[ญญ] ปรึกษาเรื่องความรักหรืออะไรก็ได้

11 ก.ย. 59 22:47 น. / ดู 2,364 ครั้ง / 16 ความเห็น / 0 ชอบจัง / แชร์
แปะไลน์กันนน เดี๋ยวแอดไปค่า 
แก้ไขล่าสุด 12 ก.ย. 59 21:42 | เลขไอพี : ไม่แสดง | ตั้งกระทู้โดย iPhone

อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)

ความคิดเห็น

#1 | Gyumun | 12 ก.ย. 59 14:16 น.

buriburisaemonx

ไอพี: ไม่แสดง | โดย iPhone

#2 | cottonblue | 12 ก.ย. 59 21:49 น.

pimmii1069

ไอพี: ไม่แสดง | โดย Windows 8.1

#3 | -sprt. | 14 ก.ย. 59 13:14 น.

spkn.

ไอพี: ไม่แสดง | โดย Windows 7

#5 | เห่ยบ้า | 28 ก.ย. 59 14:02 น.

minemie 

ไอพี: ไม่แสดง | โดย Windows 10

#6 | TYTF2SHYN | 28 ก.ย. 59 17:04 น.

tytfsh2yn

ไอพี: ไม่แสดง | โดย Windows 7

#8 | ยูส'เซอร์มีน | 12 ต.ค. 59 19:24 น.

radchadaporns

ไอพี: ไม่แสดง | โดย Windows 7

#9 | Belinda | 13 ต.ค. 59 00:36 น.

flynnfia_

ไอพี: ไม่แสดง | โดย Android

#10 | sz385370 | 18 ต.ค. 59 23:43 น.

aemoae

แก้ไขล่าสุด 18 ต.ค. 59 23:44 | ไอพี: ไม่แสดง | โดย iPad

#11 | sz384054 | 19 ต.ค. 59 13:05 น.

iiinkyee

ไอพี: ไม่แสดง | โดย iPhone

#14 | ลิลลี่ขาว | 1 ม.ค. 60 15:55 น.

