เล่า. เรารักเค้า เค้าชอบเรา แต่เราคบกันไม่ได้
ที่จะเล่าวันนี้คือแค่อยากเก็บความทรงจำทิ้งไว้ซักที่ที่นึง
อยากให้ที่นี่เป็นไดอารี่ความรักของเราที่มันเริ่มจางๆไปบ้างแล้ว
เริ่มเลยละกันเนอะ
เรา : ตี้
ผช.คนนั้น : พีท
เรื่องมันเริ่มต้นจากตอนเราอยู่ม.4 (ซึ่งตอนนี้เราจบม.6แล้ว)เรามีเพื่อนสนิทต่างห้องคนนึงเราจะเรียกมันว่า เจ้ ซึ่งมันมีแฟนก็คือ พีท นี่ล่ะ
เอาง่ายๆคือ พีท คือ แฟนเพื่อนเราเอง แล้วมันก็อยู่ห้องเดียวกันกับเรา เจ้มันก็แนะนำให้เรารู้จักกัน ตอนนั้นเราก็ยังไม่อะไรเพราะเรายังชอบรุ่นพี่อีกคนอยู่555555
ละเรื่องมันก็เริ่มต้นตรงที่ เจ้กับพีทมันเลิกกัน แล้วเราเป็นที่ปรึกษาให้พีท เรารับฟังมันทุกอย่าง ช่วงนั้นเราสองคนสนิทกันมากเลยไปไหนไปกันตลอด
เอาจริงๆตอนนั้นเรารู้แล้วแหละว่าเราเริ่มหวั่นไหวกับผช.คนนี้ เพราะมันเป็นคนชอบสกินชิพ เช่น ลูบหัว โดนตัว ชอบอยู่ใกล้ๆแบบใกล้มากๆ
แต่เราก็พยายามหักห้ามใจนะเพราะเราบอกตัวเองอยู่เสมอว่า เนี่ย แฟนเก่าเพื่อน รักไม่ได้ ! แต่แล้ว . . พังจ้า เราไม่ได้รู้สึกแบบชัดเจนรวดเร็วอะไรแต่มันค่อยๆมาเรื่อยๆ
เหตุการณ์ที่ทำให้เรารู้ว่า เราชอบผู้ชายคนเนี้ยแน่ๆคือตอนเราไปเข้าค่ายที่เขาใหญ่ ซึ่งเค้าจัดกลุ่มเดินป่าดูแลน้องๆ และเราก็ได้อยู่กลุ่มกับมัน เอ่อ ลืมบอก ตอนนั้นพีทมันเริ่มชอบน้องคนนึง ตอนนั้นน้องเค้าอยู่ม.1ชื่อฟอซ น้องน่ารักมาก ขาวๆ ซึ่งแตกต่างกับเราสุดๆและน้องเค้าก็ได้อยู่กลุ่มเดินป่ากับเราด้วยค่าาคุณผู้ช๊มมมมมม TT
เหตุการณ์พีคๆมันเกิดขึ้นตอนเดินป่าเลย คือ ในป่าทากมันเยอะ เจ้าหน้าที่เค้าเลยแจกถุงเท้ากันทากมาให้เราผูก ซึ่งเราต้องสวมละผูกให้มันรัดขาเราอ่ะ
และเราก็ผูกได้นะ แต่มันหลุด หลุด ซึ่งตอนนั้นกลุ่มเราต้องเดินแล้ว พีทมันก็ถามตลอดว่า
พีท : มึ.งผูกได้ยังเนี่ย (เราใช้ภาษาแบบเพื่อนกัน555)
เรา : เออพยายามอยู่เนี่ย / ซึ่งตอนนั้นเดินมาถึงจุดแรกที่ต้องหยุดฟังบรรยายละ
พีท : เอ้า ฝากถือหน่อย .ยื่นกล้องมาให้แล้วคุกเข่าลงกับพื้นก้มผูกเชือกถุงกันทากให้เรา.
