“วิ่ง” ให้ถูกท่า หายใจให้เป็น

ศีรษะ ตั้งตรงเป็นแกนเดียวกับลำตัว ไม่เงยหรือก้ม สายตามองตรง ไม่เกร็งกล้ามเนื้อคอ ลำตัวและไหล่ ลำตัวตั้งตรงไม่งอ หรือพับช่วงเอวขณะวิ่ง ทิ้งน้ำหนักตัวและเอนไปข้างหน้าเล็กน้อย ลำตัวต้องไม่ส่ายไปมา ส่วนไหล่ปล่อยตามสบาย ไม่เกร็งหรือยกไหล่สูง

มือและแขน  กำมือหลวมๆ เกร็งข้อมือเล็กน้อย ป้องกันการสะบัดข้อมือไปมา แขนไม่เกร็งและแกว่งตัดเข้าลำตัวเล็กน้อยตามจังหวะของการวิ่ง โดยจังหวะแกว่งแขนไหล่เป็นจุดหมุน พร้อมดึงข้อศอกไปข้างหลัง

เข่าและเท้า ลงน้ำหนักที่กลางเท้า หรือปลายเท้า โน้มตัวไปข้างหน้าเล็กน้อย ก้าวเท้าไม่เกินแนวลำตัว ปลายเท้าขนานหรือชี้ลงพื้น เข่าย่อก่อนสัมผัสพื้น ไม่ควรก้าวเท้ายาวแล้วลงส่ง เพราะจะเพิ่มแรงกระแทกมากกว่าปกติ

การควบคุมลมหายใจ
หายใจเข้า ให้หายใจเข้า 2-3 ช่วง ต่อการหายใจเข้า 1 ครั้ง
หายใจออก ให้ปล่อยลมหายใจออกมาอย่างลื่นไหล ปากไม่เม้ม
การหายใจอย่างถูกวิธี ช่วยให้ร่างกายได้รับออกซิเจนมากขึ้นแล้ว ส่งผลให้ระบบการทำงานต่างๆ ของร่างกายทำงานได้ดีขึ้น ซึ่งทำให้การวิ่งของเรามีคุณภาพที่ดีขึ้นด้วย

ที่มา กรมอนามัย ส่งเสริมคนไทยมีสุขภาพดี