ขอระบายความรู้สึกที่นะครับเราทำธุรกิจส่วนตัวจึงมีโอกาสพบเจอคนหลากหลายประเภท แต่มีลูกค้าเพียงคนเดียวที่ทำให้เราลุกจากโต๊ะทำงานออกไปหาเค้าได้โดยปกติจะให้ลูกน้องที่เฝ้าหน้าร้านคอยดูแลลูกค้า ตั้งแต่ครั้งเเรกที่ได้เห็นหน้าตกใจมากเพราะคิดว่าเธอเป็นแฟนเก่า คือทุกๆอย่างเหมือนกันมากหน้าตา ท่าทาง อายุ เราจะคอยเฝ้าแอบมองหน้าเธอทุกครั้งที่มาเลือกของที่ร้าน เวลาเธอถามจะแอบพูดแบบดุๆหน่อยเพราะเขิน จะเป็นแบบนี้อยู่ทุกครั้ง จนวันหนึ่งมีโอกาสได้คุยกับเธอแบบจริงจังเรื่องงานและโอกาสได้ขอ ID line เลยเป็นจุดเริ่มต้นของเราสองคน แรกๆการคุยของเราสองคนก็จะเป็นเรื่องงานจะมีส่วนตัวบางก็เฉพาะเรื่องการกิน จนผ่านซักพักเราเริ่มที่จะคุยกันมากขึ้นจากแค่คุยกันเเค่เวลาว่าง จนเราทั้งสองตัดสินใจที่จะถามความรู้สึกของกันแหละกัน สำเราคงไม่ต้องบอกเราแอบชอบเธอคนนี้ตั้งแต่แรกเห็นเรามีความสุขทุกครั้งที่ได้คอยเฝ้ามองเธอมองหน้าเธอขอแค่นี้เราไม่เคยคิดเลยว่าจะมีโอกาสได้รับความรักตอบจากเธอเลย คงเพราะตัวเธอเองเป็นคสนที่น่ารักมากๆสวยดูมีเสน่ห์ผู้ไม่ว่าคนไหนเห็นก็ต้องชอบ เล่ามาถึงตอนนี้คงคิดว่าแล้วมันแปลกตรงไหน**ไม่ดีใจหรอได้แฟนสวยซะ จีบเค้าๆก็มีใจ เรื่องมันเน่าก็นั้น ก็ตรงที่เรามีครอบครัวแล้ว! นั้น**เลวแล้วใช่ผมยอมรับว่ามันไม่ควร แต่มันก็มีเหตุผลหลายๆอย่างเรารักเธอคนนั้นด้วยรักจริงไม่เคยคิดที่จะทำอะไรเกินกว่านั้นต่อให้เธอไม่รักตอบเราก็มีความสุขที่ได้รักแค่ขอให้ได้รักจริงๆจนเราสองคนเปิดใจคุยกันว่าจะเอายังไงต่อไปเธอพยายามเราตลอดว่ามีอะไรที่ยััังไม่บอกเธอไหมเราก่อนจะคอยบอกเธอตลอดว่ามันพูดยาก จนเธอคงอึดอัดเพราะจริงๆเเล้วเธอเป็นคนอารมณ์ร้อนซึ่งเป็นสิ่งเดียวที่ต่างจากแฟนเก่าของเราเพราะคนเก่านั้นเธอเป็นคนใจเย็นมาก อ่อนหวาน เอ้าดีขนาดนั้น**ทิ้งมาทำไม ผมคงไม่ขอเล่าในส่วนนี้เพราะคนละคนละผ่านมานานหลายปีแล้วและมันมีเหตุผลของมันชัดเจน กับมาปัจจุบันเธอคงอึดอัดเลยพูดออกมาเรื่องครอบครัวของพี่ใช่ไหม ผมก็คิดว่าเธอคงรู้นานแล้วเพราะเวลาเธอมาที่ร้านเธอหน้าจะสังเกตุได้เพียงแต่เราสองคนเลือกที่จะมองข้าม จนมันทำให้เราทั้งสองคนรู้สึกอึดอัดมาก ความรักของเราทั้งสองมันเหมือนรักครั้งแรกมันเหมือนการเริ่มจีบกันของเด็กๆ เธอเป็นลูกสาวคนเดียวสวยรวยเก่งมั่นใจในตัวเอง พ่อแม่หวงมากๆพูดชายตามจีบตามคุยกับเถอะเยอะแต่เธอก็ไม่เลือกที่จะรัก มันจึงทำให้เราเสียใจมากที่พอรู้ตัวว่ารักกันมากมันกลับเป็นรักที่ไม่มีทางเป็นจริง เราไม่สามารถที่จะยอมให้เธอเป็นบ้านน้อยได้เพราะเธอมีค่าและงดงามกว่านั้นแต่ให้ทิ้งครอบครัวมาก็ไม่ใช่เรื่องเพราะเราก็ผ่านช่วงลำบากช่วงความสุขมาด้วยกันและเธอก็เป็นคนดีเล่ามาถึงตรงนี้รู้สึกว่าตัวเองเลวมากเลยแต่ถ้ามีใครเคยฟังเพลง