยิบโทรศัพท์แทบไม่ทันค่ะ55555 แต่พอเห็นหน้าจริงๆละแบบ ใครว.ะ ไม่รู้จักอ่ะสงสัยเป็นดาราใหม่แต่หล่อให้อภัย! ถถถ แล้วเราเป็นนักร้องของโรงเรียนไง เพื่อนมันก็เลยดันๆให้เข้าไปใกล้ๆนักร้องคนนั้น พี่ๆที่อยู่ชมรมดนตรีเขาก็เอาไมค์มาให้เรา เราก็ร้องๆๆไปเว้ย คือตอนแรกก็กดดันอยู่ๆก็ดันให้กูไปร้องเพลงข้างๆนักร้อง/ดารา ไรงี้ 5555 แต่พอนานๆไปมันก็เห้ยย สนุกดี** ละแบบอยู่ดีๆพี่นักร้องที่เป็นดาราคนนั้นเค้าหยิกแก้มเราเว้ยยยยยย กรี๊ซซซซซ อันนี้คือเขินมากๆๆๆ 555555 จนร้องจบเราก็ออกมาจากฝูงชนซอมบี้นั่นค่ะ คนเยอะมากเรานี่แทบเป็นลม5555 จนแบบพอเราออกมาใช่ป้ะมันก็เหนื่อยมากแล้วก็เลยมานั่งพักหลังแสตนเชียร์ แล้วนี่เป็นจุดพีคค่ะ!!! **ที่ฟินๆที่ว่านี่ไม่ใช่ตอนที่พี่นักร้องหยิกแก้มเราหรอก แต่เป็นตอนนี้แหละ! คือรุ่นพี่ที่เรารู้จักอ่ะ คนนี้ค่อนข้างสนิทกันนิดหน่อย กวนตรีนใส่กันตลอดเวลา-.,- และเราแอบชอบพี่เค้าไง>< 5555 พี่เค้าน่ารักนะ หน้าเหมือนแทยง SMRookies มากอ่ะ จนเราเรียกพี่แกว่าพี่แทยงเวอร์ชั่นไทย 555555 (ขำอะไรมากมาย-…-) พี่แกอายุมากกว่าเรา1ปี แต่แกตัวเล็กมาก เตี้ยหน่อยๆ เรานี่จะสูงเท่าแกอยู่ละ 5555 พี่แกตาโตๆด้วยน่าย้ากกกกก>.,< ไม่ใช่อะไร เรื่องมีอยู่ว่า ตอนเรานั่งพักอยู่หลังแสตนเชียร์ (คนก็เริ่มน้อยแล้วเพราะเค้าไปรุมดารากันหมด) พี่แทยงเวอร์ชั่นไทยเค้าก็เดินมาหาเราแล้วก็นั่งลงข้างๆ (อินี่ฟินจนตัวลอยไปแล้ว>.,<) ต่อไปจะเป็นบทสนทนานะคะ
พี่แทยง2:ไม่ไปร้องเพลงต่ออ่ะ
แล้วก็หันมามองเราหน้านิ่งๆ
เรา:เหนื่อยแล้วเนี่ย คนเยอะอย่างกะซอมบี้ เห็นว่าหล่อหน่อยก็รุมกันซะ รู้จักรึเปล่าก็ไม่รู้
พี่แทยง2:ได้ข่าวว่าแกก็ไปรุมกรี๊ดเค้าอยู่เหมือนกันไม่ใช่หรอ- -
เรา:มั่วแล้วๆ 555 (อินี่ร้อนตัว)
พี่แทยง2:เห็นว่าโดนหยิกแก้มด้วยหนิ
มองเราด้วยสายตานิ่งๆเหมือนเดิม//อีพี่บ้า ตูคิดแล้วนะเฟร้ยยย55555
เรา:รู้ได้ไง>////<
พี่แทยง2:ก็นี่แอบดูอยู่
เรา:หึงหรอ5555 (ตอนนั้นคือมันเขินอ่ะเลยได้แต่กวนทีนกลบความฟินตัวเอง5555)
พี่แทยง2:เขินอะไร

แล้วพี่แกก็เดินหนีไปเฉย คือตอนนั้นเราคิดแล้วเว้ยยย คือแบบบ กรี๊ซซซซซ พี่เค้าหึงเราป้ะแกรรรรรรรร 555555555(บ้า-.,-)

