♚ - รวม..นิ้วกลมแล้ว(:
24 เม.ย. 54 15:16 น. /
ดู 36,366 ครั้ง /
106 ความเห็น /
4 ชอบจัง
/
แชร์
ก็เอาข้อความจากพี่นิ้วกลมมาให้นะคะ 
ก็เอามารวมๆกันนะ ก็ขอขอบคุณเครดิตที่เคยเอามาลงด้วยนะคะ จาก .
'เต่าหิววววววว+
เลขที่ : 194874
+ต.เต่าปู๊ดป๊าดดดด(?
เลขที่ : 220370
ขอบคุณนะคะ
(มีต่อคห.1)
+ การพบกันเป็นความบังเอิญ ,การยิ้มให้กันเป็นความตั้งใจ
+คนรักทุกคนล้วนเคยเป็นคนแปลกหน้ามาก่อน
+คนที่ทำให้เราเขินได้,มีความเป็นไปได้,ที่จะทำให้เรารัก
+ฉันเห็นเธอออนไลน์ เธอเห็นฉันออนไลน์ เสียดายเราไม่ได้ทักกัน.
+คำสั้นๆ ตัดสัมพันธ์อันยืดยาว
+อย่าพยายามหยุดฝนไม่ให้ตกจากฟ้า อย่าพยายามหยุดน้ำตาของคนที่กำลังเสียใจ
+บางครั้ง โลกอาจกว้าง เกินกว่าที่คนสองคน จะเดินมาเจอกัน เพื่อรักกัน
+วันสุดท้าย ทำให้คิดถึงวันแรก
+ความคิดถึง บอกใบ้กับเราว่าเขา สำคัญ
+ระหว่างทางบ่อยครั้งที่ฉันนึกถึงทางที่ไม่ได้เลือกเดิน
+ที่สองมักมองว่าตัวเองแพ้ที่หนึ่งโดยลืมไปว่าตัวเองชนะที่สาม
+ห้องเรียนที่ดีไม่มีผนัง
+ความงามของดอกไม้หนุ่งดอกลดลงทันทีเมื่อเธอเอ่ยว่าอีกดอกหนึ่งสวยกว่า
+ถ้าไม่มีเวลารดน้ำดอกไม้ ไม่ควรปลูก.
+ดวงดาวเคยน้อยใจบ้างไหม ที่ผู้คนพากันหลับไหล เวลาที่มันขึ้นเวทีเพื่อทำการแสดง
+ฉันรักกลางคืน มันเป็นเวลาที่โลกความจริงหลับใหล และโลกความฝันกำลังเริ่มต้นขึ้น
+บางคืนฝันดีจนไม่อยากตื่น บางวันความจริงสวยงามจนไม่อยากหลับ
+ฝันร้านที่สุดคือการได้รู้ว่าฝันดีที่ฝันมาเป้นแค่ฝัน
+เครื่องสำอาง ลักพาตัว เด็กน้อย ไปเงียบ เงียบ.
+โตขึ้นสุภาพมากขึ้น จริงใจน้อยลง
+บทเรียนง่ายๆที่เด็กๆได้เรียนรู้ ยิ่งวิ่งเร็วเท่าไหร่ ยิ่งล้มเจ็บมากเท่านั้น
+เมฆส่งความรักผ่านสายฝนมาให้ต้นหญ้า
+ใบไม้กลายเป็นสีน้ำตาล เส้นผมกลางเป็นสีขาว หญิงสาวกลายเป็นหญิงชรา
+ห้วงยามแห่งการรอคอย เข็มวินาทีเดินช้า ราวเข็มชั่วโมง
+มั่นใจได้อย่างไร ว่าคนที่เพิ่งเดินสวนกันไป จะได้เดินสวนกันอีก.
+การพบกันเป็นเรื่องของฟ้า สิ่งต่อมา เป็นเรื่องของเราสองคน.
+ความรัก ไม่ใช่การต่อรอง มันคือการต่อเติม
+ก่อนหน้านี้ฉันเงียบเมื่อถูกถามถึงความฝัน หลังจากเจอเธอวันนั้น ฉันมีคำตอบ.
+ดวงตาของบางคน มีผลต่อการเต้นของหัวใจ
+เธอชี้ให้ฉันดู กำแพงนั่น "เราข้ามไปด้วยกันไหม"
+เมื่อคนที่เราแอบรักนอนหลับ โลกทั้งใบก็เหมือนกับ หลับไปด้วย.
+วันนี้เธอไม่ได้หยิบร่มมา ฉันภาวนา ให้ฝนตก.
