อิเหนา .

เราแปลผิดๆถูกๆนะคะ เพราะจำเนื้อหาไม่ค่อยได้แล้ว
จขกท. ไปเรียบเรียงเอาน้า เพราะเราเรียงภาษาไทยไม่เก่งจริงๆ 5555

มันเป็นตอนที่ ระตูปะหมัน ก็ระตูปาหยัง ผู้นำทัพของวิหยาสะกำ ยอมแพ้ให้กับทัพของอิเหนา
จึงไปขอโทษอิเหนา อิเหนาก็ยกโทษให้ (5555 บอกแล้วว่าใช้คำพูดไม่เป็นจริงๆ กร๊ากก)
จากนั้นอิเหนาจึงพาสองระตูนั้น ไปที่ศพของวิหยาสะกำ เมื่อสองระตูเห็นศพของวิหยาสะกำ
ก็เศร้าโศกเสียใจ เพราะวิหยาสะกำนั้นยังหนุ่มอยู่ หน้าตาก็หล่อเหลา ฟันแดงสวย (ผู้ชายสมัยก่อนชอบเคี้ยวหมากค่ะ) ผมหยักศก หุ่นก็ดี แล้วก็คิดประมาณว่า ดีทุกอย่างแบบนี้ มิน่าล่ะ พระบิดา(หมายถึงท้าวกระหมังกุหนิง)จึงรักแัละหลงลูกชายขนาดนี้  และถ้าหากว่าระตูจรกา จะหล่อได้มากเท่ากับวิหยาสะกำเนี่ย จะไม่ข้องใจอะไรเลย 

ว่าแล้วทั้งสองระตู ก็พากันขึ้นมา กลับไปที่พลับพลา (อันนี้เราไม่รู็อ่ะค่ะว่าแปลว่าอะไร -*-)
แล้วก็กอดศพของพี่ชาย คือท้าวกระหมังกุหนิง แล้วรำพึงรำพันว่า ท้าวกระหมังกุหนิง กษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่ รบกับใครก็ชนะ ไม่เคยพ่ายแพ้ให้กับใคร กลับต้องมาพ่ายแพ้สงครามครั้งนี้ เพราะความประมาท คิดน้อย รักลูกมากเกินไป ใครห้ามก็ไม่ฟัง ส่วนวิหยาสะกำก็เหมือนกัน ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเวรกรรมอะไรตั้งแต่ปางก่อน ทำให้ต้องมาตายตั้งแต่ยังหนุ่มยังแน่นแบบนี้ ต่อไปนี้ไม่มีทั้งสองคนนี้อีกแล้ว กลับไปที่เมือง ก็คงเงียบเหงา


เอ่อ .... เราว่า เราแปลผิดๆถูกๆนะ 555
ไม่รู้ช่วยจขกท. ได้มั้ย TwT ขอโทษค่ะ 5555

#2 | `(มายไอซ์?). | 28 พ.ย. 54 04:17 น.

ขอบคุณมากจ้า♥ 

#3 | sz382949 | 23 ส.ค. 59 20:41 น.

แล้วเข้ากับสุภาษิตอะไรค่ะ