เราก็ได้แต่เก็บความฟินจนประตูโรงเรียนเปิด เราก็เตรียมออกจากโรงเรียนทันที แต่กีฬาสียังไม่เลิกนะ เค้าคึกครื้นกันอยู่ ลมพัดตึ้งมาแต่ไกล5555 แต่เราเต้นไม่เป็นค่ะ เราใสๆ (หร๊า-----) ความจริงคือตูเหนื่อยค่ะ5555 ปกติเลิกเรียนเราก็จะไปร้านหนังสือที่อยู่ใกล้ๆโรงเรียน ไปหายืมนิยายแจ่มใสแล้วก็นั่งอ่าน คึๆ ฟินไปอี๊กกกกกก! แล้วตอนนั้นเพื่อนเรามันมัวแต่ลมพัดตึ้งอยู่เราเลยแบบ เออตูไปคนเดียวก็ได้ฟะ แล้วเหตุการณ์ที่ไม่น่าเกิดมันก็เกิดขึ้น!

เราสะดุดก้อนหินค่ะ สะดุดแบบสะดุดจริงๆ คือรีบไปหน่อยTOT และไม่มีเจ้าชายขี่ม้าขาวมารับไว้ได้ทันท่วงทีหรอก ฮือๆๆ คือตอนนั้นมันอับอายมากอ่ะ ท่าล้มนี่น่าเกลียดชิบบบ แงงงงง อยากร้องไห้มากแล้วแบบตอนเราล้มลงไปคือนักเรียนเค้าก็เริ่มเดินไปที่หน้าประตูกันแล้ว พอเห็นเรากระโจนออกไปแบบนั้นเหมือนจะสตั๊น แล้วแบบ ผ่านไป5วิ ไม่มีใครมาช่วยตูค่าาาT^T ตอนนั้นไม่กล้าเงยหน้าขึ้นไปมองใครเลยจนมีรุ่นพี่ผู้หญิงคนนึงมาพยุงเราขึ้นแล้วถามว่าเจ็บไหม เป็นอะไรรึเปล่า เราได้แต่ขอบคุณพี่แกในใจ คือตอนนั้นมันเจ็บอ่ะ ขาแขนถลอกเถลิกไปหมด มันไม่มีแรงเลย ก็ได้แต่บอกพี่แกว่าไม่เป็นไรค่ะๆ ไม่อยากรบกวนพี่เค้ามากเกินไป แล้วจุดพีคมันอยู่ตรงนี้! ตอนที่เรากำลังเดินกะเผลกๆออกจากโรงเรียนไป พี่แทยงเวอร์ชั่นไทยเค้าเดินมาหาเราค้า!>////< ตอนนั้นลืมความเจ็บไปเลย5555 แล้วพี่แกก็ถามว่า

พี่แทยง2:เห้ยเป็นไรเนี่ย
เรา:สะดุดก้อนหินล้มT^T
พี่แทยง2:สมน้ำหน้า
เรา:T^T
พี่แทยง2:เออแล้วนี่จะไปไหนเนี่ย
เรา:ที่เดิม ร้านหนังสือ
พี่แทยง2:อ่านแต่นิยาย หนังสือเรียนไม่อ่าน
เรา:ทำอย่างกับว่าตัวเองอ่านแหละ (เอ้าอีนี่กวนตรีนเค้าไปมั่ว5555)
พี่แทยง2:กวนละๆ เดี๋ยวพาไปเอง เดินจะไม่ได้อยู่แล้วมั้งเนี่ย ไปห้องพยาบาลก่อนมั้ย
เรา:ไม่ไปเว้ย กลัวแอลกอฮอล์T^T
พี่แทยง: ดื้อ** เออไม่ไปก็มาไป งั้นเดี๋ยวพาไปร้านหนังสือก่อน
เรา:เร็วววววววว (ในใจนี่ฟินยิ่งกว่าตอนอ่านนิยายแจ่มใสอีก ฮืออออออT^T)