+เมื่อกลัวสูญเสียสิ่งใด แปลว่า เราเริ่มหลงรักสิ่งนั้น
+เมื่อพบว่าฉันเริ่มสูญเสียความเป็นตัวเอง เมื่อนั้น ฉันพบว่าตัวเองกำลังมีความรัก
+คงรักเธอมากเกินไป จนลืมไปว่า เธอไม่รัก
+หลบตา กับ หลบหน้า ค่าไม่เท่ากัน
+เหน็ดเหนื่อย หยิบยื่นความรัก ให้คนที่ไม่รู้จักมัน
+แม้เธอจะไม่ใช่สิ่งจำเป็น แต่เธอคือสิ่งสำคัญ
+ความรักมีอยู่จริง ทว่า มันไม่ได้มีอยู่ตลอดไป
+ห้วงอวกาศที่มีเธอ กับห้องแคบแคบที่อยู่ตามลำพัง สถานที่ไหนอ้างว้างกว่ากัน-ฉันสงสัย
+เราไม่รู้หรอกว่าเรารักกันตอนไหน เช่นกัน เราไม่รู้หรอกว่าเราหมดรักกันตอนไหน
+ไดอะรี่ของฉันมีเธออยู่ในนั้นทุกวัน ขณะเดียวกัน ไม่มีฉันในไดอะรี่ของเธอ
+เรามักจะรอได้ตราบใดที่สิ่งที่รอยังมีคุณค่ามากพอ
+คำถามที่เราไม่อยากถาม เป็นไปได้ว่า เรารู้คำตอบอยู่แล้ว
+หากเราไม่ได้พบกัน เราคง ไม่ต้องเลิกกัน
+การจจากกันเป็นเรื่องเศร้า การไม่จากกัน เป็นไปไม่ได้
+"ห่างกันสักพักดีไหม"เป้นจุดเริ่มต้นของการห่างกันตลอดไป ตลอดการ
+น้ำแข็งที่ละลายแล้ว ทำให้กลับมาเป็นน้ำแข็งอีกได้ แต่ไม่ใช่ก้อนเดิม
+ฉันลืมช็อกโกแลตที่เธอให้ไว้กลางแดด พอนึกขึ้นมาได้มันก็ละลายไปหมดแล้ว
+หนึ่งนาทีก็นานเกินไป สำหรับความเศร้า
+ความเศร้าคล้ายควันคลุ้งอยู่ในห้องครัว มันจะจางหายไปถ้าใครคนนั้นเปิดหน้าต่าง
+ความเศร้า เกิดจาก สิ่งที่เรารัก
+โตขึ้นน้ำตาน้อยลง ไม่ไ่ด้แปลว่าเศร้าน้อยลง
+แผลเป็นบอกเราว่าระวังล้ม แต่มันไม่ได้บอกเราว่า อย่าก้าวเดิน
+ภายใต้หน้ากากรอยยิ้มกว้าง มีความหดหู่ และคราบน้ำตา
+ปล่อยให้ฉันร้องไห้ยังดีกว่า ถ้าเธอจะเดินเข้ามา ปลอบด้วยคำว่า "เรื่องแค่นี้"
+การบอกคนกำลังเศร้า ว่าอย่าเศร้า เป็นการทำร้ายเค้าอย่างหนึ่ง
+ร้องเถิด ร้องไห้ให้กับสิ่งที่เธอรัก จงดีใจกับน้ำตานั้น ดีใจที่เธอได้รู้จักกับความรัก
+ในทุกความเจ็บช้ำ มีความทรงใจที่สวยงาม
+ไม่มีใครอยากสูญเสีย ไม่มีใครไม่สุญเสีย
+จนได้สูญเสียมันไป แล้วยังหายใจต่อไปได้ จึงได้รู้ว่า ที่แท้จริง นั่นไม่ใช่สิ่งสำคัญ
+เศร้าเพราะความรัก เศร้าเพราะไม่มีความรัก เศร้าเหมือนกันแต่อย่างแรกมีความสุขปนอยู่ในนั้นด้วย
+ความมืดไม่น่ากลัวหรอ การอยู่คนเดียวในความมืดต่างหากที่น่ากลัว
+จ้องตากันในความเงียบ สวยงามกว่า สนทนาแต่สายตาไม่ได้มอง
+ความผูกพันก็เหมือนบ้า ถ้ารีบสร้าง ย่อมไม่แข็งแรง
+เธอตะโดนบอกให้ฉันเดินกลับไป แต่ฉันเดินมาไกล เกินกว่าจะได้ยิน
+ความสุขของฉันคือเธอ ความสุขของเธอคือเขา ความทุกข์เป็นของทุกคน
+เจอกันช้าเกินไป เศร้ากว่า ไม่เคยเจอกันเลย
+บางครั้งฉันเคยสงสัย พระเจ้าให้เราเจอกันทำไม ถ้าไม่อนุญาตให้เรารักกัน
+ลมที่พัดมาต้องตัวฉัน อาจเป้นสายลมเดียวกัน ที่เคยแตะต้องตัวเธอ
+ยิ่งรู้ว่าจักวารกว้างใหญ่แค่ไหน ยิ่งรู้ว่ามันช่างมหัศจรรย์เพียงใด ที่เราได้เดินมาเจอกัน
+ถ้ากำลังหาเหตุผลที่จะรัก นั่นแปลว่า เธอมิได้รัก
+ไม่บ่อยนัก ที่เราจะเจอหนังสือที่เรารักและเราไม่อยากอ่านมันให้จบ
+ไม่เคยแน่ใจว่ารักเธอไหม กว่าจะแน่ใจ ก็รักไปแล้ว
+เวลาบอกว่า, อยากอยู่เงียบเงียบคนเดียว, ลึกลึกแล้วเราอยากอยู่กับใครสักคน.
+สองคนช่วยกันก่อร่างความทรงจำ, มีเพียงหนึ่งคน, ที่เก็บมันไว้.
+ความทรงจำ, มิได้หายไป, พร้อมกับผู้ที่สร้างมันขึ้นมา.
+ความสับสน, ไม่มีวันจบ, ตราบที่ยังยืนอยู่ตรงทางแยก.
+แปลก, ก่อนพบกัน สิ่งนั้นเคยไม่มีค่า, พอแยกจาก สิ่งนั้นกลับมีค่ามากกว่าตอนมีอยู่.
+เด็กหกล้ม, ร้องไห้, ผู้ใหญ่หกล้ม, แกล้งหัวเราะ.
