ใครเคยไปเรียนต่างประเทศบ้าง เข้ามาหน่อย
ทั้งๆที่ตัวเองพูดไม่เป็นเลยบ้างค่ะ
แบบ พูดได้แต่ประโยคง่ายๆ
ฟังออกแต่พูดไม่ได้อะไรอย่างนี้
อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)
ความคิดเห็น
วิธีที่ช่วยได้ง่ายที่สุดก็คือ เพื่อนคะ หาเพื่อนประเทศนั้นๆ ให้เยอะๆ คะ รู้จักเข้าหาคน ฝึกพูด ฝึกคุยกับเค้าบ่อยๆ ผ่านไปซักพักภาษาเราก็จะเริ่มได้คะ ล่อลวง 
เฮ้ย! ไม่ใช่ พาไปกินอาหารไทย รู้จักสถานที่เที่ยวก็ลองช่วยให้เค้าพาเราไปหน่อย อยู่ตรงไหน ไปยังไง ไรแบบนี้
แล้วก็อย่างเวลาออกไปซื้อของตามร้านไรแบบนี้ ก็ช่วยได้เหมือนกันคะ ถึงแม้เราจะได้พูดแต่ประโยคง่ายๆ แต่มันก็เหมือนว่าเราได้ฝึกพูดตลอด อย่างเวลาไม่รู้ว่าอันนี้มันเรียกว่าอะไร ก็ถามคนขายได้ อะไรประมาณนี้อะคะ
แล้วก็หาพวกละคร พวกหนัง พวกการ์ตูน หามาดูเยอะๆ คะ เราจะได้เรียนรู้สำเนียงเวลาที่เค้าพูดกัน แล้วก็ทำให้ทักษะทางด้านการฟังของเราดีขึ้นด้วยคะ แล้วก็ได้เรียนรู้ภาษาพูดของเค้าด้วย อย่างเพลงก็หามาฟังเยอะๆ เอาเนื้อเพลงมาฝึกแปล ฝึกร้อง
แล้วกับพวกครูที่สอนเราด้วย หาโอกาสคุยกับเค้าบ่อยๆ คะ เวลามีปัญหาหรืออะไรเนี่ย เค้าก็ช่วยเราได้เยอะเลยคะ
อินเตอร์เน็ตคะ เวปบล๊อก เวปบอร์ด ถ้ามีก็สมัครเล่นเยอะๆ คุยกับเพื่อนในเนต ถ้าเค้ารู้ว่าเราเป็นต่างชาติแล้วเนี่ย เค้าจะตื่นเต้นดีใจมากๆ (บางคนนะคะ 
) ถึงแม้ภาษาไวยากรณ์เค้าอาจจะผิด แต่ก็ช่วยได้เยอะทีเดียวเลยคะ แถมได้รู้ภาษาเนตของที่นั้นด้วย
พวกหนังสือ นิตยสาร การ์ตูน หนังสือพิมพ์ อะไรที่มันมีตัวอักษร ฝึกอ่านเยอะๆ อ่านมันเข้าไปเยอะๆ คะ เดินตามท้องถนน ถ้าเห็นตัวอักษร ก็อ่านไปเลยคะ ฝึกสังเกต เวลาเห็นป้ายบอกทาง บอกโน้นนี่ บนรถเมล์ ไรแบบนี้ อ่านมันเข้าไป คำไหนไม่รู้ก็จดมันเลยคะ แล้วค่อยเอาไปถามเพื่อน ครู เราก็จะ อ่อออออ แปลว่าอย่างงี้นี้เอง
ถ้ามีเพื่อนคนไทย เวลาอยู่ด้วยกันพายายามอย่าพูดไทยคะ หมายถึงอย่าพูดไทยทั้งประโยค มีศัพท์ของเค้ามาบางอะไรแบบนี้ ถึงบางคนจะมองว่ากระ**แต่ก็ทำไปเถอะค่ะ เพราะเวลาอยู่ไปนานๆ แล้วเนี่ย คำไทยบางตัวเนี่ยคิดไม่ออก พูดไม่ออกเลยคะ ลืม แบบ เห้ย คำนี้ภาษาไทยมันแปลว่าอะไรนะ? มันพูดว่ายังไงนะ? แล้วยิ่งคำไทยคำไหนที่ไม่ได้เขียนไปนานๆ เนี่ย สะกดไม่ถูกไม่เลยคะ ถึงแม้จะเขียนถูกแล้วแต่ก็รู้สึกไม่ทำไมมันคุ่นตา (อันนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวนะคะ) หรือไม่ก็(พายายาม)พูดใส่กันเลยคะ อย่าได้แคร์
เวลารอรถเมล์ อยู่บนรถเมล์หรืออยุ่ที่ไหน เวลาคนคุยกัน ก็ลองเอียงหูฟังดูค่ะ แบบว่า เอ๊ะ คุยไรกัน เผื่อเราจะฟังออก นินทากรุอยู่รึป่าว (ถึงจะเป็นวิธีที่ไม่ค่อยจะมีมารยาทมากๆ ถึงมากที่สุด แต่ไงเค้าก็ไม่รู้ว่าเราแอบฟังอยู่ อิอิ เวลาฟังออกเนี่ยจะดีใจและมันมากก (ไม่ต้องเอาไปใช้(ก็ได้)นะคะ เพิ่มมาให้เฉยๆ แหะๆ))
ที่จริงแล้วเนี่ย เวลาที่เราไปอยู่แล้ว สภาพแวดล้อมทุกอย่างรอบตัวเราเนี่ย มันจะบีบบังคับให้เราต้องพูดเองค่ะ ก็เหมือนกับเวลาที่เราหิวข้าวอ่ะคะ เราก็ต้องหาอะไรกิน ถ้าปล่อยให้ท้องหิวอยู่อย่างนั้น เราก็ต้องหิวตายไปในที่สุด คือแค่เราก้าวออกจากห้องก็ต้องพูดแล้วค่ะ
โอกาสมีให้เราเสมอคะ อยู่ที่ว่าเราจะคว้ามันรึป่าว
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google