แล้วพี่แกก็พาเราไปร้านหนังสือ แล้วบอกให้รออยู่นี่ก่อนพี่แกจะออกไปซื้อของกินแปปนึง เราก็บอกอืมๆ พอพี่แกเดินออกไปก็ก้มดูแผลตัวเอง มันก็ไม่ได้ใหญ่มากหรอก แค่แผลถลอกแต่มันเจ็บง่ะ โดยเฉพาะตรงแขนนี่เลือดซึมซิบๆเลย T^T ประมาณ5นาทีพี่แกก็กลับมา พร้อมกับน้ำอัดลม2ขวดกับยาที่เอาไว้ทาแผลอ่ะค่ะ สีแดงๆ ขวดเล็กๆ ซึ่งมันจะแสบหน่อยๆถ้าทากับแผลสด แล้วก็สำลีอีกห่อนึง คือเราก็สตั๊นละบอกเอามาทำไมT^T พี่แกบอกว่าเอามาทาแผลให้เด็กดื้อ ตอนนั้นแทนที่จะกลัวเจ็บแต่เรากลับฟินแทนค่ะ ไม่คิดว่าพี่แกจะทำให้ขนาดนี้ แล้วพี่แกก็ทาแผลให้เรา ตรงแผลที่เราทาเองไม่ได้ คือตอนนั้นนั่งอยู่หน้าร้านหนังสือแล้วมีนักเรียนเดินเพ่นพ่านไปหมดคือเขินมาก-///- มันเป็นอะไรที่โคตรดี คือฟินแบบฟินจนอธิบายไม่ถูก อ่านนิยายแจ่มใสมาเยอะแต่ไม่คิดว่าจะมีโมเม้นน่ารักๆแบบนี้เลยยยยยย><

พี่แทยง2:เอานี่ น้ำ
พี่แกก็ยื่นขวดน้ำเป๊ปซี่ให้เรา คือเราชอบกินน้ำอัดลมมากโดยเฉพาะเป๊ปซี่ซึ่งพี่แกรู้ได้ไงก็ไม่รู้เหมือนกัน หรือพี่แกอาจจะเดาๆเอามั้ง งื้ออออ><
เรา:ขอบคุณค่ะ-...-
พี่แทยง2:ไม่ได้ให้ฟรีนะ พรุ่งนี้เตรียมตังค์มาใช้คืนด้วย
เรา:ขี้งก
พี่แทยง:5555
แล้วพี่แกก็หัวเราะแล้วก็ยิ้มๆ ณ จุดๆนั้นคือเราโคตรแบบบ เง้อออออ ฟินมาก>< เพราะพี่แกเป็นคนออกจะซึนๆนิดหน่อย มาเจอแบบนี้แล้วได้แต่เก็บความเขินไว้คนเดียว

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่า-/////-  เอาไว้ว่างๆเดี๋ยวมาต่อนะคะ
แก้ไขล่าสุด 14 ธ.ค. 58 19:26 | เลขไอพี : ไม่แสดง | ตั้งกระทู้โดย Windows 7

อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)

ความคิดเห็น

#1 | browny_370889 | 11 ธ.ค. 58 13:38 น.

ต่อๆๆๆ           

ไอพี: ไม่แสดง | โดย Windows 7

#2 | นิยามรัก. | 11 ธ.ค. 58 17:52 น.

ต่อเลยค้าา

ไอพี: ไม่แสดง | โดย Windows 7

#3 | หมูเหม่ง | 11 ธ.ค. 58 18:13 น.

ต่อเลยจขกท.รอๆๆๆ

ไอพี: ไม่แสดง | โดย Windows 7

#4 | mem_368978 | 12 ธ.ค. 58 13:43 น.

ต่ออออเลยคะ เอาแบบยาวๆเลยนะจขกท

ไอพี: ไม่แสดง | โดย Windows 7

#5 | _PNP_ | 12 ธ.ค. 58 14:28 น.

มาต่อน้าาา><

ไอพี: ไม่แสดง | โดย Windows 7

#6 | ติมไงงง | 14 ธ.ค. 58 18:38 น.