+ผู้ใหญ่มิได้ร้องไห้น้อยกว่าเด็ก, พวกเขาแค่ไม่ยอมให้คนอื่นเห็นน้ำตา.
+ความทรงจำของความรัก, สวยงามเหมือนสายรุ้ง, ที่จะไม่เกิดขึ้นที่เดิมอีก.
+เราเดินเล่นไปด้วยกัน, จนถึงสถานที่แห่งหนึ่ง, โดยไม่ได้คาดคิดล่วงหน้าว่า, ฉันต้องเดินกลับเพียงลำพัง.
+นกหวีดหมดเวลาดังขึ้นแล้ว, แต่เราไม่ได้ยิน, หรือแกล้งไม่ได้ยิน.
+คนแพ้, หันมาเยาะเย้ย, คนที่ไม่ได้ลงแข่ง.
+อีกด้านหนึ่งของเหรียญความรักคือความเกลียด, ระหว่างที่คบหากันเหรียญกำลังหมุน, ไม่มีใครรู้ว่าสุดท้ายจะออกด้านไหน.
+ฉันพยายามเก็บเศษซากนวนิยายที่มีเรื่องราวของเรา, แล้วประกอบมันขึ้นมาใหม่, เธอกำลังเริ่มต้นนวนิยายเรื่องใหม่ที่ไม่มีฉัน.
+ความรักของฉันเหมือนก้อนอิฐ, ที่หยิบยื่นให้เธอ, เป็นอุปกรณ์ก่อกำแพงสูงขึ้นเรื่อยเรื่อย.
+การพูดคำว่ารัก, ในบางกรณี, มีความหมายว่าลาก่อน.
+เราต่างเก็บน้ำตาไว้, เพราะคิดว่าไม่มีใครอยากเห็นมัน, กระทั่งตัวเราเอง.
+ความทุกข์, เรื่องเศร้า, อยู่หลังเวที, เบื้องหน้าคือม่านรอยยิ้ม.
+หากนั่งอยู่ข้างข้างใครสักคนนานพอ, เขาจะบอกเล่า, ความเศร้าของเขาให้เราฟัง.
+สิ่งที่คนรักกันควรสะสมไว้คือความทรงจำดีดี, เพราะมันคือสิ่งเดียวที่เราเก็บรักษาเอาไว้ได้, เมื่อร่างกายของเขา, ไม่ได้อยู่ข้างเราแล้ว.
+ที่ใดมีรัก, ที่นั่นไม่มีสมาธิ.
+ชอบดอกชอบใบ, ไม่ชอบหนาม, นั่นหมายความว่าเธอไม่ได้ชอบดอกไม้นั้น.
+อยากได้ยินความจริง, จงฟังในสิ่งที่เขาไม่ได้พูด.
+บางเรื่องไม่ได้เข้าใจยาก, แค่เรา, ไม่อยากเข้าใจ.
+คนธรรมดากับคนธรรมดา, พบกัน, กลายเป็นคนพิเศษสองคน.
+คำพูดของเธอคือปุ๋ย, รอยยิ้มของฉันคือดอกไม้.
+บางคนมีคุณสมบัติคล้ายฝุ่น, เข้าตา, แล้วน้ำตาไหล.
+บางคน, เมื่อพบกันครั้งแรก, เราอยากเอ่ยปากถามว่า, เธอไปอยู่ที่ไหนมา.
+ เข้าใจกันมากขึ้น, เมื่อเข้าใจว่าเรา, ไม่เข้าใจกัน.
+รอยยิ้มของฉันคือใบไม้, ที่ผลิบานออกมาจากเมล็ดพันธุ์, รอยยิ้มของเธอคือเมล็ดพันธุ์นั้น.
+อยู่กับความเศร้าที่เป็นจริง, ดีกว่า, อยู่กับความสุขปลอมปลอม.
+หลบหน้า, ง่าย, หลบความรู้สึก, ยาก.
+คนที่เรารัก, คือคนที่มีบางอย่างที่เราเกลียดชัง, แต่เรามองไม่เห็น.
+ความลับ, ทำร้ายคนที่เก็บมันไว้, เมื่อถูกบอกออกไป, มันทำร้ายอีกคนหนึ่ง.
+เธอ-คนที่รักฉัน, มีอยู่จริง, ในจินตนาการ.
+ในจินตนาการ, ฟ้ามีดาวมากกว่าในโลกความจริง, ในจินตนาการ, เธอรักฉันมากกว่าในโลกความจริง
+สิ่งที่โหดร้ายกว่าการไม่รัก, คือ, รักที่ไม่จริง.
+กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว, ฉัน, เคยมีความสุข.