ณ ตอนนั้นเราก้มมองแบบอึ้งๆแล้วก็รู้สึกแบบร้อนขึ้นตามากๆ จะบอกว่าเขินมันก็ไม่เชิง ละตอนที่มันผูกอ่ะ น้องฟอซหันมาเจอพอดีน้องเค้าก็มอง คือตอนนั้นน้องเค้าก็คงจะรู้แล้วล่ะว่าพีทมันชอบ เพราะเพื่อนมันชอบแซว
แล้วเดินป่ามันก็ลำบากใช่มั้ย นางก็เดินตามหลังเราตลอดเลยฮือออออ รู้สึกป่าเป็นสีชมพู55555555 แล้วเหตุการณ์ใจเต้นของเรามันอยู่หลังจากเนี้ยล่ะ ...
หลังจากเดินป่าเสร็จเราก็มานั่งอยู่ที่ลานกว้างๆรอรถมารับกลับที่พัก ซึ่งอิพีทเนี่ยนั่งอยู่ข้างหลังเรา แต่เราจำไม่ได้เเล้วว่าตอนนั้นเราทำอะไร แต่อยู่ๆมันก็โผล่หน้ามาตรงบ่าเราแบบมองดูว่าเราทำอะไรอยู่นานมากกกกกกกก อารมณ์คือเอาคางเกยไหล่ ทู๊กค๊นนนนตอนนั้นเราหน้าร้อนอะไรร้อนไปหมด ฮื่อออออเขิน /ถึงเค้าจะไม่ตั้งใจก็เถอะ5555555
ยัง ยัง ย๊างงงงงงง...ยังไม่จบ
นางเอาเเขนนางมาวางที่ขาเรา ละนั่งชิดแบบชิดมากกกก เอาง่ายๆเหมือนกอดหลวมๆ โอ๊ยยยย (เอาจริงๆมันไม่ควรนะแต่เข้าใจอารมณ์คนแอบชอบมั้ย55555)
ตอนนั้นรู้เลยว่า.....
อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)
ความคิดเห็น
เราพิมใกล้เสร็จแล้วแต่เราลืมกดเซฟ แล้วเผลอกดปิด
พิมใหม่นานมาก ท้อเลย555555555
เอ้าต่อๆ
เราจะเล่าไปเรื่อยๆคือที่เล่ามันเป็นเหตุการณ์ที่คุยกันอ่ะ มันอาจจะไม่เหมือนทั้งหมดแต่เราจะจับใจความมันมาเนอะ
ห้องเราเป็นห้องเรียนพิเศษคือต้องทำโครงงานเสนอตอนจบด้วย ซึึ่งก็คือต้องเริ่มทำตั้งแต่ม.4
กลุ่มนึงจะมี3คนและแน่นอนว่าเราได้อยู่กลุ่มเดียวกับพีท(หนีกันไม่พ้นจริงๆ5555เคยจะเปลี่ยนกลุ่มเอานางออกด้วย ไม่ช่วยทำงาน)
แล้วมันจะมีให้ออกไปเสนอความคืบหน้าของงานทุกๆอาทิตย์ กลุ่มเราจะชอบเดาว่ากลุ่มไหนจะได้ออกไป ใครทายผิดต้องทำตามที่อีกคนสั่ง
ซึ่งเราสองคนจริงจังกันมาก เขียนสัญญาลงโพสอิสต์เลยจ้ะ 
แต่มันหายไปแล้ว ตอนนั้นเราเก็บไว้หาไม่เจอจริงๆ
สัญญาอันนั้นเขียนประมาณว่า
''สั่งให้อีกคนทำอะไรก็ได้ ยกเว้นเรื่องความรัก'' เหมือนมันรู้ทัน55555555
1.สั่งให้ทำการบ้านได้
2.สั่งไรต้องทำ
มันมีหลายข้อมาก ออกแนวอะไรเทือกๆนี้ล่ะ
แต่ก่อนหน้านั้นเราคุยกันเรื่องความรักมั้งละ พีทมันก็ถามสเปคเราซึ่งก็ สูง ขาเรียว ขาวๆหน่อย ซึ่งอิที่พูดไป มันก็เข้าข่ายอิพีทเนี่ยแหละ55555
มันก็เลยพููดลอยๆว่า
พีท : งี้**ก็อาจจะชอบกูได้ดิ
เรา : มึ.งบ้าป่ะใครจะไปชอบคนแบบมึ้.งงงงง
พีท : ก็ดีแล้วแหละ ถึงเราจะชอบกันแต่ก็คงคบกันไม่ได้ กูคือแฟนเก่าเพื่อนสนิทมึ.ง
จุก...