มาต่อค่ะๆ

แฮ่ๆ ดีใจจังที่มีคนมาอ่านด้วย>3<

หลังจากที่เรายืมหนังสือที่ร้านหนังสือเสร็จ เราก็โทรบอกพี่ชายให้มารับเพราะว่าเดินกลับไม่ไหวค่ะ ก็รอจนผ่านไป 4-5นาที พี่แทยง2แกก็ไม่ยอมไปไหนเว้ย>< พี่เค้าบอกจะนั่งรอเป็นเพื่อน เพราะพี่เค้าก็ไม่ได้รีบกลับบ้านขนาดนั้น เราก็อืมๆไป เห้ยคือมันฟินนะแกรรร 5555 ตอนที่นั่งรอพี่ชายมารับ เราก็ไม่ค่อยได้คุยกับพี่เค้าเท่าไหร่ เราเขิน-///- ไม่กล้าชวนคุย555 ทั้งๆที่ปกติเราเป็นคนคุยเก่งมาก เฟรนลี่แม้กระทั่งกับกิ้งกือ(?) แต่ครั้งนี้มันแบบ…เขิน ไม่กล้าพูดอะไรเลย เกร็งไปหมด เข้าใจอารมณ์มั้ย แบบนั่งข้างๆคนที่ตัวเองแอบชอบอ่ะ เห้ยแก มันเป็นอะไรที่แบบว่า ฟหกด่าสวง ถึงแม้เรากับพี่เค้าจะสนิทกันพอสมควร แต่เราก็ไม่รู้ว่าเค้าจะนับเราเป็น คนสนิท ด้วยรึเปล่า เพราะพี่แกก็หน้าตาดี น่ารัก มีเพื่อนเยอะออก นี่แหละที่กังวล
จนพี่ชายเรามารับ พี่แกก็ก้มหน้าก้มตาเล่นโทรศัพท์ไป เหมือนแบบแค่มานั่งข้างๆเฉยๆ แต่เราก็โบกมือให้พี่แกแล้วบอกว่า ‘จะกลับแล้วนะ’ พี่แกก็บอก ‘อืม’ ก็เงยหน้าขึ้นมามองเรานิดหน่อย แล้วก็ก้มหน้าเล่นโทรศัพท์ต่อ เราเลยกะว่าจะกวนติงพี่แกต่ออีกนิด ‘จะกลับแล้วจริงๆนะ’ พี่แกก็อืม ทั้งๆที่หน้ายังก้มมองจอโทรศัพท์อยู่ ฮึ่ยๆ อะไรเนี่ย สนใจโทรศัพท์กว่าคนสวยที่ยืนอยู่ตรงหน้าพี่เหรอฮะ!? (-…,-) เราก็เลย ‘เห้ย จะกลับแล้วจริงๆนะพี่555’ แล้วพี่แกก็เงยหน้าขึ้นมาจากโทรศัพท์แล้วบอกกว่า ‘อืม’ พร้อมกับโบกมือให้เรา
แค่นี้ก็ฟินแล้วเว้ยยยยยยยย><

เราเดินจิกแขนตัวเองไปที่หาพี่ที่นั่งรออยู่บนรถมอเตอร์ไซค์ฝั่งตรงข้ามกับร้านหนังสือ พอไปถึงเราก็ตีแขนพี่ชายตัวเองแรงๆหนึ่งทีเพื่อนระบายความเขิน ตอนนั้นแบบ กรี๊ซซซ แทบจะทำลายล้างทุกอย่างที่ขวางหน้า มันเขินอ่ะ เขินนน-////- 5555 พี่ชายเราก็บอกว่าเจ็บๆเห้ยทำไรเนี่ย เราไม่สนใจค่ะกระโดดขึ้นคร่อมรถมอไซค์แม่มมม-…-
พี่ชาย:นั่นใครอ่ะ (พร้อมกับมองไปที่พี่แทยง2)
เรา:ไม่บอก555
พี่ชาย:แฟนหรอ
เรา:เห้ย ไม่ใช่เว้ย! (หลุดทันที555) รุ่นพี่คนสนิทอ่ะ
พี่ชาย:เออก็ว่าอยู่หน้าคุ้นๆ
เรา:กลับบ้านเร็ว เนี่ยปวดแขนจะตายแล้ว
พี่ชาย:สม

แล้วพี่เราก็ขับรถพาเรากลับบ้าน ยอมรับว่าตอนที่พี่ขับรถออกไปเรานี่จ้องแต่พี่แทยง2อ่ะ จ้องแบบจ้องจริงๆ จ้องไปเขินไป 555 พี่เราขับรถออกไปแล้วแต่เรานี่ยังจ้องพี่เค้าอยู่ จ้องจนคอแทบบิด (เว่อร์-…-)