+อยู่กับความเศร้าที่เป็นจริง, ดีกว่า, อยู่กับความสุขปลอมปลอม
+อยากฝันจงหลับ อยากทำให้ฝันเป้นจริง จงตื่น
+คอแห้งเพราะก้าวเดินไปหาความฝัน ดีกว่าคอแห้ง เพราะนั่งบ่นว่าฝันนั้นอยู่ไหล
+อย่าคาดหวังการเติบโตของต้นไม้แห่งความฝัน ถ้าเธอเอาแต่รดน้ำมัน ด้วยน้ำลาย
+อย่านำตัวเองไปเปรียบเทียบกับใคร เธอคือดอกไม้ เธองดงามในตัวเอง
+เราสิ้นไร้อิสระ ตั้งแต่เราเริ่มคัดก.ไก่ ตามเส้นประ
+เมื่อรู้ว่าตัวเองโ.ง่ก็หายโ.ง่
+บางคนหาหนทางไปสวรรค์ ขณะที่ฉันหาหนทางมีความสุข บนโลกมนุษย์
+เวลาผ่านไปไว เมื่อเราไม่ได้คิดถึง การมีอยู่ของมัน
+ในสถานที่ธรรมดา ถ้าเราคยมีความทรงจำ สถานที่นั้นก็สวยงาม
+โอวัลตินของแม่ ไม่อร่อยเท่าช็อกโกแลตสตาร์บัคส์ แต่มันน่ารักกว่า
+ข้อความที่ทวีตให้ใครแค่หนึ่งคนอ่าน คิดนานกว่าข้อความที่ทวีตให้อ่านกันหลายคน
+เราจะทวีตทำไม ถ้าไม่ได้คิดว่าจะมีใครสักคนอ่านมัน
+ทำไม่เต็มที่-น่าเสียดาย, ทำโดยไม่เต็มใจ-เสียเวลา
+ชีวิตมนุษย์เต็มไปด้วยความขัดแย้ง อยากสงบแต่ก็กลัวเหง
+มีความจริงเล็กๆอยู่เบื้องหลังคำว่า 'ล้อเล่นน่า'เสมอ
+บางครั้ง, เราอดไม่ได้ที่จะเดินไปตามทางเส้นนั้น, แม้รู้ว่ามันเป็นทางตันก็ตาม
+เราคุยกันเรื่องอดีต, ทั้งที่รู้ว่า, ไม่มีอนาคต.
+ในความจริงเธอเป็นอดีต, ในความรู้สึก, เธอยังเป็นปัจจุบัน.
+ไม่ได้ร้องไห้มานานแล้ว, ทว่า, ยังเสียใจอยู่เสมอ
+ความสงบของโลกกลับมาอีกครั้ง, เมื่อมนุษย์ค่อยค่อยล้มตายลงชั่วคราว, หลังเที่ยงคืน.
+ยิ่งเก็บวางความรักไว้บนที่สูง, เมื่อหล่นลงมา, ย่อมแตกละเอียด
+น้ำทะเลวิ่งเข้าหาชายหาดตลอดชีวิต, โดยที่ชายหาด, อยู่กับที่
+น้ำตาของเรา, ดูน้อยลง, เมื่อเทียบกับน้ำทะเล
+ความรักที่ไม่เป็นจริง, มิได้หมายความว่า, มันไม่ใช่ความรักจริงจริง
+ความลับเหมือนแม่เหล็ก, มันดึงดูด, ความอยากรู้.
+ถ้าเธอเดินไปข้างหน้า, แล้วพบว่าไม่มีอุปสรรคใดใดแม้แต่น้อย, จงรอคอยฟังเสียงนาฬิกาปลุกดัง
+เงียบ, ไม่ได้แปลว่า, ไม่อยากคุยด้วย.
+ไม่มีหรอก, คำปลอบใจ, ที่หยุดน้ำตาได้ทันที.
+น้ำฝน, น้ำค้าง, น้ำตา, ไม่ช้าก็หายไป.
+หลังจากพยายามแล้วไม่สำเร็จ, ยังต้องพยายามอีก, พยายามอยู่กับความไม่สำเร็จนั้นให้ได้.
+เห็นดาวที่อยู่ไกลหลายปีแสง, แต่ไม่เห็นบางคน, ที่อยู่ใกล้กว่านั้น.
+ความพยายาม, คือ, การฝืนความรู้สึก.
+ผิดหวังกับใครคนหนึ่งซ้ำแล้วซ้ำเล่า, แปลว่าเขา, สำคัญกับเราพอสมควร.
+ห่างใครคนหนึ่งไปนาน, จนเหมือนไม่มีเขาอยู่บนโลกใบนี้, และเหมือนไม่เคยมีอยู่.
+ความรักเข้าใกล้เรามากขึ้น, เมื่อคนรัก, ไกลออกไป.
+เปลือก, สวยแค่ไหน, สุดท้ายมันก็ถูกปอก.
+ทะเลที่ไม่มีชายหาด, เวิ้งว้าง, ชายหาดที่ไร้ทะเล, แห้งแล้ง.
+รอยยิ้มของเรา, ขึ้นอยู่กับคนใกล้ตัว, และคนที่เคยอยู่ใกล้ตัว.
+ที่บอกว่ายินด้วย, เรื่องเธอกับเขา, แค่การพูดตามมารยาท.
+ก่อนที่เธอจะมีเขา, คำว่าเรา, ยังเป็นไปได้.
+เมื่อน้ำทะเลพบหาดทราย, มันทิ้งน้ำไว้บนหาด, และแอบพาทรายบนหาดกลับสู่ทะเล.
+หิ่งห้อยทำให้ความมืดสวยขึ้น, เช่นกัน, ความมืดทำให้หิ่งห้อยสวยขึ้น.
+ก่อนมีความรัก, ว่างเปล่าเท่ากับศูนย์, มีความรักแล้วกลับมาไม่มี, กลายเป็นติดลบ.
+ประคับประคองความรักในปัจจุบัน, มิใช่เพราะเห็นอนาคต, แต่เพราะเสียดายอดีต.
+ปลอบตัวเอง, ว่าเธอไม่ใช่, คือวิธีทำให้เจ็บปวดน้อยลง.
ฝากกระทู้รวมคํา'โดน' (:
http://sz4m.com/b2249218
'เต่าหิววววววว+
เลขที่ : 194874
+ต.เต่าปู๊ดป๊าดดดด(?
