ความรู้สึกของวันนี้

สวัสดี เราเคยตั้งกระทู้ที่นี้เมื่อ ปีสองปีก่อน
เกี่ยวกับครส.ที่ไม่สามารถพูดออกไปได้
แต่เพราะตอนั้น สถานะของเราและเขาเป็นแค่เพื่อนกัน
แต่ตอนนี้มันไม่ใช่แค่เพื่อนกันแล้ว
อ่านแล้วเหมือนมันจะดีเนอะ
ดีเนอะ ดีมากๆเลยแหละ
เป็นแค่ช่วงแรกมั้ย ? สำหรับเรา ไม่นะ มันดี มันดีมากๆ
แต่พอมาพักหลังๆ  เราเริ่มหงุดหงิดมากขึ้น ชอบประชดระชันมากขึ้น
แต่ในขณะเดียวกัน เราก็ยังพยายามที่จะควบคุมตัวเองไม่ให้ประชด ไม่ให้พูดจาไม่ดี
ทุกๆครั้งที่เราอารมณ์เสีย หรือเราไม่พอใจ ถ้าเขาทักมาหรือพูดอะไรมา
เราจะตอบแค่ ' ค่ะ' ไม่ก็ส่งสติ้กเกอร์ไป
ซึ่งในตอนนั้นเราเข้าใจว่า
' เขาเข้าใจในสิ่งที่เราทำ '
แต่สุดท้าย มันไม่ใช่อ่ะ เขาไม่เข้าใจเรา จนบ้างครั้งเราคิดว่า เราไม่เข้าใจเขาเองรึเปล่า หรือ  เราไม่เคยเข้าใจกันเลย 
เราเคยทะเลาะกันนะ ถ้าเป็นเรื่องใหญ่ๆ ก็คงเป็นเรื่องผญ.
แต่เราก็พยายามที่จะไม่คิด แต่นิสัยผู้หญิงแหละเนอะ
ปากที่บอกว่าไม่คิดนั่นแหละ  แต่ในหัวมันคิด มันจินตนาการไปแล้ว
ช่วงเดือนสองเดือนก่อน เขาจะทักเรามา ไม่ก็เราทักไป แต่เราก็ไม่ได้ตอบเขาทันทีทันใด
แต่จะเว้นไม่เกิน 10 นาทีในการตอบข้อความกลับ
พอมาตอนนี้เรารอเขาตอบเป็นชั่วโมง เรารู้สึกแย่มากๆ แต่ก็พยายามเข้าใจว่าเรายังเคยไม่ตอบเขาทันทีเลยนะ
แล้วอีกอย่างคือเขาไม่ชอบถ่ายรูป
แต่เขาจะถ่ายกับทุกคน ยกเว้นเรา อาจเพราะเราไม่ขอเขาถ่ายด้วยแหละ
แต่ก็นะ อารมณ์ผู้หญิง ผู้ชายมั้ยต้องขอถ่าย
รึถ้าเราขอถ่าย บางครั้งเขาก็จะตอบปัดๆว่าไม่ ไม่ถ่าย ไม่เอา
แต่พอคนอื่นมาขอ คือเขาให้ถ่าย
เราน้อยใจมากๆ แต่เขาคงไม่คิดว่าเราน้อยใจ เขาเลยไม่รู้ว่าเราน้อยใจเขา
อีกอย่างเขาง้อคนไม่เป็น คือถ้าเรางอนหรือโกรธ
เราต้องดูแลตัวเอง ต้องกลับมารักษาความรู้สึกตัวเองด้วยตัวเราเอง
แล้วค่อยกลับไปคุยกับเขาเหมือนเดิม
แต่มันก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้นหรอก
เพียงแค่ตอนนี้อยากระบาย
อยากพูดในสิ่งที่อยากพูด .........
เราไม่รู้จะพูดกับใคร
ขอบ่นไว้ในนี้ล่ะกัน