วันต่อมาเค้ามีประชุมกีฬาสี เราอยู่สีเขียว พี่เค้าก็อยู่สีเขียวเหมือนกัน-///- เราได้แข่งวิ่งผลัดค่ะ ก็เลยกะว่าจะนัดเพื่อนๆที่แข่งด้วยกันมาซ้อมวิ่งซะหน่อย เพราะต้องแข่งพรุ่งนี้แล้ว กีฬาสีวันนี้ก็ผ่านไปแบบมันส์ๆนั่นแหละค่ะ เราชอบกีฬาสีนะ แต่ไม่ชอบเล่นกีฬา **วิ่งผลัดนี่พี่ประธานสีเค้าอัดฉีดไว้ว่าถ้าแข่งชนะจะพาไปเลี้ยงเนื้อย่าง เราก็จัดไปค่ะ! (เห็นแก่กิน-.,-) เลยกลายเป็นว่าปีนี้เป็นปีแรกที่เราลงแข่งกีฬาเลย เพราะปกติงานกีฬาสีทีไรจะมีอีเตี้ยคนนึงเดินด้อมๆมองๆตรงสนามแข่งฟุตบอลเพื่อส่องผู้ชายหล่อๆ-.,- เอ้อระเหยลอยชายไปทั่ว ปีนี้พิเศษสุดๆ และอีกอย่าง ตอนเราแข่งเราก็หวังจะให้พี่คนนั้นเค้าเชียร์เราบ้างอ่ะ แต่ยังไงเค้าก็ต้องเชียร์อยู่แล้ว เพราะอยู่สีเดียวกัน แต่ก็ไม่รู้สิ ทำไมรู้สึกอยากให้พี่เขาเชียร์เราคนเดียว แงงงงงง
ตอนนั้นทั้งคิดมากทั้งเครียดเลยว่าจะชนะรึเปล่า ถ้าแพ้เพื่อนๆต้องผิดหวังแน่ๆ แล้วตอนวิ่งหน้าตูจะดูน่าเกลียดป่าว-.,- 5555

ตอนเย็น เราก็นัดกับเพื่อนมาซ้อมวิ่ง แล้วบังเอิญมาเจอพี่แทยง2พอดี-///- ไม่รู้ว่าบังเอิญหรือพรหมลิขิต ฮิ้วววว~ ความจริงคือพี่แกมาเล่นบอลกับเพื่อน-.,-
เราก็ไม่กล้าทักค่ะ แฮ่ๆ เพราะเพื่อนเราก็อยู่ด้วยตั้งหลายคน ถึงแม้พวกนั้นจะรู้ว่าเราสนิทกับพี่เค้าแล้วก็เถอะ แต่ยังไม่มีใครรู้ว่าเราแอบชอบพี่เค้าไง เราก็ซ้อมๆไปจน5โมงกว่าๆ เพื่อนเราต้องกลับบ้านพอดีเพราะว่าบ้านเค้าอยู่คนละอำเภอกับเรา แล้วเค้าต้องกับรถรับส่งนักเรียน พอคิดมาถึงตอนนี้รู้สึกว่าตัวเองโคตรโชคดีที่มีบ้านอยู่ในตัวเมือง แถมยังไม่ได้ไกลจากโรงเรียนเท่าไหร่ เพื่อนสนิทที่อยู่อำเภอเมืองด้วยกันก็มีค่ะ แต่ว่ามันไม่ได้แข่งวิ่ง มันเลยบอกเราว่ากะจะไปเหล่หนุ่มโรงเรียนอื่นสักหน่อย แหมมมมม อ้อร้ออออ-….,- (พูดอย่างกับตัวเองไม่อ้อร้อ-.,-)
ซ้อมเสร็จเราก็มานั่งพักตรงโต๊ะขาว(ม้าหินอ่อนนั่นแหละค่ะ) เก็บของใส่กระเป๋าแล้วก็กะว่าจะนั่งเล่นอยู่โรงเรียนแป๊ปนึง ลองสังเกตดูดีๆโรงเรียนเราก็น่าอยู่มากเลยนะเนี่ย555 ถึงบรรยากาศตอนเย็นในโรงเรียนจะไม่ครึกครื้นมากแต่มันดีตรงที่อากาศมันเย็นสบายเนี่ยแหละ มีรุ่นพี่รุ่นน้องนั่งเล่นกันกระจายเป็นกลุ่มๆอยู่ทั่วโรงเรียนเลย
ลองมาคิดๆดูแล้วพี่แทยง2 (จขกท.ยังไม่อยากเผยชื่อค่ะ555) นี่เป็นรักแรกของเราเลยนะ แอบชอบพี่แกมา2ปีกว่าๆแล้วแหละ ครั้งแรกที่เจอกันจำได้ว่าวันนั้นซ้อมเชียร์ แล้วกลุ่มพี่แกมาซ้อมเชียร์สาย คือเดินมาแต่ละคนในกลุ่มนี่นะออร่าแบบปิ๊งๆเข้าตาเราเลยอ่ะ มีแต่คนหล่อๆ-.,- แต่เราสะดุดตาตรงผู้ชายคนนั้นคนเดียว แวบแรกที่เห็น เหย…น่ารัก!*O* ใจมันเต้นตึกตักๆมาก เหยยย คือแบบ คนนี้แหละใช่เลย! แล้วหลังจากนั้นก็ตามสืบข้อมูลพี่แกมาเรื่อยๆ และวิธีเข้าหาที่ง่ายที่สุดเห็นจะเป็นทักเฟสไป! ตอนแรกๆโอ๊ยเขินๆๆ แต่ไปๆมาๆนี่ทักไปหาพี่แกซะยาวเหยียด แต่พี่แกไม่ค่อยออนเฟส รอนานมากประมาณ1สัปดาห์ พี่แกถึงตอบ-.,- แต่ด้วยความที่เราเป็นคน**5555 ก็ยังไม่ยอมแพ้อ่ะ ก็ทักไปหาพี่แกเรื่อยๆ รอคำตอบถึงแม้จะนานแค่ไหนก็รอได้อยู่แล้ว จนเราเริ่มคุยกันมากขึ้น มันรู้สึกดีมากๆเลยนะ แล้ววันจริงก็มาถึง! เราตัดสินใจทักพี่แกตอนเจอกันที่โรงเรียนว่า ‘พี่! จำหนูได้ป่าว?’ พี่แกก็บอก ‘จำได้ๆ’ ตอนนั้นคือกรี๊ดดดดดดดดด>_< 5555 และนั่นคือจุดเริ่มต้นความรักของเรา ฮิๆ
หลังจากนั้นเรากับพี่แกก็เริ่มสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ มีบางครั้งที่แอบคิดเข้าข้างตัวเองว่าพี่เค้าชอบเรารึเปล่าวะ แต่ก็ได้แค่คิดนั่นแหละ ไม่กล้าถาม แต่สิ่งที่ทำให้เราคิดก็เพราะพี่แกเป็นผู้ชายซึนๆหน่อย ออกจะเงียบๆ แต่เวลาอยู่กับเราพี่แกดันยิ้มและหัวเราะบ่อยๆ ไม่รู้ว่าเราตลกหรือว่าอะไร แต่นั่นมันก็ทำให้เราเผลอคิดว่าพี่เขามีใจให้เหมือนกัน…
ดราม่าทำไม- -