เลขที่ : 220370
ขอบคุณนะคะ
(มีต่อคห.1)
+ การพบกันเป็นความบังเอิญ ,การยิ้มให้กันเป็นความตั้งใจ
+คนรักทุกคนล้วนเคยเป็นคนแปลกหน้ามาก่อน
+คนที่ทำให้เราเขินได้,มีความเป็นไปได้,ที่จะทำให้เรารัก
+ฉันเห็นเธอออนไลน์ เธอเห็นฉันออนไลน์ เสียดายเราไม่ได้ทักกัน.
+คำสั้นๆ ตัดสัมพันธ์อันยืดยาว
+อย่าพยายามหยุดฝนไม่ให้ตกจากฟ้า อย่าพยายามหยุดน้ำตาของคนที่กำลังเสียใจ
+บางครั้ง โลกอาจกว้าง เกินกว่าที่คนสองคน จะเดินมาเจอกัน เพื่อรักกัน
+วันสุดท้าย ทำให้คิดถึงวันแรก
+ความคิดถึง บอกใบ้กับเราว่าเขา สำคัญ
+ระหว่างทางบ่อยครั้งที่ฉันนึกถึงทางที่ไม่ได้เลือกเดิน
+ที่สองมักมองว่าตัวเองแพ้ที่หนึ่งโดยลืมไปว่าตัวเองชนะที่สาม
+ห้องเรียนที่ดีไม่มีผนัง
+ความงามของดอกไม้หนุ่งดอกลดลงทันทีเมื่อเธอเอ่ยว่าอีกดอกหนึ่งสวยกว่า
+ถ้าไม่มีเวลารดน้ำดอกไม้ ไม่ควรปลูก.
+ดวงดาวเคยน้อยใจบ้างไหม ที่ผู้คนพากันหลับไหล เวลาที่มันขึ้นเวทีเพื่อทำการแสดง
+ฉันรักกลางคืน มันเป็นเวลาที่โลกความจริงหลับใหล และโลกความฝันกำลังเริ่มต้นขึ้น
+บางคืนฝันดีจนไม่อยากตื่น บางวันความจริงสวยงามจนไม่อยากหลับ
+ฝันร้านที่สุดคือการได้รู้ว่าฝันดีที่ฝันมาเป้นแค่ฝัน
+เครื่องสำอาง ลักพาตัว เด็กน้อย ไปเงียบ เงียบ.
+โตขึ้นสุภาพมากขึ้น จริงใจน้อยลง
+บทเรียนง่ายๆที่เด็กๆได้เรียนรู้ ยิ่งวิ่งเร็วเท่าไหร่ ยิ่งล้มเจ็บมากเท่านั้น
+เมฆส่งความรักผ่านสายฝนมาให้ต้นหญ้า
+ใบไม้กลายเป็นสีน้ำตาล เส้นผมกลางเป็นสีขาว หญิงสาวกลายเป็นหญิงชรา
+ห้วงยามแห่งการรอคอย เข็มวินาทีเดินช้า ราวเข็มชั่วโมง
+มั่นใจได้อย่างไร ว่าคนที่เพิ่งเดินสวนกันไป จะได้เดินสวนกันอีก.
+การพบกันเป็นเรื่องของฟ้า สิ่งต่อมา เป็นเรื่องของเราสองคน.
+ความรัก ไม่ใช่การต่อรอง มันคือการต่อเติม
+ก่อนหน้านี้ฉันเงียบเมื่อถูกถามถึงความฝัน หลังจากเจอเธอวันนั้น ฉันมีคำตอบ.
+ดวงตาของบางคน มีผลต่อการเต้นของหัวใจ
+เธอชี้ให้ฉันดู กำแพงนั่น "เราข้ามไปด้วยกันไหม"
+เมื่อคนที่เราแอบรักนอนหลับ โลกทั้งใบก็เหมือนกับ หลับไปด้วย.
+วันนี้เธอไม่ได้หยิบร่มมา ฉันภาวนา ให้ฝนตก.