จุกมากก
โดนดักทางตั้งแต่ยังไม่เริ่มเลย5555555
เราก็เลยเฉยๆแกล้งหัวเราะไปเพราะเราเป็นคนหน้าตาแบบธรรมดามากๆ เค้าคงจะไม่ชอบเราแน่ๆ
และเราก็มีสถานะของเราชัดเจนอยู่แล้วตอนนั้นก็คือ เพื่อนสนิท
จะบอกก่อนว่าพีทนี่เป็นบุคคลที่ขี้อ่อยมาก ย้ำว่ามาก จนถ้าไม่ตั้งตัวนี่หวั่นไหวแน่นอน และนางก็ชอบแอ๊วเราขำๆ
วันนั้นเราจำได้ว่ามันเป็นคาบภาษาอังกฤษและแน่นอนว่าเป็นเพื่อนสนิทกันก็ต้องนั่งแถวๆกันอยู่แล้ว และครูไม่มาแต่ฝากงานกลุ่มไว้ให้ทำ หนึ่งในนั้นก็มีอิพีทนี่แหละที่อยู่ในกลุ่มด้วยก็ทำงานกันจนเสร็จ เราก็จะเขียนชื่อส่งละ เราเขียนชื่อมันได้แต่นามสกุลยังงงๆ
เรา : นามสกุลเขียนไงวะ
พีท : *บอก* ฝึกๆเขียนไว้ เดี๋ยวอนาคตก็ได้ใช้
#กรี้ดดดดดดดดด ด
นางพูดเสร็จก็ยิ้มมขำๆ ส่วนเรานี่ก้มหน้าอมยิ้มเขินๆแล้วอ่ะ ทำไงได้ถึงจะรู้ว่ามันพูดเล่นแต่เราคิดจริงนี่หว่า #ใจเย็นก่อนลูก55555555
พีท : เฮ้ย รู้ละว่าต่อไปกูจะแซวจีบใคร ตี้นี่ไง #จะรู้มั้ยว่าแค่นี้ก็หวั่นไหวจะตายแล้วววว
แล้วไม่รู้ว่ามันเป็นดวงเป็นโชคชะตาหรืออะไรที่ทำให้เวลาคาบอังกฤษครูจะมีงานคู่ให้ทำกันตลอด แล้วครูจะเป็นคนบอกเลขที่ให้คู่กันเอง เรา12 พีท24 ได้คู่กันบ่อยมาก จนเพื่อนสนิทผู้หญิงเราแซวว่าเป็นเนื้อคู่กันแน่ๆ ได้ทำงานคู่กันตลอด
และใช่ว่าเราจะดีกันตลอด เพราะเวลาอยู่ด้วยกันนี่จะตีจะด่าจะจิกจะกัดกันเสมอ555555555แต่ยอมรับว่ามีความสุขนะ
แล้วก็มีอีกเหตุการณ์นึงที่เราจดจำแบบไม่มีวันลืม มันไม่ได้เป็นโมเมนต์ที่หวือหวาเขินแรงๆแต่เรารู้สึกดีมากๆ
ห้องเราเนี่ยจะมีห้องประจำที่เป็นห้องแอร์ใหญ่ๆอยู่ เรียกๆกันว่าห้องซอส ย่อมาจาก resource center นั่นเองงง
ซึ่งส่วนใหญ่โมเมนต์จะเกิดขึ้นที่นี่แหละเพราะจะ กินนอนเรียนติวหนังงสือหรืออะไร ก็ทำที่นี่ส่วนใหญ่
วันนั้นเป็นคาบว่างวันพฤหัส คาบ7-8 ห้องเราก็อยู่ในห้องซอสนี่แหละกองๆกันอยู่หน้าห้อง ซึ่งมันจะเป็นห้องแนวยาวๆมีด้านหน้ากับด้านหลังซึ่งจะกั้นด้วยตู้หนังสืออะไรประมาณนั้น แต่ก็ยังมองเห็นกันนะ แล้วเราอยากทำงานเงียบๆฟังเพลง