เล่าต่อๆ555

ตอนที่เรานั่งอยู่ แล้วพี่แทยง2เค้าเล่นบอลเสร็จพอดีเลยเดินมาหาเรา ตอนนั้นก็เขินนะแต่ต้องพยายามเก็บอาการ เพราะเรากับพี่เค้าก็ถือว่าสนิทกัน ถ้าจะมาทำเหนียมอายใส่กันมันก็ดูแปลกๆ บางครั้งที่เรากวนทีนใส่พี่แกก็เพราะต้องการจะกลบความเขินนั่นแหละ มีใครเข้าใจความรู้สึกเราไหม แอบรักคนที่สนิทด้วยอ่ะ— มันแบบ เฮ้ออออ ไม่กล้าบอกว่ารัก ไม่กล้าบอกความในใจ แถมยังทำตัวเหนียมอายใส่ไม่ได้อีก เป็นอะไรที่ ฟหกด่าสวง

พี่แทยง2:ซ้อมวิ่งเสร็จแล้วหรอ
เรา:ช่ายยยย แล้วนี่ไม่เล่นบอลต่ออ่ะ
พี่แทยง2:ไม่อ่ะ เมื่อยแล้ว
เรา:กาก
พี่แทยง:ใครกาก
เรา:เปล่า 55555

แล้วพี่แกก็เงียบ ถ้าเป็นคนอื่นคงคิดว่าพี่เค้าโกรธไปแล้ว แต่ไม่ใช่ค่ะ พี่แกก็เป็นงี้แหละ 555 แต่บางทีมันก็เงียบเกินไปจนเราทนไม่ไหวน่ะนะ
เรา:เห้ยพี่ ฟังเพลงกัน
พี่แทยง2:เพลงไร?
เรา:เออน่า!
แล้วเราก็เอาหูฟังอีกข้างนึงให้พี่แก เสร็จแล้วเราก็เปิดเพลง!