สวนทาง มันจะอธิบายทุกอย่างได้มันเป็นแบบนั้นจริงๆ เราสองคนพยายามที่จะเลิกคุยกันเลิกติดต่อ มันทรมานมากๆมันจุกอกเราเคยนั่งกอดกันโดยไม่มีคำพูููดใดๆหลุดออกมามีเพียงน้ำตาของคนสองคนที่ไหลอาบหน้าของทั้งสองคนที่ตัดพร้อต่อโชคชะตาที่นำพาให้เราทั้งสองต้องมาเจอกันและรักกันในเวลาที่มันไม่สามารถเป็นไปได้ เทอได้ร้องไห้ว่าทำไมพี่ไม่รอน้องทำไมไม่มาเจอกันเร็วกว่านี้ เราก็ได้แต่ร้องว่าจอโทษพี่ไม่รู้ๆๆพร้อมทั้งร้องไห้มันอึดอัดในในเหลือเกิน ถ้้้้้้้าเลือกได้เราจะไม่เริ่มคุยกับเธอเลยเราทรมานทุกครั้งที่เห็นน้ำตาของเธอ เราสองคนได้ตัดพร้อว่าทำไมพึ่งเจอแต่ที่เหมือนฟ้าแกล้งคือเมือเราคุยกันเราทั้งสองแทบจะเคยเดินชนกันอยู่แล้วตอนเรียนมัธยมเราก็เรียนโรงเรียนใกล้กันตอนเอนเข้ามหาลัยเราก็เลือกเรียนมหาลัยเดียวกันแต่เรากลับเลือกที่จะย้ายไปเรียนมหาลัยทางเหนือที่หนึ่ง เธอเรียนมหาลัยทางอีสารที่แรกที่เราเลือก แต่แปลกเธอกับแม่แฟนเรียนมหาลัยเดียวกับเราช่วงนั้นเราทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยที่พับแห่งใกล้ๆ มหาลัยเทอกับบอกว่าจำได้ว่าร้านนั้นเธอไปกินกับแฟนเก่าบ่อยๆน้องหน้าจะเคยเจอพี่นะ เพราะตอนนั้นเราทำงานเปิดแผ่นอยู่ที่ร้าน และเธอเคยทำงานช่วงปิดเทอมอยู่ที่เดียวกับแฟนเก่าเราด้วย คิดดูแล้วมันน่าตลกทั้งๆที่เรามีโอกาสเจอกันแทบชนกันอยู่แล้ว ตั้งแต่7 8ปีแล้วเจอกันแทบจะทุกวันก็ดันไม่ได้คุยกัน กว่าจะเจอกันและได้คุยมันกลับมาในเวลาแบบนี้ ทุกครั้งที่เราสองคนได้อยู่ด้วยกันมันเหมือนโลกทั้งใบมีแค่เราสองคน ทุกๆสิ่งดูสวยงามไปหมดเราชอบไปนั่งร้านกาแฟร้านหนึ่งช่วงเวลาเย็นๆข้างๆบึงน้ำกว้างเเสงไฟนวลตาที่กระทบกลับใบหน้าที่อ่อนหวานของเธอ มันชั่งสวยงามกว่าทุกสิ่งเราสองคนจะนั่งมองหน้ากันและกันเล่าเรื่องของกันแหละกันให้กำลังใจกันและกันแต่ทุกครั้งที่ต้องจากลามันทรมานเหลือคำบรรยายมันเหมือนรักเรามันเป็นเพียงเส้นขนานต่อเดินไปด้งยกันนานแค่ไหนก็ไม่มีวันร่วมทางได้...จริงๆตอนนี้เรื่องเราทั้งสองคงใกล้จะจบลงแล้ว เธอชอบดอกลิลลี่สีขาวมากในวันเกิดที่ผ่านมาของเธอเราขับรถทั่วจังหวัดเข้าทุกร้านขายดอกไม้แต่มันสามารถหามาให้ได้ เราสัญญาครั้งหน้าเราจะหามาให้เธอให้ได้แม้ถึงวันนั้นเราคงจะไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้ว

แก้ไขล่าสุด 1 ม.ค. 60 17:08 | ไอพี: ไม่แสดง | โดย Android

#15 | JHT... | 11 ม.ค. 60 09:15 น.

mnsdeper29

ไอพี: ไม่แสดง | โดย Windows 7

#16 | skyyptr | 15 ม.ค. 61 19:39 น.

idline: skypuntaree ค่ะ

ไอพี: ไม่แสดง | โดย Windows 7

แสดงความคิดเห็น

จะต้องเป็นสมาชิกจึงจะแสดงความคิดเห็นได้
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google