ชื่อเรียกแต่ละชนิดของเนื้องอกในมดลูก

                    โรคเนื้องอกในมดลูกเป็นโรคที่พบได้บ่อยมากประมาณ 25% ของผู้หญิงที่มีอายุมากกว่า 35 ปี ขึ้นไป พบได้มากที่สุดในช่วงอายุ 40-50 ปี (แต่อาจพบในหญิงวัยสาวก็ได้) โดยเฉพาะในผู้หญิงผิวดำ (พบมากกว่าผิวขาวและชาวตะวันออกประมาณ 2-5 เท่า) ผู้หญิงที่แต่งงานแล้วแต่ยังไม่มีบุตร ผู้หญิงที่มีน้ำหนักตัวมาก (โดยเฉพาะมากกว่า 70 กิโลกรัม) และในผู้ที่มีประวัติครอบครัวเป็นเนื้องอกในมดลูก ส่วนในผู้หญิงที่หมดประจำเดือนแล้วมักจะไม่เป็นเนื้องอกในมดลูก ซึ่งการเป็นเนื้องอกในมดลูกบางชนิดโตช้า แต่บางชนิดโตเร็ว และสามารถพบเกิดได้ในทุกที่ของมดลูก ซึ่งในแต่ละตำแหน่งก็จะมีชื่อเรียกแตกต่างกันไปตามด้านล่างนี้เลยค่ะ               ชนิดของเนื้องอกในมดลูก

1.เนื้องอกมดลูกที่กล้ามเนื้อมดลูก (Intramural fibroid) เป็นตำแหน่งที่พบได้บ่อยที่สุด โดยเป็นเนื้องอกที่ตำแหน่งก้อนเนื้องอกโตขึ้นภายในชั้นกล้ามเนื้อมดลูก และอาจทำให้มดลูกหรือรูปร่างภายนอกของมดลูกบิดเบี้ยว ซึ่งอาจทำให้เกิดอาการผิดปกติได้

2.เนื้องอกมดลูกที่ผิวด้านนอกมดลูก (Subserosal fibroid) คือ เนื้องอกที่ตำแหน่งก้อนเนื้องอกโตขึ้นและดันออกมาที่ผิวด้านนอกของมดลูก โดยอาจจะมีฐานกว้างหรือฐานแคบแล้วแต่ลักษณะของเนื้องอกนั้น หากมีฐานแคบลักษณะเป็นก้านยื่นมักจะถูกเรียกว่า “Pedunculated subserosal fibroid” โดยทั่วไปเนื้องอกชนิดนี้มักไม่แสดงอาการ ยกเว้นฐานแคบที่อาจเกิดการบิดขั้วได้

3.เนื้องอกมดลูกที่โพรงมดลูก (Submucosal fibroid) เป็นตำแหน่งที่พบได้น้อยที่สุดประมาณ 5% ของเนื้องอกทั้งหมด โดยเป็นเนื้องอกที่ตำแหน่งก้อนเนื้องอกโตขึ้นและดันเข้าไปในโพรงมดลูก แต่ยังอยู่ใต้เยื่อบุมดลูก และอาจทำให้โพรงมดลูกบิดเบี้ยวไปจากเดิม หากมีฐานแคบลักษณะเป็นก้านยื่นมักจะถูกเรียกว่า “Pedunculated subserosal fibroid”

              โรคเนื้องอกในมดลูกเป็นโรคที่ยังไม่พบสาเหตุที่แน่ชัดของเนื้องอกในมดลูก จึงยังไม่สามารถป้องกันภาวะนี้ได้ แต่อาจลดความเสี่ยงด้วยการดูแลสุขภาพตนเองอยู่เสมอ รับประทานอาหารที่มีประโยชน์ ควบคุมน้ำหนักให้เหมาะสม และออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ แหละที่สำคัญโรคนี้สามารถกลับมาเป็นซ้ำได้ เพราะฉะนั้นต้องคอยตรวจเช็คร่างกายอยู่เสมอ อย่างน้อยปีละ 1 ครั้งก็ยังดี เพราะการตรวจพบเร็วรักษาเร็วย่อมดีกว่ารู้ช้ารักษาช้าอยู่แล้วค่ะ

#เนื้องอกในมดลูก