‘Yo okay se.xy oh~
นา ฮกชี โมลลา คยองโก ฮานึน เด (ชาล ดึล รอ)
ชีกึม วีฮอม เฮ (so dangerous)’

เรา:โย่วๆ!
พี่แทยง2:เพลงอะไรของแกเนี่ย- -
เรา:อ้าว! ไม่เคยฟังอ่อ? อือรือรองอือรือรอง เด! ~ มันดังมากเลยนะเว้ย 555
พี่แทยง:เพลงเกาหลีอีกและ-.- เอาเพลงไทยๆ

เราก็อืมๆ แล้วก็หัวเราะ ก่อนจะเลื่อนหาเพลงไทยในเครื่องที่มีอยู่น้อยนิด
เอาเพลงไหนดีฟะ=_=

เด้าจั่งได๋กะบ่หลุด
Yes แน่นอน!
แว้นฟ้อหล่อเฟี้ยว

เอิ่ม--- แต่ละเพลง! อันนี้โหลดมาตอนไปทัศนศึกษา เอาไว้เปิดแดนซ์บนรถ— ประโยชน์มีแค่นั้นจริงๆ555 เราก็เลื่อนหาไปเรื่อยๆ พี่แทยง2แกก็ก้มหน้าเล่นโทรศัพท์ไป จนเราเลื่อนมาเจอเพลงๆนึงเว้ย ‘ไม่บอกเธอ’ อันนี้โหลดมาไว้ฟัง มันเพราะดี มีช่วงนึงที่อินกับซีรี่ส์ฮอร์โมนเลยโหลดมาไว้ฟังเล่นๆ แล้วเนื้อเพลงมันแบบ เห้ย! โดนใจอ่ะแก เราก็เงยหน้าขึ้นไปมองพี่แกหน่อยๆ ใจนึงก็ลังเลอยู่ว่าจะเปิดดีป่าว เพราะแค่ชวนพี่แกฟังเพลงก็น่าอายมากแล้ว นี่มาเปิดเพลงที่ความหมายมันตราตรึงใจแบบนี้อีก พี่แกจะจับได้รึเปล่าว่าเรารู้สึกยังไงกับเค้า…

แต่สุดท้ายเราก็เปิดค่ะ พอดนตรีขึ้น พี่แกก็เงยหน้าขึ้นมามองเราทันทีเลย เพลงนี้ดังมาก ใครๆก็ต้องเคยฟังแน่นอนแม้แต่ผู้ชายที่นั่งตรงข้ามเราอยู่ตอนนั้น! พี่แกวางโทรศัพท์ไว้ก่อนจะมองไปที่สนามฟุตบอลแล้วฮัมเพลงเบาๆ พอเห็นแบบนั้นเราก็ยิ้มตามสิคะ ฮัมเพลงตามบ้าง มันเป็นอะไรที่…โคตรดีเลยนะ อยากจะหยุดเวลาไว้จริงๆ คิดไม่ออกเหมือนกันว่าถ้าเราไม่สนิทกับพี่แก เราจะกล้าชวนพี่แกฟังเพลงด้วยกันแบบนี้รึเปล่า…
ดราม่าอีกแล้ว-.,-
แฮ่ๆ เอาเป็นว่ามันเป็นอะไรที่ฟินมากๆ รู้สึกอยากย้อนกลับไปวันนั้นอีกจัง-///-

ช่วงนี้เราก็ยุ่งๆ คงไม่มีเวลาได้เจอกับพี่แกเท่าไหร่
เอาเป็นว่า…ถ้าว่างวันไหน เราจะมาเล่าให้ฟังต่อนะคะ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ^^

ไอพี: ไม่แสดง | โดย Windows 7

#8 | mem_368978 | 14 ธ.ค. 58 19:57 น.

รออยุ่น่าา

ไอพี: ไม่แสดง | โดย Windows 7

#9 | Mymind | 1 ม.ค. 59 06:19 น.

มาต่อเร็วๆค่าา ฟินมากเลยยย😍

ไอพี: ไม่แสดง | โดย Android

แสดงความคิดเห็น

จะต้องเป็นสมาชิกจึงจะแสดงความคิดเห็นได้
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google