เลยเดินมาด้านหลังทำอยู่คนเดียว แต่เราเงยหน้าแล้วไปสบตากับพีทที่อยู่หน้าห้องพอดี นางเลยหยิบสมุดกับกระเป๋าดินสอเดินปรี่มาเลยจ้า นั่งลงข้างๆเราเลยชิดกันมาก - -
เรา : มาทำไมเนี่ย
พีท : อยากฟังเพลง *หยิบหูฟังข้างนึงของเราไปเฉย*
กลายเป็นว่าตอนนี้นั่งชิดกัน ฟังเพลงด้วยกัน นั่งลอกกันบ้านด้วยกัน #ฮื่ออตอนนั้นไม่เขินเท่าตอนมานั่งคิดถึงจริงๆ
จะบอกว่าบ้านนางมีอันจะกินอยู่ แต่นางใช้ฮีโร่ ไม่ยอมซื้อโทรศัพท์555555555เลยต้องฟังเพลงกับเพื่อนตล้อด ละช่วงนั้นนางติดเอาโทรศัพท์เราไปฟังมากด้วย เอะอะยึดไปตลอด
และนางก็เอาโทรศัพท์เราไปกดหาเพลง ซึ่งเพลงที่เลือกมาก็คือเพลง เพราะใจ ที่ประกอบหนังเรื่องสิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารัก
เรางี้หน้าจืดเลย เพราะมันชอบฟังเพลงนี้มาก และเพลงเนี้ยมันคงสื่อถึงน้องฟอซ ทุกคนจำน้องเค้าได้ใช่มั้ย
นั่นแหละ น้องที่พีทมันชอบอยู่ . . ทุกคนอาจจะงงว่าอ่าว ทำไมเราไม่พูดถึงเรื่องพีทกับน้องเค้าเลย คือเราเป็นคนนึงที่เลือกจะไม่รับรู้เรื่องที่เค้ารู้สึกดีกับใคร จีบใครอยู่ เราเลือกจะอยู่ที่ที่เค้าให้เรายืน แล้วมีความสุขในส่วนของเราเนอะ
อ่าวววววว ไม่ดราม่านะๆ555555555
พีท : ง่วง** ไม่ทำละ
และนางก็
ล้มตัวนอนเหยียดยาวเอาหัวมาเกยตักเรานิดนึงค่ะ ย้ำว่านิดนึงเท่านั้น ยอมรับว่าตกใจอยู่ เราเป็นคนห้าวๆอยู่แล้ว สนิทกับเพื่อนผู้ชายอยู่บ้าง แต่ไม่มีใครที่เราใกล้ชิดเท่ามัน แล้วเราก็ผีอะไรเข้าไม่รู้ เราดันเอามือไปลูบหัวมันอ่ะทุกคน ลูบพร้อมๆกับมองหน้ามันไปด้วย ฮื่อออออ รู้สึกตอนนั้นสติยังไม่กลับมา พอรู้เลยเลยชักมือออก เนียนๆทำงานต่อ
พีท : ลูบต่อดิ กูชอบ
มันยังหลับตาอยู่นะ แต่ก็เอนหัวให้เราลูบง่ายขึ้น ส่วนเราก็จะเหลือเหรออออออ ลูบต่อสิคะแหมมมมมมมม่55555มันก็นอนไปอย่างนั้น ก็เลยกลายว่ามันเป็นคนที่ชอบให้เราเล่นผมไปเลย ชอบให้ลูบตอนนอน
อยากจะบอกว่าเราพังกับโมเมนต์ลูบหัวมาก เราชอบมันมากจริงๆ
คือเราจะมาต่อเรื่อยๆถึงจะไม่มีคนอ่าน แต่กระทู้มันน่าจะยาว เราจะพยายามรวบๆให้มันกระชับเพราะมันเป็นความทรงจำในช่วงเวลาสามปีอ่ะเนอะ ถือว่ากระทู้นี้เป็นไดอารี่ของเราละกัน
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google