+เมื่อกลัวสูญเสียสิ่งใด แปลว่า เราเริ่มหลงรักสิ่งนั้น
+เมื่อพบว่าฉันเริ่มสูญเสียความเป็นตัวเอง เมื่อนั้น ฉันพบว่าตัวเองกำลังมีความรัก
+คงรักเธอมากเกินไป จนลืมไปว่า เธอไม่รัก
+หลบตา กับ หลบหน้า ค่าไม่เท่ากัน
+เหน็ดเหนื่อย หยิบยื่นความรัก ให้คนที่ไม่รู้จักมัน
+แม้เธอจะไม่ใช่สิ่งจำเป็น แต่เธอคือสิ่งสำคัญ
+ความรักมีอยู่จริง ทว่า มันไม่ได้มีอยู่ตลอดไป
+ห้วงอวกาศที่มีเธอ กับห้องแคบแคบที่อยู่ตามลำพัง สถานที่ไหนอ้างว้างกว่ากัน-ฉันสงสัย
+เราไม่รู้หรอกว่าเรารักกันตอนไหน เช่นกัน เราไม่รู้หรอกว่าเราหมดรักกันตอนไหน
+ไดอะรี่ของฉันมีเธออยู่ในนั้นทุกวัน ขณะเดียวกัน ไม่มีฉันในไดอะรี่ของเธอ
+เรามักจะรอได้ตราบใดที่สิ่งที่รอยังมีคุณค่ามากพอ
+คำถามที่เราไม่อยากถาม เป็นไปได้ว่า เรารู้คำตอบอยู่แล้ว
+หากเราไม่ได้พบกัน เราคง ไม่ต้องเลิกกัน
+การจจากกันเป็นเรื่องเศร้า การไม่จากกัน เป็นไปไม่ได้
+"ห่างกันสักพักดีไหม"เป้นจุดเริ่มต้นของการห่างกันตลอดไป ตลอดการ
+น้ำแข็งที่ละลายแล้ว ทำให้กลับมาเป็นน้ำแข็งอีกได้ แต่ไม่ใช่ก้อนเดิม
+ฉันลืมช็อกโกแลตที่เธอให้ไว้กลางแดด พอนึกขึ้นมาได้มันก็ละลายไปหมดแล้ว
+หนึ่งนาทีก็นานเกินไป สำหรับความเศร้า
+ความเศร้าคล้ายควันคลุ้งอยู่ในห้องครัว มันจะจางหายไปถ้าใครคนนั้นเปิดหน้าต่าง
+ความเศร้า เกิดจาก สิ่งที่เรารัก
+โตขึ้นน้ำตาน้อยลง ไม่ไ่ด้แปลว่าเศร้าน้อยลง
+แผลเป็นบอกเราว่าระวังล้ม แต่มันไม่ได้บอกเราว่า อย่าก้าวเดิน
+ภายใต้หน้ากากรอยยิ้มกว้าง มีความหดหู่ และคราบน้ำตา
+ปล่อยให้ฉันร้องไห้ยังดีกว่า ถ้าเธอจะเดินเข้ามา ปลอบด้วยคำว่า "เรื่องแค่นี้"
+การบอกคนกำลังเศร้า ว่าอย่าเศร้า เป็นการทำร้ายเค้าอย่างหนึ่ง
+ร้องเถิด ร้องไห้ให้กับสิ่งที่เธอรัก จงดีใจกับน้ำตานั้น ดีใจที่เธอได้รู้จักกับความรัก
+ในทุกความเจ็บช้ำ มีความทรงใจที่สวยงาม
+ไม่มีใครอยากสูญเสีย ไม่มีใครไม่สุญเสีย
+จนได้สูญเสียมันไป แล้วยังหายใจต่อไปได้ จึงได้รู้ว่า ที่แท้จริง นั่นไม่ใช่สิ่งสำคัญ
+เศร้าเพราะความรัก เศร้าเพราะไม่มีความรัก เศร้าเหมือนกันแต่อย่างแรกมีความสุขปนอยู่ในนั้นด้วย
+ความมืดไม่น่ากลัวหรอ การอยู่คนเดียวในความมืดต่างหากที่น่ากลัว
+จ้องตากันในความเงียบ สวยงามกว่า สนทนาแต่สายตาไม่ได้มอง
+ความผูกพันก็เหมือนบ้า ถ้ารีบสร้าง ย่อมไม่แข็งแรง
+เธอตะโดนบอกให้ฉันเดินกลับไป แต่ฉันเดินมาไกล เกินกว่าจะได้ยิน
+ความสุขของฉันคือเธอ ความสุขของเธอคือเขา ความทุกข์เป็นของทุกคน
+เจอกันช้าเกินไป เศร้ากว่า ไม่เคยเจอกันเลย
+บางครั้งฉันเคยสงสัย พระเจ้าให้เราเจอกันทำไม ถ้าไม่อนุญาตให้เรารักกัน
+ลมที่พัดมาต้องตัวฉัน อาจเป้นสายลมเดียวกัน ที่เคยแตะต้องตัวเธอ
+ยิ่งรู้ว่าจักวารกว้างใหญ่แค่ไหน ยิ่งรู้ว่ามันช่างมหัศจรรย์เพียงใด ที่เราได้เดินมาเจอกัน
+ถ้ากำลังหาเหตุผลที่จะรัก นั่นแปลว่า เธอมิได้รัก
+ไม่บ่อยนัก ที่เราจะเจอหนังสือที่เรารักและเราไม่อยากอ่านมันให้จบ
+ไม่เคยแน่ใจว่ารักเธอไหม กว่าจะแน่ใจ ก็รักไปแล้ว
+เวลาบอกว่า, อยากอยู่เงียบเงียบคนเดียว, ลึกลึกแล้วเราอยากอยู่กับใครสักคน.
+สองคนช่วยกันก่อร่างความทรงจำ, มีเพียงหนึ่งคน, ที่เก็บมันไว้.
+ความทรงจำ, มิได้หายไป, พร้อมกับผู้ที่สร้างมันขึ้นมา.
+ความสับสน, ไม่มีวันจบ, ตราบที่ยังยืนอยู่ตรงทางแยก.
+แปลก, ก่อนพบกัน สิ่งนั้นเคยไม่มีค่า, พอแยกจาก สิ่งนั้นกลับมีค่ามากกว่าตอนมีอยู่.
+เด็กหกล้ม, ร้องไห้, ผู้ใหญ่หกล้ม, แกล้งหัวเราะ.
+ผู้ใหญ่มิได้ร้องไห้น้อยกว่าเด็ก, พวกเขาแค่ไม่ยอมให้คนอื่นเห็นน้ำตา.
+ความทรงจำของความรัก, สวยงามเหมือนสายรุ้ง, ที่จะไม่เกิดขึ้นที่เดิมอีก.
+เราเดินเล่นไปด้วยกัน, จนถึงสถานที่แห่งหนึ่ง, โดยไม่ได้คาดคิดล่วงหน้าว่า, ฉันต้องเดินกลับเพียงลำพัง.
+นกหวีดหมดเวลาดังขึ้นแล้ว, แต่เราไม่ได้ยิน, หรือแกล้งไม่ได้ยิน.
+คนแพ้, หันมาเยาะเย้ย, คนที่ไม่ได้ลงแข่ง.
+อีกด้านหนึ่งของเหรียญความรักคือความเกลียด, ระหว่างที่คบหากันเหรียญกำลังหมุน, ไม่มีใครรู้ว่าสุดท้ายจะออกด้านไหน.
+ฉันพยายามเก็บเศษซากนวนิยายที่มีเรื่องราวของเรา, แล้วประกอบมันขึ้นมาใหม่, เธอกำลังเริ่มต้นนวนิยายเรื่องใหม่ที่ไม่มีฉัน.
+ความรักของฉันเหมือนก้อนอิฐ, ที่หยิบยื่นให้เธอ, เป็นอุปกรณ์ก่อกำแพงสูงขึ้นเรื่อยเรื่อย.
+การพูดคำว่ารัก, ในบางกรณี, มีความหมายว่าลาก่อน.
+เราต่างเก็บน้ำตาไว้, เพราะคิดว่าไม่มีใครอยากเห็นมัน, กระทั่งตัวเราเอง.
+ความทุกข์, เรื่องเศร้า, อยู่หลังเวที, เบื้องหน้าคือม่านรอยยิ้ม.
+หากนั่งอยู่ข้างข้างใครสักคนนานพอ, เขาจะบอกเล่า, ความเศร้าของเขาให้เราฟัง.
+สิ่งที่คนรักกันควรสะสมไว้คือความทรงจำดีดี, เพราะมันคือสิ่งเดียวที่เราเก็บรักษาเอาไว้ได้, เมื่อร่างกายของเขา, ไม่ได้อยู่ข้างเราแล้ว.
+ที่ใดมีรัก, ที่นั่นไม่มีสมาธิ.
+ชอบดอกชอบใบ, ไม่ชอบหนาม, นั่นหมายความว่าเธอไม่ได้ชอบดอกไม้นั้น.
+อยากได้ยินความจริง, จงฟังในสิ่งที่เขาไม่ได้พูด.
+บางเรื่องไม่ได้เข้าใจยาก, แค่เรา, ไม่อยากเข้าใจ.
+คนธรรมดากับคนธรรมดา, พบกัน, กลายเป็นคนพิเศษสองคน.
+คำพูดของเธอคือปุ๋ย, รอยยิ้มของฉันคือดอกไม้.
+บางคนมีคุณสมบัติคล้ายฝุ่น, เข้าตา, แล้วน้ำตาไหล.
+บางคน, เมื่อพบกันครั้งแรก, เราอยากเอ่ยปากถามว่า, เธอไปอยู่ที่ไหนมา.
+ เข้าใจกันมากขึ้น, เมื่อเข้าใจว่าเรา, ไม่เข้าใจกัน.
+รอยยิ้มของฉันคือใบไม้, ที่ผลิบานออกมาจากเมล็ดพันธุ์, รอยยิ้มของเธอคือเมล็ดพันธุ์นั้น.
+อยู่กับความเศร้าที่เป็นจริง, ดีกว่า, อยู่กับความสุขปลอมปลอม.
+หลบหน้า, ง่าย, หลบความรู้สึก, ยาก.
+คนที่เรารัก, คือคนที่มีบางอย่างที่เราเกลียดชัง, แต่เรามองไม่เห็น.
+ความลับ, ทำร้ายคนที่เก็บมันไว้, เมื่อถูกบอกออกไป, มันทำร้ายอีกคนหนึ่ง.
+เธอ-คนที่รักฉัน, มีอยู่จริง, ในจินตนาการ.
+ในจินตนาการ, ฟ้ามีดาวมากกว่าในโลกความจริง, ในจินตนาการ, เธอรักฉันมากกว่าในโลกความจริง
+สิ่งที่โหดร้ายกว่าการไม่รัก, คือ, รักที่ไม่จริง.
+กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว, ฉัน, เคยมีความสุข.
+อยู่กับความเศร้าที่เป็นจริง, ดีกว่า, อยู่กับความสุขปลอมปลอม
+อยากฝันจงหลับ อยากทำให้ฝันเป้นจริง จงตื่น
+คอแห้งเพราะก้าวเดินไปหาความฝัน ดีกว่าคอแห้ง เพราะนั่งบ่นว่าฝันนั้นอยู่ไหล
+อย่าคาดหวังการเติบโตของต้นไม้แห่งความฝัน ถ้าเธอเอาแต่รดน้ำมัน ด้วยน้ำลาย
+อย่านำตัวเองไปเปรียบเทียบกับใคร เธอคือดอกไม้ เธองดงามในตัวเอง
+เราสิ้นไร้อิสระ ตั้งแต่เราเริ่มคัดก.ไก่ ตามเส้นประ
+เมื่อรู้ว่าตัวเองโ.ง่ก็หายโ.ง่
+บางคนหาหนทางไปสวรรค์ ขณะที่ฉันหาหนทางมีความสุข บนโลกมนุษย์
+เวลาผ่านไปไว เมื่อเราไม่ได้คิดถึง การมีอยู่ของมัน
+ในสถานที่ธรรมดา ถ้าเราคยมีความทรงจำ สถานที่นั้นก็สวยงาม
+โอวัลตินของแม่ ไม่อร่อยเท่าช็อกโกแลตสตาร์บัคส์ แต่มันน่ารักกว่า
+ข้อความที่ทวีตให้ใครแค่หนึ่งคนอ่าน คิดนานกว่าข้อความที่ทวีตให้อ่านกันหลายคน
+เราจะทวีตทำไม ถ้าไม่ได้คิดว่าจะมีใครสักคนอ่านมัน
+ทำไม่เต็มที่-น่าเสียดาย, ทำโดยไม่เต็มใจ-เสียเวลา
+ชีวิตมนุษย์เต็มไปด้วยความขัดแย้ง อยากสงบแต่ก็กลัวเหง
+มีความจริงเล็กๆอยู่เบื้องหลังคำว่า 'ล้อเล่นน่า'เสมอ
+บางครั้ง, เราอดไม่ได้ที่จะเดินไปตามทางเส้นนั้น, แม้รู้ว่ามันเป็นทางตันก็ตาม
+เราคุยกันเรื่องอดีต, ทั้งที่รู้ว่า, ไม่มีอนาคต.
+ในความจริงเธอเป็นอดีต, ในความรู้สึก, เธอยังเป็นปัจจุบัน.
+ไม่ได้ร้องไห้มานานแล้ว, ทว่า, ยังเสียใจอยู่เสมอ
+ความสงบของโลกกลับมาอีกครั้ง, เมื่อมนุษย์ค่อยค่อยล้มตายลงชั่วคราว, หลังเที่ยงคืน.
+ยิ่งเก็บวางความรักไว้บนที่สูง, เมื่อหล่นลงมา, ย่อมแตกละเอียด
+น้ำทะเลวิ่งเข้าหาชายหาดตลอดชีวิต, โดยที่ชายหาด, อยู่กับที่
+น้ำตาของเรา, ดูน้อยลง, เมื่อเทียบกับน้ำทะเล
+ความรักที่ไม่เป็นจริง, มิได้หมายความว่า, มันไม่ใช่ความรักจริงจริง
+ความลับเหมือนแม่เหล็ก, มันดึงดูด, ความอยากรู้.
+ถ้าเธอเดินไปข้างหน้า, แล้วพบว่าไม่มีอุปสรรคใดใดแม้แต่น้อย, จงรอคอยฟังเสียงนาฬิกาปลุกดัง
+เงียบ, ไม่ได้แปลว่า, ไม่อยากคุยด้วย.
+ไม่มีหรอก, คำปลอบใจ, ที่หยุดน้ำตาได้ทันที.
+น้ำฝน, น้ำค้าง, น้ำตา, ไม่ช้าก็หายไป.
+หลังจากพยายามแล้วไม่สำเร็จ, ยังต้องพยายามอีก, พยายามอยู่กับความไม่สำเร็จนั้นให้ได้.
+เห็นดาวที่อยู่ไกลหลายปีแสง, แต่ไม่เห็นบางคน, ที่อยู่ใกล้กว่านั้น.
+ความพยายาม, คือ, การฝืนความรู้สึก.
+ผิดหวังกับใครคนหนึ่งซ้ำแล้วซ้ำเล่า, แปลว่าเขา, สำคัญกับเราพอสมควร.
+ห่างใครคนหนึ่งไปนาน, จนเหมือนไม่มีเขาอยู่บนโลกใบนี้, และเหมือนไม่เคยมีอยู่.
+ความรักเข้าใกล้เรามากขึ้น, เมื่อคนรัก, ไกลออกไป.
+เปลือก, สวยแค่ไหน, สุดท้ายมันก็ถูกปอก.
+ทะเลที่ไม่มีชายหาด, เวิ้งว้าง, ชายหาดที่ไร้ทะเล, แห้งแล้ง.
+รอยยิ้มของเรา, ขึ้นอยู่กับคนใกล้ตัว, และคนที่เคยอยู่ใกล้ตัว.
+ที่บอกว่ายินด้วย, เรื่องเธอกับเขา, แค่การพูดตามมารยาท.
+ก่อนที่เธอจะมีเขา, คำว่าเรา, ยังเป็นไปได้.
+เมื่อน้ำทะเลพบหาดทราย, มันทิ้งน้ำไว้บนหาด, และแอบพาทรายบนหาดกลับสู่ทะเล.
+หิ่งห้อยทำให้ความมืดสวยขึ้น, เช่นกัน, ความมืดทำให้หิ่งห้อยสวยขึ้น.
+ก่อนมีความรัก, ว่างเปล่าเท่ากับศูนย์, มีความรักแล้วกลับมาไม่มี, กลายเป็นติดลบ.
+ประคับประคองความรักในปัจจุบัน, มิใช่เพราะเห็นอนาคต, แต่เพราะเสียดายอดีต.
+ปลอบตัวเอง, ว่าเธอไม่ใช่, คือวิธีทำให้เจ็บปวดน้อยลง.
ฝากกระทู้รวมคํา'โดน' (:
http://sz4m.com/b2249218
แก้ไขล่าสุด 30 มี.ค. 55 15:42 |
เลขไอพี : ไม่แสดง
อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)
ความคิดเห็น
ขณะนี้แสดงแค่ 100 ความคิดเห็นล่าสุดเท่านั้น
คลิกที่นี่เพื่อดูความคิดเห็นทั้งหมด
คลิกที่นี่เพื่อดูความคิดเห็นทั้งหมด
สิ่งที่คนรักกันควรสะสมไว้คือความทรงจำดีดี, เพราะมันคือสิ่งเดียวที่เราเก็บรักษาเอาไว้ได้, เมื่อร่างกายของเขา, ไม่ได้อยู่ข้างเราแล้ว.
ไอพี: ไม่แสดง
จะต้องเป็นสมาชิกจึงจะแสดงความคิดเห็นได้
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google